Wytrwałość Pisarza
Вставка
- Опубліковано 21 лип 2022
- ▲ PATRONITE - patronite.pl/krzysztof_piersa
▲ FACEBOOK - / piersakrzysztof
▲ INSTAGRAM - / krzysiek_piersa
▲ MOJA STRONA - krzysztofpiersa.pl/
▲ KURS "OD ZERA DO BESTSELLERA" - varsztatovnia.pl/warsztaty/on...
▲ GRUPA MARZYCIELE - / 1666429616782457
Moje książki:
▲ ZŁOTA RYBKA W SZAMBIE www.empik.com/zlota-rybka-w-s...
▲ KOSMICZNE BOBRY I ZEMSTA KSIĘŻYCOWEJ SZARAŃCZY: geniuscreations.pl/ksiazki/ko...
▲TRENER MARZEŃ lubimyczytac.pl/ksiazka/480517...
▲KOMPUTEROWY ĆPUN 2.0 - www.empik.com/komputerowy-cpu...
▲ LICEUM OGÓLNOMAGICZNE - krzysztof,p1269863667,ksiazka-p
madbooks.pl/liceum-ogolnomagi...
▲ CAMGIRL - wydawnictwo-alegoria.pl/produ...
#Żywot_Pisarza - Розваги
Każdy aspirujący pisarz powinien tego posłuchać, nawet nie chcę sobie wyobrażać z ilu genialnych pomysłów nie powstały i nie powstaną książki. Musimy sobie codziennie zadawać to ważne pytanie: dlaczego to robię? Nie dla popularności i pieniędzy, to nie jest najważniejsze. Piszemy dla poczucia spełnienia i świadomości, że nasze historie wywołają emocje i nie znikną kiedy nadejdzie nasz czas. Jest ciężko i będzie ciężko, ale kurcze... świat jest zbyt popsuty, smutny i okrutny, by siedzieć cicho. Zapełnijmy go pięknem i szczerością prozy, dajmy coś od siebie. Nie poddawajmy się, drodzy pisarze. 🙂
Jako początkująca, bardzo dziękuję za te słowa. Niby zwykły komentarz w internecie, a jednak potrafi zmotywować.
Ja tak samo, dziękuję bardzo :))
@@eikander8313 @Water Horse_HTTYD Trzymam za Was mocno kciuki, kto wie, może się kiedyś spotkamy na targach i będziemy rozmawiać o swoich wydanych już książkach. Wierzę, że tak będzie! ❤
Trzymam kciuki żebyśmy właśnie zobaczyli się na Targach kiedyś :D
Strasznie się cieszę, że nakręciłeś ten filmik i mam nadzieję, że sporo osób go zobaczy. Nie ma nic gorszego, żeby odpuścić to, co się kocha (ten żal i tak później wróci i będziemy sami sobie wyrzucać). Był moment, że kompletnie przestałam pisać (sam wiesz, jak wywróciło mi się życie w pewnym momencie), ale czasami po prostu trzeba dać sobie czas, zebrać siły, przeorganizować sobie "głowę" i wrócić do tego co się kocha. Bracia po piórze weźmy się w garść i po prostu dalej piszmy!
I siostry
😝
Każdy potrzebuje kołczingowego pitu pitu od czasu do czasu. Superfilm Krzysiek. Pozdrawiam.
Krzyśku... serdecznie dziękuję Ci za ten materiał. Aż mi w pewnym momencie łzy stanęły w oczach, poważnie.
- Dostajesz się do małego wydawnictwa, gdzie nakład to 200-300 egzemplarzy, promocji i wsparcia zero lub bardzo niewiele - przerabiałem.
- Vanity press - przerabiałem (większość pieniędzy na szczęście odzyskałem, ale tylko dlatego, że sam sprzedawałem swoje książki po konwentach i targach, wydawca vanity sprzedał ok. 80 egzemplarzy, ja sprzedałem ok. 700 egzemplarzy...)
- ...bo wydawca splajtował - przerabiałem! :)
Masz rację - to jest chyba miłość, bo jak inaczej wytłumaczyć, że piszę dalej :) Na szczęście są też momenty, kiedy czujesz, że było warto.
Jeszcze raz dzięki!
Do wszystkich piszących - słuchajcie Krzyśka, bo mówi prawdę :)
Szacunek człowieku, że po tylu ciosach dalej miałeś siłę wstać i iść dalej. Podziwiam.
@@arhixvelshadowwithin no bo poza ciosami były też te dobre chwile :) Bardzo pozytywna recenzja, powrót z konwentu z grubym portfelem, wreszcie propozycja wakatu na Studiach pisarskich. Gdyby to były tylko ciosy, to chyba bym odpuścił :)
Artur Urbanowicz wydawał w Vanity pierwszą książkę. Dla mnie jednak tytanem ciężkiej pracy jest Grzegorz Gajek. Ten człowiek po prostu się nie poddaje!
