PSIE PAZURY, reż. Jane Campion, prod. 2021, Netflix, wideorecenzja Tomasza Raczka
Вставка
- Опубліковано 13 гру 2021
- Recencja Tomasza Raczka
PSIE PAZURY, reż. Jane Campion , prod. 2021, nowość Netflixa
_________________
Zapraszam na mój profil w serwisie Patronite gdzie można dołączyć do Patronów moich nowych projektów:
patronite.pl/raczek
----------------------------------------------------------------------
Moja ocena: 9/10
----------------------------------------------------------------------
🏳️ Subskrybuj kanał / @tomaszraczek
🎬 Więcej filmów • Wideorecenzje
➡️ Facebook / tomaszraczek.fanpage
📷 Instagram / tomekraczek
🐦Twitter / tomaszraczek
----------------------------------------------------------------------
Tomasz Raczek - teatrolog (absolwent wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza), krytyk filmowy i publicysta, wydawca (Instytut Wydawniczy Latarnik), autor programów telewizyjnych (TVP, Canal+, nFilmHD, Polsat) i radiowych (Radio Nowy Świat, TOK FM, RMF FM, Radio Klasyka, PR 2). Redaktor naczelny miesięczników Playboy, Voyage, Film, Magazyn Filmowy Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Wicedyrektor TVP2, dyrektor kanałów filmowych nFilmHD 1 i 2, kierownik literacki Studia Filmowego OKO i teatrów w Warszawie, Gdyni i Chorzowie, dyrektor programowy prasowego koncernu wydawniczego Gruner & Jahr i portalu internetowego Ahoj.pl. Współtwórca legendarnego programu filmowego Perły z lamusa, który przez kilkanaście lat prowadził z Zygmuntem Kałużyńskim w TVP2. Autor kilkunastu książek o filmie, telewizji, wybitnych postaciach kultury masowej a także leksykonów filmowych "Perły kina" napisanych wspólnie z Zygmuntem Kałużyńskim. Popularyzator kinoterapii, oficer rozrywkowy na ostatnim polskim transatlantyku ts/s Stefan Batory. Laureat Wiktora oraz nagród za osiągnięcia w dziedzinie krytyki artystycznej: Nagrody im. Stanisława Wyspiańskiego I stopnia, Nagrody Państwowego Instytutu Sztuki Filmowej i Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
#TomaszRaczek #Raczek #Recenzja #film #kino #wideorecenzja - Фільми й анімація
Kocham Pana, Panie Tomku. W tym depresyjnym, powierzchownym emocjonalnie świecie, jest Pan jak latarnik, który nie pozwala nam się rozbić o skały bylejakości i wyciąga nas z mielizn przeciętności. Ahoj Kapitanie ⚓🌈
Pięknie to pani ujęła!!! Podpisuję się pod tym obiema rękami!🙂
O tak! Tomasz R. Latarnik niesie ...oświecenie w czasie mroku i płytkich niczym kałuża żartów.
Pięknie napisane Mario😊🌹
Ja też Pana kocham!
W punkt!
- No powiedz, Phil. Co to?
Coś tam jest, prawda?
- Jeśli nie widzisz to nie ma.
___
Z dedykacją dla tych, którzy nic nie zobaczyli w tym filmie i dla tych, którzy zobaczyli.
Idealnie podsumowane 👏🏻
Najlepsza kwestia wypowiedziana w w tym filmie ;)
Ten film mnie dziś wywalił z butów. Jest obłędny. Cudny. Wydobył niesamowite myśli,emocje,stany. Każdy kadr, dźwięk muzyki,gest aktora... - chce się więcej ❤️
To była nie tylko świetna recenzja wybitnego filmu. To był fascynujący wykład filozoficzno-psychologiczny na temat ludzkiej kondycji. To było jak zanurzenie się w prawdę o nas samych.
Jak zwykle w tym niezwykłym miejscu:) pozdrawiam:)
...i pozostaje niedosyt... Obejrzałam 3x i wciąż mam pytania i chęć przegadania tego co poczułam...
Szkoda, że nie możemy porozmawiać po seansie...
Oj tak, w tym specyficznym przypadku BARDZO chciałbym posłuchać refleksji Pana Tomka w wersji spoilerowej, i nawet cały oddzielny materiał związany z finałem tej historii.
Bardzo bym chciała posłuchać również WERSJI SPOJLEROWEJ!!!
Panie Tomku niech pan to robi o tych filmach ambitniejszych, proszę.
Hmm pomyślę bo to fajny pomysł 🤗
@@danutahajduk70 przyłączam się do prośby
Panie Tomaszu, kiedy byłam dziewczynką, a potem dziewczyną mogłam spotykać się z moim tatą tylko na mieście. Co piątek chodziliśmy do kina. Uwielbiałam z nim rozmawiać o filmach. Muzyka i kino to były nasze główne tematy. Zapalaliśmy się przy nich ogromnie i to była nasza bliskość. Mojego taty już nie ma, a ja słucham pana recenzji i jest mi trochę lepiej. Mądry, dojrzały i kochający kino. Dziękuję że się z nami tym pan dzieli. Proszę na siebie uważać.K
Wow, pierwszy raz słyszę o czyjejś historii, która jest tak bardzo podobna do mojej. Pozdrawiam:)
W moim odczuciu Phil był zazdrosny, bo obawiał się, że zupełnie straci kontakt z bratem (odsuwali się od siebie, co widać już na początku filmu), że będzie zupełnie niepotrzebny. Z drugiej strony zazdrościł, że brat "ułoży" sobie życie i wyrwie się z samotności, którą dotychczas wspólnie dzielili. Jedyny moment głębszego zainteresowania Phila Rose dostrzegłam, gdy zauważył, że żona brata lubi sobie popić, że ma słabości. Uśmiechnął się na myśl, że wszyscy mamy jakieś sekrety.
