Taaak, ciągła świadomość siebie jest bardzo bolesna, bo powoduje poczucie samotności i alienacji, praktycznie od wszystkich i wszystkiego. Do tego stopnia, że wywołuje w nas smutek i ból duszy, czy ducha, lub umysłu. Wszystko jedno, jak zwał tak zwał, to mało istotne, gdy się już wie, to boli gdzieś wewnątrz nas, nawet gdy nic nas fizycznie nie boli, więc wtedy jest już mało istotne, jak się to nasze bolesne miejsce nazwie. Cuż takie już jest życie i rzeczywistość. Sami przychodzimy na ten świat, sami żyjemy, sami myślimy i doświadczamy tego naszego życia i na koniec sami też umieramy. Gdy sobie to uświadomicie, to nie da się już tego od dowiedzieć, można tylko wyprzeć tą wiedzę wyprzeć z naszej świadomości, by nie odczuwać ciągłego bólu tej świadomości. Gdyż wiedza to jest coś trochę innego niż świadomość. Więc wiedzy uczymy się w szkole i w samym życiu lecz to co wiemy ma się nijak do tego, czego jesteśmy świadomi. Myślę że tu właśnie leży cały problem, bo niby wszyscy wiedzą, że np. Wszystko składa się z atomów i jest bardziej energią niž materią, ale jakoś nikt tego nie jest świadom na co dzień. Wiemy niby, by dbać o środowisko naturalne, bo innej planety nie mamy, niestety jest tak samo jak z wiedzą na temat wszystkiego z atomów i z tąd te problemy z ciągłymi problemami, jeśli chodzi o przestrzeganie np. By nie wywalać śmieci do lasu, samą ich segregacją itd. itp.
Alienację Marksa jako tako rozumiem, ale Hegela to ja podziękuję. Nie wiem jak to rozumieć XD Przykład Freuerbacha i Marksa o alienacji są dla mnie prawdą. Przykład z wyobraźniem Boga jest odpowiedzią dla mnie, dlaczego byłem osobą wierząca z punktu widzenia filozofi 🙂 Brakuje mi przykładów obrazkowych (bo łatwo się przyswajania takie pojęcia dzięki temu) dla alienacji wytworów pracy i autoalienacji. A tak to alienację pracy rozumiem.
By u Hegla zrozumieć alienacje to trzeba zrozumieć właściwie całą "ontologię" świata przez niego prezentowanego. W filozofii Hegla można powiedzieć, że istnieje z "początku" wyłącznie myśl bez przedmiotu- tak jakby istniał wyłącznie sam podmiot, sam obserwator bez obiektu obserwowanego. Posługując się wymyślonym na szybko przykładem, gdzie abstrakcyjna "myśl" zostanie zastąpiona "obserwatorem": Aby obserwator (podmiot/myśl) mógł zrozumieć, że jest obserwatorem to musi ustosunkować się do jakiegoś przedmiotu, który będzie obserwował - dlatego obserwator (czyli ta myśl) wytwarza wobec siebie coś obcego, dzięki czemu zacznie odkrywać swoją prawdziwą naturę bycia obserwatorem. Dopiero, gdy obserwator wytworzy obiekt obserwacji - dopiero wtedy uzyska samowiedze o swoim byciu obserwatorem. Analogicznie: myśl, aby odkryć swoją treść musi ją ująć a może ją ująć wyłącznie jako coś różnego od niej samej, dlatego eksterioryzuje się ona w swój "materialny" innobyt. A więc alienacja u Hegla polega na tym, że myśl wytwarza swoją "obserwowalną kopię" (wulgaryzując), dzięki której myśl będzie się poznawała w swoim odbiciu/kopii. Natomiast jak chodzi o przykłady obrazkowe: nie tak łatwo takowe znaleźć na google grafice, dlatego ostatnio kombinuje z animacją :) mam nadzieję, że dzięki niej uda mi się później ułatwić znacznie przedstawienie abstrakcyjnych czy schematycznych koncepcji np takiego Hegla.