@@krzysiekpiersa6227 Grzegorz Gajek! Dopiero skojarzyłem nazwisko. To chyba nawet mówimy o tym samym wydawnictwie (historia wydawnictwa, które zniknęło.) Wymieniliśmy się z Grześkiem książkami :) Widzę, że faktycznie działa i to ze sporymi sukcesami!
1:09 - że cały czas masz bujnego wąsa
13:00 - Lepiej, by konkurencja wykruszała się sama, niż ktoś z branży ją wykruszał
14:11 - I dobrze, chcę Cię na rozdaniu nagród Empika
14:58 - Miejmy nadzieję : )
A to prawda. Zgadzam się z każdym punktem
To było bardzo dobre pitu-pitu ❤ podniosło mnie na duchu
Krzysztof Piersa - człowiek, który wypuścił dziesięć filmów, gdzie skarży się na lenistwo i pogania ludzi do roboty. Dziękuję Panu za to. Z niecierpliwością czekam na kolejne.
Czekam, aż wejdziesz do literatury pięknej, bo wierzę, że wejdziesz 💛
Kto wie co przyniesie przyszłość :D
Może mam nieco kontrowersyjne podejście do tematu ale uważam, że każda literatura jest piękna. Wszystko sprowadza się od tego, jakie emocje w Tobie wywoła dana książka, jakie przemyślenia będziesz mieć i co z niej wyciągniesz. Nie ważne co autor miał na myśli, co mówią profesorowie ale to, co czytelnik odbierze poprzez kontakt z dziełem. Patrząc na to w ten sposób wszelkie podziały na literaturę wysoką, masową, alternatywną, jak również na gatunki literackie nie ma sensu. Na końcu to Ty zostajesz z tą historią i to od Ciebie wszystko zależy. A że każdy ma inną wrażliwość, doświadczenie życiowe, poglądy, osobowość itd., to dla każdego ta sama książka może być czymś zupełnie innym. Otworzył mi oczy na to mój profesor (też pisarz), podczas zajęć na uczelni z warsztatu literackiego i zmusił nas do tego, żebyśmy myśleli sami, porzucając utarte schamty starali się sami dociec co działa w książce i dlaczego działa, a nie klepali bezmyślnie formułki, że Słowacki wielkim poetą był itp. Jeden z najlepszych nauczycieli, jakich miałam. Zmienił zupełnie moje podjęcie do sztuki w ogóle.
Ta ja dam taką radę: w pliku w Wordzie wybierz czcionkę Cambria i ustaw rozmiar na 16 - ładnie zapełnia stronę, a i liczba znaków się zgadza.
Często wchodzę na twój kanał, czekam na nowe filmiki. Dzięki tobie nie porzuciłam mojego marzenia i piszę nadal mojego "Samotnego". Tyle razy chciałam się poddać, bo bałam się fali krytyki co do mojego dzieła, ale jestem zaskoczona, że coraz więcej osób czyta mój tekst i wspiera w kontynuacji. Zawsze miałam problem z pociągnięciem historii, kończyła się na 3 rozdziale i kasowałam. A dzisiaj dotrwałam do 12 rozdziału, a pomysłu na dalszy ciąg nie brakuje. Jesteś wielki ❤️
Osz ty, Krzysiek, aleś tą końcówką dowalił prosto w feelsy... 🥺 Dzięki, to było potrzebne. Wysłałam w tym tygodniu swój debiut do szeregu wydawnictw (po czterech draftach i becie, żeby nie było) i teraz naprawdę, NAPRAWDĘ bym chciała, żeby to, o czym powiedziałeś na końcu się spełniło. Nie siedzę sobie teraz bezczynnie, rzecz jasna, tylko piszę inne rzeczy, ale no... stresik jest. I pewnie nieprędko zniknie.
Powodzenia!! :)) a z jakiego gatunku powieść?
@@eikander8313 Dzięki! Fantastyka :)
@@vesperstudio oooooo to tym bardziej trzymam kciuki 😁😁😁😁
Porządny materiał. Mała perełka.
Pozdrawiam serdecznie!
Dobra lekcja dystansu do siebie samego. Lepiej twardo stąpać po ziemi niż mieć wysokie mniemanie. Krzysztof to co robisz jest ważne.
Kolejny super motywujący filmik, dzięki!
