Pezepiękna, cudna konferencja, Tak wiele wnosi, oby ją tylko słuchali Ci , których dotyczy, a często tak nie jest , BOŻE dziękuję Ci za takiego Ojca duchownego, Ojcze duchowny dziekuję Ci za tak cenne słowo natchnione....Bóg zapłać ! :)
wzruszyłam się.... niewiarygodnie mądre i piękne rzeczy mówi... a jednocześnie oczywiste.... dokładnie tak jest (także z psychologicznego punktu widzenia) ale zawsze dobrze usłyszeć to od takiego człowieka .... dziecko/ ludzie patrzą na to co ktoś robi a nie co mówi..... że Bóg objawia się dziecku poprzez rodziców , poprzez doświadczanie bezinteresownej, wrażliwej miłości, że dziecko ma prawo do błędów, bardzo pięknie mówi o szacunku dla dziecka.... o tym, że Bóg stwarza każdego do czegoś innego, że nie można go formatować na własne wyobrażenia bo Bóg dał może inne dary, talenty, pięknie mówi o atmosferze szczęścia i poczucie miłości rodzicielskiej.... tylko często tego go nie ma zwłaszcza jak ktoś wierzy w swoją religijność i najważniejszy formalizm.... albo szanuje się tylko te dzieci, które spełniają oczekiwania (toksyczne faworyzowanie niektórych dzieci) a potem takie dziecko nie ma własnej wartości, jest zagubione, nie zgadza się na wszelkie niewłaściwości... Jak pogodzić religijność i szacunek z biciem pasem albo godzeniem się na przemoc? świetnie, że powiedział też o nadmiernych wymaganiach, o niemądrym uporze rodzciów (kosztem dzieci) , o tym, że się nie rozmawia z dziećmi, że jak rodzic nie ma szacunku i zawsze wie lepiej (bardzo toksyczna postawa Pan i Władca...), że jak występuje chora nadopiekuńczość to takie dziecko ma przechlapane (nie ma głosu w domu to tym bardziej w pracy czy wśród obcych, nie ma kiedy i jak dojrzeć, nie umie nawiązywać relacji, nie ma przyjaciół czy znajomych, nie daje sobie rady z życiem, nie umie walczyć o siebie, nie jest szczęśliwe, nie wykorzystuje własnych możliwości, każda decyzja przerasta, życie ucieka... człowiek może nie zdążyć z życiem, tkwiąc w miejscu), super mówi o wychowaniu do relacji (a czasem dzieci wychowywane są tylko do tego aby służyć i być posłusznym rodzicom i spełnianiu ich oczekiwań), o cierpliwości etc etc! Jak wytłumaczyć potem dziecku czy nastolatkowi , że stal za tym Duch Święty jeżeli rodzice robią odwrotnie niż ten ksiądz mówi? Trzeba rozprzestrzeniać ten filmik! Część rodziców musi się zreflektować - mieć szanse na więź z dzieckiem/ dziećmi, które jednak nie miały tego szacunku, może nie czuły miłości, wsparcia, empatii... Wychowanie religijne poprzez miłość a nie musztra, modlitwa na siłę bez sensu.... Oby jak najwięcej osób to posłuchało! a jak już narobili błędy wcześniej niech ich nie kontyuunują a próbują naprawić!
Takim rodzicom należy strzelać w tył głowy bez zastanowienia ja wiem, że to jest brutalne, ale toksyczne świnie już sie nie zmienią, bo nie chcą. Każda jednostka wie, że upokarzanie przemoc psychiczna jak i fizyczna zmienia drugiego człowieka a mimo to, to właśnie robi. Dla mnie to rzecz straszna celowo krzywdzić dziecko tak, więc takich rodziców trzeba katować. Nie ma czegoś takiego jak ''ja kocham swoje dziecko i dlatego go bije i upokarzam'' to jest obrona psychicznych toksycznych rodziców.
ja bardziej pisałam o nieświadomym - czasem ludzie myślą, że robią dobrze ale wychodzi odwrotnie - dlatego każdy musi mieć pokorę i uczyć się , czytać, szanować innych też dzieci , wspierać, traktować sprawiedliwie . Nie rozumiem jak ludzie, którzy sami doświadczli przemocy potem robią to samo , jak nie słuchają i nie chcą dokładnie poznać własnego dziecka...
