Od kilku dni słucham podcastów oraz dialogów na Pani kanale. Te treści sukcesywnie porządkują mój sposób myślenia. Ugruntowują, bardzo często, w tym, co intuicyjnie "wyznawałam", ale nie dostawałam potwierdzenia w środowisku rodziców i teściów, więc wypierałam. Bardzo dziękuję ❤️
Jest Pani jak nie z TEGO ŚWIATA. Podziwiam lekkość, gracje , płynność słów, które dotyczą trudnych tematów . Mówi Pani spójnie i chce się iść za tym jak w dym. Wielka mądrość , zjawiła się Pani jak ,,koło ratunkowe,, upadło w ludziach wiele cech , na które zwraca Pani UWAGĘ. Relacje a w szczególności rodzic- dziecko to podstawa. Ogromny wkład pracy i szczere intencję. JESTEM PANI Wdzięczna.
Dzieki-taki wspanialy przekaz 🎉❤🎉 Tylko zebym jabto wszystko wiedxiala jak moi synowie byli mali... troszke czulam i robilam wedlug podpowiedxi serca, ale czesc przechlapalam pod wpywem naporu ze strony innych ludzi i ogromnie mi przykro - tak bym chciala to zmienic...szkoda😢
Dziekuje Pani Agnieszko, niestety nie bylam uwzgledniana od malego i może dlatego nie umiem dokonywac wyborów. To takie trudne dla mnie. I ciagle jeszcze sa sytuacje, kiedy szukam potwierdzenia innych. Ciesze się ze nareszcie wiem, skad mi sie to wzięło. Jestem wdzięczna, ze moge sie uczyć.❤
Super! Co dziennie porównuję jak jest wychowywana moja wnuczka i jak mnie wychowywano. Ja jestem z pokolenia że dziecko ma słuchać a wnuczkę się słucha. Piękne są te zmiany pokoleniowe!
Czasem nieuswiadamiamy sobie własnych potrzeb. I wtedy nie rozumiemy swojego zachowania albo swoich emocji. To jest trudne. Pani uświadamia mi wiele rzeczy o odpowiada na wiele pytań. Jestem Pani za to bardzo wdzięczna. I doskonale się Pani slucha. Jest Pani prawdziwa w tym co robi
Pani Agnieszko, jestem zafascynowana Pani wykładami, bardzo ciekawymi treściami i sposobem w jaki Pani je przekazuje. Za każdym razem jestem głeboko poruszona, trafiają w środek mojego bólu po wychowaniu w toksycznym domu. Ciężko pracuję na to by móc żyć spokojnie, wyciszyć poczucie winy, które mi przez kilkadziesiąt lat wtłaczano. Pani spokojny mądry głos przynosi mi ukojenie. Serdecznie dziękuję💚
Dziękuję za podcast. Tak się zastanawiam, na ile rozpowszechniony jest u nas przypadek taki jak mój, czyli właściwie stuprocentowe podporządkowanie rodziców wymogom religijnym (KK) i wychowywanie nas jako swego rodzaju trybiki w wielkiej świętej machinie. Teraz, gdy sobie na to z perspektywy czasu patrzę, to widzę brak zwyczajnej rozmowy w domu, strach przed wątpliwościami, strach przed ocenianiem przez innych, poczucie winy i ogólnie taka źle pojęta przeciętność. Niedawno złapałem się na tym, że zupełnie nie miałem potrzeby pomagania innym ludziom, co w kontekście religijnego wychowania brzmi absurdalnie, bo ważniejsze było to po której stronie stoi drugi człowiek, niż on sam. Coś na poważnie zaczęło się zmieniać, po ślubie, a potem gdy dostałem możliwość wyjeżdżania zagranicę na zawody żużlowe (taka moja pasja) i zobaczyłem, że to co znałem, różne stereotypy mocno różniły się od tego co tam zobaczyłem. I nie chodziło o to, że inni ludzi żyli lepiej, ale że żyli inaczej, a ja nie widziałem w tym niczego złego. I zacząłem szukać z czego wynikały moje ograniczenia i powoli starać się weryfikować to wszystko, co zostało do mojej głowie włożone. Świetnym weryfikatorem są tutaj dzieci, pozbawione naszych ograniczeń, ale rzeczywiście strasznie ciężko jest wyjść z moich ograniczeń, bo nawet, gdy jestem ich świadomy, to w chwilach zmęczenia, jestem dużo bardziej podatny na te moje ograniczenia . Zapamiętałem sobie tekst z familijnego filmu "Hook" , gdy bodajże wróżka powiedziała do ojca, żeby dbał o kontakt ze swoimi dziećmi, gdy jeszcze chcą z nim rozmawiać, bo kiedyś on będzie chciał rozmawiać, ale dzieci już nie będą czuły takiej potrzeby. I jak się tak zastanowiłem, to moim życiu coś takiego właśnie zaszło w kontaktach z moim ojcem. Po prostu nie miałem już potrzeby rozmawiania.