Oglądam Cię odkąd opublikowałeś "Ile Zarabie Pisarz?" pod koniec 2018 roku, którym to zmotywowałeś mnie do zajęcia się pisarstwem na poważnie i widzę jak mocno zmienił się Twój ton od tego czasu. Jak mocno przewartościowałeś swój światopogląd. Twoje filmy z dawnych czasów są niezwykle zachęcające. Delikatne. Bardzo wierzyłeś w innych i zachęcałeś do tworzenia i chociaż narzekałeś na mameje i meduzy, to raczej narzekałeś tylko na tych, którzy mówili "nie da się". Obecnie mam wrażenie, że wyzbywasz się złudzeń - co do branży i co do ludzi, którzy chcą się do niej dostać. Mówisz wprost, że nie jest kolorowo. Wciąż pojawia się przekaz: "You can live your dream." - ale po chwili przestrzegasz: "Just remember, that nightmares are dreams too." Możesz żyć swoim snem - ale przygotuj się, że będzie ci ciężko.
I to dobra rzecz.
Niestety czasem trzeba porzucić wszelkie złudzenia o wielkiej sławie, księgach pod strzechami i etosie pisarskiego natchnienia. Stanąć przed ciężką prawdą, że albo dalej trawi się czas na gry komputerowe, netflixowe seriale i wieczorne libacje, albo faktycznie osiąga założenia. Chciałbym to wszystko wiedzieć o czym mówisz teraz przed laty, gdy marzył mi się ten "dwudziestoksiąg", ale nie robiłem nic konkretnego, aby zacząć go pisać. Być może nie byłbym teraz debiutantem, a miałbym już w dorobku drugą, trzecią, albo i czwartą książkę. O wszystkich tych rzeczach musiałem dowiedzieć się trochę sam, przez własne koszmary, a trochę usłyszeć od ciebie. I strasznie żałuję, że przed tymi dziesięcioma laty, nie było takiego Krzyśka Piersy, który powiedziałby mi, aby wziąć się do roboty już teraz, bo później będzie tylko gorzej. A nawet koszmarnie. Część z tych złudzeń i starych nawyków jest ze mną do dziś, ale i one znikają. Nie będę za nimi tęsknić.
Zmieniając nieco temat:
Dziwię się ludziom (także Tobie), którzy nienawidzą poprawek, którzy boją się, że redaktor zje im tekst, zaznaczy coś na czerwono czy - NIE DAJ BOŻE - każe poprawić, zmienić, albo - O ZGROZO - usunąć. Dla mnie od zawsze najtrudniejszą częścią pracy z historią były pierwsze drafty. Tymczasem kocham poprawiać i cyzelować swój tekst, wpadać na sposoby jego poprawy i patrzeć, jak z draftu na draft zaczyna przypominać prawdziwą książkę. A na pracę z redaktorem reaguję jak przysłowiowy Reksio na szynkę - ślinię się na samą myśl, że ktoś siądzie nad tym tekstem i wskaże co można poprawić. Ja będę zawiedziony, jeżeli nie dostanę manuskryptu, w którym połowa tekstu jest zaznaczona na czerwono i do zmiany.
Dzięki za ten film raz jeszcze, Krzysiek. Mam nadzieję, że będzie w przyszłości więcej ludzi, którzy będą mówić podobne rzeczy, którzy odczarują ten nasz pisarski etos i pokażą, że natchnienie to jedno, ale rzemieślnictwo to drugie i najczęściej tylko ono może wyprowadzić z tych cierni i poprowadzić może nie do gwiazd, ale przynajmniej na półkę w sklepie. I tego nam wszystkim, rzemieślnicy pióra, z serca dzisiaj życzę.
A teraz kończę pisać ten przydługawy komentarz na jutjuba i zabieram się za robotę.
Papa!
Ciebie też kojarzę od naprawdę dawna i masz rację. Czasami zastanawiam się, czy nie stałem się człowiekiem którego w przeszłości chciałem zwalczać.
Ale masz rację. Trzeba działać :)
@@krzysiekpiersa6227 Stałeś się człowiekiem, którego chciałeś zwalczać, ale czy to coś złego? Może po prostu wcześniej go nie rozumiałeś?
Są ludzie którzy potrzebują pochwał. Tej przysłowiowej marchewki, która zachęci ich do działania, albo która da im jakąkolwiek gratyfikację za dobrą robotę. Jesteśmy na to zaprogramowani. Potrzebujemy tego. I bardzo często widuję Cię wlokącego za sobą taki worek marchewek. I to jest fajne. Sprawiasz, że ludzie zaczynają wierzyć w siebie, że zaczynają odważniej mówić o swojej pasji, zaczynają pisać. I nie tylko mówisz, ale też popierasz swoje słowa działaniami. Piszesz. Wydajesz. Uwijasz się i pokazujesz to. Problem w tym, że są tacy ludzie, którzy albo na tej marchewce osiadają, albo która zwyczajnie na nich nie działa. I właśnie wtedy potrzebują kija, aby wziąć się do roboty. Zaryzykuję stwierdzenie, że potrzebny jest zarówno "Dobry Piersa", jak i "Evil Piersa", a w zasadzie pewna równowaga między nimi. "The Piersa of Truth", który weźmie tę PRAWDĘ i rozsmaruje im ją na twarzy.