...wielu umiera nie naprawiając dużo gorszych... ważne by dobrze wybierać i nie powielać toksycznych postaw w następnych pokoleniach i dalej jak dziecko małe coś wybiera z ewidentną krzywdą dla siebie itp rodzica obowiązkiem jest przestrzec lub wyjaśnić o co chodzi a jak większe to też ale uszanować decyzję...to świetnie tłumaczy ks. Dziewiecki. ...są takie dzieci co były bite i szarpane i tak zastraszone że nie zrobiły tego ani razu w stosunku do Rodzica a jaka jeszcze były gorsze sprawy to naprawdę nie jest łatwo... o tym że traktować jak obcego bo do obcych ktoś ten kulturalny to częste zjawisko. Dużo by pisać... chwała BOGU że dobro jest w internecie i kto czego szuka to znajdzie. Miłość i szacunek w obie strony i nauka pracowitości, porządku, systematyczności, czystości a nie mówiąc o sprawach duchowych to też z zachowania a nie słów wiadomo... ... postawa miłości najlepsza a skrajności precz...
napisałam bite szarpane zastraszane i dużo gorsze (i wielokropki) ...odcinać się od krzywdzących, nie pozwalać się krzywdzić, ... jak przebaczamy oczyszczamy siebie z nienawiści, złości, żalu, goryczy, pretensji itp a czy przebaczymy to jest nasz wybór ale przeważnie to jest proces długotrwały nie jednorazowy a raczej etapowy-pewnie każdy ma inaczej... bardzo Tobie współczuje i żałuje Ciebie że tak miałeś i nie powinno to mieć miejsca bo może wywrzeć piętno ale to co napisałeś że nie życzysz nikomu bardzo dobrze rokuje więc w twym sercu- ja tak rozumiem z tego co napisałeś- chodzi Tobie żeby nikt nikomu tak nie robił i tak powinno być i to zależy od wyborów ludzkich. Pozdrawiam Ciebie serdecznie i życzę radości i pokoju serca i byś był szczęśliwy.
To trochę smutne, że na kazaniach księża mówią o szacunku dziecka do rodzica, a odwrotnie nie... I potem ci rodzice szantażują dzieci w domu emocjonalnie, wymuszając posłuszeństwo dzieci względem nich, a o szacunku rodzica do dziecka się nie mówi. To ich najgorszy argument, gdy mówią ci wtedy "a 4 przykazanie to o czym mówi?" Spotkałam się nawet z opinią, że dzieci powinny być posłuszni swoim rodzicom, nawet gdy dziecko ma 30 lat (!) Za argument była podawana homilia księdza w kościele, bo niestety ale mało jest kazań do rodziców, by uszanowali swoje dzieci jako innego człowieka... Jak już coś księża mówią na ten temat to mówią to tak, że dzieci muszą szanować rodziców, ale odwrotnie nie wspomni nic. Powinny być organizowane co roku rekolekcje dla rodziców albo jakieś konferencje w kościołach, bo tylko oni wykorzystują gadanie księdza do atakowania dzieci.
