opkomst radicaal rechtse opvattingen | Nikki Sterkenburg & Marijn Kruk | Buitenhof
Вставка
- Опубліковано 21 вер 2024
- Een analyse met twee onderzoekers van radicaal rechts: Nikki Sterkenburg onderzoekt nieuw opkomend nationalisme en radicaal rechts in Nederland. En Marijn Kruk is journalist, gespecialiseerd in radicaal rechts in Europa. Waar gaat het hier eigenlijk om? Welk gedachtengoed hangen leden van de jongerenbeweging aan en welke rol speelt antisemitisme hierin?
In Buitenhof gaan bekende politici, topwetenschappers en vooraanstaande opiniemakers in debat over de actualiteit, belangrijke maatschappelijke kwesties en vernieuwende ideeën. Je ziet ons elke week live op zondag, 12.10 op NPO1.
Deze video komt uit de uitzending van Buitenhof op 29 november 2020
www.vpro.nl/bu...
www.buitenhoft...
/ buitenhoftelevisie
/ buitenhoftv
#buitenhof
#nikkisterkenburg
#radicaalrechts
![Comment préparer une guillotine ? Juan Branco [EN DIRECT]](/img/n.gif)
Het stinkt hier.
Jammer want eigenlijk moet je daar martin bosma even tegenover zetten voor uit te leggen hoe de vork echt in de steel zit.
Of Gideon van meijeren dan kun je helemaal lachen
Of puk van de petten flat
Ook hier wordt antisemitisme weer als een soort containerbegrip gebruikt zonder nu echt inner gaan op waarin het specifieke antisemitisme nou tot uitdrukking komt.
#Bot
goed beschreven zoals zundel al zei....first there semitism then there is anti semitism.
Exact...
Erg zwak interview en sprekers
Ben een Forum stemmer en kan mij totaal niet in dit raar verhaal vinden van deze mensen. Ze hebben toch wel een zeer apart beeld rondom FvD en vraag mij af hoe ze hun onderzoek hebben gedaan.
deze mensen doen net alsof multiculturalisme een fantastisch succes is, en op basis van die bizarre aanname raar kijken naar mensen die terug willen naar de nederlandse identiteit en cultuur die tot nog niet zo lang geleden 20 jaar geleden ofzo, nog steeds merkbaar was.
Het is gewoon framen.
Ons in een slechte daglicht zetten.
Hahahaha😂😂😂 waar is baudetje nu dan 😂😂😂😂😂
Is dit nou journalistiek? Als Baudet bij jullie zit, wordt hij constant door Twan Huys in de rede gevallen en nu ... NPO stuurt de kiezer. Schande voor de journalistiek! Is smaad niet strafbaar?!
Man met bril kan zonder veel tegenspraak dit soort beschuldigingen maken? Is dit de journalistische robuustheid die ik kan verwachten van staats gesponsorde Tv deze dagen?
Vervelend ja, als onafhankelijke onderzoekers op het hoogste niveau komen met uitkomsten die niet in je krappe straatje passen.
@@keemsterbaas7156 waarom denk je dat ze / hij onafhankelijk zijn? En waarom denk je dat mijn straatje krap is?
EN WAAROM WORDT RECHTS GELIJK....."RADIKAAL RECHTS " GENOEMD .?????
Vanwege hert capslock gebruik.
Zet je capslock effe uit zeg.
Wat mij bij deze uitzending is tegengevallen is de tamelijke eenzijdigheid en het gebrek aan een tegengeluid ofwel kritische kanttekening / weerlegging in dit interview. Hier hadden 1 of 2 extra gasten aan tafel moeten zitten die van zogezegd andere politieke huize zijn.
Het is een gebrekkige vertoning die zeker geen volledig en per definitie geen waarheidsgetrouw objectief beeld geeft. Het heeft meer het karakter van een eenzijdige framing zonder tegenspraak dan een serieus debat, een daadwerkelijke dialoog.
Kunnen deze twee mensen niet beide gewoon verdwijnen?
Onverschilligheid is het fundament waarop de postmoderne samenleving uberhaupt op is gebouwd.
Wat roept die mevrouw hard...
Bewezen leugenaar Nikki S. zou niet op TV moeten komen.
Waarom niet ?
