Geen standaard akkoorden. Maar iets dat een beetje lijkt een Em (hammer on naar) een halve F# en Cadd9 ofzo. Kan best DADGAD gestemd zijn idd of iets anders. Ik ben niet zo pro dat ik alles kan herkennen.
Zijn verhaal over de Anunaki was in mijn optiek beter onderbouwd en duidelijker uiteengezet dan deze. Dit is met name een persoonlijk verhaal wat vermakelijk kan zijn, maar geen enkele criticus zal overtuigen. Zal z'n doel ook niet geweest zijn wellicht, maar kan me voorstellen dat je oude makkers dit wat zweverig vinden Bram 😉
Dat is eigenlijk logisch, omdat hij daar voornamelijk spreekt vanuit kennis dat hij had opgedaan uit boeken. Hier spreekt hij voornamelijk vanuit eigen ervaring.
Er is een verschil tussen iets weten, en denken iets te weten. Er is een verschil tussen deel uitgemaakt hebben van de Eerste Wereldoorlog, en denken dat je deel hebt uitgemaat van de Eerste Wereldoorlog. Er is een verschil tussen sceptisch en kritisch zijn, en behoren tot een karikaturale club van sceptische en kritische mensen die Bram Vermeulen zegt achter zich te hebben gelaten. Er is een verschil tussen de liefde voor de mens Bram Vermeulen (of de artiest) en geloven dat wat Bram zegt waar is. Je kunt heel goed van Bram bljiven houden en er toch van overtuigd zijn dat Bram het hier glad bij het verkeerde eind heeft. Het leven maakt ons niet per se sceptisch, of cynisch. Maar het maakt ons ook niet per se naïef en gelovig in de metafysica. Ieder het zijne.
Niels Johan Thissen Ik heb gedaan wat je voorstelde, en het klopt niet wat je zegt. Ik heb mezelf gevraagd wat zich in een zwart gat afspeelt, en ik blijk er niet louter metafysica op na te houden. Je stelling is nu dus bewezen onjuist. Empirisch weerlegd. Voor de zekerheid heb ik het mijn vrouw ook gevraagd, en wat denk je: óók al geen louter metafysisch antwoord! Twee wetenschappers, en allebei sporen ze niet met je hypothese. Nu is het wetenschappelijk om die hypothese dan maar te verlaten, en metafysisch om er in te blijven geloven. Wat kies jij? Wetenschap is niet 'waar je maar in gelooft', en ook niet wat de gek er voor geeft. Waar je wel gelijk in hebt, is dat het ware verschilt van het goede. Bij mijn weten is er ook verder niemand die deze twee op een hoop gooit, dus je bent in goed gezelschap.
Een ontkenning, een verwijt, een immunisering van dat verwijt, en nog een verwijt. Alles zonder enige vorm van argumentatie. Best knap eigenlijk, als je er over nadenkt. Jammer dat enige vorm van geregelde gedachtenwisseling zo onmogelijk wordt. Veel succes verder met uw gedachten.
+mcouzijn Er is een verschil tussen een theater voorstelling en een lezing. Bij een lezing is het de bedoeling dat je informatie aanneemt, en bij een voorstelling luister je naar iemands verhaal. Dit gaat niet om wat jij (als kijker) gelooft of wat Bram wilt dat jij (de kijker) gelooft, dit gaat om hoe Bram hierover denkt. Ik geloof niet in een leven hiervoor, of hierna. Ik denk totaal niet dat deze man gelijk heeft. Toch vond ik het een mooi en interessant verhaal om naar te luisteren.
+John de Wit Op dat laatste punt zijn we het snel eens. Maar op je punten daarvoor niet. Ten eerste denk ik niet dat de bedoeling van een lezing is dat luisteraars 'informatie aannemen'. Wie zou hen daartoe dwingen? Een spreker houdt zijn lezers informatie voor, en of die deze voor juist houden, is aan de individuele luisteraar. Of bedoel je iets anders met 'aannemen'? Dat maakt het verschil met een theatervoorstelling dus kleiner. Want ook daarin gaat het om het aanbieden of uitdrukken van gedachten, ideeën, opvattingen, ervaringen waarbij de kijker zelf mag weten wat er mee te doen. Het grote verschil tussen lezing en voorstelling is dat bij de laatste de nadruk sterker ligt op de amuserende waarde. Ook ben ik niet met je eens dat deze utizending met Bram over zijn reïncarnatiegeloof 'niet gaat over wat ik als kijker geloof'. Bovendien meen ik dat de uitzending zeker ook gaat over 'wat Bram wil wat ik geloof'. Immers, Bram bleef niet stilletjes thuis zitten met zijn reïncarnatiegedachten, maar wilde op nationale televisie om die gedachten uit te venten. Dat heet: massacommuniceren. Aan zulke communicatie zit, behalve een informatief, altijd ook een appellatief aspect: dat wat de spreker bij de luisteraar hoopt te bewerkstelligen. Ergo: wat de luisteraar er mee gaat doen. Of Bram hier bij ons 'een open mind wilde creëren' dan wel ons overtuigen van de realiteit van incarnatie, mag ieder zelf inschatten. Hoe dan ook wilde Bram niet per se op tv om ongezien te blijven. Ook dit was het verleggen van een steen.
