Po czym rozpoznać NAPRAWDĘ DOBRĄ czarną herbatę?
Вставка
- Опубліковано 2 сер 2024
- Chcesz kupić naprawdę dobrą czarną herbatę.
Wchodzisz do różnych sklepów internetowych, a tam każda herbata jest "premium" i "najwyższej jakości".
Ale czy zawsze można wierzyć opisom producentów i sprzedawców? Czy "najwyższa jakość" zawsze oznacza to samo?
W tym filmie Konrad pokaże Ci, jak nie dać się zwieść opisom i odkryje, jakie czynniki są kluczowe dla NAPRAWDĘ DOBREJ HERBATY.
00:00 Wstęp
00:43 Pochodzenie herbaty
01:42 Data zbioru
03:29 Opis herbaty
06:12 Wygląd liści herbaty
09:22 Aromat liści
13:16 Kolor naparu
16:48 Smak herbaty
21:13 Podsumowanie - Навчання та стиль
Powrót Konrada i solidna dawka merytoryki.....uwielbiam
Cała prawda! Zawsze czekam z niecierpliwością na filmy z ogromną dawką wiedzy Konrada :)
bardzo mi miło tu trafić. po 15 latach codziennego picia kilku herbat dziennie, pora czegoś się o niej dowiedzieć :D
I miło Cię tu gościć! :) Mam nadzieję, że znajdziesz na naszym kanale sporo ciekawych informacji.
Super! właśnie takiej wiedzy potrzeba :D
Nie wiem jak to nazwać, ale w czarnych tych bardziej droższych jest wspólny posmak czegoś, czego brakuje w tych budżetowych i jest to bardzo dobre.
Nie jestem na 100% pewna, ale to chyba u Pana bylam kilka lat temu Warszawie na panelu dot. herbat. Jesli owszem to tylko ciesze sie, ze nadal prowadzona jest dzialalnosc popularyzujaca te wiedze. ❤
Dziękuję za miły komentarz! To nie byłem ja - niestety - bo nigdy nie brałem udziału w wydarzeniach w Warszawie. Tylko dwukrotnie w Poznaniu i raz w Cieszynie, a poza tym działamy lokalnie w Krakowie.
@@herbaciarnia a ja mam pytanie....o jakie herbaty w ogole chodzi??? O herbaty w Polsce???
Pytam, bo bylam w Polsce przez ostatnie 3 lata i nie moglam kupic ZADNEJ HERBATY (obojetnie czy tanie czy drozsze czy drogie), zeby nie byly oszukane - czyli albo sprowadzaja z ZACHODU takie herbaty, ktore lezaly tam juz cale lata w magazynach i sa zwietrzale albo sa falszowane w Polsce.
Zadnego smaku herbaty zadnego zapachu herbaty tylko kolor metnej ciemnej cieczy...jakby pilo sie scieki...
Herbatyowocowe czy ziolowe dokladnie to samo.
Polacy w Polsce sa rznieci na wszystkim....zreszta bylam miesiac temu w Czechach - syf nie jedzenie, herbat tez nie ma...tylko scieki.
Cóż, to jakby komentarz sprzed wielu lat.. Więc pisząc wprost - nie zgadzamy się z taką opinią. Chyba że dotyczy ona herbat dostępnych ogólnie w marketach lub sieciówkach. Jest jednak coraz więcej miejsc w Polsce w których można kupić całkiem niezłą herbatę. W Czechach również.
Ha założyłem sobie, że w tym roku wkręcę się w herbaty i pyk - film pojawił się w proponowanych, zupełnie bez pracy nad algorytmem. Wspaniał
y odcinek. dzięki !