Tak. To Ty sprawiłeś, że uwierzyłem w pisarstwo. Pomyślałem: "Hej! Z tego faktycznie można się utrzymać." Dzięki Tobie zacząłem na poważnie pisać książkę. Ale ukończyłem ją dopiero dzięki swojej narzeczonej, która pewnego dnia, gdy wróciłem po pracy i zamiast pisać zacząłem po prostu grać na komputerze, powiedziała mi: "Pogódź się z tym. Ty nigdy nie będziesz pisarzem." Pamiętam, że zaniemówiłem i przez jakieś 5-10 minut nie byłem w stanie wydusić z siebie słowa. Wiedziałem, że to co wtedy powiedziała nie miało mnie zdemotywować, a wyrazić rozżalenie. W tamtym czasie dużo mówiłem, a mało robiłem Ten "kijek" był czymś, co pchnęło mnie do ukończenia tamtej pracy, którą pisaliśmy wtedy wspólnie przez prawie trzy lata. Teraz wiem, że dało się ją skończyć w rok, ale... No właśnie. Ale potrzebowałem kopa w tyłek, żeby wziąć się do roboty.
Może ten filmik będzie takim kijkiem w tyłek dla innych? Tak... Ten komentarz to właśnie taka marchewka, którą odważę Ci się podsunąć. ;)
A ja sobie dałem spokój i nie żałuję:) Krzysiek walcz! Ja będę Ci zawsze kibicował:)
Było ciężko, pamiętam jak pierwszy tom miał zostać wydany i wydawało się to nierealne... dziś na półce mam kilkanaście tomów skończonych. Szok :D Super materiał, pozdrowienia
Dzięki serdeczne. Powodzenia z Exitusem :D
Jestem w trakcie pierwszego Draftu. O matulu, ale potrzebowałem takiego filmiku.
Dużo Ci zostało?
@@krzysiekpiersa6227 dopiero 80 000 znaków, ale poki co udaje się utrzymać systematyczność codziennego pisania :)
Dzięki :)
Dziękuje Ci Krzysku za Twoje filmy na yt. Dzięki nim dajesz mi motywacje do działania. Serdecznie pozdrawiam.
Moja historia: napisałam książkę fantasy, wysłałam ją do bardzo dobrego wydawnictwa i co usłyszałam? Że biorą fantasy i moja książka była dobra, ALE mam WĄTEK romantyczny, a oni nie biorą. Szkoda, że nigdzie o tym nie wspomnieli na stronie wydawnictwa ani wtedy, kiedy czytali mój konspekt... Mam dość.
A to mi zabiłaś ćwieka, bo jakkolwiek zardzewiałam w fantastyce (raczej obecnie siedzę w romansie), to z tego, co kojarzę, większość największych hitów ostatnich lat z gatunku fantastyki ma dobry i solidny wątek miłosny (i nie mam tu na myśli romansu paranormalnego tylko taką klasyczną fantasy). Choćby taka Sarah J. Maas, przecież to fantastyka jak się patrzy. Nie wiem, może ja siedzę za bardzo w bańce informacyjnej i nie dostrzegam rzeczywistości ale nie przypominam sobie żadnej książki z gatunku fantastyki, która nie miałaby choćby szczątkowego wątku romantycznego. Może u Tolkiena ale szczerze mówiąc, nie przepadam za nim więc na pewno nie będę sprawdzać.
@@inka1780 tak, jednak w Polsce panuje trend: krwawy horror, kryminał, thriller. Ma być krew, flaki, bród i smród. Miałam nadzieję, że w końcu wydam, gdyż bardzo chwalili mój konspekt, ale... znów nie wyszło. Trochę dobiły mnie słowa Krzysia, że "znalezienie wydawcy to najmniejszy problem", bo dla mnie, szarego człowieka, okazuje się to nie do osiągnięcia nawet mimo pochwał wydawnictwa. :/
@@Syllia_Daeris Spokojnie. Nie to wydawnictwo, to inne. Nie ta książka, to następna. Wiem, że łatwo się mówi, gorzej być w tej sytuacji ale historie wielu znanych pisarzy pokazują, że często wydawnictwo odrzuca późniejszy hit. Ile razy odmawiano Rowling, zanim ktoś zdecydował się wydać jej książki?