No właśnie jest tak, jak Ojciec tutaj mówi: pierwszym i najważniejszym problemem jest osobista niedojrzałość Ojca, lub Matki, albo tez Ojca i Matki. Wyrazem tejże strasznej niedojrzałości duchowej, moralnej, kulturowej itd. jest między innymi brak szacunku w stosunku do siebie samego. Jeżeli ja siebie samego nazywam wariatem, osłem, baranem itd. to jak mógłbym innego człowieka bardziej szanować jak siebie samego? Jeżeli jestem w stosunku do jakiejś osoby grzeczny i myły, to nie dlatego że mam szacunek. Tak naprawdę to tylko egoizm! I w nim nie chce dać się zdemaskować jako ten cham i podły człowiek. Dlatego zakładam nieświadomie lub też świadomie maseczkę miłego, dobrego, mądrego itd. człowieka. To także niedojrzałość. Taki człowiek nie wie kim jest, nie posiada siebie samego, nie miłuje się. A zatem nie może mieć jakiejkolwiek dojrzałej relacji do kogośkolwiek, nie mówiąc już o miłości. Nasza ślepota robi nam psikusa i sugeruje że przecież my się staramy, i kochamy nasze dzieci, i nas samych itd. Ale to tylko zaślepienie o którym nie chcemy nic wiedzieć. A jeżeli ktoś się ośmieli nam o tym mówić... Oj bida mu, biada! W najlepszym przypadku powie mus się, że gada bzdury i nie wie, o czym gada. Gdyby daliśmy w prostej modlitwie nasze serca, tak naprawdę, Bogu, prosząc Go o oczyszczenie, i rozpoznanie Prawdy taka, jaka jest, jak chętnie Pan Bóg wysłuchał nas, i dal dobro temu, kto Go o to prosi. Ale ponieważ my sie ani nie modlimy, ani Boga o nic nie prosimy, chyba że nie o to dobro które Bóg chce dać, nic nie otrzymujemy. I dziwimy się mówiąc: "albo Boga nie ma, albo On mnie nigdy nie słucha". Oj On słucha... On słucha... Ty nie słuchasz! Dojrzejmy w końcu! Bo świat już nas zniszczył, ale tych którzy się nie wzniosą spali. Ich i ich dzieci. PS: Jeszcze jeden zwrot co do modlitwy. Niema takiego wzniesienia dusz ku Bogu, a więc modlitwy, której Bóg by "nie zauważył", lub jakoś "przeoczył". Całkiem tak, jakby chciał Bóg powiedzieć: "Przepraszam, mógłbyś powtórzyć, bo nie słuchałem". Nie!!! Bóg słucha zawsze! I Bóg obdarza zawsze Jego łaską. Tylko że ten Jego dar, dla nas często jest niewidoczny. Albo ziszcza się w innym czasie, albo miejscu ziemi, albo w inny sposób niż my myślimy. Ale nigdy Bóg do którego człowiek się zwraca, nie odwraca się, niezauważając ludzkiego bólu, jego potrzeb, zaufania, jakiejśkolwiek modlitwy, jaka by tez nie była.
Mnie rodzice nie szanowali , bili i gonili jak psa do roboty . Nie miałam warunków do nauki , a chcieli żebym dostawała dobre oceny . Zmarnowali mi dziecięce i młodzieńcze lata mojego życia . Nie miałam żadnych wzorców w domu .
Wiecie co wam powiem? Bez naprawdę żywej relacji do Jezusa, możemy słuchać, i słuchać, gadać i dyskutować, i co to da? Nic! Tylko naprawdę z Nim i w Nim, może się powoli, powoli zmieniać nasze myślenie, a zatem zachowanie. I wtedy nie tylko w stosunku do dzieci, ale także do własnych rodziców, rodzeństwa, zony, męża, teściów, sąsiadów, ludzi w pracy itd. Wtedy zmienia się wszystko. Ale trzeba czasu, i woli. Prośby, dziękczynienia, modlitwy, sakramentów, wytrwałości Jest jedna rada? Niema! Chyba że taka: Chrystus! Ale to nie proste, niech się nikt nie myli.
