po 1,5 rocznej terapii pozwalam mężowi samemu po swojemu wieszać pranie, nie krytykując go przy tym i nie poprawiając, dając wisieć pogniecionym ciuchom.
Matko kochana, ale ten odcinek jest dla mnie frustrujący. Te elementy, nad którymi pracowałam na terapii nagle złączyły się w całość. Do zestawu perfekcjonizmu dodałabym zasadę "albo dobrze, albo wcale", która polega na tym, że w momencie uświadomienia siebie, że nie udźwigniesz na 300%, to przewracasz stoliczek, porzucasz projekt i pogrążasz się w rozpaczy nad swoją beznadziejnością.
Genialne! Ja bym chętnie posłuchała więcej o tym co powoduje „Zosiowatość” i jak z tym pracować, po tym kiedy już Zosia zobaczy że jej perfekcjonizm jest problemem. 🙂
Dziękuję za rozróżnienie między niezależnością i zaprzeczeniem zależności. Nigdy wcześniej nie myślałam w ten sposób i uważam, że przyjrzenie się temu wątkowi może się bardzo przydać nie tylko Zosiom Samosiom.
Tak na prawdę to nie jest o tym, że Zosia Samosia myśli o sobie "wiem lepiej, jestem najlepsza i wszystko muszę kontrolować", tylko o tym, że ktoś jej kiedyś powiedział, a ona w to uwierzyła i tak bardzo wżarło się to w jej strukturę osobowości, że jak nie będzie taka, śmaka i owaka, to nie można jej kochać i do widzenia. Smutne to...
Ja bym raczej powiedziała, że Zosia samosia się bierze stąd, że jako dziecko na nikogo nie mogła liczyć, dlatego nauczyla się, że moze liczyć tylko na siebie. Btw pisze to na początku podcastu, więc nie wiem, co zostało powiedziane później, odnoszę się tylko do komentarza Alicji.
Z zadziwieniem słucham i zaczęłam się zastanawiać czy nasze drogi sie gdzieś nie przecięły... Miałam wrażenie że opowiadasz o mnie. Najmocniej zadzialalo"dawaj babo recepte..." 😉. Dziękuję. Upewniam się ze decyzja o powrocie na terapie jest słuszna. Jeszcze raz dziękuję za ten odcinek. Jest świetny.
Zabujało mną kilkakrotnie. Na początku słuchałam z towarzyszącym "uff", "mam to za sobą".. W miarę odsłuchiwania okazało się, że w wielu obszarach moje imię to wciąż Zosia [Samosia]. Dziękuję za odcinek.💜 Smutno mi. Skłania do refleksji.
Też mnie to właśnie zrzuciło z rowerka. Czułam, że coś jest nie tak, ale nie wiedziałam, co...teraz biorę pod lupę, żeby to uleczyć. Niech Zośka stanie się bramą do głębokiej transformacji 🧡 ukłony dla pani Marty!
Wysłuchałam wszystkich Zmierzchów, niektóre po kilka razy, ale ten odcinek szczególnie mnie dotknął, będę często do niego wracać. Bardzo dziękuję za Twoją pracę 👍❤️
Genialny odcinek! Poruszył mną w posadach! Bardzo, bardzo dziękuję. ❤️ Cudownie byłoby posłuchać o tym jak pokonać/rozpracować/wyłączyć tą paskudną Zosiowatość. 🙏 Zdróweczka Pani Marto! Do usłyszenia... O Zmierzchu 😃
Dziękujemy za twórcze przedstawienie problemu 🙂 Czy w innym odcinku Droga Marto chciałabyś podzielić się z Zośkami i ich Towarzyszom jak wychodzi się z tego torturującego samosiowania?
Moja mama jest Zosią Samosią. Jej powiedzenie już od mojego wczesnego dzieciństwa było "Albo zrobisz to porządnie albo wogóle ". Nawet nie wiecie jak ciężko być córką takiej osoby, gdy ma się silną fobię społeczną i generalnie jest się tzw. ofiarą. Ale nie zgodzę się że to duża wada, bo ona radzi sobie ze wszystkim A ja jestem kompletnie niesamodzielna, nadwrażliwa, lękliwa, z zerowym poczuciem wartości...Z chęcią bym się zamieniła.
