Każdy Pani podcast jest rewelacyjny . Jest Pani nie tylko świetnym psychologiem ale także cudownym człowiekiem - to się czuje słuchając Panią. Gorąco pozdrawiam
Cała prawda o mnie. Od połowy filmu zanosiłam się od płaczu. Pozwoliłam sobie wypłakać mój żal i ból uwięzione w ciele od dzieciństwa. Tak wiele razy umierałam po kawałku jako dziecko, że teraz nie potrafię żyć w pełni. Nawet nie potrafię być sobą do końca, ta przemoc wobec samej siebie towarzyszy mi nadal. Ciało też boli. Od ponad roku jestem na terapii i uczę się wyrozumiałości i bycia dobrą w stosunku do siebie. Po wielu latach bycia dzielną, odpowiedzialną i perfekcyjną to bardzo trudne. Dziękuję za to, co Pani robi ❤️ Dzięki Pani mam większą świadomość, co się we mnie wydarzyło a to z kolei daje mi nadzieję, że uda się jeszcze to moje życie zmienić na lepsze, że wrócę do siebie ❤️
B Panią lubię, opowiada Pani klarownie i zawsze zatrzymuje się na najważniejszych sprawach. Gratuluje mądrości i uwagi na ludzi. Dzuekuje sobie, że trafiłam na Panią. Dziękuję i Pani za serce i merytoryke
Nas wykorzystywano do pracy w gospodarstwie nie wolno było się sprzeciwić, jesteś ze mną lub przeciwko mnie i manipulowanie dziećmi kto lepszy lub gorszy .nie pamiętam dzieciństwa, też miewam choroby psychosomatyczne dziękuję ❤️ było to bardzo potrzebne. Ja radzę sobie od 15 roku życia poza domem było ciężko ale pracuję nad sobą chcę mieć lepsze życie niż w domu rodzinnym ❤
Dla mnie to jest najpiękniejszy wykład na temat parentyfikacji ze wszystkich jakich słuchałam. Bardzo jestem wdzięczna i serdecznie dziękuję. Akurat jest mi bardzo potrzebny, bo jako najstarsze dziecko alkoholika byłam odpowiedzialna za siostry, za obojga rodziców ( trauma z wojny i prześladowania polityczne zniszczyły mamę i ojca) i za zwierzęta na gospodarstwie. Do dzisiaj jest mi trudno się zrelaksować i nie umiem się bawić ale uczę się tego jako babcia. Późno ale lepiej niż wcale. Przykłady jakie Pani użyła w wykładzie pomogły mi uwierzyć sobie. Wspaniałe połączenie gorzkiej prawdy z optymistycznym zachęcaniem żeby zadbać o ten „dom w którym teraz mieszkamy.” ❤ za wiedzę ❤ za dar edukacyjny i ❤ za ❤
Niestety tak było w moim przypadku.Niestety musiałam się zatrzymać.Moje ciało powiedziało stop.Mam 67 lat.Jestem wiejską,nauczycielką na emeryturze.Nie stać mnie na terapię ale na szczęście umiem czytać i słuchać.
@@krystynaandersson7505 Ludzie mają różne tempo rozwoju.Niektórzy biegną a inni stają w miejscu.Rezygnujemy z wolności z lęku przed samotnością. A tu niespodzianka. Poznałam Ciebie.Może nawet uda się nam kiedyś spojrzeć sobie w oczy i przytulić. Pozdrawiam.
Zebrałam swoje kawałki i zrozumiałam,że mam prawo do miłości i do godności.Zrozumiałam,że to czego nie dostałam od innych mogę dać sobie sama.Jestem dumna z siebie.
Kochana Pani Agnieszko.Gdy Panią slucham wyobrażam sobie że jest Pani moją mamą.Tak chciałabym być prowadzona gdybym miała wybór lata temu.Mam 50 lat a dopiero teraz z Panią leczę swoje rany o których nikt nie wie.Jestem Pani wdzięczna za każde słowo i za to że Pani jest . Dopiero teraz czuję się jakby mnie ktoś przytulił 🥰🌹🌹🌹
Kończę studia na kierunku Psychologii, kieruje się na szkołe psychoterapii. Bardzo często słucham wielu podcastów ale chyba nikt nie jest w stanie przykuć uwagi swoim głosem tak jak Pani, Świetna robota, oby jak najwięcej materiałow z Pani strony. :)
Bardzo trafna diagnoza Pani Agnieszko. Wychowany przez władczą Matkę i pożucony przez Ojca przeżyłem i przeżywam to o czym Pani mówi. Obudowany w zbroję trwam dalej. Serdecznie pozdrawiam.
Tak jakbym słuchał o sobie.... mam teraz 27 lat i dopiero od jakiegos czasu 4-5 lat pomału zaczynam się sobą interesować sobą... byłem na każde skinienie innych tylko nie na swoje... ,,pożyczałem'' innym pieniądze a nikt mi ich nie oddawał, usługiwałem, chciałem akceptacji😢 czasu nie cofne
Dziekuje. Duzo dzieci w Polsce musialo w polu na gospodarce pracowac od malego. Nienawidzilam tego. Mysle, ze czesto bylismy tylko akceptowani jako dzieci przez to co mozemy dla rodzica zrobic a nie kim tak na prawde jestesmy…❤
Cudowny filmik. Posłuchać raz to zdecydowanie za mało. 👑🙏🍇 Społeczeństwo wychowuje nas na żołnierzy, byśmy zapominali o sobie i swoich pragnieniach, a ciało to nasz dom i stąd zbroja śmierci... Ale też u czułym rozpuszczaniu zbroi i o iskierce nadziei... 💛
Dziękuję Pani Agnieszko za kolejny wartościowy przekaz. Jest Pani rewelacyjnym psychologiem i wspaniałym człowiekiem. Dziękuję za to co Pani robi. Jestem wdzięczna, że "spotkałam" Panią na swojej drodze. 🙏💙
Pani mowi zbroja , a ja budowalam mur zeby nie bolało. Wmowilam sobie ze nie czuje , ze nie boli . To udawanie , zaprzeczanie uczuciom . Oszukiwalam sama siebie. Jak z tego wybrnac , to trudne . Niby jestem a jakby mnie nie było. Jak wrócić do siebie. Basia z lasu. 🌲🪶🌳🐿️
Dziękuję za te słowa. Tak mocno poczułam to wszystko o czym tu słyszałam, że mam ochotę przytulić się z miłością. Nawet jeśli nie ma mnie kto inny przytulić zrobię to sama.
Z tego miejsca mogę podziękować moim Rodzicom, że miałam dzieciństwo. Z ich ust, gdy inne dzieci były angażowanie w pracę dorosłych słyszałam: " Moje dziecko jeszcze się w życiu narobi. Teraz ma czas na beztroskie dzieciństwo, na zabawę". ♡♡♡ "Słyszę" te słowa do dziś, choć Rodziców już nie ma😔♡
@@tereskaskbicka1938 Nie wiem czy łatwiej, bo nie jestem " w skórze " dzieci wykorzystywanych, nie potrafię się wypowiedzieć z ich perspektywy. Mogę powiedzieć tylko że mam dobre życie. Uważam, że żyje tak jak wybrałam, nikt do niczego mnie nie zmuszał. Mam pełną świadomość swoich wyborów. Myślę, że gdy mamy szacunek do siebie wybieramy najlepiej dla siebie, a życie to weryfikuje. Jeśli masz jakąś lekcję do odrobienia to i tak będziesz zmuszona ją odrobić. Życie Ci tego nie oszczędzi. Nasze myśli kreują naszą rzeczywistość... warto podjąć ten trud i brać za nie odpowiedzialność. Bez odpowiedzialności, czyli świadomych decyzji, stajemy się bezsilni. Czujemy, że nie jesteśmy w stanie żyć lepiej. Branie odpowiedzialności za siebie i swoje życie daje poczucie kontroli i jest warunkiem budowania silnego poczucia własnej wartości. A to od niej zaczyna się każda zmiana. Nadal uczę się żyć i myślę że ta nauka będzie towarzyszyć mi do końca. Pozdrawiam serdecznie❤❤❤
Złość odłożona w ciele (nie wyrażone emocje odłożone w mięśniach, gardle,bólach głowy...) _to wcale nie jest oczywiste...to dla mnie nowa informacja. Kiedy nie można wyrazić złości to nie można wyrazić innych emocji... to też nowe dla mnie Jeden mały zgon... To na pierwsze przesłuchania zatrzymało mnie najbardziej. O rodzicach nie chcę tu pisać... Ale o sobie jako ojcu ...seryjnym zabójcy... mężu seryjnym zabójcy (w zbroi śmierci) będę długo myślał. Dzięki za" coponiedziałkowy" przebłysk światła. Pozdrawiam...Jacek.