Whahaha...."misschien open ik twitter maar niet", zegt Nikki. Stel je voor dat Nikki "de andere kant" gaat lezen. Dat vindt ze blijkbaar maar niks. Uiteraard is PieterJan het daar helemaal mee eens. Een medaille heeft bij Buitenhof maar één kant ja!
Lezen hoe mensen je dood willen of andere verschrikkelijke dingen toewensen wat erg inderdaad dat ze dat niet wil lezen. Zal ze vast nieuwe inzichten door krijgen. Deze vrouw is letterlijk voor haar werk bezig met de andere kant te bekijken en begrijpen. Denk je nou echt dat ze in haar eigen bubbel zit?
Ze moet niks van twitter hebben, want dan krijgen ze vragen als deze: twitter.com/Repelsteeltje21/status/1333673122982223874
@@Klumdork je begrijpt de opmerking van Hans niet.
Het is jammer dat Nikki zoveel tijd besteedt aan de mensen die zich verzetten tegen de omvolking. Ook de VN spreekt van omvolking (replacement) als een realiteit.
In steeds meer steden vormen blanke kinderen een minderheid op de scholen.
Kijk op straat, kijk op scholen, kijk naar de statistieken. De omvolking is overal zichtbaar en alleen mensen die totaal geïndoctrineerd zijn, of anti-blanke sympathieën hebben, kunnen de omvolking nog ontkennen.
Er kan hoogstens nog discussie zijn over de wenselijkheid van de omvolking.
Nikki zou haar tijd dus beter kunnen besteden aan de oorzaken van de omvolking. Het is absurd om te stellen dat 'omvolking iets is van alle tijden', of dat 'omvolking een natuurlijk proces is, waarop we geen invloed kunnen uitoefenen'.
De anti-Marxisten hebben een overvloed aan bewijzen om aan te tonen dat de omvolking een proces is dat gestuurd wordt. Wees niet bang en luister eens naar de jongeren van FvD. Kijk eens op de website van Erkenbrand. Volg enkele van de steeds verder uitbreidende, en snel groeiende groepen nationalisten in Europa of de VS. Laat je niet in slaap sussen door de NPO en andere media. Ga zelf op onderzoek uit. En geleidelijk aan, (voor sommige mensen is het een proces van jaren) doorzie je de leugens van de politiek en de media.
Ga vooral zelf op onderzoek uit op FeEsBoEk 🤡🤡
@@p.v.h1776 maak jezelf van kant, die gast noemt niet een keer facebook in zijn hele comment.
Jup. Niks aan toe te voegen.
@@p.v.h1776 Ga even naar Amsterdam en dan naar een school in Bos en Lommer. Als jij witte mensen kan vinden krijg je een tientje
Acts 7:43
King James Version
Update
43 Yea, ye took up the tabernacle of Moloch🦉,and the star ✡️of your god Remphan♈️, figures which ye made to worship them: 🌙🌞✡️and I will carry you away beyond Babylon. Isis Ra El
Makkelijk scoren zonder weerwoord. Word er misselijk van
Ik ben geen Lid meer van Forum voor Democratie. Reden is, Ik woon ver weg en zal waarschijnlijk niet meer in Nld komen. Er geen familie meer in Nld. En ik word ook er niet jonger op. Ik vond Theirry een prima mens en intelligdent. . Ik heb mijn vrienden in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk. Ik ben niet georienteerd bij een Politieke partij. Ik ga een Innerlijke Weg.
Laat weer eens zien hoe journalistiek dit programma is...
DISLIKE!!!
Marijn Kruk zou ik niet meteen als babyzitter aanraden
"Journalisten" , Overheidspuppets.
Nikki Slettenburg!!
Wauw waarom accepteren jongeren niet dat ze slecht zijn gebasseerd op hun huidskleur?
En dat ze niet in Brazilië willen veranderen demografisch is wel heeul racistisch
Heel interessant, en relevant, interview.