A jeszcze bardziej dziękuję za wyjaśnienie, czym jest zdrowa zależność. Wydawało mi się, że ona nigdy nie jest zdrowa. A już na pewno nie wiązałam z nią możliwości tworzenia więzi... jak na razie utożsamiam zależność raczej z podległością, z niemożnością pełnego stanowienia o sobie. Mam pytanie: jak (jeśli się w ogóle da) można uchwycić moment, w którym zależność zdrowa przeradza się w niezdrową? I w którym momencie możemy pozwolić sobie na tę zdrową bez obaw, że skończy się to zranieniem?
Cała ja, aż zabolało takie prawdziwe. Aż dotarło że to nie zaleta i to odkrywcze i smutne. Co teraz z tym zrobić, teraz cisną się łzy ale za pół dnia znów będę orać sobą... jak z tym pracować?
Wow. Wreszcie ktoś uchwycił i nazwał to, co gdzieś przeszkadzało od tylu lat. Cześć już udało mi się przepracować, ale co robić dalej? Jak to ogarnąć do końca?
Pani Marto, co chwycę odcinek, to mnie "dobija" . Czy mogłaby Pani zejść ze mnie! i w tym wq....niu bardzo, ...ale to BARDZO Panią pozdrawiam, będąc wdzięczną bezgranicznie PS przy pierwszym odcinku myślałam, że tylko trochę cos tam mam.. no dobra.. ale przy 3-cim sezonie.. co odcinek, znajduje siebie, moje poczucie idealnej osoby, dziś legło totalnie w gruzach. Poleżę i pozbieram się na nowo, z akcentem na - nowo.
Bardzo dziekuje za film. Zdałam sobie sprawe, ze jestem Zosia Samosia od lat i strasznie utrudnia mi to życie. Mam 34 lata, nie mam meza, dzieci, w każdym związku nie uklada mi sie. Szkoda, ze nie było zakończenia tego "wierszyka", bo strasznie na nie czekałam. Jak żyć, jak sobie radzić bedac Zosia Samosia? Jak mozna sobie pomoc? Czy jest szansa, zeby sie z tego wyleczyc? Ja juz naprawde trace nadzieje, ze kiedykowiek uloze sobie zycie. :( Bardzo prosze o pomoc, badz wskazowke. Pozdrawiam :)
Hej, ja może mam tylko 19 lat, ale w związku z moim samosiowaniem poszłam na terapię i już wiem że jak najbardziej da się to wyleczyć, także nie trać nadziei. Nie wiem na ile może to Tobie pomóc, ale mi wiele ułatwia przypominanie sobie, że te oczekiwania wobec siebie i innych jakie mam w głowie, po prostu nie są możliwe do spełnienia przez ludzi. One opisują jakieś wyidealizowane obrazy a nie prawdziwe osoby, i mimo że łatwiej jest to zaakceptować w odniesieniu do innych, niż do mnie samej to i tak wydaje mi się że wiele to ułatwia. Także łączę się w bólu, nie trać nadziei❤
Idź na psychoterapię. I nie udawaj, że jest dobrze jak jest. Włącz testowanie rzeczywistości, czyli zobacz rzeczy i ludzi takimi, jakimi są, a nie takimi, jakimi chcesz je widzieć. Nazywaj rzeczy po imieniu. Nie racjonalizuj. :-)
Intrygujący paradoks: to, że Zosia Samosia tak bardzo boi się zależności - tej zdrowej - może doprowadzić ją do... zależności! Tej chorej, bo na przykład od narkotyków...
Mam wrazenie, ze "Zosia Samosia" i "Samochwala" to papuzki nierozlaczki i pomimo, ze czasami sie zlewaja te postacie ze soba to jest ich dwie : " Zosia Samosia" i "Samochwala", co mysli Pani Pani Marto o tym ? W Niemieckim "zimnym i ostrym" wychowaniu represyjnym zmusza sie ludzi: i pracownikow i czlonkow rodziny do przejecia postawy "Zosi Samosi" a wiec inni przymuszaja do stania sie Zosia Samosia...taka Zosia Samosia mimo woli a moze to juz inny fenomen, moze to fenomen "ducha poddanego"/="Untentanen Geist "/, ktory jest w Niemczech do dzis zreszta w calym systemie spolecznym mocno obecny, w ktorym to za nie wykonanie tego co chce panstwo od obywatela sa represje, czasami bardzo mocne i do tego jako nawiazka zawsze materialne, takie wychowanie/ taka socjalizacja, "dziwolog", ciekawe by bylo porownanie przez Pania fenomenu osobowego "Zosi Samosi" do typu obywatela mitologicznego "Panstwa Mirmidonow", do ktorego zaliczaja sie min.Niemcy, Japonczycy, Osmani.... Takze analiza porownawcza typu obywatela jako poddanego / "ducha poddanego"/ jaki przedstawia Henryk Mann / brat Tomasza Manna autora "Rodziny Bunderbrokow" i "Czarodzieskiej gory" / w swoim dziele " Der Untentan" / "Poddany", opisujac wymuszanie od obywateli represjami by stac sie choc czesciowo "Zosia Samosia"...lub Mirmidonem... Pozdrowienia !
