Відео

Czytanie książek jest po prostu bardziej czasochłonne niż takie UA-cam shorts. Musisz przysiąść z przedmiotem w rękach i na kilka godzin zapomnieć o powiadomieniach z messengera, a to może być wyzwaniem dla niektórych

Lubię pisać własne teksty. Częściej opowiadania niż powieści, ale te też się zdarzają i jak już umiejscawiam coś w prawdziwym świecie to wybieram Polskę (z jednym wyjątkiem gdzie akcja dzieje się w Rosji podczas I Wojny Światowej), daję bohaterom polskie imiona i bardzo dużo czerpię z lokalnych wierzeń i mitologii słowiańskiej, np. moja rodzinna miejscowość jest na ziemiach na których twierdzi się, że kiedyś przypłynęli wikingowie i się osiedlili asymilując się z lokalną ludnością. W naszym muzeum legendy o słowiańskich bożkach przeplatają się z tymi nordyckimi, ponieważ obie grupy szanowały się nawzajem i wiele od siebie nawzajem czerpały. To jest coś o czym bym chciała czytać, ale mało jest takiej literatury i nie jest aż tak popularna, więc sama zaczęłam to pisać.

Na swoją obronę powiem, że moją książkę o kosmicznym psychoterapeucie osadziłam w Ameryce, bo chciałam zagrać na motywie małego amerykańskiego miasteczka z sekretami (np. Gravity Falls). Ale po tym debiucie to ktoś się w tym doszukiwał ambicji zdobycia globalnego rozgłosu, no bo "nie można było akcji osadzić na Kaszubach". Trochę mam wrażenie, że jednak polscy czytelnicy fantastyki wolą jednak polskie realia.

Wśród fanek (i fanów) YA bardzo powszechne jest zachwycanie się i zakochiwanie wręcz w postaciach. Nadanie amerykańskiego imienia i nazwiska sprawia, że tacy bohaterowie są bardziej unikatowi - można więc zrobić tiktoka "kocham Nathaniela" i dla większości osób w kręgu to od razu będzie Nathaniel Shey, a tiktok "kocham Bartka" już taki klarowny nie będzie

Ja piszę powieść, która dzieje się Irlandii i robię potężny research. Chodzę po street view, sprawdzam informacje w internecie i pytam się o życie codzienne ludzi, którzy tam są lub byli, uczę się języka, uczę się o kulturze, historii i muzyce. Poza tym mam też jednego polskiego bohatera. A te książki z wattpada mają Amerykę w tle, żeby było tak ,,fajnie" i ,, bogato". Tam nawet nie jest pokazane życie codzienne, nie da się odczuć tej Ameryki. Równie dobrze akcja mogłaby się dziać w Toruniu czy Krakowie. To wszystko jest takie kopiuj wklej, takie same, bez żadnej oryginalności. Ale wszyscy muszą być bogaci i mieszkać w kraju o nazwie USA. Poza tym już planuję książkę dziejącą się w Polsce i chcę dać bohaterom jakieś ładne polskie imiona.

Mamy dwuch obrońcuw w bałutah booktaka

,,Dormitria - kraina snów'' fantasy dla dzieci, z obrazkami, moja siostrzenica właśnie czyta 😶‍🌫 wcześniej tylko mangi czytała.

2:00 Seria o pożeraczu słońc!!!

W jeden dzień może nie, ale w 2 dni 700 stron spokojnie dałabym radę:) o ile książka by mnie wciągnęła

7:08 "delicje" akurat jem

Remigiusz Mróz pisze książki po 400-600 stron z czego... są w nich może po 3 rozdziały xD

Bardzo interesujący filmik! Szczerze, nie czytałam jeszcze Rodzine Monet ale coś bardziej mnie ciągnie do tej Helenki Złotej haha

6:06 staropolska fraza na ten stan - "ryje banię"

Uuu, ale Łódź to Ty szanuj! :P

moim największym osiągnięciem jest jednak bycie w filmie Nikodema ✌🏼

"Kiedy patrzysz w ciemność, uważaj, bo ciemność patrzy w ciebie" czy jakoś tak to brzmiało. Powodzenia

nie znam książek w których wygrywa zło, ale znam seriale np. "Dexter", "You", "Dom z papieru", nie jest to takie jednoznaczne bo np. Dexter ma kodeks według którego zabija tylko złoczyńców, Joe z "You" nie chce zabijać ale poddaje się swojej obsesji, w "Domie z papieru" bohaterowie starają się uargumentować wyrządzone zło jednak ostatecznie wszystkie przedstawione postaci ostatecznie nie ponoszą kary, a seriale skupiają się na historii w której główni bohaterowie to ci źli i przedstawia ich motywację

8:10 Ja na przykład nie lubię długich rozdziałów z tego względu, że nie jestem w stanie skończyć czytać póki nie skończę rozdziału. Zawsze muszę zostawić zakładkę na samym początku kolejnego, a czasem mam ochotę przeczytać jeden rozdział i pójść spać, a takie długie rozdziały są wtedy uciążliwe. xD Nie wiem, czy dobrze wytłumaczyłam, czasem piszę coś bez sensu i tylko ja wiem o co chodzi.