Dzień dobry! Jest Pani bardzo mądrym Człowiekiem i trafia do mnie prawie wszystko co Pani mówi i sposób w jaki mówi. Dlaczego ja byłem zawsze sama i wszystko musiałam przeżywać w samotności. Dziękuję, że udało mi się trafić na taką Osobę, która jest mi bardzo bliska, chociaż pewnie w życiu nie spotkamy się. 🌹🌹🌹
Widzę teraz, że mam bardzo rozważną córkę. Po wysłuchaniu, rozumiem jej sposób wychowywania wnuka. Ma roczek, ale to On decyduje ,czy ma chęć zjeść jabłko czy gruszkę. Dla mnie ,wychowaną w reżimie-było to szokiem, rozpuszczaniem od małego dziecka. Teraz rozumiem. Dziękuję:)
Moja mama stosowała tylko jeden rodzaj dotyku ...pasem . Ja od dziecka wiedziałam, że nigdy nie zrobię tego moim dzieciom. Dzisiaj są już dorośli a nadal się przytulamy i nie wyobrażam sobie innej opcji.
Och Pani dr Agnieszko! Słuchając weryfikuję swoje metody wychowawcze. Dzieci moje (mam sześcioro ) i te metody krytykowane przez otoczenie , moje okazały się skuteczne i wielokrotnie pokrywają się z Pani wykładami. Nie zawsze skutecznie słuchałam swojego instynktu czy intuicji ale teraz po latach rozmawiam z dziećmi na ten temat . Teraz mam okazję i warunki by dbać o siebie, przede wszystkim o dobry nastrój i teraz mam co dać i im i wnukom. O moim napięciu sprzed wielu lat tez rozmawiałam bo dopiero zrozumiałam. Jestem WDZIĘCZNA !👏🏻😘🥰
Genialne! Po prostu genialne. Dziękuję także za zahaczenie o kwestie przekazywania wartości. To również ważny temat. To prawda, że gdy sami nie żyjemy Ewangelią to trudno, aby wymagać tego od dzieci. I dla mnie ważne jest też to, że wybory dziecka należy zawsze szanować. Oczywiście, gdy nie przekraczają naszych możliwości. Wydaje mi się to takim trochę balansowaniem między tym, co dziecko może wybrać, a tym, co musi zaakceptować. Z chęcią bym posłuchała więcej na ten temat
Daje mi Pani nadzieję, na zmiany, pomaga mi Pani zaakceptować to kim jestem oraz zrozumiałe wskazówki jak stać się lepszym człowiekiem. Czuję, że ma Pani ogromną wiedzę popartą doświadczeniem. Dziękuję, że się nią Pani dzieli 🥰
Niekoniecznie - ale sztafeta pokoleń w której bierzemy udział jest ciężka do przerwania … dzięki za wartościowy materiał - warsztaty z komunikacji obok polskiego i matematyki powinny być obowiązkowe
Poczulam duzy bunt, slyszac przyklad nt. prawdomownosci i prosby, by nie mowic babci, ze costam... Moja potrzeba prywatnosci bardzo domaga sie uwagi. Z roznych przyczyn nie zawsze chce informowac innych o niektorych moich zyciowych decyzjach. Mysle, ze to bardzo wiaze sie z kwestia zaufania. Gdy widze, ze ktos opowiada mi o zyciu innych osob, ktorych czesto w ogole nie znam, zamykam sie, bo boje sie, ze rownie latwo przyjdzie mu opowiadac o moim zyciu innym, a ja nie chce by moje zycie i moje problemy byly wiedza ogolnie powszechna. Chyba nie rozumiem czemu prosba o zachowanie dyskrecji jest zaprzeczeniem prawdomownosci. Czy musze wszystko wszystkim mowic, by zyc w zgodzie z ta wartoscia? Czy prawdomownosc i prywatnosc sie wykluczaja? PS. Uwielbiam Pani sluchac :)
Dziękuję za bunt 👑 Prywatność jest ważna I warto uzasadnić dlaczego nie chcemy czegoś mówić- bo to intymne, bo tylko nasze, bo to ważne dlanir Ja w podcascie mówię o sytuacji w której rodzic stosuje podwójny standard - nie mów bo to się może nie spodobać, nie mów babci że nie lubimy do niej jeździć- dziecko jest wikłane w tajemnice dorosłych i ich niezałatwione sprawy - wtedy narusza się zaufanie, szczerość, otwartość i bezpieczeństwo w relacji . Jak to brzmi teraz?