Czy samosiowatosc moze wiazac sie jakkolwiek z potrzeba sprawdzania granic, po to by je przekraczac i szukac nowych? Brak wstydu, ekshibicjonizm. A co jesli swiadomosc, ze to dysfunkcja, jest wlasnie samym powodem do dumy? "wiem, ze jest slabo, ale tez widze jak super sobie z tym radze, a tamci sie lecza, jakies terapie, slabiaki." 😁
Nie wiem nawet jak skomentować ten odcinek. Ze niby to wszystko wiedziałam ale jednak ubodło tak rozłożone na czynniki pierwsze? Że mam wielkie poczucie niesprawiedliwości ze zadniedbania opiekunów doprowadziły mnie do tego patologicznego perfekcjonizmu i nie umiem się tego tak po prostu pozbyć? Ze nie chce taka być ale nie umiem se odpiąć tej agrafki w dupie? I'm like "niech mnie ktoś przytuli"
Robienie pewnych rzeczy w kupie z innymi ludźmi w niektórych przypadkach może nie mieć sensu. Jest też gama sytuacji i okoliczności od których się nie można uwolnić, ponieważ są jedynymi dzięki którym można po prostu jakoś funkcjonować, a praca w kupnie z innymi ludźmi może obrać taki o to charakter że ich mogą nie obchodzić nasze szczere chęci starania i wkładany wysiłek. Przecież oni idą, robią coś i im wychodzi. To z jakiej racji nam ma nie wychodzić. I czasem wtedy nawet słusznie mogą być podirytowani widząc u nas pewną nieporadność i mając świadomość tego że oni czasem zasuwają... Przestają ich obchodzić nasze wysiłki. Raz podczas gruntownia sufitu i ścian jeden znajomy mi powiedział coś takiego. Ty wiesz co? Ja to bym chciał to robić tak jak twój brat. Pokazywał mi nieraz jak to robi ale kiedy się za to zabierałem to za cholerę mi nie wychodziło i niby robiłem wszystko dokładnie tak samo. Próbowałem to robić kropka w kropkę ale nie mogłem uzyskać takiego efektu. Nie mam pojęcia jak twój brat to robi. Czasem jest tak, że przy pewnych czynnościach występują bardzo drobne różnice których po prostu nie widać. Innym ludziom się wydaje że to powinno być proste jak budowa cepa bo przecież z reguły to tym osobom wychodzi, a tu się trafia taki ktoś, kto nie wiedzieć czemu za cholerę nie jest w stanie uzyskać takich efektów i rezultatów jak poprzednicy. I co się wtedy może dziać? Ano to że guzik ich to może obchodzić. Zwyczajnie. Kolejna rzecz jest taka że ludzie mogą się zwyczajnie nie chcieć z nami liczyć bo dla nich nie jesteśmy autorytetem w absolutnie niczym. Pani opis się zgadza, ale tylko częściowo bo do pewnych grup przypadków to absolutnie w żadnym wypadku nie może pasować. Większość ludzi nie zarabia za wiele. W zasadzie jakby się tak nad tym zastanowić, to tylko tyle żeby móc funkcjonować jakoś doraźnie i wielu z nich może sobie nie zdawać sprawy z tego że mogą wpaść w pikujacą w dół spiralę pułapki ekonomicznej. Ciągłej niewydolności finansowej i od tego po prostu zależy nasze przerwanie. Z tym są związane albo cudze wydumane ambicje, albo to że ludzie są zakładnikami ekonomicznymi, albo też i to że inni ludzie po prostu mogą nie chcieć się z nami liczyć. Elastyczność i adaptacyjność? Czasem nie ma