Historia badań nad ADHD ma ponad 200 lat i obejmuje nie tylko ankiety studentów psychologii ale też setki badań genetycznych i neurobiologicznych oraz solidne badania kliniczne. Naprawdę jako poważne medium powinniście zaprosić, kogoś kto się zna na tym temacie lepiej niż magister biologii. W Polsce są dobrzy eksperci od tego zaburzenia. Polecam np. kanał Psychiatria Plus.
kurcze, zawsze mieliście tak wysoki poziom, ale teraz się mega zawiodłam. i naprawdę, wiele mądrych rzeczy Pan Sakowski powiedział, ale to, co mówi o ADHD i auyzmie to jest tak szkodliwe, że ja nie mogę
Spotkanie na ciekawe tematy, nie mniej jednak uważam że nauka rozwija się częściej poprzez ścieranie poglądów (nie chcę przyrównywac do towarzystwa wzajemnej adoracji, które jednak ciśnie się do umysłu). Wolę osobiście debaty z udziałem kazdej strony, ale rozumiem że ta audycja miała inny charakter. Bliska jest mi psychologia i powiem tylko na jej podstawie, iż nauka to nie tylko czysta teoria i to, co jest bazą tworzoną poprzez badania naukowe czy statystykę jest Fundamentem działania specjalistów w różnych dziedzinach. Oczywiście, zgodzę się iż nauki ścisłe mogą być bardziej stabilne (dla matematyka 2+2 to 4, choć dla nauk emonomicznych już niekoniecznie). Mam na mysli to, że podstawy teoretyczne oparte na badaniach naukowych często zderzają się z życiem. Każdy człowiek odwiedzający terapeutę może spowodować u niego włączenie procesu myślenia związanego z teoretycznymi podstawamy działania pacjenta. Psychologia właśnie pozwala zuważyć nowe formy zachowań, dlatego nieustannie się rozwija.Badania naukowe nie są w stanie nie bieżąco wskazywać idealnych rozwiązań, ponieważ nasze mózgi fizjologicznie nie nadążają za przebodźcowaniem techonlogicznym. Dlatego Wieloletnie doświadczenie i biezące obserwacje są równie cenne co badania na grupach społecznych (nie są obarczone lobbowaniem czy intereswm osób trzecich). Nie są to oczywiście metadane i analizy ale cenne obserwacje. W toku praktyki rodzi się postrzeganie oparte na wiedzy ale także doświadczeniu. Potocznie określa się to jako ''intuicję'', którą można także opisać jako podświadomy proces analizowania świadomie i nieświadomie nabytych informacji. Występuje często w srodowisku lekarskim, pozwalając szerzej lub trafniej spojrzeć na pacjenta (nie ma na to podań naukowych ale warto zapytać np chirurga z wieloletnią praktyką). Nawiązując do wypowiedzi jednego z Rozmowców, psychoterapeuta nie daje pacjentom recepty na życie, nie sugeruje rozwiązań. To pacjent sam ma je znależć, po procesie dostrzegania fukcjonowania w określonych schematach, za którymi stoją często wyparte traumy lub nieświadome blokady. Nie mylmy terapii z mentoringiem. Z całym szacunkiem, tematu ADHD nie będę rozwijał, nadmienię tylko iż nie można upraszczać Żadnych zaburzeń natury psychicznej, jak i zresztą pozostałych.
Nie wiem jak jest z różmymi zaburzeniami typu ADHD... wiem jednak że odkąd mój mąż dostał diagnozę, kamień spadł mi z serca. Coś jest na rzeczy i to są jakieś zmiany nie tylko w psychice ale też w mózgu, mówię to jako osoba obserwująca z bliska na codzień. Jak tego nie nazwać, to istnieje.
W momencie, kiedy są pewne tematy, których absolutnie nie wolno podważać ani nawet wyrazić wątpliwości, jak np. szczepionki, o których nie wolno powiedzieć złego słowa bez bycia zwyzywanym i wyśmianym, mamy do czynienia z dogmatem. Tam, gdzie jest niepodważalny dogmat i nie ma miejsca na dyskusję, ciężko mówić o nauce, jest to raczej twór, przypominający sfanatyzowaną religię. Prawdziwa nauka powinna nieustannie stawiać pytania, podważać istniejące rozwiązania i tezy po to, by z otwartym umysłem szukać nowych, lepszych. Dogmatyzowanie nauki i niechęć do rewizji istniejących naukowych tez wcale się świadczy o byciu światłym człowiekiem, tylko prowadzi do blokowania postępu. Moim zdaniem jest to szkodliwe i niebezpieczne zjawisko.