Tak! Dokładnie! Zupełnie nie odczułam jego zainteresowania nią jako atrakcyjną kobietą. Ale dzielona samotność z bratem bolała mniej.
dokładnie, nie wiem skąd Raczek to wyciagnął niby. Może w książce było
Dziękuję Panu za świetną recenzję. Wysłuchałam jej długo po obejrzeniu filmu. Czekałam na nią z nadzieją, że potwierdzi Pan mój zachwyt i tak się stało.
Dla mnie 10 na 10.
Panie Tomaszu, Pański kanał jest odtrutką na pustotę i prostactwo. Dziękuję za Pana obecność i piękne, głębokie treści🤍
Panie Tomaszu chylę czoło przed Pana dzisiejszą recenzją i mową na temat dzisiejszej krytyki. Podobnie odczuwam. Przy Pana recenzjach wzruszam się i łzy mi się kręcą w oku. Nie każdy ma taką wrażliwość. Film widziałam. Wywarł na mnie ogromne wrażenie i bardzo mi się podobał. Oczami Jane Campion zobaczyłam świat dzikich pazur. Polecam film i jeszcze raz obejrzę. Cieszy mnie ilość nagród dla tego filmu. 👍
Podpisuję się pod Pani postem. Jedyne co mnie jeszcze nurtuje to jak ten młodzieniec poradzi sobie ze sobą po tym co zaszło? Ale to już chyba temat na nowy film. Pozdrawiam świątecznie.
👍👏
w "Psich pazurach" przede wszystkim uderzyła mnie samotność Phila, ale jak teraz myślę, to praktycznie każdy bohater tam jest samotny w pewien sposób, samotny i niezrozumiany. Film rzeczywiście niejednoznaczny i momentami zaskakujący. Jak zawsze świetnie się Pana słucha, uwielbiam ❤
Jak zawsze pierwszorzedna recenzja i nie mniej emocjonalna niz sam film :)
Mnie zaintrygowal watek Petera i poswiecenie ktorego dokonuje. Spelnia on obietnice zlozona przed samym soba slowami narratora w pierwszej scenie ale jakze ogromna cene za to placi. Poswieca nie tylko swoje osobiste szczescie ale w zasadzie wlasne czlowieczenstwo. Wiele komentarzy i nawet recenzji wskazuje na Phila lecz dla mnie to wlasnie Peter jest tym biblijnym psem ktorego nalezy sie wystrzegac. I powracaja znow slowa z pierwszej sceny - "Gdyz jakimze bylbym CZLOWIEKIEM gdybym nie potrafil pomoc mojej matce; uratowac jej."
Watek Phila jest o tyle interesujacy iz broni sie sam w sobie jako interesujaca historia wewnetrznie skonfliktowanego czlowieka. Jednoczesnie sprytnym zabiegiem jest to watek instrumentalny dla watku Petera ktory zdaje sie byc na uboczu lecz paradoksalnie jest osia calej historii.
Przeczytalem tez wiele komentarzy (a nawet recenzje) gdzie autorzy pisali o tym jak bardzo film byl ... nudny. Nie potrafie w zaden sposob sie ustosunkowac do tego bo dla mnie film praktycznie caly czas trzyma w napieciu. Nie chodzi tu moze o rodzaj napiecia pokroju "kiedy z szafy wyskoczy morderca?" To napiecie to niekonczace sie proby zrozumienia bohaterow - kim sa, co ich motywuje, jakie doswiadczenia zyciowe ich uksztaltowaly. I tutaj co chwila czekaja na nas niespodzianki. Kiedy juz nam sie wydaje ze znamy jednego z bohaterow on nagle zaczyna odkrywac przed nami swoje inne oblicze. Majstersztyk rezyserski i aktorski zarazem.
Bardzo ciekawe uwagi. Wieloznaczność postaci sprawia, że ten film jest tak prawdziwy i poruszający psychologicznie i moralnie. I słusznie - napięcie thrillera jest w filmie od pierwszych scen - świetnie się ogląda.
Kłaniam się panu za to co pan napisał
Jeden z najlepszych filmów, jakie ostatnio widziałem. Niesamowity klimat, piękne zdjęcia, wspaniała obsada...pozostaje w głowie i daje do myślenia. Zgadzam się z pańską recenzją w 100%.
No i znakomita muzyka która wywołuje
skojarzenia z filmem Mistrz z J. Phoenixem.