na to miejsca... Poza tym ludzie po prostu chcą wiedzieć i widzieć to, że jak już coś robią to umieją to zrobić naprawdę dobrze. I często nie zauważają też przy tym tego że dla innych ludzi i otoczenia mogą nic nie znaczyć a ich wkładany wysiłek nie będzie doceniony ponieważ nikogo to nie obchodzi. jeszcze dekadę, dwie temu mieliśmy skonstruowany w kraju taki porządek ekonomiczny i gospodarczy że nasze ludzkie wysiłki miały być nie opłacalne. Jesteśmy rezerwuarem taniej siły roboczej dla zachodnich gospodarek i owszem. Jesteśmy eksploatowani tyle tylko że ma się to nam nie opłacać, albo średnio się opłacać. Tyle żeby ludziom się wydawało że jest o co walczyć w wyścigu szczurów, który może być ustawiony w takich obszarach o jakich przeciętni ludzie mogą nie mieć zielonego pojęcia
@@MartaNiedzwiecka To dlatego że to różnie u mnie bywa ze staraniem się. Nie będę udawać. Uważam że pani filozofia życia i sfera poglądów będzie prowadzić do przetrącenia kręgosłupa moralnego u innych ludzi i wśród pani odbiorców. Chociaż wie pani co? wydaje mi się że pani i tak jest w tym uczciwa i szczera. To jednak nie zwalnia nikogo z myślenia, no i to stanowi pewne zagrożenie dla odbiorców. Będą chłonąć bezwiednie wszystko co im pani zaserwuje. Kompletnie nie odporni.
Ok przestanę pisać komentarze ,zostawiać łapki w górę i polecać innym , ten doskonały kanał .Więcej, może nawet sam przestanę go słuchać . Tylko myślę że dla Autorki robi Pani "NIEDZWIEDZIĄ PRZYSŁUĘ " .Pozdrawiam.@@nordadesign2111
![[UA] NAVI vs MOUZ | BO5 | IEM Rio 2024](http://i.ytimg.com/vi/CMBYk0cbGoA/mqdefault.jpg)
po 1,5 rocznej terapii pozwalam mężowi samemu po swojemu wieszać pranie, nie krytykując go przy tym i nie poprawiając, dając wisieć pogniecionym ciuchom.
Matko kochana, ale ten odcinek jest dla mnie frustrujący. Te elementy, nad którymi pracowałam na terapii nagle złączyły się w całość.
Do zestawu perfekcjonizmu dodałabym zasadę "albo dobrze, albo wcale", która polega na tym, że w momencie uświadomienia siebie, że nie udźwigniesz na 300%, to przewracasz stoliczek, porzucasz projekt i pogrążasz się w rozpaczy nad swoją beznadziejnością.
Genialne! Ja bym chętnie posłuchała więcej o tym co powoduje „Zosiowatość” i jak z tym pracować, po tym kiedy już Zosia zobaczy że jej perfekcjonizm jest problemem. 🙂
Widzę że to zosiość pisała post bo tak samo miałem po przesłuchaniu 😆👌 najlepiej to perfekcyjnie pozbyć się zosiowości 😁🤘😉❤
Ja tez poproszę 😊
Będzie na webinarze, prosze się zapisywać. Szczegóły są na fb i ig
@@MartaNiedzwiecka jak dziś - rok pozniej - moge uzyskać dostęp do treści z tego webinaru?
PS. Zajebiscie Ci dziękuję za Twoja pracę 🖤
Ubóstwiam Twój styl, ciężki, dosadny, ekstremalnie precyzyjny
Płakanie zawsze dobre :)
Dziękuję za rozróżnienie między niezależnością i zaprzeczeniem zależności. Nigdy wcześniej nie myślałam w ten sposób i uważam, że przyjrzenie się temu wątkowi może się bardzo przydać nie tylko Zosiom Samosiom.
Słucham i serce boli od pierwszych minut...