Przyznam sie, ze ciagle to jeszcze we mnie siedzi. Chyba dokopalam sie do jakiegos mojego czulego punktu. Moze chodzi o to, ze ja sama wychowalam sie w domu, w ktorym nie nazywano rzeczy po imieniu i jako dziecko (chyba w ramach sprzeciwu) postawilam wlasnie na taka radykalna szczerosc. Oczywiscie duzo mnie to kosztowalo, bo zupelnie nie umialam wyrazac tej szczerosci w sposob lagodny i nieraniacy innych. I tak sobie teraz mysle, ze moze po prostu ciezko mi przyjac, ze sama czasem moge nie realizowac tej wartosci w 100%. A widze, ze zdarza mi sie czasem prosic meza, zeby komus czegos nie mowil. Czesto wlasnie z potrzeby prywatnosci, ale chyba jednak nie zawsze. I tez zauwazylam, ze te moje prosby o dyskrecje, to chyba jednak czesto sa zadania a nie prosby... a moze to wlasnie to w duzej mierze decyduje o tym czy zachowanie jest zdrowe czy wlasnie nie. Poza tym jakie to ogromne obciazenie psychiczne uzalezniac swoje samopoczucie od tego czy ktos sie o czyms dowie czy nie. Obciazenie dla mnie, ale i dla innych, od ktorych tego zadam (nawet jesli sa to osoby dorosle). Dziekuje za podcast. Bardzo jest on dla mnie wazny.
@@zmyslonaja7753 dziękuję! Zwykle jak nas coś porusza to jest to informacja o czymś ważnym dla nas - do czego chwilowo nie mamy dostępu Ale poszukanie w środku pozwala znaleźć ten kawałek, który potrzebuje troski, zaopiekowania lub wyrozumiałości i wybaczenia
Czytając Twój komentarz, pomyślałam sobie o tym, jak bardzo miałam podobnie.. że był taki czas, że bardzo dbałam o swoją prywatność, o to żeby nikt się nie dowiedział co się u mnie dzieje, wręcz czułam się sfrustrowana kiedy wyszło na jaw coś co było dla mnie ważne, a czego nie chciałam żeby dowiedzieli się inni. Jednak potem odkryłam, że kryje się za tym lęk przed ocena, że jak dowiedzą się czegoś to NA PEWNO źle o mnie pomyślą, albo pomyślą, że jestem złą osobą... Chciałam się tym podzielić, bo tak bardzo odnalazłam siebie w tym co napisałas. Pozdrawiam Cię serdecznie
Przyjemnie się słucha wartościowych treści. Ale trudno w dzisiejszym świecie żyć bez podporządkowania się "przemocy" narzucania. Jeszcze w domu jest to do zrobienia. Ale poza już nie tak łatwo.
Pani Agnieszko bardzo dziękuję za wartościowy wykład .... Czy mogę prosić o wykład na temat jak mądrze reagować, kiedy "małe" dziecko robi co chce, a nie widzę reakcji rodziców i słyszę " zostaw, nauczy się"... Wciąż się uczę, aczkolwiek rodzic jest, aby kochać i to mądrze kochać. Każdy z nas ponosi konsekwencje swoich decyzji, ale co z rodzicami wychowawcami ???
Ja mam tak, ze boje sie mowic o uczuciach bo to pokazanie "miekkiego brzuszka" który łatwo mozna zranic ignorujac je, atakujac itd. Taka obronna postawa.
Czy jeśli moje dziecko ma 11 lat a popełniłam wiele błędów czy to jest do naprawy, Wykłady Pani są rewelacyjne! Zawsze starałam się słuchać dziecka ale no ... zdarzały mi się błędy ,fajnie że moje dziecko ma też od zawsze swoje zdanie które staram się szanować od najmłodszych lat ❤
Ja mam fundamentalne pytanie: Jak znaleźć właśnie bezpieczne otoczenie? Ludzie są różni, niestety mam wrażenie, że mało świadomi emocji swoich, a co dopiero innych. Wydaje mi się też, że trudno żyć komuś, kto jest świadomy w dzisiejszym świecie. Mimo wszystko, szukam, rozmawiam, odkrywam. Według jednego z autorów: "język empatii nie będzie działać na ignorantów, psychopatów, narcyzów itd". I mam tego świadomość, że nie na wszystkich ten język działa, ale żeby na nikogo z osób, które spotkałem?
Jeżeli dzieciństwo nie przebiegało w sposób organiczny w dorosłym życiu szukamy partnera w ramach kompensacji naszych braków w ten oto sposób nieświadomie wchodzimy w toksyczne relacje .