Michel Couzijn Omg... op alle slakken kun je zout gooien, punt is dat een lezing informatief is en dit is entertainment. Bij een lezing is het wel degelijk de bedoeling informatie over te dragen aan de luisteraar. Daar is een lazing voor. Een theaterstuk is geschreven met de bedoeling de kijker/ luisteraar te vermaken. Niet iedereen die op het podium gaat staan, wilt jou zijn of haar mening opdringen. Sommige mensen willen gewoon een verhaal vertellen. Als je dat verschil niet ziet, is Theater gewoon niet voor jou.
Volgens mij komt het geluid van een 12 snarige gitaar. Meestal geeft dat een bijzonder geluid. Daarnaast kun je met 12 snaren ook verschillende stemmingen gebruiken. Welke hij hier gebruikt weet ik niet. Soms kun je verschillende hoogtes hebben voor twee dezelfde snaren.
Wat is deze man veel te vroeg van ons geen gegaan!
Gelukkig laat hij een erg mooi muziek testament na!!!!
Kom ik er na 10 jaar pas achter dat ik op de de zelfde dag jarig ben als hij. *13 oktober. Toch wel leuk zo te weten als grote fan.
Geweldig. Dank voor het toegankelijk maken hiervan,. Evenals die andere. Big Hug
bram super
Ik mis je stem, Bram.
helemaal MEE EENS............
bjoler2008 Ik ook. Blij dat er UA-cam is. En cd’s en lp’s. Zo kunnen we van hem blijven genieten.
weet iemand hier de akkoorden van die hij speelt, fantastische man, stem en iedeen....
hij heeft zijn gitaar sws anders gestemd denk ik
Geen standaard akkoorden. Maar iets dat een beetje lijkt een Em (hammer on naar) een halve F# en Cadd9 ofzo. Kan best DADGAD gestemd zijn idd of iets anders. Ik ben niet zo pro dat ik alles kan herkennen.
Zijn verhaal over de Anunaki was in mijn optiek beter onderbouwd en duidelijker uiteengezet dan deze. Dit is met name een persoonlijk verhaal wat vermakelijk kan zijn, maar geen enkele criticus zal overtuigen. Zal z'n doel ook niet geweest zijn wellicht, maar kan me voorstellen dat je oude makkers dit wat zweverig vinden Bram 😉
Dat is eigenlijk logisch, omdat hij daar voornamelijk spreekt vanuit kennis dat hij had opgedaan uit boeken. Hier spreekt hij voornamelijk vanuit eigen ervaring.
Met dat hele Anunaki gelul zal hij ook geen enkele criticus overtuigen.
Er is een verschil tussen iets weten, en denken iets te weten.
Er is een verschil tussen deel uitgemaakt hebben van de Eerste Wereldoorlog, en denken dat je deel hebt uitgemaat van de Eerste Wereldoorlog.
Er is een verschil tussen sceptisch en kritisch zijn, en behoren tot een karikaturale club van sceptische en kritische mensen die Bram Vermeulen zegt achter zich te hebben gelaten.
Er is een verschil tussen de liefde voor de mens Bram Vermeulen (of de artiest) en geloven dat wat Bram zegt waar is. Je kunt heel goed van Bram bljiven houden en er toch van overtuigd zijn dat Bram het hier glad bij het verkeerde eind heeft.
Het leven maakt ons niet per se sceptisch, of cynisch. Maar het maakt ons ook niet per se naïef en gelovig in de metafysica. Ieder het zijne.