Bardzo mądre słowa, jednak w praktyce o tym się nie pamięta, lub też nie chce pamiętać. Wolą niektórych rodziców jest traktowanie siebie jako 'Pana', wymuszanie powielenia przez dzieci ich własnego wzorca lub wykreowanego obrazu (który często nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości), szantaże, krzyki, prowokacje, odwoływanie się do 'innych', wzbudzanie poczucia wstydu. Może to też nieznajomość lub brak powołania do rodzicielstwa. Niestety, brakuje mam takich homilii w kościołach, na rzecz wybiórczego traktowania Słowa Bożego dającego później pożywke dla niedojrzałych rodziców i traktowania przez nich swoich dzieci w sposób karygodny opierając się np. na czwartym przykazaniu. Na próżno później liczy się na odpuszczenie i 'wybaczenie' zadanych ciosów z którymi skutkami niejednoktownie zranione dziecko boryka się przez lata. Mowa powyżej o niezdrowej miłości, ale napewno wśród nas są bardzo pozytywne przykłady rodzicielskiej miłości, co zwłaszcza powinno się podkreślać i naśladować. Dziecko nie jest nic dłużne swojemu rodzicowi, na co ten mógłby liczyć mimo wszystko.
Do rodziców bijących dzieci. Potraficie sobie wyobrazić zachowującą się dokładnie jak wy Maryję? Zresztą do się odnosi do każdego zachowania wobec dziecka.
Słucham, słucham i tak sobie myślę, że też bym była taka mądra gdybym nie przebywała z własnymi dziećmi 24 na dobę od dwóch miesięcy, bo ktoś wymyślił pandemie i pozbawił mnie tym samym kilku godzin spokoju w ciągu dnia🤷♀️
@@learego8030 i co z tego ze je chciala? To nie moze miec swoich kilku godzin dziennie na odpoczynek? Pozniej wlasnie bez odpoczynku od dzieci rodza sie toksyczne przemeczone matki. Matka ma prawo sie wyzalic oczywiscie nie dzieciom ale tu czemu nie? Odczep sie
a wszyscy ksiedza sa tak madrzy skat towiesz nie klam nikt tak nie postepuje nie strasz dzieci biciem prowokujesz temat wychowalem 2 dzieci nie bitych mam wnuki jedna niunia akurat mieszka z dziadkiem kocham ja jak bym mogl uderzyc ksiadz bredzi a podnies reke na niunie oddam zycie to nie przechwalki
No właśnie.Ksiądz mówi o szacunku.Zgadzam się z tym jak najbardziej ale w Piśmie Świętym w kilku miejscach jest napisane żeby "rózgi synowi nie żałować".Jak się do tego odnieść?
Może i metafora ale moim zdaniem tłumacz pisma św nie miał innego słowa jak ruzga czy karcenie. A to chodzi o to żeby nie żałować korygowania błedów synowi
+kicikici5 tylko ilu rodziców zamiast wierzyć w swoją nieomylność - poczyta czasopisma, ksiązki, pójdzie po poradę do psychologa? ilu chce się uczyć? ilu psychicznie zamęcza dzieci bo ma być tak jak chca i koniec. A juz ludzie formalnie bardzo religijni zapominają często co to jest prawdziwa miłość, życzliwość..... Zdarza się, że ludzie nie znają własnych dzieci- jak samotne jesy dziecko/ dzieci, które nie mają się komu zwierzyć....
Dziekuję za mądre słowa, uważam, że każdy rodzic powinien tego wysłuchać.