Ja tylko przypomnę że swego czasu Howard Phillips Lovecraft wiedział że za niedługo umrze a i tak pisał dalej, umierał z myślą że wszystko co tworzył zaciekle przez tyle lat pójdzie na marne, a dziś jest największym twórcą WeirdFiction
Dziękuję ci za ten film. Nawet nie zdawałem sobie sprawy, że potrzebowałem takiego coachingu. Dzięki tobie czuję, że dam radę wrócić do pisania. Szczególnie końcówka jest bardzo budująca. Myślę, że każda osoba przed debiutem potrzebuje usłyszeć, szczególnie od kogoś, kto żyje z pisania, że ona też jest pisarzem. Często w przypadku braku efektów swojej pracy pojawiają się wątpliwości i brak wiary w siebie i w to co się robi. Możesz być z siebie dumny, bo twoje filmy pomagają podnieść się tym, którzy nie mają już siły biec. Życzę samych sukcesów tobie i wszystkim tutaj. Piszmy i stawajmy się coraz lepsi. Nasz maraton dopiero się rozpoczął!
A więc biegniemy dalej :)
Ten materiał mocno mi przypomina filmiki typu „Hard truths about writing” - to jakże potrzebny kubeł zimnej wody. Może pokusisz się o nakręcenie mini serii „oczekiwania kontra rzeczywistość”? A co do tego, że pisanie to maraton… poszedłbym dalej. Pisanie to styl życia. Jak ktoś ci zalezie za skórę w życiu prywatnym, to możesz go zabić na kartach powieści. A poza tym inaczej czytasz książki, inaczej oglądasz filmy i seriale, inaczej patrzysz na teksty kultury. Takiego postrzegania świata nie można wyłączyć. Materiał bardzo zacny. Pozdrawiam!
Super, Panie Krzysztofie. Róbta swe, niezważając na zawistne 3,14zdy.
Dzięki tobie wiem na co się piszę. I piszę już ostatnie rozdziały 1 draftu (czyli tego co najprostrze😂😂) Ale dam radę! Przetrwam i może kiedyś się spotkamy, gdzieś na targach książki ❤❤
No dobra, to wracam do swojej książki... 🙃
Dziękuję za ten film
Dziękuję Ci za motywację!!! Nic tak nie motywuje, jak Twoje filmy :))
Cieszę się, że mogłem pomóc. Powodzenia!
@@krzysiekpiersa6227 dzięki, a ja czekam na kolejne powieści :D
Jak to kiedyś na blogu Spisek Pisarzy napisał Tomasz Węcki: Pisarz od nie-pisarza, różni się tym, że pisarz pisze. Parafrazując i zgłębiając geniusz prostoty tej myśli.
Właśnie przed chwilą zaczęłam się zastanawiać czy to na pewno jest dla mnie, bo miałam od pewnego czasu niezły kryzys. Wyskoczył mi ten film na głównej, to chyba znak od siły wyższej.
Dziękuje
Służę pomocą ;)
Dobra, lece po kawe 🏃🏼♀️☕️
7:23 Po pierwsze to nie były "przyjaciółki", a po drugie ja bym im podziękowała, bo jednak kupiły tę książkę, a ona sama na tym zarobiła :)
Jak to mówią - śmieci się same wyniosły.
Serio wolałabym mieć wrogów, niż takie "przyjaciółki".
A tak na marginesie, mam wrażenie, że ostatnio przyjęło się używać tego słowa "przyjaciel" w takim sensie, jak robią to anglosasi - czyli praktycznie każdy, kogo imię pamiętasz albo imprezujesz po pracy to już jest "przyjaciel", a ten, z kim masz najlepszą relację to: "najlepszy przyjaciel", co jest bez sensu, bo przyjaciół można mieć kilku i w żadnym wypadku nie szereguje się ich w jakimś rankingu: od najlepszego do najgorszego. W Polsce jeszcze do niedawna funkcjonował podział, że względu na stopień relacji: znajomy, bliski znajomy, kolega, kolega z pracy, bliski kolega, przyjaciel (w różnych wariantach). W każdym razie "przyjaciel" to był, obok najbliższej rodziny i ukochanej/ukochanego, najważniejszy człowiek w życiu, a nie jakiś losowy ktoś, z kim czasem idziesz zalać robaka po pracy.
potrzebowałam tych słów
Ramiugiusza docenić... hmmm... Spuszczę zasłonę milczenia.
A ja przepraszam, że tak od czapy, ale muszę, bo się uduszę - Camgirl napisałeś świetnie.
