Osobowość BORDERLINE - 8 cech... + jak rozpoznawać
Вставка
- Опубліковано 16 лис 2024
- Zaburzenie osobowości borderline (borderline personality disorder- BPD) jest stosunkowo młodą, ale także dość popularną diagnozą w obecnych czasach, a osoby, które spełniają jego kryteria często odwiedzają gabinety psychoterapeutów oraz są pacjentami lecznictwa psychiatrycznego. Stanowi złożony zespół objawów, które sprawiają, iż człowiek nimi dotknięty czuje się nieszczęśliwy, a osoby z nim obcujące często odczuwają frustracje, złość, poczucie bezsilności, nie potrafią zrozumieć co się dzieje i nie wiedzą jak się zachowywać, aby pewnych reakcji uniknąć. BPD to grupa zaburzeń, którą specjaliści od zdrowia psychicznego umieszczają pomiędzy nerwicą a psychozą. Osoba mająca takie rozpoznania najczęściej funkcjonuje lepiej niż pacjent z psychozą, natomiast gorzej niż osoba z nerwicą. Jej życie jest zazwyczaj chaotyczne, nieuporządkowane, pełne ryzykownych zachowań i sytuacji, niestabilnych i przelotnych związków, znajomości, burzliwych zmian nastrojów i emocji. Charakterystyczne zachowania tych osób to mn : trudności w kontrolowaniu emocji i zachowań, impulsywność,
zmienność nastrojów, lęk przed odrzuceniem i trudności w relacjach interpersonalnych, ryzykowne zachowania, autodestrukcja i próby samobójcze, zaburzenia tożsamości .
________________________________________________________________________________________________
Skorzystaj z kodu rabatowego: youtube10 i otrzymaj 10% zniżki na wszystkie moje produkty online :kasiasawicka.p...
MAIL/ COLLABORATION:
k.sawickam@wp.pl
ZNAJDŹ MNIE W SIECI:
Tik Tok: / kasiasawicka.pl
Facebook: / rodzinne-puzzle-650720...
Instagram: / kasia.sawicka.pl
NAJPOPULARNIEJSZE FILMY:
Toksyczni ludzie:
• TOKSYCZNI LUDZIE - 8 c...
Toksyczny Narcyz:
• TOKSYCZNY NARCYZ - 10 ...
Osobowość BORDERLINE:
• Osobowość BORDERLINE -...
SERIA DLA RODZICÓW:
• Jak kształtować od naj...
OBRAZY I PORTRET Z TYŁU:
/ glorisawi
➡➡➡ Mam na imię Kasia, mam 158 cm wzrostu, mieszkam w Gdyni. Z wykształcenia pedagog, mam piątkę dzieci. Wiele lat spędziłam w terapii pedagogicznej, pracując z dziećmi, które miały problemy z czytaniem oraz byłam trenerem szybkiego czytania i technik pamięciowych. Moje ulubione tematy to: indywidualne podejście do dzieci, nastolatki, rozwój osobisty, dysfunkcje w rodzinie.
"Nienawidzę i kocham. Czemu tak się dzieje - Spytasz. Nie wiem. Lecz czuję, że tak jest. I cierpię. "
Katullus
Uważam że czym jest borderline tak naprawdę wiedzą jedynie osoby których to dotknęło, a osoba "zdrowa" będzie miała jedynie suchą wiedzę na ten temat.
I całe szczęście :-)
@@ZarowkaAnia no niezbyt, brak empatii nie jest dobry
@@kornelia5224 Trudno. :-)
KS tak to w życiu bywa,że dopóki sami czegoś nie doświadczymy mamy o tym raczej mgliste pojęcie.Czasami to dobrze a czasami źle....
Oraz ich bliscy którym zgotowali piekło...
Dwa razy miałem doświadczenie z osobami borderline. Olbrzymi stres i toksyczność tych relacji a dodatkowo wpuszczanie mnie w prymitywne manipulacje, szantaże emocjonalne. Mam taki uraz na relacje z tego typu osobowościami, że zwiewam niemal od każdej osoby, która na początku znajomości mówi mi, że zawodzą ją przyjaciele oraz rodzina, bo to mi już "podśmierduje" borderlinem. Jedna z osób, która miała to zaburzenie była wyjątkowo ekstremalna i burzliwa w relacjach z ludźmi: groziła nożem teściowej, głodziła się demonstracyjnie przez tydzień. Bardzo trudno z takimi osobami utrzymuje się kontakt
Co ciekawe potrafią natomiast tkwić w dziwnych relacjach partnerskich/seksualnych z osobami, które je źle traktują, krzywdzą, oszukują, wykorzystują, okradają i z którymi wiedzą, że nie mogą (np. osoby w małżeństwie, z dziećmi) lub nie chcą sami zbudować związku, zawrzeć małżeństwa.. Kiedy wiedzą, że na dłuższą metę nic z tego nie będzie i nie może to jest ok. A tych, którzy traktują je dobrze, osoby z tym zaburzeniem potrafią z byle powodu znienawidzić i zerwać kontakt
A co z osobami wychowanymi przez bordenline??? One kompletnie się nie orientują, że te cechy przejmują.
Jak się budzą to mają potrzebę utraty życia. Np. 40 lat tak żyły...
Zawsze myślałam, że to wszystko ma przyczynę w mojej chorobie nowotworowej, okazuje się, że całe moje dzieciństwo idealnie pasuje do tej definicji.
Żyłam z takim człowiekiem przez 3 lata. To nie są ludzie, którzy nie czują. To są ludzie którzy czują tak dużo, że aby stłumić choć na chwilę ból psychiczny zadają sobie ból fizyczny. Przyjęło się, że stereotypowo jest to cięcie nadgarstków, ale bywają bardziej spektakularne sposoby jak boksowanie betonowej ściany do krwi i niemal utraty przytomności (mężczyzna). Nie czują psychopaci i to oni w poszukiwaniu "czegoś do odczucia" łamią np. tabu seksualne (bo to co w granicach tabu nie dostarcza emocji)..... w skrajnej formie stając się zabójcami. Pustka o której mówią pacjenci z borderline to nie brak emocji tylko "brak człowieka w człowieku", mają tak znikomą świadomość siebie, co lubią, co myślą, ale na pewno nie jest to świat pusty emocjonalnie. Osoba z borderline nie jest w stanie funkcjonować samodzielnie. Z jednej relacji od razu (tydzień, miesiąc) przeskakuje do kolejnej. Partner nie jest partnerem, nie jest człowiekiem. Jest niezbędnym dla życia takiej osoby elementem rzeczywistości, ponieważ niemożność skonfrontowania się ze samym sobą jest przez tych ludzi rozwiązywana w taki sposób,że wszystko projektują na partnera. Jestem zakochany=jesteś cudowna/y, jestem sfrustrowany = jesteś (tu dowolny niecenzuralizm), odniosłem porażkę (często wyimaginowaną) = "to twoja wina". Tam nigdy nie ma komunikacji z własnym wnętrzem "bo by zbyt bolało", więc następuje projekcja na zewnątrz. A najbardziej typowy objaw to stała autodestrukcja swojego świata relacji z innymi ludźmi, która boli. Narcyz/psychopata będzie przez ludzi odpychany ale nie będzie czuł z tego powodu dyskomfortu. Borderline każdy rozpad każdej relacji będzie przeżywać, nawet jeśli na zewnątrz będzie to wyglądać inaczej, bo po 3 dniach ona/on będzie umawiać się już z kolejną dziewczyną/chłopakiem. Jak wspominałam - potrzebuje elementu zewnętrznego żeby przeżyc utratę. "Boję się, że to moja wina, ale skoro Asia/Krzyś ze mną gadają i jest fajnie to może jednak to nie ja, tylka ta zła ona/zły on?"