Świetny podcast,kolejna wiedza na temat siebie.Jakiś czas temu zdałam sobie sprawę że nie byłam w pełni dzieckiem w dzieciństwie.Na szczęście swój pancerz zdjęłam kilka lat temu,powierzyłam się opiece Boga. Na początku czułam się naga,teraz czuję się bezpieczna.Ciągle uczę się dbać o siebie w mądry sposób,kochać siebie.Dziękuję💖
Jakież to jest dobre! Jestem nieustająco pod wrażeniem niezwykłej klarowności i prostoty przekazu w przekazywaniu głębokiej wiedzy. Robisz to, Agnieszko, w taki sposób, że w spokoju aktywują się miejsca starego bólu. Wychodzą i wołają do "nosiciela": "Tu, tu! Jeszcze ja! Mną się zajmij!". Wspaniały dar. Dziękuję. ❤️
Przerażające, jak to co Pani mówi, Agnieszko pasuje do mojego dzieciństwa. Nadaje Pani powtorie prawo do czucia własnego ciala. Autoterapia do końca życia. Jakie to smutne, a zarazem wyzwalające. Dziekuję💔
Nie miałam dzieciństwa tak jak nie mieli moi Rodzice i tak przekazali tzw pałeczkę dalej. Życie odpowiedzialnych jest bezwartościowe, wszystko dla innych nic dla siebie. Dziękuję za wykład.
Tak doświadczyłam tego bardzo i małymi krokami z tego wychodzę. Lepiej późno niż wcale. Cieszę się, że w ogóle się ocknęłam, że zrozumiałam co ze mną jest nie tak.
Dopuściłam do siebie swój lęk,swój wstyd i swój gniew oraz cierpienie.Potem pojawiło się współczucie,wdzięczność i duma.To prawda,że jeśli poznamy siebie,zrozumiemy też innych .Cały ten świat i ukrytą w nim mądrość.Dziękuję za drugie życie ,Bogu w którego wierzę i ludziom w drodze.
Każdy boi się ,,demona",którego nosi w sobie.Każdy boi się spotkania z samym sobą.Każdy chce oglądać to w co wierzy. Może to mądre ? ,,Wiara,nadzieja i miłość".
Dziękuję za komentarz i zrozumienie napięć które mnie dręczą i nie pozwolą pokochać siebie Dziękuję BOŻE Ojcze za wyjaśnienie a teraz proszę o pomoc w pracy nad pokochaniem siebie AMEN .POZDRAWIAM 🙂❤
Dziękuję bardzo za ten cenny przekaz. Uważana byłam zawsze za osobę silna i bez emocji. Dzisiaj po wielu latach radzenia sobie samemu z problemami no bo ja" muszę" i troszczenia się o innych zrozumiałam co tak naprawdę nosiłam przez całe życie. Jeszcze do końca jej nie zrzuciłam i jeszcze trochę ciśnie ale dużo już zmieniłam w moim życiu. Pozdrawiam serdecznie 🥰
Cały ja.. Na szczęście chodzę na terapię. Potwierdzam terapia to jest "luz" w porównaniu do bycia ratownikiem / wojownikiem, uważnym na cały świat. Tylko nie na siebie. Zachęcam dacie radę :) Jestem osobą wierzącą i zamadlałem emocje i problemy. Nie działało. Ok mogłem się wyciszyć i więcej znieść. Blokowałem złość. Jezus chciał żebym poszedł na terapię... Medytacje wschodnie działają podobnie. Nie rozwiązują problemu. Też wcześniej próbowałem. Powiem, tak można tą zbroję pomału demontować ;-) Odwagi dla tych którzy się wahają. Dacie radę.
@@agnieszka.kozak.ak75 Kiedyś odkryłam, ze w ciele podczas sesji masażu - rozluźniania powięziowego moze się to się pokazywać na dwa sposoby: albo jako silne napięcie, nieraz z licznymi ruchami mimowolnymi, albo jako brak połączenia z ciałem - ciało jest luźne, ale w kontakcie daje wrażenie, jakby nikogo czującego w tym ciele nie było!
Pięknie i z delikatnością i subtelnością poruszony problem. Jestem pewny, że właśnie ten podcast jest dla wielu tym pierwszym promykiem który przeszedł przez zbroję i rozpoczął proces naprawy.
Nie wierzę w przypadki, akurat dzisiaj musiałam tu trafić, bardzo dziękuję za te słowa i nadzieję, krok po kroku, warstwa za warstwą, i chociaż życia już popołudnie jest szansa, że będzie cudnie 😊
❤ Dziękuję. Pani podcast otworzył mi się "przypadkiem" kilka dni temu. Od tego czasu wsłuchuje się uważnie. Parentyfikacja jest ciężarem który przerósł mnie, choć byłam silna - w oczach ludzi - jak Herkules. Skutki były dla mnie opłakane. Ciało nie wytrzymało. Przeszłam potworne upadki zdrowotne. Plusem wszystkiego jest to, że jestem bardzo świadoma zła, którego doświadczyłam jako dziecko, nastolatka i młoda kobieta. Staram się walczyć o siebie i uczyć się troszczyć o odpoczynek. Niestety nie potrafię wyrazić na zewnątrz swojej słabości, ludzie widząc moje zaangażowanie nie czują tego jak wielką cenę płacę na codzień, nie wierzą że pod zbroją jest delikatna i krucha osoba, kobieta z wysokim poziomem WWO, która w sercu krzyczy rozpaczliwie o miłość i zrozumienie. Samotność w tym jest potworna. Nie mniej swoje oparcie znalazłam w wierze. Bóg przytula mnie tak mocno, jak żaden inny człowiek, i jak nigdy mój ojciec. To jest proces, choć na całe życie, ale można zawalczyć o siebie. Dziś daję sobie prawo by nad sobą popłakać i asertywnie mówić nie. Nikt nie jest z kamienia, prędzej czy później nastąpi wybuch tego, co zgromadzilismy latami w sobie
Dziękuję. Zrozumiałam dlaczego tyle razy nie miałam siły na proste rzeczy. Dlaczego nic nie pamiętam z dzieciństwa. I jeszcze parę innych objawów. Bardzo lubię Pani słuchać . Co Pani mówi i jak mówi.💐
Ja jestem tym dzieckiem, co ma mało wspomnień z dzieciństwa. Zawsze dzielna zwrócona ku potrzebom innych. Na szczęście nigdy nie chciałam być w tym swoim pancerzu. I małymi kroczkami uczę się, że jestem ważna, uczę się dostrzegać swoje potrzeby i wychodzić im na przeciw. Uczę się otwierać na innych. Trochę ten proces został spowolniony. Będąc na studiach poszłam do psychologa, byłam mocno zamknięta w sobie, nie umiałam nazywać tego co przeżywam i on nie zadał sobie trudu wejścia głębiej. Nie wchodzac w szczegóły jeszcze bardziej sie zamknełam. Dopiero po 15 latach zdobyłam się drugi raz na terapię. Dziekuję za Pani pracę, wiele mi Pani rozjaśniła i pomogła zwerbalizować ❤️
Każde słowo, które Pani wypowiedziała było do mnie. Dziękuję z całego serca za tę wiedzę przekazywaną z taką czułością i delikatnością. Uczę się od Pani być szczęśliwą i prawdziwą. Uczę się dbać o swój dom.