Dzięki! I miłego wkręcania się w herbatę - jakby co, pomożemy. 😉
Bardzo przydatny i ciekawy odcinek - tyle różnych perspektyw patrzenia na herbatę :) PS. Jestem zapaloną czytelniczką, więc moje oko przykuło książkowe tło. Próbowałam dostrzec tytuły, zastanawiałam się, czy znajdę tam np. "Powieki Bodhidharmy" Przemysława Trzeciaka. Zachęcam do nagrania odcinka o najlepszych herbacianych lekturach - polsko i anglojęzycznych. Czyli o książkach, które traktują o gatunkach herbat, ich właściwościach, sposobach obchodzenia się z nią, a także o lekturach na temat o historii i legend na temat herbaty. Jeśli już taki odcinek powstał, to poproszę o linka :) Pozdrawiam Was serdecznie i życzę wyśmienitej herbaty dziś!
Powiek Bodhidharmy na tej półce nie ma, bo ktoś sobie pożyczył i nie zwrócił (tak zniknęły też Zapiski o Herbacie, niestety).
Zrobimy film o książkach również. Swój subiektywny wybór 10 najlepszych książek o herbacie umieściłem na swoim blogu na FB (Konrad Pociask o herbacie), ale 9 z nich to książki po angielsku.
Podziwiam wiedzę i poziom filmów i zawsze miło zobaczyć pana Konrada!
P.S. Niestety nie załapałem się na robione przez Pana czarki, czy jest może szansa na jakąś kolejną porcję? :)
Dziękuję! 😊 Nie mogę obiecać żadnych nowych czarek, niestety.
Wow, jak to mawiają, nikt nie prosił, każdy potrzebował :) Gratulacje Konradzie, świetny materiał z dużą dawką merytoryki, bez lania wody, ale nadal lekko i ciekawie. Myślę, że taka rzetelna edukacja herbaciana i rozbijanie mitów jest świetnym pomysłem na waszą youtubową działalność, podobnie jak to było w latach świetności Tomka Kopyry i jego działalności okołopiwnej. Patrząc na to jak popularna, a jednocześnie nierozumiana jest u nas herbata z jednoczesną tęsknotą wielu ludzi za nieuświadomionym "czymś lepszym" w tym temacie, widzę tu analogię do świata piwnego i myślę, że dużo pracy organicznej jest tu jeszcze do zrobienia.
Dwa pytania: Czy możesz polecić jakąś pozycję o ocenie sensorycznej herbaty? Sam temat bardzo mnie interesuje, a przy tym ciekaw jestem tego, o czym wspomniałeś- odmiennym opisywaniu smaków przez Chińczyków.
Druga sprawa: czy ten pylasty aromat występujący w gorszych herbatach to to samo co popularna nuta "ekspresówek" przewijająca się w rozmowach herbaciarzy? Mój deskryptor dla tego smaku/zapachu to tektura, karton :)
P.S Oglądając filmik złapałem się na tym, że chętnie spróbowałbym różnych wadliwych herbat, żeby nauczyć się wady wyłapywać, może temat na jakieś warsztaty ;)
Dziękuję za tak długi komentarz i przepraszam, że tak długo zbierałem się do odpowiedzi na niego.
W książce 'Tea: a nerd's eye view' jest trochę o mechanizmach odczuwania smaku i aromatu w kontekście herbaty, ale nie kojarzę żadnej pozycji, która skupiałaby się identyfikacji aromatów i dobrym przyporządkowaniu ich do konkretnych herbat. Wiążę pewne nadzieje z jedną książką wydaną w zeszłym roku, której niestety jeszcze nie czytałem, ale znając autora to będzie solidna.