Natomiast do osób które zaczynają podejrzewać "to o mnie". Jak każde zaburzenie osobowości należy to rozpatrywać w kategoriach continuum, a nie punktu. Schematy borderline w jakimś zalążku ma każdy z nas, to co określa się jako borderline przez klinicystów to nasilenie zachowań na tyle intensywne, że uniemożliwia jednostce satysfakcjonujące egzystowanie w społeczeństwie. Bo KAŻDY z nas czasami ma kryzys "kim jestem", każdy "boi się odejścia osoby bliskiej", każdy ma lepsze dni przeplatające się z gorszymi, większość ma ochotę na epizod wysokiego ryzyka (skok na bungee, jazda motocyklem)
SPotkałam się z takim stwierdzeniem: Jak terapeuta diagnozuje borderline? Po sesji z taką osobą ma ochotę wbić zęby w futrynę. Mam nadzieję że kilku samozwańczych borderów uspokoiłam ;-) Wszystko jest z wami w porządku.... ;-)
magdaalet 👍dokladnie
magdaalet żyje z takim człowiekiem i uważam, że czują bardzo dużo . I te porywy na mocne emocje - u nas ostatnio był lot na spadochronie za motorówka. Gdzie ta osoba ma lęk wysokości. I jestem często ta 'zla' bo ktoś inny przecież ( wszyscy inni) uważają, że to on ma rację w każdej kwestii bo on jest najlepszy a właśnie mu nie wyszło coś bo ja 'zła' spowodowałam w dziwny sposób jego porażkę... Za chwilę mowi i wierzy w to bardzo, że gdyby nie ja on by nie żył i byłby nikim, niczego by nie osiągnął no bo to dzięki mnie pracuje ( bo jestem przy nim w życiu) . I otwarcie mowi wszystkim, że jestem jego najwspanialszym prezentem od życia, ale za nie długa chwilę mowi mi, że przezemnie coś w jego życiu dzieje sie złego ( i tu jestem najgorszą i sypią się mocne wulgarne słowa w moja stronę). Ucieczki w ten ryzykowny destrukcyjny świat, o który zawsze drżę. Stawianie mnie w sytuacjach bardzo trudnych uwikłanych przez tę osobe, gdzie muszę szukać rozwiązań 'żeby było dobrze ' . Pochodzi z rodziny, gdzie jest ciągła walka o coś między rodzicami. Boi się odrzucenia, ale też często zaprzyjaźnia się z jakąś osobą i nawiązuje więź, po czym nagle znika z jego życia zupełnie i uważa, że nie chce mieć z nimi nic wspólnego. Ucina kontakt. Nie odbiera telefonów. Notorycznie klamie, żeby przekoloryzowaac sytuacje...
Gab# elek z perspektywy 4 lat od rozstania mogę powiedzieć tylko tyle że najtrudniejsza rzeczą jest przyjęcie do wiadomości ze to co dobre było mi dane od tego człowieka doświadczyć było niestety nierozerwalnie związane z tym co było okrutne. nie można odciąć tego złego i zostawić tylko to dobre, tzn iluzorycznie dobre. Bo to że jestem całym było iluzja. to taki słownik gdzie to hasło oznacza "akurat teraz z pozostałymi tocze wojnę a ty jesteś po mojej stronie". terapia zmieni być może to co złe ale zmieni też to co nam odpowiadało. o ile do terapii dojdzie i o ile będzie skuteczna. ale zawsze kiedy zaczynam wracać pamięcią do tego co było dobre, przypominam sobie w jakim stanie było jego dziecko z poprzedniego związku. i kiedy tylko zaczynam myśleć co by było gdyby, to stawiam sobie jedno pytanie; czy chciałabym swojemu dziecku zafundować takie przejścia? nie... już wystarczy dramatów. ja miałam szczęście że przeżyłam, że w żadnym psychotycznym epizodzie, napadzie gniewu nie ucierpiałam. dla dziecka takie widoki, taka atmosfera domu to gwarancja bardzo nieszczęśliwej dorosłości. i chociaż tęsknię, kocham, to wiem że tak jest lepiej, choć nie ja zdecydowałam o rozstaniu. dzisiaj ciągle się zbieram do kupy ale widzę jakąś nadzieję na normalność której z takim człowiekiem raczej nie będzie. Ta historia popchnela mnie w kierunku miejsc, ludzi którzy wytłumaczyli mi czym jest mądra miłość, miłość która stawia granice i wymagania. Związek z borderline trwa tylko kiedy miłość jest głupia, bo pomoc można jedynie stawiając granice ale prawda jest taka że na 99% skończy się to rozstaniem, więc nie z miłości ale z egoizmu postępujemy nie tak żeby było to dobre dla nas i dla bordera, ale żeby border nas nie opuścił.... smutna to prawda ale tak niestety jest
Gab# elek dokładnie taka osoba. moze ten sam...
magdaalet dziękuję za ten komentarz, który tutaj napisałaś. Coraz bardziej jestem pewna, że to właśnie z borderem staram sobie ułożyć życie. Jest cholernie trudno, ciężko, niemożliwie. Skrajne sytuacje sprawiają że zaczynam kwestionować jego miłość i szacunek do mnie. Ja jestem w stanie zaakceptować wiele. Niestety po drugiej stronie nie ma kompromisów. Albo mi coś pasuje albo mam iść...
dobrze że są takie filmy, które powiększają świadomość, to jest super punkt zaczepienia :) ja mam 23 lata nie umiem utrzymać stałej pracy...
jestem z dysfunkcyjnej rodziny. ojciec narcyz, mama za ojcem, a siostry umiały się "obracać" tak, żeby zawsze wychodziły na swoje. A ja zawsze gdzieś z tyłu i każdy grał mi na nerwach, bo wszyscy wiedzieli jakiem mam słabości.
Albo jestem w euforii i jest świetnie albo stronię od ludzi śpię.
ten film przedstawia funkcjonowanie mojego umysłu w 99,9 %
SUPER FILM
Też nie umiałam utrzymać pracy. Terapeuta z nurtu dialektyczno-behawioralnego mi pomógł. W końcu mam stałą prace i jestem w normalnym związku. Gdzie przez 5 lat leczyli mnie na depresje antydepresantami. Mój poprzedni partner chciał, abhm rzuciła terapie żeby z nim wyjechac gdzie miał prace zdalna. Polecam zająć się sobą. Bardzo pomógł mi też kanał Doroty Filipiuk, gdzie jest sporo na temat produktywności co przydało mi się w pracy. Polecam książki o inteligencji emocjonalnej.
Czy mglaby Pani nagrać filmik o radzeniu sobie z lękiem i atakami paniki. Temat na czasie. Pozdrawiam serdecznie ☺
ojciec Winehouse nie był dla niej wsparciem, wręcz kazał jej grać koncerty i jechać w trasę kiedy była w złym stanie fizycznym i psychicznym m.in. z powodu uzależnienia. Odnowił z nią kontakt po tym jak stała się sławna żeby zarobić trochę pieniędzy. Oczywiście nie zmienia to faktu że Amy mogła być z nim związana i miec jego nierealistyczny obraz. Mowienie że był wsparciem i go zabrakło to typowe nagięcie faktów pod tezę :)
12:36 moja siostra ma Borderline. Nie wiem czy szukanie emocji jest tak częste przy tym zaburzeniu, bo siostra nie szuka ich s taki sposób. Nie pije, nie bierze narkotyków, nie jeździ samochodem w ogóle, nie pali. Głównie poświęca się studiom. A wychowaliśmy się z rodzeństwem w rodzinie gdzie matka miała prawdopodobnie borderline lub jakieś inne zaburzenie osobowości - patrząc teraz jak się zachowywała i zachowuje i wiedząc teraz jakie są objawy tego zaburzenia to sporo takich rzeczy u mojej mamy było. No i brała używki, dokładnie to alkohol i jazda pod wpływem. Też wychowała się w dysfunkcyjnym domu. Tata z kolei korzystał i korzysta z przemocy psychicznej i fizycznej (teraz sporo mniej, ale jednak nadal się mu zdarza, najczęściej wobec mamy, ale wobec młodszego rodzeństwa również). Z tego jak się zachowywał i zachowuje oraz jakie ma myślenie to ma albo skłonności psychopatyczne albo jest narcyzem. Też się wychował prawdopodobnie w dysfunkcyjnej rodzinie... Z tego powodu uważam, że jak para spodziewa się dziecka to powinny być robione testy czy rodzice nie mają żadnych zaburzeń i sprawdzenie środowiska w jakim rodzice przebywają, a by w razie czego wysłać rodziców na terapię. Powinno to być obowiązkowe....
Tu jest opowiedziany temat, aby zachecic do zgłębienia go. Zaden czlowiek NIE MA jednej "czystej" osobowości. Pani Kasia bardzo fajnie opowiada o tej wlasnie osobowosci. My wszyscy jestesmy zlepkiem różnych plus doświadczenia życia. Nie oburzajcie się, piszac że "opowiada bzdury", bo te filmiki wielu ludziom moga pomoc zrozumiec pewne rzeczy.
Nareszcie ktoś, kto mnie rozumie! Twój film bardzo mi pomógł w książce, którą piszę. Mogę o Tobie wspomnieć? Zaznaczam, że każdy, kto się w niej znajdzie, otrzyma egzemplarz z autografem!
Na temat proporcji wystepowania tego zaburzenia u kobiet i mezczyzn jest jeszcze inna teoria, moim zdaniem godna uwagi.