Ciekawe spostrzeżenie. Kończyłam Politechnike Warszawska w 2016r. i polityka na uczelni nie istniała. Wykładowcy nigdy nie nawiązywali do polityki. Pamiętam, że wtedy Lasek z innym profesorem z wydziału chemicznego wypowiadali się w temacie Smoleńska i rektor wydał oświadczenie, że obaj wypowiadają się prywatnie i nie mogą podpisywać się jako pracownicy PW jeśli wypowiadają się w temacie politycznym. Natomiast miałam też kontakt nieraz że znajomymi z UW i SGH - zupełnie inne środowiska niż na PW, tam politykowanie niestety na wykładach było szerokie.
Ta rozmowa powinna miec 150k, a nie 150 wyświetleń. Panowie, merytoryka jest na b. wysokim poziomie, ale może warto coś podziałać z dostępnością i widocznością?
Nauki społeczne niestety przybraly formę odpłatnej miłości zamiast umiłowania mądrości (dążenia do prawdy, czym przecież zawsze była filozofia - φιλοσοφία). Ludzie się obrażąją na wyniki badań, nie kochają prawdy. Znaleźli sobie za to "kokotę", która za pieniądze zrobi co zechcą. Płacą za badania, które mają wykazać tę tezę, którą oni chcą, rozdają granty jak nagrody: pierwsza nagroda dla pana XY za udowodnienie, że czarne jest białe. I niestety nie dotyczy to tylko badań społecznych, kulturowych, ale także ścisłych (płaci się za badania, ktore udowodnią, że nowy krem pod oczy NIE wywołuje raka). Problem w tym, że mało kto jest gotowy dyskutować o związkach chemicznych, ale w sprawach społecznych każdy uważa siebie za znawcę i autorytet.
Dzięki za merytoryczny i ciekawy wywiad! Doktor Witkowski faktycznie dokonał prowokacji w Charakterach. Środowisko związane z pismem, zamiast rozpocząć dyskusję na temat pseudoteorii, potępiło autora. A książka, o której Łukasz wspomina, to "Czarna owca medycyny. Nieopowiedziana historia psychiatrii", amerykańskiego psychiatry Jeffreya Liebermanna. Jeśli chcecie wiedzieć, skąd taka popularność psychoanalizy, warto przeczytać :).
Od kiedy ten pan jest ekspertem od psychologii i ADHD? Czemu opowiada o swoich twierdzeniach w takiej formie zamiast zdecydować się na rozmowę/debatę na przykład z prowadzącym kanał PsychiatraPlus? Czy to dlatego, że wyszedł poza swoje kompetencje i jego tezy w tej sprawie są nie do utrzymania w merytorycznym dialogu?
3:30 to chyba nie zapoznałeś się dobrze z tym podejściem. Majster, tu nie to chodzi, że aktywista ma się stać naukowcem i ma tworzyć badania pod własne poglądy, tylko, że aby dogłębnie zrozumieć jakąś społeczność ma wejść w nią i działać w ramach niej i pomagać jej rozwiązywać problemy jak ta sama społeczność definiuje nie narzucając jej swoich opinii. Jest to forma badania jakościowego, gdzie zdobywamy wiedzę o danej grupie dzięki działaniu. Jest to normalna metodologia badań a nie jakiś lewacki totalitaryzm. en.wikipedia.org/wiki/Action_research
Badania prowadzone za granty ideologicznych fundacji i organizacji nie maga być sprzeczne z ich kierunkiem dzialania. Czyż nie? Dzisiaj przy zmianach klimatów zupełnie odizolowano wyniki badań np. geologów a oni najlepiej znają przeszłość ziemi i to na przestrzeni milionów lat.