Pani Agnieszko, jak zwykle trafia Pani w punkt. Dziś moja zbroja uwiera mnie bardzo, ale nie widzę szans, by ją skutecznie "rozpuścić". Mam tyle komfortu, że mogę się dziś wypłakać. Dobre i to... Dziękuję, że mi Pani przypomniała o mnie :)
Bardzo dziękuję za ciekawy podcast. Jak zawsze przedstawiła Pani konkretne, rzeczowe treści w sposób przejrzysty, komunikatywny, zrozumiały, poparty przykładami. Z przyjemnością słucha się Pani, a w pamięć zapadają ważne i tak bardzo przydatne treści. Z niecierpliwością czekam już na następny Pani wykład, te, które wysłuchałam do tej pory - pomogły mi zrozumieć siebie, swoje zachowanie, wskazały i wskazują, jak pracować nad sobą. Jeszcze raz dziękuję Pani Agnieszko❤️
Kochana p.Agnieszko... dziękuję 😘👍 to okrucieństwo które mi zgotowano ja przekazałam moim dzieciom... dobrze że są w terapii... Piękne jest to/optymistyczne co mogę z tym zrobić...i że chcę...♥️
Ja mam poczucie że słucham o swoim dzieciństwie. Też miałem takie wewnętrzne wojny (bóle głowy bóle brzucha że nawet leżałem kilka razy w szpitalu). Ale dobrze że obecnie mamy takich mądrych terapeutów.
Pani Agnieszko, słowa mądre i poruszające, jak wszystkie Pani wykłady i rozmowy. Na każdy czekam i słucham z ciekawością. Dzisiejszy niby oczywisty, a jednak poruszył mnie bardzo głęboko. Jak czytam w komentarzach wielu osób: "był o mnie". Jestem bardzo wdzięczna za pomoc w zdobywaniu świadomości ciała, umysłu i duszy i dziękuje za rady - bezcenne. Pozdrawiam i czekam na więcej...
Dzień dobry! P. Agnieszko, jak to jest, że jak Pani słucham, to czuję jakby mówiła Pani o mnie. Za parę dni kończę 62 lata, a ciągle czuję się jak dziecko, które było bite i molestowane przez ojca. Mama bardzo często chorowała i ja musiałam wiele w domu robić. Mam na sobie taką zbroję, przez którą prawie nikt nie może się przebić. Dzięki Pani w końcu dociera do mnie, że ja też zasługuję na dobro i czułość. Dobrego dnia 🌻!!!
Tak, to wszystko o mnie. Próbowałam zacząć żyć od nowa już wiele wiele razy. Spróbuję jeszcze i ten raz. Pierwszy krok -ok, rozumiem, dziś pójdę wcześniej spać..., ale -co dalej? Mam już dużo lat i nie chcę zmarnować tej resztki życia która mi została...
To o mnie.. Temat mi znany od kiedy zaczęłam pracę nad sobą, ale nigdy jeszcze nie słuchałam, nie czytałam o tym w tak jasnej postaci, sposobem jakim Pani przedstawia. Świetne ♥ dziękuję
Dzien dobry. Mialam chorą mamę na psychozę maniakalno - depresyjną, tate, ktory pił. Trojke rodzenstwa pod opieką. Od 17 roku zycia bylam totalnie dorosła. Zrezygnowalam z milosci, doktoratu by wyręczać narcystyczną matkę. W koncu trafilam na psychoterapię- to obudzilo mnie do życia, zaczelam wracac do siebie. Zbroję trudno zrzucic, mozna tylko zmiekczyc, polamac ale ona jest juz z nami do konca. Slucham Pani i dziekuje. Pani slowa i glos pomagaja, daja spokoj. Pozdrawiam
Bardzo Pani dziękuję za ten film, tak długo próbowałam znaleźć co to jest co mnie tak powstrzymuje, żeby ruszyć do przodu, dzięki Pani odkryłam kolejny schemat, aby łatwiej żyć, dziękuję za każdy film ,bo nie jeden tak pomógł :) Pozdrawiam serdecznie ❤️
Dziękuje kolejny raz 🫶 Jakiś czas temu odkryłam jak bardzo byłam wymagająca i surowa dla siebie samej A słowa kochaj bliźniego jak siebie samego uzmysłowiło ze ze więcej uwagi i troski okazywałem innym i o dziwo tym dalszym niż sobie i najbliższemu mężowi ale zaczęłam to zmieniać i czułość dla siebie odkryła we mnie inna osobę i wcale nie bolało i dało takie zadowolenie jakby i to nie egoizm a te braki miłości w historii życia jak dziury sera wypełniły sie taki pokój w środku i radość
Bardzo w punkt, jak zawsze☺️ Mnie najbardziej ujęło dziś to jak mówiłaś o terapii jako powolnym procesie dawania sobie czułości i rozpuszczania zbroi śmierci. Tak właśnie dzieje się u mnie. Dwa lata temu podjęłam decyzję o terapii i dziś wiem że to jedna z najlepszych decyzji w moim życiu. Nareszcie czuję że żyję w pełni!❤
Dziękuję za ten podcast Pani Agnieszko ❤️. Życzę wszystkim i sobie tego momentu w życiu, w którym człowiek z miłością potrafi spojrzeć na swoje traumy i uleczyć je. "Jest taka cierpienia granica, za którą się uśmiech pogodny zaczyna" - o tym momencie myślę tymi słowami Czesława Miłosza.
Dziękuję Agnieszko🙏🏻❤ Cały filmik przepłakałam bo to o mnie. Jest jednak bardzo pozytywna strona dla mnie bo właśnie uświadomiłam sobie, że do 20 roku życia byłam dzieckiem niewidocznym dla zwłaszcza mamy kolejne 25 lat nagle stałam się widoczna ale tylko dlatego że mama zachorowała stałam się rodzicem dla mamy. Jak od 1,5 roku wreszcie postawiłam granice to okazało sie, że mama świetnie radzi sobie mimo choroby. Dziękuję Agnieszko bo to otworzyło mi oczy, że wiele zrozumiała i uwolniłam wiele emocji ciała również. Pozdrawiam Cię serdecznie 🌞🌻 i czekam na kolejny filmik🙂
Dziękuję za to co Pani robi. Wiele do mnie trafia i coraz więcej mechanizmów rozumiem. Dziękuję. Dziś zrozumiałam dlaczego nigdy nie korzystałam z pomocy psychoterapeuty .... Dziękuję ❤️
Jaki to potrzebny podcast. Mam problem z równowagą szczególnie zimą. Cały ten strach rozlewa się po ciele. To jest cierpienie poprostu. Siedzę jak w więzieniu w domu bo boję się, że złamie rękę, nogę albo rozbiję głowę😥😣
Znam takiego “bohatera w zbroi”, który mówi, ze on juz taki jest i nie ma zamiaru nic z tym zrobic. Pozostaje tylko patrzec jak sie kompletnie wyniszcza. Proponowalam psychologa ale nic z tego mu w glowie. Dotyka pani problemu kulturowego i psychologicznego zarazem, i to jest bardzo cenne. Wielu ludzi myśli, ze osobowośc jest czyms stałym i nie da sie juz nic z tego wyrzezbic, a tak nie jest.