Duza role odgrywaja tu uwarunkowania i wzorce kulturowe zachowania plci. Wedlug niej typ Borderline jest czesciej diagnozowany jako taki u kobiet, gdyz przejawiaja "niekobiece" zachowania, takie jak szkodliwe dla siebie szalenstwa i agresje werbalna. U mezczyzn takie zachowania, jak naduzywanie alkoholu, szalona jazda, agresja, nie tylko werbalna, niestalosc uczuc, nagle opuszczanie kogos itp. sa tlumaczone inaczej, typowo "meskim zachowaniem". Przynajmniej kiedys bylo to dosc rozpowszechnione. Ponadto podczas gdy pewien odsetek kobiet z Borderline laduje u psychoterapeuty, pewien inny odsetek mezczyzn z tym zaburzeniem laduje od razu w wiezieniu.
Dziękuję za film. Uważam, że edukacja w takich tematach jest bardzo ważna. Pomaga mi zrozumieć dlaczego ktoś się tak zachowuje i zdystansować, nie brać tego tak bardzo do siebie.
Jakbym słuchał o sobie, cholera.
Po grzybach co najwyżej by zobaczył co mu dolega a nie miał żadnych halucynacji. Prawda o grzybach jest inna niż to co mówisz. Dobra sesja na grzybach zmienia życie człowieka.
17 lat żyłem z taką osobą. Prawie zostałem wrakiem człowieka. Teraz dochodzę do siebie. Widzę że świat może być piękny.
Przepraszam... Jakby mówili o mnie
kometarz pod takim filmem bardzo trafny.......
@grzegorz ferenc serio? darowałbyś sobie taki komentarz pod takim filmem XDD żałosne po prostu
Dlaczego?
Możesz powiedzieć coś więcej ?
Mi nikt nie mówił wprost "dlaczego nie jesteś taka jak ja?", ale zawsze byłam krytykowana za cechy, których moja mama nie posiada, a jednak ja nie jestem w stanie się ich pozbyć. Np. często się przewracam, zalewam i brudzę, często leci mi coś z rąk, często coś gubię, całe życie byłam za to wyśmiewana. Choć wstydzę się tego i bardzo bym nie chciała tych cech posiadać to nie jestem w stanie tego zmienić. zawsze słyszałam tylko, że "ja się jakoś nie przewracam na prostej drodze" albo "nigdy nie zgubiłam rękawiczek", albo podczas wspólnej nauki "ja już dawno to pamiętam, a ty wciąż nie?"
Na tym polega Twoja orginalność,nikt nie jest idealny,nie był i nie będzie.szanuj swoje ciało takie jakie otrzymałaś,to mieszkanie Twojej duszy na ziemi,czyli w świecie fizycznym,po wędrówce ziemskiej kiedy powrocimy do "ojca"zapomnimy o wadach jak zapomina się o dziorawych skarpetkach z dzieciństwa.patrzaj na to co ważne w życiu i po życiu a nie w jakim ubraniu chodzisz,czy ciele.każde "JA"jest cudowne i niepowtarzalne.JA to moja dusza w dobrej relacji z umysłem ktora dba o ciało bo w nim mieszka-ciało-skafander kosmonauty.pozdrawiam
Znam to…. Życzę wiary i niezłomności, dużo siły i odpuszczania czasami różnych rzeczy.
Masz tak jak moja córka,a moja córka to kopia mnie. Może Twoja matka też taka jest ale nie zauważa tego, może w innych momentach te wesołe przypadki się dzieją.
Pozdrawiam.
Łapka w górę Pani Kasia :)) 100 łapek :) dziękujemy serdecznie Za wiedzę i pozytywną energię !
Wysłuchałam Pani wykładu i przed oczami miałam wciąż moją przyjaciółkę z dzieciństwa. Czułam,że ona ma wielki problem ze sobą i nikt, prócz niej nie może jej pomóc. Odebrała sobie życie w wieku 24 lat,a miała fantastyczne warunki w domu i możliwości kształcenia,których wiele z moich znajomych nie mogło nawet sobie wymarzyć. Jej rodzice starali się jak mogli,ale nie dali rady. Nie wiem dlaczego,ale kiedy dowiedziałam się o tym,że odebrała sobie życie- nie byłam zaskoczona,a raczej utwierdzona- "to już".
Dziękuję za to,że wstawia Pani tego typu filmiki. Pozdrawiam
+Agápē pozdrawiam :)
Jest Pani cudowna kobietą i uwielbiam Panią dlatego pragne sprostowac , ze grzyby halucynogenne to nie są narkotyki .Wszystkiego dobrego !
Ależ oczywiście, że są!
Zawierają związki psychoaktywne...
Według mnie border line oznacza życie na krawędzi pomiędzy czarnym i białym. To jest jak życie na cienkiej linie. Drobne sytuacje łatwo wytrącają taką osobę z równowagi, co powoduje że spada w jedną lub drugą stronę. U zdrowszych ludzi, ta linia/granica jest łatwiejsza w kontekście utrzymywania równowagi i balansowania. A prawda jest taka, że wszyscy musimy uczyć się balansować.
U osób borderline, po prostu ta linia jest bardziej zdefiniowana, oni jakby przesadnie pokazują całymi sobą, przeżywają to, co przeżywa większość z nas. I właśnie poczucie własnej wartości u człowieka, pozwala na łatwiejsze balansowanie. Jeśli mamy niewiele tego poczucia własnej wartości, próbujemy tego szukać, ale nie wiemy gdzie, wtedy spadamy z liny, tzn stajemy się bardzo chwiejni, po prostu niewprawieni w sztuce życia. Za takie rzeczy należy "podziękować" rodzicom.
synterr zgadzam się. Sama nie mam takich zaburzeń, ale nad swoimi zachowaniami pracuję, a nieraz słyszę "mam borderline to nie moja wina..musisz to tolerować." najłatwiej zrzucić winę na chorobę, zamiast wziąć odpowiedzialność za swoje zachowania i zacząć nad nimi pracować. Nie ukrywam- mam dość dmuchania na kogos i pilnowania się, żeby nie powiedzieć czegoś co spowoduje kolejny wybuch..
Wiem z wlasnego doswiadczenia, ze psychoedukacja w przypadku borderline jest bardzo wazna. Dlatego jestem wdzieczna za zamieszczenie filmiku. Ilustruje Pani swoje rozwazania przykladami, co pozwala na lepsze zrozumienie tematu i rozpoznawanie u siebie roznych schematow. Dodam takze, ze brak mi slow dla emocji, swoich i drugiego czlowieka. Dlugoletnia terapia jest wyczerpujaca, ale przynosi dobre rezultaty. Podobnie jak autoterapia poprzez czytanie ksiazek psychologicznych i biograficznych.
Zofia Wiaderkowa zgadzam sie :)
Bardzo cieszę się, że trafiłam na ten kanał. Od dawna się zmieniam i pracuję nad sobą, chodzę na terapię i przekopałam już tony filmików na youtube o tematyce zdrowia psychicznego, jak być lepszą wersją siebie itp., itd... Jednak zawsze odbierałam te treści jako gotową instrukcję obsługi swojego umysłu, a gdy oglądam Pani filmiki, czuję się inaczej. Bardzo wiele się uczę poprzez samo obserwowanie Pani i Pani rodziny zachowań, mowy ciała, mimiki - bije od Was ciepło, samoakceptacja i świadomość, że nigdy nie będziemy idealni, jesteśmy różni i szkoda czasu, żeby się tym przejmować i dążyć do niezdefiniowanego ideału, a omijać radość z życia tu i teraz. Naprawdę, super jest to, że pokazujecie, że nie jesteście idealni, ale to akceptujecie, jest w Was luz, a jednocześnie pracujecie nad swoimi wadami. Dużo do myślenia dały mi filmiki o typach osobowości (sangwinik itp..), ponieważ jestem melancholikiem i zawsze czułam się z tego powodu gorsza (bo przecież wszyscy fajni ludzie to sangwinicy) i ciągle zarzucałam sobie, że nie jestem taka i taka. A po obejrzeniu tych filmików pomyślałam sobie, że kurczę, przecież nie trzeba wartościować tego, że ktoś jest lepszy, a ktoś gorszy, tylko każdy powinien robić najlepszy użytek z tego, w czym jest dobry i dzielić się tym z innymi i być z tego dumnym! :) Mogłabym podać jeszcze wiele przykładów takich moich wniosków i odkryć podczas oglądania Pani kanału. Wiem, że trochę się rozpisałam, ale czułam potrzebę podziękowania za to, że tworzy Pani na YT. Życzę dużo siły i radości! Pozdrawiam :)
+jatoja jatoja bardzo dziekuje :) pozdrawiam:)
Czynnik genetyczny ,biologiczny też jest ważny.Predyspozycje
Nie wiem, czy istnieje w internecie coś bardziej szkodliwego niż ludzie bez żadnego wykształcenia w danym kierunku, którzy wypowiadają się o poważnych problemach psychicznych. Przykro mi, że tylu ludzi to ogląda i wierzy przedstawianej przez tą panią wiedzy.