14-16, Deut. xxv. 19) as the one against whom war should be waged until his memory be blotted out forever-became in rabbinical literature the type of Israel's arch-enemy. In the tannaitic Haggadah of the first century Amalek stands for Rome (Bacher, "Ag. Tan." i. 146 et seq., 211 et seq.); and so does Edom (Esau), from whom Amalek descended (Gen. xxxvi.). A kinsman of the Israelites, Amalek nevertheless displayed the most intense hatred toward them: he inherited Esau's hostility to his brother Jacob. When other nations hesitated to harm God's chosen ones, his evil example induced them to join him in the fray. "Like a robber he waylaid Israel"; "like a swarm of locusts"; "like a leech eager for blood"; "like a fly looking for sores to feed on"; Amalek ('am laḳ = the people which licketh) hurried over hundreds of miles to intercept Israel's march:
(Tan. Ki Teẓe, ix., and Pesiḳ. iii. 26b)
"Having taken the list of the tribes from the archives of Egypt, he arrayed his hosts in front of the Israelitish camp-over which God's glory rested in the sheltering pillar of cloud-and called the names of the tribes aloud, one after the other, and pretending to have business negotiations with them, he treacherously slew the last, or, rather, the guilty ones among them, those chosen by lot".
According to some he also used witchcraft to secure victory for his men (Yalḳ. Reubeni, and Chronicle of Jerahmeel, xlviii. 13). "Moreover, he mutilated their bodies, making sport of the Abrahamic covenant" (see Pesiḳ. l.c. and Pesiḳ. R. xii., Mek. BeshallaḦ).
Evidently the colors for this picture are drawn from the palette of later experience. Accordingly, in rabbinical literature stress is rather laid on the moral lesson of the episode. Amalek was but the scourge in the hand of God to punish the people of Israel, who had become "faint and weary" in the observance of God's commands and "feared not God." They lacked the power of faith (play on the name "Rephidim" = rafu yadayim, "the hands became weak"), and therefore said: "Is the Lord among us or not?" (Ex. xvii. 7, 8). Like a wayward child that runs back to its father when a dog comes snarling along, the Israelites were unmindful of God's doings until like a dog Amalek came to bite them. Then Moses fasted and prayed, saying: "O Lord, who will in the future spread Thy Law, if Amalek succeeds in destroying this nation?" And with uplifted arms, holding the staff and pointing heavenward, he inspired Joshua and the people with his faith until the victory was won (Mek. ib.).
Harsh as seems the command to blot out Amalek's memory, its justification was seen in the leniency shown by King Saul, the son of Kish, to Agag, the king of the Amalekites (I Sam. xv. 9), which made it possible for Haman the Agagite to appear (Esth. iii. 1); his cruel plot against the Jews could only be counteracted by another descendant of Kish, Mordecai (Pesiḳ. R. xiii.). Every year, therefore, the chapter, "Remember what Amalek did unto thee" (Deut. xxv. 17-19), is read in the synagogue on the Sabbath preceding Purim.
With regard to the remarkable oath, "Truly the hand upon the throne of Yah! the Lord will have war with Amalek from generation to generation" (Ex. xvii. 16: A. V. is not literal here); the rabbis say: "Never will the throne of God-the Lord of Truth, Justice, and Love-be fully established until the seed of Amalek-the principle of hatred and wrongdoing-be destroyed forever (Pesiḳ., l.c., and Targ. Yer. I. and II. to Ex. l.c.). Henceforth "Amalek" became the popular term for Jew-hater.
-Critical View:
Modern critics have seen in the genealogy of Amalek a mere indication that Amalek was closely allied to the Edomites, but very inferior in power to them (compare the lowly station of Timna, merely a concubine). In Judges, vi. 3, 33, vii. 12, the mention of Amalek is considered as a later gloss by Budde. Nöldeke ("Ency. Bibl." i. 128) considers the account of Saul's expedition to be exaggerated in the figures, and in the geographical definition. Winckler's view ("Gesch. Israels," p. 211) stands rather isolated. He considers, for example, Judges, iii. 13 as impossible (because the Amalekites did not touch upon Moabitish territory), and regards most passages quoting Amalek as parts of mythological or mythical stories (including even the larger part of the lives of Saul and David). Thus he comes to the conclusion that "probably the nation of Amalek rests on a mythological idea." On Egyptian and Assyrian monuments, various points of contact with the nomadic tribes of the Sinaitic peninsula in war or commerce are reported or even represented; hitherto, however, the name Amalek has not been discovered on them.