To dodaje odwagi,że to co najgorsze,już się wydażyło.Piękne to o umieraniu,po kawałku.Pamiętam to z dzieciństwa,potem małżeństwa.Dla dziecka,to koszmar,to zaprzeczenie sobie,co czuje,ten lęk o utratę miłości najbliższej osoby.W moim przypadku matki.
Dziekuje pieknie za ten wyklad! Trudny temat, ale jakze istotny w pracy nad soba i uswiadomieniu pewnych rzeczy, na ktore od lat nie chcialo sie patrzec.
Nie. Nie "musiał być opiekunem dla dorosłego" - to nie jest warunek powstania tej patologii. Wystarczy, że dziecko musiało sobie z czymś (np. z własnymi potrzebami) samo radzić, choć nie było nikogo, kto by mu pokazał, jak.
@@agnieszka.kozak.ak75 niby nie mamy się czego bać ale - tak jak Pani powiedziała - wszystko zapisane jest w ciele. Nagle np łapiemy się nagle na tym ze jesteśmy nieruchomi ze strachu, ciało aż boli od bezruchu i głowa chce je poruszyć ale psychika powoduje ze jesteśmy jak słup soli.
@@agnieszka.kozak.ak75 właśnie uczę się żyć opuszczjac ramiona i na głos mówię do siebie : nie bój się, już nie ma potrzeby kurczyć ramion i chować w nie głowy. Jednak to jest silny odruch że aż boli. To staranie się spina całe ciało. A naprawdę już nic nie muszę innego tylko zatroszczyć się o siebie. Dziękuję 💖 💗
Bardzo ciekawa i pouczjaca lekcja. Wiele rodziców nieświadomie krzywdzi swoje dzieci , pragnąć dla nich tego ,co sami uważają za najlepsze. Z drugiej strony - jaką wdziecznosc okażesz rodzicom , takiej spodziewaj się od swoich dzieci. Do tego dochodzi jeszcze społeczeństwa - które nieustannie " programuje Ciebie " Trudne wbory - potrzebna tutaj jest świadomości ,świadomości i jeszcze raz świadomości.... Dziękuję za bardzo pouczające filmiki kształtujące świadomość.. Pozdrawiam...
Od niedawna slucham,jednak kiedy sluchalam tego ,sporo objawow znalazlam u siebie,tyle uczuc,bolu ,ogromne emocje podczas sluchania,jestem ofiara perentyfikacji ,cale zycie walcze i niedostaje nic w zamian.pracuje nas soba od dwoch miesiecy pod okiem psychoterapeuty,chcialabym sie kiedys z tego wyleczyc.
Tak moja zbroja tak mocno mnie usztywniła ze przeprostowala mi kręgosłup piersiowy. Tam gdzie mieszka moje serce jest sztywno, ciasno i nikt nie ma dostępu. Będąc taka wadliwa że nikt mnie nie kochał a każdy krzywdził musiałam wyprzeć sie siebie, porzucić. Rozpacz, która mieszka we mnie nie sięga dna ale nie ustaje pytać Dlaczego??
Dziękuję pięknie za to co usłyszała❤.Uruchomiło to we mnie pokłady żalu i zranienia .To było bardzo o mnie ja byłam właśnie rodzicem dla swojej matki alkoholiczki.Łzy same płynęły kiedy tego słuchałam.Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam serdecznie
Każdy Pani podcast jest rewelacyjny . Jest Pani nie tylko świetnym psychologiem ale także cudownym człowiekiem - to się czuje słuchając Panią. Gorąco pozdrawiam
dziękuję
Cała prawda o mnie. Od połowy filmu zanosiłam się od płaczu. Pozwoliłam sobie wypłakać mój żal i ból uwięzione w ciele od dzieciństwa. Tak wiele razy umierałam po kawałku jako dziecko, że teraz nie potrafię żyć w pełni. Nawet nie potrafię być sobą do końca, ta przemoc wobec samej siebie towarzyszy mi nadal. Ciało też boli. Od ponad roku jestem na terapii i uczę się wyrozumiałości i bycia dobrą w stosunku do siebie. Po wielu latach bycia dzielną, odpowiedzialną i perfekcyjną to bardzo trudne.
Dziękuję za to, co Pani robi ❤️ Dzięki Pani mam większą świadomość, co się we mnie wydarzyło a to z kolei daje mi nadzieję, że uda się jeszcze to moje życie zmienić na lepsze, że wrócę do siebie ❤️
Aż mi ciarki przeszły...wszystko to o mnie, o moim życiu. Kurcze...
Bardzo dziękuję.
bardzo proszę
Ja umarłam wiele lat temu........
Dziękuję Bogu że „dał „ mi Panią.
............spróbuję
dziękuję
Poproszę o jeszcze więcej o parentyfikacji, ponieważ to głębokie, mocne, prawdziwe i potrzebne, dziękuję ❤ z wdzięcznością
będzie w najnowszej książce !
B Panią lubię, opowiada Pani klarownie i zawsze zatrzymuje się na najważniejszych sprawach. Gratuluje mądrości i uwagi na ludzi. Dzuekuje sobie, że trafiłam na Panią. Dziękuję i Pani za serce i merytoryke
dziękuję
W punkt
Nas wykorzystywano do pracy w gospodarstwie nie wolno było się sprzeciwić, jesteś ze mną lub przeciwko mnie i manipulowanie dziećmi kto lepszy lub gorszy .nie pamiętam dzieciństwa, też miewam choroby psychosomatyczne dziękuję ❤️ było to bardzo potrzebne. Ja radzę sobie od 15 roku życia poza domem było ciężko ale pracuję nad sobą chcę mieć lepsze życie niż w domu rodzinnym ❤
wspaniale, że Pani pracuje nad sobą!
Dla mnie to jest najpiękniejszy wykład na temat parentyfikacji ze wszystkich jakich słuchałam. Bardzo jestem wdzięczna i serdecznie dziękuję. Akurat jest mi bardzo potrzebny, bo jako najstarsze dziecko alkoholika byłam odpowiedzialna za siostry, za obojga rodziców ( trauma z wojny i prześladowania polityczne zniszczyły mamę i ojca) i za zwierzęta na gospodarstwie. Do dzisiaj jest mi trudno się zrelaksować i nie umiem się bawić ale uczę się tego jako babcia. Późno ale lepiej niż wcale. Przykłady jakie Pani użyła w wykładzie pomogły mi uwierzyć sobie. Wspaniałe połączenie gorzkiej prawdy z optymistycznym zachęcaniem żeby zadbać o ten „dom w którym teraz mieszkamy.” ❤ za wiedzę ❤ za dar edukacyjny i ❤ za ❤
dziękuję
Niestety tak było w moim przypadku.Niestety musiałam się zatrzymać.Moje ciało powiedziało stop.Mam 67 lat.Jestem wiejską,nauczycielką na emeryturze.Nie stać mnie na terapię ale na szczęście umiem czytać i słuchać.
Proszę korzystać! 👑
Hej ❤ to jestes z mojego rocznika. Z ta sama historia. . Pozdrawiam i zycze pomyslenia o sobie. ❤❤❤
@@krystynaandersson7505 Dzięki. Dziś jestem samotna i totalnie wolna.Zostawiając za sobą przeszłość zostawiamy też ludzi.
@@irena1739 to tak jak ja, musialam zostawic tez ludzi. Pozdrawiam serdecznie ❤️
@@krystynaandersson7505 Ludzie mają różne tempo rozwoju.Niektórzy biegną a inni stają w miejscu.Rezygnujemy z wolności z lęku przed samotnością. A tu niespodzianka. Poznałam Ciebie.Może nawet uda się nam kiedyś spojrzeć sobie w oczy i przytulić. Pozdrawiam.