Najpierw to P. powinien nauczyć się słuchać ze zrozumieniem. Pani Kasia wielokrotnie mówiła, że ma wykształcenie pedagogiczo - psychologiczne. To Pan/Pani w mojej ocenie ma problem ze sobą i nieuzasanione poczucie wyższości. Generalnie zasada jest taka - aby najpierw zacząć od siebie i zadać pytanie - co ja zrobiłam/em dla innych?kim ja jestem aby oceniać?czy ja mam jakieś osiągniecia i potrafię bezinteresownie podzielić się z innymi i komuś pomóc. Ja dziękuję że są takie pozytywne osoby jak Pani Kasia S💕Pan najlepiej zrobi jak zamilczy i skupi się na tym co Pan sobą reprezentuje i co ma do zaoferowania, dobrze?
Dokładnie
@@waitiekatiekatrina8968 Słuchać umiem. A gdybym miał powiedzieć co cenię w życiu najbardziej - powiedziałbym, że ludzi, ludzi którzy podali mi pomocną dłoń kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam i co ciekawe to przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości nawet z pozoru uniwersalne bywa że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście by tak rzec ponieważ je znalazłem i dziękuję życiu, dziękuję mu, życie to śpiew, życie to taniec, życie to miłość.
Moja córka ma Bordera...Lata walki.proby samobójcze.. kłopoty wychowawcze. pobyty w szpitalu psychiatrycznym..Agresja wobec mnie i siostry.. .KOSZMAR.. Nawet tam.powiedziano mi.ze córka SYMULUJE i nie mam więcej tam przyjeżdżać.. Dopiero po latach.u psychologa potwierdzona tego typu osobowość.. I teraz terapia / niestety platna/ przez długie lata..Córka jest w udanym związku.chlopak jà wspiera.. OBY ta relacja trwała.bo oceniam że on/ jej chlopak/ tez jest dla niej TERAPIĄ..
Podziwiam Panią. Mnie zdiagnozowali jako osobe depresje w wieku 22lat, potem jedna terapeutka i teraz obecny terapeuta, który prawie 4 lata temu zdiagnozował jako borderline. Mam 31 i dalej jestem w tej terapi. Moja mama powiedziała, że nie interesuje ją co to jest borderline. Uważa, ze wszystko robi ok. Powiedziała mi, że mój border to wymówka do złego traktowania innych. Pani córka ma ogromne szczęście, ze ma taką wspierajacą matke.
Mam border pomaga omega oleje i sport
Terapia pomaga?
@@olagerta8199a ja chce pomóc córce, nakłaniałam ją na terapię za którą zapłacę ale ona jedynie się na mnie (i innych) wyżywa i to na ostro. W czasie spokoju przyjmuje porady, a potem znowu daje nam popalić i nic nie robi. Ostatecznie to ona zerwała ze mną kontakt w b.wulgarny i ohydny sposób. Wiem, że wychowanie miało wpływ, ale nie udało mi się namówić córki na wspólną terapię. Ona ma teraz 27 lat.
Zajmuję się hipnozą regresyjna i wiem, że można wyeliminować zaburzenia emocjonalne. Natomiast wykład rewelacyjny, pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego 😊.
jestem skrajnościowa, mam autoagresję, mam problemy z kontaktami, mam poczucie, że ktoś miał przykrosć, dlatego, że ja żyję, ja żyję, , nie wiem, co bym zrobiła, gdybym nie wierzyła w Boga, i gdyby nie śnił mi się kilka razy JEZUS
nie wiem co bym zrobiła, gdyby nie szatan. tez mam bordera 😉
@@soulfrommarbellaco masz na myśli?
Chciałabyś porozmawiac, jesteśmy chyba w tym tak samo, daj znać jeśli jeszcze tu jesteś
Dziękuję za wykład. Pozdrawiam.
Ja to rozumiem nie w ten sposób że od granicy do granicy 3:33 tylko ta osoba idąc po linii granicznej dwóch stanów emocji/umysłu raz jest w jednym raz w drugim zależy jak postawi stopę. Po jednej stronie linii granicznej jest radość szczęście miłość euforia po drugiej smutek nieszczęście nienawiść depresja.. I nie ma stanu pośredniego tylko właśnie ta linia graniczna bardzo cienka..
5 m temu dowiedziałam się ze mam osobowość bordeline
Dużo filmów na yt obejrzałam dużo czytałam i obserwowałam swoje zachowanie
Jeśli miałabym polecić wam film żebyście zrozumieli co to za osobowość to ten film jest najlepszy
I ja w pierwszym odruchu miałam negatywny odbiór. Ale chyba jestem za. Pani Kasia oczywiście nie ma fachowej wiedzy o borderline - ale tej wiedzy brakuje również u samych psychiatrów i terapeutów. Brakuje nam w społeczeństwie. Borderline nie ogarnia całej osobowości, w różnych momentach i obszarach jest różnie. Borderline to choroba głodu - ciepła, bliskości tak wielka że uniemożliwia normalne czucie i konstruowanie tożsamości. najwyższy odsetek samobójstw występuje w tym zaburzeniu. Ci ludzie naprawdę tkwią w wielkiej samotności sami ze sobą - potrzebują wrażliwości ze strony społeczeństwa. Nie zawsze , ale zazwyczaj dźwigają koszmarne traumy - przemocy, porzucenia, molestowania; wyziębienia emocjonalnego trwającego latami.
Tak i dlatego gdy są tego świadomi mogą wiele zmienić.
@ jak maja to zmienić skoro ich mozg nie reaguje na bodźce?
Mialam ciężkie dziecinstwo, ale zadnych mocnych zaburzen nie mam procz tego, ze jestem bardzo wrażliwa. Znam osoby z borderline i to jest koszmar. Lepiej zyc z osoba ciezka chora niz z chora psychicznie.
+Kasia Sawicka, czy mogłabyś nagrać film o chorobie afektywnej dwubiegunowej i jak ją widzi psychologia, a nie psychiatria? Od strony psychiatrycznej temat znam, natomiast chciałabym się dowiedzieć, jak takiej osobie można pomóc od strony psychologicznej. I chodzi mi o sytuację, kiedy chcemy pomóc tej osobie, a nie wycofać się ze znajomości. Dziękuję!
To dobry pomysł.
Również jestem ciekawa, czy można jakoś takiej osobie pomóc. Czy istnieje wogole taka możliwość :(
I ja jestem za.
Polecam książkę napisaną bardzo fajnie ze wskazówkami przez borderlineowców:
"Złap równowagę" Piotr Bucki, Wojciech Pączek
Mam te zaburzenia ,i wiem jak się ciężko z tym żyje .
Ja mam tak samo
podejrzewam to u siebie
Ja tez
Witajcie w klubie
Jeszcze ciężej żyje się z wami. Nie pozdrawiam.
Bardzo proszę o informację w jaki sposób rodzina może pomóc osobie z borderline. Poprzez nasze słowa lub czyny jak możemy współistnieć w pokoju?
dobrze, że przeszłam po tej rurze na moście gdańskim cało i zdrowo
Tez mialam takie zabawy
Wydaje mi się,że przypisywanie księżnej Dianie takich zaburzeń jest nadużyciem.wiadomo tak wiele o jej życiu i zachowaniu,że można się pokusić o stwierdzenie, że to mąż,starszy i doświadczony manipulował nią, drwił, zdradzał.stad,po zrozumieniu swego położenia miała,przez ok.3 lata,problem z jedzeniem, wybuchała płaczem itp.ale zawsze potrafiła się opanować i perfekcyjnie wywiązywać z obowiązków matki i obowiązków publicznych.najzdrowsza młoda dziewczyna mogłaby mieć załamanie tkwiąc w małżeństwie bez wyjścia.kłotnie z zimnym i wyrachowanym mężem to jeszcze nie borderline.kiedy postanowiła iść na "wojnę" z Karolem,a potem separacja i wreszcie rozwód,to co?BORDERLINE JEJ NAGLE PRZESZŁO?w ostatnich latach przed śmiercią nie robiła wrażenia chwiejnej emocjonalnie.zreszta w dzieciństwie i czasach nastoletnich także nie,niania Spencerow opisała to w swojej książce.mysle, że opowieści o problemach Diany z emocjami, wzięły się po opublikowaniu w USA (w UK nie mogła się ukazać), książki byłej gospodyni z letniej rezydencji Diany i Karola.pani ta pracowała tam 3 lata w najgorszym okresie ich małżeństwa, była świadkiem okresu przedrozwodowego, miała wielki żal,którego nie kryła, o utratę dobrej stalej posady i o to,że Diana zabrała do Kensington(gdy "likwidowano" wiejska rezydencje) tylko jedno małżeństwo pracowników.w jej książce Diana faktycznie wychodzi na histeryczkę.
