Jestem chyba totalnie inny bo mi zemsta ZAWSZE przynosi satysfakcję. Nie jestem osobą złośliwą, sprawiającą ból innym i nie lubię tego robić i po prostu nie robię. Jednak w momencie kiedy ktoś mnie celowo i złośliwie skrzywdzi lub jest "za sprytny" ( bo ja bardzo lubię ludzi sprytnych, ale nie "za sprytnych") mogę odczekać do odpowiedniego momentu i zemścić się na tym kimś. Zawsze wtedy czuję się lepiej i nigdy nie czuję się gorzej. Uważam, że jest to sprawiedliwe do głębi oddać komuś ciosem, ale tak, aby tego kogoś bolało bardziej. Kiedyś zemściłem się w sposób teoretycznie zupełnie nieagresywny na bliskiej osobie. Po miesiącach ciężkich przejść i braku możliwości wyprowadzenia się od tej osoby wyniosłem się w najmniej odpowiednim momencie dzięki czemu znalazła się w trudnej sytuacji, a ja uwolniony od ciężaru psychicznego, jakim było mieszkanie wspólne (nie chodzi tu o partnera/partnerkę) dało mi satysfakcję i poczucie spełnienia oraz po miesiącach powiedzmy: poniżania poczucie znacznie rosnącej własnej wartości. Zemsta jest wielokształtna, nie ma u mnie pociagu do pobicia kogoś kto pobił mnie. Sfaulowania faulującego mnie gościa na boisku, czy puszczania głośnej muzyki jeśli ktoś z sąsiadów to robi, ale są sytuacje kiedy czuję, że coś już jest przesadą i zemsta jest narzędziem sprawiedliwości, które wykorzystuję, aby owej sprawiedliwości udało się osiągnąć cel ;)
Dobrze mówisz- polać! Nigdy nie należałam do cierpliwych I mściwych. Jednak osoby do których zwrocenie uwagi, słowa nie trafiają, nie mają skrupułów by nawet po słabym zachowaniu, po wystawieniu, prosic np. o pomoc drugi raz. Myślą że "urobią" kolejny raz. Można olać I sie nie odzywac- pojsc w swoja strone. Mozna sie odezwac I powiedziec w twarz spokojne i wyczekane krótkie, konkretne "nie". A że zwykle sa zaskoczeni-dociekają- pada pytanie "jak to nie? dlaczego, nie" gotowe dalej urabiać- wtedy wraca sie do sytuacji z przeszlosci -najspokojniej, wyczekanie mozna powiedziec w twarz słabo zachowales sie wtedy to teraz nie ;) nie I koniec kropka - nie przekonasz mnie. mina tej osoby bezcenna - wygadani na co dzień, ktorzy urabiają innych kazdego dnia, nie maja nagle słów, argumentów i są bezbronni. To zaskoczenie i mina bezsilności smakuje. Tracę na to minimum swojej energii. Krotkie "nie" nie daje pola manewru/ nie otwieram sie, nie tlumacze sie z niego. Nie uciekam po prostu wywołana przez osobę wyznaczam jej granicę. Wazne wlasnie by wyciągnąć swoim krotkim konkretnym "nie" od tych osob energie. Niech sie zastanowia, zgadną, zapytają 'dlaczego'. One wtedy tańcują wobec nas, a my sie nie dajemy. na koniec spijają nasze krotkie uzasadnione zdanie na temat ich zachowania. Nie ublizasz im, nie wyzywasz nie tracisz zadnej dodatkowej energii po prostu odmawiasz. One muszą przyjac Twoja odmowe- a jest to dla cwaniakow, idacych na skroty trudne.