Pezepiękna, cudna konferencja, Tak wiele wnosi, oby ją tylko słuchali Ci , których dotyczy, a często tak nie jest , BOŻE dziękuję Ci za takiego Ojca duchownego, Ojcze duchowny dziekuję Ci za tak cenne słowo natchnione....Bóg zapłać ! :)
Bog zaplac Ojcze,powinnismy o tym wiedziec,a nie wiemy😭
wzruszyłam się.... niewiarygodnie mądre i piękne rzeczy mówi... a jednocześnie oczywiste.... dokładnie tak jest (także z psychologicznego punktu widzenia) ale zawsze dobrze usłyszeć to od takiego człowieka .... dziecko/ ludzie patrzą na to co ktoś robi a nie co mówi..... że Bóg objawia się dziecku poprzez rodziców , poprzez doświadczanie bezinteresownej, wrażliwej miłości, że dziecko ma prawo do błędów, bardzo pięknie mówi o szacunku dla dziecka.... o tym, że Bóg stwarza każdego do czegoś innego, że nie można go formatować na własne wyobrażenia bo Bóg dał może inne dary, talenty, pięknie mówi o atmosferze szczęścia i poczucie miłości rodzicielskiej.... tylko często tego go nie ma zwłaszcza jak ktoś wierzy w swoją religijność i najważniejszy formalizm.... albo szanuje się tylko te dzieci, które spełniają oczekiwania (toksyczne faworyzowanie niektórych dzieci) a potem takie dziecko nie ma własnej wartości, jest zagubione, nie zgadza się na wszelkie niewłaściwości... Jak pogodzić religijność i szacunek z biciem pasem albo godzeniem się na przemoc? świetnie, że powiedział też o nadmiernych wymaganiach, o niemądrym uporze rodzciów (kosztem dzieci) , o tym, że się nie rozmawia z dziećmi, że jak rodzic nie ma szacunku i zawsze wie lepiej (bardzo toksyczna postawa Pan i Władca...), że jak występuje chora nadopiekuńczość to takie dziecko ma przechlapane (nie ma głosu w domu to tym bardziej w pracy czy wśród obcych, nie ma kiedy i jak dojrzeć, nie umie nawiązywać relacji, nie ma przyjaciół czy znajomych, nie daje sobie rady z życiem, nie umie walczyć o siebie, nie jest szczęśliwe, nie wykorzystuje własnych możliwości, każda decyzja przerasta, życie ucieka... człowiek może nie zdążyć z życiem, tkwiąc w miejscu), super mówi o wychowaniu do relacji (a czasem dzieci wychowywane są tylko do tego aby służyć i być posłusznym rodzicom i spełnianiu ich oczekiwań), o cierpliwości etc etc! Jak wytłumaczyć potem dziecku czy nastolatkowi , że stal za tym Duch Święty jeżeli rodzice robią odwrotnie niż ten ksiądz mówi? Trzeba rozprzestrzeniać ten filmik! Część rodziców musi się zreflektować - mieć szanse na więź z dzieckiem/ dziećmi, które jednak nie miały tego szacunku, może nie czuły miłości, wsparcia, empatii... Wychowanie religijne poprzez miłość a nie musztra, modlitwa na siłę bez sensu.... Oby jak najwięcej osób to posłuchało! a jak już narobili błędy wcześniej niech ich nie kontyuunują a próbują naprawić!
Takim rodzicom należy strzelać w tył głowy bez zastanowienia ja wiem, że to jest brutalne, ale toksyczne świnie już sie nie zmienią, bo nie chcą. Każda jednostka wie, że upokarzanie przemoc psychiczna jak i fizyczna zmienia drugiego człowieka a mimo to, to właśnie robi. Dla mnie to rzecz straszna celowo krzywdzić dziecko tak, więc takich rodziców trzeba katować. Nie ma czegoś takiego jak ''ja kocham swoje dziecko i dlatego go bije i upokarzam'' to jest obrona psychicznych toksycznych rodziców.
ja bardziej pisałam o nieświadomym - czasem ludzie myślą, że robią dobrze ale wychodzi odwrotnie - dlatego każdy musi mieć pokorę i uczyć się , czytać, szanować innych też dzieci , wspierać, traktować sprawiedliwie . Nie rozumiem jak ludzie, którzy sami doświadczli przemocy potem robią to samo , jak nie słuchają i nie chcą dokładnie poznać własnego dziecka...
