Gdy nie masz dzieci | Świadomy wybór, a wybór z lęku/ sytuacji życiowej |
Вставка
- Опубліковано 15 вер 2022
- Jeżeli potrzebujesz konsultacji, wsparcia, sesji energetycznej (także online/signal): kontakt@beatamakolska.pl
www.beatamakolska.pl
---
Jeżeli uważasz, że moje filmy pomagają Ci na ścieżce rozwoju i chcesz się odwdzięczyć, możesz przelać darowiznę na moje konto:
Beata Mąkolska
63 1020 4795 0000 9602 0279 7132
z tytułem DAROWIZNA KANAŁ WWO.
Każde wsparcie motywuje mnie do kolejnych nagrań :)
---
Nie posiadanie dzieci to bardzo specyficzny temat w naszym kraju :) Kilka informacji o tym, jak inaczej jest, gdy jest to Twoja decyzja w pełni świadoma, Twój świadomy wybór, a jak jest gdy "tak się potoczyło życie", czy też decyzja była podszyta jakimś lękiem.
W filmie mówię o badaniach naukowych, tutaj szczegóły:
**W badaniu przeprowadzonym na Uniwersytecie Keele wśród bezdzietnych osób w wieku 20-66 lat, 59 proc mężczyzn i 63 proc kobiet zadeklarowało chęć posiadania dzieci. Połowa mężczyzn, którzy tego pragną, doświadczyła odizolowania z powodu braku dzieci (w porównaniu do 27 proc kobiet). 38 proc mężczyzn doświadczyło depresji przez fakt braku potomka, wśród kobiet odsetek ten wyniósł 27 proc. Jeden na czterech panów doświadczył złości, a 56 proc smutku z tego powodu (u kobiet odpowiednio 18 proc i 43 proc). Co ciekawe żaden mężczyzna nie odczuwał poczucia winy przez brak dzieci, podczas gdy 16 proc kobiet tak**
www.wellnessday.eu/dziecko/plo...
Dziękuję za oglądanie!
Beata
--
Kto jest pierwszy raz: polecam obejrzeć filmy #1, #2, #3, #4, #5, #6 tam jest podstawowa wiedza o WWO :)
O mnie w skrócie:
Wspieram w rozwoju duchowym i osobistym. Prowadzę sesje energetyczne a także konsultacje, gdzie pomagam radzić sobie z emocjami, brakiem asertywności, stresem, nadmiarem myśli czy własną wrażliwością :) www.beatamakolska.pl
Konsultacje/sesje energetyczne także online.
---
muzyka: audionautix.com
Jestem wwo i mam jednego syna, poród siłami natury. Kocham Go nad życie, On też jest wwo. Ale już nigdy więcej. Przerasta mnie to.
Nigdy jako mężczyzna nie czułem potrzeby zaspokojenia "potrzeby zajmowania się dziećmi".
Ja mam syna, planowanego. Ale nie dziwię się osobom, które nie chcą mieć dzieci. To nie jest chomiczek....
Ja nie mam ochoty na kontakt i opiekowania cudzymi dziećmi. Nie bez powodu nie mam własnych
Ja jestem wwo i nie mam dzieci, chociaż bardzo długo starałam się je mieć (ponad 10 lat). Niestety, ale bardzo długo nie umiałam zaakceptować tego, pomimo, iż bardzo się starałam (również z pomocą terapeuty). Jakoś żyję z tą sytuacją, czuję zazdrość gdy widzę inne ciężarne, czuję że ominęły mnie ważne chwile, że coś straciłam. Przepracowałam swoje przekonania nt macierzyństwa, niby wiem, że można iść do przodu i żyć bez dzieci - ale mi to przychodzi z dużą trudnością. Wiele pracuję nad tym tematem, ale nie jestem w stanie zmienić swoich uczuć. Zaczynam już akceptować życie w ciągłym smutku wewnętrznym i poczuciu że coś straciłam. Mam nadzieję, że nie będę zgorzkniała.
Bardzo dziękuje za to nagranie - Bardzo wartościowe! Temat bardzo bliski mi od paru lat… i pomogłaś mi to spojrzeć na sprawę z innej strony😮
P.D.: kwitnąco wyglądasz Beatko ☺️
O czym tu debatować i filozofować - każdego wybór i wola,proste...