Mi bardzo daleko do jakiegokolwiek kinowego znawcy, ale tem film ma w sobie to cos co sprawia ze o nim mysle, ze bede go pamietac, ze chce do niego wrocic. Mi jest naprawde ciezko cos obejzec, ciezko sie zaangazowac w historie, nie ogladam za duzo. A w tym wypadku niesamowicie sie wciagnelam. Ten film ma wlasnie wszystko to czego ja poszukuje w filmach ❤️ UWAGA SPOILER:
Ja odebralam podobnie, ale troche inaczej. Wg mnie Phil w Peterze widzi samego siebie, i moze wstydzi sie tego dlatego chce go osmieszyc, zeby to jakos zdusic. Ze dostrzega w nim wszystkie te cechy ktore on ma a z ktorymi cale zycie walczyl. Pozniej chce zostac jego mentorem - byc jak Bronco Henry. Co do relacji z BH nie odebralam tego na zasadzie miłości romantycznej, ale jakiegos podziwu uwielbienia, milosci platonicznej, niezrealizowanej fantazji, ciesze sie ze nie ma wprost powiedziane co sie wydarzylo. I mysle ze Phil nie jest zazdrosny o Rose a bardziej o swojego brata, ze boi sie zmiany. Ogolnie mimo ze jest doroslym czlowiekiem czasem na poziomie emocjonalnym zachowuje sie jak mały chłopiec i ze jest bardzo samotny i wypbcowany. Kiedy na koniec jest ogolony to ja widze w nim wlasnie tego mlodego Petera (nawet mialam taka mysl ze to on jest nim ale to bez sensu :)))))
Panie Tomaszu, Pańskich recenzji słucham właściwie od samego początku. I zawsze jest to dla mnie ogromna przyjemność ale także i absolutna niespodzianka. Dziś piszę przed wysłuchaniem części premium, bo chcę się skupić na Pańskich słowach dotyczących tylko i wyłącznie filmu. To pierwsza Pańska recenzja, której wysłuchałam DWUKROTNIE. Bo tak bardzo "wstrzela się" Pan w mój osobisty odbiór "Psich pazurów". Bo Pańskie słowa są w ogromnej części odzwierciedleniem moich odczuć po seansie. Bo te słowa są PRAWDZIWE! Każde wypowiedziane dziś przez Pana zdanie tchnie takim życiowym doświadczeniem zarówno rzeczy dobrych jak i złych.. Pan rozumie Phila podobnie do mnie. Bo Pan TO ZNA. Dokładnie tak jak Pan powiedział "bez doświadczenia czegoś na własnej skórze nie będziemy do końca rozumieć bohatera, przyczyn jego złości, frustracji, lęków..". Najłatwiej ocenić po wierzchu, "po łebkach", bez zastanowienia. Czarne to czarne - białe to białe. A gdzie się zgubiła szarość? Pana słowa pobudzają do szukania tej szarości. I jeszcze tak pięknie powiedział Pan (za co Panu bardzo gorąco osobiście dziękuję) o poszerzeniu horyzontu. O tym ile rozumienia świata pochodzić może z naszego wnętrza, z naszej woli poznania.. "Psie pazury" przez 99% ludzi, którzy mnie otaczają był nudnym, beznadziejnym TĘPYM filmidłem.. A dla mnie? Poszukiwaczki istoty sprawy? Łaknącej zrozumienia niektórych postaw bohaterów? To jest PEREŁKA. To jest UCZTA dla oka i umysłu! To są drzwi do poznania również samej siebie. Bo jestem zwykle odbierana jako zgorzkniała, znerwicowana frustratka. Na szczęście są nieliczni ludzie, którzy umieją zajrzeć za ten woal, którym się otulam. Ten film jest dla takich i o takich jak ja. I jest mądry. Bo może nas nauczyć samych siebie. Jeśli tylko zechcemy odrobinę poszerzyć horyzont.. Pan i Pańskie recenzje ten horyzont także uczą poszerzać. Każdy, kto Pana słucha ma szansę spojrzeć inaczej na świat poprzez, jakże drobną, zmianę poglądów na obejrzany film. I za to Panu ogromnie dziękuję. Jak zawsze. Dobrze, że Pan jest Panie Tomaszu. I niech Pan nie znika.. Jest Pan ogromnie potrzebny! Proszę o tym nigdy nie zapominać. Iza
P.S. Wysłuchałam części premium - cóż mogę rzec.. Gimbaza powiedziałaby o Panu "POZAMIATAŁ" ale ja powiem - rzucił mnie Pan mocno o ziemię, potrząsnął i sprawił, że stanęłam na silniejszych nogach! Dziękuję ponownie.
Panie Tomku odbierałem ten film podobnie ale znacznie pogłębił Pan moje horyzonty.Poszerzył Pan moje postrzeganie tego filmu za co bardzo dziękuję.Czułam to wszystko podskórnie ale nie potrafiłam tego tak nazwać i tak szeroko zobaczyć.
Panie Tomaszu , muszę to napisać , kocham to co Pan mówi . Właśnie słucham Pana recenzji , ten film jest o nas samych , bardzo złożonych charakterach . Pozdrawiam . 😍
Bardzo dziękuję za genialną recenzję genialnego filmu (obejrzałam). Jestem poruszona Pańską opowieścią, ale też Pańską wrażliwością. Z wielką przyjemnością wysłuchałam jej. Porównałam ze sobą i nabrałam ochoty na rozmowę/dyskusję 😊
Dobry dzień zaczynam od recenzji Pana Tomasza☺️a można tak codziennie?😉uściski Panie Tomaszu
Jest to niesamowite jaki poziom języka pan reprezentuje pośród wszechobecnego braku jakosci w tym zakresie. Uwielbiam Pana i słuchać i na Pana patrzeć 😊 film niesamowity, recenzja tak samo dobra. Pozdrawiam serdecznie 😊
Slucham Pana słów i płaczę ze wzruszenia.. Filmu nie widziałam i może nawet nie zobaczę. Dziękuję z calego serca, Panie Tomaszu.
Benedykt cudowny !!! Mistrz ! Dla mnie jeden raz to za mało, muszę drugi raz zobaczyć ten film żeby jeszcze głębiej w niego wejść. Nie wszystko odkryłam za pierwszym razem. To duża zaleta filmu, że można go kilkukrotnie oglądać i zawsze coś nowego odkryć 💗
Panie Tomaszu, wyrazy Ogromnego Szacunku za ta recenzje, zreszta za wszystkie. Jest Pan naszym dobrem narodowym!
