Jak wygląda pobyt w szpitalu psychiatrycznym z powodu anoreksji? [WSTRZĄSAJĄCA HISTORIA NASTOLATKI]

Oliwia to moja dawna podopieczna, która do trafiła do mnie po pobycie w szpitalu psychiatrycznym. Była w nim jako zaledwie czternastoletnia dziewczyna.
Trauma, jaką z tamtąd wynisła odbiła się nie tylko na jej jedzeniu, ale także dalszym życiu.
*
Po więcej zajrzyj na mojego bloga: wilczoglodna.pl/
Pracuj ze mną: wilczoglodna.pl/mentoring/
wilczoglodna.pl/coaching

[@deynaa1000]

❤

[@mkaaa88]

Totalnie załamuje mnie postawa specjalistów od psychiki w kwestii problemów z jedzeniem. Współczuję Ci tego co przeszłaś. Ja po kilkunastu latach problemów, w wieku trzydziestu lat sama zwróciłam się o pomoc do psychiatry i terapeuty. Pomyłka życiowa :(, traumę mam do dziś i nie potrafię sobie z nią poradzić. Po kilkunastoletniej szarpaninie z jedzeniem, ze sobą, zostałam potraktowana jak kłamczucha, kombinatorka, którą trzeba zrównać z glebą i pokazać, że nic nie znaczy. Psychiatra dosłownie wyśmiał mój problem, poniżał na każdym kroku, mentalnie mnie skopał. Całe „leczenie” można zamknąć w jednym jego zdaniu „no, a nie mogłaby pani tego zjeść?”. Dodatkowo zalecenie brania xanaxu przed posiłkiem, później doszedł lek przeciwpsychotyczny, który miał znieść lęk przed przytyciem. Taki, jaki stosuje się przy schizofrenii. Jak powiedziałam, że nie biorę, to lekarz zarzucił mi brak współpracy. Żadnego zwrócenia uwagi na to, co się dzieje w moim życiu, na przyczyny problemu. Wiedza terapeuty też nie lepsza. Za późno stamtąd uciekłam. Wyszłam z terapii z jeszcze większym lękiem przez jedzeniem i z jeszcze większą nienawiścią do samej siebie, musiałam się na nowo składać przez wiele miesięcy. Nic tak nie boli jak niezrozumienie.

[@WilczoGodna]

Kochana, strasznie mi przykro, naprwdę. Myślałam o tym komentarzu kilka dni zanim postanowiłam odpisać. Chcesz pogadać? Napisz do mnie maila, ok? [e-mail]

[@inad1591]

35 kg to już waga, która zagraża życiu dlatego lekarze „grożą” szpitalem, dlatego nie można tak mówić, że waga to tylko waga i w głowie jest lepiej, bo psychika psychiką ale wtedy jest taka procedura, żeby podnieść wagę i zapobiec śmierci, a nie wyleczyć chorobę niestety. Ja tez taką miałam umowę z pediatrą i to rozumiem, ale tez dzięki temu jakoś później zawalczyłam o siebie i przytyłam sama, miałam już termin ustalony na szpital :) W sumie to i tak po wyjściu z anoreksji to był dopiero początek, bo okazało się to wierzchołkiem góry lodowej. Szkoda, że terapia jest dostępna tylko dla nielicznych i nawet do dobrych terapeutów prywatnie czeka się miesiące i lata, tak samo z ośrodkami leczących zaburzenia odżywiania.

[@magorzataiga2251]

Jestem zbulwersowana, tak traktowaniem ludzi w NFZ-owskich więzieniach jak wymówieniem w dużej mierze dziewczynie choroby.

[@kawakizzyciawziete110]

Witam co pani myśli na temat jeśli nie mam ochoty na nic tylko na jeden produkt którym mogę się objadać 🙄😔są to naleśniki, wiem że dziwnie ale jak nawet zjem coś innego to myślę że nic mi tak nie smakuje jak to 😔czuję że to uzależnienie i nie mogę sobie z tym poradzić przeszukałam pół internetu i nie pomaga mi nic😔słyszała pani o takim przypadku? 😕

[@WilczoGodna]

A ograniczasz węglowodany poza tym?

[@kawakizzyciawziete110]

@@WilczoGodna nie jem fast foodow ani słodyczy staram się jest zdrowo nie smażone na parze,dużo warzyw ale jak już zacznę jeść te naleśniki to jakoś nie mam ochoty na nic innego i przez to tez tyje chciałabym mieć ten umiar i zbilansowana dietę 😒

[@WilczoGodna]

@@kawakizzyciawziete110 kochana, to jesz za zdrowo, za restrykcyjnie. Nie mówię, żeby jeść fastfood, ale pewnie wykluczasz za bardzo węglowodany i tłuszcze i dlatego taką mileszanką potem się objadasz. No i też wykluczasz pewnie radość z jedzenia. Warzywa na parze, zdrowe jedzenie.... to nie brzmi smacznie. Przeczytaj mój post na blogu "Zdrowe jedzenie vs normalne jedzenie". Myślę, ze tu jest problem.

[@kawakizzyciawziete110]

@@WilczoGodna oczywiście zobaczę dziękuje❤️ często tez jest tak ze powracam do pro any ale nie liczę kalorii staram się jeść mało :( i raz waga wzrasta i maleje a jak wzrośnie wiem ze powinnam wrócić do formy 😔

[@magorzataiga2251]

Matematyka czyli liczby na wadze podobnie jak liczenie kalorii są całkowicie zbędne w kontekście wypracowania pozytywnych relacji ze sobą i z jedzeniem.