ADHD u dorosłych - Czy ADHD pomaga w biznesie?
Вставка
- Опубліковано 15 чер 2024
- Dziś rozmawiamy z Elą Bondą, o tym, jak ADHD pomaga w biznesie. To ta sytuacja, kiedy ADHDowiec pasjonuje się swoją pracą i jest najlepszym pracownikiem ze wszystkich.
Rozdziały:
00:00 - Wstęp
02:24 - ADHD w pracy i biznesie
12:52 - Dzieciństwo z ADHD, szkoła
20:53 - Diagnostyka ADHD, inteligencja
24:44 - ADHD i relacje rodzinne
Słucham p. Eli i słyszę swoją historię. Najstarszy z domu, ojciec alkoholik, najlepszy w nauce w podstawówce, zawalone liceum, potem w moich latach 20 ciągle zmiana pracy, potem trafienie na to co mnie interesuje, hiperfokus, duży sukces zawodowy zwieńczony depresją i brakiem chęci do robienia tego dalej, które właśnie trwa. Mam 47 lat i widzę, że moim problemem to ADHD, jeszcze się nie diagnozowałem, ba nie wiem jak zabrać się za pójście do lekarza ale co gorsza u moich dzieci już widzę objawy ADHD.
Bardzo dziękuję za tą rozmowę!
A propos kobiet, proponuję nakręcenie odcinka o związku między ADHD a cyklem hormonalnym u kobiet. Podobno wysoki poziom estrogenu zmniejsza objawy, dlatego kobiety z ADHD czują się świetnie w czasie ciąży. Moja mama opowiadała, że miała dużo energii i pracowała prawie do samego porodu. Mam pytanie, czy typ spokojny Add przytrafia się tylko osobom introwertycznym, a hiperaktywny typ - osobom ekstrawertycznym? Czy jest tu związek z typem osobowości?
Będzie (bardzo wkrótce) odcinek o ADHD u kobiet i tam będę o tym mówił. Generalnie jest tak, jak Pani mówi: ADD - introwersja, hiperaktywni - ekstrawersja
@@psychiatraplus wydaje mi się, że introwertyczne typy mają większą tendencję do rozwinięcia dolegliwości autoagresywnych, bo siebie obarczają za niedopasowanie. Natomiast ekstrawertyczne typy, albo częściej mężczyźni zrzucają winę na otoczenie i w ogóle mogą być trudni dla otoczenia. Introwertycy bardziej się maskują, dlatego starają się wywiązywać z zobowiązań kosztem swojego zdrowia. Mój znajomy z oficjalną diagnozą dwubiegunowości (ADHD w dzieciństwie) w wieku 40 lat zrobił sobie 3 miesięczną przerwę w pracy, bo mu współpracownicy nie pasowali. Uważa, że to normalne zachowanie dla mężczyzny w sile wieku. Natomiast ja od 16 lat nieustannie pracuje, max 3 tyg urlopu latem, pomimo okresowych depresji, wyczerpania itd., bo nie chcę zawieść.
24:25 Ja na "szczęście" czekałem "tylko" 30 lat na diagnozę ADHD 🙃. Podejrzewam również mojego brata i mojego tatę o to że mają ADHD. Niestety w moim domu nie mam wsparcia w tym temacie. Mama wyciągnęła temat tego, że ADHD to mit i oczywiście przytoczyła mi wypowiedź dr Eisenberga i w sumie teraz nie wiem czy w to wierzy czy nadal nie wierzy. Natomiast mój tata też nie zareagował jakoś specjalnie, w sumie trochę źle nawet bo spytał się mnie po tym jak pokazałem mu diagnozę "No i co? Dumny jesteś z tego?". Również jak potrzebowałem ich pomocy przy formularzu DIVA to też bardzo niechętnie mi w tym uczestniczyli i nie mogli się doczekać końca. Skonsultowałem się przed diagnozą również z bratem i pamiętam że dostałem wymijającą odpowiedź "że ze mną wszystko było w porządku do momentu jak mieszkaliśmy w mieście (do 13 roku życia) a jak się przeprowadziliśmy to się "zmieniłem na gorsze" i się "odseparowałem".
Także jak to się mówi muszę się stosować do zasady "umiesz liczyć, licz na siebie" xD
Moja historia jest bardzo podobna 😊
Panie doktorze syn od niedawna przyjmuje lek (aripirazolum) Czy polecacie Pan ten lek? Czy jest na kanale dostępny materiał na temat tego leku?
Zazdroszczę, bo ja np. mam ogromny problem z podejmowaniem decyzji, które są dla mnie ważne. jak to robisz przy ADHD?
Cześć Kasia. Na pewnym etapie życia postanowiłam z premedytacja ryzykować, na początku było bardzo trudno ale z każdym razem łatwiej :)
Teraz już automatem w tych „ważnych” albo „trudnych” sprawach sama z sobą odbywam w głowie dyskusje nt tego, co najgorszego może się stać? W 99% przypadków to najgorsze 1) jest do ogarnięcia 2) najczęściej jednak się nie wydarza.
Trzymam za Ciebie kciuki
@@nataliakrawczyk8276 przyjmuje od wielu lat antydepresanty i od niedawna poznaję się z metylofenidatem, nie biorę go codziennie i stosuje niewielkie dawki.
Największym zaskoczeniem i pomocą zaś okazała się u mnie melatonina, która pomogła mi wyregulować zaburzony od wielu lat rytm dobowy.
Czy możemy zaprosić Panią Elę ponownie, aby więcej powiedziała o ADHD w biznesie?
Pewnie. Prosze przyslac na kontakt@psychiatraplus.pl zagadnienia, o ktorych moglibysmy porozmawiac.
Czy można nie leczyć ADHD....
Według mnie nie. Ale mówiąc o "leczeniu" mam na myśli w pierwszej kolejności psychoedukację, czyli uczenie się o ADHD, a dopiero w drugiej kolejności leki..
Szczerze średnio mi sie podobała ta rozmowa. Trochę lukrowana historia w stylu "Patrzcie jaka jestem super pomimo adhd i depresji"
Nic Pani nie mówi o tym skąd ten "hiperfokus" sie bierze - czy działa Pani na zasadzie kija czy marchewki? Czy nie jest to pracoholizm? Jak on się odbija sie odbija na Pani życiu?
Generalnie osoby z adhd często dużo pracują ale motywują się takim czarnowidztwem typu "jeżeli nie dowioze tego taska to jestem nikim" itd.
W skrócie nie wierze że historia nie ma drugiego gorszego dna jeżeli mowimy o nieleczonym adhd.