Zebrałam swoje kawałki i zrozumiałam,że mam prawo do miłości i do godności.Zrozumiałam,że to czego nie dostałam od innych mogę dać sobie sama.Jestem dumna z siebie.
👑🔥
Kochana Pani Agnieszko.Gdy Panią slucham wyobrażam sobie że jest Pani moją mamą.Tak chciałabym być prowadzona gdybym miała wybór lata temu.Mam 50 lat a dopiero teraz z Panią leczę swoje rany o których nikt nie wie.Jestem Pani wdzięczna za każde słowo i za to że Pani jest . Dopiero teraz czuję się jakby mnie ktoś przytulił 🥰🌹🌹🌹
❤️
Mam podobnie,
🤗
Kończę studia na kierunku Psychologii, kieruje się na szkołe psychoterapii. Bardzo często słucham wielu podcastów ale chyba nikt nie jest w stanie przykuć uwagi swoim głosem tak jak Pani, Świetna robota, oby jak najwięcej materiałow z Pani strony. :)
będę robić kolejne :)
Bardzo trafna diagnoza Pani Agnieszko. Wychowany przez władczą Matkę i pożucony przez Ojca przeżyłem i przeżywam to o czym Pani mówi. Obudowany w zbroję trwam dalej. Serdecznie pozdrawiam.
Tak jakbym słuchał o sobie.... mam teraz 27 lat i dopiero od jakiegos czasu 4-5 lat pomału zaczynam się sobą interesować sobą... byłem na każde skinienie innych tylko nie na swoje... ,,pożyczałem'' innym pieniądze a nikt mi ich nie oddawał, usługiwałem, chciałem akceptacji😢 czasu nie cofne
Dziekuje. Duzo dzieci w Polsce musialo w polu na gospodarce pracowac od malego. Nienawidzilam tego. Mysle, ze czesto bylismy tylko akceptowani jako dzieci przez to co mozemy dla rodzica zrobic a nie kim tak na prawde jestesmy…❤
o tak - praca w polu to nasza dziecięca codzienność była
@@agnieszka.kozak.ak75 znam to również ☺️
Cudowny filmik. Posłuchać raz to zdecydowanie za mało. 👑🙏🍇 Społeczeństwo wychowuje nas na żołnierzy, byśmy zapominali o sobie i swoich pragnieniach, a ciało to nasz dom i stąd zbroja śmierci... Ale też u czułym rozpuszczaniu zbroi i o iskierce nadziei... 💛
tak!
czułość!
największy dar dla siebie
Dziękuję
Zbroja śmierci...
No właśnie.
Dziękuję za podcast
❤️
Dziękuję Pani Agnieszko za kolejny wartościowy przekaz. Jest Pani rewelacyjnym psychologiem i wspaniałym człowiekiem. Dziękuję za to co Pani robi. Jestem wdzięczna, że "spotkałam" Panią na swojej drodze. 🙏💙
Proszę się rozgościć u mnie :)
Pani mowi zbroja , a ja budowalam mur zeby nie bolało. Wmowilam sobie ze nie czuje , ze nie boli . To udawanie , zaprzeczanie uczuciom . Oszukiwalam sama siebie. Jak z tego wybrnac , to trudne . Niby jestem a jakby mnie nie było. Jak wrócić do siebie. Basia z lasu. 🌲🪶🌳🐿️
Pani ciepły, spokojny głos i treści, balsamem dla mojej duszy. Dziękuję.☺️❤️
dziękuję
Zbieram "umarte" kawałki i ożywiam je🥰
Dziękuję za te słowa. Tak mocno poczułam to wszystko o czym tu słyszałam, że mam ochotę przytulić się z miłością. Nawet jeśli nie ma mnie kto inny przytulić zrobię to sama.
to cudowny początek!
Z tego miejsca mogę podziękować moim Rodzicom, że miałam dzieciństwo. Z ich ust, gdy inne dzieci były angażowanie w pracę dorosłych słyszałam: " Moje dziecko jeszcze się w życiu narobi. Teraz ma czas na beztroskie dzieciństwo, na zabawę". ♡♡♡ "Słyszę" te słowa do dziś, choć Rodziców już nie ma😔♡
super, że były też takie domy!
Cudnie tak mieć
Czy mogę spytać czy łatwiej jest pani w życiu niż tym wykorzystywanym i nie kochanym dzieciom ?
Dziękuję❤
@@tereskaskbicka1938 Nie wiem czy łatwiej, bo nie jestem " w skórze " dzieci wykorzystywanych, nie potrafię się wypowiedzieć z ich perspektywy. Mogę powiedzieć tylko że mam dobre życie. Uważam, że żyje tak jak wybrałam, nikt do niczego mnie nie zmuszał. Mam pełną świadomość swoich wyborów. Myślę, że gdy mamy szacunek do siebie wybieramy najlepiej dla siebie, a życie to weryfikuje. Jeśli masz jakąś lekcję do odrobienia to i tak będziesz zmuszona ją odrobić. Życie Ci tego nie oszczędzi. Nasze myśli kreują naszą rzeczywistość... warto podjąć ten trud i brać za nie odpowiedzialność.
Bez odpowiedzialności, czyli świadomych decyzji, stajemy się bezsilni. Czujemy, że nie jesteśmy w stanie żyć lepiej. Branie odpowiedzialności za siebie i swoje życie daje poczucie kontroli i jest warunkiem budowania silnego poczucia własnej wartości. A to od niej zaczyna się każda zmiana. Nadal uczę się żyć i myślę że ta nauka będzie towarzyszyć mi do końca. Pozdrawiam serdecznie❤❤❤
Złość odłożona w ciele (nie wyrażone emocje odłożone w mięśniach, gardle,bólach głowy...) _to wcale nie jest oczywiste...to dla mnie nowa informacja.
Kiedy nie można wyrazić złości to nie można wyrazić innych emocji... to też nowe dla mnie
Jeden mały zgon...
To na pierwsze przesłuchania zatrzymało mnie najbardziej.
O rodzicach nie chcę tu pisać...
Ale o sobie jako ojcu ...seryjnym zabójcy... mężu seryjnym zabójcy (w zbroi śmierci) będę długo myślał.
Dzięki za" coponiedziałkowy" przebłysk światła.
Pozdrawiam...Jacek.
uff bałam, że będzie "banalnie" a jednak coś poruszyłam :)
Świetny podcast,kolejna wiedza na temat siebie.Jakiś czas temu zdałam sobie sprawę że nie byłam w pełni dzieckiem w dzieciństwie.Na szczęście swój pancerz zdjęłam kilka lat temu,powierzyłam się opiece Boga. Na początku czułam się naga,teraz czuję się bezpieczna.Ciągle uczę się dbać o siebie w mądry sposób,kochać siebie.Dziękuję💖
Jakież to jest dobre! Jestem nieustająco pod wrażeniem niezwykłej klarowności i prostoty przekazu w przekazywaniu głębokiej wiedzy. Robisz to, Agnieszko, w taki sposób, że w spokoju aktywują się miejsca starego bólu.
Wychodzą i wołają do "nosiciela": "Tu, tu! Jeszcze ja! Mną się zajmij!".
Wspaniały dar. Dziękuję. ❤️
dziękuję
Przerażające, jak to co Pani mówi, Agnieszko pasuje do mojego dzieciństwa. Nadaje Pani powtorie prawo do czucia własnego ciala. Autoterapia do końca życia. Jakie to smutne, a zarazem wyzwalające. Dziekuję💔
daje nadzieję!
Nie miałam dzieciństwa tak jak nie mieli moi Rodzice i tak przekazali tzw pałeczkę dalej. Życie odpowiedzialnych jest bezwartościowe, wszystko dla innych nic dla siebie. Dziękuję za wykład.