Zgadzam się, drugim dobrem jest Robert Makłowicz. Mistrzowie słowa i dobroci, która dochodzi z każdego przekazu.
Ten film to miazga. Rozwalil od srodka nie tylko mnie, ale tez tego co mial byc oprawca a stal sie ofiara. Mistrzostwo
Panie Tomaszu, jest Pan bratnią duszą dla wielu z nas, młodszych i starszych i bez względu na płeć, za sprawą swoich doskonałych recenzji nie tylko filmowych, ale i życiowych. To arcymistrzowskie podejście do kina połączone z Pana wrażliwością i szczerością to absolutny ewenement, który wnosi do mojego życia niesamowicie silnie dobrą energię, która wcale się nie ulatnia, ale dodaje mocy jeszcze przez długi czas a może na zawsze. Dziękuję. 🌞❤️
Przepiękny film. O czlowieku. Jego naturze, emocjach, słabościach. Sile. O kokonach, ktore wokol siebie tworzy. O zdolnosci dostrzegania. O tym.jaka jest nasza kruchość. Pod każdym względem. Dziękuję za zachęte do obejrzenia.
Panie Tomaszu, ostatnio pokazałem mojej Mamie materiał "SZEF ROKU", Mama obejrzała recenzję i dodała "jak miło posłuchać faceta na tak wysokim poziomie", tak więc jak zawsze ....jak miło :) pozdrawiam i życzę samych sukcesów i dalszego rozwoju bardzo dobrego kanału
Panie Tomaszu...jest pan naszym dobrem narodowym. Kiedy mam kiepski humor lub życie bardzo ,,dokopie,, słucham Pana....właściwie to nie wiem jak to opisac! Kultura i wspaniala wiedza ...no i ten glos....pamiętam Pana spory z Zygmuntem Kałużyńskim...tez słuchało się panów z wielką przyjemnością. Bardzo pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego w Nowym roku. I czekam jak zawsze na części premium...!
Panie Tomaszu, świetna recenzja widzów filmów, które oglądają bez zrozumienia, dziękuję 👋🙏
Film genialny chyba najlepszy Jane Campion, Fortepian tez robił na mnie takie wrażenie, a Pana recenzja piękna, humanistyczna, to są takie perełki życia, dzięki którym, mimo całego smutku żyć się chce , dzięki za te 44 minuty najlepsze w ciągu całego dnia albo i tygodnia♥
Film prawie bez akcji, z niewielką ilością słów, a z takim ogromem emocji, które stopniowo narastają aż niemal do bólu brzucha i wyciskania łez. Film, który się bardziej czuje niż ogląda. Pana recenzję obejrzałam po filmie, ponieważ jak Pan poleca film boję się sugerować Pana opinią, ale po emocjonującym filmie, recenzja okazała się też.......brało mi słowa na określenie, ale jestem zachwycona.
Twn film jest przepiękny niczym pejzaż. Kipi on aż od niemal mistycyzmu, poezji, ale mimo tego nie jest to obraz przeintelekutowany. Gra aktorów jest wspaniała. Gra gestami, ciszą, niedopowiedzeniami. Bardzo spokojny, kameralny z olbrzymią dozą podskórnej emocjonalności. Wydaje się nudny,przydługi ale jest to złudne uczucie. Pozatym Każdy ten film może interpretować w swoj wlasny sposob i to jest piekne. Mimo iz minelo juz kilka dni odkad ogladnelem ten film, dalej myślę o tej historii. Benedict Cumberbatch obłędny, Kodi Smit-McPhee urzekający, ale pełen tajemnic niczym Chalamet z tamtych nocy tamtych dni. Drugoplanowe role Plemonnsa i Dunst z szansami na oscara. Przepiekne zdjęcia, przepiękna Nowa Zelandia vel. Montana, wspaniała Jane Campion, wspaniały film. Liczę realnie na 6-7 oscarów :)
Panie Tomaszu, dziękuję za recenzję. Film obejrzałam już jakiś czas temu.ciesze się, że mam podobne odczucie i interpretację.
Jestem prostą kobietą,myślę, że do zrozumienia, i poczucia tego filmu jest potrzebne doświadczenie życiowe.
Jak człowiek dużo przeżył, widział i doświadczył to poczuje ten film.
Pozdrawiam serdecznie i życzę wspaniałych i świąt.
Jakim Pan jest mądrym człowiekiem. Dziękuję za pańską działalność 🙂
Po wysłuchaniu recenzji jeszcze kilka słów dodam. Dziękuję Panu za przekazanie nam wielkich Pańskich emocji. Ja pozostaję, po obejrzeniu tego filmu, bardzo poruszona. Nieustannie analizuję bohaterów, ich motywy. Pozdrawiam serdecznie.
Obejrzałam, wizualnie arcydzieło. Zachwycające zdjęcia jednak czegoś mi brakło. Być może jestem znieczulona na cześć przekazu z tego filmu. Nie mniej jednak recenzja jak zawsze świetna! 🙌🏻
Zostałam oszukana! Sądziłam, że wiem dokąd zmierza narracja, że rozgryzłam zamysł na samym wstępie. No, niestety- przechytrzono mnie :). Nic mnie bardziej nie cieszy po obejrzeniu filmu jak właśnie takie zaskoczenie. Takie filmy zapamiętuję na zawsze
Dokładnie tak samo się poczułam na koniec :) a najlepsze jest to, że była jedna scena, w której można było to już wyczuć, że będzie jakieś przetasowanie, że coś się wywinie na drugą stronę. Mówię o scenie palenia wspólnie papierosa, o tej nagłej świadomości własnej siły nad drugim człowiekiem, które widać w spojrzeniu... aż mnie ono przeszyło...
