Ben jij gevoelig voor of heb je een eetstoornis? Dan kan deze content triggerend werken. Meer info over eetstoornissen en hulp vind je op: www.firsteetkit.nl/.
Grappig, hoe deze vrouw, iedereen met Anorexia Nervosa gelijk stelt. Niemand is hetzelfde, ook al hebben ze dezelfde stoornis. Ik herken vrij weinig in wat deze vrouw beschrijft. Ze vindt zichzelf de Expert. Tja, dat werkt een beetje op mijn lachspieren. Materialisten, zoals wetenschappers vaak zijn, hebben het vaak alleen over fysieke gezondheid als ze over gezondheid praten, maar gezondheid is fysiek en mentaal. A.N. heeft mij heel lang in de greep gehad. Ik heb vele psychologen en psychiaters voor mijn neus gehad. En wat was het makkelijk hen om de tuin te leiden, wat heb ik hen rare dingen horen beweren en voorstellen. Ik had geen respect, maar medelijden met hen. Ik heb ervaren, dat kennis over hoe je iemand met AN kunt helpen eerder buiten de wetenschap te vinden is dan er binnen. Deze vrouw praat zo misplaatst zeker van haar zaak. Ik zou de Universiteit van Nederland bescheidenheid willen adviseren, want je kunt iemand met AN zo de dood injagen. Ik heb velen na opname zien verergeren met zelfs, niet zelden, de dood tot gevolg. Wees niet arrogant en stel u niet alwetend op, is mijn advies aan behandelaars. Voor patiënten zou ik willen zeggen, zoek de warmte. Ga niet naar de kille wetenschappers, maar zoek de liefde van gewone, empathische mensen en laat je niet dwingen tot dingen waar je nog niet aan toe bent. Ik ben beter geworden zonder dwang en zonder dokters. Bijna ben ik na een behandeling overleden, maar liefhebbende mensen hebben mij gered van de wetenschap en ik leef en ben beter. Het enige, dat ik niet mocht was mij afzonderen. Ik durfde niet te leven, geen verantwoordelijkheid te dragen, maar de liefhebbende mensen om mij heen, lieten mij keer op keer ervaren, dat ik waardevol was. Nooit hoefde ik te eten of te drinken, maar ik moest wel aanwezig zijn aan tafel. Ik moest mee naar feestjes, wandelen, etc., ook als ik door de honger oedeem niet kon lopen. Mijn lichaam maakte haren aan om me te verwarmen. Ik zag het niet. Ik kreeg een paard van hen en dat paard heeft alle verschil gemaakt. Ik werd beter. Na zijn dood, kwam de angst weer even terug, maar ik kreeg een hondje en ging weer eten. Zoek naar de liefde. Dat is echt het enige, dat je kan helpen. Liefde en zelfvertrouwen. Zoek naar mensen, die je kunt vertrouwen. Die mensen zijn zeldzaam, maar ze zijn er. Zoek ze en kijk uit voor de wetenschap. Wees kritisch naar hen. Ze zijn arrogant en stellen zich alwetend op. Kun je geen kant uit, dan zul je je bij hen moeten aanmelden, maar kijk uit. Ook ervaringsdeskundigen kunnen helpen. Zoek ze. Liefs en beterschap, want dit is een vreselijke stoornis en het is heel moeilijk eruit te komen.
Zeer goede uitleg. Ik wil wel even benoemen dat ook mensen zonder ondergewicht anorexia kunnen hebben. Het belangrijkste kenmerk van de stoornis is de angst / obsessie met eten en niet het gewicht. Doordat in de media veel het beeld wordt geschetst dat alleen broodmagere mensen anorexia kunnen hebben, krijgen mensen met de stoornis vaak te laat hulp. Anorexia, zonder ondergewicht kan als nog erg gevaarlijk zijn voor iemands gezondheid. Mocht jij of iemand in je omgeving dus zo obsessief bezig zijn met eten, maar een hoger gewicht hebben, zoek als nog hulp.
Bij boulimia kun je ook slokdarmruptuur of maagruptuur krijgen door het overgeven. Het kan ook voorkomen dat iemand geen aanleg heeft om dik te worden en van zich zelf al tenger is maar onterecht er toch voor anorexia worden aangezien. Er kunnen ook huisartsen zijn die je er voor op aan kunnen zien en dat zonder hartslag en pols te meten al zeggen. Het lijkt wel een overlevingsmechanisme. Het lijkt wel iets met het ruimtelijk inzicht te maken te hebben. .
Nee, zonder ondergewicht kun je geen anorexia hebben. Ondergewicht is volgens de DSM vereist om anorexia te kunnen diagnosticeren. Je kunt zonder ondergewicht wel een eetstoornis hebben, maar geen anorexia.
Uitstekende uitleg! Die gelukkig niet alleen over jonge meiden gaat. Ook jonge meiden worden ouder en kunnen op een gegeven moment de oma-leeftijd bereiken. Grotendeels genezen, maar met nog steeds een kwetsbaarheid in emotioneel wat moeilijker tijden.
Heldere en duidelijke uitleg. Zij was ook destijds de arts van Emma, (voor degenen die geïnteresseerd zijn: Emma wil leven op NPO start) een hele heftige docu die me erg heeft aangegrepen over de strijd tegen anorexia.