Przyznam, że z zaciekawieniem i uwagą wysłuchałem tego materiału. Dziękuję za niego. Pewnie dlatego, że mam osobisty stosunek do swojego życia (prawda?) oraz osób, które w tym moim filmie wystąpiły, mam opór z zaakceptowaniem zaproponowanej koncepcji. Tak, wiem, wybacz/odpuść nie po to, by "im" było lepiej, lecz po to, byś sam poczuł ulgę. Jako ojciec, który doświadczył alienacji rodzicielskiej, miałem ponad 10 lat na rozmyślanie o zemście. Kilka dość dobrych scenariuszy nawet się ułożyło. Ba! Nawet okazja się pojawiła, jedna czy druga, aby pokazać, że wyszło na moje. Przy czym pokazać - również sobie. I nie ukrywam, że jest to duża pokusa. Zemsta za siebie, za dzieci (choć czy tu mam prawo?). Myślałem, żeby sobie w głowie odpuścić, aby odetchnąć i pójść dalej, nieuwiązany przeszłością. Co mnie jeszcze hamuje? Ten wzgardliwy, stefanowy uśmieszek w stylu "nic mi nie zrobiłeś", "wyszło na moje", "nie ty miałeś rację" albo "przegrałeś". Od tego nie mogę się uwolnić. Chyba chodzi o to, że wewnętrznie przeprowadzony rachunek zysków i strat pokazuje, że profit z odpuszczenia i wybaczenia będzie za mały. Tak, to też wiem, że jest to małostkowe. Może nie mam siły na taki "gest", jak zapomnienie. Może nie dorosłem do takiego formatu i tutaj nie ironizuję. Nie oczekuję złotej porady w komentarzach. Chciałem tylko pokazać, że, na moim przykładzie, proces takiej pozytywnej zemsty nie zawsze jest tak prosty, jakby mógł się wydawać. U mnie tak akurat jest, że nie jest łatwy do wdrożenia. Plus taki, że rozważam.. Brawo ja ;-) Tak czy inaczej raz jeszcze dziękuję za materiał.
Prawda, prawda... Podobny przekaz był przy temacie zazdrości.. Czasem taka zemsta jest jedynym wyjściem, bo np. nasz Były jest daleko. Polecam. Bardzo się opłaca 😉
Sorry, ale przykład mi się nie podoba. Robienie czegoś tylko po to, żeby komuś coś udowodnić, i to jeszcze komuś, kogo się nawet nie lubi i nie szanuje, jest dziwne. Do tego jeszcze przykład sugeruje przyzwolenie dla obrażania ludzi z nadwagą, bo przecież to dla ich dobra, bo może wezmą się za siebie. Nie zmienia to faktu, że kanał uwielbiam i ponownie dziękuje za pana pracę i dzielenie się jej efektami. Pozdrawiam.
A kiedy już zrozumiesz że nic nikomu nie musisz udowadniać , nawet sobie... pustka? obojętność? koniec drogi? Znam odpowiedź. I wcale mnie ona nie zachwyca. Marta. I dobry wieczór a raczej ...witaj nocy.
To będzie już trochę nudne, bo pojawia się w wielu komentarzach przy różnych tematach, ale muszę to powiedzieć: jaka szkoda, że nikt mi tego nie pokazał wcześniej! Mógłbym być przykładem szkodliwości potrzeby zemsty ("klasycznej"), tylko nie tak śmiesznym jak przykłady podane przez znakomitego Gospodarza. "Patrzcie dzieci na tego faceta i uczcie się jak nie postępować!" Inna sprawa, że wyłapanie właściwego momentu odwrócenia kierunku zemsty wymaga nie lada otwartości i świadomości ...
Taki ważny temat a taki infantylny przykład ... :-( Zupełnie nie ma w nim poruszonego problemu "zemsty sprawiedliwej" opartej na prawdzie i ukaraniu tego kto pierwotnie zadaje krzywdę . "Oko za oko, ząb za ząb" (o ile wiem) pojawiło się pierwszy raz w kodeksie Hammurabiego i było rewolucją w egzekwowaniu prawa naturalnego. Przykład: jeżeli ktoś zabił ci wielbłąda to nie pal mu wioski, nie morduj za to wszystkich mężczyzn i nie bież w jasyr kobiet ... tylko zażądaj i przyjmij żywego wielbłąda jako zadośćuczynienie. Nie ma też poruszonego problemu wybaczenia ... no bo jak wybaczyć zapytanie o ciąże w momencie gdy ze strony Stefana była to niezręczność a nie świadoma chęć skrzywdzenia Grażyny. No właśnie , jak ma się ta cała "teoria zemsty" wobec tych którzy celowo, świadomie ranią nas, krzywdzą dla osiągnięcia satysfakcji i innych korzyści . Podobał mi się ten film ale jest dla mnie TYLKO wstępem do analizy znacznie poważniejszego problemu. Pozdrawiam Jarosławie Ciebie jak również św. pamięci Kong Fu Zi
No niby wszystko fajnie . Historia z Grażyna jest prosta. Ale z tym Janem to nie taka prosta sprawa . Rodziców i dzieci łączą zawiłe stosunki i zakończeń może być wiele. Jeśli ojciec jest narcyzem to nigdy mu się nic nie udowodni bo on nawet jeśli będzie to widział to i tak się nie przyzna .