👑
Dobrze jest być już w miejscu, z którego to widać. Tam rodzi się nadzieja. ❤️
Tak doświadczyłam tego bardzo i małymi krokami z tego wychodzę. Lepiej późno niż wcale. Cieszę się, że w ogóle się ocknęłam, że zrozumiałam co ze mną jest nie tak.
😊🔥
Dopuściłam do siebie swój lęk,swój wstyd i swój gniew oraz cierpienie.Potem pojawiło się współczucie,wdzięczność i duma.To prawda,że jeśli poznamy siebie,zrozumiemy też innych .Cały ten świat i ukrytą w nim mądrość.Dziękuję za drugie życie ,Bogu w którego wierzę i ludziom w drodze.
👑
Każdy boi się ,,demona",którego nosi w sobie.Każdy boi się spotkania z samym sobą.Każdy chce oglądać to w co wierzy. Może to mądre ? ,,Wiara,nadzieja i miłość".
Pani sposób przekazu, świadczy o tym, że jest Pani samym PIĘKNEM I DOBREM❤
Staram się być dobra ❤️
Dziękuję za te słowa. Dziękuję za miękkość, miłość i dobroć w głosie. Dziękuję ❤
dziękuje !
Dziękuję za komentarz i zrozumienie napięć które mnie dręczą i nie pozwolą pokochać siebie Dziękuję BOŻE Ojcze za wyjaśnienie a teraz proszę o pomoc w pracy nad pokochaniem siebie AMEN .POZDRAWIAM 🙂❤
:)
Dziękuję bardzo za ten cenny przekaz. Uważana byłam zawsze za osobę silna i bez emocji. Dzisiaj po wielu latach radzenia sobie samemu z problemami no bo ja" muszę" i troszczenia się o innych
zrozumiałam co tak naprawdę nosiłam przez całe życie. Jeszcze do końca jej nie zrzuciłam i jeszcze trochę ciśnie ale dużo już zmieniłam w moim życiu.
Pozdrawiam serdecznie 🥰
pozdrawiam!
Cały ja..
Na szczęście chodzę na terapię.
Potwierdzam terapia to jest "luz" w porównaniu do bycia ratownikiem / wojownikiem, uważnym na cały świat. Tylko nie na siebie.
Zachęcam dacie radę :)
Jestem osobą wierzącą i zamadlałem emocje i problemy. Nie działało.
Ok mogłem się wyciszyć i więcej znieść.
Blokowałem złość. Jezus chciał żebym poszedł na terapię...
Medytacje wschodnie działają podobnie.
Nie rozwiązują problemu. Też wcześniej próbowałem.
Powiem, tak można tą zbroję pomału demontować ;-)
Odwagi dla tych którzy się wahają.
Dacie radę.
o tak wiele osób zamadla
trzeba zrobić porządek z tym co nieuporządkowane
samo nie przejdzie
@@agnieszka.kozak.ak75 Kiedyś odkryłam, ze w ciele podczas sesji masażu - rozluźniania powięziowego moze się to się pokazywać na dwa sposoby: albo jako silne napięcie, nieraz z licznymi ruchami mimowolnymi, albo jako brak połączenia z ciałem - ciało jest luźne, ale w kontakcie daje wrażenie, jakby nikogo czującego w tym ciele nie było!
Pani Agnieszko, bardzo dziękuję za kolejny bardzo wartościowy film.
:)
Pięknie i z delikatnością i subtelnością poruszony problem. Jestem pewny, że właśnie ten podcast jest dla wielu tym pierwszym promykiem który przeszedł przez zbroję i rozpoczął proces naprawy.
❤️👑🌷
Nie wierzę w przypadki, akurat dzisiaj musiałam tu trafić, bardzo dziękuję za te słowa i nadzieję, krok po kroku, warstwa za warstwą, i chociaż życia już popołudnie jest szansa, że będzie cudnie 😊
Ważne że będzie bezpiecznie 😊
Fajnie w pani filmach jest to że nie robi pani zbędnych wstępów , nie prosi pani o substkrybcje. Od razu pani przechodziłam do zagadnienia. Dziękuję 🙂
jak ktoś będzie chciał subskrybować to to zrobi :)
Tak to jest niespotykane.
Kocham Panią, Agnieszko. Słuchając, czułam się przytulona i zrozumiana. Dziękuję,tez dużo zrozumiałam🌹
dziękuję - lubię być kochana :)
❤ Dziękuję.
Pani podcast otworzył mi się "przypadkiem" kilka dni temu. Od tego czasu wsłuchuje się uważnie.
Parentyfikacja jest ciężarem który przerósł mnie, choć byłam silna - w oczach ludzi - jak Herkules.
Skutki były dla mnie opłakane. Ciało nie wytrzymało. Przeszłam potworne upadki zdrowotne.
Plusem wszystkiego jest to, że jestem bardzo świadoma zła, którego doświadczyłam jako dziecko, nastolatka i młoda kobieta.
Staram się walczyć o siebie i uczyć się troszczyć o odpoczynek.
Niestety nie potrafię wyrazić na zewnątrz swojej słabości, ludzie widząc moje zaangażowanie nie czują tego jak wielką cenę płacę na codzień, nie wierzą że pod zbroją jest delikatna i krucha osoba, kobieta z wysokim poziomem WWO, która w sercu krzyczy rozpaczliwie o miłość i zrozumienie. Samotność w tym jest potworna.
Nie mniej swoje oparcie znalazłam w wierze. Bóg przytula mnie tak mocno, jak żaden inny człowiek, i jak nigdy mój ojciec.
To jest proces, choć na całe życie, ale można zawalczyć o siebie.
Dziś daję sobie prawo by nad sobą popłakać i asertywnie mówić nie.
Nikt nie jest z kamienia, prędzej czy później nastąpi wybuch tego, co zgromadzilismy latami w sobie
Dziękuję. Zrozumiałam dlaczego tyle razy nie miałam siły na proste rzeczy. Dlaczego nic nie pamiętam z dzieciństwa. I jeszcze parę innych objawów.
Bardzo lubię Pani słuchać . Co Pani mówi i jak mówi.💐
dziękuję
Ja jestem tym dzieckiem, co ma mało wspomnień z dzieciństwa. Zawsze dzielna zwrócona ku potrzebom innych. Na szczęście nigdy nie chciałam być w tym swoim pancerzu. I małymi kroczkami uczę się, że jestem ważna, uczę się dostrzegać swoje potrzeby i wychodzić im na przeciw. Uczę się otwierać na innych. Trochę ten proces został spowolniony. Będąc na studiach poszłam do psychologa, byłam mocno zamknięta w sobie, nie umiałam nazywać tego co przeżywam i on nie zadał sobie trudu wejścia głębiej. Nie wchodzac w szczegóły jeszcze bardziej sie zamknełam. Dopiero po 15 latach zdobyłam się drugi raz na terapię. Dziekuję za Pani pracę, wiele mi Pani rozjaśniła i pomogła zwerbalizować ❤️
dziękuję !
Każde słowo, które Pani wypowiedziała było do mnie. Dziękuję z całego serca za tę wiedzę przekazywaną z taką czułością i delikatnością. Uczę się od Pani być szczęśliwą i prawdziwą. Uczę się dbać o swój dom.
warto!