+Nur bardzo lubię Diane :) a przykład jest z literatury fachowej :)
Kasia Sawicka a konkretnie,jakiś przyklad można prosić? W wypadku znanych osób,wypowiada się w mediach i własnych publikacjach,wielu fachowców i niby fachowców,ale bez badania,bez wywiadu z pacjentem.sama obserwacja wykreowanego wizerunku i z tego diagnoza -to niepoważne.ale osobę publiczną rzeczywiscie każdy może oceniać,w tym ja.wedlug mnie Diana nie miała borderline.taka osobowość jest na zawsze,i nie wybiórczo np.przy mężu,a przy dzieciach, czy innych osobach już nie.
Kasia Sawicka polecam na UA-cam w pudelektv wypowiedź Korwin-Piotrowskiej o Dianie(Karolka o mediach,celebrytach i innych ludziach że swiecznika ma wiedze).jest też całkowicie odmienna wypowiedź Jacykowa,ale ten bzdury gada.
Świetny kanał Pani Kasiu. Czytelny przekaz. Cenne wiadomości. Przydatna wiedza. Słucham systematycznie i wiele korzystam. Tak trzymać... Dziękuję 😊 ❤
+m l 😃❤
Pani Kasiu, oglądam Pani filmy od wczoraj. Bardzo dziękuję za wszystkie. Bardzo mi pomagają w mojej obecnej sytuacji życiowej i w wielu miejscach potwierdzają moją intuicję. Pozdrawiam serdecznie!
Też jestem taki wrażliwy jak ten chłopak, o którym Pani opowiadała, też właśnie lubię instrumenty, muzykę, sztukę takie rzeczy... Mam teraz 23 lata i mam straszne wahania nastroju od paru lat, takie że aż muszę brać leki stabilizujące nastrój, które nawet mi pomagają. Jednak chemia w moim przypadku to tylko wspomagająco, bo wiem że wymagam psychoterapii i to takiej porządnej. W rodzinie u mnie też właśnie nie było tak dysfunkcyjnie tylko właśnie brak emocji i ciepła od rodziców, moja mama też wrażliwa i to bardzo, ale zapijała swoje żale i nie miała z nikim stałego kontaktu. No i niestety u mnie ten brak takiej elastyczności emocjonalnej u rodziców przerodził się w ciągłe poczucie lęku i odcięcie od emocji, czasem nie umiem w zasadzie nic czuć prócz lęku. No i jeszcze mam te wahania i czarno-białe myślenie. Też nie jestem agresywny, nie uzewnętrzniam w ogóle emocji, wszystko w sobie duszę odkąd tylko pamiętam. I właśnie takie tłumienie w sobie uczuć, szczególnie tych negatywnych jak np. wrogość, agresja, gniew może doprowadzić do przekierowania tych uczuć na siebie, czyli wytworzy się autoagresja i w najgorszym wypadku zakończyć się to może samobójstwem. Więc tutaj nie dziwię się temu chłopakowi, o którym Pani opowiadała. Ja z kolei mimo przerażającej samotności i objawów lękowych staram się jeszcze naprawić, chociaż żebym mógł w końcu czuć przyjemność z kontaktów z drugim człowiekiem i miał normalne emocje. Dlatego idę na psychoterapię od września 2021 r., to już druga moja psychoterapia, bo na poprzedniej nie czułem się zbyt dobrze i ostatecznie po 2,5 roku musiałem ją przerwać. Więc teraz nadzieja w kolejnej psychoterapii :)
Pani film mi naprawdę pomógł jestem z osobą z tym zaburzeniem i zdecydowała mi się powiedzieć o tym niedawno oraz wiem że chodzi na terapię na początku nie wiedziałem co o tym myśleć jak się dowiedziałem ale teraz z czasem nie mam wątpliwości co do tego związku układa się dobrze i staram się wspierać moją drugą połówkę .
Bardzo dziękuję. Świetny wykład.
Dziekuje za ten filmik. W prosty sposob sa wyjasnione podstawy i zaznajomilam sie z tematem.
Pozdrawiam serdecznie.
Co zrobić jak osoba z borderline opowiada o tym, że była molestowana, a to jest nieprawdą? Zmyśla, manipuluje ludźmi. Wszczyna śledztwa, po latach kolejne nowe historie. Jak sobie poradzić z taką osobą? Już całkowicie się odcięliśmy, a ona "wraca".
świetny film, tyle wiedzy! Ciekawe spostrzeżenie dotyczące ilości osób z różnymi zaburzeniami w porównaniu z "dawnymi" czasami, po prostu kiedyś tego nie diagnozowano. A historia chłopaka z porządku filmu daje dużo do myślenia...lecę posłuchać następny film :)
😁
Jak to odróżnić od choroby afektywnej dwubiegunowej
1) aktualnie odchodzi się od podziału 75% kobiety i 25 mężczyźni. Mężczyźni są rzadziej diagnozowani (w kulturze pijąca kobieta "coś z nią nie tak" a pijący facet "to tylko facet, oni tak mają")
2) Powiedziała Pani, że to choroba a ja przeczytałam w wielu książkach i artykułach, że to nie choroba.
3) osoba z borderline potrafi w ciągu jednej minuty przechodzić od uśmiechu do płaczu. Nie muszą to być dni, mogą nawet to odczuwać na raz w trakcie trwania jednej myśli.
Dokładnie, bordenline nie jest sklasyfikowane jako jednostka chorobowa.
Pierwszy raz spotkałam się z definicją osobowości borderline na studiach. Przykuło to moja uwagę, bo chłopak z którym się związałam przejawiał takie cechy osobowości borderline. Jestem przy tym człowieku ciagle mimo, że nie raz mnie bardzo rani i często zachowuje się jakby nieracjonalnie. Ma silne autodestrukcyjne zachowania i staram sie mu ciagle pomagać. Zbieram w tej kwestii bagaż doświadczeń. To co Pani mowi w tym filmie uzupełnia bardzo moja wiedzę. Życie przy takiej osobie jest naprawde trudne. Psychiatrzy i psychologowie z obserwacji mówią jedynie, że takie chwiejne stany to skutki depresji. A ja nie jestem kompetentną osobą do tego, żeby wysuwać wniosek, że może to jednak osobowość borderline. Zadaje sobie pytanie -jak postępować z taką osobą? Gdzie się udać? Skrajne zachowania: bardzo wybuchowe czasem mocno agresywne słowa, a po chwili zupełna zmiana i cudowne słodkie słowa. Mogłabym wymieniać w nieskończoność. Bardzo ciekawy filmik.dziekuje.
+Gab# elek 🤓
Przeszły mnie ciarki. Dosłownie. Kiedy usłyszałam o chłopaku, którego ojciec pływał, mało empatyczna matka była zafiksowana na puncie porządku, a leitmotivem w domu było : czemu nie jesteś normalny/taki jak ja... Mój ojciec pływał. W domu był szalenie autorytarny. Wiecznie dokuczał mi za moją "nadwrażliwość i inność", nie tolerując nawet okazywania emocji. Mama była absolutnie obsesyjnie skoncentrowana na porządku w domu. Nie rozmawiała. Wymagała. Narzucała. I również nie akceptowała tego, że nie byłam taka, jak chciała. Mam borderline. Przeszłam przez piekło, jakie borderline funduje. I zdiagnozowana zostałam 20 lat temu, kiedy mało kto w ogóle o tym słyszał. Ojciec diagnozę skomentował krótko. "Bzdury jakieś. Wymyślasz byle nie być taka jak inni"...
Super materiał, przedstawiony zrozumiale, tak dla każdego. :)
Jaka jest znaczącą różnica lub różnice między DDA a osoba z Borderline?
ja trochę jstem borderline... ale nie mówię nikomu, że go nienawidzę, szanuje ludzi .
Myślę że sama świadomość to już duży + dla Ciebie :-)
Mój syn ma zdiagnozowane to schorzenie i dochodzi do tego depresja. Od wielu lat próbuje mu pomóc w różny sposób, miał terapie u psychologo i u psychiatry. Ale terapia pomaga mu na jakiś krótki czas a potem zaczyna się odnowa ,w tej chwili ma już 21lat i niestety nie zgadza sie na terapie🥺 dziekuje za film. pozdrawiam
Myślę, że moja córka to ma, ale nie chce fachowej pomocy.
Ponieważ poznałem w życiu kilka takich potworów (bo trudno ich inaczej nazwać)- nie zgodzę się, że to są osoby uczuciowe, emocjonalne. Księżna Diana miała świetny PR- ale też była potworem. Lady Kaprys- jak ją nazywali ludzie z otoczenia (służba, straż, etc). Wielu uciekało od niej- rezygnując z posady. To w moim przekonaniu ludzie w dużym stopniu silnie odcięci od swoich uczuć- przynajmniej od tych wyższych uczuć. Ludzie, którzy np mają skłonność do przygodnego seksu- bez zabezpieczeń. Po prostu- nie ma w nich dbałości o siebie- to pewien rodzaj pędu ku śmierci. Lady Di zasłynęła tym, że brała na ręce dzieci z AIDS- no i oczywiście prasa uznała, ze to ze względu na jej wielkie serce. No cóż- myślę, że nic z tych rzeczy...