Pańskie poczucie humoru oraz pokazanie ważnych i poważnych aspektów życia w lekki i zabawny sposób jest cenny i przystępny. Dziękuję 😊
Czasami walkę wygrywa sie odmawiając w niej uczestnictwa :)
dokladnie :)
Tylko czasami
Pan jest bardzo inteligentny.
Wazny przekaz.Dodatkowo w bardzo zabawny sposob przekazany.🙈🤣😉👍
Witam serdecznie i czekam na więcej, mini wykład jak zwykle super 👍👍
Tak właśnie zrobiłem. Fajnie, że to ma pokrycie naukowe. A z siebie jestem dumny i dobrze się z tym czuję 😃
Super jak zawsze. Pozdrawiam.
Bardzo cenne. Dziękuje
Świetne, megapouczające. Dla mnie do zastosowania:) dziękuję:)
Jestem chyba totalnie inny bo mi zemsta ZAWSZE przynosi satysfakcję. Nie jestem osobą złośliwą, sprawiającą ból innym i nie lubię tego robić i po prostu nie robię. Jednak w momencie kiedy ktoś mnie celowo i złośliwie skrzywdzi lub jest "za sprytny" ( bo ja bardzo lubię ludzi sprytnych, ale nie "za sprytnych") mogę odczekać do odpowiedniego momentu i zemścić się na tym kimś. Zawsze wtedy czuję się lepiej i nigdy nie czuję się gorzej. Uważam, że jest to sprawiedliwe do głębi oddać komuś ciosem, ale tak, aby tego kogoś bolało bardziej. Kiedyś zemściłem się w sposób teoretycznie zupełnie nieagresywny na bliskiej osobie. Po miesiącach ciężkich przejść i braku możliwości wyprowadzenia się od tej osoby wyniosłem się w najmniej odpowiednim momencie dzięki czemu znalazła się w trudnej sytuacji, a ja uwolniony od ciężaru psychicznego, jakim było mieszkanie wspólne (nie chodzi tu o partnera/partnerkę) dało mi satysfakcję i poczucie spełnienia oraz po miesiącach powiedzmy: poniżania poczucie znacznie rosnącej własnej wartości. Zemsta jest wielokształtna, nie ma u mnie pociagu do pobicia kogoś kto pobił mnie. Sfaulowania faulującego mnie gościa na boisku, czy puszczania głośnej muzyki jeśli ktoś z sąsiadów to robi, ale są sytuacje kiedy czuję, że coś już jest przesadą i zemsta jest narzędziem sprawiedliwości, które wykorzystuję, aby owej sprawiedliwości udało się osiągnąć cel ;)
Dobrze mówisz- polać!