Jedynaczka, wychowana przez narcystyczna matke, nie umiem w ogole stawiac granic i wybralam takich samych mezow-toksykow. 2 rozwody i na stare lata samotnosc. 😢
@@agnieszka.kozak.ak75 To jest bardzo uproszczenie sprawy. Zamim sobie cokolwiek uswiadomi mija czesto kawal zycia ! Osoba z kochajacego domu, nie rozumie mnie o czym jej mowie. Nie byloby tylu osob na swiecie (glownie kobie i dzieci) i po rozwodach i nieszczesliwych i chodzacych do psy bez rezultatow. Jak sie ma obciete skrzydla w dziecinstwie to nagle nie pojawia sie one w wieku doroslym.
@@agnieszka.kozak.ak75 Gdy wchodzę w zakładkę "warsztaty" nie widzę terminów proponowanych spotkań. Pani Agnieszki czy mogę prosić o jakieś nakierowanie? Bo może źle się poruszam na stronie. Z góry przepraszam za fatygę.
No nie wiem... Ja trochę żałuję, że rodzice do niczego (poza nauką mnie nie przymusili)... Ano do baletu po tym jak zrezygnowałam po pierwszej lekcji (bo było "nudno" bo nie tańczyliśmy...) Do basenu, bo się bałam i przez to teraz nie umiem pływać... Ani do niczego
@@agnieszka.kozak.ak75 ale to było na zasadzie: - Nie chcesz? - Nie - dobra. Jedno, a drugie: - Boję się skakać do wody (oj prawda bałam się, płakałam i odstawiłam niesamowite cyrki, czemu? Nie wiem) Mogę nie iść? Nie chcę. /Już w kabinie na basenie przed kolejnymi zajęciami/ - boisz się? - tak - no dobra. Efekt jest taki, że żałuję -
Od kilku dni słucham podcastów oraz dialogów na Pani kanale. Te treści sukcesywnie porządkują mój sposób myślenia. Ugruntowują, bardzo często, w tym, co intuicyjnie "wyznawałam", ale nie dostawałam potwierdzenia w środowisku rodziców i teściów, więc wypierałam. Bardzo dziękuję ❤️
Jest Pani jak nie z TEGO ŚWIATA. Podziwiam lekkość, gracje , płynność słów, które dotyczą trudnych tematów . Mówi Pani spójnie i chce się iść za tym jak w dym.
Wielka mądrość , zjawiła się Pani jak ,,koło ratunkowe,, upadło w ludziach wiele cech , na które zwraca Pani UWAGĘ.
Relacje a w szczególności rodzic- dziecko to podstawa.
Ogromny wkład pracy i szczere intencję. JESTEM PANI Wdzięczna.
Dziękuję za uznanie 😊
Pani Agnieszko powinna pani Zostac Rzeczikiem praw Dziecka i oby pani Nauki * trafiły "Pod strzechy" Bogu była bym ogromnie Wdzięczna 🙏💝
Proszę posyłam dalej
Niech idą w świat i służą
@@aldonajozefowski8012 .
Dzieki-taki wspanialy przekaz 🎉❤🎉 Tylko zebym jabto wszystko wiedxiala jak moi synowie byli mali... troszke czulam i robilam wedlug podpowiedxi serca, ale czesc przechlapalam pod wpywem naporu ze strony innych ludzi i ogromnie mi przykro - tak bym chciala to zmienic...szkoda😢
Dziekuje Pani Agnieszko, niestety nie bylam uwzgledniana od malego i może dlatego nie umiem dokonywac wyborów. To takie trudne dla mnie. I ciagle jeszcze sa sytuacje, kiedy szukam potwierdzenia innych. Ciesze się ze nareszcie wiem, skad mi sie to wzięło. Jestem wdzięczna, ze moge sie uczyć.❤
Świetne wykłady, rozwijające i budujące.❤
dziękuję
Super! Co dziennie porównuję jak jest wychowywana moja wnuczka i jak mnie wychowywano. Ja jestem z pokolenia że dziecko ma słuchać a wnuczkę się słucha. Piękne są te zmiany pokoleniowe!
piękne !
Czasem nieuswiadamiamy sobie własnych potrzeb. I wtedy nie rozumiemy swojego zachowania albo swoich emocji. To jest trudne. Pani uświadamia mi wiele rzeczy o odpowiada na wiele pytań. Jestem Pani za to bardzo wdzięczna. I doskonale się Pani slucha. Jest Pani prawdziwa w tym co robi
bo tylko prawdziwa mogę być przekonująca :)
Pani Agnieszko, jestem zafascynowana Pani wykładami, bardzo ciekawymi treściami i sposobem w jaki Pani je przekazuje. Za każdym razem jestem głeboko poruszona, trafiają w środek mojego bólu po wychowaniu w toksycznym domu. Ciężko pracuję na to by móc żyć spokojnie, wyciszyć poczucie winy, które mi przez kilkadziesiąt lat wtłaczano. Pani spokojny mądry głos przynosi mi ukojenie. Serdecznie dziękuję💚
Dziękuję
Dziękuję za podcast.