Prachtig uitgelegd! Zelf heb ik 5 jaar lang gevochten tegen anorexia en ik zal er nooit 100% vanaf komen. Het is belangrijk dat mensen er om je heen voor je zijn en dat ze je steunen. Jij doet hun pijn terwijl je er niks aan kunt doen, maar dit gebeurt ook zeker andersom. Echt een goede behandeling is moeilijk te vinden, maar in de meeste gevallen weet de persoon met die gedachten het het beste. Volg je gevoel en lijdt hiermee de weg naar de oplossing. Zodat jij en anderen zich beter gaan voelen. Je kunt het zo zeggen: je hebt geen Anorexia, je doet Anorexia. Zelf creëer je het stemmetje in je hoofd. Dus jij bent ook die enige die dat op kan lossen. Hulp van deskundigen en je ouders zullen altijd fijn zijn voor extra steun, maar het belangrijkste is dat je jezelf hebt en in jezelf gelooft. In de meeste gevallen zeggen mensen dat ze anorexia hebben, omdat er veel symptomen voorkomen en de deskundigen dit vaak ook zeggen.p, maar geloof mij. Er zijn heel erg weinig mensen met anorexia. Je hebt jouw eigen gedachten gecreëerd, dus jij maakt ook je koppelt ook je eigen handelingen eraan. Dit houdt niet in dat je anorexia hebt, omdat je er op dezelfde manier mee bezig bent. Je hebt je eigen eetstoornis dus je kunt het een eigen naam geven. En maak duidelijk aan deskundigen wat jij wel en niet wilt. Dit zal het proces en je leven zelf makkelijker maken! Ik geloof erin dat jij je eigen problemen kunt oplossen. Geloof dat zelf ook! 😘
Prima uitleg. Bracht mij er ook toe nog wat verder te gaan zoeken naar wat dokter van Bellegem nog meer doet. Na een aantal zaken dienaangaande gelezen en beluisterd te hebben, kan ik alleen maar zeggen: Respekt, en ga zo door Annemarie.
Ik heb een keer een documentaire gezien over een kliniek waar mensen met anorexia worden behandeld. Bij die mensen zag je nog een ander effect als hun gewicht onder een bepaald niveau zakte. Dan ging hun lichaam zodanig in de overlevingsstand dat ze hun emoties nauwelijks meer voelden. De meesten vonden dat eigenlijk wel prettig, dan gingen ze zich tenslotte ook niet teveel druk maken over dingen en de tijd lijkt een soort stil te staan. Je hoeft ook geen keuzes over je leven te maken als je aan het overleven bent en als het je toch niet zoveel uitmaakt wat er met je gebeurt omdat je emoties geblokt zijn. Het moeilijke was als deze mensen weer de goede kant opgingen met hun gewicht, dan werd dat proces weer omgedraaid. Hun lichaam kwam weer uit de overlevingsstand. De emoties kwamen in volle hevigheid terug. En dan word je toch eigenlijk best wel verdrietig van de situatie en de tijd die je hebt verloren. Dat verdriet zorgt dan weer voor stress en om dat te handelen gaan ze op zoek naar controle. Dus dat veroorzaakte vaak een terugval. Dat is ook heel moeilijk om te zien.
Ik weet, dat ik ben gestopt met eten en drinken, omdat ik niet meer wilde voelen. Dat is, m.i., Anorexia Nervosa. Je bent zo bang en zo onzeker, dat je het niet meer kunt dragen. Je wilt niet dood, maar durft niet te leven. Iemand, die zo'n angst heeft, dwingen meer gewicht te krijgen, dwing je om weer zo'n allesverterende angst te voelen. De fout, die mensen maken is, m.i., de focus op het lichamelijke te zetten. Het is geen lichamelijke stoornis, maar psychisch. Ik ben 'een keer, toen mijn lichamelijke situatie heel gevaarlijk was, vastgebonden aan een bed en heb sonde voeding gekregen. Ja, ik kwam aan en mocht naar huis. Daarna, ben ik nog erger ziek geworden en at of dronk helemaal niks meer. verstopte mezelf en op een haartje na, overleden. Gelukkig hebben lieve mensen, die mij hoorden mij gered. De psyche van de patient moet eraan toe zijn om te eten en dus weer te voelen. Zo niet, dan vererger je in heel veel gevallen de stoornis, zodanig, dat je hen de dood injaagt. Dwang is nooit de weg naar beterschap bij een angst-dwang neuroze.
Wat een mooie heldere uitleg. Ikzelf heb last gehad van depressies en ik snap het principe dat er in je hoofd verkeerde informatie rondgaat. Bijvoorbeeld niet een compliment kunnen verdragen dat je ok bent en er mag zijn vertaalt zich naar een "advies" om lekker te genieten van je bord met eten voor een persoon die lijdt aan anorexia. Alle goedbedoelde adviezen maken dat je je nog rotter gaat voelen. Bedankt voor deze video.
Vind het helaas heel eenzijdig geschetst. Ik heb al an sinds mijn 10e (ik ben nu 40!) en herken mij totaal niet in het verhaal. Vind het belangrijk om het te nuanceren. Want ‘de’ anorexiapatiënt bestaat niet! Je kunt kenmerken van AN hebben in meerdere of mindere mate. Maar geen enkele patient is vergelijkbaar met een ander. Noch qua oorzaak als qua symptomatologie. Zou het op prijs hebben gesteld als werd gesteld dat het hier geschetste beeld de basic en gegeneraliseerd weergegeven ‘versie’ is maar dat het verder volkomen individueel verschilt. En zo ook moet worden benaderd om passende zorg en hulp te bieden. Zowel aan de patient zelf als aan de omgeving.
