DRIVE MY CAR, reż. Ryusuke Hamaguchi, prod. 2021 - wideorecenzja Tomasza Raczka.
Вставка
- Опубліковано 21 сер 2024
- Porozmawiajmy o DRIVE MY CAR w reż. Ryusuke Hamaguchi.
_________________
Zapraszam na mój profil w serwisie Patronite gdzie można dołączyć do Patronów moich nowych projektów:
patronite.pl/r...
----------------------------------------------------------------------
Moja ocena: 8/10
----------------------------------------------------------------------
🏳️ Subskrybuj kanał / @tomaszraczek
🎬 Więcej filmów • Wideorecenzje
➡️ Facebook / tomaszraczek.fanpage
📷 Instagram / tomekraczek
🐦Twitter / tomaszraczek
----------------------------------------------------------------------
Tomasz Raczek - teatrolog (absolwent wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza), krytyk filmowy i publicysta, wydawca (Instytut Wydawniczy Latarnik), autor programów telewizyjnych (TVP, Canal+, nFilmHD, Polsat) i radiowych (Radio Nowy Świat, TOK FM, RMF FM, Radio Klasyka, PR 2). Redaktor naczelny miesięczników Playboy, Voyage, Film, Magazyn Filmowy Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Wicedyrektor TVP2, dyrektor kanałów filmowych nFilmHD 1 i 2, kierownik literacki Studia Filmowego OKO i teatrów w Warszawie, Gdyni i Chorzowie, dyrektor programowy prasowego koncernu wydawniczego Gruner & Jahr i portalu internetowego Ahoj.pl. Współtwórca legendarnego programu filmowego Perły z lamusa, który przez kilkanaście lat prowadził z Zygmuntem Kałużyńskim w TVP2. Autor kilkunastu książek o filmie, telewizji, wybitnych postaciach kultury masowej a także leksykonów filmowych "Perły kina" napisanych wspólnie z Zygmuntem Kałużyńskim. Popularyzator kinoterapii, oficer rozrywkowy na ostatnim polskim transatlantyku ts/s Stefan Batory. Laureat Wiktora oraz nagród za osiągnięcia w dziedzinie krytyki artystycznej: Nagrody im. Stanisława Wyspiańskiego I stopnia, Nagrody Państwowego Instytutu Sztuki Filmowej i Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
#TomaszRaczek #Raczek #Recenzja #film #kino #wideorecenzja
Jestesmy teraz wszyscy uprzywilejowani, ze mozemy goscic p.Tomka codziennie w swoich domach. Uczyc się i dowiadywac. A obrzędy kocham, dodają magii i uspokajają.❤
kocham Pana wrażliwość i każde słowo które wychodzi z Pana ust !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pańska uważność na subtelności świata i drugiego człowieka oraz wrażliwość i życiowa mądrość wciąż mnie wzrusza i zachwyca 💗 Dokładnie zachwyca! bo to jest najbardziej odpowiednie słowo, które oddaje to co czuję, za każdym razem, gdy słucham Pańskiej recenzji. Dziękuję Panu za to "czarowanie" pięknym i mądrym słowem oraz kojącym dźwiękiem misy 🙏☺️
PS. Marzę, abyśmy zaczęli wybierać na nauczycieli oraz włodarzy ludzi o takiej dojrzałości i wrażliwości bo wtedy będziemy w stanie naprawić to co zepsuliśmy w relacjach międzyludzkich i w świecie.
Nie wyobrażam sobie Pana recenzji bez tych rytuałów. ❤️
Recenzja fenomenalna. Jak czerwone wino jest pan z tygodnia na tydzień wspanialszy ❤
Aż się boję czy zdołam znaleźć w sobie ten "klucz" do zrozumienia.
Ale idę do kina i to tylko dzięki panu.
Bardzo dziękuje. Za każdym razem otwiera mi się kolejna szufladka w głowie i to co Pan powiedział, że takie sytuacje, które są katalizatorem do otwarcia i oczyszczenia z bólu- często zapomnianego. U mnie takim katalizatorem najczęściej jest medytacja 🧘🏻♂️i jak to nic nie dzieje się bez przyczyny właśnie taka odbyłam wczoraj.
I teraz rozumiem w 100% o czym Pan - jak zreszta zawsze, PIĘKNIE mówi .
Dziękuje🙏🏻
Ps. A film napewno oglądane- bo myśle, że jestem gotowa.
Mnie ten film zachwycił, wciągnęła mnie ta historia- jest taka niesamowicie ludzka. A taśmy z nagraniami z dzieciństwa wciąż mam u siebie w domu- ich odsłuchanie zawsze bardzo wzrusza
Cieszę się , że mogę słuchać pana recenzji , opowieści o filmach , życiu.Dla mnie spotkania z panem są jak promyk słońca , w tych trudnych czasach..