Świadomość jest najważniejsza..
Nie mam i nie chcę mieć dzieci. Nigdy nie miałam instynktu macierzyńskiego, nigdy też dzieci nie lubiłam, nawet gdy sama byłam dzieckiem, inne dzieci niezmiernie mnie irytowały. Sądzę, że wiele kobiet ma zwodnicze wrażenie, że dziecko to żywa lalka, dopiero jak się zderzą z brakiem snu, wolnego czasu, a nawet czasu potrzebnego np. na to, by samej coś zjeść albo umyć włosy, jest to jak zderzenie z ciężarówką. Ja zawsze miałam pełną świadomość, że tak nie jest, rozumiałam, że przy mojej wysokiej wrażliwości brak snu czy wrzask niemowlęcia szybko doprowadziłyby mnie do szaleństwa. Węch także mam wrażliwy, więc po każdej zmianie pieluchy czułabym ten smród co najmniej jeszcze przez kilka godzin, co za tym idzie nie mogłabym jeść, a raczej ciężko by było nie jeść przez rok lub dwa. Nie wiem, co by się stało, gdybym "wpadła", ponieważ jestem wegetarianką i zabijanie jest dla mnie czymś okropnym, pewnie urodziłabym dziecko i postarała się o dobrą rodzinę dla niego, ponieważ wiem, co to znaczy być niechcianą (moi rodzice także nie chcieli dzieci, ale w małym mieście jeszcze dwadzieścia kilka lat temu presja społeczna była ogromna, dużo większa niż obecnie, więc przyszłam na świat, ale całe życie dawali mi odczuć, że jestem niechciana), na pewno bym nie chciała go zatrzymać. Może to wszystko brzmi egoistycznie, ale sądzę, że to dobrze, że mam świadomość tego, czego chcę (a także czego nie chcę, to jest równie ważne), że nie chcę narażać kolejnej ludzkiej istoty na życie w poczuciu odrzucenia, że znam możliwości własnej psychiki i wiem, że potrzebuję dużo spokoju i wyciszenia, dużo więcej, niż osoby tzw. "normalne". Nawet po tym, jakie zwierzęta lubię, jestem w stanie ocenić, czy wytrzymałabym z dzieckiem i jestem pewna, że nie, bo nawet pies jest dla mnie zbyt absorbujący, domaga się zdecydowanie za dużo uwagi. Z tego powodu znacznie bardziej lubię koty, które nie są aż tak przytłaczające jak psy, bo np. sporo czasu spędzają śpiąc, a pieszczot domagają się od czasu do czasu i nie są nachalne. Pozdrawiam serdecznie :)
Nie wiem jak to że jesteś wegetarianką, ma do aborcji? Co ma piernik do wiatraka? I psy nie są " przytłaczające", co to za dziwne opinie?
@@martawasilewska7451 co do psów, jest to moja opinia - kto daje Ci prawo, aby czyjeś zdanie określać jako dziwne? Jesteś jakimś arbitrem? Pies domaga się mnóstwo uwagi, jak dla mnie - za dużo. Poza tym głośno szczeka, a ja mam nadwrażliwość słuchu (moje odczucia są tu już na granicy bólu) - to jest kanał dedykowany dla osób wysoko wrażliwych, więc dziwi mnie taki brak zrozumienia (osoby wysoko wrażliwe cechuje wysoka empatia) i wypowiedź w tonie ataku w tym miejscu mnie zaskakuje.
A jeśli chodzi o wegetarianizm i aborcję, to owszem, jedno do drugiego ma bardzo dużo: skoro chronię jedno życie, to byłoby hipokryzją, gdybym odrzucała inne. Nie jest to tylko moje zdanie, bo podobnie myślą m.in. buddyści.
My, osoby, które nie chcą dzieci mamy prawo do egoizmu. To nasze życie, nasz czas, nasze szczęście. Nie jesteśmy nic winni społeczeństwu, żeby tłumaczyć się z naszego egoizmu. Nie mamy żadnego długu wdzięczności do "państwa" czy społeczeństwa.
Bardzo mądry komentarz ,czuję podobnie , może nie tak intensywnie ale podobnie , pozdrawiam , wszystkiego dobrego