Mooie uitleg. Ik las ook een keer dat mensen met anorexia eigenlijk honger hebben naar iets anders bv naar liefde of acceptatie. En dat het probleem ook kan worden aangepakt door daar dus de aandacht op te leggen. Heel interessant.
Ik heb alle respect voor en steunbetuig voor mensen met anorexia. Het enige verschil met bijvoorbeeld een (tegenovergestelde) eetverslaving wat ik niet helemaal begrijp is als een persoon met zwaar overgewicht naar zichzelf kijkt, dan begrijpt 100% van deze mensen dat ze ongezond zijn, slecht bezig zijn, moeten afvallen, maar dat dat door de eetverslaving enorm moeilijk is. Iedereen om hun heen en alle dokters in de wereld zullen zeggen dat ze ongezond zijn, en dat reflecteren ze, en weten ze zelf harstikke goed. Ik snap dan niet helemaal hoe dat met een persoon van Anorexia niet zo is; dat ze blijkbaar niet denken van "alle dokters in de wereld zullen zeggen dat ik veel te licht ben, maar het is zo moeilijk om aan te komen door de verslaving.", maar dat ze dus een geraamte zien en alsnog denken "ik ben te dik". Ik vind het maar een enge stoornis, helemaal na de documentaire Emma Wil Leven te zien.
Mensen met een eetstoornis, zien zichzelf niet als dun! Ze zien altijd een voller iemand, dit lichaamsbeeld is vervormd door de jaren. Dit lichaamsbeeld kun je wel realistischer maken door hier keihard mee te oefenen. Maar het is een enorme strijd, want je wilt graag herstellen, maar de eetstoornis voelt veiliger! Zelfs nu ik zelf al wat verder in herstel ben, blijf ik het moeilijk vinden om mezelf realistisch te zien! De ene keer walg ik van mijn lichaam, de andere keer zie ik mijn lichaam als gezond en goed! Ik weet niet of dit een antwoord op je vraag is? Of dat het hierdoor iets duidelijker wordt?
Mag ik zo vrij zijn te zeggen dat ik denk dat het te vergelijken is met verslaving? De 2 stemmen, de destructieve leefwijze en dat idd de motivatie wilskracht om te veranderen rationeel is en dat je rationeel boven je emotie/drang kracht kan vinden en dat de beloning die daaruit voortvloeit veel groter is dan toegeven aan de verslaving of het niet eten
Ik heb het 9 jaar gehad en ik noem het geen ziekte, maar met recht een verslaving. Ik werd verslaafd aan niet eten, overeten, sporten en afvallen. Mooi dat je de link van verslaving maakt, want veel mensen durven dromen niet te erkennen doch uit te spreken. Men wil het enkel als een ziekte zien.
Wat een goede en sterke uitleg, ik heb zelf heel vaak een terug val, vaak als ik ergens de controle over verloren ben, alles wat je zegt klopt zo erg, en leg het altijd ook zo uit aan mensen. Want ik weet dat het zo slecht is voor me maar aan de andere kant is er niets wat me trotser op me zelf kan maken als ik niet eet
Ik heb me dit altijd al afgevraagd. Ik probeerde het te begrijpen maar het lukte mij niet. Ik dacht je hebt toch een weegschaal die precies laat zien of je wel of niet dik bent? Na deze video begrijp ik het een stuk beter. Super goede uitleg!
Bedankt voor de video! Ik wist het niet dat scheiden kunt een oorzaak zijn van anorexia. Ik dacht alleen pesten of slechte behandeling van ouders. Maar ik wist het niet dat stress kan ook een rol spelen.
zo jammer dat het toch meer op meisjes wordt betrokken onze zoon heeft nu bijna 3 jaar anorexia en er komen steeds meer jongens bij maar ook ouderen mensen niet alleen jongeren. Maar het is perfect uitgelegd!
Ik vind dat gevallen van anorexia, boulimia en andere eetstoornissen veel te veel over een kam worden geschoren. Er zijn verschillende categorieen van mensen die aan anorexia, boulimia ed lijden. Ik noem een voorbeeld: Sommige mensen met anorexia hebben het ontwikkeld nadat ze zijn gepest vanwege hun overgewicht en slaan dan door.. Weer andere mensen kunnen uit verdriet niet eten. Sommigen willen gewoon een beetje afvallen, maar gaan dan een soort wedstrijd met zichzelf aan en gaan door en door met afvallen. Veel mensen vinden het hongergevoel verslavend. Andere mensen hebben eerder een voedingsstoornis dan een eetstoornis, maar dit wordt niet door de omgeving of degene zelf herkend. Sommige mensen hebben te maken met een combinatie van bovenstaande.
heb de video helaas niet afgekeken omdat het me iets te veel triggered, maar vergeet niet dat jongens ook anorexia kunnen krijgen, helaas wil de maatschappij dat nog niet altijd geloven waardoor ik mij nogal vaak alleen voel
Kunnen zulke of analoge angsten zich ook ontwikkelen bij armoede of zelfs burnout? I.e. het permanent vechten tegen geen geld te mogen uitgeven of het voortdurend vechten tegen energiebehoud om jezelf niet uit te putten?
Spiegel beeld vergelijking werkt niet want een spiegel reflecteerd op het erin gedachte in plaats van dat het het lichaam spiegelt. De spiegel reflectie blijft ze vertellen dat ze nog steeds dik zijn .