Ja się poczułam, jakby ktoś mnie zdzielił obuchem w głowę. Warto wrócić do filmu drugi raz i szukać przesłanek do takiego zakończenia.
Dla mnie problem Phila czytelny był już w połowie filmu. Nienawiść Phila do Petera to klasyczny przykład zasady lustra. Nienawidzimy w innych tego czego nie akceptujemy w sobie.
Panie Tomaszu,poruszyła mnie wewnętrznie i to bardzo ta recenzja .W pełni rozumiem co Pan przekazał. Dziękuję. 👍🌹👍🌹👍🌹👍🌹👍
Kolejna perła! Panie Tomaszu, dziękuję za poruszające i precyzyjne “rozbrojenie” tego niezwykłego filmu
Piękna recenzja i terapia za darmo, wdzięczna 💖❤️💖
Świetne to spostrzeżenie - 50% patrzenia i 50% odczuwania = film🌹
Ja szukam czasem na Netflix, właśnie takich filmów i przyzwyczajona bardziej do płytkiej rozrywki, ominęłam... Gdyby nie Pan, to bym nie obejrzała. Stało się inaczej. Pod wszystkim się podpisuję.. Film, który nie tylko się ogląda, jego się czuje, przeczuwa czasem boi, a nawet później pojawia się zapach, po prostu wszystkimi zmysłami odebrałam. Jedno co chce dodać niesamowita estetyka obrazu. Reżyserka jest cudowną artystką, które łączy szorstkość, burość z banalnością porcelany i białego obrusu, dla mnie jako plastyka Magia!
zawsze w srode raniutko jest dla mnie swieto bo video recenzja wlatuje na youtube
Rewelacyjny film naszpikowany pokręconymi z życia wziętymi postaciami, ileż tam jest współczesnego bólu . Dawno nie słyszałam tule ognia w pana recenzji,💥💥 ale ciekawa jestem jak zinterpretowaliby Pan motyw palenia skór ,o którym Pan nie wspomniał .
Ściskam i kocham wciąż 🤩😍
Pan Tomasz nawet jakby czytał instrukcje obsługi gaśnicy,to słuchałbym z zainteresowaniem❤😊Pozdrawiam Serdecznie
Dzien dobry T R 😘🎧 Ojej...Ojej...Piekna Lekcja ,fascynacja !!Dziękuję! Tak moge godzinami Pana T R słuchać tej wytrawnej mowyi wymowy !! Pozdrawiam serdecznie T R uzależniona od Głosu!! ❤👋 zostaje z Panem na zawsze !!
Ależ mnie Pan zaintrygował...Od kilku miesięcy nie byłam w kinie, przypominam sobie "stare" filmy odnajdowane na różnych platformach. Straciłam apetyt na nowości. Ale ten film obejrzę, dzięki Panu. I mam nadzieję, że mój obecny nastrój pozwoli mi odczytać całą głębię filmu. Jeśli nie, zgłaszam się na terapię do Pana. Terapię odzyskiwania dobrego smaku.
Drogi Panie Tomaszu, przepiękny wykład, tak wykład! Cofnął mnie Pan 40 lat do czasów licealnych i do wspaniałej profesor Kalbarczyk, osoby kochającej kino i teatr. To Ona nauczyła mnie patrzeć, słuchać i szukać, nawet jeśli nie od razu rozumiem, to nie odrzucać, szukać, próbować. Tak było i z tym filmem. Szalenie niejednoznacznym, innym, intrygującym, niepokojąco ludzkim, niezależnie od tego jak kochamy. W wielkim skrócie, to co wydaje się być silne i dominujące jest w istocie pogubione i krzyczy o czułość, współczucie i spełnienie targane zazdrością, żalem.., a to co pozornie słabe bywa potwornie silne, odważne i wręcz zabójcze. Dziękuję.
Jak słyszę taką charakterystykę człowieka to zawsze kojarzy mi się z Heathcliffem z "Wichrowych Wzgórz".
Panie Tomaszu, poruszył Pan we mnie struny, które długo będą brzmiały. Film jest fenomenalny.
Perfekt, jest pan wybitnym i niepowtarzalnym człowiekiem i niesłychanie interesujacym, uwielbiam pana słuchać od kiedy publicznie pan zaczął recenzje w tv sam a potem z panem Zygmuntem, pozdrawiam.
wspaniały film, trafiłam na niego przypadkiem i wciągnął mnie magnetyzm tego filmu i tego właśnie co jest w naszym domyśle, co sobie uzmysławiamy w duchu, aczkolwiek mówimy: nieeee, niemożliwe, o czym ja myślę. A jednak! Cudo film i świetna recenzja pana Tomka
Dziękuję! Przeszedł Pan samego siebie! Tak chcę słuchać o filmie, o człowieczeństwie, o ludzkich losach!
Jak umiejętnie,wrażliwie ,z uwaznoscia zachęcił Pan do obejrzenia filmu.Wspaniale nakreślił pan postać głównego bohatera!
Dziękuję za tą recenzję, sporo mi rozjaśniła. Po obejrzeniu filmu, pierwszą moją myślą była chęć ponownego obejrzenia. Myślę, że nie da się wyłapać wszystkich niuansów za pierwszym podejściem.
Obejrzalam Pana recenzje do polowy (do "spoilera"), i skonczylam juz po filmie. Zgadzam sie w 100% - to prawdziwa bomba, ktora zaczyna tykac juz od pierwszych kadrow. Jej wybuch poruszyl we mnie wiele strun i wciaz czuje jak we mnie drza i dygocza. Gleboki, czuly, obnazajacy, z natura jako jednym z aktorow. Majstersztyk. Chyle czola za recenzje.