Pani Agnieszko, jak zwykle trafia Pani w punkt. Dziś moja zbroja uwiera mnie bardzo, ale nie widzę szans, by ją skutecznie "rozpuścić". Mam tyle komfortu, że mogę się dziś wypłakać. Dobre i to... Dziękuję, że mi Pani przypomniała o mnie :)
Bardzo dziękuję za ciekawy podcast. Jak zawsze przedstawiła Pani konkretne, rzeczowe treści w sposób przejrzysty, komunikatywny, zrozumiały, poparty przykładami. Z przyjemnością słucha się Pani, a w pamięć zapadają ważne i tak bardzo przydatne treści. Z niecierpliwością czekam już na następny Pani wykład, te, które wysłuchałam do tej pory - pomogły mi zrozumieć siebie, swoje zachowanie, wskazały i wskazują, jak pracować nad sobą. Jeszcze raz dziękuję Pani Agnieszko❤️
👑
Kochana p.Agnieszko... dziękuję 😘👍 to okrucieństwo które mi zgotowano ja przekazałam moim dzieciom... dobrze że są w terapii...
Piękne jest to/optymistyczne co mogę z tym zrobić...i że chcę...♥️
🔥🌼
Pani Agnieszko uwielbiam Panią słuchać. 😘 ten wykład wydaje mi się że jest z mojego życia .
dziękuję - to ważne dla mnie, że trafiam :)
Ja mam poczucie że słucham o swoim dzieciństwie. Też miałem takie wewnętrzne wojny (bóle głowy bóle brzucha że nawet leżałem kilka razy w szpitalu). Ale dobrze że obecnie mamy takich mądrych terapeutów.
Pani Agnieszko, słowa mądre i poruszające, jak wszystkie Pani wykłady i rozmowy. Na każdy czekam i słucham z ciekawością. Dzisiejszy niby oczywisty, a jednak poruszył mnie bardzo głęboko. Jak czytam w komentarzach wielu osób: "był o mnie". Jestem bardzo wdzięczna za pomoc w zdobywaniu świadomości ciała, umysłu i duszy i dziękuje za rady - bezcenne. Pozdrawiam i czekam na więcej...
będą kolejne :)
Dzień dobry! P. Agnieszko, jak to jest, że jak Pani słucham, to czuję jakby mówiła Pani o mnie. Za parę dni kończę 62 lata, a ciągle czuję się jak dziecko, które było bite i molestowane przez ojca. Mama bardzo często chorowała i ja musiałam wiele w domu robić. Mam na sobie taką zbroję, przez którą prawie nikt nie może się przebić. Dzięki Pani w końcu dociera do mnie, że ja też zasługuję na dobro i czułość. Dobrego dnia 🌻!!!
Dobrego dnia !
Tak, to wszystko o mnie. Próbowałam zacząć żyć od nowa już wiele wiele razy. Spróbuję jeszcze i ten raz. Pierwszy krok -ok, rozumiem, dziś pójdę wcześniej spać..., ale -co dalej? Mam już dużo lat i nie chcę zmarnować tej resztki życia która mi została...
Polecam poszukanie innych kroków
Małe zmiany na rzecz dbania o siebie
@@agnieszka.kozak.ak75 pierwsza mysl- ok, będę walczyć... Potem - acha, znów walczyć 🙂🥰
DZIĘKI, coś zadziałam🙂😘❤️
Proszę być czułą dla siebie
Walka męczy
Delikatność pozwala być dla siebie dobrą
@@agnieszka.kozak.ak75 dzięki 🙂😘❤️
Wspaniała i bardzo przydatna wiedza zaczynam już od dziś pracę nad sobą i moimi zranieniami, dziękuję❤
❤️
Pani kojący głos relaksuje... dziękuję
🌼
To o mnie.. Temat mi znany od kiedy zaczęłam pracę nad sobą, ale nigdy jeszcze nie słuchałam, nie czytałam o tym w tak jasnej postaci, sposobem jakim Pani przedstawia. Świetne ♥ dziękuję
dziękuję
Dzien dobry. Mialam chorą mamę na psychozę maniakalno - depresyjną, tate, ktory pił. Trojke rodzenstwa pod opieką. Od 17 roku zycia bylam totalnie dorosła. Zrezygnowalam z milosci, doktoratu by wyręczać narcystyczną matkę. W koncu trafilam na psychoterapię- to obudzilo mnie do życia, zaczelam wracac do siebie. Zbroję trudno zrzucic, mozna tylko zmiekczyc, polamac ale ona jest juz z nami do konca. Slucham Pani i dziekuje. Pani slowa i glos pomagaja, daja spokoj. Pozdrawiam
tak, zawsze coś zostanie, ale można jednak znaleźć kawałki, w których można się przytulić bez zbroi :)
@@agnieszka.kozak.ak75 Dziękuję.
Bardzo Pani dziękuję za ten film, tak długo próbowałam znaleźć co to jest co mnie tak powstrzymuje, żeby ruszyć do przodu, dzięki Pani odkryłam kolejny schemat, aby łatwiej żyć, dziękuję za każdy film ,bo nie jeden tak pomógł :) Pozdrawiam serdecznie ❤️
dziękuję
Pani ma w głosie milosc
Dziękuję
Boziu , jak ja bym chciała trafić na taką psychoterapeutę jak Pani . Mieszkam w dużym mieście i nie mam szczęścia...
warto szukać :)
Dziękuje kolejny raz 🫶
Jakiś czas temu odkryłam jak bardzo byłam wymagająca i surowa dla siebie samej
A słowa kochaj bliźniego jak siebie samego uzmysłowiło ze ze więcej uwagi i troski okazywałem innym i o dziwo tym dalszym niż sobie i najbliższemu mężowi ale zaczęłam to zmieniać i czułość dla siebie odkryła we mnie inna osobę i wcale nie bolało i dało takie zadowolenie jakby i to nie egoizm a te braki miłości w historii życia jak dziury sera wypełniły sie taki pokój w środku i radość
pięknie !
Bardzo w punkt, jak zawsze☺️
Mnie najbardziej ujęło dziś to jak mówiłaś o terapii jako powolnym procesie dawania sobie czułości i rozpuszczania zbroi śmierci. Tak właśnie dzieje się u mnie. Dwa lata temu podjęłam decyzję o terapii i dziś wiem że to jedna z najlepszych decyzji w moim życiu. Nareszcie czuję że żyję w pełni!❤
brawo!
Dziękuję za ten podcast Pani Agnieszko ❤️. Życzę wszystkim i sobie tego momentu w życiu, w którym człowiek z miłością potrafi spojrzeć na swoje traumy i uleczyć je. "Jest taka cierpienia granica, za którą się uśmiech pogodny zaczyna" - o tym momencie myślę tymi słowami Czesława Miłosza.
dziękuję
Jest Pani Aniolem❤️
bo ludzie często są dla siebie aniołami :)
Moim zdaniem to prawdziwe człowieczeństwo, pozdrawiam z wdzięcznością ❤
Dziękuję Agnieszko🙏🏻❤ Cały filmik przepłakałam bo to o mnie. Jest jednak bardzo pozytywna strona dla mnie bo właśnie uświadomiłam sobie, że do 20 roku życia byłam dzieckiem niewidocznym dla zwłaszcza mamy kolejne 25 lat nagle stałam się widoczna ale tylko dlatego że mama zachorowała stałam się rodzicem dla mamy. Jak od 1,5 roku wreszcie postawiłam granice to okazało sie, że mama świetnie radzi sobie mimo choroby.
Dziękuję Agnieszko bo to otworzyło mi oczy, że wiele zrozumiała i uwolniłam wiele emocji ciała również.
Pozdrawiam Cię serdecznie 🌞🌻 i czekam na kolejny filmik🙂
płacz robi przepływ - na życie!