Tak się zastanawiam, na ile rozpowszechniony jest u nas przypadek taki jak mój, czyli właściwie stuprocentowe podporządkowanie rodziców wymogom religijnym (KK) i wychowywanie nas jako swego rodzaju trybiki w wielkiej świętej machinie. Teraz, gdy sobie na to z perspektywy czasu patrzę, to widzę brak zwyczajnej rozmowy w domu, strach przed wątpliwościami, strach przed ocenianiem przez innych, poczucie winy i ogólnie taka źle pojęta przeciętność. Niedawno złapałem się na tym, że zupełnie nie miałem potrzeby pomagania innym ludziom, co w kontekście religijnego wychowania brzmi absurdalnie, bo ważniejsze było to po której stronie stoi drugi człowiek, niż on sam. Coś na poważnie zaczęło się zmieniać, po ślubie, a potem gdy dostałem możliwość wyjeżdżania zagranicę na zawody żużlowe (taka moja pasja) i zobaczyłem, że to co znałem, różne stereotypy mocno różniły się od tego co tam zobaczyłem. I nie chodziło o to, że inni ludzi żyli lepiej, ale że żyli inaczej, a ja nie widziałem w tym niczego złego.
I zacząłem szukać z czego wynikały moje ograniczenia i powoli starać się weryfikować to wszystko, co zostało do mojej głowie włożone. Świetnym weryfikatorem są tutaj dzieci, pozbawione naszych ograniczeń, ale rzeczywiście strasznie ciężko jest wyjść z moich ograniczeń, bo nawet, gdy jestem ich świadomy, to w chwilach zmęczenia, jestem dużo bardziej podatny na te moje ograniczenia .
Zapamiętałem sobie tekst z familijnego filmu "Hook" , gdy bodajże wróżka powiedziała do ojca, żeby dbał o kontakt ze swoimi dziećmi, gdy jeszcze chcą z nim rozmawiać, bo kiedyś on będzie chciał rozmawiać, ale dzieci już nie będą czuły takiej potrzeby. I jak się tak zastanowiłem, to moim życiu coś takiego właśnie zaszło w kontaktach z moim ojcem. Po prostu nie miałem już potrzeby rozmawiania.
Sporo jest osób wychowanych w trybie nakazów KK bez rozmowy, bez słuchania, bez dialogu- cieszę się że widzisz że można inaczej !
Przekazałeś wiele mądrych myśli i pięknie to wyraziłeś, wszystkiego dobrego
Oprócz wiedzy jaką Pani się dzieli, lubię też Pani głos :-)
Dziękuję bo zdania na ten temat są bardzo skrajnie podzielone 🙈
@@agnieszka.kozak.ak75 niesłusznie! i dobrze, że mimo to robi Pani „swoje” 💪🏻😊
Robię i będę robić 🔥
Czuje wielka wdzięczność za to , że Pani stanela na drodze mojego zycia . Dziekuje za to co Pani robi dla innych
:)
Dziękuję, w końcu zrozumiałam o co chodzi z tym wewnętrznym dzieckiem . Zobaczyłam siebie . ❤
Dziękuję bardzo za kolejny podcast , tak dobrze się Pani słucha i taki dużo wiedzy .Jestem wdzięczna że trafiłam na Pani kanał.
Proszę się rozgościć
Mówi pani bardzo ważne rzeczy ,super słucham pani często
👑
Dzień dobry! Jest Pani bardzo mądrym Człowiekiem i trafia do mnie prawie wszystko co Pani mówi i sposób w jaki mówi. Dlaczego ja byłem zawsze sama i wszystko musiałam przeżywać w samotności. Dziękuję, że udało mi się trafić na taką Osobę, która jest mi bardzo bliska, chociaż pewnie w życiu nie spotkamy się. 🌹🌹🌹
🌷
koszmar tych obiadków: 'jedz teraz, bo nie będziemy odgrzewać' staje mi kością w gardle... Dziękuję, że dzieli się Pani swoją wiedzą na YT:)
👑
Widzę teraz, że mam bardzo rozważną córkę. Po wysłuchaniu, rozumiem jej sposób wychowywania wnuka. Ma roczek, ale to On decyduje ,czy ma chęć zjeść jabłko czy gruszkę. Dla mnie ,wychowaną w reżimie-było to szokiem, rozpuszczaniem od małego dziecka. Teraz rozumiem. Dziękuję:)
❤️
Jakże potrzebne są te treści! Nie ma tego w podręcznikach! Dziękuję!
Proszę
Moja mama stosowała tylko jeden rodzaj dotyku ...pasem .
Ja od dziecka wiedziałam, że nigdy nie zrobię tego moim dzieciom.
