*பல்லவி: refrain* அழகாகுமா அருணாசலா உனக் கழகாகுமா கொடியாரெனக்கே இடையூறு செய்தால் உனக் கழகாகுமா azhagāgumā Aruṇāchalā unak azhagāgumā kodiyār enakkē idaiyūRu seidhāl unak azhagāgumā Is it befitting? O Aruṇāchalā does it befit You? If cruel people create hindrance to me, does it befit You? ஆதி ஜோதி நீதி உனதடிக் கழகாகுமா ஆதி ஜோதி நீதியான உனதருட் கழகாகுமா அபயம் உதவும் உபய மலர்கள் தனக்கழகாகுமா அபயம் உதவும் உபய சரண மலர்கட் கழகாகுமா அற்பரிடத்தி கவித்தகை விட்டிடில் அழகாகுமா ādhi jōthi nīdhi unadhadik azhagāgumā ādhi jōthi nīdhiyāna una dharut kazhagāgumā abhayam udhavum ubaya malargaḷ thanak azhagāgumā abhayam udhavum ubaya charaṇa malargat kazhagāgumā aRparidathi kavittha kai vittidil azhagāgumā does it befit the justness of the supreme splendorous Feet of Yours? does it befit the justness of Your supreme glorious benevolence? does it befit the gift of refuge that Your Feet bestows? does it befit the gift of refuge that Your flowery Feet bestows? if the hands that gestured protection to the inferior/lowly forsakes, is it befitting? அட்சயனே சஜ்ஜனரின் அட்சயனே சஜ்ஜனரின் ரட்சகனே சத்குருவிதுனக் கழகாகுமா அரஹர சிவசிவ அருணகிரி ரமண அபயம் உதவிலையேல் அருட்சிவ பெருவலிக்கு (அழகாகுமா) atchayanē sajjanarin atchayanē sajjanarin ratchaganē sadguru idhu unak kazhagāgumā arahara Siva Siva Aruṇagiri Ramaṇā abhayam udhavilaiyēl arut siva peru valik (azhagāgumā....) O the imperishable! O Lord of the virtuous! O saviour of the virtuous! Does this befit You O SadGuru? O Arahara Siva Siva Aruṇagiri Ramaṇa! if help is not rendered by giving refuge, does it befit the mighty power of the benevolent Siva? (is it befitting....?) *அனுபல்லவி: anupallavi* தொழுமடியார் வாழ்வில் துன்ப மிழைப்போர்களின் சூது வன்மை அடியோட ழித்தருளால் பாதுகாத்த நீ இப்போதெனைக் கைவிடல் (அழகாகுமா) thozhum adiyār vāzhvil thunbam izhaip pōrgaḷin sūdhu vanmai adiyōd azhith aruḷāl pādhu kātha nī ippōdhenai kai vidal (azhagāgumā....) You who graciously protected the homaging devotees by cutting off completely the vileness of those who caused troubles in their lives, Your forsaking me now (is it befitting...?) *சரணம்: charaṇam* கழுமரம் எரியவும் கடலிற் கல் மிதக்கவும் கனலும் நீற்றறை தென்றல் காற்றெனக் குளிரவும் முழுக மதுரை வைகை முழு வெள்ளம் புரளவும் முன்னம் பெருங்கருணை மூண்டெழுந் தடியவர் நினைத்த கணத்தில் அரக்கர் பலத்தை நெறித் தபயத்தைக் கொடுத்தவா - உனை நினைத் துலகத்தொ ருடற்குள் வசிக்கும் எனக்கினி ரக்ஷையளிக்கவா kazhumaram eriyavum kadalil kal midhakkavum kanalum nītRaRai thendRal kātRenak kuḷiravum muzhuga Madurai vaigai muzhu veḷḷam puraḷavum munnam perum karuṇai mūṇdezhundh adiyavar ninaitha gaṇatthil arakkar balatthai neRith abhayathai kodutthavā - unai ninaith ulagath orudaRkuḷ vasikkum enakkini rakshai aḷikkavā like the way earlier, the impaling stake got burnt (*1), the huge boulder floated on the sea (*2), the burning lime-kiln was cool and gentle like balmy southern breeze (*3), the whole city of Madurai went under water due to flash floods in vaigai (*4), the very instant devotees thought of You, kindled by overwhelming compassion, You crushed the strength of their foes/demons and gave them refuge, now please come to give protection to me who is thinking of You and living in this world in a body (*1) when Saint Pattinathar was ordered by King Badrakiriyar to be impaled, the impaling stake was burnt to ashes (*2) the boulder to which Saint Thirunavukkarasar was tied and pushed into the sea floated and reached the shore safely (*3) when Saint Thirunavukkarasar was thrown into burning lime-kiln, the heat of the kiln