Czekam na film co rozgoni, ciemne skłębione zasłony... Dziękuję za kolejną porcję łez spowodowaną Pana Wrażliwością. Dobrze, że Pan jest... 🌈⚓
Najbardziej mnie urzekła uniwersalność tej historii i tego, że mimo wszechobecnego bólu w tym filmie, daje on sporo nadziei dla widza.
Plus fenomenalne pejzaże i portrety. Każda scena nadaje się do oprawienia i powieszenia na ścianie.
Mam 23 lata i muszę powiedzeć, że obejrzałem ten film w odpowiednim momencie. W radzeniu sobie z problemami i bólem stosowałem metody Kafuku, ale film otworzył mi oczy lepiej niż psychoterapia. Te 3 godziny były jednymi z najbardziej intensywnych jakie przeżyłem oglądając film. Nie ma tam żadnych zbędnych scen, cisza jest bardzo ciężka i idealnie oddaje ciężar bólu i rozpaczy którą się w sobie trzyma.
Panie Tomaszu 🌹, pana recenzje to prawdziwa rozkosz dla ucha oraz dla oka🥳🥳🥳👌🧚♀️. Pozdrawiam serdecznie i dziekuje 🙏🏻🍀
Panie Tomaszu, od dłuższego czasu jestem fanką Pana recenzji. Bardzo cieszy mnie wzrost popularności azjatyckich produkcji, które oglądam od lat. Gdyby miał Pan chęć uzyskać wskazówki jak czytać japońskie i koreańskie nazwiska, to bardzo chętnie pomogę, bo choć nie jestem licencjonowaną ekspertką, to przez kilka lat uczyłam się hobbystycznie tych języków i z przyjemnością podzielę się moimi umiejętnościami. Pozdrawiam bardzo serdecznie!
Dziękuję Panie Tomaszu za kolejną fascynującą recenzję ❤️ ja osobiście uwielbiam Pana rytuały, i gążek, i miedziany kubek. To wszystko dopełnia całości i nie wyobrażam sobie spotkań, bez tych drobnych, ale tak ważnych elementów, bo one są po prostu Pana😍 pożegnałam w życiu wiele osób. Najważniejsza była moja mama, która zmarła już 9 lat temu. Nie mam z nią, żadnych nagrań, tylko zdjęcia. Szczerze mówiąc, nie żałuję, bo jej głos, który bym teraz usłyszała pewnie rozerwałby mi serce. A może nie.... Film obejrzę na pewno.
Kiedy mówił Pan o tym "kokonie", w który zawijana jest nasza rozpacz i to tym, jak jest to niewłaściwa droga, to od razu przypomniała mi się ostatnia scena film "Spragnieni miłości" ("In the mood for love") i zaproponowana tam metafora wyzwolenia się od traum i smutków. Ona pozostaje niejako w kontrze do "Drive my Car", gdyż nie wynika z niej konieczność przepracowania problemu, wystarczy go "porzucić", "zapomnieć", "zakopać w dziurze". O ile mnie pamięć nie myli to Wong Kar Wai w swoim filmie przypisuje tybetańskim mnichom taki sposób postępowania. Niezdrowe pomysły mieli ci mnisi. Z drugiej strony, jakże piękne i poetyckie :)
Słucham z Wielką przyjemnością.... kocham Pana...
Jestem fanka Haruki Murakami, przeczytalam i mam wszystkie jego ksziazki, film pofobal mi sie bardzo bardzo, pozdrawiam Z Bologna
Najlepszy film jaki widziałam w tym roku!
Ja tam uwielbiam trzy łyki z miedzianego kubka i resztę rytuałów, takie rzeczy są potrzebne ludziom. Dziękuję za recenzję! :)
Witam wszystkich bardzo serdecznie i naszego ukochanego Pana Tomasza♥️♥️♥️świetna recenzja po ,której zaraz chce mi się zobaczyć ten film(bądź każdy inny film,który został oceniony przez Pana Tomasza💐😘🇵🇱🌷);uwielbiam te obrzędy bez nich to nie jest Nasz Pan Tomasz☀️💪🧸‼️pozdrawiam ze słonecznej dziś Holandii🌷Kamila
O! Jaka niespodzianka :) Widziałam film w weekend i umierałam z nudów. Jednocześnie ciagle chodzi mi po głowie.
ja wczoraj, przespalam srodkowa godzine i domeczylam do konca... klnelam na zmarnowany czas a teraz po tej recenzji mam chec go jeszcze raz obejrzec :) Pan Tomasz ma moc :)
Kocham pana Panie Raczku!
