Niebezpieczna gra | Dialektyka Pana i Niewolnika
Вставка
- Опубліковано 13 вер 2024
- Niech nie zwiedzie Wam potencjalne ekscytujący tytuł - ten wideoesej jest w istocie naprawdę nudny.
Linki:
Blog: mistycyzmpopkul...
Fanpage: / mistycyzmpopkulturowy
Twitter: / mistpopk
Patronite: patronite.pl/m...
Ko-fi: ko-fi.com/mist...
Bibliografia:
The Most Dangerous Game (1924) by Richard Connell
en.wikisource....
Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Fenomenologia Ducha
www.znak.com.p...
Stanford Encyclopedia of Philosophy, Recognition
plato.stanford...
CCK Philosophy, Heglowskie uznanie, a incele
• Hegelian Recognition a...
OST:
Hiroshi Yoshimura - Wet Land
• Hiroshi Yoshimura - We...
Megan Kate - Observatory
• Megan Kate - Observatory
Mononome and Hellblazer - So hard to say goodbye
• Mononome and Hellblaze...
Więcej dialektyki!!! UA-cam wytrzyma!
A już liczyłam, że polecisz ,,Fenomenologię ducha" xd A serio to powtórzę jeszcze raz zbędny komentarz dla zasięgów, to wspaniałe że robisz na YT tą robotę, którą zazwyczaj robią znajomi studenci filozofii - no a liczba studentów filozofii, którzy mogą być czyimiś znajomymi, jest bardzo ograniczona, więc wiadomo, nie każdy może sobie pozwolić na hodowanie takiego. A każdy może sobie pozwolić na słuchanie twoich wideoesejów. Można więc powiedzieć, że są najbardziej demokratyczną i egalitarną formą studenta filozofii.
"Jak lewica." XD
Nieźle się uśmiałem :)
Jak zwykle świetne nagranie.
Świetnie zbudowana narracja, słuchałem z czystą przyjemnością - dzięki piękne ;-)
Cieszę się, że wstawisz dźwięki jak palące się ognisko w tle.
To uspokaja i daję super klimat do filmu, który porusza takie tematy 🙃
Opowiadanie które stworzyło kulturę XX wieku, do tego jeszcze obrałeś to w fajne konteksty. Kolejny świetny esej
14:39 wybitny żart milordzie. Jako lewak płaczę i się śmieje
Dialektyka taty Maty i osoby sprzątającej jego gabinet w kancelarii...
Przez ciebie przeryłam pół mieszkania w poszukiwaniu książki :D
A nieco poważniej - bardzo dobry odcinek. Materiał do kolejnej dysputy ze znajomymi zawsze w cenie :)
Ej, chyba najlepsza tubka dotychczas, wielkie dzięki ^^
Świetny odcinek, super narracyjnie działa to przeplatanie wątków... Moje the best razem z "Przemianą" ;) Czekam na kolejne i wszystkiego dobrego! :)
najlepszym zwierzęciem łownym jest miły młody człowiek
Super, dzięki
Świetne, dziękuję
Myśleć Głębiej wyjaśnili już całą dialektykę Hegla w ostatnim wideło w mniej niż minutę 😏😏
kto miał cokolwiek do czynienia z filozofią, ten wie, że nie da się wyjaśnić Hegla. Tym bardziej w minutę.
@@MM-yj7yt Chyba, że jest się jednym z wyznawców tzw. zdrowego rozsądku (ha tfu!), wtedy wystarczy powiedzieć: "To jedna wielka bzdura" (ewentualnie zacytować jakieś zdanie ze środka któregoś z dzieł Hegla i dopiero wtedy powiedzieć, że to jedna wielka bzdura) ;) ;) ;)
Misty Pop, a czytałeś "Hegel, Haiti i historia uniwersalna" Susan Buck-Morss? Jeśli nie, to gorąco polecam pierwszy esej z tego zbioru. Jest w nim pokazane, jaki był historyczny kontekst sformułowania przez Hegla dialektyki pana i niewolnika (skąd Hegel czerpał wiedzę o wydarzeniach na świecie, jak ukrył te konteksty oraz jak próbował swoją dialektyką "dezaktywować" rewolucyjny potencjał pewnych wydarzeń).
Będę musiał rzucić okiem, dzięki.
O ile esej jest bardzo dobry, to popełniasz kilka błędów w tłumaczeniu, mój drogi misty, dwa mniej istotne i jeden poważny.
1. Nikt nie strzela do łodzi, głównemu bohaterowi również nic takiego się nie wydaje. Ja ten moment interpretuje raczej, że to wrodzona i zawodowa ciekawość każą Rainsworthowi wyglądać źródła wystrzałów.
2. Bohaterowi wydaje się, że taka ilość świateł musi być produkowana przez wioskę, jednak gdy przygląda się, widzi, że to jedna olbrzymią posiadłość, a nie opuszczona wioska, jak mówisz.
3. W ostatnim zdaniu mamy czas zaprzeszły never had slept: a więc Rainsworth ocenia już po nocy w łóżku generała. Opowiadanie nie pozostawia wątpliwości, kto wygrał pojedynek. Nie informuje jednak rzeczywiście, czy wydarzenie przemieniło sposób myślenia głównego bohatera, czy raczej utrwaliło go w dotychczasowych przekonaniach. W moim odbiorze zadowolenie związane ze snem w łóżku generała sugeruje tę drugą opcję, ale nie da się tego powiedzieć na pewno.
To powiedziawszy: świetny esej jak zwykle, biorę się za słuchanie kolejnych :)
Wut? Ja bym w życiu nie powiedziała, że zakończenie jest otwarte, moim zdaniem sugeruje dokładnie, że a) Rainsworth (czy jak tam się pisał) wygrał, b) ma absolutnie zerowe wyrzuty sumienia z tego powodu i wręcz przejął podejście Zarkowa.
A czytałeś może "Battle Royale" Koushuna Takamiego?
Tak trochę w temacie "Niebezpiecznej gry".
Gdzie mogę znaleźć tą książkę?
Link do tekstu w języku angielskim jest w opisie.