@@zygfrydfilozofia1949 Dzięki, rozumiem twój komentarz! Nie wiem po co Hegel zajmował się czymś tak abstrakcyjnym i niemożliwym do udowodnienia. To niesamowite, że Marks zapoczątkował praktyczną filozofię na przekór innym. Faktem niezaprzeczalnym wydaję się walka klas (różne interesy klas). Bardzo dobrze to widać w realiach kapitalistycznych. Jeśli chodzi o animacje to myślę, że paint też spoko. Byle było zabawnie i kreatywnie!
bardzo fajne, ale nie wyjasniles dlaczego wedlug hegla idealizm musi byc obiektywny a nie subiektywny (szczerze sam nie potrafie zrozumiec jak idealizm moze byc obiektywny)
W sumie nagranie miało omawiać alienacje w filozofii Hegla a nie sam idealizm, omówienie idealizmu niemieckiego znajduje się tutaj: ua-cam.com/video/UbL7Givgris/v-deo.html Natomiast jak chodzi o idealizm "obiektywny" - jeśli dobrze rozumiem to chodzi tu o to, że substancją rzeczywistości jest myśl, tak samo jak i substancją podmiotu jest myśl. Jednakże ta substancjalna "myśl" wcale nie ma charakteru naszej subiektywnej podmiotowości - myśl w tym systemie jest substancją obiektywną, która buduje tak rzeczywistość jak i nas. W pochodzie Ducha: Ja jak i wszyscy inni mamy taki sam status ontologiczny, wszyscy jesteśmy myślą i wszyscy "obserwujemy myśli" jednak te obserwowane myśli mają charakter intersubiektywny co w podmiotowej wizji świata utrwala ich status jako bytów obiektywnych. Jeśli to pomoże to jeden z moich pierwszych materiałów omawia filozofie Hegla - może tam udało mi się to ująć klarowniej.
@@zygfrydfilozofia1949 Ahaaa, dobrze już rozumiem, chodziło po prostu o ten intersubiektywizm, właśnie zastanawiało mnie to, ale nie byłem pewien. Dzięki za odpowiedź, pomogło
![Lp. Сердце Вселенной #1 НАЧАЛО ПУТЕШЕСТВИЯ [Новый сезон] • Майнкрафт](http://i.ytimg.com/vi/380Q7gLWGvk/mqdefault.jpg)
Swoją drogą bardzo fajny obrazek z heglemna tle przestrzeni, wciągnęło mnie to
Taaak, ciągła świadomość siebie jest bardzo bolesna, bo powoduje poczucie samotności i alienacji, praktycznie od wszystkich i wszystkiego. Do tego stopnia, że wywołuje w nas smutek i ból duszy, czy ducha, lub umysłu. Wszystko jedno, jak zwał tak zwał, to mało istotne, gdy się już wie, to boli gdzieś wewnątrz nas, nawet gdy nic nas fizycznie nie boli, więc wtedy jest już mało istotne, jak się to nasze bolesne miejsce nazwie. Cuż takie już jest życie i rzeczywistość. Sami przychodzimy na ten świat, sami żyjemy, sami myślimy i doświadczamy tego naszego życia i na koniec sami też umieramy. Gdy sobie to uświadomicie, to nie da się już tego od dowiedzieć, można tylko wyprzeć tą wiedzę wyprzeć z naszej świadomości, by nie odczuwać ciągłego bólu tej świadomości. Gdyż wiedza to jest coś trochę innego niż świadomość. Więc wiedzy uczymy się w szkole i w samym życiu lecz to co wiemy ma się nijak do tego, czego jesteśmy świadomi. Myślę że tu właśnie leży cały problem, bo niby wszyscy wiedzą, że np. Wszystko składa się z atomów i jest bardziej energią niž materią, ale jakoś nikt tego nie jest świadom na co dzień. Wiemy niby, by dbać o środowisko naturalne, bo innej planety nie mamy, niestety jest tak samo jak z wiedzą na temat wszystkiego z atomów i z tąd te problemy z ciągłymi problemami, jeśli chodzi o przestrzeganie np. By nie wywalać śmieci do lasu, samą ich segregacją itd. itp.
Video odpalone... fajnie :)
Alienację Marksa jako tako rozumiem, ale Hegela to ja podziękuję. Nie wiem jak to rozumieć XD
Przykład Freuerbacha i Marksa o alienacji są dla mnie prawdą.