I muszę, bo się uduszę... CZY TWOJA MAMA TO CZYTAŁA?!
Szanuję za odwagę w publikowaniu... To jest coś z czym ja miałam długo problem... ale no teraz jak będzie mi głupio wstawić 2 zdania do internetu to sobie przypomnę takiego Krzyśka, co to całą książkę napisał napisał odważnie i miał jaja podpisać się pod tym, nawet jeśliby to by trafiło w ręce wścibskiej sąsiadki, co by kochanej mamusi przez długie lata wypominała.
Najlepsze jest to, ze nawet kiedy napiszesz cos w rozumieniu ogolu "moralnego" itd. to i tak bedzie pelno ludzi, sasiadek ktore cie obesraja, wiec Fuck it, twoje zadowolenie powinno byc priorytetem ❤️
Pozdrawiam
@@Kathi914 a dziękuję, dziękuję, zapamiętam
W sumie to jest ciekawe, że kiedy myślę o tym, że na mnie nasrają to mi wisi, ale jakby ktoś miał rodziny się czepiać to już nie bałdzo
Napisać erotyk... Czym to jest w porównaniu z tym:
Jesteś studentką albo studentem filmówki. Dostajesz rolę życia. I musisz zagrać scenę seksu. I tą scenę zobaczą wszyscy. Twoi rodzice, znajomi i profesorowie... Aktorzy pewnie mają inne podejście do takich spraw, ale jak patrzę na to z takiej perspektywy, to wydanie erotyku wydaje mi się takim pikusiem. XD
Mama jeszcze nie czytała, zobaczymy co powie :p
Ale tak, dlugo miałem rozkminy, aż w końcu pomyślałem "fuck it. Zrobię to tak czy inaczej"
Pitu, pitu i wracam do pisania 🫡
Hehe dokładnie tak: pierwszy draft to pikuś... potem to jest dopiero...
Jak zwykle w punkt 👍👍👍👍
ja akurat lubie 2 draft, nie wiem czemu
@@widzma3431 Bo masz już za sobą najbardziej trudną, według mnie, część, czyli zebranie wszystkiego do kupy i napisanie. Drugi draft to już rzeźbienie w tym co już masz, a nie tworzenie od zera.
Jak nie mieć problemu z wydaniem książkie?
- nie być pisarzem ¯\_(ツ)_/¯
A ja ostatnio też zacząłem publikować co prawda za darmo i na własnej stronie web. w tej chwili nikt się
jeszcze tym nie interesuje a strona jest nowa i raczej wymaga to dopracowania i tak jestem z siebie dumny bo troszkę ruszyło to z miejsca. Zastanawiam się jak wypromować mój pomysł???
Ok, mam już 2 draft, czy już czas użyć go jako opału? Czy dalej czekać na 3000+?
Hej ! Co Ty na to, aby stworzyć Polski świat superbohaterów, który byłby inspirowany historiami polskich przedsiębiorców, strategów historycznych, który wyolbrzymiał wyróżniające się polskie mocne cechy? Przydałyby się dzieciom w szczególności autorytety z Polski, a nie tylko marvelowskie zagraniczne postaci :D
Miałem ostatnio pomysł na polską wersję "the boys" ale obawiam się, że grupa odbiorcza nie jest wcale tak duża
@@krzysiekpiersa6227 Jest UA-cam, może jakieś q&a, w którym możnaby odpowiedzieć na to pytanie i zgarnąć feedback od ludzi :)
Witam mam pytanie. Czy dobre jest inspirowanie się innymi książkami np. Inspiruje się Harryn Potterem i pisze że jest inaczej nazwana szkoła magi, zaklęcia i tak dalej ?
Dwa słowa: Liceum Ogólnomagiczne :p
@@krzysiekpiersa6227 aha dzięki za odpowiedź
Ja bym powiedziała: to zależy jak bardzo się inspirujesz. Łatwo wpaść w pułapkę i stworzyć taki pseudo fanfik, zamiast coś swojego.
Zależy co chciałbyś stworzyć! Bo dość trudno jest napisać ksiazke o magii, a co dopiero opisać co się tam wyprawia, ale powodzenia :)
Przeczytałem wielu wielkich pisarzy, ale większą przyjemność sprawiają mi anonimowi grafomani. Myśli pan, że jak to o mnie świadczy?
Cenisz sam tekst a nie nazwisko
Moim zdaniem o tym, że masz własny gust i odnajdujesz w tych anonimach coś, czego nie daje Ci tzw. "literatura wysoka". Tak naprawdę to nie ma znaczenia co czytasz, ważne co z tego wynosisz i co dla Ciebie to znaczy. Pisałam o tym w jednym z poprzednich komentarzy, w odpowiedzi na czyjąś wypowiedź.