Rób dalej to co robisz fajnie to robisz i na pewno wielu osobą to pomoże
A jakby kiedyś mogła Pani zrobić jakiś film co jest choroba dwubiegunowa i jaka jest różnica między nią a borderline .
Byloby super. Mam diagnoze ChAD. Borderline zostala u mnie wykluczona ale pasuje praktycznie idealnie. Powaznie sie nad nia zastanawiam. Pozdrawiam serdecznie
Ciecie sie czy szybka jazda samochodem nie jest po to zeby cos poczuc jest zeby odwrocic uwage od swoich uczuc ktore wydaja sie bardziej okropne niz wypadek samochodowy
Bardzo potrzebny i pomocny wykład.
Podany w zwięzłej, nieprzegadanej formie.
Poparty przykładami z życia osób, o których słyszeliśmy.
A jeżeli ktoś potrzebuje dowiedzieć się więcej na dany temat, może udać się do biblioteki po stosowne publikacje.
Można także udać się do psychologa lub psychiatry.
Pani sygnalizuje problem.
Zachęca aby zwrócić uwagę na to, czy tamto.
I podaje Pani informację - d l a c z e g o wiedza na dany temat jest ważna.
Dlatego niezasadne są tu komentarze "z pretensjami " .
Mieszkamy w kraju, gdzie Kobieta może przekazać szerszemu gronu słuchaczy swoją wiedzę i wnioski.
( choć jeszcze i tu jest to na razie " pod górkę" )
Gdyby tak spojrzeć na mapę naszej planety - taka sytuacja nie może mieć miejsca w wielu krajach.
Pomyślmy o tym.
+Najedzony Kot bardzo dziekuje:) 😸😸😸
Genialna "lekcja". Dziękuję.
Świetny wykład. 👍
Czy osobowsc borderline moze wyewoluowac w osobowosc narcystyczna na skutek pewnych ciezkich wydarzen i wymagan?
Dobra youtube, kliknąłem w ten filmik, a teraz skończ mi go pokazywać w proponowanych!
Wydaje mi się że wiedza zawsze, zawsze jest lepsza niż jej brak. Metoda na głowę w piasek to takie wypinanie zadka na baty...
Nie ma to jak wieszać psy na ludziach, których się nie zna, nie rozumie i nie chce rozumieć. Osoby z borderline nie wybrały sobie tego zaburzenia. Nie mają też całkowitej kontroli nad swoim zachowaniem (co charakteryzuje zaburzenia psychiczne jako ogół, nota bene). I to trzeba zrozumieć i okazać empatię. Dla ludzi z bpd życie to wystarczające piekło i wewnętrzna walka. Nie trzeba im dodatkowo mówić, jacy są toksyczni i źli, to tylko dolewanie oliwy do ognia i podsycanie ich autodestrukcyjnych tendencji.
Jak można pozwolić komuś z borderline być sobą jeśli ta osoba jest niemiła , wulgarna i demoluje dom , nie chce sprzątać i wszystkim ubliża ??
normalnie!!!
jeśli będzie mogła sama decydować o sprawach dotyczących bezpośrednio niej samej, a otrzyma subtelne podparcie to pozwoli sobą kierować. Prawdopodobnie niejednokrotnienie pomimo początkowego buntu przeciw czyjejś podpowiedzi w rezultacie decyzją, której dokona będzie właściwą.
Rozkazy, ponaglania i obraźliwe słowa będą miały efekt odwrotny- wywoła większy bunt, agresję czy stany zamnięcia się wewnątrz siebie wręcz wyłączenie się na świat, który będzie ją atakować. To wylaczenie się na świat zewnętrzny jest niczym innym jak próba odnalezienia sposobu zmiany samego siebie na osobę zgodną z czyimś upodobaniem, myślami w jaki spisob pokazać światu ogrom i siłę swoich przeżyć wewnętrznych i poczucia absolutnej nienawiśvi do zaburzonego własnego ego.
Taka osoba, powinna mieć swojego "anioła stroza" , czuwającego w pogotowiu nad jej stanem, powinna być jednak w pełni samodzielna w decyzyjności.
Bardzo dziękuję za ten temat ❤️
Lubię twoje filmy. Widzę, że wiesz, o czym mówisz. Bardziej ufam Twoim filmom o psychologii niż filmom o tej samej tematyce innych youtuberów.
Dziekuje Pani Kasi🌻
Dziękuję Pani Kasiu.
+ninona77 🤓
Wprowadza pani ludzi w błąd - przeraża mnie to "nie znam się, ale się wypowiem". Jak można powiedzieć, że ludzie cierpiący na BPD nie czują ? Zgrozo-co za bzdury.
Tego nie da sie słuchać, i jeszcze ten podkład , masakra
Czują i to więcej
ja pierdziu dzisiaj w szkole koleżanka zażartowała se że nie będzie już zemną na obiedzie siadać i się poryczałem
i nie mam poczucia wartości więc w tym racja
mam borderline i czuje za bardzo, za duzo, za mocno
Irmina Nowicka To wrażliwość prawdopodobnie według mnie
Cieszę się, że Panią znalazłam. Pomocny kanał i rozważny.
Anna Jak. 🤗
Czym różni się borderline od ChAD?
Witaj🙂 Borderline to osobowosc (badz zaburzenie osobowosci - nie cierpie tej nazwy😜) a ChaD to zaburzenie nastroju.
Nastroj osoby borderline zmienia sie pod wplywem jakis sytuacji z zewnatrz albo mysli a nastroj osoby z ChaDem zmienia sie niezaleznie of tego, co dzieje sie w okol niej. Nastroj osoby z borderline moze zmieniac sie nawet z minuty na minute a u Chada te skoki nastrojow trwaja przez pewien okres czasu (nawet do tygodni ).
W borderline nie ma urojen wielkosciowych , tak Jak w manii lub u narcyza z nadmuchanym obrazem siebie.
Pozdrawiam
Witam. Jestem borderline . Mam dla kogo jednak żyć i ciąć się nie będę. Jestem empatka , szybko się złoszczę.
Jestem po traumatycznych wydarzeniach. Jestem w związku z narcyzem.
...
Mam taki dylemat. Matka zagłodziła emocjonalnie dziecko. Matka niezdiagnozowana przez specjalistę chroniona przez Państwo jako Matka Polka, przez męża jako Wyrzut Sumienia oraz swego ojca jako Wieczna Odpowiedzialność- kara za rozwód z jej matką. Ta osoba,wyraźnie zaburzona, nigdy nie pracowała otrzymując przy odpowiednim wysiłku zasiłek od państwa na 6 dzieci, pensję męża częściowo nadczerpniętą przez jego alkoholizm, oraz przelewy po prośbie od ojca. Całe życie mówiła o tym "pieniążki". Jedna z córek zostawając z matką bez innych dorosłych jest maltretowana psychiczne. Także popychana, szczypana, matka wkłuwa jej paznokcie w ręce, poniża przy rodzeństwie. Mówi np. o 4letniej dziewczynce, że jest głupia i nikczemna. Matka przyciąga córkę do siebie: "chodź mama przytuli", potem śmiejąc się władczo: "odejdź, żartowałam" i odpycha dziecko brutalnie, kiedy dziewczynka po raz kolejny ufnie wyciąga ręce w kierunku rodzicielki. 'Zabawa' trwa z 10 minut. Kiedy dziecko w końcu uczy się, że dotyk i chęć w ogóle nawiązania relacji z matką boli, jest cierpieniem, najlepiej odwrócić od niej wzrok i wyizolować się, matka wymusza kontakt szczególnie kiedy inni patrzą bo "co ludzie powiedzą" a ona musi prezentować się nieskazitelnie przed Opieką Społeczną.
Dziewczynka w dorosłym życiu zmienia 10 razy do roku pracę. Nie umie utrzymać ani nawiązać zdrowej relacji. Łatwo przechodzi z gniewu w płacz, w śmiech z płaczu. Czy to borderline? Jeżeli wie, jak powstał ten efekt, jak wrócić i znaleźć siebie?
Spoko film, natomiast proszę popracować nad używaniem "Nie?" bo to jest niesamowicie uciążliwe przy dłuższym słuchaniu. Pozdrawiam :)
Miesiąc temu zostały mi powiedziane podejrzenia, że moge mieć zaburzenie osobowości. Głównie chodzi o borderline. Potrzebowałam takiego klarownego wyjśnienia. Poczułam, że mnie ktoś rozumie. Dziekuje
A skąd to się wzięło ? Jak wyglądało dzieciństwo ? Był ojciec ? Alkohol ?