0:23 jeśli czytała typowe YA lub głupią erotykę to się nie dziwię. Tam głównie są dialogi i treść, nad którą nie trzeba się zastanawiać. Mam koleżankę która też głównie czyta takie rzeczy. Potrafi jeden tytuł w wieczór przeczytać. Jak zaglądałam do tych książek to tam rzeczywiście w sumie nie ma CZEGO czytać. Najkrótsza książka jaka czytałam to był "Idol w ogniu". Chyba nawet 50 stron nie ma. Jednakże treść była głęboka i można było nad nią rozmyslać

akurat w polsce też można mieć angielskie imię, ja sobie takie wybrałam

Co do tych przecenionych książek, to jeśli chodzi o Podzielonych, to nie tknęłabym tego palcem. Przeczytałam pierwszy tom i tak nielogicznej historii dawno już nie spotkałam. Jako pedagożka uwierzyć nie mogłam, że można było stworzyć świat z zasadami sprzecznymi z psychologią rozwoju człowieka, biologią i dziurawym pod kątem formalno-prawnym. Natomiast posiadam The Great Library of Tomorrow, to pierwszy tom nowej serii fantasy, jestem na jego początku i na razie zaczyna być ciekawie. Mam ogromną nadzieję, że tak zostanie, bo ostatnio prawie nabrał mnie marketing Czwartego Skrzydła, a na takie pseudo powieści fantasy to ja jestem bardzo uczulona.

Nasza ostatnia nadzieja xd

No powiem tak co do tiktoka. Osobiście zrezygnowałam z niego i nie zamierzam powracać. No i niby tak, to tylko platforma, ale te krótkie formy mocno mi przeszkadzają. Poza tym pytanie czy się odnajdziesz we właśnie takim formacie, bo Ciebie kojarzę właśnie z takimi poważniejszymi filmami, a nie np szybkim montarzem skrojonym pod tiktokową, poprostu młodszą widownie. Z drugiej strony może to przyciągnąć nowego widza, więc baw się dobrze w tym bagnie.

Well w moich książkach jest zazwyczaj świat inspirowany "brudnym" (pod względen też mentalności i sytuacji ekonomicznej lub politycznej), postkomunistycznym wchodem Europy lub wariantami inspirowanymi z różnych słowiańskich utworów(nie tylko literackich). Tfu z Ameryką. Peak tego kraju był w latach 80-tych, a potem wszystko szło w dół. A wszystkie seriale niestety bazują na tej idealizacji lat 80-tych. Sorry, ja wolę brudną słowiańszczyznę (A książka obecnie którą piszę to toksyczny romans trochę bardziej pierdolniętej Łęckiej i Werterera zmiksowanego z Hamletem osadzonym w małym mieście, którego ekonomia trzyma się na ostatniej nitce)

Na całe szczęście pisze fantasy i wystarczy że posadzę psa na klawiaturze i mam gotowe imię🎉

9:23 co do okładek to przypomniałam sobie jak moja współlokatorka czytała "Love Hypothesis". Jak zobaczyłam okładkę i jej reakcję podczas czytania, to myślałam że czyta romans. Wtedy stwierdziłam, że to pewnie od tego ma zakrzywiony obraz relacji. Czego na tamten moment nie wiedzialam to fakt, że to było tzw. smutem. Więc jest delulu ale nie od czytania romansów xdd [Edit] my byliśmy wtedy pełnoletnie ale jej kuzynka, z którą wymieniała się książkami nie była xdd

8:40 nie tylko ty tak masz

Zakończenie długiego rozdziału jest jak widok z najwyższej góry po wielogodzinnej wspinaczce ✨

Co do tych książek, w których wygrywa zło to skojarzyły mi się: Folwark Zwierzęcy, Rok 1984 i Diuna

Ja bym chciała bezsilną bo mnie zaciekawiła bardzo a słyszałam o niej różne opinie 3:22

Bardzo irytuje mnie styl, w jakim prowadzisz filmiki. Dosłownie do wszystkiego musi być dojebanie (nie tylko w tym filmiku), każdy odcinek est o jedynym i tym samym, czyli o ,,upadkach literatury”. To, że ty nie jesteś wstanie przeczytać 700 stron w 1 dzień nie znaczy, że ktoś inny nie jest do tego zdolny. Jeśli coś ci się nie podoba, to od razu umniejszasz osobom która np. Czytają dane książki. No kirwa mać za przeproszeniem, nie jestem fanką hell czy innych „booktokowych” ksiazek ale bardzo cieszy mnie, że tak wiele osób zaczęło czytać. Nie musisz na każdym kroku podkreślać, jakiej to wielce ambitnej literatury to ty nie czytasz, bo najwidoczniej nie umiesz poradzić sobie z tym, że nie każdy lubi to co ty.