...wielu umiera nie naprawiając dużo gorszych... ważne by dobrze wybierać i nie powielać toksycznych postaw w następnych pokoleniach i dalej jak dziecko małe coś wybiera z ewidentną krzywdą dla siebie itp rodzica obowiązkiem jest przestrzec lub wyjaśnić o co chodzi a jak większe to też ale uszanować decyzję...to świetnie tłumaczy ks. Dziewiecki. ...są takie dzieci co były bite i szarpane i tak zastraszone że nie zrobiły tego ani razu w stosunku do Rodzica a jaka jeszcze były gorsze sprawy to naprawdę nie jest łatwo... o tym że traktować jak obcego bo do obcych ktoś ten kulturalny to częste zjawisko. Dużo by pisać... chwała BOGU że dobro jest w internecie i kto czego szuka to znajdzie. Miłość i szacunek w obie strony i nauka pracowitości, porządku, systematyczności, czystości a nie mówiąc o sprawach duchowych to też z zachowania a nie słów wiadomo... ... postawa miłości najlepsza a skrajności precz...
napisałam bite szarpane zastraszane i dużo gorsze (i wielokropki) ...odcinać się od krzywdzących, nie pozwalać się krzywdzić, ... jak przebaczamy oczyszczamy siebie z nienawiści, złości, żalu, goryczy, pretensji itp a czy przebaczymy to jest nasz wybór ale przeważnie to jest proces długotrwały nie jednorazowy a raczej etapowy-pewnie każdy ma inaczej... bardzo Tobie współczuje i żałuje Ciebie że tak miałeś i nie powinno to mieć miejsca bo może wywrzeć piętno ale to co napisałeś że nie życzysz nikomu bardzo dobrze rokuje więc w twym sercu- ja tak rozumiem z tego co napisałeś- chodzi Tobie żeby nikt nikomu tak nie robił i tak powinno być i to zależy od wyborów ludzkich. Pozdrawiam Ciebie serdecznie i życzę radości i pokoju serca i byś był szczęśliwy.
Jadwiga Bob
Piękne kazanie, piękne. Bóg zapłać.
Wspaniała konferencja!
Sama, czysta Ewangelia!
Bóg zapłać Ojcu :*
To trochę smutne, że na kazaniach księża mówią o szacunku dziecka do rodzica, a odwrotnie nie... I potem ci rodzice szantażują dzieci w domu emocjonalnie, wymuszając posłuszeństwo dzieci względem nich, a o szacunku rodzica do dziecka się nie mówi. To ich najgorszy argument, gdy mówią ci wtedy "a 4 przykazanie to o czym mówi?" Spotkałam się nawet z opinią, że dzieci powinny być posłuszni swoim rodzicom, nawet gdy dziecko ma 30 lat (!) Za argument była podawana homilia księdza w kościele, bo niestety ale mało jest kazań do rodziców, by uszanowali swoje dzieci jako innego człowieka... Jak już coś księża mówią na ten temat to mówią to tak, że dzieci muszą szanować rodziców, ale odwrotnie nie wspomni nic. Powinny być organizowane co roku rekolekcje dla rodziców albo jakieś konferencje w kościołach, bo tylko oni wykorzystują gadanie księdza do atakowania dzieci.
Masz rację, całe dzieciństwo podcinają skrzydła a potem mówią leć... leć wysoko... dlaczego nie lecisz???
No właśnie jest tak, jak Ojciec tutaj mówi: pierwszym i najważniejszym problemem jest osobista niedojrzałość Ojca, lub Matki, albo tez Ojca i Matki. Wyrazem tejże strasznej niedojrzałości duchowej, moralnej, kulturowej itd. jest między innymi brak szacunku w stosunku do siebie samego. Jeżeli ja siebie samego nazywam wariatem, osłem, baranem itd. to jak mógłbym innego człowieka bardziej szanować jak siebie samego? Jeżeli jestem w stosunku do jakiejś osoby grzeczny i myły, to nie dlatego że mam szacunek. Tak naprawdę to tylko egoizm! I w nim nie chce dać się zdemaskować jako ten cham i podły człowiek. Dlatego zakładam nieświadomie lub też świadomie maseczkę miłego, dobrego, mądrego itd. człowieka. To także niedojrzałość.