@@damiano341 dzieciństwo nie było ciekawe. Ojciec był, ale tylko fizycznie. Znęcał się nade mna psychicznie i fizycznie. Mama za to jesy cudowna osobami całe życie nadrabiała za 2 rodziców. Alkohol był ale w bardzo subtelnych ilościach. Nie było w naszej rodzinie problemu z alkoholem.
Nie wiem jaki jest powód powstania tego przypuszczenia. Chciałabym wiedzieć :/
@@drunk.worm123 po prostu jesteś dzieckiem z rodziny dysfunkcyjnej więc nie potrafisz kochać i masz wahania góra.dol czyli ojciec zły matka dobra
@@damiano341 niby tak to jest prawda. Jednak psychiatra powiedział (właściwie klilka), że nie wyklucza tej opcji. Nie jestem jeszcze na tyle dorosła żeby moc to stwierdzić
@nie twoja sprawa nie
A moim zdaniem psychologia jako nauka na dzień dzisiejszy to jest niewiele wart stek uproszczeń. Jak można na podstawie zbioru różnych cech określić czyjąś osobowość jednym słowem? Otóż można. A dzieje się to w ten sposób, że jeśli pasuje do nas 70% opisu, to pozostałe 30% nam psycholog wmówi, a my zaczniemy podświadomie dopasowywać się do tego modelu. Człowiek jest zbiorem wielu cech, pragnień, reakcji i systemów myślowych. Nie można określać czyjejś osobowości jednym słowem, bo to robi więcej szkody niż pożytku.
Poproszę o filmik na temat socjopatów, świetnie Pani opowiada.
Pomyśle :)
Jakoś tak nieempatycznie to zostało opowiedziane: "ci ludzie..." i to machanie rękami przy demonstrowaniu od granicy do granicy jakieś takie lekceważące, nadmiernie teatralne demonstrowanie lęku "nie opuszczaj mnie!!". Trochę tak oceniająco. Przykro się tego słucha
Witam Pani Kasiu, robi Pani świetna robotę, dziękuję. Mam pytanie, dwa lata poświęciłam na toksyka, właśnie próbuję odejść od niego, ale do brzegu, bombardowanie miłością, po czym znikanie, relacje sexualne z innymi kobietami, często urągające dobremu smakowi, po czym znowu wracanie, najchętniej utrzymywałby dwie lub trzy takie relacje jednocześnie. Takie pojawiam się i znikam, ale spróbuj odejść plus chorobliwa zazdrość. Co to cholera jest? Narcyzm? Do końca mi nie pasuje. Bardzo proszę o odpowiedź, bo mnie brak wiedzy zamęczy...
To zaburzenie rozwija się znacznie wcześniej niż koło 20, ale nikt nie chce tego wcześniej zdiagnozować, dlatego wydaje się, że problem pojawia się po 20. Pozdrawiam.
Dziękuje za ten film
Z Angelą poznaliśmy się przypadkiem. Pięknie ubrana, mówiąca na poziomie ojczystym w trzech językach. Studentka inżynieryjnego kierunku - nie cierpi, ale zmusili rodzice, profesjonalnie gra na pianinie i skrzypcach. Oczytana, tłumaczy mi filozofię i literaturę rosyjską. Wszystko dzieje się w Kanadzie, a jej rodzice to biedni imigranci z Chin - dziś bogaci, ale oszczędność sięga u nich zenitu. Angela jako dziecko bez minuty dla siebie, ciągle presja, żeby rodzice byli dumni. Po trzech dniach wylądowaliśmy w łóżku, Angela sprawiala wrażenie anioła. Potem zaczęła ujawniać się prawda. Biła mnie bo nie chciałem zapłacić za jej ciuchy. Tłukła mnie niczym wyrodna matka bije dziecko. "Bo ja na nic nie zasługuję, wrzeszczała'. Płacz połączony z agresją słowną i fizyczną. Angela potrafiła też sugierować, że popełni samobójstwo. Zresztą, podobno jest po próbie. Zdarzały się akcje z nożami w mieszkaniu. Udawała, że się dźgnie, ale i mnie próbowała dźgnąć. Opowiadała, że cierpi, czy ludzie mają świadomość jak ja cierpię? Ta złość jest we mnie każdego dnia. Kiedy widziała smutek na mojej twarzy, to miękła, przepraszała i przytulała. Był to jeden ze sposobów, żeby ją uciszyć, okazać smutek. Drugi sposób to poczekać aż się zmęczy i padnie. Budziła się w zupełnie innym stanie. Źle mówiła o swoim domu, rodziach i rodzeństwie. Chciwi, ciągłe i poważne awantury. Nigdy nie miałam taty, prosiła żeby na nią mówić córcia. Na studiach trwa bez większych problemów. Udało mi się wyrwać, ciężko o litość gdy jest się zwyzywanym, a komputer czy meble latają po podłodze. Podrapana twarz, sińce od ciosów klawiaturą. Moja obecność zaczęła działać jak płachta na byka, stwierdziłem, że ona będzie zła czy przy mnie czy sama. Mam choć nadzieję, że przekonałem że potrzebuje terapii. Mam chęć podejrzeć z oddali czy wszystko w porządku, podejść po cichu pod dom. Urwałem to fizycznie, ale tkwię psychicznie. Angela ma coś z psychą, ale też zły wzorzec wychowania tak po ludzku. Lubi wydać cudzą kasę, chce być księżniczką noszoną na rękach, choć nawet nie wyjmie naczyń ze zmywarki. Opowiadała, że poślubi bogatego i upozoruje jego wypadek. Jak pomagać?
Pomóc sobie, koniecznie. Jeśli ona ma coś z psychiką i ciężkie dzieciństwo, to co ciebie spotkało, że trwałeś w takiej relacji i nie potrafisz się całkowicie od niej uwolnić?
Odwiedź, zapomnij i wybacz sobie...
Jestem chory na tą chorobę i nie wiem co mam robić :( ? Boje sie że strace ważną mi osobę przez tą chorobę
To nie choroba! To zaburzenie, które da się z powodzeniem "wyprowadzić" dzięki psychoterapii
Ps:osoby chore na borderline stale testują nasze granice.
Masz rację robię to każdego dnia po kilka razy. Dobra podpowiedź z twojej strony dla kogoś. Pozdrawiam
To prawda
Teraz się dowiedziałam że moja przyjaciółka ma bordeline ma wszystkie wspólne cechy które pani Kasia wymieniła.
A mnie nurtuje już od filmu o narcyzach to samo pytanie- gdzie ludzie, którzy mają jedno z tych zaburzeń lub inne, mają szukać pomocy? Jak znaleźć dobrego specjalistę? Gdzie szukać? Placówek szczególnie w dużych miastach jest wiele, a domyślam się, że pierwszy kontakt dla osoby z zaburzeniami może być decydujący.
+Magdalena Daniluk terapia jest tu rozwiazaniem , ale jak w kazdej dziedzinie najlepiej poszukac kogos z polecenia:)
Dzień dobry ,
Co zrobić gdy ojciec jest narcyzem , przykładowo powiem : kradnie przy swoim dziecku usprawiedliwiając się że to nie jest jego wina tylko sklepu lub tych ludzi których okrada i manipuluje dzieckiem , ale dziecko jest bardzo związane z ojcem …
Utrwalam kontakt pomiędzy ojcem a dzieckiem . Ojciec się nie upomina o widywanie dziecka ale syn z tego powodu widzę ze cierpi … Mówi mi , że czasami śni jemu sie tata i wtedy jest mu bardzo smutno … Syn ma duży talent muzyczny i tłumaczy sobie ze każdy artysta muzyczny o którym czytał tak ma jak on - tkwienie w melancholii … Syn ma 15 lat a rozłąka trwa 1,5 roku … Nie wiem co dalej robić ?
Nie chce mu odbierać ojca , ale nie chce żeby syn uczył sie złych rzeczy od własnego taty 😪
Dodam jeszcze ze wyprowadziłam sie z synem za granicę i jego tato nigdy nie przyjechał go odwiedzić i nigdy nie zapłacił za podróż naszego dziecka . Powiedziałam synowi ze jak będziemy w kraju , to może sie zobaczyć ze swoim tatą w ciągu dnia …
Nie wiem czy dobrze zrobiłam …
Proszę o podpowiedź 🙏🏻❤️🍀
mam przyjaciela, który ma Borderline Personality Disorder i no jest tak jak pani mówi, od euforii do depresji.. nie powiem jest nie do zniesienia mimo to nauczyłam się z taką osobą wgl rozmawiać aby nie wywoływać mu złości. Nie jest łatwo ale nie można się poddawać. Takie osoby potrzebują pomocy.
Moonshinenight Official Fajnie, tylko pamiętaj, że Twoje zdanie i życie jest równie ważne :)
jak z taka osoba rozmawiać żeby jej nie złościć?