3:05 oryginałem jest light novelka na której podstawie powstała i manga i anime 👍

ja bardzo chetnie przeczytalabym romans z Lodzi

Nikodemie, Zocharet jest wbrew woli na dnie oceanu durnoty literackiej. Amerykanin Papa Meat jest blisko dna (kocham jak ten facet czyta te głupie fragmenty i ilustruje to memami czy czymś co nie kojarzy się ale potem się kojarzy i to przez niego😂) Prostacja jest blisko dna literackiego ale jeszcze nie tak jak Zocharet. Ty Nikodemie, ty jesteś na granicy szelfu i pełnego oceanu. A może nawet tylko na głębokości mroczniejszych terenów rafy koralowej

Dzisiaj zaczęliśmy na polskim przerabiać lekturę - idealnie ::3

Nie wierzę, że to piszę, ale zapraszam na mojego Tiktoka: www.tiktok.com/@nikodem_podstawski

TikTok jak zły by nie był, to jednak nadal świetna platforma do promocji, więc trzymam kciuki, żebyś nie zatonął w tym morzu ^^ Kwestia tych słodkich okładek w książkach z nieodpowiednią dla dzieciaków treścią nie przestanie mnie złościć, mimo że mamą nie jestem. Czasem nawet z opisów tych książek nie wynika, że można się w nich natknąć na sceny rodem z pomarańczowego YT, więc jak taki rodzic ma zweryfikować, czy książka się nadaje? Biorąc pod uwagę ilość tego fast-bookingu, nadążyć za opiniami i recenzjami też jest już ciężko.

Tak od siebie dodam zwróciliśmy uwagę na nasze krajowe new audult, akurat taki temat filmiku. Jednak to nie tyczy się tylko tego gatunku. Czytam trochu romansów autorek zagranicznych w tym amerykańskich, angielskich itp. tam często jest podobna farsa. Przede wszystkim co mnie drażni to koloryzowanie, wybielanie tego świata. Filtrowanie i bazowanie na pozytywach a reszta jest spychana w bok i pomijana lub liźnięta. Nie na tym polega budowa realistycznej fabuły, wiarygodnego świata obok bohatera. To jest niekiedy tak przelukrowane, głupie, naiwne i na porządku dziennym. Ktoś może napisać bo to romans, no nie. Ten gatunek też nie wszystko przyjmie. Kończąc nie tylko naszemu new adult można zarzucić takie płytkie podejście. Niedawno przesłuchałam bodajże "Moja wina" niedawna ekranizacja z tego co pamiętam, bo nie oglądałam. Poprzestanę tylko na 1 tomie.

Myślę, że bardzo podobnie jest z samymi tytułami książek, które coraz częściej pojawiają się w języku angielskim (co samo mnie zmyliło gdy pierwszy raz usłyszałam o "Flawless", myśląc, że jest to książka w całości w języku angielskim 😅).

Ja dodam coś od siebie, bo jeszcze się to tu nie pojawiło. Czytam zarówno fantasy jak i kryminały czy jakieś książki bardziej obyczajowe (w zależności od humoru) i ostatnio przeczytałam kilka książek niemieckojęzycznej autorki, co skłoniło mnie do pomysłu, by sięgnąć także po inne kraje (choć ciężko mi jest znaleźć coś co by mnie zachęciło do czytania). Jest to ciekawa i fajna odskocznia od anglosaskich imion czy "amerykańskich" realiów, a już tym bardziej jeśli wiem, że pisze to osoba wywodząca się z tego kraju i pisze tak, jak tam jest naprawdę a nie tak jak jej się wydaje. Z drugiej strony miałam parę razy pomysł, żeby dać szansę jakiejś polskojęzycznej książce ale... zawsze kończy się tym, że z góry odnoszę wrażenie, że ta książka będzie pisana w stylu "lekko krindżowa książka dla pań w średnim wieku" i to niezależnie od gatunku czy grupy docelowej. Przecież zdaję sobie sprawę z tego, że w Polsce mamy masę utalentowanych autorów (sama zresztą lubię pisać i swego czasu miałam okazję czytać parę perełek na watt), a mimo to nie mogę pozbyć się tego wrażenia. Ktoś tu też słusznie zauważył, że przez to że się wychowujemy na amerykańskiej kulturze to młodzi autorzy wybierając kraj z góry wybierają coś, co im się cały czas sprzedaje (nawet jeśli nie ma to zbyt wiele wspólnego z rzeczywistością). Myślę, że jest to pokłosie jeszcze czasów PRL, albo nawet i wcześniejszych - przecież cały czas w naszych głowach mamy wizję "pięknego, lepszego zachodu", do którego powinniśmy dążyć. To, co zachodnie wydaje nam się lepsze i ciekawsze, więc nikt nie chce używać polskich nazw, bo to niejako traci na "prestiżu" (oczywiście w dużym uproszczeniu).