Panie Krzysztofie mam pytanie, czy ma Pan jakiś ścisły plan ile stron chce Pan napisać np. w ciągu danego tygodnia, czy miesiąc oraz czy robi Pan przerwy po np. tygodniowym maratonie pisania, żeby odsapnąć. Pytam, bo na swoim przykładzie w ponad 5 miesięcy siadając na spontanie do pisania udało mi się napisać coś koło 70-80 stron książkowych. Kiedy jednak wyznaczyłem plan - codziennie 2 strony nowego tekstu, to w ciągu 3 tygodni mam aktualnie coś w okolicach 50-60 nowych stron. Problem polega na tym, że są dni, kiedy wszystko rozprasza i jedyne kiedy udaje się coś napisać, to zarywanie nocek do 2-3 a nawet 4 rano. W drugą zaś stronę obawiam się, że jak przestane biec w tym maratonie, to mogę już do niego nie powrócić. Także finalne pytanie brzmi, czy trzymać się sztywnego planu, bo przecież nie ma czegoś takiego jak wena :P, czy jednak warto sobie robić przerwy np 2 dniowe. Aktualnie jestem po 21 dniach pisania non stop i niestety alternatywy zaczynają kusi, ale frajda z pisania zawsze mnie dopada na koniec dnia.
Podpinam się pod pytanie, bo dość dużo wątków poruszyłeś i ciekawa jestem odpowiedzi.
@@inka1780 No i dupa :(
Każdy, kto pisze komentarze jest mikro pisarzem. Mostem pomiędzy mikro pisarzem a pisarzem jest grafoman. Pisarz to grafoman, który opanował wiele zasad i panuje nad swoją grafomanią. Ale gdyby zjawił się jakiś utalentowany grafoman, który opanował by swoją grafomanię bez znania tych zasad... Mógłby na drodze przypadku stworzyć coś naprawdę nowego. Taka jest moja wiara, bo postmodernizm jest dla mnie bardzo nihilistyczny.
A jak zdefiniujesz w takim razie grafomana? Spotkałam się z bardzo różnymi definicjami i jestem ciekawa jak na to patrzysz.
@@inka1780 To pewnie człowiek, który przepisuje myśli dokładnie wtedy, kiedy się w nim rodzą, bez żadnego przemyślenia ich. Tak więc można być grafomanem w mniejszym lub większym stopniu.
Dodam do twojej rozkminki, że jest taka sytuacja, że gdy wydasz w vanity pressie, to automatycznie jesteś skreślony w świecie pisarzy...
Na szczęście nie dla wydawców i bibliotek
Gdzie mogę kupić Bobry? Znalazłem jedynie audiobooka.
Będzie reedycja we wrześniu
@@krzysiekpiersa6227 CUDOWNIE :)
Większosc pewnie mysli o pisaniu i jak by tu moze pojsc w podobne slady i swoją ksiażke napisac.
A ja tylko mysle jaka zarabista broda ja tez chce. Damn.
Historia o kolezankach palacych ksiazke... WTF? Ludzie sa straszni 😑
Ale kupiły, więc dały autorce zarobić.
No zmiotło mnie to niepomiernie
A ja piszę trzecią i pewnie żadnej nie wydam. Piszę do szufladay
Pisz dalej, pracuj i wysyłaj do wydawnictw. Ja też piszę do szuflady, ale wciąż poświęcam swój czas bo kocham to robić. Jeszcze będziemy czytać Twoje książki, zobaczysz!
A widzisz postęp pomiędzy pierwszą a trzecią? Może level musisz wbić
@@krzysiekpiersa6227 Krzysiek widze między pierwsza a trzecią Unikam błędów z pierwszej jest progres, lepiej tworze fabułę, nie rozpieprzam chronologii wydarzeń, ale niestety leży styl, dysleksja mi t nie pomaga w stylu, warsztat też skoczyłwyżej
@@naninani1276 brzmi jakbyś szedł w dobrym kierunku ;)
@@krzysiekpiersa6227 Okej, ale przeszkadza, ponieważ ja idealnie stylistyki ni poprawie może z 6 -7 razem jak bedę poprawiał teskt
To ja ciągle pisze i nie mogę napisać xD
To ja dalej piszę xD i nic xD
To okrutne z mojej strony, ale... Hej, ludzie. Jeśli pierwszy draft jest dla Ciebie mordęgą, to chyba powinieneś się poważnie zastanowić, czy pisanie jest dla Ciebie. Wymyśliłeś sobie: "będę pisarzem", podczas, gdy pierwszy draft jest katorgą? Proszę Cię... To wszystko, co jest potem, jest ciężkie, bo wymaga wyjścia poza fantazję/wzniosłość/fascynację i wkraczamy na grunt gramatyki, zderzeń ze swoimi słabościami, z krytyką, ze wszystkim! Pierwszy draft to coś, co się robi, aż się kurzy!