Taki człowiek nie wie kim jest, nie posiada siebie samego, nie miłuje się. A zatem nie może mieć jakiejkolwiek dojrzałej relacji do kogośkolwiek, nie mówiąc już o miłości. Nasza ślepota robi nam psikusa i sugeruje że przecież my się staramy, i kochamy nasze dzieci, i nas samych itd. Ale to tylko zaślepienie o którym nie chcemy nic wiedzieć. A jeżeli ktoś się ośmieli nam o tym mówić... Oj bida mu, biada! W najlepszym przypadku powie mus się, że gada bzdury i nie wie, o czym gada.
Gdyby daliśmy w prostej modlitwie nasze serca, tak naprawdę, Bogu, prosząc Go o oczyszczenie, i rozpoznanie Prawdy taka, jaka jest, jak chętnie Pan Bóg wysłuchał nas, i dal dobro temu, kto Go o to prosi. Ale ponieważ my sie ani nie modlimy, ani Boga o nic nie prosimy, chyba że nie o to dobro które Bóg chce dać, nic nie otrzymujemy. I dziwimy się mówiąc: "albo Boga nie ma, albo On mnie nigdy nie słucha". Oj On słucha... On słucha... Ty nie słuchasz!
Dojrzejmy w końcu! Bo świat już nas zniszczył, ale tych którzy się nie wzniosą spali. Ich i ich dzieci.
PS: Jeszcze jeden zwrot co do modlitwy. Niema takiego wzniesienia dusz ku Bogu, a więc modlitwy, której Bóg by "nie zauważył", lub jakoś "przeoczył". Całkiem tak, jakby chciał Bóg powiedzieć: "Przepraszam, mógłbyś powtórzyć, bo nie słuchałem". Nie!!! Bóg słucha zawsze! I Bóg obdarza zawsze Jego łaską. Tylko że ten Jego dar, dla nas często jest niewidoczny. Albo ziszcza się w innym czasie, albo miejscu ziemi, albo w inny sposób niż my myślimy. Ale nigdy Bóg do którego człowiek się zwraca, nie odwraca się, niezauważając ludzkiego bólu, jego potrzeb, zaufania, jakiejśkolwiek modlitwy, jaka by tez nie była.
Dlaczego takich rzeczy nie mówi się w kościele ?? !!!!!!!!!
bo to raczej psychologia ale lepiej żeby mówili to niż to co teraz opowiadają
Mnie rodzice nie szanowali , bili i gonili jak psa do roboty . Nie miałam warunków do nauki , a chcieli żebym dostawała dobre oceny . Zmarnowali mi dziecięce i młodzieńcze lata mojego życia . Nie miałam żadnych wzorców w domu .
Współczuję Tobie. Miałem tak samo
Wiecie co wam powiem? Bez naprawdę żywej relacji do Jezusa, możemy słuchać, i słuchać, gadać i dyskutować, i co to da? Nic!
Tylko naprawdę z Nim i w Nim, może się powoli, powoli zmieniać nasze myślenie, a zatem zachowanie. I wtedy nie tylko w stosunku do dzieci, ale także do własnych rodziców, rodzeństwa, zony, męża, teściów, sąsiadów, ludzi w pracy itd. Wtedy zmienia się wszystko. Ale trzeba czasu, i woli. Prośby, dziękczynienia, modlitwy, sakramentów, wytrwałości
Jest jedna rada? Niema! Chyba że taka: Chrystus! Ale to nie proste, niech się nikt nie myli.