Tak na prawdę to nie jest o tym, że Zosia Samosia myśli o sobie "wiem lepiej, jestem najlepsza i wszystko muszę kontrolować", tylko o tym, że ktoś jej kiedyś powiedział, a ona w to uwierzyła i tak bardzo wżarło się to w jej strukturę osobowości, że jak nie będzie taka, śmaka i owaka, to nie można jej kochać i do widzenia. Smutne to...
ale przecież ja dokładnie tak mówię - że ZS jest efektem czegoś i, ze to walka o spokoj wewnetrzny
Ja bym raczej powiedziała, że Zosia samosia się bierze stąd, że jako dziecko na nikogo nie mogła liczyć, dlatego nauczyla się, że moze liczyć tylko na siebie. Btw pisze to na początku podcastu, więc nie wiem, co zostało powiedziane później, odnoszę się tylko do komentarza Alicji.
Z zadziwieniem słucham i zaczęłam się zastanawiać czy nasze drogi sie gdzieś nie przecięły... Miałam wrażenie że opowiadasz o mnie. Najmocniej zadzialalo"dawaj babo recepte..." 😉. Dziękuję. Upewniam się ze decyzja o powrocie na terapie jest słuszna. Jeszcze raz dziękuję za ten odcinek. Jest świetny.
:) uśmiechnęłam się szeroko
Zarąbiście mi wchodzą Zmierzchy przy rozciąganiu porannym 😊i treningu
Zabujało mną kilkakrotnie. Na początku słuchałam z towarzyszącym "uff", "mam to za sobą".. W miarę odsłuchiwania okazało się, że w wielu obszarach moje imię to wciąż Zosia [Samosia].
Dziękuję za odcinek.💜
Smutno mi. Skłania do refleksji.
Dziękuję za ten odcinek. Za mna 50 lat Zosi w srodku. ... dalo mi sie to we znaki
Podobna sytuacja..
Z pozdrowieniami!
Też mnie to właśnie zrzuciło z rowerka. Czułam, że coś jest nie tak, ale nie wiedziałam, co...teraz biorę pod lupę, żeby to uleczyć. Niech Zośka stanie się bramą do głębokiej transformacji 🧡 ukłony dla pani Marty!
Kłaniam się takze :)
Wysłuchałam wszystkich Zmierzchów, niektóre po kilka razy, ale ten odcinek szczególnie mnie dotknął, będę często do niego wracać. Bardzo dziękuję za Twoją pracę 👍❤️
Popłakałam sobie trochę. Tak, kiedyś też, z uśmiechem na ustach, mówiłam "jestem perfekcjonistką".
Nie jest to rozkoszne, ja rozumiem. Ale przynajmniej pozwala coś zobaczyć
Genialny odcinek! Poruszył mną w posadach! Bardzo, bardzo dziękuję. ❤️
Cudownie byłoby posłuchać o tym jak pokonać/rozpracować/wyłączyć tą paskudną Zosiowatość. 🙏
Zdróweczka Pani Marto!
Do usłyszenia... O Zmierzchu 😃
Będzie webinar, zapraszam jak zwykle. Szczegóły na socjalach :)
Przepłakałam cały odcinek.
Dziękujemy za twórcze przedstawienie problemu 🙂 Czy w innym odcinku Droga Marto chciałabyś podzielić się z Zośkami i ich Towarzyszom jak wychodzi się z tego torturującego samosiowania?
Świetny podkast!
Moja mama jest Zosią Samosią. Jej powiedzenie już od mojego wczesnego dzieciństwa było "Albo zrobisz to porządnie albo wogóle ". Nawet nie wiecie jak ciężko być córką takiej osoby, gdy ma się silną fobię społeczną i generalnie jest się tzw. ofiarą. Ale nie zgodzę się że to duża wada, bo ona radzi sobie ze wszystkim A ja jestem kompletnie niesamodzielna, nadwrażliwa, lękliwa, z zerowym poczuciem wartości...Z chęcią bym się zamieniła.
„Tylko ten nie popełnia błędów, kto nic nie robi” - Napoleon Bonaparte
No to ten jestem Michał i właśnie się dowiedziałem skąd to ustrojstwo mam 🤦♂️ dzięki motyla noga dzięki 😘👌🥂❤
Your are welcome :)
A jeszcze bardziej dziękuję za wyjaśnienie, czym jest zdrowa zależność. Wydawało mi się, że ona nigdy nie jest zdrowa. A już na pewno nie wiązałam z nią możliwości tworzenia więzi... jak na razie utożsamiam zależność raczej z podległością, z niemożnością pełnego stanowienia o sobie.