Nigdy nie należałam do cierpliwych I mściwych. Jednak osoby do których zwrocenie uwagi, słowa nie trafiają, nie mają skrupułów by nawet po słabym zachowaniu, po wystawieniu, prosic np. o pomoc drugi raz. Myślą że "urobią" kolejny raz. Można olać I sie nie odzywac- pojsc w swoja strone. Mozna sie odezwac I powiedziec w twarz spokojne i wyczekane krótkie, konkretne "nie". A że zwykle sa zaskoczeni-dociekają- pada pytanie "jak to nie? dlaczego, nie" gotowe dalej urabiać- wtedy wraca sie do sytuacji z przeszlosci -najspokojniej, wyczekanie mozna powiedziec w twarz słabo zachowales sie wtedy to teraz nie ;) nie I koniec kropka - nie przekonasz mnie. mina tej osoby bezcenna - wygadani na co dzień, ktorzy urabiają innych kazdego dnia, nie maja nagle słów, argumentów i są bezbronni. To zaskoczenie i mina bezsilności smakuje. Tracę na to minimum swojej energii. Krotkie "nie" nie daje pola manewru/ nie otwieram sie, nie tlumacze sie z niego. Nie uciekam po prostu wywołana przez osobę wyznaczam jej granicę. Wazne wlasnie by wyciągnąć swoim krotkim konkretnym "nie" od tych osob energie. Niech sie zastanowia, zgadną, zapytają 'dlaczego'. One wtedy tańcują wobec nas, a my sie nie dajemy. na koniec spijają nasze krotkie uzasadnione zdanie na temat ich zachowania. Nie ublizasz im, nie wyzywasz nie tracisz zadnej dodatkowej energii po prostu odmawiasz. One muszą przyjac Twoja odmowe- a jest to dla cwaniakow, idacych na skroty trudne.
Dobre! 😁 I niesamowicie prawdziwe. Poza tym w dobrym momencie, bo jeszcze trochę i przegapiłabym TEN moment. 🤔 Dziękuję i serdecznie pozdrawiam. 😊
Zemsta, to uczucie które znam tylko ze strony mścicieli! Ja potrzeby takowej nie posiadam!!:):):) Pozdrawiam tak samo mocno, jak PAN!!:)
Bardzo mądry wykład 🙂
Świetny wykład! Inspirujący :)
Sympatycznie jest słuchać tych mądrości a jeszcze ten przekaz i piękny głos Pozdrawiam ciepło Zofia
Świetne.
Świetne 😂👍
Przyklady Stefan i Grażyna 👍🤣😂🤣🤣🤣😂😂😂
super !
Przyznam, że z zaciekawieniem i uwagą wysłuchałem tego materiału. Dziękuję za niego.
Pewnie dlatego, że mam osobisty stosunek do swojego życia (prawda?) oraz osób, które w tym moim filmie wystąpiły, mam opór z zaakceptowaniem zaproponowanej koncepcji.
Tak, wiem, wybacz/odpuść nie po to, by "im" było lepiej, lecz po to, byś sam poczuł ulgę.
Jako ojciec, który doświadczył alienacji rodzicielskiej, miałem ponad 10 lat na rozmyślanie o zemście. Kilka dość dobrych scenariuszy nawet się ułożyło. Ba! Nawet okazja się pojawiła, jedna czy druga, aby pokazać, że wyszło na moje. Przy czym pokazać - również sobie. I nie ukrywam, że jest to duża pokusa. Zemsta za siebie, za dzieci (choć czy tu mam prawo?).
Myślałem, żeby sobie w głowie odpuścić, aby odetchnąć i pójść dalej, nieuwiązany przeszłością. Co mnie jeszcze hamuje? Ten wzgardliwy, stefanowy uśmieszek w stylu "nic mi nie zrobiłeś", "wyszło na moje", "nie ty miałeś rację" albo "przegrałeś". Od tego nie mogę się uwolnić. Chyba chodzi o to, że wewnętrznie przeprowadzony rachunek zysków i strat pokazuje, że profit z odpuszczenia i wybaczenia będzie za mały.
Tak, to też wiem, że jest to małostkowe. Może nie mam siły na taki "gest", jak zapomnienie. Może nie dorosłem do takiego formatu i tutaj nie ironizuję. Nie oczekuję złotej porady w komentarzach. Chciałem tylko pokazać, że, na moim przykładzie, proces takiej pozytywnej zemsty nie zawsze jest tak prosty, jakby mógł się wydawać. U mnie tak akurat jest, że nie jest łatwy do wdrożenia. Plus taki, że rozważam.. Brawo ja ;-)
Tak czy inaczej raz jeszcze dziękuję za materiał.
Według mnie zemsta zniża nas do poziomu tej drugiej osoby jak wybaczymy to będzie nam lżej na duszy wiem że to trudne ale korzyść duchową duża
Super...
Własnie sobie to nie dawno uświadomiłem
🙏🏾
Bede musial sie zainteresowac warsztatami P. Jaroslawa, inne filmiki na tym kanale tez sa swietne.