The territory ascribed to Amalek in I Sam. xv. 7, "from Havilah until thou comest to Shur," is perplexing. If Havilah is the same land mentioned in Gen. ii. 11, x. 29 (compare I Chron. i. 23), and xxv. 18 (hardly that of x. 7)-that is, the extreme eastern country of the wandering desert tribes, on the borders of Babylonia-then one would have to identify the Amalekite territory with northern Arabia, from Egypt to the Euphrates. It would embrace the land of the Midianites and other "sons of the East," but would hardly leave room for Edom. Therefore, the modern commentators either understand here another Havilah, or they change the text. So, e.g., Wellhausen ("Text der Bücher Samuelis," p. 97), who changes "from Havilah" to "mi-Telem," that is, "from (the city of) Telem" in Judah (Josh. xv. 24) which (in I Sam. xv. 4) is mentioned as the starting-place of Saul's expedition. Certainly, Amalek appears elsewhere always as an insignificant robber nation, and the same correction seems necessary also in I Sam. xxvii. 8, where the Amalekites (with the Geshurites and Gezrites) are "the inhabitants of the land which [reaches] from Telem [read "mi-Telem" with the better manuscripts of the Septuagint, instead of the traditional "me'Olam" (of old)] as thou goest to Shur." If this be so, Amalek had no territory east of the Edomites.
As to the presence of alleged Amalekites in Palestine proper, such colonies have been assumed on the basis of Judges, v. 14 and xii. 15. The first passage speaks of "Ephraim whose root is in [A. V. "was against"] Amalek"; in the second, the judge Abdon is stated to have been "buried in Pirathon [southwest of Shechem], in the land of Ephraim, in the hill-country of the Amalekite." The Septuagint, however, in both places, seems to have read (at least in the Codex Alexandrinus and in the recension of Lucian) "the valley, the lowland ('emeḳ)" instead of Amalek, so that these two passages are, to say the least, unsafe authority. The existence of single Amalekites in the midst of Israel, such as the Amalekite, the "son of a stranger" (II Sam. i. 8, 13), is not surprising, and may possibly explain the expression "the mount of the Amalekites" in Judges, xii. 15. Thus, it is unnecessary to assume a northern branch or remnant of the Amalekites.
Arabic writers have attached great importance to the name of the Amalekites, and have invented manystories about this primeval nation, which they fancied to have ruled over Arabia and the surrounding countries, especially over Egypt. Nöldeke ("Über die Amalekiter," Göttingen, 1864) has fully shown the fictitious character of all these tales.
In later days, it was Haman the Amalekite, known from the Purim story, who once again displayed the evil intentions of this nation. Only through a miracle was Israel saved from the hands of this wicked person.
Who was Amalek? The Torah tells us that the first Amalek was the son of Esav’s son Eliphaz. He was the eponymous ancestor of the Amalekite people. Eliphaz took a concubine by the name of Timna, who then became pregnant and gave birth to Amalek. (2)
The Talmud inquires why Timna married Eliphaz and provides us with a stunning explanation: “Timna desired to become a proselyte, so she went to Avraham, Yitzchak and Yaakov, but they did not accept her. As a result, she went and became a concubine to Eliphaz, the son of Esav, saying: ‘I would rather be a servant to this people than a mistress of another nation.’ From her Amalek, who afflicted Israel, was descended. Why so? Because they should not have rejected her.” (3)
This talmudic statement is difficult to understand. It is, after all, unclear why the forefathers refused to take her under their wing and why they did not allow her to join the Jewish people, especially when we know that they went out of their way to convert as many people as possible. (4) Furthermore, one would expect the Talmud to justify the decision of the three forefathers; instead, the Sages rebuke the Patriarchs for their failure to accept her. Their commitment to truth exceeded their love for the Patriarchs. This is unprecedented. They could have suppressed the story, or they could have stated that Timna was indeed unworthy. The fact that they didn’t, shows their integrity and uncompromising commitment to truth. We know of no other tradition that has shown such integrity when dealing with its heroes. What is even more surprising is that they considered the Patriarchs’ refusal to accept Timna into Judaism as the prime reason why Israel would later be afflicted by the offspring of the first Amalek.
