moja perspektywa na egzotyzację 🤔
Вставка
- Опубліковано 10 вер 2024
- dzisiaj bez spisu treści, bo chciałabym, żebyście poznali moją pełną perspektywę 😌
jestem Agacia i o książkach mówię shubiektywnie, od 2021 roku prowadzę #azjatyckimiesiąc i właśnie przetłumaczyłam swoją pierwszą książkę, „Dziennik mojego głodu”, która ukaże się we wrześniu nakładem wydawnictwa Yumeka 🌝
znajdziecie mnie też na:
🔅instagramie:
/ shubiektywnie
🔅 goodreads:
/ shubiektywnie
🔅vinted:
www.vinted.pl/...
💌 kontakt: shubiektywnie@gmail.com
do zobaczenia w następnym tygodniu! 👋
#booktube #booktubepl #azja #literaturaazjatycka #literatura #azjatyckimiesiąc #pogadanka
Super, że poruszyłaś ten temat. Tak jak mówisz, żeby odkrywać różnice, trzeba najpierw je dostrzegać. Poniekąd całe nauki kulturoznawcze opierają się na dowiadywaniu się tego, jak mają inni. Zresztą, myślę, że nie trzeba daleko szukać, czasem wystarczy się przejechać do innego miasta, żeby doświadczyć mikro różnic kulturowych. Albo poznać lepiej zwyczaje innej rodziny. Fajnie, że podzieliłaś się swoimi doświadczeniami. Egzotyzacja niejedno ma imię i jak widać można ją poczuć na własnej skórze.
Zdrowy rozsądek jest najlepszym wyjściem w każdej sytuacji, problem tylko w tym, że każdy inaczej go rozumie. Odwiedziłam Chiny z małą grupą ludzi (w sumie 10 osób). Na każde spotkanie spóźniał się były reprezentant Polski w koszykówce, dwumetrowy pan z brzuszkiem (już mógł, bo były) i przepraszał, że znowu miał trzy sesje zdjęciowe, niektórzy lokalsi dotykali bez pytania jego mięśnia piwnego, bo to podobno przynosi szczęście. Więc tak, inni też egzotyzują. A szoku z powodu różnic kulturowych Polak może doznać w Czechach i vice versa. W Azji też te różnice istnieją, w Korei np. nikt by się tak jak w Chinach nie zachował. I tu nie chodzi o jakąś wydumaną lepszość. Jadąc gdzieś trzeba się po prostu dowiedzieć chociaż z grubsza jak podstawowe kwestie kulturowe wyglądają, żeby potem się nie dziwić. A nie ma lepszej na to metody niż czytanie.
Bardzo dobry film. Dzięki za podjęcie tego ważnego tematu ❤
Świetny filmik, zgadzam się ze wszystkim, co powiedziałaś. Mam tylko pewną refleksję, a mianowicie, świat, w którym:
- po 1, trzeba tłumaczyć ludziom oczywistości,
- i po 2, wytyka się palcami ludzi, którzy te oczywistości zauważają,
taki świat nie zmierza w dobrym kierunku.
W każdym razie dzięki za zdroworozsądkowe podejście. Na wagę złota dzisiaj.
Czytałaś może "Shoguna" Jamesa Clavella? Ciekaw jestem twojej opinii odnośnie egzotyzacji w tej książce. Wydaje mi się, że to świetny przykład jak obiektywnie próbować przedstawić różnice kulturowe nie uciekając od ciężkich tematów. Ale ja mam nikłe pojęcie o kulturze wschodu, więc nie mam jak tego zweryfikować profesjonalnie. Ps. Fajnie, że podejmujesz takie tematy, chociaż moje wszystkie cztery szare komórki trochę się przegrzały 😀
U mnie w bańce ta egzotyzacja też się pojawiła i po chwili myślenia na ten temat zdecydowałam się stanąć w rozkroku. Obie strony mają trochę racji. Widziałam argument typu „przecież emocje są uniwersalne, nie musimy starać się na siłę próbować zrozumieć Innego”. Czy emocje - smutek, radość, złość - są uniwersalne? Tak. To co nie jest uniwersalne to powody do tych emocji. Siłą rzeczy te różnice są i rozsądniejsza wydaje mi się być świadomość tego, zamiast takiego idealistycznego myślenia, że wszyscy jesteśmy tacy sami. 🤗 Egzotyzacja była, jest i będzie bo i różnice kulturowe były, są i będą. Zgadzam się z Tobą w 100%, że egzotyzacja polegająca na upraszczaniu czy wręcz przeciwnie - podkreślaniu jakie to jest inne - jest żałosna i do wywalenia. Ale wydaje mi się, że najważniejsze jest zdrowe podejście, świadomość i otwarta głowa. Jesteśmy różni, tak, i nie ma w tym nic złego. 🤷♀️
Bardzo ciekawy temat, cieszę się, że go podjęłaś
Bardzo ciekawie objaśnione!👍
Tak, mam podobne podejście 😅