Zo ervaarde ik het ook inderdaad. Ik voelde me juist lichamelijk zwak als ik maaltijden oversloeg, maar de angst was groter. Zelf geen anorexia gehad, wel NAO (wat tegenwoordig een andere benaming heeft geloof ik?)
het kan vele redenen hebben en is per patient of lijder verschillend. uiteindelijk komt het terecht bij de psyche... maar dat is het resultaat, niet de oorzaak.
Iets om toe te voegen; mensen met anorexia hoeven niet altijd mager of dun te zijn, het kunnen ook mensen met overgewicht zijn of gewoon gemiddeld gewicht
goede uitleg ik was ook een klein beetje bang dat ik het had maar gelukkig heb ik het niet😉 ik kan gelukkig alles eten zonder problemen en ik hou ook van eten 😁 en een weegschaal heb ik ook niet want ik wordt daar zenuwachtig van 😉
Vindt het een redelijk overzichtelijk inzicht in een persoon die leeft met anorexia, maar vind persoonlijk dat er veel verkeerde woordkeuzes zijn gemaakt.
@@joostvhts Een voorbeeld is: ‘Dat mensen met anorexia zichzelf geen liefde kunnen geven’ (*Geen* is nogal hard gezegd en bijna permanent, dat ze er moeite mee hebben snap ik, maar laat in de zin ruimte voor groei en verbetering:)
Waarom maken alle docus colleges wat dan ook dezelfde fout Nooit maar dan ook nooit getallen noemen als Je over anorexia praat🤦🏻♀️ anorexia is een heel competetive ziekte
Ik ben bang dat anorexia , een dieper liggend probleem is . en dat het niet puur om lijnen gaat , [ maar sexueel misbruik , ] constant geirriteerd worden door derden , Ik zal niet schrijven dat er jongeren zijn die het puur om het slank zijn te doen is , dat zeker .
wat leuk... bent u hiervoor gevraagd of heeft u zelf het initiatief genomen? krijgt u daar een vergoeding voor? ik hoorde gisteren op het nieuws dat er voor huisartsen nauwelijks nog vrije tijd bestaat. maar dat google een helpende hand geboden heeft. anorexia ontstaat door de wetenschap van de geest. dat er geen ruimte meer is voor een aantal die hun karma al uitgediend hebben en dus niet meer herhaald hoeven te worden. dat heeft niets maar dan ook helemaal niets met hersenkwabjes te maken.
Jeeses.. u beschrijft vanalles... wat u denkt te zien en af te leiden ... maar eigenlijk... tot de kern van de zaak komt u echt niet.. verbazingwekkend ... nog veel miserie te gaan eer er enig inzicht zal komen.. jammer...
Vind het helaas heel eenzijdig geschetst. Ik heb al an sinds mijn 10e (ik ben nu 40!) en herken mij totaal niet in het verhaal. Vind het belangrijk om het te nuanceren. Want ‘de’ anorexiapatiënt bestaat niet! Je kunt kenmerken van AN hebben in meerdere of mindere mate. Maar geen enkele patient is vergelijkbaar met een ander. Noch qua oorzaak als qua symptomatologie. Zou het op prijs hebben gesteld als werd gesteld dat het hier geschetste beeld de basic en gegeneraliseerd weergegeven ‘versie’ is maar dat het verder volkomen individueel verschilt. En zo ook moet worden benaderd om passende zorg en hulp te bieden. Zowel aan de patient zelf als aan de omgeving.
Ben jij gevoelig voor of heb je een eetstoornis? Dan kan deze content triggerend werken. Meer info over eetstoornissen en hulp vind je op: www.firsteetkit.nl/.
dank jullie wel. werd vandaag nog gebeld dat ze dachten aan opnamen.
en deze video geeft me meer inzicht in mijn probleem.al is het wel erg triggerend
@@bourjeee Veel sterkte!
Grappig, hoe deze vrouw, iedereen met Anorexia Nervosa gelijk stelt. Niemand is hetzelfde, ook al hebben ze dezelfde stoornis. Ik herken vrij weinig in wat deze vrouw beschrijft. Ze vindt zichzelf de Expert. Tja, dat werkt een beetje op mijn lachspieren. Materialisten, zoals wetenschappers vaak zijn, hebben het vaak alleen over fysieke gezondheid als ze over gezondheid praten, maar gezondheid is fysiek en mentaal. A.N. heeft mij heel lang in de greep gehad. Ik heb vele psychologen en psychiaters voor mijn neus gehad. En wat was het makkelijk hen om de tuin te leiden, wat heb ik hen rare dingen horen beweren en voorstellen. Ik had geen respect, maar medelijden met hen. Ik heb ervaren, dat kennis over hoe je iemand met AN kunt helpen eerder buiten de wetenschap te vinden is dan er binnen. Deze vrouw praat zo misplaatst zeker van haar zaak. Ik zou de Universiteit van Nederland bescheidenheid willen adviseren, want je kunt iemand met AN zo de dood injagen. Ik heb velen na opname zien verergeren met zelfs, niet zelden, de dood tot gevolg. Wees niet arrogant en stel u niet alwetend op, is mijn advies aan behandelaars. Voor patiënten zou ik willen zeggen, zoek de warmte. Ga niet naar de kille wetenschappers, maar zoek de liefde van gewone, empathische mensen en laat je niet dwingen tot dingen waar je nog niet aan toe bent. Ik ben beter geworden zonder dwang en zonder dokters. Bijna ben ik na een behandeling overleden, maar liefhebbende mensen hebben mij gered van de wetenschap en ik leef en ben beter. Het enige, dat ik niet mocht was mij afzonderen. Ik durfde niet te leven, geen verantwoordelijkheid te dragen, maar de liefhebbende mensen om mij heen, lieten mij keer op keer ervaren, dat ik waardevol was. Nooit hoefde ik te eten of te drinken, maar ik moest wel aanwezig zijn aan tafel. Ik moest mee naar feestjes, wandelen, etc., ook als ik door de honger oedeem niet kon lopen. Mijn lichaam maakte haren aan om me te verwarmen. Ik zag het niet. Ik kreeg een paard van hen en dat paard heeft alle verschil gemaakt. Ik werd beter. Na zijn dood, kwam de angst weer even terug, maar ik kreeg een hondje en ging weer eten. Zoek naar de liefde. Dat is echt het enige, dat je kan helpen. Liefde en zelfvertrouwen. Zoek naar mensen, die je kunt vertrouwen. Die mensen zijn zeldzaam, maar ze zijn er. Zoek ze en kijk uit voor de wetenschap. Wees kritisch naar hen. Ze zijn arrogant en stellen zich alwetend op. Kun je geen kant uit, dan zul je je bij hen moeten aanmelden, maar kijk uit. Ook ervaringsdeskundigen kunnen helpen. Zoek ze. Liefs en beterschap, want dit is een vreselijke stoornis en het is heel moeilijk eruit te komen.