@@Grzes-jz2fs Grzegorz, weź przeczytaj artykuł co podlinkowałem, a nie jakieś odklejki prawisz. To metoda w ogóle tego nie dotyczy. Nie ma żadnego związku z tym, co ty nazywasz "ideologicznymi organizacjami", jest stosowana przez blisko 80 lat, używali jej naukowcy i z lewa i z prawa, jest to zwykła metoda naukowa.
Jest tu pewna różnica w nazwie - to co wkleiłeś to jest "Action research" - a nie "activist research"? Polska wersja tej strony nawet nie tłumaczy tego pojęcia pl.wikipedia.org/wiki/Action_research Nie wiem czy Łukasz miał na myśli coś innego niż Ty wkleiłeś, czy to kwestia jakiegoś kiepskiego tłumaczenia.
Pierwsze 10 minut to opowiadanie o stronniczościach w badaniach naukowych. Łukasz zapomniał, że nikt poważny nie traktuje pojedynczych badań, niereprodukowalnych.
ŻENADA Magister biologii ocenia psychologię i psychiatrię - żenujące. Mówi o nurtach psychoterapii i rozszerza to na poziom całej psychologii. Brak słów.
Zawód psychiatry i psychologa daje możliwość praktycznie nieograniczonej kombinacyjnej " żonglerki" i swobody interpretacyjnej,dominacji i przewagi w konfrontacji z klientem, czy pacjentem. Przedstawiciele tej profesji mają kilka komfortowych przewag, wynikających z uporczywej " psychologizacji" i " medykalizacji" niemal każdego aspektu życia, a co za tym idzie wytworzenia całej systemowej narracji i nomenklatury. Udało się etykietyzacje psychiatryczną i psychologiczną wprowadzić w powszechny obieg i świadomość społeczną oraz skutecznie zamienić ją w stygmatyzację,co może być i często jest ,potężnym narzędziem oddziaływania,sterowania środowiskowego i społecznego. W minutę można kogoś zredukować, unieważnić, bądź" nadać ważność i rangę",poprzez kolejne nieuzasadnione uprawnienia, jakie posiada to środowisko , czyli opinie i diagnozy. Jedynym,uznanym empirycznym narzędziem badawczym tych dziedzin, może być tylko obrazowanie obszarów mózgu rezonansem magnetycznym a i tu dochodzić może do błędnych interpretacji czy nadinterpretacji albo zwykłej diagnostycznej i obrazowej chałtury. Testy i inne " pisemne i malowane wynalazki" przy tak wielu zmiennych, nie są żadnym wiarygodnym, empirycznym narzędziem badawczym- bardziej są projekcją wyznania wiary interpretatora.Co do terapii i psychoterapeutów - "zasłona milczenia " to najlepszy komentatorski materiał. Czekam na rzetelne ustawodawstwo i zakresy odpowiedzialności cywilnej i karnej przedstawicieli tych profesji, być może to skutecznie " wykruszy" część nowej, świeckiej kasty kapłanów. Trzeba również pamiętać, że to po prostu przemysł i biznes. Pozdrawiam.