This reminds us of a statement made by Ramban when he discusses the reasons why the Arab nations have exhibited so much repulsion toward the Jewish people. When Hagar became pregnant from Avraham and subsequently looked down on Sarah (who could not become pregnant), Sarah complained to Avraham about her. “Then Avraham said to Sarai: ‘Behold, your maid is in your hands; do to her that which is good in your eyes.’ Then Sarai dealt harshly with her, and she (Hagar) fled from her.” (5) Ramban’s comment is most telling: “Sarah, our mother, sinned in dealing harshly - and Avraham, too, by allowing her to do so. God heard her (Hagar’s) suffering and gave her a son who was destined to be a lawless person, who would afflict the seed of Avraham and Sarah with all kinds of suffering.” (6)
In later days, it was Rabbi Shmuel Mohilever, rabbi of Bialystok and one of the great leaders of the Hibbat Zion movement, who made a similar comment when the Turkish government was about to banish from the Jewish settlements those Russian Jews who had moved to the country but had not taken Ottoman citizenship. He cried out and said that it is because of ‘Drive out this handmaiden (Hagar) and her son’ (7) that the Muslims - the children of Yishmael son of Hagar - would now cast out the sons of Sarah from their land.
Once again we are confronted with an unbending commitment to truth. Even when running the risk of putting our spiritual heroes in a compromising light, the Sages did not shrink from criticizing the Patriarchs and Matriarchs when they felt the need to do so. And once again we hear a daring statement that because of this, Jews still encounter hostility from their enemies thousands of years later.
On another occasion, the Sages again spoke of the injustice done to the ancestors of Haman. They stressed that much of Haman’s hatred for Jews resulted from the way Yaakov had dealt with his brother Esav. On the words in the Megillah, “And Mordechai understood all that was done; and Mordechai tore his clothes and put on sackcloth with ashes; and he went out into the midst of the city and cried a loud and bitter cry,” (8) the Midrash Rabbah dares to make the following observation: “One bitter cry did Yaakov cause Esav to cry (after he had stolen the blessings from Esav), as it says: ‘When Esav heard his father’s words, he cried an exceedingly loud and bitter cry,’ (9) and it was paid back to him [Yaakov] in Shushan when his offspring [Mordechai] cried a loud and bitter cry [because of the great trouble that Haman, the offspring of Amalek and Esav, caused the Jews].”
This may have been the reason why the Sages declared that some descendants of Haman taught Torah in Bnei Brak, (10) and some later authorities felt that one could perhaps accept members of the nation of Amalek as converts. (11) Somehow, they felt that not all members of Amalek were totally evil; nor were the people of Israel completely blameless.
Why, indeed, did the Sages emphasize the injustice by our forefathers? Why not keep quiet? They certainly didn’t want to justify the anti-Semitism of the Amalekites or the Arab nations. Nor did they wish to embarrass the Patriarchs, knowing quite well that they were men of great spirituality. They were fully aware of treading dangerous ground when they showed a soft spot for Amalek. But after all was said and done, they took the plunge. A risky balancing act.
I believe that a careful look in the Torah may provide us with the answer. The Torah demands of the Jews: “You shall erase the memory of Amalek from beneath the heavens. You shall not forget.” (12) This commandment seems to be a paradox: How can we erase the memory of Amalek if we are not allowed to forget what he did?
However, it is very possible that the Torah hints here not only to the monstrous deeds of Amalek, but also to the injustices that were done by our forefathers when dealing with Esav and Timna. “Blot out the memory of Amalek” may quite well mean that we are obligated to uproot from within ourselves the ways in which our ancestors dealt with the ancestors of Amalek. “Do not forget” that this behavior was unjustified and caused ongoing pain to the People of Israel. In other words, the Torah teaches us to erase Amalek’s memory by doing everything in our power not to give cause to unwarranted feelings within ourselves toward nations and people. We create our own enemies, and we Jews have to teach ourselves and others to prevent this by all means.
This, however, cannot be done once and for all. It is a constant demand that should never be forgotten.
The earlier critical observations by our Sages are therefore most crucial. By emphasizing the injustices done by our forefathers, and their disastrous repercussions, they gave us the means to fulfill the mitzvah of blotting out Amalek’s memory and paradoxically never forgetting what they did to us. Not only because they are our arch-enemies, but also because we should not give cause to bring them into existence.
Dit is zo ontzettend polariserend en daar hoef je echt niet een FvD lid of stemmer voor te zijn om dit te doorzien. Heel ziek.
Amalek is de naam van een kleinzoon van Ezau, de broer van Jacob (Israel), en van het volk der Amalekieten, de nakomelingen van Amalek. Het volk van Amalek was de aartsvijand van Israël uit het boek Exodus.
Amalek is een zoon van Elifaz, een kleinzoon van Ezau en een achterkleinkind van Izak.
Ge 36:12 En Timna was een bijwijf van Elifaz, den zoon van Ezau, en zij baarde aan Elifaz Amalek; dit zijn de zonen van Ada, Ezau’s huisvrouw.