Chińczycy opisując smaki herbaty znacznie rzadziej porównują je do innych potraw. Mają oczywiście główne grupy smakowe, jak właśnie kwiaty, owoce, roślinne. Oni częściej opisują odczucia w ustach, jak tekstura, czy właśnie wzbudzanie produkcji śliny (sheng jin). Bardziej niż na identyfikacji aromatów skupiają się na ich stopniu intensywności, długotrwałości. Widać po prostu, że dla nich miarą dobrej herbaty jest smak... herbaciany. I najgorszą oceną wobec herbaty jest posiedzenie, że nie smakuje jak herbata. A może u nas by była właśnie dobrze odbierana, bo na przykład smakuje wyraźnie ziołowo, jak kawa czy jak jakieś piwo? Jest trochę określeń nieprzetłumaczalnych. Po prostu smaku przypisane do danej herbaty. Na przykład stare krzewy shui xian muszą mieć swoje "cong wei" („smak krzewu”) i możemy go opisywać na około jako mech, ciężkie kwiatowe nuty, mokre drewno, ale to wszystko nie oddaje idealnie tego, co można powiedzieć jednym terminem - cong wei. Jednak żeby znać takie smaki i je identyfikować trzeba mieć z herbatą doświadczenie, którego Chińczycy często nabierają od urodzenia.
Herbaty z wadami, ciekawy temat, zgadzam się. 🙂 Trzeba zaznaczyć, że herbata z wadami nie zawsze musi być zła. Mieliśmy parę lat temu dymnego darjeelinga. Dym w darjeelingu jest niepożądany, ale tamta herbata mimo to była bardzo dobra. Oczywiście gdybyśmy stworzyli metody profesjonalnej oceny punktowej herbaty, to taka herbata musiała by sporo punktów stracić za styl, bo dymność nie wpisuje się w styl herbat darjeeling. A Lapsang oczywiście za odpowiednią dymność zyskiwałby punkty za styl. Pod tym względem herbata jest znacznie bardziej skomplikowana od kawy i bliższa jest analogia do piwa, które też ma bardzo różnorodne style. Profesjonalny sędzia musi znać je wszystkie.
Jeszcze w kwestii nut pyłu, kurzu, kartonu: możliwe, że przez karton (suchy) i kurz mamy na myśli to samo. Chociaż jakiś typ kartonu częściej wyczuwam pseudo-oolongach, czyli najczęściej lżej utlenianych herbatach czarnych, które producenci chcą mianować oolongami.
I w ekspresowych herbatach niewątpliwie ta „zakurzona” nuta jest częstą. Ale bywałem pozytywnie zaskoczony ekspresówkami, które nie miały tego zapachu.
@@herbaciarnia Jest mi niezmiernie miło, że dostałem tak wyczerpującą odpowiedź na wszystkie frapujące mnie kwestie, dziękuję.
Gdy uda się przeczytać tą zeszłoroczną książkę to liczę na krótką informacje gdzieś w social mediach czy spełniła oczekiwania, a tymczasem Okiem Nerda chyba wyląduje u mnie w koszyku.
Kwestia różnic w smakowaniu herbaty jest niezmiernie ciekawa i zastanawiam się czy wynika to bardziej z różnicy w mentalności Orientu i Okcydentu, która zamiast szukać harmonii i balansu, każe nam na Zachodzie dzielić i porządkować rzeczywistość i przez to siłą rzeczy większe u nas skupienie na szczególe niż ogóle, czy może rzeczywiście jest to kwestia oswojenia tamtejszych ludzi z herbatą i tego, że te doznania towarzyszą im od zawsze i nie czują potrzeby szukania, nieidealnych przecież, porównań.
Pierwszą analogią jaka przychodzi mi do głowy w polskich warunkach są... jabłka. Dla wielu ludzi u nas powszechnym jest wyobrażenie tego jak powinna smakować idealna antonówka lub papierówka, choć raczej jest to wyobrażenie całości doświadczenia zamiast rozbierania go na czynniki pierwsze i gradacji, odnoszenia pojedynczych elementów do czegoś innego.