Dzisiaj są już dorośli a nadal się przytulamy i nie wyobrażam sobie innej opcji.
Piękna zmiana ! 👑❤️
Och Pani dr Agnieszko! Słuchając weryfikuję swoje metody wychowawcze. Dzieci moje (mam sześcioro ) i te metody krytykowane przez otoczenie , moje okazały się skuteczne i wielokrotnie pokrywają się z Pani wykładami. Nie zawsze skutecznie słuchałam swojego instynktu czy intuicji ale teraz po latach rozmawiam z dziećmi na ten temat . Teraz mam okazję i warunki by dbać o siebie, przede wszystkim o dobry nastrój i teraz mam co dać i im i wnukom. O moim napięciu sprzed wielu lat tez rozmawiałam bo dopiero zrozumiałam. Jestem WDZIĘCZNA !👏🏻😘🥰
Swięta prawda .Każdy wie co jest dla niego dobre ,najlepsze .Pozdrawiam ♥️
Dziękuję 🌹🌿
Dziękuję, dziękuję i jeszcze raz dziękuję bardzo.
Boski wykład P. Agnieszko...🙏🙏🙏🙏🙏
Agnieszko słucham twoich treści od jakiegos czasu. A to jest rewelacyjny podkast. Dziękuję 🙏 to mi bardzo potrzebne.
Dziękuję i ja
Za słuchanie i za komentarz!
Dziękuję 🙏
Genialne! Po prostu genialne. Dziękuję także za zahaczenie o kwestie przekazywania wartości. To również ważny temat. To prawda, że gdy sami nie żyjemy Ewangelią to trudno, aby wymagać tego od dzieci. I dla mnie ważne jest też to, że wybory dziecka należy zawsze szanować. Oczywiście, gdy nie przekraczają naszych możliwości. Wydaje mi się to takim trochę balansowaniem między tym, co dziecko może wybrać, a tym, co musi zaakceptować. Z chęcią bym posłuchała więcej na ten temat
Dziękuję
Daje mi Pani nadzieję, na zmiany, pomaga mi Pani zaakceptować to kim jestem oraz zrozumiałe wskazówki jak stać się lepszym człowiekiem. Czuję, że ma Pani ogromną wiedzę popartą doświadczeniem. Dziękuję, że się nią Pani dzieli 🥰
😊
Dzięki..
🌷
Dziękuję❤️
Cudowna Pani Agnieszka
👋
Jestem wdzięczna bardzo ! Rodzicielskie motta dla mnie to były 2: Pokorne ciele dwie matki ssie i Ryby i dzieci głosu nie mają. Ufffff
Ďakujem pekne za váš príspevok❤️
:)
Niekoniecznie - ale sztafeta pokoleń w której bierzemy udział jest ciężka do przerwania … dzięki za wartościowy materiał - warsztaty z komunikacji obok polskiego i matematyki powinny być obowiązkowe
Też tak myślę!
Dziękuję bardzo 🍀🍀🍀💚💚💚
:)
Poczulam duzy bunt, slyszac przyklad nt. prawdomownosci i prosby, by nie mowic babci, ze costam... Moja potrzeba prywatnosci bardzo domaga sie uwagi. Z roznych przyczyn nie zawsze chce informowac innych o niektorych moich zyciowych decyzjach. Mysle, ze to bardzo wiaze sie z kwestia zaufania. Gdy widze, ze ktos opowiada mi o zyciu innych osob, ktorych czesto w ogole nie znam, zamykam sie, bo boje sie, ze rownie latwo przyjdzie mu opowiadac o moim zyciu innym, a ja nie chce by moje zycie i moje problemy byly wiedza ogolnie powszechna. Chyba nie rozumiem czemu prosba o zachowanie dyskrecji jest zaprzeczeniem prawdomownosci. Czy musze wszystko wszystkim mowic, by zyc w zgodzie z ta wartoscia? Czy prawdomownosc i prywatnosc sie wykluczaja?
PS. Uwielbiam Pani sluchac :)
Dziękuję za bunt 👑
Prywatność jest ważna I warto uzasadnić dlaczego nie chcemy czegoś mówić- bo to intymne, bo tylko nasze, bo to ważne dlanir
Ja w podcascie mówię o sytuacji w której rodzic stosuje podwójny standard - nie mów bo to się może nie spodobać, nie mów babci że nie lubimy do niej jeździć- dziecko jest wikłane w tajemnice dorosłych i ich niezałatwione sprawy - wtedy narusza się zaufanie, szczerość, otwartość i bezpieczeństwo w relacji .
Jak to brzmi teraz?
Przyznam sie, ze ciagle to jeszcze we mnie siedzi. Chyba dokopalam sie do jakiegos mojego czulego punktu.