De Amalekieten waren verwant aan Israel, een broedervolk. Zij waren nomaden en woonden vooral in het Zuiderland, het noordelijke deel van het Sinai-schiereiland. De twaalf verspieders die Kanaän hadden verkend, noemden in hun relaas de streken waar sommige van die volken woonden:
Nu 13:29 In het Zuiderland woont Amalek, in het bergland [wonen] de Hethieten, de Jebusieten en de Amorieten, aan de zee en aan de oever van de Jordaan wonen de Kanaänieten. (HSV)
De vorige bewoners van hun land werden ten tijde van Abram onderworpen door de Elamitische koning Kedorlaomer en zijn bondgenoten. Want van dezen wordt bericht:
Ge 14:7 Daarna keerden zij terug en kwamen te En-mispat, dat is Kades, en sloegen het gehele gebied van de Amalekieten, en ook de Amorieten, die te Chaseson-tamar woonden.
(NBG51)
Merk op dat er niet staat 'sloegen de Amalekieten', maar 'sloegen het gehele gebied van de Amalekieten', de latere bewoners.
Wat erg dit, daarom zijn wij gestopt met de NPO66
Edom Goge amalek magoge nazizionisten
Ezechiël 38-39 is een indrukwekkende perikoop. Het bevat de bekende profetie over Gog/Magog en beschrijft de grote veldslag aan het einde van de Grote Verdrukking. De Bijbel deelt weinig over Gog mee. Sommigen zien in hem de antichrist, jood christelijk zionisme De naam Gog is christelijk zionisme wellicht afgeleid van het Sumerische gûg (dat klinkt als Gog), wat duisternis of kwaad betekent. Magog betekent gebied van Anatolië by de coucascus gebergte Gog. We kunnen dus lezen: Het kwaad uit het duistere land gomer en dan ontstaat duidelijkheid. Gog is één van satans hoogste trawanten, of satan zelf!
Satanische Machten
Als de Grote Verdrukking uitbreekt, staat het Israël aan de vooravond van de stichting van het Messiaanse nazizionisten Rijk. Van de anti christ Satan zal alles doen om dit te laaten slaagen en heel zijn macht misleiding mobiliseren. In die context vinden we de oorsprong van Gog in de diepten van Sheol (het dodenrijk) en verwijst de profetie naar Ezechiël 31-32. De Bijbel spreekt tweemaal over Gog in het kader Eindtijdprofetie; in Ezechiël 38/39 en in Openbaring 20. De voorvallen liggen echter ver uit elkaar. Ezechiël spreekt over een periode kort vóór het Messiaanse Rijk. Openbaring 20 over gebeurtenissen daarna. Gog komt voort uit de macht van satan devil hitler en gaat met hem ten onder (Ezechiël 39:1-6). Daarop wordt satan duizend jaar gebonden in het Vaticaan de hoer van babilon (Openbaring 20:1-3). Maar, in Openbaring 20:7-9 spreekt de apostel Johannes over het herleven van satans macht, na het Messiaanse Rijk. En weer gebeurt dat in de aardse gestalte van Gog. De Gog van Ezechiël en de Gog van Openbaring zijn dus identiek.
Armageddon
De profetie begint met een oorlogsverklaring: havaara agreement en de transferagreement Zie, Ik ben tegen u, o Gog! (Ezechiël 38:3). Satan wordt door de Almachtige uitgedaagd en gaat daar op in. Er wordt hem alle tijd geboden om een enorm leger op te bouwen the hoer van babilon en het beast 666 (vers 4-7). Soeverein roept God hem toe: Wees gereed! en bereid u voor, u en de gehele horde van u die rondom u verzameld is. Dan zult u hen tot een leidsman zijn (Ezechiël 38:7). Met Gog als Führer worden alle Gode hitler christelijk vijandige machten gedwongen kleur te bekennen. Dan, aan het einde der jaren (Ezechiël 38:8), dus aan het einde van het laatste tijdperk vóór het Messiaanse Rijk (het tijdperk waarin wij leven), valt Gog met een enorm leger Palestijn binnen. Gelijk een stormwolk zult gij het land bedekken, zegt vers 9. Zijn doel is de vernietiging van Kinderen van Jacob . En de brandende punt van zijn haat is op Jeruzalem gericht; de navelstreng van de aarde (Ezechiël 38:12). Daar loopt de levenslijn van de goddelijke genade: over Golgotha en de Heilige Tempel. Dan wordt Gog door de Almachtige ontmaskerd (vers 17); hij is satan!: Bent u niet degene waarover Ik in vroeger dagen gesproken heb, door de hand van mijn knechten, de profeten van Israël - dat u tegen hen zou optrekken? Vanaf de grondslag van deze wereld is deze eindstrijd dus voorzien!