Mam pytanie: jak (jeśli się w ogóle da) można uchwycić moment, w którym zależność zdrowa przeradza się w niezdrową? I w którym momencie możemy pozwolić sobie na tę zdrową bez obaw, że skończy się to zranieniem?
Bardzo bardzo dziękuję za ten odcinek!
dziekuje za podzielenie sie wiedza. zakres przydatnych informacji sprawia, ze jestem pod ogromnym wrazeniem i wyslucham nieraz
Cała ja, aż zabolało takie prawdziwe. Aż dotarło że to nie zaleta i to odkrywcze i smutne. Co teraz z tym zrobić, teraz cisną się łzy ale za pół dnia znów będę orać sobą... jak z tym pracować?
Świetny odcinek! Czy temat będzie kontynuowany?
Jeśli tak, to na webinarze. Są co miesiac.
Dziękuje za ten odcinek 🤍
W punkt...na wczoraj i dzisiaj i na jutro...odnajduję się tutaj
Piękne dzięki!
Dziękuję.
Czy webinar o samosiowaniu można jeszcze wykupić lub czy za jakiś czas się powtórzy?
Świetny zmierzch, pozdrawiam.
Wow. Wreszcie ktoś uchwycił i nazwał to, co gdzieś przeszkadzało od tylu lat. Cześć już udało mi się przepracować, ale co robić dalej? Jak to ogarnąć do końca?
Widziec, nazywać rzecz po imieniu, nie racjonalizować, naprawić.
Pani Marto, co chwycę odcinek, to mnie "dobija" . Czy mogłaby Pani zejść ze mnie! i w tym wq....niu bardzo, ...ale to BARDZO Panią pozdrawiam, będąc wdzięczną bezgranicznie PS przy pierwszym odcinku myślałam, że tylko trochę cos tam mam.. no dobra.. ale przy 3-cim sezonie.. co odcinek, znajduje siebie, moje poczucie idealnej osoby, dziś legło totalnie w gruzach. Poleżę i pozbieram się na nowo, z akcentem na - nowo.
Wysyłam dużo dobra :)
Można prosić o tytuł tej wspomnianej książki o perfekcjonizmie?
heh, a mówili mi że taki infantylny pseudonim art. sobie wybrałam- nie tłumaczyłam się. Genialnie to Pani wyjaśniła :D
Bardzo dziekuje za film. Zdałam sobie sprawe, ze jestem Zosia Samosia od lat i strasznie utrudnia mi to życie. Mam 34 lata, nie mam meza, dzieci, w każdym związku nie uklada mi sie. Szkoda, ze nie było zakończenia tego "wierszyka", bo strasznie na nie czekałam. Jak żyć, jak sobie radzić bedac Zosia Samosia? Jak mozna sobie pomoc? Czy jest szansa, zeby sie z tego wyleczyc? Ja juz naprawde trace nadzieje, ze kiedykowiek uloze sobie zycie. :( Bardzo prosze o pomoc, badz wskazowke.
Pozdrawiam :)
Hej, ja może mam tylko 19 lat, ale w związku z moim samosiowaniem poszłam na terapię i już wiem że jak najbardziej da się to wyleczyć, także nie trać nadziei. Nie wiem na ile może to Tobie pomóc, ale mi wiele ułatwia przypominanie sobie, że te oczekiwania wobec siebie i innych jakie mam w głowie, po prostu nie są możliwe do spełnienia przez ludzi. One opisują jakieś wyidealizowane obrazy a nie prawdziwe osoby, i mimo że łatwiej jest to zaakceptować w odniesieniu do innych, niż do mnie samej to i tak wydaje mi się że wiele to ułatwia. Także łączę się w bólu, nie trać nadziei❤
Idź na psychoterapię. I nie udawaj, że jest dobrze jak jest. Włącz testowanie rzeczywistości, czyli zobacz rzeczy i ludzi takimi, jakimi są, a nie takimi, jakimi chcesz je widzieć. Nazywaj rzeczy po imieniu. Nie racjonalizuj. :-)
@@juliajanus8345 Dziękuję ❤
🌹🌹🌹dziękuję
Przez zakapturzoną stylówkę ledwo się mogłem skupić na początku. Całe szczęście Zmierzchu nie słucha się tylko raz 😉
Najlepiej słuchać bez patrzenia :)
Kurcze, jestem taka Zosia ;)
Intrygujący paradoks: to, że Zosia Samosia tak bardzo boi się zależności - tej zdrowej - może doprowadzić ją do... zależności! Tej chorej, bo na przykład od narkotyków...