bo nauki spoleczne to nie fizyka i z natury sa nielinerane, chaotyczne i dynamiczne. Wlasnie dlatego wazny jest tam konsensus naukowy, ktory w tej dyskusji zupelnie zostal pominiety. Polecam posluchac wykladow Wojciecha Sadego w tym temacie
@@velRic Zwrócił Pan/Pani uwagę na istotną kwestię. Ograniczę swój pogląd do psychologii , która ma kompleksy i jednocześnie ogromne ambicje do naukowego partycypowania w "dziele leczenia" ludzi. I to ( włącznie z wkraczaniem w sferę meta),wychodzi jej najgorzej .Właściwie,ma się wrażenie, że od początku ta dziedzina skupia się na dzielnym rozwiązywaniu problemów, które w dużej mierze sama powołuje do życia; to sztuka ekspozycji,poszukiwania,ubierania i przebierania się w różne formy pozorów naukowości. Czasami przypomina niesforną babę w " szmateksie", czasami sprzedawcę markowych podróbek ,a czasem obsesyjnego narcyza z problemami decyzyjnymi,uporczywie mizdrzącego się przed lustrem. Gdyby psychologia miała na tyle pokory i rozsądku, by pozostać atrakcją akademickich dyskusji, poszerzać umiejętności retoryczne czy erystyczne - nie " pchała by się" na matkę chrzestną obecnie dostępnych ideologizmów. Konsensus naukowy w przypadku psychologii to szkodliwa pomyłka,z którą już mamy do czynienia ,a która przynosi fatalne konsekwencje np gender,transmania i wiele innych postpsychologicznych,pseudonaukowych wykwitów, które swoje korzenie mają w psychologii ( włącznie z ekologizmem). To właśnie ten naciągany" konsensus " , który niejednokrotnie fałszywie, bądź na wyrost przedstawia się społecznie ,powoduje, że psychologia coraz bezczelnej, brnie w sfery życia człowieka w sposób kompletnie nieuprawniony. Nie można " naukowo" umówić się do domeny tak teoretycznej,zmiennej i samoreplikujacej się. Konsensus naukowy to tylko kolejny kanał dystrybucyjny szacunku i prestiżu,bez właściwości leczniczych,za to ogromnych możliwościach manipulacyjnych i uznaniowych. Czy takie akty nadawania konsensusów naukowych np do psychoterapii, zwiększyło jej skuteczność? Otóż nie zwiększa i nie zwiększy. Psychologia jest potrzebna przede wszystkim przedstawicielom tej profesji, to dyscyplina jak żadna inna w której " rozpuścić" można własną osobowość i multiplikiwać ją w organizmach " żywicieli". Zachęcam również do refleksji nad kwestią etykietyzacji,redukcji i stygmatyzacji w psychologii i psychiatrii, bo pełni ona zupełnie inne ( niestety katastrofalne)funkcje. Ale to już kolejny temat ocean. Pozdrawiam.
Psychiatria i psychologia " przyciąga" specyficzną grupę ludzi. Niestety, prawie każdy bardziej konkretny,merytoryczny opis tych środowisk kończy się cenzurą i " wygumkowaniem" komentarzy, więc szkoda czasu na odniesienia. Nie mniej jednak ,temat ważny , bo te dwie dziedziny wymagają pilnej demitologizacji. Pozdrawiam.
Problem z nauką polega na tym, że oczekuje się od niej celnych diagnoz i prawidłowych rozwiązań. Tylko, że to tak nie działa. Sukces nauki nie polega na tym, że się w niej nie pojawią ludzie o których wspominacie w rozmowie, a którzy świadomie fałszują badania, ale, że w końcu ich oszustwo zostanie zweryfikowane. To zwykle wymaga czasu i czasami trwa długo. Jednak świat oczekuje trafnych diagnoz i rozwiązań już dziś. Stąd problemy o których wspominacie będą zawsze. Można je do pewnego stopnia ograniczać, ale tylko tyle. Nauka to wspaniałe narzędzie ale w konfrontacji z realnymi problemami, traci swą doskonałość.
Absurdalna rozmowa. Poruszacie kwestie psychologii, psychiatrii, zaburzeń psychicznych i ich klasyfikacji, chociaż żaden z uczestników dyskusji nie ma w tej materii żadnych faktycznych kompetencji, słuchamy głównie czyichś osobistych poglądów.
Historia badań nad ADHD ma ponad 200 lat i obejmuje nie tylko ankiety studentów psychologii ale też setki badań genetycznych i neurobiologicznych oraz solidne badania kliniczne. Naprawdę jako poważne medium powinniście zaprosić, kogoś kto się zna na tym temacie lepiej niż magister biologii. W Polsce są dobrzy eksperci od tego zaburzenia. Polecam np. kanał Psychiatria Plus.
kurcze, zawsze mieliście tak wysoki poziom, ale teraz się mega zawiodłam. i naprawdę, wiele mądrych rzeczy Pan Sakowski powiedział, ale to, co mówi o ADHD i auyzmie to jest tak szkodliwe, że ja nie mogę
Jak zwykle świetna rozmowa. ;-) I super Gość. ;-)
Spotkanie na ciekawe tematy, nie mniej jednak uważam że nauka rozwija się częściej poprzez ścieranie poglądów (nie chcę przyrównywac do towarzystwa wzajemnej adoracji, które jednak ciśnie się do umysłu). Wolę osobiście debaty z udziałem kazdej strony, ale rozumiem że ta audycja miała inny charakter.