Dzisiaj idę do kina obejrzec ten film.chyba dojrzałam.......dziękuję za recenzję - jak zwykłe mądra
Drive My Car to mój pierwszy "pocovidowy" seans kinowy. Film absolutnie fenomenalny, to były wyjatkowe 3 godziny. Recenzji pana Raczka słucham kilka dni po obejrzeniu filmu, i zgadzam się z nia absolutnie! Ponadto, jako entuzjastka japońskich malutkich-vanów dziwolanów z największa przyjemnościa zauwaźałam pojawianie sie tych autek w scenach "szosowych" :) I ogromny plus za gorzki żarcik o koreańskiej motoryzacji w końcowej scenie na parkingu supermarketu.
Dzień dobry. Spotkanie z Panem i celebrowanie Pańskich "obrzędów" jest promyczkiem słońca w codzienności.
Dziękuję za tę recenzję!!! Właśnie wczoraj byłam w kinie na tym filmie, stwierdziłam, że w domu pewnie na nim zasnę a magia kina pomoże i faktycznie! Film wymaga od nas skupienia i wytężonej uwagi, by nie zgubić żadnego szczegółu i jednocześnie jest powolną ucztą, którą możemy się delektować. Na pewno skłania do myślenia i nie pozwala o sobie łatwo zapomnieć.
P. S. pięknie Pan powiedział o niedocierpianej rozpaczy! 😍
Dzien dobry T R ..jak dobrze ,że moge TU Być i Odlecieć na TĘ piekną chwilę z Panem T R 🍀💚🌏 DZIĘKUJĘ 😘🙋♀️Pozdrawiam serdecznie 🤔😎
Dziekuje za przepiekne slowa.
Pozdrawiam
To najbardziej psychoanalityczna recenzja panie Tomaszu. Dziękuję pięknie.
PS Film obejrzałam tydzień temu. Prawda, trudne kino. Trzeba swego rodzaju klucza, dzięki któremu następuje "odszyfrowanie ". Film obejrzałam bez klucza. Pozdrawiam serdecznie
Ależ Pan ma DAR ....👍💖
Jak zwykle cudownie się słuchało:) i dużo gążków:)
Panie Tomaszu, jaka piękna recenzja :( Bolesna :( opowieścią o taśmie szpulowej przypomniał mi Pan o naszych kasetach TDK-ach chyba, na które rodzice nagrywali mnie i siebie- niestety, w zbuntowanym czasie nastolatkowym, głupia ja, nagrałam na tę treść piosenki Shakina Stevensa. No i przepadło. Film obejrzę.. chociaż wcale a wcale nie miałam zamiaru. Czechow po japońsku..? A jednak. I cieszę się, że mogłam Pana gościć na naszej Gali Konkursu Świat Przyjazny Dziecku.Chociaż nie udało mi się z Panem porozmawiać. serdeczności
nie mogę się doczekac, aż będę mogła obejrzeć ten film w dodatkowych seansach kina konesera :)
Miałam taki mały Grundig, magnetofon. Miał wbudowany mikrofon, taki za metalową siatką mały. Długo mi służył, nawet gdy znajomi mieli już CD, bo krucho u nas było z kasą. Robiłam na nim słuchowiska sama i z koleżankami. Rodzice też nagrywali dla żartu mój głos z dzieciństwa i swój. Nie mam już gdzie odtwarzać kaset, ale chyba gdzieś jeszcze są. Przypomniało mi się :)
Cudownie, że są obrzędy, słucham zawsze z wielką przyjemnością
Thanks
Z ogromną przyjemnością słucham...
Ale cudna recenzja! Uwielbiam książki Haruki Murakami a film zdecydowanie obejrzę ...nawet sie ten pasażer zachwycal jak ta dziewczyna zmienia plynnie biegi w tym sanochodzie :)
Pana Japoński jest super👍😃
Jak Pan to robi, że wydaje mi się że mówi Pan tylko do mnie! Genialne to jest! Jestem bardzo ciekawa filmu! A rytuały viedorecenzji s są super!
To wspaniały dar 😍😍😍
Tak, ten film trafił w bardzo odpowiedni moment w moim życiu, chociaż niedawno myślałem, iż przyjdzie on dużo później. Ten moment to w moim przypadku śmierć Mamy w czerwcu 2021 roku. Nagła i spadająca na człowieka nagle niczym miecz Damoklesa. Praca nad adaptacją sztuki Czechowa to też próba wypełnienia tej pustki po stracie w życiu głównego bohatera. Próba poradzenia się sobie z traumą w post-traumatycznym mieście Hiroshima. Spektakl się kończy, gasną światła i... pora żyć dalej. Bez żadnych upchanych na dno podświadomości kokonów.
Hech, tytuł na pozór tak niepociągający jak 'szybcy i wściekli 77' 😄, że mógłbym go ominąć z daleka A tu taka rekomendacja! Pozostaje jeszcze dylemat: jestem rok po wyjściu z rozpaczy - czy film jeszcze będzie dla mnie atrakcyjny, skoro teraz chcę przechadzać się w słońcu, a jeśli w deszczu - to z tęczą w tle. Ale na pewno sprawdzę...