Bardzo mądre słowa, jednak w praktyce o tym się nie pamięta, lub też nie chce pamiętać. Wolą niektórych rodziców jest traktowanie siebie jako 'Pana', wymuszanie powielenia przez dzieci ich własnego wzorca lub wykreowanego obrazu (który często nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości), szantaże, krzyki, prowokacje, odwoływanie się do 'innych', wzbudzanie poczucia wstydu. Może to też nieznajomość lub brak powołania do rodzicielstwa. Niestety, brakuje mam takich homilii w kościołach, na rzecz wybiórczego traktowania Słowa Bożego dającego później pożywke dla niedojrzałych rodziców i traktowania przez nich swoich dzieci w sposób karygodny opierając się np. na czwartym przykazaniu. Na próżno później liczy się na odpuszczenie i 'wybaczenie' zadanych ciosów z którymi skutkami niejednoktownie zranione dziecko boryka się przez lata. Mowa powyżej o niezdrowej miłości, ale napewno wśród nas są bardzo pozytywne przykłady rodzicielskiej miłości, co zwłaszcza powinno się podkreślać i naśladować. Dziecko nie jest nic dłużne swojemu rodzicowi, na co ten mógłby liczyć mimo wszystko.
Święta prawda, co tu więcej pisać...
Do rodziców bijących dzieci. Potraficie sobie wyobrazić zachowującą się dokładnie jak wy Maryję? Zresztą do się odnosi do każdego zachowania wobec dziecka.
dobre słowa...jednak w przysiędze małżeńskiej obiecujemy przyjąć i po katolicku wychować potomstwo którym BÓG nas obdarzy.
Słucham, słucham i tak sobie myślę, że też bym była taka mądra gdybym nie przebywała z własnymi dziećmi 24 na dobę od dwóch miesięcy, bo ktoś wymyślił pandemie i pozbawił mnie tym samym kilku godzin spokoju w ciągu dnia🤷♀️
Ale to Twoje dzieci, sama je chciałaś xd
@@learego8030 i co z tego ze je chciala? To nie moze miec swoich kilku godzin dziennie na odpoczynek? Pozniej wlasnie bez odpoczynku od dzieci rodza sie toksyczne przemeczone matki. Matka ma prawo sie wyzalic oczywiscie nie dzieciom ale tu czemu nie? Odczep sie
a wszyscy ksiedza sa tak madrzy skat towiesz nie klam nikt tak nie postepuje nie strasz dzieci biciem prowokujesz temat wychowalem 2 dzieci nie bitych mam wnuki jedna niunia akurat mieszka z dziadkiem kocham ja jak bym mogl uderzyc ksiadz bredzi a podnies reke na niunie oddam zycie to nie przechwalki
Nie bredzi, tylko są tacy rodzice, co biją dzieci i karzą je w taki sposób =/ I nie są to wcale patologiczne rodziny!
Czy tylko ja nie mam głosu? Obraz działa, ale zero dźwięku...
Dźwięk jest.
No właśnie.Ksiądz mówi o szacunku.Zgadzam się z tym jak najbardziej ale w Piśmie Świętym w kilku miejscach jest napisane żeby "rózgi synowi nie żałować".Jak się do tego odnieść?
Te słowa "rózgi synowi nie żałować" są przedstawione w sposób metaforyczny
Może i metafora ale moim zdaniem tłumacz pisma św nie miał innego słowa jak ruzga czy karcenie. A to chodzi o to żeby nie żałować korygowania błedów synowi
Google : przebaczenie chroni serce blogspot
nie
Ale my przeciez staramy sie wychowywac dzieci jak potrafimy,i nieraz popelniamy bledy,uczymy sie cale zycie...
+kicikici5 tylko ilu rodziców zamiast wierzyć w swoją nieomylność - poczyta czasopisma, ksiązki, pójdzie po poradę do psychologa? ilu chce się uczyć? ilu psychicznie zamęcza dzieci bo ma być tak jak chca i koniec. A juz ludzie formalnie bardzo religijni zapominają często co to jest prawdziwa miłość, życzliwość..... Zdarza się, że ludzie nie znają własnych dzieci- jak samotne jesy dziecko/ dzieci, które nie mają się komu zwierzyć....