👍
Prawda, prawda... Podobny przekaz był przy temacie zazdrości.. Czasem taka zemsta jest jedynym wyjściem, bo np. nasz Były jest daleko. Polecam. Bardzo się opłaca 😉
Wartościowy przekaz, ale muzyka na początku i końcu filmu jest zbytnio irytująca.
Sorry, ale przykład mi się nie podoba. Robienie czegoś tylko po to, żeby komuś coś udowodnić, i to jeszcze komuś, kogo się nawet nie lubi i nie szanuje, jest dziwne. Do tego jeszcze przykład sugeruje przyzwolenie dla obrażania ludzi z nadwagą, bo przecież to dla ich dobra, bo może wezmą się za siebie.
Nie zmienia to faktu, że kanał uwielbiam i ponownie dziękuje za pana pracę i dzielenie się jej efektami. Pozdrawiam.
Super inspirujący odcinek👏👏 A propos jaka to ścieżka dźwiękowa rozpoczynająca każdy odcinek. Podoba mi się🔸
soundcloud.com/jaroslawgibas/om-mani-padme-hum
@@jaroslawgibas bardzo dziękuję!😘
A kiedy już zrozumiesz że nic nikomu nie musisz udowadniać , nawet sobie... pustka? obojętność? koniec drogi? Znam odpowiedź. I wcale mnie ona nie zachwyca. Marta. I dobry wieczór a raczej ...witaj nocy.
Wtedy możesz zająć się swoim życiem i cieszyć się każdą jego chwilą ;-)
To będzie już trochę nudne, bo pojawia się w wielu komentarzach przy różnych tematach, ale muszę to powiedzieć:
jaka szkoda, że nikt mi tego nie pokazał wcześniej! Mógłbym być przykładem szkodliwości potrzeby zemsty ("klasycznej"), tylko nie tak śmiesznym jak przykłady podane przez znakomitego Gospodarza. "Patrzcie dzieci na tego faceta i uczcie się jak nie postępować!"
Inna sprawa, że wyłapanie właściwego momentu odwrócenia kierunku zemsty wymaga nie lada otwartości i świadomości ...
po co się mścić ??
lepiej zostaw to przeznaczeniu.
są lepsze wyniki, świat jest jedną wielką energią.
Trochę to naciągane. Zapewne słuszne, ale czy w każdym przypadku? Ten odcinek niestety mnie nie przekonał. Pozdrawiam.
Taki ważny temat a taki infantylny przykład ... :-(
Zupełnie nie ma w nim poruszonego problemu "zemsty sprawiedliwej" opartej na prawdzie i ukaraniu tego kto pierwotnie zadaje krzywdę . "Oko za oko, ząb za ząb" (o ile wiem) pojawiło się pierwszy raz w kodeksie Hammurabiego i było rewolucją w egzekwowaniu prawa naturalnego.
Przykład: jeżeli ktoś zabił ci wielbłąda to nie pal mu wioski, nie morduj za to wszystkich mężczyzn i nie bież w jasyr kobiet ... tylko zażądaj i przyjmij żywego wielbłąda jako zadośćuczynienie.
Nie ma też poruszonego problemu wybaczenia ... no bo jak wybaczyć zapytanie o ciąże w momencie gdy ze strony Stefana była to niezręczność a nie świadoma chęć skrzywdzenia Grażyny.
No właśnie , jak ma się ta cała "teoria zemsty" wobec tych którzy celowo, świadomie ranią nas, krzywdzą dla osiągnięcia satysfakcji i innych korzyści .
Podobał mi się ten film ale jest dla mnie TYLKO wstępem do analizy znacznie poważniejszego problemu.
Pozdrawiam Jarosławie Ciebie jak również św. pamięci Kong Fu Zi
W pełni zgadzam się z Grzegorzem
No niby wszystko fajnie . Historia z Grażyna jest prosta. Ale z tym Janem to nie taka prosta sprawa . Rodziców i dzieci łączą zawiłe stosunki i zakończeń może być wiele. Jeśli ojciec jest narcyzem to nigdy mu się nic nie udowodni bo on nawet jeśli będzie to widział to i tak się nie przyzna .
A ja lepiej się poczułam po akcie zemsty☺😇