Moze chodzi o to, ze ja sama wychowalam sie w domu, w ktorym nie nazywano rzeczy po imieniu i jako dziecko (chyba w ramach sprzeciwu) postawilam wlasnie na taka radykalna szczerosc. Oczywiscie duzo mnie to kosztowalo, bo zupelnie nie umialam wyrazac tej szczerosci w sposob lagodny i nieraniacy innych.
I tak sobie teraz mysle, ze moze po prostu ciezko mi przyjac, ze sama czasem moge nie realizowac tej wartosci w 100%. A widze, ze zdarza mi sie czasem prosic meza, zeby komus czegos nie mowil. Czesto wlasnie z potrzeby prywatnosci, ale chyba jednak nie zawsze.
I tez zauwazylam, ze te moje prosby o dyskrecje, to chyba jednak czesto sa zadania a nie prosby... a moze to wlasnie to w duzej mierze decyduje o tym czy zachowanie jest zdrowe czy wlasnie nie. Poza tym jakie to ogromne obciazenie psychiczne uzalezniac swoje samopoczucie od tego czy ktos sie o czyms dowie czy nie. Obciazenie dla mnie, ale i dla innych, od ktorych tego zadam (nawet jesli sa to osoby dorosle).
Dziekuje za podcast. Bardzo jest on dla mnie wazny.
@@zmyslonaja7753 dziękuję!
Zwykle jak nas coś porusza to jest to informacja o czymś ważnym dla nas - do czego chwilowo nie mamy dostępu
Ale poszukanie w środku pozwala znaleźć ten kawałek, który potrzebuje troski, zaopiekowania lub wyrozumiałości i wybaczenia
Czytając Twój komentarz, pomyślałam sobie o tym, jak bardzo miałam podobnie.. że był taki czas, że bardzo dbałam o swoją prywatność, o to żeby nikt się nie dowiedział co się u mnie dzieje, wręcz czułam się sfrustrowana kiedy wyszło na jaw coś co było dla mnie ważne, a czego nie chciałam żeby dowiedzieli się inni. Jednak potem odkryłam, że kryje się za tym lęk przed ocena, że jak dowiedzą się czegoś to NA PEWNO źle o mnie pomyślą, albo pomyślą, że jestem złą osobą... Chciałam się tym podzielić, bo tak bardzo odnalazłam siebie w tym co napisałas. Pozdrawiam Cię serdecznie
Och tak pod prywatnością dość często ukryty jest lęk przed oceną- dziękuję za podzielenie się tym osobistym kawałkiem !
Przyjemnie się słucha wartościowych treści. Ale trudno w dzisiejszym świecie żyć bez podporządkowania się "przemocy" narzucania. Jeszcze w domu jest to do zrobienia. Ale poza już nie tak łatwo.
To prawda jest to trudne ale warto !
Pani Agnieszko bardzo dziękuję za wartościowy wykład ....
Czy mogę prosić o wykład na temat jak mądrze reagować, kiedy "małe" dziecko robi co chce, a nie widzę reakcji rodziców i słyszę " zostaw, nauczy się"... Wciąż się uczę, aczkolwiek rodzic jest, aby kochać i to mądrze kochać. Każdy z nas ponosi konsekwencje swoich decyzji, ale co z rodzicami wychowawcami ???
to pewnie jest o stawianiu granic
przymierzam się do takiego filmu :)
@@agnieszka.kozak.ak75 Dziękuję serdecznie 😊
❤
Dziękuję bardzo. 👍 🇵🇱🖐️
Ja mam tak, ze boje sie mowic o uczuciach bo to pokazanie "miekkiego brzuszka" który łatwo mozna zranic ignorujac je, atakujac itd. Taka obronna postawa.
Tak
Wiele osób Tak ma
Dziękuję
Prawo do autonomii od dzieciństwa zapobiega późniejszym zaburzeniom osobowości.
To prawda!
Czy jeśli moje dziecko ma 11 lat a popełniłam wiele błędów czy to jest do naprawy, Wykłady Pani są rewelacyjne! Zawsze starałam się słuchać dziecka ale no ... zdarzały mi się błędy ,fajnie że moje dziecko ma też od zawsze swoje zdanie które staram się szanować od najmłodszych lat ❤
nie do naprawy ale do zrobienia nowego
wszystko możemy zrobić na nowo - mózg jest plastyczny, zmienia się na szczęście
Ja mam fundamentalne pytanie: Jak znaleźć właśnie bezpieczne otoczenie? Ludzie są różni, niestety mam wrażenie, że mało świadomi emocji swoich, a co dopiero innych. Wydaje mi się też, że trudno żyć komuś, kto jest świadomy w dzisiejszym świecie. Mimo wszystko, szukam, rozmawiam, odkrywam. Według jednego z autorów: "język empatii nie będzie działać na ignorantów, psychopatów, narcyzów itd". I mam tego świadomość, że nie na wszystkich ten język działa, ale żeby na nikogo z osób, które spotkałem?