Niels Johan Thissen Ik heb gedaan wat je voorstelde, en het klopt niet wat je zegt. Ik heb mezelf gevraagd wat zich in een zwart gat afspeelt, en ik blijk er niet louter metafysica op na te houden. Je stelling is nu dus bewezen onjuist. Empirisch weerlegd. Voor de zekerheid heb ik het mijn vrouw ook gevraagd, en wat denk je: óók al geen louter metafysisch antwoord! Twee wetenschappers, en allebei sporen ze niet met je hypothese.
Nu is het wetenschappelijk om die hypothese dan maar te verlaten, en metafysisch om er in te blijven geloven. Wat kies jij?
Wetenschap is niet 'waar je maar in gelooft', en ook niet wat de gek er voor geeft.
Waar je wel gelijk in hebt, is dat het ware verschilt van het goede. Bij mijn weten is er ook verder niemand die deze twee op een hoop gooit, dus je bent in goed gezelschap.
Een ontkenning, een verwijt, een immunisering van dat verwijt, en nog een verwijt. Alles zonder enige vorm van argumentatie. Best knap eigenlijk, als je er over nadenkt. Jammer dat enige vorm van geregelde gedachtenwisseling zo onmogelijk wordt. Veel succes verder met uw gedachten.
+mcouzijn Er is een verschil tussen een theater voorstelling en een lezing. Bij een lezing is het de bedoeling dat je informatie aanneemt, en bij een voorstelling luister je naar iemands verhaal. Dit gaat niet om wat jij (als kijker) gelooft of wat Bram wilt dat jij (de kijker) gelooft, dit gaat om hoe Bram hierover denkt.
Ik geloof niet in een leven hiervoor, of hierna. Ik denk totaal niet dat deze man gelijk heeft. Toch vond ik het een mooi en interessant verhaal om naar te luisteren.
+John de Wit Op dat laatste punt zijn we het snel eens. Maar op je punten daarvoor niet.
Ten eerste denk ik niet dat de bedoeling van een lezing is dat luisteraars 'informatie aannemen'. Wie zou hen daartoe dwingen? Een spreker houdt zijn lezers informatie voor, en of die deze voor juist houden, is aan de individuele luisteraar. Of bedoel je iets anders met 'aannemen'?
Dat maakt het verschil met een theatervoorstelling dus kleiner. Want ook daarin gaat het om het aanbieden of uitdrukken van gedachten, ideeën, opvattingen, ervaringen waarbij de kijker zelf mag weten wat er mee te doen. Het grote verschil tussen lezing en voorstelling is dat bij de laatste de nadruk sterker ligt op de amuserende waarde.
Ook ben ik niet met je eens dat deze utizending met Bram over zijn reïncarnatiegeloof 'niet gaat over wat ik als kijker geloof'. Bovendien meen ik dat de uitzending zeker ook gaat over 'wat Bram wil wat ik geloof'. Immers, Bram bleef niet stilletjes thuis zitten met zijn reïncarnatiegedachten, maar wilde op nationale televisie om die gedachten uit te venten. Dat heet: massacommuniceren. Aan zulke communicatie zit, behalve een informatief, altijd ook een appellatief aspect: dat wat de spreker bij de luisteraar hoopt te bewerkstelligen. Ergo: wat de luisteraar er mee gaat doen. Of Bram hier bij ons 'een open mind wilde creëren' dan wel ons overtuigen van de realiteit van incarnatie, mag ieder zelf inschatten.
Hoe dan ook wilde Bram niet per se op tv om ongezien te blijven. Ook dit was het verleggen van een steen.
Michel Couzijn Omg... op alle slakken kun je zout gooien, punt is dat een lezing informatief is en dit is entertainment. Bij een lezing is het wel degelijk de bedoeling informatie over te dragen aan de luisteraar. Daar is een lazing voor. Een theaterstuk is geschreven met de bedoeling de kijker/ luisteraar te vermaken.
Niet iedereen die op het podium gaat staan, wilt jou zijn of haar mening opdringen. Sommige mensen willen gewoon een verhaal vertellen. Als je dat verschil niet ziet, is Theater gewoon niet voor jou.
weet iemand hoe bram hier
zijn gitaar heeft gestemd
Volgens mij komt het geluid van een 12 snarige gitaar. Meestal geeft dat een bijzonder geluid. Daarnaast kun je met 12 snaren ook verschillende stemmingen gebruiken. Welke hij hier gebruikt weet ik niet. Soms kun je verschillende hoogtes hebben voor twee dezelfde snaren.
Reincarnatie