Bliska jest mi psychologia i powiem tylko na jej podstawie, iż nauka to nie tylko czysta teoria i to, co jest bazą tworzoną poprzez badania naukowe czy statystykę jest Fundamentem działania specjalistów w różnych dziedzinach. Oczywiście, zgodzę się iż nauki ścisłe mogą być bardziej stabilne (dla matematyka 2+2 to 4, choć dla nauk emonomicznych już niekoniecznie). Mam na mysli to, że podstawy teoretyczne oparte na badaniach naukowych często zderzają się z życiem. Każdy człowiek odwiedzający terapeutę może spowodować u niego włączenie procesu myślenia związanego z teoretycznymi podstawamy działania pacjenta. Psychologia właśnie pozwala zuważyć nowe formy zachowań, dlatego nieustannie się rozwija.Badania naukowe nie są w stanie nie bieżąco wskazywać idealnych rozwiązań, ponieważ nasze mózgi fizjologicznie nie nadążają za przebodźcowaniem techonlogicznym. Dlatego Wieloletnie doświadczenie i biezące obserwacje są równie cenne co badania na grupach społecznych (nie są obarczone lobbowaniem czy intereswm osób trzecich). Nie są to oczywiście metadane i analizy ale cenne obserwacje. W toku praktyki rodzi się postrzeganie oparte na wiedzy ale także doświadczeniu. Potocznie określa się to jako ''intuicję'', którą można także opisać jako podświadomy proces analizowania świadomie i nieświadomie nabytych informacji. Występuje często w srodowisku lekarskim, pozwalając szerzej lub trafniej spojrzeć na pacjenta (nie ma na to podań naukowych ale warto zapytać np chirurga z wieloletnią praktyką).
Nawiązując do wypowiedzi jednego z Rozmowców, psychoterapeuta nie daje pacjentom recepty na życie, nie sugeruje rozwiązań. To pacjent sam ma je znależć, po procesie dostrzegania fukcjonowania w określonych schematach, za którymi stoją często wyparte traumy lub nieświadome blokady. Nie mylmy terapii z mentoringiem.
Z całym szacunkiem, tematu ADHD nie będę rozwijał, nadmienię tylko iż nie można upraszczać Żadnych zaburzeń natury psychicznej, jak i zresztą pozostałych.
Super rozmowa❤ aż mi sie milo na serduszku zrobiło jak usłyszałam, że Łukasz jest po UP - ja też kończyłam UP 😁
Nie wiem jak jest z różmymi zaburzeniami typu ADHD... wiem jednak że odkąd mój mąż dostał diagnozę, kamień spadł mi z serca. Coś jest na rzeczy i to są jakieś zmiany nie tylko w psychice ale też w mózgu, mówię to jako osoba obserwująca z bliska na codzień. Jak tego nie nazwać, to istnieje.
W momencie, kiedy są pewne tematy, których absolutnie nie wolno podważać ani nawet wyrazić wątpliwości, jak np. szczepionki, o których nie wolno powiedzieć złego słowa bez bycia zwyzywanym i wyśmianym, mamy do czynienia z dogmatem. Tam, gdzie jest niepodważalny dogmat i nie ma miejsca na dyskusję, ciężko mówić o nauce, jest to raczej twór, przypominający sfanatyzowaną religię. Prawdziwa nauka powinna nieustannie stawiać pytania, podważać istniejące rozwiązania i tezy po to, by z otwartym umysłem szukać nowych, lepszych. Dogmatyzowanie nauki i niechęć do rewizji istniejących naukowych tez wcale się świadczy o byciu światłym człowiekiem, tylko prowadzi do blokowania postępu. Moim zdaniem jest to szkodliwe i niebezpieczne zjawisko.
Ciekawe spostrzeżenie. Kończyłam Politechnike Warszawska w 2016r. i polityka na uczelni nie istniała. Wykładowcy nigdy nie nawiązywali do polityki. Pamiętam, że wtedy Lasek z innym profesorem z wydziału chemicznego wypowiadali się w temacie Smoleńska i rektor wydał oświadczenie, że obaj wypowiadają się prywatnie i nie mogą podpisywać się jako pracownicy PW jeśli wypowiadają się w temacie politycznym. Natomiast miałam też kontakt nieraz że znajomymi z UW i SGH - zupełnie inne środowiska niż na PW, tam politykowanie niestety na wykładach było szerokie.