Helena Bilona

A pamiętacie czasy, gdy na początków powstawania gatunku young adult te książki faktycznie były kierowane do młodych DOROSŁYCH? Co się stało z tym gatunkiem, że nagle określenie youg adult stało się określeniem na książki dla 14 latek, których zarazem osoby w tym wieku nie powinny czytać? Bo treści tych książek są za głupie dla dorosłego czytelnika, a zarazem nieodpowiednie dla osoby niepełnoletniej.

Bardzo przyjemne powieści obyczajowe osadzone w Łodzi pisze Małgorzata Wachowicz. Można? Można.

Czy istnieje jakaś książka young adult, która dzieje się w Polsce? Jeśli ktoś taką zna, to może mi polecić bo chciałabym taką przeczytać

Oo porównanie do ka*ibalizmu bardzo trafne. Już widzę kogoś kto usprawiedliwia to mówiąc że przecież dla człowieka jedzenie mięsa jest naturalne xddd Obrzydliwe

Cóż, co do imion obcojęzycznych i polskich. Kwestia może być też taka, że młodzieży trudno czyta się młodzieżówki z Kasią, Igorem, czy Bartkeim, to pewnie oni znają już jakieś osoby o takich imionach. Z automatu zaczyna im się to z nimi kojarzyć i książka zaczyna dla nich tracić to uczucie czegoś nowego.

Nie zgadzam się, że Ameryka jest tak często wybierana przez polskie autorki na miejsce akcji ze względu na „egzotykę” tego miejsca. Wręcz przeciwnie. Wychowując się na amerykańskich serialach na Disney Channel czy Nickelodeon, słuchając mainstreamowej muzyki, głównie angielskojęzycznej, czy oglądając najpopularniejsze produkcje Netflixa, również głównie w języku angielskim, wszystko poza obrębem USA i Anglii staje się egzotyczne. Dlatego też akcja nie jest osadzona w Hiszpanii, Niemczech czy innych zachodnich państwach, a właśnie w Stanach Zjednoczonych, które stały się nie jako „defaultorym” wyborem.

Okej zanim jeszcze obejrzę film Powiem jakie ja miałam jak dotąd przemyślenia na ten temat i zobaczę później czy się pokrywają z filmikiem xD Moim zdaniem często jest tak że autorki mają jakąś cichą nadzieję że ktoś z zagranicy przeczyta ich książkę i tak samo jak w przypadkach amerykańskich wattpadówek, ich opowieść trafi na netflixa. Kolejna rzecz to pewnie nasze polskie imiona Dla większości raczej zagraniczne imiona będą brzmieć bardziej atrakcyjnie niż te polskie bo z naszymi imionami jesteśmy bardziej osłuchani pluus język angielski jest bardziej melodyjny i delikatny, polskie imiona są często twarde „Katarzyna”, „Waldemar” itp. Jeszcze przychodzi mi do głowy że autorki bardzo chcą napisać ich fantazje o zachodnim świecie, nawykły do życia w Polsce więc wizja o romansie w centrum Warszawy może nie być dla nich aż tak atrakcyjna jak w jakimś obcym kraju, najlepiej bogatym. Biorą za to najczęściej Amerykę i Anglię bo to jedyne kraje których się naoglądały w filmach i serialach, nie wiedzą za dużo o innych kulturach ani życiu w innych krajach więc biorą to co wydaje im się że najlepiej znają bo robienie reaserchu o innej kulturze to dla nich za duży wysiłek

Myślę, że to głównie kwestia tego że jesteśmy przesiąknięci kulturą amerykańską i właśnie takich treści oczekujemy. Jako nastolatka też nie byłam przekonana do czytania polskich książek, wolałam sięgać po te tłumaczone. Młodzieżówki Marty Bijan odczarowały mi to trochę, gdzie mamy polskie imiona (które są zamieniane na ciekawe ksywki) i akcja dzieje się w Polsce. Nie czuć przy nich, że jesteś w tej samej szarej Polsce, po której chodzimy na co dzień. Da się zrobić ciekawą książkę w polskich realiach i liczę, że powstanie ich więcej (w szczególności młodzieżówek, bo tu jest ich najmniej).