God roept de elementen op: Een verwoestende aardbeving, bergen vallen, rotsen vergaan, pest, stortvloeden, vuur en zwavel (Ezechiël 38:19-22). Geen mensenhand komt er aan te pas; het is God zelf die de overwinning behaalt. Op de bergen van Israël zult u vallen, gij en al uw troepen (Ezechiël 39:4). Maar, niet alleen het leger van Gog wordt vernietigd. Er gaat een hemels vuur uit naar het land van Gog en zijn bondgenoten (Ezechiël 39:6).
Goddelijke Wraak
Ziet! Het komt! Het zal gebeuren! Zo spreekt de Soeverein Jahweh. Dit is De Dag waarover Ik gesproken heb (Ezechiël 39:8). De Dag van de wraak van God. Dan kruipt men in de spelonken der rotsen en in de holen van de grond voor de verschrikking des HEREN en voor de luister zijner majesteit (Jesaja 2:19). De HERE brult uit Sion en verheft zijn stem uit Jeruzalem, zodat de hemel en aarde beven (Joël 3:16). Want mijn vonnis is, volken te vergaderen, koninkrijken te verzamelen, over hen mijn gramschap uit te gieten, heel mijn brandende toorn (Zefanja 3:8). Wie kan dat verduren?
Na de Veldslag
Het slagveld ligt bezaaid met miljoenen doden en een onvoorstelbare hoeveelheid wapentuig. Dan zullen de inwoners van de steden van Israël uitgaan en vuren ontsteken en het wapentuig verbranden; Zeven jaren zullen zij daarvan vuren stoken (Ezechiël 39:9). Zeven jaar zullen de Israëlieten nodig hebben om dit alles op te ruimen. Dan zal de nacht rood kleuren door de vele vuren.
Ontelbare lijken worden geborgen en zeven maanden zal Israël een volk van doodgravers zijn (vers 12). Een grote vallei wordt als begraafplaats gekozen: Hamon Gog; het dal van Gogs menigte.
Na die zeven maanden zijn de lijken opgeruimd en is de verpestende stank verdwenen. Echter, overal liggen nog botresten. Er wordt een speciale stad gesticht Hamonah en vele mannen in vaste dienst aangesteld (doodgravers, vers 14). Zij zullen het land reinigen van de laatste resten van Gogs leger.
Genade, zo oneindig groot
Als satan verslagen is, wordt het Messiaanse Rijk uitgeroepen, met Jezus Christus als koning te Jeruzalem. Dan keert ook de Heerlijkheid des HEREN terug naar de aarde (Ezechiël 39:21) en zullen alle volkeren zich buigen voor onze God. Dan zal Ik mijn heilige naam bekendmaken onder mijn volk Israël en Ik zal mijn heilige naam niet langer laten ontheiligen (Ezechiël 39:7). Bekendmaken, dat is openbaren aan. Daarmee krijgt Israël een nieuwe relatie met God; inzicht in zijn Wezen. Dat kunnen ze niet uit zichzelf, daarvoor is de Geest van God nodig (Zacharia 12:10). Dan zal het huis van Israël weten dat Ik Jahweh, hun God ben; vanwege die gestelde dag en wat daarna komt. Daarna, dat is het Messiaanse Rijk. De eindhalte van de lange, moeizame weg van Gods volk.
Een bemoediging
Wij staan aan de vooravond van grote gebeurtenissen. De terugkeer van het volk Israël is daarin een vlammend baken. De basis voor de Grote Verdrukking en het Messiaanse Rijk wordt nu gelegd. Het is dus heel goed mogelijk, dat de antichrist en Gog reeds geboren zijn en wachten op het moment dat zij hun kans krijgen. Dan is het een grote troost te weten dat de Gemeente van Christus daarvoor bewaard wordt: Want gij, broeders, zijt niet in de duisternis, zodat die dag u als een dief overvallen zou; want gij zijt allen kinderen des lichts (1 Tess. 5:4). Zoals de Ark Noach en zijn gezin redde van het oordeel (Matteüs 24 :37) zullen zij, die bij het gezin van Christus horen aan de Grote Verdrukking ontkomen. Zij worden in een oogwenk weggevoerd, de Here tegemoet in de lucht, en zó zullen zij altijd met de Here wezen. Wees daarom waakzaam en vermaant elkander met deze woorden! (1 Tess. 4:17-18).