Zeer goede uitleg. Ik wil wel even benoemen dat ook mensen zonder ondergewicht anorexia kunnen hebben. Het belangrijkste kenmerk van de stoornis is de angst / obsessie met eten en niet het gewicht. Doordat in de media veel het beeld wordt geschetst dat alleen broodmagere mensen anorexia kunnen hebben, krijgen mensen met de stoornis vaak te laat hulp. Anorexia, zonder ondergewicht kan als nog erg gevaarlijk zijn voor iemands gezondheid. Mocht jij of iemand in je omgeving dus zo obsessief bezig zijn met eten, maar een hoger gewicht hebben, zoek als nog hulp.
Bij boulimia kun je ook slokdarmruptuur of maagruptuur krijgen door het overgeven. Het kan ook voorkomen dat iemand geen aanleg heeft om dik te worden en van zich zelf al tenger is maar onterecht er toch voor anorexia worden aangezien. Er kunnen ook huisartsen zijn die je er voor op aan kunnen zien en dat zonder hartslag en pols te meten al zeggen. Het lijkt wel een overlevingsmechanisme. Het lijkt wel iets met het ruimtelijk inzicht te maken te hebben. .
Nee, zonder ondergewicht kun je geen anorexia hebben. Ondergewicht is volgens de DSM vereist om anorexia te kunnen diagnosticeren. Je kunt zonder ondergewicht wel een eetstoornis hebben, maar geen anorexia.
Precies
En dat is dus het gevaarlijke. Mensen die hierdoor geen hulp durven te zoeken omdat ze (nog) geen ondergewicht hebben.
!!!!
Uitstekende uitleg! Die gelukkig niet alleen over jonge meiden gaat. Ook jonge meiden worden ouder en kunnen op een gegeven moment de oma-leeftijd bereiken. Grotendeels genezen, maar met nog steeds een kwetsbaarheid in emotioneel wat moeilijker tijden.
Heldere en duidelijke uitleg. Zij was ook destijds de arts van Emma, (voor degenen die geïnteresseerd zijn: Emma wil leven op NPO start) een hele heftige docu die me erg heeft aangegrepen over de strijd tegen anorexia.
Prachtig uitgelegd! Zelf heb ik 5 jaar lang gevochten tegen anorexia en ik zal er nooit 100% vanaf komen. Het is belangrijk dat mensen er om je heen voor je zijn en dat ze je steunen. Jij doet hun pijn terwijl je er niks aan kunt doen, maar dit gebeurt ook zeker andersom. Echt een goede behandeling is moeilijk te vinden, maar in de meeste gevallen weet de persoon met die gedachten het het beste. Volg je gevoel en lijdt hiermee de weg naar de oplossing. Zodat jij en anderen zich beter gaan voelen. Je kunt het zo zeggen: je hebt geen Anorexia, je doet Anorexia. Zelf creëer je het stemmetje in je hoofd. Dus jij bent ook die enige die dat op kan lossen. Hulp van deskundigen en je ouders zullen altijd fijn zijn voor extra steun, maar het belangrijkste is dat je jezelf hebt en in jezelf gelooft. In de meeste gevallen zeggen mensen dat ze anorexia hebben, omdat er veel symptomen voorkomen en de deskundigen dit vaak ook zeggen.p, maar geloof mij. Er zijn heel erg weinig mensen met anorexia. Je hebt jouw eigen gedachten gecreëerd, dus jij maakt ook je koppelt ook je eigen handelingen eraan. Dit houdt niet in dat je anorexia hebt, omdat je er op dezelfde manier mee bezig bent. Je hebt je eigen eetstoornis dus je kunt het een eigen naam geven. En maak duidelijk aan deskundigen wat jij wel en niet wilt. Dit zal het proces en je leven zelf makkelijker maken! Ik geloof erin dat jij je eigen problemen kunt oplossen. Geloof dat zelf ook! 😘
Wauw, wat een mooie en duidelijke uitleg. Zelf heb ik ook geworsteld met een eetstoornis en herken veel van mezelf in deze video. Bedankt hiervoor!
Op
Ik ben erg trots op je!
