Pierwsza część planowanej antologii grupy Lube, zawierającej utwory sprzed roku 2000. Nostalgicznie, nastrojowo, lirycznie - jednym słowem "duszeszczipatielno".:) Poniżej pełen tekst tłumaczenia:
Czy nie wiecie, dlaczego nasze brzozy szumią tak?
Czy nie wiecie też, skąd ich białe pnie życie znają?
U swych dróg pochylone stoją przez wiatr
I liście z takim smutkiem zrzucają.
Ruszę w drogę - i polom, i lasom będę rad,
Może znajdę hen, tam za lasami odpowiedź:
Czemu dusza pod rubachą czuje żar,
Kiedy z brzóz leci smutne listowie?
A na sercu znów robi się tak ciepło, tak
Lecz raz jeszcze, raz bez echa,
Listek z brzózki cichutko na ramię mi spadł
Tak jak ja, ruszył w świat daleki
Usiądź ze mną przed drogą tę chwilkę, miła ma
Przecież wrócę, Ty nie smuć się, nie płacz - nie warto.
I staruszka pomacha mi czule w ślad,
I furtkę za mną przymknie otwartą.
Czy nie wiecie, dlaczego nasze brzozy szumią tak...
Może wiecie, harmoszki czemu gra sercu miła?
Palce musną klawisze niczym wiatr,
A ostatni, eh, nie odbija.
A na sercu znów robi się tak ciepło, tak
Lecz raz jeszcze, raz bez echa,
Listek z brzózki cichutko na ramię mi spadł
Tak jak ja ruszył w świat daleki