PS:
No i dzięki, Piersa :) Trochę to policzek dla mnie, bo znowu coś siadłam na laurach. Cóż. Przyznaję, że najbardziej zaszkodziły mi grupy na FB, gdzie wszyscy liżą sobie rany, zamiast solidnie dać kopa, a jeśli ktoś da, to zostaje wywalony... No i na takich grupach, człowiek łapie doła, albo zaczyna widzieć wiele błędów. Kurcze. Wiecie... najwięcej zrobiłam, kiedy miałam ograniczony dostęp do interentu :D
Pięknie napisane
Wiesz, moje uniwersum Hellspace pisałem 16 lat :P
Albo pisałeś stronę na tydzień albo poprawiałeś książkę na 15 draftów, albo nie wiem, pod respiratorem byłeś albo w śpiączce :p
Najbardziej jednak mnie ciekawi jak godzisz swój warsztat z dzisiaj z tym sprzed 15 lat. Ja poprawiam bobry z 2019 i wodze przepaść
@@krzysiekpiersa6227 Projekt Hellspace powstał w 2004 roku. Pierwsza ukończona wersja w 2007. Obecna, wydana wersja to czwarta, a za każdym razem książkę pisałem od nowa przy jednoczesnym opracowywaniu drobiazgowo całego uniwersum (oś czasu, planety, technologie, wydarzenia, postacie itp.) dopasowując to do powstającego spójnego Multiwersum Snów, na które składa się 10 uniwersów (w tym Hellspace).
Każda książka ze starych projektów, którą szykuję do wydania, jest najpierw przebudowywana tak, aby pasować do finalnej wersji swego uniwersum oraz Multiwersum Snów, a następnie przepisywana i dopiero wtedy trafia do redakcji. "Piekło kosmosu" nie było pierwszą książką, którą napisałem. Było pierwszą, którą wydałem. Przed napisaniem pierwszej wersji "Piekła kosmosu" miałem już na koncie stworzonych i napisanych siedem innych książek. dziś wymagają one przebudowy, choć fabularnie nie drastycznej, natomiast stylistycznie są do kompletnej przeróbki. Mowa tutaj o podwalinach uniwersum Wojen Snów (Cienie umysłu, Sanktuarium Cierni, Psychodelika, Marionetki strachu, zakamarki lęków) oraz dwóch z uniwersum Planety potworów (Śmierć z głębin, Gniew Posejdona).
Moje Multiwersum SNów stale buduję od 1997 roku i przez ten czas napisałem wiele, naprawdę wiele tekstów. Nie uważałem jednak, aby były warte wydania, bo ciągle zdobywałem umiejętności. Teraz to się zmieniło i spisuję cały mój świat na nowo, uporządkowany i w takiej wersji wydaję.
Zatem jak widzisz, jestem zdania, że warto czasem poświęcić naście lat na stworzenie spójnego uniwersum, a dopiero potem wydawać swoje książki :) U mnie zaczęło się to bardzo wcześnie :) Moim guru literackim jest Stan Lee, i to on zaraził mnie pomysłem na stworzenie własnego Multiwersum, a Don Rosa uświadomił mi swoimi komiksami, ze warto przy tym pozostać fanem i pisać swoje, ale bazując na tym co cię kręci :) I tego się trzymam pisząc moje książki :)
@@arturtojza3044 To brzmi strasznie skomplikowanie, czasochłonnie i pracochłonnie ale w sumie jestem w stanie zrozumieć. Jeśli kochasz swoje universuum to można tak pisać do końca życia i wciąż jest to frajda.
@@inka1780 tak, jest to czasochłonne, pracochłonne i skomplikowane, ale tylko wtedy jesteś wstanie zbudować coś złożonego i działającego, a nie tak jak już widziałem to milion razy, skrzypiące na każdym kroku uniwersum, gdzie z każdym kolejnym tomem wszystko się rozmija lub sobie przeczy.
Dla mnie pisarstwo jest jak tworzenie multiwersum do gry RPG, a to wymaga czasu. Mi budowa mojego pożarła 25 lat, ale warto było, bo teraz mam kompletną bazę, na której piszę i wydaję książki.
"Mały" autor? Jest Pan bardzo skromny😄.
a co jeśli napisałem siedmioksiąg ale pierwsza cześć nie została zatwierdzona jeszcze przez wydawcę