Ta rozmowa powinna miec 150k, a nie 150 wyświetleń. Panowie, merytoryka jest na b. wysokim poziomie, ale może warto coś podziałać z dostępnością i widocznością?
Klub Jagielloński ! Zbliżamy się do 30 tys. subów !
Nauki społeczne niestety przybraly formę odpłatnej miłości zamiast umiłowania mądrości (dążenia do prawdy, czym przecież zawsze była filozofia - φιλοσοφία). Ludzie się obrażąją na wyniki badań, nie kochają prawdy. Znaleźli sobie za to "kokotę", która za pieniądze zrobi co zechcą. Płacą za badania, które mają wykazać tę tezę, którą oni chcą, rozdają granty jak nagrody: pierwsza nagroda dla pana XY za udowodnienie, że czarne jest białe. I niestety nie dotyczy to tylko badań społecznych, kulturowych, ale także ścisłych (płaci się za badania, ktore udowodnią, że nowy krem pod oczy NIE wywołuje raka). Problem w tym, że mało kto jest gotowy dyskutować o związkach chemicznych, ale w sprawach społecznych każdy uważa siebie za znawcę i autorytet.
Chodzi o to żeby w przyszłości można było wszystko kupić
To prawda. W badaniach "pod tezę" przodują szczególnie koncerny farmaceutyczne i spożywcze.
Dzięki za merytoryczny i ciekawy wywiad! Doktor Witkowski faktycznie dokonał prowokacji w Charakterach. Środowisko związane z pismem, zamiast rozpocząć dyskusję na temat pseudoteorii, potępiło autora. A książka, o której Łukasz wspomina, to "Czarna owca medycyny. Nieopowiedziana historia psychiatrii", amerykańskiego psychiatry Jeffreya Liebermanna. Jeśli chcecie wiedzieć, skąd taka popularność psychoanalizy, warto przeczytać :).
Klub Jagielloński do boju ! Niech rośnie siła zakonu !
Bardzo dobry program , oby takich więcej
Od kiedy ten pan jest ekspertem od psychologii i ADHD? Czemu opowiada o swoich twierdzeniach w takiej formie zamiast zdecydować się na rozmowę/debatę na przykład z prowadzącym kanał PsychiatraPlus? Czy to dlatego, że wyszedł poza swoje kompetencje i jego tezy w tej sprawie są nie do utrzymania w merytorycznym dialogu?
Lajk za fryz Konstantego
3:30 to chyba nie zapoznałeś się dobrze z tym podejściem. Majster, tu nie to chodzi, że aktywista ma się stać naukowcem i ma tworzyć badania pod własne poglądy, tylko, że aby dogłębnie zrozumieć jakąś społeczność ma wejść w nią i działać w ramach niej i pomagać jej rozwiązywać problemy jak ta sama społeczność definiuje nie narzucając jej swoich opinii. Jest to forma badania jakościowego, gdzie zdobywamy wiedzę o danej grupie dzięki działaniu. Jest to normalna metodologia badań a nie jakiś lewacki totalitaryzm.
en.wikipedia.org/wiki/Action_research
Badania prowadzone za granty ideologicznych fundacji i organizacji nie maga być sprzeczne z ich kierunkiem dzialania. Czyż nie? Dzisiaj przy zmianach klimatów zupełnie odizolowano wyniki badań np. geologów a oni najlepiej znają przeszłość ziemi i to na przestrzeni milionów lat.
@@Grzes-jz2fs Grzegorz, weź przeczytaj artykuł co podlinkowałem, a nie jakieś odklejki prawisz. To metoda w ogóle tego nie dotyczy. Nie ma żadnego związku z tym, co ty nazywasz "ideologicznymi organizacjami", jest stosowana przez blisko 80 lat, używali jej naukowcy i z lewa i z prawa, jest to zwykła metoda naukowa.