Nie ma na swiecie niczego bardziej budzącego tak wiele kontrowersji i niezrozumienia, jak relacje i związki międzyludzkie. Każdego rodzaju. A wystarczyłoby po prostu ze soba rozmawiać.
Rozmawiać nie jest jednoznaczne z rozumieć.
@@gazeciarzgazetix9535 dokładnie☺️
Tylko nie monolog
super film
Panie Tomaszu, mam nagrania bardzo podobne do tych, o których Pan opowiada. Z lat 70. Powrót jest oczyszczeniem, mimo bólu. Pozdrawiam serdecznie.
W takim razie to nie był mój moment na ten film. Gładka jazda dziewczyny, która woziła wspomnianego reżysera i aktora świetnie oddaje usypiająca narrację całości. A wiadomo jak taka komfortowa jazda potrafi działać na powieki. Siedzisz w ciemnym kinie, miarowo szumi tylko klimatyzacja, nie ma nikogo chrupiącego głośno popcorn... Zzzzz
niech Pan robi rytuały jakie chce, jak mi będzie to przeszkadzać to przestanę oglądać ;) mnie bardzie ciekawi, muszę się tym zainteresować, czy picie wody z miedzianego kubka ma jakieś pozytywne właściwości zdrowotne
Uwielbiam Pana spostzrezenia, refleksje.... Słucham Pana za każdym razem z podziwem i jutro pędze do kina obejrzec ten film;)
❤️
Obrzędy Pana są super!!!@
Wspolczuje tym ludziom, ktorzy nie rozumieja potrzeby drobnych i bardzo osobistych magicznych rytualow w zyciu. Sa przez to ubozsi. Niestety, jest to taki typ wrazliwosci, z ktorym trzeba sie chyba urodzic.
Wyczekała recenzja!
Oglądając film Drive my car w domowym zaciszu czułem się jak kinoman w multipleksie który zabłądził do złej sali. Mam wrażenie, że zmylił mnie plakat, zwiastun jak i sam tytuł.
Rozpoczynając seans wiedziałem, że mam do czynienia z kinem japońskim, które jest zupełnie różne od filmu zachodniego. Mimo to spodziewałem się, że ujrzę kino drogi, możliwe że chaotyczne fabularnie i minimalistyczne w dialogu jak Two lane blacktop tylko z domieszką japońskiego krajobrazu i przemyśleń o śmierci. Czuję się zbity z tropu tym, że podróż nie była elementem głównym filmu tylko czymś w rodzaju kleju fabularnego.
Niestety, zdecydowanie nie trafiłam na odpowiedni czas w swoim życiu na spotkanie z tym filmem. I nie wiem, czy taki w ogóle będzie, biorąc pod uwagę moją niemiłość do Murakamiego.
Zgadzam się z Panem tylko w połowie,bo wszystko co Pan mówi,to sama prawda i też tak czułam oglądając go,ale kompletnie nie przepuszcza Pan tej treści przez zupełnie inną o byczajowość.A tutaj ma to znaczenie.Niestety za dużo treści Pan zdradza,w tej zachęcie do oglądania,a to już szkoda
podpowie ktoś które z filmów Pan Tomek ocenił na 10? 😊
Recenzja lepsza niż film! To film typu "gadające głowy", za mało w nim kina a dialogi a właściwie monologi czynią z tego filmu zlepek monodramów a połowa tego filmu to słuchowisko z "Wyjaszka Wani" słuchanego z kasety w samochodzie a jedna czwarta to pokazanie procesu twórczego komponowania jakiejś opowieści, również podczas jazdy samochodem. Materiał raczej na krótki godzinny film telewizyjny!
Panie Tomaszu, jestem zachwycona Pana recenzjami, opowieściami prywatnymi. Umiejętnościami wydobywania , tego co ludzkie. Jest Pan niesamowitym humanistą, znawcą życia, imponuje Pan znajomością nie tylko kina, ale literatury, twórców, sytuacji geopolitycznej . Natomiast , to co burzy moje oczarowanie są Pańskie obrzędy, z miedzianym kubkiem, gonzkiem … są wręcz infantylne, a nade wszystko przeszkadzają w budowaniu podniosłego nastroju, który stara się Pan budować w trakcie recenzowania filmu. Bardzo bardzo one nie pasują do całości, a osobiście ich nie lubię.
nagrałem recenzje GoldenEye Rogue Agent kto grał ?
Czy można spodziewać się recenzji filmu "Sukienka"? Z przewspaniałym Szymonem Piotrem Warszawskim ;)
:)
cudem tego filmu jest to że - JUZ GO ZAPOMNIAŁEM!!! = ok -[2h po projekcji]]