Dymny Darjeeling, tego bym nie wymyślił! Co nie zmienia faktu, że chętnie bym spróbował. Zaskoczyło mnie też to, że nie ma jakiegoś systemu oceny, sędziowania herbaty, skoro przecież już u jej źródła odbywają się konkursy i z pewnością są to wydarzenia o uznanej renomie i prestiżu. Choć pewnie i w tym obszarze jest to wynik odmiennej mentalności i wypracowanego podejścia. Swoją drogą może kiedyś powstanie o konkursach jakiś tekst u was na blogu :)
@@Martinator897 Są systemy oceny konkretnych herbat w ich konkursach, nie ma natomiast uniwersalnie uznawanego systemu oceny, który można by zastosować do wielu herbat. O konkursach herbat z Tajwanu pisaliśmy w jednej z edycji zestawu herbat klubowych. Niedługo planujemy filmik o herbacie Dong Ding i tam na pewno będzie też o konkursach tej herbaty oraz o systemie oceniania.
Myślę, że europejski sposób degustacji i opisywania smaków jest dosyć mocno przesiąknięty tradycją wina i sommelierów, więc siłą rzeczy dopasowywaniem do smaków potraw, a przez to też porównywaniem do innych smaków.
Ostatnio kupiłem Wakōcha Benifūki Premium 2023 i jestem zachwycony smakiem. Jeśli moglibyście polecić podobną by wypróbować to byłbym wdzięczny 🙂
Oj, Wakōcha Benifūki Premium to dosyć wyjątkowa herbata, więc polecam cieszyć się nią, póki jest - nic wprost podobnego nie mogę polecić, ale mogę nakierować w stronę herbat, które też mogą posmakować: dobre herbaty Darjeeling z drugiego zbioru (second flush), może oolong Bai Hao (oriental beauty), no I oczywiście inne czarne herbaty japońskie.
Czy smaki "ciemne", "orzechowe"(nie jestem najlepszy w opisy), niekoniecznie czekoladowe/słodkawe, są faktycznie mało porządane w herbatach czarnych (oczywiscie w kontekscie pojedynczych odmia, a nie ogółu?
Nuty orzechowe są w niektórych herbatach w porządku, na przykład w herbatach Darjeeling z drugiego i jesiennego zbioru, czy też w herbatach nepalskich. Smaki ciemne to szeroka kategoria i wiele z nich jest jak najbardziej w porządku. Czekoladowe (kakaowe) zależą od ich natężenia. I oczywiście od gatunku. Akceptowalne do jakiegoś stopnia na przykład w keemunie, herbatach z Yunnanu, ale bardzo niepożądane w Jin Jun Mei czy herbatach z Xiaozhong. Za mocne nuty kakaowe, lub może bardziej karobowe, zazwyczaj świadczą o zbyt wysokiej temperaturze suszenia i łączy się z tym nieprzyjemne uczucie suchości w ustach, które zostawia taka herbata.
@@herbaciarnia dziękuję za obszerną odpowiedź. Czekam na podobny film dotyczący herbat zielonych (z uwagi na różnorodność chyba większe wyzwanie?)
@@an1736 Będzie też o zielonych, tak. 🙂 Zgadza się, że w zielonych jest trochę większa różnorodność, ale nie tak drastycznie większa. Jej głównym źródłem jest duża różnica między chińską a japońską techniką obróbki.
A cóż to za gaivan?
Ładny, prawda? Szkliwo popielne. Kupiliśmy jedną sztukę jako próbkę, ale ma pewne mankamenty i raczej do sprzedaży nie trafi.
A jak rozpoznać dobre czarne herbaty gruzińskie? No i kwestia czy za 27 złotych za 100 gram mogę kupić dobrą herbatę z tego kraju?
Panie Marcinie, cały filmik traktuje między innymi o tym, jak rozpoznać dobre czarne herbaty gruzińskie, bo jest on uniwersalny do wszystkich herbat czarnych. W Gruzji na pewno można kupić dobrą czarną herbatę w cenie na poziomie 27 zł za 100 gramów. W Polsce, ze wszystkimi podatkami i narzutem, może być trudno.