Jest tu pewna różnica w nazwie - to co wkleiłeś to jest "Action research" - a nie "activist research"? Polska wersja tej strony nawet nie tłumaczy tego pojęcia pl.wikipedia.org/wiki/Action_research
Nie wiem czy Łukasz miał na myśli coś innego niż Ty wkleiłeś, czy to kwestia jakiegoś kiepskiego tłumaczenia.
O świetnie sakowski znalazł kolejna grupę do wylewania pomyj?
Pierwsze 10 minut to opowiadanie o stronniczościach w badaniach naukowych. Łukasz zapomniał, że nikt poważny nie traktuje pojedynczych badań, niereprodukowalnych.
Nauki społeczne i humanistyka są zaorane przez ideologów.
To jeszcze raz. Który z panów wywołał pandemię?
"Naziści" i "Japończycy". Wypadałoby ujednolicić - ideologia, albo geografia.
ŻENADA
Magister biologii ocenia psychologię i psychiatrię - żenujące. Mówi o nurtach psychoterapii i rozszerza to na poziom całej psychologii. Brak słów.
45:39 prawda: Scientists are explorers. Philosophers are tourists.
Zawód psychiatry i psychologa daje możliwość praktycznie nieograniczonej kombinacyjnej " żonglerki" i swobody interpretacyjnej,dominacji i przewagi w konfrontacji z klientem, czy pacjentem. Przedstawiciele tej profesji mają kilka komfortowych przewag, wynikających z uporczywej " psychologizacji" i " medykalizacji" niemal każdego aspektu życia, a co za tym idzie wytworzenia całej systemowej narracji i nomenklatury. Udało się etykietyzacje psychiatryczną i psychologiczną wprowadzić w powszechny obieg i świadomość społeczną oraz skutecznie zamienić ją w stygmatyzację,co może być i często jest ,potężnym narzędziem oddziaływania,sterowania środowiskowego i społecznego. W minutę można kogoś zredukować, unieważnić, bądź" nadać ważność i rangę",poprzez kolejne nieuzasadnione uprawnienia, jakie posiada to środowisko , czyli opinie i diagnozy. Jedynym,uznanym empirycznym narzędziem badawczym tych dziedzin, może być tylko obrazowanie obszarów mózgu rezonansem magnetycznym a i tu dochodzić może do błędnych interpretacji czy nadinterpretacji albo zwykłej diagnostycznej i obrazowej chałtury. Testy i inne " pisemne i malowane wynalazki" przy tak wielu zmiennych, nie są żadnym wiarygodnym, empirycznym narzędziem badawczym- bardziej są projekcją wyznania wiary interpretatora.Co do terapii i psychoterapeutów - "zasłona milczenia " to najlepszy komentatorski materiał. Czekam na rzetelne ustawodawstwo i zakresy odpowiedzialności cywilnej i karnej przedstawicieli tych profesji, być może to skutecznie " wykruszy" część nowej, świeckiej kasty kapłanów. Trzeba również pamiętać, że to po prostu przemysł i biznes. Pozdrawiam.