Ik heb precies hetzelfde inderdaad
Prima uitleg. Bracht mij er ook toe nog wat verder te gaan zoeken naar wat dokter van Bellegem nog meer doet. Na een aantal zaken dienaangaande gelezen en beluisterd te hebben, kan ik alleen maar zeggen: Respekt, en ga zo door Annemarie.
Ik heb een keer een documentaire gezien over een kliniek waar mensen met anorexia worden behandeld. Bij die mensen zag je nog een ander effect als hun gewicht onder een bepaald niveau zakte. Dan ging hun lichaam zodanig in de overlevingsstand dat ze hun emoties nauwelijks meer voelden. De meesten vonden dat eigenlijk wel prettig, dan gingen ze zich tenslotte ook niet teveel druk maken over dingen en de tijd lijkt een soort stil te staan. Je hoeft ook geen keuzes over je leven te maken als je aan het overleven bent en als het je toch niet zoveel uitmaakt wat er met je gebeurt omdat je emoties geblokt zijn. Het moeilijke was als deze mensen weer de goede kant opgingen met hun gewicht, dan werd dat proces weer omgedraaid. Hun lichaam kwam weer uit de overlevingsstand. De emoties kwamen in volle hevigheid terug. En dan word je toch eigenlijk best wel verdrietig van de situatie en de tijd die je hebt verloren. Dat verdriet zorgt dan weer voor stress en om dat te handelen gaan ze op zoek naar controle. Dus dat veroorzaakte vaak een terugval. Dat is ook heel moeilijk om te zien.
Je benoemt een heel belangrijk aspect!
Ik weet, dat ik ben gestopt met eten en drinken, omdat ik niet meer wilde voelen. Dat is, m.i., Anorexia Nervosa. Je bent zo bang en zo onzeker, dat je het niet meer kunt dragen. Je wilt niet dood, maar durft niet te leven. Iemand, die zo'n angst heeft, dwingen meer gewicht te krijgen, dwing je om weer zo'n allesverterende angst te voelen. De fout, die mensen maken is, m.i., de focus op het lichamelijke te zetten. Het is geen lichamelijke stoornis, maar psychisch. Ik ben 'een keer, toen mijn lichamelijke situatie heel gevaarlijk was, vastgebonden aan een bed en heb sonde voeding gekregen. Ja, ik kwam aan en mocht naar huis. Daarna, ben ik nog erger ziek geworden en at of dronk helemaal niks meer. verstopte mezelf en op een haartje na, overleden. Gelukkig hebben lieve mensen, die mij hoorden mij gered. De psyche van de patient moet eraan toe zijn om te eten en dus weer te voelen. Zo niet, dan vererger je in heel veel gevallen de stoornis, zodanig, dat je hen de dood injaagt. Dwang is nooit de weg naar beterschap bij een angst-dwang neuroze.
Ik wens jullie veel eigen liefde toe.
Wauw. Ik heb nog nooit zo’n goede uitlegvideo gezien. Alles komt zo overeen met hoe je het als persoon ervaart. Zeer goed gedaan!
Geweldige uitleg,
Ze moeten er zelf achterstaan om beter te worden en zichzelf lief te hebben.
Wat een mooie heldere uitleg. Ikzelf heb last gehad van depressies en ik snap het principe dat er in je hoofd verkeerde informatie rondgaat. Bijvoorbeeld niet een compliment kunnen verdragen dat je ok bent en er mag zijn vertaalt zich naar een "advies" om lekker te genieten van je bord met eten voor een persoon die lijdt aan anorexia. Alle goedbedoelde adviezen maken dat je je nog rotter gaat voelen. Bedankt voor deze video.
ik heb zelf een eetstoornis en alles wat in deze video word gezegd herken ik bizar 🤯
Vind het helaas heel eenzijdig geschetst. Ik heb al an sinds mijn 10e (ik ben nu 40!) en herken mij totaal niet in het verhaal. Vind het belangrijk om het te nuanceren. Want ‘de’ anorexiapatiënt bestaat niet! Je kunt kenmerken van AN hebben in meerdere of mindere mate. Maar geen enkele patient is vergelijkbaar met een ander. Noch qua oorzaak als qua symptomatologie. Zou het op prijs hebben gesteld als werd gesteld dat het hier geschetste beeld de basic en gegeneraliseerd weergegeven ‘versie’ is maar dat het verder volkomen individueel verschilt. En zo ook moet worden benaderd om passende zorg en hulp te bieden. Zowel aan de patient zelf als aan de omgeving.
Mooie uitleg. Ik las ook een keer dat mensen met anorexia eigenlijk honger hebben naar iets anders bv naar liefde of acceptatie. En dat het probleem ook kan worden aangepakt door daar dus de aandacht op te leggen. Heel interessant.
Ik heb alle respect voor en steunbetuig voor mensen met anorexia. Het enige verschil met bijvoorbeeld een (tegenovergestelde) eetverslaving wat ik niet helemaal begrijp is als een persoon met zwaar overgewicht naar zichzelf kijkt, dan begrijpt 100% van deze mensen dat ze ongezond zijn, slecht bezig zijn, moeten afvallen, maar dat dat door de eetverslaving enorm moeilijk is. Iedereen om hun heen en alle dokters in de wereld zullen zeggen dat ze ongezond zijn, en dat reflecteren ze, en weten ze zelf harstikke goed. Ik snap dan niet helemaal hoe dat met een persoon van Anorexia niet zo is; dat ze blijkbaar niet denken van "alle dokters in de wereld zullen zeggen dat ik veel te licht ben, maar het is zo moeilijk om aan te komen door de verslaving.", maar dat ze dus een geraamte zien en alsnog denken "ik ben te dik". Ik vind het maar een enge stoornis, helemaal na de documentaire Emma Wil Leven te zien.