Dużo i mocno. Każdy powinien poświęcić te 30 min...
Moj partner ma cechy zosiowatosci, do kogo sie udac z tym problemem ?
Chyba to o mnie !!!
Mam wrazenie, ze "Zosia Samosia" i "Samochwala" to papuzki nierozlaczki i pomimo, ze czasami sie zlewaja te postacie ze soba to jest ich dwie : " Zosia Samosia" i "Samochwala", co mysli Pani Pani Marto o tym ?
W Niemieckim "zimnym i ostrym" wychowaniu represyjnym zmusza sie ludzi: i pracownikow i czlonkow rodziny do przejecia postawy "Zosi Samosi" a wiec inni przymuszaja do stania sie Zosia Samosia...taka Zosia Samosia mimo woli a moze to juz inny fenomen, moze to fenomen "ducha poddanego"/="Untentanen Geist "/, ktory jest w Niemczech do dzis zreszta w calym systemie spolecznym mocno obecny, w ktorym to za nie wykonanie tego co chce panstwo od obywatela sa represje, czasami bardzo mocne i do tego jako nawiazka zawsze materialne, takie wychowanie/ taka socjalizacja, "dziwolog", ciekawe by bylo porownanie przez Pania fenomenu osobowego "Zosi Samosi" do typu obywatela mitologicznego "Panstwa Mirmidonow", do ktorego zaliczaja sie min.Niemcy, Japonczycy, Osmani.... Takze analiza porownawcza typu obywatela jako poddanego / "ducha poddanego"/ jaki przedstawia Henryk Mann / brat Tomasza Manna autora "Rodziny Bunderbrokow" i "Czarodzieskiej gory" / w swoim dziele " Der Untentan" / "Poddany", opisujac wymuszanie od obywateli represjami by stac sie choc czesciowo "Zosia Samosia"...lub Mirmidonem...
Pozdrowienia !
Czy samosiowatosc moze wiazac sie jakkolwiek z potrzeba sprawdzania granic, po to by je przekraczac i szukac nowych?
Brak wstydu, ekshibicjonizm.
A co jesli swiadomosc, ze to dysfunkcja, jest wlasnie samym powodem do dumy?
"wiem, ze jest slabo, ale tez widze jak super sobie z tym radze, a tamci sie lecza, jakies terapie, slabiaki." 😁
Nie wiem nawet jak skomentować ten odcinek. Ze niby to wszystko wiedziałam ale jednak ubodło tak rozłożone na czynniki pierwsze? Że mam wielkie poczucie niesprawiedliwości ze zadniedbania opiekunów doprowadziły mnie do tego patologicznego perfekcjonizmu i nie umiem się tego tak po prostu pozbyć? Ze nie chce taka być ale nie umiem se odpiąć tej agrafki w dupie? I'm like "niech mnie ktoś przytuli"
Dobrze, taki ferment to znak, że mocno ten temat pracuje w Pani :)
👍
czy zawsze "Zosia" musi być perfekcjonistką? Możliwym jest że nie widzę w sobie perfekcjonizmu mimo, że jestem "Zosią"????
Cholernie ciężki ten temat dla mnie...smutek, żal, złość, rozgoryczenie....wszystko się miesza...widzę całą siebie.
Robienie pewnych rzeczy w kupie z innymi ludźmi w niektórych przypadkach może nie mieć sensu.
Jest też gama sytuacji i okoliczności od których się nie można uwolnić, ponieważ są jedynymi dzięki którym można po prostu jakoś funkcjonować, a praca w kupnie z innymi ludźmi może obrać taki o to charakter że ich mogą nie obchodzić nasze szczere chęci starania i wkładany wysiłek.
Przecież oni idą, robią coś i im wychodzi.
To z jakiej racji nam ma nie wychodzić.
I czasem wtedy nawet słusznie mogą być podirytowani widząc u nas pewną nieporadność i mając świadomość tego że oni czasem zasuwają...
Przestają ich obchodzić nasze wysiłki.