Przykład z wyobraźniem Boga jest odpowiedzią dla mnie, dlaczego byłem osobą wierząca z punktu widzenia filozofi 🙂
Brakuje mi przykładów obrazkowych (bo łatwo się przyswajania takie pojęcia dzięki temu) dla alienacji wytworów pracy i autoalienacji.
A tak to alienację pracy rozumiem.
By u Hegla zrozumieć alienacje to trzeba zrozumieć właściwie całą "ontologię" świata przez niego prezentowanego.
W filozofii Hegla można powiedzieć, że istnieje z "początku" wyłącznie myśl bez przedmiotu- tak jakby istniał wyłącznie sam podmiot, sam obserwator bez obiektu obserwowanego.
Posługując się wymyślonym na szybko przykładem, gdzie abstrakcyjna "myśl" zostanie zastąpiona "obserwatorem":
Aby obserwator (podmiot/myśl) mógł zrozumieć, że jest obserwatorem to musi ustosunkować się do jakiegoś przedmiotu, który będzie obserwował - dlatego obserwator (czyli ta myśl) wytwarza wobec siebie coś obcego, dzięki czemu zacznie odkrywać swoją prawdziwą naturę bycia obserwatorem. Dopiero, gdy obserwator wytworzy obiekt obserwacji - dopiero wtedy uzyska samowiedze o swoim byciu obserwatorem. Analogicznie: myśl, aby odkryć swoją treść musi ją ująć a może ją ująć wyłącznie jako coś różnego od niej samej, dlatego eksterioryzuje się ona w swój "materialny" innobyt.
A więc alienacja u Hegla polega na tym, że myśl wytwarza swoją "obserwowalną kopię" (wulgaryzując), dzięki której myśl będzie się poznawała w swoim odbiciu/kopii.
Natomiast jak chodzi o przykłady obrazkowe: nie tak łatwo takowe znaleźć na google grafice, dlatego ostatnio kombinuje z animacją :) mam nadzieję, że dzięki niej uda mi się później ułatwić znacznie przedstawienie abstrakcyjnych czy schematycznych koncepcji np takiego Hegla.
@@zygfrydfilozofia1949
Dzięki, rozumiem twój komentarz!
Nie wiem po co Hegel zajmował się czymś tak abstrakcyjnym i niemożliwym do udowodnienia.
To niesamowite, że Marks zapoczątkował praktyczną filozofię na przekór innym.
Faktem niezaprzeczalnym wydaję się walka klas (różne interesy klas). Bardzo dobrze to widać w realiach kapitalistycznych.
Jeśli chodzi o animacje to myślę, że paint też spoko.
Byle było zabawnie i kreatywnie!
Ale ,że takie coś jeszcze istnieje i jest powszechne to szok!?
Jest to pół legenda, pół prawda, pół nieprawda
Lepsze niż Google
bardzo fajne, ale nie wyjasniles dlaczego wedlug hegla idealizm musi byc obiektywny a nie subiektywny (szczerze sam nie potrafie zrozumiec jak idealizm moze byc obiektywny)
W sumie nagranie miało omawiać alienacje w filozofii Hegla a nie sam idealizm, omówienie idealizmu niemieckiego znajduje się tutaj:
ua-cam.com/video/UbL7Givgris/v-deo.html
Natomiast jak chodzi o idealizm "obiektywny" - jeśli dobrze rozumiem to chodzi tu o to, że substancją rzeczywistości jest myśl, tak samo jak i substancją podmiotu jest myśl. Jednakże ta substancjalna "myśl" wcale nie ma charakteru naszej subiektywnej podmiotowości - myśl w tym systemie jest substancją obiektywną, która buduje tak rzeczywistość jak i nas. W pochodzie Ducha: Ja jak i wszyscy inni mamy taki sam status ontologiczny, wszyscy jesteśmy myślą i wszyscy "obserwujemy myśli" jednak te obserwowane myśli mają charakter intersubiektywny co w podmiotowej wizji świata utrwala ich status jako bytów obiektywnych.
Jeśli to pomoże to jeden z moich pierwszych materiałów omawia filozofie Hegla - może tam udało mi się to ująć klarowniej.
@@zygfrydfilozofia1949 Ahaaa, dobrze już rozumiem, chodziło po prostu o ten intersubiektywizm, właśnie zastanawiało mnie to, ale nie byłem pewien. Dzięki za odpowiedź, pomogło