transformed into cool breeze and He came unscathed out of it after 7 days (*4) when Saint Manickavasagar was made to stand carrying heavy load in the scorching heat of midday sun, the waters of vaigai river rose in floods and entire Madurai came under water பழவினை யிடர்தர பகிர்முக முறுவதைப் பரம கருணையொடு நிறுத்துவாய் பகலிரவற அகமே நிறுத்துவாய் பரம சொருபமதிலே இருத்துவாய் pazha vinai yidar thara bagir mugam uRuvadhai parama karuṇaiyodu niRutthuvāy pagal iravaRa agamē niRutthuvāy parama sorupam adhilē irutthuvāy with great compassion please stop my extroverted tendency/outward inclination caused by the distress of my earlier karmas; please make it stand rooted in self knowing no night or day; please set it firmly on my supreme reality குருரமணா கிரிரமணா அருணாசலரமணா கருணாகரா சந்த்ரசேகரா அருள்சிவாகரா அரஹரோஹரா இதுவுனக் (அழகாகுமா) Guru Ramaṇā Giri Ramaṇā Aruṇāchala Ramaṇā karuṇākarā Chandrashekarā aruḷ Sivākarā Araharōharā** idhuvunak (azhagāgumā....) **Hara Harō Harā : a call out to Lord Sivā (hara means to remove/destroy)
I think we could also interpret "cruel people" and "those who caused troubles in their lives" in the context of verses 10 and 11 of Śrī Aruṇācala Akṣaramaṇamālai. From Michael sir's translation and explanation: Verse 10 - Arunachala, why this sleep, when others are dragging me? Is this beauty for you? Verse 11 - Arunachala, when the five sense-thieves enter the heart, are you not in the heart? The "others" in verse 10 who are dragging us out are the "five sense-thieves" or our own viṣaya-vāsanās as explained in verse 11. So in this song by Swami, I think that one interpretation could also be that Bhagavan should protect us from our viṣaya-vāsanās by destroying them completely, because it seems they are causing lot of trouble in life, constantly dragging my fickle mind outward.
This was for a situation between Swami and myself. ❤
Ahaaaa!!!
🙏🙏🙏
*பல்லவி: refrain*
அழகாகுமா அருணாசலா உனக் கழகாகுமா
கொடியாரெனக்கே இடையூறு செய்தால் உனக் கழகாகுமா
azhagāgumā Aruṇāchalā unak azhagāgumā
kodiyār enakkē idaiyūRu seidhāl unak azhagāgumā
Is it befitting? O Aruṇāchalā does it befit You?
If cruel people create hindrance to me, does it befit You?
ஆதி ஜோதி நீதி உனதடிக் கழகாகுமா
ஆதி ஜோதி நீதியான உனதருட் கழகாகுமா
அபயம் உதவும் உபய மலர்கள் தனக்கழகாகுமா
அபயம் உதவும் உபய சரண மலர்கட் கழகாகுமா
அற்பரிடத்தி கவித்தகை விட்டிடில் அழகாகுமா
ādhi jōthi nīdhi unadhadik azhagāgumā
ādhi jōthi nīdhiyāna una dharut kazhagāgumā
abhayam udhavum ubaya malargaḷ thanak azhagāgumā
abhayam udhavum ubaya charaṇa malargat kazhagāgumā
aRparidathi kavittha kai vittidil azhagāgumā
does it befit the justness of the supreme splendorous Feet of Yours?
does it befit the justness of Your supreme glorious benevolence?
does it befit the gift of refuge that Your Feet bestows?
does it befit the gift of refuge that Your flowery Feet bestows?
if the hands that gestured protection to the inferior/lowly forsakes, is it befitting?
அட்சயனே சஜ்ஜனரின் அட்சயனே சஜ்ஜனரின் ரட்சகனே சத்குருவிதுனக் கழகாகுமா
அரஹர சிவசிவ அருணகிரி ரமண அபயம் உதவிலையேல் அருட்சிவ பெருவலிக்கு (அழகாகுமா)
atchayanē sajjanarin atchayanē sajjanarin ratchaganē sadguru idhu unak kazhagāgumā
arahara Siva Siva Aruṇagiri Ramaṇā abhayam udhavilaiyēl arut siva peru valik (azhagāgumā....)
O the imperishable! O Lord of the virtuous! O saviour of the virtuous! Does this befit You O SadGuru?
O Arahara Siva Siva Aruṇagiri Ramaṇa! if help is not rendered by giving refuge, does it befit the mighty power of the benevolent Siva? (is it befitting....?)