Uwielbiam opowieści p. Raczka o kinie, jest człowiekiem który pomagając dekodować język filmu, niejako podprowadza i uczy jak mieć dostęp i pełniejsze uczestnictwo w naszej kulturze. Jego "opowiedz mi film a powiem Ci kim jesteś" jest bardzo bliskie słowom T. Tomaszewskiego, mojego ulubionego mistrza reportażu foto - "fotografia więcej mówi o tym, kto ją zrobił niż o tym co przedstawia". Rozumienie istoty rzeczy, bawienie się różnymi formami sztuki i przekazu, dociekanie, poszukiwanie, dekodowanie i ostatecznie nawiązanie konwersacji z innymi ludźmi, mówiącymi w tym samym języku (abstrakcji) - to wszystko jest o niebo ciekawsze od zarabiania i wydawania milionów. Jedno nas przybliża do człowieczeństwa a drugie oddala. I nie piszę tego z perspektywy ubogiego.
Ten film to Mistrzostwo.👏👏👏Pana recenzja, to jak wisienka na torcie.👏👏👏
Panie Tomaszu, od momentu obejrzenia filmu czekałam z niecierpliwością na Pańską recenzję i nie mogę się nacieszyć słuchając jej. Psie Pazury chwyciły moją duszę i przez parę dobrych dni nie chciały puścić. Niezmiernie cieszy mnie, że podziela Pan mój zachwyt! Według mnie film jest fenomenalny i trzymający w napięciu do ostatniej sekundy.
Ech, Panie Tomku, powiedzieć, że Pana uwielbiam, to nic nie powiedzieć. Mistrzostwo galaktyki. Pozdrawiam świątecznie.
No, czekałam na tę recenzję! Ja jestem zachwycona tym dziełem.
Dziękuję szczególnie za tę recenzję. Oby więcej ludzi miało takie podejście, do filmów i nie tylko.
Panie Tomaszu, serdecznie pozdrawiam z Zaolzia i dziękuję za ten niezwykły wykład .......Podziwiam, uwielbiam i kocham Pana (jak brata)😇 Życzę Wszystkim szeeeeroookich horyzontów ❤️
Obejrzałam ten film i zrobił na mnie duże wrażenie, a po pana recenzji jeszcze dojrzałam nowe , ciekawe wątki. Warto zobaczyć coś tak ciekawego, no i jak pan kiedyś powiedział panie Tomaszu po prostu obejrzeć, bez nastawienia. Ja moge powiedzieć, że film mi się podoba jak wywoła we mnie jakieś emocje, więc dziękuję i pozdrawiam w Nowym Roku🤗
Film obejrzałam dzisiaj, z kina wyszłam oszołomiona i zachwycona jego głębią , pięknem i wspaniałą grą wszystkich aktorów. No i te cudowne zdjecia... Teraz słucham tej recenzji i nic do niej dodać nie mogę , bo film właśnie tak odebrałam.. Jest Pan wspaniałym recenzentem , ale i niezwykle wrażliwym człowiekiem.💗
Panie Tomaszu z ogromną przyjemnością słuchałam Pana od dawna ... jeszcze pamiętam rozmowy z Panem Kałużyńskim .... Może nawet słuchałam Pana i oglądałam od niemal początku Pana działalności medialnej ... ??? Zawsze czyniłam to z zaciekawieniem, zainteresowaniem i ogromną przyjemnością! Ponieważ oprócz tego o czym I w jaki sposób Pan prowadzi dialog lub narrację, to kocham dobry film i kino. Panie Tomaszu wejść w świat kina w Pana towarzystwie to dla mnie zaszczyt. Rewelacyjnie Pan recenzuje filmy, a na temat tego filmu "Psie pazury" wyraził nie tylko w przepiękny sposób swoje emocje, odczucia, ale głębie i niuanse tego dzieła. Miałam dzięki temu niesamowitą ucztę i podróż ... także w siebie ...
Bardzo Panu za to dziękuję 👏👏👏👏👏🍀i to absolutnie nie było nudne!
Zresztą zgadzam się z Panem, że tylko ludzie, którzy czegoś nie pojmują lub nie chcą się zagłębić w siebie uważają, że coś jest nudne ... szczególnie jeśli chodzi o ten film.
Pozdrawiam serdecznie 🍀🍀🍀
Wspaniała RECENZJA! Dziękuję!
Film powolny, ale HIPNOTYZUJĄCY. Końcówka to petarda. ZASKOCZENIE. "Tajemnica Brokeback Mountain" INACZEJ. Oskar MUROWANY!
Dziękuję za tę refleksyjną i rozciągająca horyzonty recenzję…🙏❤️
To były dla mnie bardzo uniwersalne słowa… byłyby adekwatne dla wielu filmów.. Jest Pan Panie Tomaszu wirtuozem słowa🙏😍 … ale to wszyscy tu obecni wiemy:)
Ten film jest dla mnie przede wszystkim o tym, jak patrzeć, żeby widzieć…
Żeby zobaczyć, trzeba umieć patrzeć. Patrzeć dłużej, z ciekawością, z pewną pokorą, że widzę tylko fragment tej rzeczywistości. Ten film daje możliwość wnikania w wiele warstw naszego „bycia”… piękna przeciwwaga w pędzącym jak TGV świecie „natychmiastowego odczytu wszystkiego”
Absolutnie film wart obejrzenia 🙏 i to nie jeden raz♥️
Dla mnie , mimo całej pięknej oprawy i nieśpiesznego tempa , który zwykle uwielbiam, smakowania strony wizualnej i dźwiękowej , czegoś zabrakło. Chyba forma przerosła treść. . .Trudno było mi zobaczyć pewną ciągłość , tożsamość postaci . . .Byłam zawiedziona , choć być może wynikało to z momentu w którym go obejrzałam. Odnośnie gry aktorskiej wielkie wrażenie zrobiła na mnie rola syna Rose.