Raz podczas gruntownia sufitu i ścian jeden znajomy mi powiedział coś takiego.
Ty wiesz co?
Ja to bym chciał to robić tak jak twój brat.
Pokazywał mi nieraz jak to robi ale kiedy się za to zabierałem to za cholerę mi nie wychodziło i niby robiłem wszystko dokładnie tak samo.
Próbowałem to robić kropka w kropkę ale nie mogłem uzyskać takiego efektu.
Nie mam pojęcia jak twój brat to robi.
Czasem jest tak, że przy pewnych czynnościach występują bardzo drobne różnice których po prostu nie widać.
Innym ludziom się wydaje że to powinno być proste jak budowa cepa bo przecież z reguły to tym osobom wychodzi, a tu się trafia taki ktoś, kto nie wiedzieć czemu za cholerę nie jest w stanie uzyskać takich efektów i rezultatów jak poprzednicy.
I co się wtedy może dziać?
Ano to że guzik ich to może obchodzić.
Zwyczajnie.
Kolejna rzecz jest taka że ludzie mogą się zwyczajnie nie chcieć z nami liczyć bo dla nich nie jesteśmy autorytetem w absolutnie niczym.
Pani opis się zgadza, ale tylko częściowo bo do pewnych grup przypadków to absolutnie w żadnym wypadku nie może pasować.
Większość ludzi nie zarabia za wiele.
W zasadzie jakby się tak nad tym zastanowić, to tylko tyle żeby móc funkcjonować jakoś doraźnie i wielu z nich może sobie nie zdawać sprawy z tego że mogą wpaść w pikujacą w dół spiralę pułapki ekonomicznej.
Ciągłej niewydolności finansowej i od tego po prostu zależy nasze przerwanie.
Z tym są związane albo cudze wydumane ambicje, albo to że ludzie są zakładnikami ekonomicznymi, albo też i to że inni ludzie po prostu mogą nie chcieć się z nami liczyć.
Elastyczność i adaptacyjność?
Czasem nie ma na to miejsca...
Poza tym ludzie po prostu chcą wiedzieć i widzieć to, że jak już coś robią to umieją to zrobić naprawdę dobrze.
I często nie zauważają też przy tym tego że dla innych ludzi i otoczenia mogą nic nie znaczyć a ich wkładany wysiłek nie będzie doceniony ponieważ nikogo to nie obchodzi.
jeszcze dekadę, dwie temu mieliśmy skonstruowany w kraju taki porządek ekonomiczny i gospodarczy że nasze ludzkie wysiłki miały być nie opłacalne.
Jesteśmy rezerwuarem taniej siły roboczej dla zachodnich gospodarek i owszem.
Jesteśmy eksploatowani tyle tylko że ma się to nam nie opłacać, albo średnio się opłacać.
Tyle żeby ludziom się wydawało że jest o co walczyć w wyścigu szczurów, który może być ustawiony w takich obszarach o jakich przeciętni ludzie mogą nie mieć zielonego pojęcia
Nie rozumiem Pana komentarza
@@MartaNiedzwiecka
To dlatego że to różnie u mnie bywa ze staraniem się.
Nie będę udawać.
Uważam że pani filozofia życia i sfera poglądów będzie prowadzić do przetrącenia kręgosłupa moralnego u innych ludzi i wśród pani odbiorców.
Chociaż wie pani co? wydaje mi się że pani i tak jest w tym uczciwa i szczera.
To jednak nie zwalnia nikogo z myślenia, no i to stanowi pewne zagrożenie dla odbiorców.
Będą chłonąć bezwiednie wszystko co im pani zaserwuje.
Kompletnie nie odporni.
Podcast o mnie 🙁
💟💟💟🖤🖤🖤💟💟💟
Oj tam ,oj tam ,zaś tam .
I tak uwielbiam Pani słuchać .Ma Pani dar i to dość wielki.
Takie komplementy potocznie nazywa się zgniłymi śliwkami rzuconymi z góry😉
Ok przestanę pisać komentarze ,zostawiać łapki w górę i polecać innym ,
ten doskonały kanał .Więcej, może nawet sam przestanę go słuchać .
Tylko myślę że dla Autorki robi Pani "NIEDZWIEDZIĄ PRZYSŁUĘ " .Pozdrawiam.@@nordadesign2111
Kurwa, to o mnie.