Może należy szukać dalej
W innych miejscach
Mi mówiono, że dzieci i ryby głosu nie mają
To okropne zaklęcie
Piszemy o nim i skutkach w książce!
Mam już 30 lat, rodzice się rozwiedli a ja nie chcę mieć własnych dzieci,nie chcę żeby przechodziły przez to samo co ja
Coraz więcej uświadamiam Sobie własnych schematów 🙃
to droga do zmiany :)
🌹
🌷
Jeżeli dzieciństwo nie przebiegało w sposób organiczny w dorosłym życiu szukamy partnera w ramach kompensacji naszych braków w ten oto sposób nieświadomie wchodzimy w toksyczne relacje .
Dokładnie
Gdzie i kiedy będą warsztaty z Panią?
w Ostródzie
Zapraszam na moją stronę - tam są wszystkie informacje
Jedynaczka, wychowana przez narcystyczna matke, nie umiem w ogole stawiac granic i wybralam takich samych mezow-toksykow. 2 rozwody i na stare lata samotnosc. 😢
można to zmienić w każdym wieku
@@agnieszka.kozak.ak75 To jest bardzo uproszczenie sprawy. Zamim sobie cokolwiek uswiadomi mija czesto kawal zycia ! Osoba z kochajacego domu, nie rozumie mnie o czym jej mowie.
Nie byloby tylu osob na swiecie (glownie kobie i dzieci) i po rozwodach i nieszczesliwych i chodzacych do psy bez rezultatow. Jak sie ma obciete skrzydla w dziecinstwie to nagle nie pojawia sie one w wieku doroslym.
Chyba się nie zrozumiałyśmy
Pozdrawiam serdecznie
Pani Agnieszko, a jak pokochac siebie i byc dla siebie wyrozumialym?
To droga w której warto odkryć dlaczego nie jest się wyrozumiałym (zaklęcia) I odkrycia swojego potencjału
Polecam psychoterapię lub warsztaty
Jutro będzie też o tym filmik
Dzień dobry, gdzie mogę znaleźć informacje o warsztatach i spotkaniach z Panią?
Na mojej stronie
agnieszkakozak.pl
@@agnieszka.kozak.ak75 Gdy wchodzę w zakładkę "warsztaty" nie widzę terminów proponowanych spotkań. Pani Agnieszki czy mogę prosić o jakieś nakierowanie? Bo może źle się poruszam na stronie. Z góry przepraszam za fatygę.
Warsztaty są publikowane na blogu
Proszę dać mi kilka dni
Zrobię zakładkę
No nie wiem... Ja trochę żałuję, że rodzice do niczego (poza nauką mnie nie przymusili)... Ano do baletu po tym jak zrezygnowałam po pierwszej lekcji (bo było "nudno" bo nie tańczyliśmy...) Do basenu, bo się bałam i przez to teraz nie umiem pływać... Ani do niczego
Może lepiej byłoby gdyby inspirowali i wspierali zamiast przymuszać?
@@agnieszka.kozak.ak75 ale to było na zasadzie:
- Nie chcesz?
- Nie
- dobra.
Jedno, a drugie:
- Boję się skakać do wody (oj prawda bałam się, płakałam i odstawiłam niesamowite cyrki, czemu? Nie wiem) Mogę nie iść? Nie chcę. /Już w kabinie na basenie przed kolejnymi zajęciami/
- boisz się?
- tak
- no dobra.
Efekt jest taki, że żałuję
-
To może wyciągnij wnioski i idź na przykład naucz się pływać. Teraz sama decydujesz.
@@arle1974 teraz to jest za późno
To znaczy, że nie chcesz. Pływać zawsze można się nauczyć a balet zastąpić innym tańcem. Może chciałaś tańczyć a balet nie był dla Ciebie
Ale róże też mają nasiona.
I co ta Pani córka zrobiła na poprawę nastroju?Nie powiedziała Pani tego
nie pamiętam już :)
Skoro mówi Pani o kręgosłupie moralnym, dlaczego nie wspomni ani słowem o religii w społeczeństwie katolickim?
Ponieważ sama decyduje o czym chcę mówić 😊
Tak nie jest, jest pani zależna od wyświetleń, inaczej by Pani tu nie było. Niezależnie prywatnie czy zawidowo
@@agnieszka.kozak.ak75 ciekawe, a myślałam, że dla społeczeństwa nie dla siebie
@@agnieszka.kozak.ak75 trochę to smiesznet
Nie jestem zależna
Nie zarabiam na YT
Dzielę się wiedzą bo lubię to co robię
Dziękuję
Dziękuję 😘
👑
❤
Dziękuję ❤
Dziękuję