Film robi wrażenie. Można powiedzieć, że trwa dwa razy dłużej, bo po obejrzeniu jeszcze długo przypominają się różne sceny i wątki, i ich znaczenia dla całości. Jeden z lepszych kryminałów, jaki oglądałem 😉
Wesołych świąt i szczęśliwego nowego roku
Oglądając film dałam się nabrać, o ukryte złe intencje podejrzewałam nie tego, kogo trzeba... Piękna klamra w filmie, początek i koniec.
Panie Tomaszu jest Pan lekiem na całe zło!!!!
Bardzo dziękuję za recenzję i za seans psychoterapii jednocześnie. Widać jak wiele trudnych tematów ma Pan u siebie w głowie przepracowanych. Trochę zazdroszczę i podziwiam. Serdeczności! ❤
Jeszcze nie doświadczyłam tego filmu,ale po recenzji naszego mistrza seans musi się wydarzyć jeszcze w ten weekend, dziękujemy Panie Tomku❤
Jak zawsze wspaniała recenzja. Z wielką przyjemnością Pana słucham i uczę się spojrzenia na omawiane obrazy i sceny. Pozdrawiam serdeczne:)
Po Pana świetnej recenzji, obejrzę film najszybciej jak się da. Dziękuję za Pana wrażliwość, wnikliwość i miłość do filmu w ogóle, taka pasja bywa zaraźliwa. Pana recenzje to wykłady z filmoznawstwa na tak wysokim poziomie i tak bardzo interesujące, że nie chce się uronić ani słowa, chłonie się wiedzę i zachwyca kulturą języka. Uczta.
Bardzo dziękuję. 🌺
... nie raz oglądając rekomendowane przez Pana Tomku filmy sugeruję się bardzo Pana recenzjami ale w końcu dochodzę do wniosku że to były bardzo ptrzebne mi wskazőwki za ktőre ogromnie jestem Panu wdzięczny 😍
uwielbiam tę recenzję od początku do (a może zwłaszcza) ostatniego zdania!
Genialne jak zawsze 👍Zawsze biorę coś dla siebie. Dziękuję ❤️🎄🎁
Dziekuje! Będę oglądać . Serdecznie pozdrawiam🎄🙂
Czekałam na tą recenzję. Zaraz po obejrzeniu, a film mną wstrząsnął, szukałam na Pana kanale Pana wrażeń... I wreszcie jest. I za każdym razem, jak o nim myślę inne motywy filmu są centralne. Mocne kino. Dla mnie to film roku. Absolutny Sztos. Moc równa "Fortepinowi". Psychologiczne tak mocny w każdym wątku, tak otwarty w finale. Wraca do mnie ten film i myślę o nim. Również soczysty wizualnie. Serdeczności
Świetna recenzja genialnego filmu. NIc w tym filmie nie jest do końca wiadome. Jest wiele niedopowiedzeń które zostawiają widzowi pole do interpretacji a ja to bardzo lubie. Takie są dla mnie filmy Xaviera Dolana. Dziękuję za tą recenzję panie Tomaszu.
Bardzo dziękuję za tę recenzję. W niezwykle elokwentny i zajmujący sposób opisał Pan mój zachwyt tym filmem 💕 ja też nie mogłam się nadziwić widząc komentarze ludzi na temat tego filmu np. Na Facebooku pod postem Filmwebu na jego temat. Miałam wrażenie, że ja obejrzałam zupełnie inny film niż Ci, którym „się świetnie spało do niego”. Pozdrawiam serdecznie!
a co pisali?
Z wielką przyjemnością słucham Pana i serdecznosci posylam.!
Ale Pan jest kochany, tak tylko chcialam to napisac. Sciskam mocno i zyczé Panu i wszystkim Panu bliskim zdrowia, szczéscia i milosci.
Doskonały film. Dziękujemy za wspaniałą recenzję :)
Jakże zmieniła mi się perspektywa, gdy obejrzałam recenzję przed obejrzeniem tego filmu, jak i drugi raz po jego obejrzeniu...❤
Dobry film. Wydaje mi się, że nawet ktoś o mniejszym bagażu emocjonalnym, życiowym - przy pewnej dozie wrażliwości - może dużo z niego wyciągnąć i chłonąć atmosferę wielu scen. Tu pustki, przestrzenie, cisze czy skrzypienie drewnianych podłóg nie ustępują muzyce czy dialogom.
Do tego tak wiele możliwości interpretacyjnych, które są właściwie "otwarte"... trochę jak w poezji: nie musi być celem zrozumienie autora czy podmiotu lirycznego... ale ważne jest zrozumienie/odczucie czegoś dla siebie. I jakąkolwiek się odpowiedź wybierze (ustali samemu) np. w motywach postępowania Petera pod koniec filmu, to powinniśmy być, jakby to powiedzieć, intymnie intelektualnie ożywieni tymi samymi procesami myślowymi, "rozkminą", mówiąc kolokwialnie. Pozdro!
Wspaniały komentarz na temat wielu widzów i sposobu oglądania przez nich filmów. Czasem jak człowiek czyta komentarze ludzi i widzi jak niedokładnie oglądają i nie dostrzegają pewnych rzeczy przeraża. A sam film super, taki powolny a jednocześnie od początku do końca trzymający w napięciu.