Misschien omdat het juist gaat om controle hebben over je eigen lijf?
Mensen met een eetstoornis, zien zichzelf niet als dun! Ze zien altijd een voller iemand, dit lichaamsbeeld is vervormd door de jaren. Dit lichaamsbeeld kun je wel realistischer maken door hier keihard mee te oefenen. Maar het is een enorme strijd, want je wilt graag herstellen, maar de eetstoornis voelt veiliger!
Zelfs nu ik zelf al wat verder in herstel ben, blijf ik het moeilijk vinden om mezelf realistisch te zien! De ene keer walg ik van mijn lichaam, de andere keer zie ik mijn lichaam als gezond en goed!
Ik weet niet of dit een antwoord op je vraag is? Of dat het hierdoor iets duidelijker wordt?
Mag ik zo vrij zijn te zeggen dat ik denk dat het te vergelijken is met verslaving? De 2 stemmen, de destructieve leefwijze en dat idd de motivatie wilskracht om te veranderen rationeel is en dat je rationeel boven je emotie/drang kracht kan vinden en dat de beloning die daaruit voortvloeit veel groter is dan toegeven aan de verslaving of het niet eten
Ik heb het 9 jaar gehad en ik noem het geen ziekte, maar met recht een verslaving. Ik werd verslaafd aan niet eten, overeten, sporten en afvallen. Mooi dat je de link van verslaving maakt, want veel mensen durven dromen niet te erkennen doch uit te spreken. Men wil het enkel als een ziekte zien.
ben al heel lang genezen maar dit popte op, woow wat goed uitgelegd!
Wat een goede en sterke uitleg, ik heb zelf heel vaak een terug val, vaak als ik ergens de controle over verloren ben, alles wat je zegt klopt zo erg, en leg het altijd ook zo uit aan mensen. Want ik weet dat het zo slecht is voor me maar aan de andere kant is er niets wat me trotser op me zelf kan maken als ik niet eet
Ik heb me dit altijd al afgevraagd. Ik probeerde het te begrijpen maar het lukte mij niet. Ik dacht je hebt toch een weegschaal die precies laat zien of je wel of niet dik bent? Na deze video begrijp ik het een stuk beter. Super goede uitleg!
dankjewel je hebt mijn leven gered
Bedankt voor de video! Ik wist het niet dat scheiden kunt een oorzaak zijn van anorexia. Ik dacht alleen pesten of slechte behandeling van ouders. Maar ik wist het niet dat stress kan ook een rol spelen.
iedereen verwerkt zo‘n soort dingen anders
Duidelijke uitleg, bedankt!
Wauw heel mooi uitgelegd, ik ben nog steeds in herstel, deze video laat ik zeker even aan mijn moeder zien. Dankjewel!
Heel goede uitleg! Knap gedaan in 14 minuten.
Heel veel sterkte voor iedereen met anorexia!! Vriendelijke groetjes, Danielle!
Wat een geweldige animaties!!
Dit is echt heel goed uitgelegd!
Nu begrijp ik het ook beter bedankt voor deze volledige uitleg.
Ik verdiep mij al aantal jaren in gezondheid er zijn mij veel opgevallen toen ik 23 jaar geleden in Nederland kwam wonen.
zo jammer dat het toch meer op meisjes wordt betrokken onze zoon heeft nu bijna 3 jaar anorexia en er komen steeds meer jongens bij maar ook ouderen mensen niet alleen jongeren. Maar het is perfect uitgelegd!
Herkenbaar. Had last van faalangst en moest zelf uit de kast komen
Heel mooi uitgelegd
Interessant onderwerp, dit heeft mij veel meer inzicht gegeven.
Ik vind dat gevallen van anorexia, boulimia en andere eetstoornissen veel te veel over een kam worden geschoren. Er zijn verschillende categorieen van mensen die aan anorexia, boulimia ed lijden. Ik noem een voorbeeld: Sommige mensen met anorexia hebben het ontwikkeld nadat ze zijn gepest vanwege hun overgewicht en slaan dan door.. Weer andere mensen kunnen uit verdriet niet eten. Sommigen willen gewoon een beetje afvallen, maar gaan dan een soort wedstrijd met zichzelf aan en gaan door en door met afvallen. Veel mensen vinden het hongergevoel verslavend. Andere mensen hebben eerder een voedingsstoornis dan een eetstoornis, maar dit wordt niet door de omgeving of degene zelf herkend. Sommige mensen hebben te maken met een combinatie van bovenstaande.
heb de video helaas niet afgekeken omdat het me iets te veel triggered, maar vergeet niet dat jongens ook anorexia kunnen krijgen, helaas wil de maatschappij dat nog niet altijd geloven waardoor ik mij nogal vaak alleen voel
Kunnen zulke of analoge angsten zich ook ontwikkelen bij armoede of zelfs burnout? I.e. het permanent vechten tegen geen geld te mogen uitgeven of het voortdurend vechten tegen energiebehoud om jezelf niet uit te putten?
Wat zijn de bestaande behandelingen en vooruitzichten?
Fantastisch college!
Spiegel beeld vergelijking werkt niet want een spiegel reflecteerd op het erin gedachte in plaats van dat het het lichaam spiegelt. De spiegel reflectie blijft ze vertellen dat ze nog steeds dik zijn .