*அனுபல்லவி: anupallavi*
தொழுமடியார் வாழ்வில் துன்ப மிழைப்போர்களின்
சூது வன்மை அடியோட ழித்தருளால் பாதுகாத்த நீ
இப்போதெனைக் கைவிடல் (அழகாகுமா)
thozhum adiyār vāzhvil thunbam izhaip pōrgaḷin
sūdhu vanmai adiyōd azhith aruḷāl pādhu kātha nī
ippōdhenai kai vidal (azhagāgumā....)
You who graciously protected the homaging devotees by cutting off completely the vileness of those who caused troubles in their lives, Your forsaking me now (is it befitting...?)
*சரணம்: charaṇam*
கழுமரம் எரியவும் கடலிற் கல் மிதக்கவும்
கனலும் நீற்றறை தென்றல் காற்றெனக் குளிரவும்
முழுக மதுரை வைகை முழு வெள்ளம் புரளவும்
முன்னம் பெருங்கருணை மூண்டெழுந் தடியவர்
நினைத்த கணத்தில் அரக்கர் பலத்தை
நெறித் தபயத்தைக் கொடுத்தவா - உனை
நினைத் துலகத்தொ ருடற்குள் வசிக்கும்
எனக்கினி ரக்ஷையளிக்கவா
kazhumaram eriyavum kadalil kal midhakkavum
kanalum nītRaRai thendRal kātRenak kuḷiravum
muzhuga Madurai vaigai muzhu veḷḷam puraḷavum
munnam perum karuṇai mūṇdezhundh adiyavar
ninaitha gaṇatthil arakkar balatthai
neRith abhayathai kodutthavā - unai
ninaith ulagath orudaRkuḷ vasikkum
enakkini rakshai aḷikkavā
like the way earlier, the impaling stake got burnt (*1), the huge boulder floated on the sea (*2), the burning lime-kiln was cool and gentle like balmy southern breeze (*3), the whole city of Madurai went under water due to flash floods in vaigai (*4), the very instant devotees thought of You, kindled by overwhelming compassion, You crushed the strength of their foes/demons and gave them refuge, now please come to give protection to me who is thinking of You and living in this world in a body
(*1) when Saint Pattinathar was ordered by King Badrakiriyar to be impaled, the impaling stake was burnt to ashes
(*2) the boulder to which Saint Thirunavukkarasar was tied and pushed into the sea floated and reached the shore safely
(*3) when Saint Thirunavukkarasar was thrown into burning lime-kiln, the heat of the kiln transformed into cool breeze and He came unscathed out of it after 7 days
(*4) when Saint Manickavasagar was made to stand carrying heavy load in the scorching heat of midday sun, the waters of vaigai river rose in floods and entire Madurai came under water
பழவினை யிடர்தர பகிர்முக முறுவதைப்
பரம கருணையொடு நிறுத்துவாய்
பகலிரவற அகமே நிறுத்துவாய்
பரம சொருபமதிலே இருத்துவாய்
pazha vinai yidar thara bagir mugam uRuvadhai
parama karuṇaiyodu niRutthuvāy
pagal iravaRa agamē niRutthuvāy
parama sorupam adhilē irutthuvāy
with great compassion please stop my extroverted tendency/outward inclination caused by the distress of my earlier karmas; please make it stand rooted in self knowing no night or day; please set it firmly on my supreme reality
குருரமணா கிரிரமணா அருணாசலரமணா
கருணாகரா சந்த்ரசேகரா அருள்சிவாகரா
அரஹரோஹரா இதுவுனக் (அழகாகுமா)
Guru Ramaṇā Giri Ramaṇā Aruṇāchala Ramaṇā
karuṇākarā Chandrashekarā aruḷ Sivākarā
Araharōharā** idhuvunak (azhagāgumā....)
**Hara Harō Harā : a call out to Lord Sivā (hara means to remove/destroy)
I think we could also interpret "cruel people" and "those who caused troubles in their lives" in the context of verses 10 and 11 of Śrī Aruṇācala Akṣaramaṇamālai.
From Michael sir's translation and explanation:
Verse 10 - Arunachala, why this sleep, when others are dragging me? Is this beauty for you?
Verse 11 - Arunachala, when the five sense-thieves enter the heart, are you not in the heart?
The "others" in verse 10 who are dragging us out are the "five sense-thieves" or our own viṣaya-vāsanās as explained in verse 11. So in this song by Swami, I think that one interpretation could also be that Bhagavan should protect us from our viṣaya-vāsanās by destroying them completely, because it seems they are causing lot of trouble in life, constantly dragging my fickle mind outward.
oh yes!
Thank you
🙏🙏🙏