Mogłabym słuchać Pana bez końca. Dziękuję za tę recenzję. Dziękuję za poszerzanie horyzontów 🙂
Dziękuję Panie Tomku za recenzję filmu. Bez niej nie obejrzałabym, powierzchownie oceniając, że to western.
Film przykuwający uwagę, emocjonalny, z zakończeniem, które mnie zaskoczyło, choć było logiczną konsekwencją wydarzeń. Do tego Kirsten Dunst, którą bardzo lubię.
Dziękuję🙋♀️
Dzień dobry Panie Tomaszu, zaciekawił mnie Pan. Chętnie obejrzę ten film. Pozdrawim serdecznie.
Swoją drogą szczerze zadroszczę Pana Bliskim, Przyjaciołom, wszystkim tym, którzy mogą spierać się z Panem lub zachwycać z Panem po projekcji filmu. W bezpośredniej rozmowie.
O, tak!
Panie Tomku, a może spoilerowy odcinek dla Psich Pazurów? Czuję niedosyt po tej recenzji 😁 Jeszcze tyle do omówienia oraz ocena gry aktorów, szczególnie tego, który grał Petera? 😁
Popieram wniosek 😊 ciarki na wspomnienie tego, gdy głaszcze królika wyciągniętego spod sterty drewna, jakże wymowna ta scena.
Tak, również popieram ten wniosek. Po obejrzeniu filmu jest tak wiele niewiadomych i tak wiele możliwych odpowiedzi
Dokładnie to samo chciałam napisać! Poproszę o recenzję dla tych którzy już film widzieli i mają wielką ochotę posłuchać co ma pan jeszcze do powiedzenia o nim:)
Już raz przymierzałam się do tego filmu ze względu na głównego wykonawcę, ale odłożyłam tę przyjemność na później . Pomyślałam sobie, że oto jeszcze jeden western , a nie jestem wielką fanką tego gatunku. Po wysłuchaniu Pana recenzji koniecznie muszę go obejrzeć . Zachwyciła mnie Pana recenzja! Pozdrawiam serdecznie i dziękuję !
Nic Nowego nie napisze, jednakże mam potrzebe wypowiedziec z głębi Serca swojego - jak I powtòrzyć - UWIELBIAM panie Tonaszu Głębie głosu, jego Ton Mądroŝci, Uważności, a zarazem Zdecydowania. Wrażliwości, jak I Mocy Słowa w przekazie. Autentyczność I Prawda !! - dlatego Radość mam I słuchając I oglądając pana - od Zawsze ;) .
DZIEKUJE I więcej, wiecej...
Dzisiaj pan przerosl samego siebie! Co za recenzja!🏆
Jeden z głównych bohaterów mówi, że musiał nauczyć się zauważać szczegóły pomijane i niedostrzegalne przez innych i myślę, że to jest najważniejsze zdanie do interpretacji i sposobu oglądania filmu. To niezwykle pogłębiony psychologicznie obraz z nieoczywistymi postaciami. Wydają się bardzo prawdziwe, właśnie przez niejednoznaczność i dużo sprzeczności w zachowaniu czy emocjach co jest bolączką każdej i każdego z nas. Jednak to życie pisze najciekawsze i najbardziej nieprawdopodobne scenariusze, gdzie nic nie jest zero-jedynkowe. Bolą mnie opinie, że kompletnie nie wiadomo o czym film opowiada i skąd bierze się więź między postaciami. Jednak scena z gazetami, która była dla mnie jednak nie do końca potrzebna bo odbiera niepewność i wprost tłumaczy pewien wątek. Właśnie niepewność potrafi być najbardziej intrygująca, a możliwość zauważenia zupełnie różnych elementów czy mnogość interpretacji stwarza pole do dyskusji i odkrywania drugiej osoby czy strony. 🔥Spoilery 🔥 Główny bohater bardzo przypominał mi inspirację z filmu Psychoza zwłaszcza zamiłowanie do anatomii zwierząt oraz pod płaszczykiem obojętności niezwykle niezdrowa relacja z mamą, której główne problemy wcale nie musiały wynikać tylko przez obecność Phila. Tak samo ostatni kadr z uśmiechem w kierunku mamy i jej męża nie musiał zwiastować czegoś dobrego czy końca tej historii. Widzieliśmy tylko jej urywek z perspektywy jednego bohatera by odkryć jej drugą, bardziej mroczną część
Absolutnie zgadzam się z recenzją, tak pojemnego filmu nie widziałam już dawno i zgadzam się z taką sugestią, że "opowiedz mi o filmie a powiem ci Kim jesteś", jak najbardziej tutaj ma zastosowanie. Ja na ten przykład wybrałam wątek Petera, i sugestii, żeby nie lekceważyć "pozornie" słabszą i delikatniejszą postać, bo może okazać się, że pod tym woalem kryje się osobowość o wiele bardziej mocna niż nam się wydaje, zdolna też do działań z premedytacją i wykorzystująca swóje zasoby do "wymierzania" Rzeczy. Tak, najbardziej Petera zobaczyłam :)
Ja zobaczyłam mamę, która nie radzi sobie we wrogim otoczeniu. Potrzebuje się znieczulać burbonem. Złośliwość i wrogość szwagra ją zabija.
@@xy9442 Tak, jak najbardziej, bo ten film, to jakby soczewka, która ogniskuje wiele ludzkich "Rzeczy" :)
Jak się słucha pana to jest miód dla uszu , dziękuję za intelegtna zeceje👏