Alalá nº 14 "Concha de Luneda" - TVG
Вставка
- Опубліковано 23 лют 2015
- Alalá nº 14
CONCHA DE LUNEDA
(Emisión: 16 / 05 / 06)
Esta semana Alalá sitúanos entre as provincias de Pontevedra e Ourense e a moi pouquiña distancia de Portugal. Nesta zona, concretamente no concello da Cañiza, vive Concepción Rodríguez Álvarez máis coñecida por Concha de Luneda. Unha muller entrañable que conserva viva a tradición oral e musical desta zona de forte influencia portuguesa. De feito, entre as pezas que lle oiremos cantar, acompañada por Xerardo, Patricia e María, membros do grupo Xistra de Coruxo, haberá algunha con letra en portugués.
Pero ós seus 77 anos, o que máis sorprende de Concha é a súa personalidade afable e divertida, o seu optimismo e a gana de seguir cantando, algo que non perdeu nunca por moi dura que fose a vida. Viviu a Guerra Civil sendo unha nena, pasou fame e mesmo andou a pedir polas portas pero, Concha, conseguíu saír para diante. Durante anos vendeu peixe, traballou na terra e, finalmente, tivo que emigrar a Barcelona. Alí estivo durante máis de vinte anos e tamén alí conseguiu un dos seus bens máis prezados: aprender a ler. Agora vive do que ela mesma cultiva e, de feito, asegura que non precisa nada máis para ser feliz xa que ela tece, fía, confecciona a súa propia roupa e a do seu marido e aínda lle queda tempo para ser a sancristá da parroquia. Ademais de todo isto Concha de Luneda recibe, habitualmente, a moitos mozas e mozas que se lle achegan á casa para aprender do seu repertorio e para conversar con ela. Porque esta muller, que é todo enerxía, é unha gran conversadora que debece por contarlle á xente nova as súas peculiares teorías sobre as cousas importantes da vida.
Esta semana Alalá sitúanos entre as provicias de Pontevedra e Ourense e a moi pouquiña distancia de Portugal. Nesta zona, concretamente no concello da Cañiza, vive Concepción Rodríguez Álvarez máis coñecida por Concha de Luneda. Unha muller entrañable que conserva viva a tradición oral e musical desta zona de forte influencia portuguesa. De feito, entre as pezas que lle oiremos cantar, acompañada por Xerardo, Patricia e María, membros do grupo Xistra de Coruxo, haberá algunha con letra en portugués.
Pero ós seus 77 anos, o que máis sorprende de Concha é a súa personalidade afable e divertida, o seu optimismo e a gana de seguir cantando, algo que non perdeu nunca por moi dura que fose a vida. Viviu a Guerra Civil sendo unha nena, pasou fame e mesmo andou a pedir polas portas pero, Concha, conseguíu saír para diante. Durante anos vendeu peixe, traballou na terra e, finalmente, tivo que emigrar a Barcelona. Alí estivo durante máis de vinte anos e tamén alí conseguiu un dos seus bens máis prezados: aprender a ler. Agora vive do que ela mesma cultiva e, de feito, asegura que non precisa nada máis para ser feliz xa que ela tece, fía, confecciona a súa propia roupa e a do seu marido e aínda lle queda tempo para ser a sancristá da parroquia. Ademais de todo isto Concha de Luneda recibe, habitualmente, a moitos mozas e mozas que se lle achegan á casa para aprender do seu repertorio e para conversar con ela. Porque esta muller, que é todo enerxía, é unha gran conversadora que debece por contarlle á xente nova as súas peculiares teorías sobre as cousas importantes da vida.
Que cosa más hermosa. Que canciones; que acento galego; que señora más luminosa. Gracias por este programa tan hermoso
É imposible cansar de ver esta señora. Viva Concha de Luneda!
Esta señora tiene mucho mérito me gusta mucho.
Certo,cada vez recordó mais a miña Terra, Galicia,a k despois d 16 anos espero poder visitar este ano,si todo vai Ben e pido a deus k así sea,viva Galicia e as días costumes,e toda esta xente marivolla cómo esta gran señora
Que ejemplo de muller galega, traballadora e chea de alegría e umildade
moi certo, Manuel
Es amor está Sra👏🏽👏🏽👏🏽👏🏽
E nas cancións do povo donde durme a alma galega...
Desde Ponferrada .Marina te manda millones de cariños. Eres encantadora!!!
Como é delicioso ouvir a pronúncia do idioma galego desta linda senhora. Isto é a Galiza profunda.
Não é a Galiza profunda. Felizmente é o comum entre os idosos de hoje em dia. Mas ninguém se importa pela fonética. Se usarmos a cabeça valorariamos mais esta fonética própria que aínda temos a mão. A intelectualidade prefire eliminar castelhanismos em vez de aprender a pronunciar as 7 vogais... É mais fácil, isso é verdade.
@@xabier2411 O que é Galiza profunda? Onde está e com se manifesta?
@@joselitomiranda-editoraartner como não falem de Ancares... Bem podes ir de carro pelo rural galego. Minha avó, que vai fazer 79 anos fala bem parecido a esta mulher. Também as vizinhas da aldeia falam parecido, algumas com mais influenças do castelhano que outras. Ouve estas senhoras, este devia ser o padrão fonético para mim: ua-cam.com/video/YIwIRaOJJuI/v-deo.html
Minha avó é do concelho do Covelo, perto da Caniça mesmo! Também por isso a semelhança com a senhora, claro.
@@xabier2411 Grato pela explicação. Há uma Galiza onde deve-se procurar a língua e a encontrará.
Não totalmente favorável ao Reintegracionsimo ou à RAG, creio que o galego esta aí, em pessoas como as desse vídeo.
Grande esta señora era la que quería escuchar yo ole
Beleza e naturalidade
Que cosa mas bonita!!
gracias, Luis
Muuuy grande esta Sra👏🏾👏🏽👏🏽👏🏽mola pila
Viva conchaaaaa❤❤❤
unha señora que sabe ben o que vivir a vida como ela foi disposta para nós como fillos da terra
Este es el tema grande👏👏👏👏👏🥰🧜🏽♀️😘👄👄👄💕
Qué ser máis fermoso é Concha
Hoxe deixounos, E. P. D
Van quedando poucos, e despois que????? que descanse en paz.
Ejemplo a seguir siempre
Me entiende usted👏👏👏👏🥰
Este programa si que sabe lugar ya huele algo aunque bueno
Cantas mulleres na terra galega tiñan alegría e cantaban ao traballo na seitura, na matanza, lembranzas. Olla non se perda a cultura
🤣🤣🤣🤣👏🏽yo también👏🏽🤣🤣👏🏽
💙
Por favor aunque tenga que leer traducir al castellano,GRACIAS.
Mellor non o vexas, nn che vai gustar.
👏🏽👏🏽🤣🤣🤣🤣🤣brutal