bo nauki spoleczne to nie fizyka i z natury sa nielinerane, chaotyczne i dynamiczne. Wlasnie dlatego wazny jest tam konsensus naukowy, ktory w tej dyskusji zupelnie zostal pominiety. Polecam posluchac wykladow Wojciecha Sadego w tym temacie
@@velRic Zwrócił Pan/Pani uwagę na istotną kwestię. Ograniczę swój pogląd do psychologii , która ma kompleksy i jednocześnie ogromne ambicje do naukowego partycypowania w "dziele leczenia" ludzi. I to ( włącznie z wkraczaniem w sferę meta),wychodzi jej najgorzej .Właściwie,ma się wrażenie, że od początku ta dziedzina skupia się na dzielnym rozwiązywaniu problemów, które w dużej mierze sama powołuje do życia; to sztuka ekspozycji,poszukiwania,ubierania i przebierania się w różne formy pozorów naukowości. Czasami przypomina niesforną babę w " szmateksie", czasami sprzedawcę markowych podróbek ,a czasem obsesyjnego narcyza z problemami decyzyjnymi,uporczywie mizdrzącego się przed lustrem. Gdyby psychologia miała na tyle pokory i rozsądku, by pozostać atrakcją akademickich dyskusji, poszerzać umiejętności retoryczne czy erystyczne - nie " pchała by się" na matkę chrzestną obecnie dostępnych ideologizmów. Konsensus naukowy w przypadku psychologii to szkodliwa pomyłka,z którą już mamy do czynienia ,a która przynosi fatalne konsekwencje np gender,transmania i wiele innych postpsychologicznych,pseudonaukowych wykwitów, które swoje korzenie mają w psychologii ( włącznie z ekologizmem). To właśnie ten naciągany" konsensus " , który niejednokrotnie fałszywie, bądź na wyrost przedstawia się społecznie ,powoduje, że psychologia coraz bezczelnej, brnie w sfery życia człowieka w sposób kompletnie nieuprawniony. Nie można " naukowo" umówić się do domeny tak teoretycznej,zmiennej i samoreplikujacej się. Konsensus naukowy to tylko kolejny kanał dystrybucyjny szacunku i prestiżu,bez właściwości leczniczych,za to ogromnych możliwościach manipulacyjnych i uznaniowych. Czy takie akty nadawania konsensusów naukowych np do psychoterapii, zwiększyło jej skuteczność? Otóż nie zwiększa i nie zwiększy. Psychologia jest potrzebna przede wszystkim przedstawicielom tej profesji, to dyscyplina jak żadna inna w której " rozpuścić" można własną osobowość i multiplikiwać ją w organizmach " żywicieli". Zachęcam również do refleksji nad kwestią etykietyzacji,redukcji i stygmatyzacji w psychologii i psychiatrii, bo pełni ona zupełnie inne ( niestety katastrofalne)funkcje. Ale to już kolejny temat ocean. Pozdrawiam.
Psychiatria i psychologia " przyciąga" specyficzną grupę ludzi. Niestety, prawie każdy bardziej konkretny,merytoryczny opis tych środowisk kończy się cenzurą i " wygumkowaniem" komentarzy, więc szkoda czasu na odniesienia. Nie mniej jednak ,temat ważny , bo te dwie dziedziny wymagają pilnej demitologizacji. Pozdrawiam.
Panowie z Klubu Jagiellońskiego wyglądają jakby całą siłą woli próbowali powstrzymywać zaśnięcie xd
Problem z nauką polega na tym, że oczekuje się od niej celnych diagnoz i prawidłowych rozwiązań. Tylko, że to tak nie działa. Sukces nauki nie polega na tym, że się w niej nie pojawią ludzie o których wspominacie w rozmowie, a którzy świadomie fałszują badania, ale, że w końcu ich oszustwo zostanie zweryfikowane. To zwykle wymaga czasu i czasami trwa długo. Jednak świat oczekuje trafnych diagnoz i rozwiązań już dziś. Stąd problemy o których wspominacie będą zawsze. Można je do pewnego stopnia ograniczać, ale tylko tyle. Nauka to wspaniałe narzędzie ale w konfrontacji z realnymi problemami, traci swą doskonałość.
Absurdalna rozmowa. Poruszacie kwestie psychologii, psychiatrii, zaburzeń psychicznych i ich klasyfikacji, chociaż żaden z uczestników dyskusji nie ma w tej materii żadnych faktycznych kompetencji, słuchamy głównie czyichś osobistych poglądów.
Wybaczcie bo nie obejrzalem do konca, ale 2 katoli krytykujacych nienaukowe podejscie do czyjegos swiatopogladu to za duzo.
coś w tym jest
Za samo zaproszenie Sakowskiego, który na swoich socialach gada anty naukowe bzdury, nie powinien być zapraszamy do waszego grona
Co takiego antynaukowego opowiada? Nie śledzę social mediów
@@kiriak83 że łatwo dostać diagnozę ADHD i po prostu wystarczy się ogarnąć to wina telefonów.
Sakiewicza, to ten co łykał tabletki hormonalne z internetu? To jest wasz autorytet?
Ale powstrzymał się przed tym szuryzmem i ujawnił się z tym...
Tak. Przeszedł i doświadczył czegoś, co dało mu wyciągnąć sensowne wnioski. Dlatego jest wiarygodny. A ty co? Skreślasz każdego, kto popelnil błędy?