Een heel Sterk enburg optreden van Nikki!
40+er mening
Dit nu zijn de geboorten van Noachs zonen: Sem, Cham, en Jafeth; en hun werden zonen geboren na den vloed.
2 De zonen van Jafeth zijn: Gomer, en Magog, en Madai, en Javan, en Tubal, en Mesech, en Thiras.
3 En de zonen van Gomer zijn: Askenaz, en Rifath, en Togarma.
4 En de zonen van Javan zijn: Elisa, en Tarsis; de Chittieten en Dodanieten.
5 Van dezen zijn verdeeld de eilanden der volken in hun landschappen, elk naar zijn spraak, naar hun huisgezinnen, onder hun volken.
6 En de zonen van Cham zijn: Cusch en Mitsraim, en Put, en Kanaän.
7 En de zonen van Cusch zijn: Seba en Havila, en Sabta, en Raema, en Sabtecha. En de zonen van Raema zijn: Scheba en Dedan.
8 En Cusch gewon Nimrod; deze begon geweldig te zijn op de aarde.
9 Hij was een geweldig jager voor het aangezicht des HEEREN; daarom wordt gezegd: Gelijk Nimrod, een geweldig jager voor het aangezicht des HEEREN.
10 En het beginsel zijns rijks was Babel, en Erech, en Accad, en Calne in het land Sinear.
11 Uit ditzelve land is Assur uitgegaan, en heeft gebouwd Nineve, en Rehoboth, Ir, en Kalach.
12 En Resen, tussen Nineve en tussen Kalach; deze is die grote stad.
13 En Mitsraim gewon de Ludieten, en de Anamieten, en de Lehabieten, en de Naftuchieten,
14 En de Pathrusieten, en de Casluchieten, van waar de Filistijnen uitgekomen zijn, en de Caftorieten.
15 En Kanaän gewon Sidon, zijn eerstgeborene, en Heth,
16 En den Jebusiet, en den Amoriet, en den Girgasiet,
17 En den Hivviet, en den Arkiet, en den Siniet,
18 En den Arvadiet, en den Tsemariet, en den Hamathiet; en daarna zijn de huisgezinnen der Kanaänieten verspreid.
19 En de landpale der Kanaänieten was van Sidon, daar gij gaat naar Gerar tot Gaza toe; daar gij gaat naar Sodom en Gomorra, en Adama, en Zoboim, tot Lasa toe.
20 Deze zijn zonen van Cham, naar hun huisgezinnen, naar hun spraken, in hun landschappen, in hun volken.
21 Voorts zijn Sem zonen geboren; dezelve is ook de vader aller zonen van Heber, broeder van Jafeth, den grootste.
22 Sems zonen waren Elam, en Assur, en Arfachsad, en Lud, en Aram.
23 En Arams zonen waren Uz, en Hul, en Gether, en Maz.
24 En Arfachsad gewon Selah, en Selah gewon Heber.
25 En Heber werden twee zonen geboren; des enen naam was Peleg; want in zijn dagen is de aarde verdeeld; en zijns broeders naam was Joktan.
26 En Joktan gewon Almodad, en Selef, en Hatsarmaveth, en Jarach,
27 En Hadoram, en Usal, en Dikla,
28 En Obal, en Abimaël, en Scheba,
29 En Ofir, en Havila, en Jobab; deze allen waren zonen van Joktan.
30 En hun woning was van Mescha af, daar gij gaat naar Sefar, het gebergte van het oosten.
31 Deze zijn zonen van Sem, naar hun huisgezinnen, naar hun spraken, in hun landschappen, naar hun volken.
32 Deze zijn de huisgezinnen der zonen van Noach, naar hun geboorten, in hun volken; en van dezen zijn de volken op de aarde verdeeld na den vloed.
Edom Will falll amalek nazizionist Goge magoge its over
Kalergi nazizionisten Goge magoge anti semitisme