@@agnieszka.kozak.ak75 Dziękuję🌻
Odkąd biorę antydepresanty nie umiem płakać... dzisiaj słuchając Twoich słów tak bardzo chciałam płakać... DZIĘKUJĘ 💙
proszę :)
A ja mimo ich zażywania płaczę , bo to jest potrzebne
Dziękuję za to co Pani robi. Wiele do mnie trafia i coraz więcej mechanizmów rozumiem. Dziękuję. Dziś zrozumiałam dlaczego nigdy nie korzystałam z pomocy psychoterapeuty .... Dziękuję ❤️
zachęcam do skorzystania
szybciej można zająć się sobą
@@agnieszka.kozak.ak75 pracuje od dłuższego czasu sama ze sobą , jest lepiej ale jeszcze sporo pracy przede mną 🙂pozdrawiam serdecznie ♥️
Poruszające dziękuję
dziękuję
Jaki to potrzebny podcast. Mam problem z równowagą szczególnie zimą. Cały ten strach rozlewa się po ciele. To jest cierpienie poprostu. Siedzę jak w więzieniu w domu bo boję się, że złamie rękę, nogę albo rozbiję głowę😥😣
Cudowny podcast. I tyle jeszcze w sobie do "naprawienia". Dziękuję Pani Agnieszko ❤️
❤️
Dziękuję Agnieszko. Dla mnie osobiście to ważny temat. Wspaniałe się Ciebie słucha :)
dziękuję bardzo !
Znam takiego “bohatera w zbroi”, który mówi, ze on juz taki jest i nie ma zamiaru nic z tym zrobic. Pozostaje tylko patrzec jak sie kompletnie wyniszcza. Proponowalam psychologa ale nic z tego mu w glowie. Dotyka pani problemu kulturowego i psychologicznego zarazem, i to jest bardzo cenne. Wielu ludzi myśli, ze osobowośc jest czyms stałym i nie da sie juz nic z tego wyrzezbic, a tak nie jest.
możemy wybierać
możemy się zmieniać
możemy pięknie żyć w każdym wieku!
Piękne i prawdziwe słowa
To dodaje odwagi,że to co najgorsze,już się wydażyło.Piękne to o umieraniu,po kawałku.Pamiętam to z dzieciństwa,potem małżeństwa.Dla dziecka,to koszmar,to zaprzeczenie sobie,co czuje,ten lęk o utratę miłości najbliższej osoby.W moim przypadku matki.
dla dziecka to koszmar
dorosły może coś z tym zrobić
Świetny podcast
dziękuję
Boli mnie ciało.
Pełno lęków.
Chce pójść na warsztaty feldenkraisa.Potrzebuję pomocy.
Dziekuje Pani Agnieszko.
Proszę zajrzeć na stronę Jacka Paszkowskiego !
@@agnieszka.kozak.ak75 Tak,weszłam.
1 i 2 kwietnia będą nawet warsztaty w okolicach Piaseczna,( tu mieszkam),więc super.
Dziekuje i pozdrawiam. ❤
Dziękuję ❤
Dziekuje pieknie za ten wyklad! Trudny temat, ale jakze istotny w pracy nad soba i uswiadomieniu pewnych rzeczy, na ktore od lat nie chcialo sie patrzec.
dziękuję
Dziękuję
Czekam z niecierpliwością, pozdrawiam. 😍
Dziękuję, to również o mnie.
A myślałam, że to co czuję to tylko mój wymysł. Fanaberia.
to, co czujemy jest zawsze prawdą - uczucia są prawdziwe
Dziękuje Pani, odechciało mi się ratować innych, ja jestem ważny i nie jestem egoistą
Ważne żeby wziąć najpierw odpowiedzialność za siebie
Nie. Nie "musiał być opiekunem dla dorosłego" - to nie jest warunek powstania tej patologii. Wystarczy, że dziecko musiało sobie z czymś (np. z własnymi potrzebami) samo radzić, choć nie było nikogo, kto by mu pokazał, jak.
To też prawda
Bardzo miło spędziłam kilka lat w internacie czułam się tam jak ryba w wodzie.Nigdy nie tęskniłam za domem.Bo byłam kochana.Co tydzień byłam w domu.
Bardzo dziękuje za ten wykład! Dużo ważnych i poruszających teści! Dużo zrozumiałam ! A uniesione ramiona teraz rehabilituje!
warto je opuszczać - nie mamy już się czego bać !
@@agnieszka.kozak.ak75 niby nie mamy się czego bać ale - tak jak Pani powiedziała - wszystko zapisane jest w ciele. Nagle np łapiemy się nagle na tym ze jesteśmy nieruchomi ze strachu, ciało aż boli od bezruchu i głowa chce je poruszyć ale psychika powoduje ze jesteśmy jak słup soli.
@@agnieszka.kozak.ak75 właśnie uczę się żyć opuszczjac ramiona i na głos mówię do siebie : nie bój się, już nie ma potrzeby kurczyć ramion i chować w nie głowy. Jednak to jest silny odruch że aż boli. To staranie się spina całe ciało. A naprawdę już nic nie muszę innego tylko zatroszczyć się o siebie. Dziękuję 💖 💗
Pani praca jest bardzo cenna ❤
Dziękuję
Bardzo ciekawa i pouczjaca lekcja.
Wiele rodziców nieświadomie krzywdzi swoje dzieci , pragnąć dla nich tego ,co sami uważają za najlepsze.
Z drugiej strony - jaką wdziecznosc okażesz rodzicom , takiej spodziewaj się
od swoich dzieci.
Do tego dochodzi jeszcze społeczeństwa - które nieustannie
" programuje Ciebie "
Trudne wbory - potrzebna tutaj jest
świadomości ,świadomości i jeszcze
raz świadomości....
Dziękuję za bardzo pouczające filmiki
kształtujące świadomość..
Pozdrawiam...
Dziękuję
Dziękuję za zrozumienie I wsparcie.
Od niedawna slucham,jednak kiedy sluchalam tego ,sporo objawow znalazlam u siebie,tyle uczuc,bolu ,ogromne emocje podczas sluchania,jestem ofiara perentyfikacji ,cale zycie walcze i niedostaje nic w zamian.pracuje nas soba od dwoch miesiecy pod okiem psychoterapeuty,chcialabym sie kiedys z tego wyleczyc.
potrzeba cierpliwości dla siebie
Tak moja zbroja tak mocno mnie usztywniła ze przeprostowala mi kręgosłup piersiowy. Tam gdzie mieszka moje serce jest sztywno, ciasno i nikt nie ma dostępu. Będąc taka wadliwa że nikt mnie nie kochał a każdy krzywdził musiałam wyprzeć sie siebie, porzucić. Rozpacz, która mieszka we mnie nie sięga dna ale nie ustaje pytać Dlaczego??
można zacząć pytać - co mogę z tym zrobić?
@@agnieszka.kozak.ak75 🤗💙
Świetny podcast. Dziękuje❤ bardzo rezonuje ze mną❤
dziękuję
Dziękuję pięknie za to co usłyszała❤.Uruchomiło to we mnie pokłady żalu i zranienia .To było bardzo o mnie ja byłam właśnie rodzicem dla swojej matki alkoholiczki.Łzy same płynęły kiedy tego słuchałam.Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam serdecznie
łzy są gorące - sporo mogą rozpuścić !
@@agnieszka.kozak.ak75 zgadzam się z tym
❤️👑
Dziekuje, poplakalam sie pod koniec 😭❤
łzy oczyszczają
@@agnieszka.kozak.ak75 robię na ten temat pracę i od kilku lat chodzę na terapię, nie sądziłam, że tak mnie ten temat ruszy... ponownie
Dziękuję ❤️ uwielbiam Pani podcasty 🌷
dziękuję
Dziękuję za trochę Krainy Łagodności🥰
Kocham te podcasty :-)
dziękuję
Dziękuje Pani Agnieszko ❤
👋
Dziękuję z całego serca.❤
Dziękuję ❤️
Dziękuję 🤗 💕
dziękuję
Bardzo dziękuję, pozdrawiam serdecznie :)
🌼
Dziekuje❤️