Hoe kan het dat ondanks al deze kennis er nog geen betere behandeling/medicatie is voor mensen met een eetstoornis?
ik denk dat het per persoon veschilt want ik voel me niet beter bij niet eten alleen mijn angst voor aankomen is erger dan mijn honger gevoel
Zo ervaarde ik het ook inderdaad. Ik voelde me juist lichamelijk zwak als ik maaltijden oversloeg, maar de angst was groter.
Zelf geen anorexia gehad, wel NAO (wat tegenwoordig een andere benaming heeft geloof ik?)
door vele drug gebruik ben ik erg veel afgevallen , en eten maakt me ook misselijk
het kan vele redenen hebben en is per patient of lijder verschillend. uiteindelijk komt het terecht bij de psyche... maar dat is het resultaat, niet de oorzaak.
Intresant
Iets om toe te voegen; mensen met anorexia hoeven niet altijd mager of dun te zijn, het kunnen ook mensen met overgewicht zijn of gewoon gemiddeld gewicht
Klopt struggle zelf ook met anorexia en heb gewoon gemiddeld gewicht
Dank u
Wat maakt nou dat de ene persoon veel te weinig gaat eten en de ander juist veel te veel?
mijn nicht heeft sinds kort anorexia... dankjewel voor de uitleg want ik begreep er niks van.
zelf heb ik boulimia nervosa, toch ben ik blij dat ik de diagnose anorexia nooit heb gekregen. aan de ene kant lijkt dit me nog veel zwaarder
Ik heb allebei gehad en vond het allebei lastig. Denk dat een eetstoornis hoe dan ook heel zwaar is voor je lichaam
Hebben ze wel eens wiet geprobeerd??
interessant
SOCIAL MEDIA
Ik snap nog steeds niet. Ik eet ongeveer 4000 dat is meer dan gemiddeld per man maar ik ben nog steeds niet dik.
goede uitleg ik was ook een klein beetje bang dat ik het had maar gelukkig heb ik het niet😉 ik kan gelukkig alles eten zonder problemen en ik hou ook van eten 😁 en een weegschaal heb ik ook niet want ik wordt daar zenuwachtig van 😉
Komt anorexia ook bij volwassenen voor?
Jazeker
Jazeker
Jazeker
Jazeker
Ik was al 30 toen ik anorexia ontwikkelde
Vindt het een redelijk overzichtelijk inzicht in een persoon die leeft met anorexia, maar vind persoonlijk dat er veel verkeerde woordkeuzes zijn gemaakt.
Wat dan?
@@joostvhts Een voorbeeld is: ‘Dat mensen met anorexia zichzelf geen liefde kunnen geven’ (*Geen* is nogal hard gezegd en bijna permanent, dat ze er moeite mee hebben snap ik, maar laat in de zin ruimte voor groei en verbetering:)
Dat zei ze niet.
@@hoihello6815 Mijn reactie op dit filmpje is opbouwende kritiek, geen aanval. Vanaf 12:35 wordt dit toch duidelijk gezegd.
Er wordt gezegd dat ze zichzelf niet veel liefde meer kunnen geven. Dat is iets anders dan geen
Waarom maken alle docus colleges wat dan ook dezelfde fout
Nooit maar dan ook nooit getallen noemen als Je over anorexia praat🤦🏻♀️ anorexia is een heel competetive ziekte
Cognitieve dissonantie
Was zij niet degene die Emma Caris had behandeld van Emma wil leven?
Ik ben bang dat anorexia , een dieper liggend probleem is . en dat het niet puur om lijnen gaat , [ maar sexueel misbruik , ] constant geirriteerd worden door derden , Ik zal niet schrijven dat er jongeren zijn die het puur om het slank zijn te doen is , dat zeker .
😢
0:20 mocht ik willen lengte klopt wel gewicht jammer genoeg niet
beetje jammer dat het meteen begint met het stereotype beeld dat ze graatmager zijn
wat leuk... bent u hiervoor gevraagd of heeft u zelf het initiatief genomen? krijgt u daar een vergoeding voor? ik hoorde gisteren op het nieuws dat er voor huisartsen nauwelijks nog vrije tijd bestaat. maar dat google een helpende hand geboden heeft. anorexia ontstaat door de wetenschap van de geest. dat er geen ruimte meer is voor een aantal die hun karma al uitgediend hebben en dus niet meer herhaald hoeven te worden. dat heeft niets maar dan ook helemaal niets met hersenkwabjes te maken.
Jeeses.. u beschrijft vanalles... wat u denkt te zien en af te leiden
... maar eigenlijk... tot de kern van de zaak komt u echt niet.. verbazingwekkend ... nog veel miserie te gaan eer er enig inzicht zal komen.. jammer...
Heeft u ook insta ik zou graag wat willen vragen
Vind het helaas heel eenzijdig geschetst. Ik heb al an sinds mijn 10e (ik ben nu 40!) en herken mij totaal niet in het verhaal. Vind het belangrijk om het te nuanceren. Want ‘de’ anorexiapatiënt bestaat niet! Je kunt kenmerken van AN hebben in meerdere of mindere mate. Maar geen enkele patient is vergelijkbaar met een ander. Noch qua oorzaak als qua symptomatologie. Zou het op prijs hebben gesteld als werd gesteld dat het hier geschetste beeld de basic en gegeneraliseerd weergegeven ‘versie’ is maar dat het verder volkomen individueel verschilt. En zo ook moet worden benaderd om passende zorg en hulp te bieden. Zowel aan de patient zelf als aan de omgeving.