@@emanuelastaniec139 to jest trudne, wystarczy niewinne słowo, które taka osoba uzna, za nieodpowiednie i zaczyna się wojna, ja na szczęście z taką osobą już nie mam do czynienia. Ale tak jak mówię, jedno słowo niekoniecznie obrażanie i koniec, nie można po prostu też odmawiać, a jak już to tak delikatnie, ciężka sprawa z tym.
tak..co z tym tematem zrobić..często do specjalisty zaprowadzić się nie da..border borderowi nie równy a gdy mamy do czynienia z relacją dziecko rodzic nie można po prostu uciec, zerwać znajomości jak mogłoby to mieć miejsce w relacji partnerskiej. temat rzeka.
można i trzeba
Ewa Zajkowska dokładnie, ja zerwałam kontakt, nikomu nic sie nie stało, no może jednak coś sie stało... Polepsza mi sie... Pozdrawiam
..i może iść tylko ku lepszemu :-)
Ewa Zajkowska 10latek raczej Tak szybko nie ucieknie na przyklad...poza tym racja
Próbuję szukać pomocy od lat, jakies 5lat nie mogę już zapanować nad zmianami nastroju,wybuchami złości, na zmianę z autodestrukcyjnymi zachowaniami. Mój związek wyglądał dokładnie jak w opisie związków z osobą borderline, leczyłam się, pytałam nawet psych. czy to border, a mówiła że "raczej mieszane zaburzenia osobowości" , każdy zwraca uwagę tylko na moje zaburzenia odżywiania, a to wynik tego że siebie nienawidzę, na zmianę z poczuciem krzywdy, opuszczenia i nienawiścią do innych. Wszystko jest czarne albo białe albo zła jestem ja albo inni. Do tego ciągle uczucie lęku i tego że nie wiem kim jestem. Mam juz 27lat, straciłam moją miłość, największy motor do leczenia.😭 Nie wiem co dalej robić.
Też tak mam, staram się być dobrym człowiekiem i nagle wybucham i nie potrafię kontrolować swoich słów czy czynów mimo tego że powód moich nerwów jest naprawdę błahy. Nie byłam jeszcze u żadnego psychologa, ale w głębi wiem że powinnam iść, tylko zadaje sobie pytanie co ja mu powiem, po za tym że nagle staje się straszna i te nerwy biorą nade mną przewagę, a jak zapyta co mnie tak denerwuje to samej mi będzie ciężko na to odpowiedzieć..
Od 10 lat żyję z matką cierpiącą na borderline, poinformowałem ją nawet o tym, ale kompletnie mnie nie chce słuchać. Oczywiście nie zauważyłem tego od razu, tylko po paru latach ale jednak. Ona nawet nie chce się z tego leczyć, a doszło do tego, że nawet nie szanuje mojej prywatności i rozpowiada swoim koleżankom, że jestem schizofrenikiem, chociaż nawet jej o to nie prosiłem. Ma zmienne nastroje, raz do mnie dzwoni i jest zadowolona innym razem zachowuje się inaczej. Próbowałem jej pomóc ale powoli już tracę cierpliwość i zamierzam się wyprowadzić z domu bo już nią nie daje rady.
P.S. Nie moim zadaniem jest zabawa w psychiatrę, mam swoje życie, którym też chce żyć ale już powoli nie daje rady.
Bardzo współczuje ...
Świetny film - bardzo pouczający.
Nie prawda.
Stek bzdur.
Poczytaj trochę.
Hm, po części pomyliła pani zaburzenia maniakalno depresyjne z birderline.
Bo to często jest mylone. Szczególnie, gdy ktoś nie jest wykształconym psychiatrą lub nie przygotował się odpowiednio do tematu.
A to się nie różni długością choroby/obserwacji?
Osobowsc borderline zawiera takze zachowania osobowosci bipolarnej.
Nie zgadzam się z tą opinią. Jeżeli ktoś wie dużo o chad i ma do czynienia z kimś kto zachowuje się momentami jakby miał chad a momentami jest "do rany przyloz", a potem rzuca oskarzenia "bo Ty, bo Ty, bo Ty..." to uswiadamia sobie, ze nie ma zwidow i jego leki działają jak nalezy. To partner ma problem. Oczywiście chętnie posłucham psychiatry który nagra na ten temat filmik przystępny w odbiorze dla, popularyzujacy wiedzę navten temat. Ale takich nie ma. No może Łukasz Święcicki... Ale to kropka w mozu niewiedzy. A w tym filmiku nikt nie stawia diagnoz, zwraca natomiast uwagę na pewien problem. Rozsadnego człowieka zmobilizuje do "zaciągnięcia jezyka" :) i pogłębienia wiedzy np. w rozmowie z psychoterapeuta. Jeżeli się kogoś kocha to się szuka odpowiedzi na pytanie dlaczego zachowuje się irracjonalnie. I ten filmik moim zdaniem do tego zachęca.
@@Neitoriba17 z całym szacunkiem ale nie wygladasz mi na kogoś kto w ogole cokolwiek wie. Tylko na jakiegoś dzieciaka co dużo gada i mało robi. Proponuje zaczac od siebie. Niekiedy pomoc życzliwej osoby tj. jak Pani Kasia jest wiecej warta niż jakiegoś posępnego lekarzyka z problemami, ktory sam ze sobą sobie nie radzi.
Mam prośbę. Może pani nagrać film, albo po prostu odpowiedzieć mi o osobach, które szybko się uczą oraz o takich, które wolno się uczą. Już tłumacze o co chodzi. Są różne rodzaje ludzi jedni uczą się bardzo szybko, wręcz niemożliwie szybko, a inni chcą się bardzo dobrze uczyć, ale po prostu nie mogą tego osiągnąć. Czy ludzie którzy uczą się bardzo szybko są ciekawi świata? Mają jakieś zdolności? Mam znajomego, który jest tak ogromnie zdolny, jest w stanie zacytować zdanie z książki która czytal kilka lat temu i czytał to zdanie tylko raz, nie uczył się tego. Jestem ciekaw, bo sam mam problem, wręcz bardzo ciężki, doszło do tego, że mam bardzo niskie poczucie własnej wartości, bo czuje, że ogormonie wolno dabywam wiedzę, a jak już ją mam to pamietam na kilka miesiecy i juz zapominam. Chcę się bardzo dobrze uczyć, a po prostu nie mogę. Nie jestem ciekaw rzeczy ktore mnie otaczają, ale mam chęć posiadania ogromnej wiedzy. Chce umieć, ale nie jestem ciekaw. Prosże o odpowiedź bo nie wiem co z tym zrobic :(
+Janusz wunsior fajny pomysl na filmik:)
Zaburzeniem to ja bym nazwał raczej zachowanie mainstreemowe...twarde siedzenie w systemie,praca w korppracjach itp.aż do śmierci..nie ma tam miejsca na życie ,jest tylko chęć zdobywania pieniędzy..to jest zaburzenie!
Jest to trudny typ osobowości i trzeba nieco wysiłku by go zrozumieć. ja czytałam książkę
BORDERLINE Jak żyć z osobą o skrajnych emocjach i wiem nieco więcej, rozumiem drugą stronę i to mi bardzo pomogło. Jeśli też macie w otoczeniu takiego kogoś to sięgnijcie po ten tytuł, w e-księgarni centrum CBT jest dostępny
Od takich ludzi się ucieka, to nie normalni ludzie mają ich zrozumieć, tylko oni, że muszą nad sobą pracować by próbować odnaleźć się w społeczeństwie. Wiem, że ci ludzie cierpią ale swoją osobowością sprowadzają cierpienie na wszystkich wokół . Próbując ich zrozumieć dajemy im przyzwolenie na dokonywanie dalszych krzywd, bo zrzucą odpowiedzialność na swoje zaburzenie. Po związku z kobietą z borderem skończyłem z ciężka depresją i intensywnymi myślami samobójczymi. Relacje z nimi to piekło.
To nie jest "odtąd dotąd, odtąd dotąd" od euforii do depresji, tylko nazwa borderline oznacza, że jest to zaburzenie z pogranicza zaburzeń nerwicowych i psychotycznych.
Nie zgadzam się, to nie jest tak, że szukamy emocji w destrukcyjnych zachowaniach. My tak odreagowujemy emocje które w inny sposób nie mogą znaleźć ujścia.
Dziękuję
Chciałbym trafić do takiego specjalisty jak pani ze swoimi problemami. Odpowieni lek plus terapia i uniknąłbym pewnie wielu problemów. A teraz to wszystko trza naprawiać
+Darek Lapies Powodzenia:))
Dziękuję za te filmy Pani Kasiu. W dobie interesownych pseudopsychoterapeutów i lekarzyków - biznesmenów, których wartość pieniądza jest większa niż wartość człowieka Pani pomoc i wiedza jest jak plaster na rany. Dziękuję bardzo💌