@@AlolanXardas Ich słaba psychika nie przyjemuje do wiadomości, że niektóre zwierzęta są hodowane przez ludzi w celach spożywczych, czyli na jedzenie...
@@AlolanXardas Ale kwestie tego, że ludzie jedzą mięso itp. nie są jakimkolwiek powodem do obrażania się, bo to po prostu oczywisty i niezaprzeczalny fakt. Natomiast kwestionowanie czyjejś wiary to co innego. Jak powiesz komuś, że jego bóg nie istnieje, jego wierzenia są bez sensu, a jego autorytety nic nie znaczą to ta osoba na 100% się obrazi, bo kwestionujesz jej całą tożsamość. Gdyby nie miała nic przeciwko, to by znaczyło, że tak naprawdę nie wierzy. Poza tym jeszcze nie spotkałem się osobiście z kimś kto by mi nachalnie wciskał jakąkolwiek religię, a niemal każdy weganin jakiego widziałem i z jakim pisałem jal tylko powiesz, że jedzenie mięsa jest normalne i to lubisz uznaje, że jesteś złym człowiekiem i zaczyna tyradę o tym, że jego droga jest jedyną słuszną, sprawiedliwą, ekologiczną i moralną. A to jest żałosne i irytujące. Oni uważają, że tylko oni mają racje. Dlatego z własnego doświadczenia omijam wegetarian, wegan i im podobne osoby szerokim łukiem.
@@AlolanXardas Ja to rozumiem i szanuję, tylko, że są takie składniki pożywienia, których ludzie mogą sobie dostarczyć wyłącznie w pokarmie odzwierzęcym (np. większość witamin z grupy B, w szczególności B12). U niektórych ludzi wegetarianizm się sprawdza, ale tylko do czasu (na dietę się nadaje). Cóż, hodowla zwierząt istniała od zarania dziejów; to kwestia sumienia hodowcy, czy je zabija humanitarnie, by jak najmniej cierpiały, czy nie. A konsument również może wybrać mięso swojskie, dobrej jakości albo tani syf spożywczy. Ale weganie będą mówili, że tylko oni kochają zwierzęta, nie mając pojęcia o rolnictwie i hodowli.
Jestem osobą starszą i japońskiego uczyłam się dawno ale przyjemnością jest dla mnie słuchanie Ciebie, Ignacy. Dobrze uczysz i jesteś sympatyczny. Poza tym z przyjemnością słucha się Twojej polszczyzny.
To co robisz jest genialne. Jestem językowym kretynem. Angielskiego prubowłem się nauczyć (9lat bez efektów) a te filmy są tak swietne że nawet ja zaczynam rozumieć :D
Ale zakręcone, uczę się chińskiego. W chińskim jest w gruncie rzeczy tylko składnia, a w japońskim tyle partykuł różnych, zmieniających się w różnych okolicznościach :D Świetne filmiki!
@@shion3948 Dla kogoś bez znajomości języków tonalnych wymowa owszem jest wyzwaniem. Jeśli chodzi o pismo… Nie wydaje mi się. Absolutne minimum chińskich znaków, jakie jest potrzebne do rozumienia codziennego chińskiego to ok. 2000 znaków, czyli mniej więcej tyle, ile w japońskim. Z tym że japoński nie przeszedł reformy uproszczenia znaków (w chińskim uproszczonym znaki są dużo łatwiejsze do nauczenia); używa dodatkowo ponad 90 znaków kany, a sposobów czytania chińskich znaków są przynajmniej dwa (a bardzo często dużo więcej), w przeciwieństwie do chińskiego, w którym większość ma (ok. 60%?) tylko jedno czytanie. Oczywiście zależy od dialektu (języka), bo na przykład minnański dla każdego znaku ma przynajmniej dwa czytania.
@@DemanaJaire Szczerze mówiąc oba te języki lepiej by wyszły przechodząc na alfabet łaciński, bo i tak już zazwyczaj wpisują te swoje krzaczki za pomocą pinyin lub romaji, a maszyny zamieniają im je na hanzi/kanji :q A jeszcze lepiej gdyby przeszli na jakiś alfabet fonetyczny, np. koreański hangul ;) (w sumie my też moglibyśmy na tym skorzystać, bo reguły polskiej ortografii też potrafią przysparzać trudności ;J ).
Kultura japońska mnie zawsze interesowała widać to półkach z książkami,. Teraz chciałem trochę poćwiczyć kaligrafię. Tym sposobem trafiłeś na Twój kanał.tak się wkręciłem że zacząlem się uczyć. Ignacy wa urodzony dydaktyk desu🤔
Kōhei, nie mówiłbym, że は to partykuła wskazująca podmiot, bo to nie prawda. Podmiot jest albo oznaczony partykułą が, albo jest zerowy (domyślny), ale zawsze jest. Partykułą は oznacza się kontrastujący temat i to jest kluczowe do zrozumienia japońskiego na poziomie podstawowym. は nie jest częścią zdania logicznego (to znaczy nie definiuje relacji z czasownikiem głównym w zdaniu). は wprowadza temat, a zdanie logiczne jest komentarzem do tego tematu. Mówienie, że は oznacza podmiot wprowadza w późniejszym okresie nauki zamieszanie, kiedy zaczynają pojawiać się zdania, w których występują obie partykuły, albo zdania, w których kontekst は wpływa na dopełnienie bliższe, dalsze czy nawet okoliczniki. サクラは頭がいい。Znaczy "Sakura jest mądra", ale dosłownie "Jeśli chodzi o Sakurę, głowa jest dobra". Głowa jest podmiotem. "Głowa jest dobra" jest komentarzem do Sakury. 今は雨が降ってる。"Teraz pada deszcz". Dosłownie "Jeśli chodzi o teraz, to pada deszcz". Tutaj "teraz" jest oznaczone przez は i też nie jest podmiotem. "Pada deszcz" jest komentarzem do kontrastującego tematu "teraz". A dlaczego kontrastującego? Bo podkreśla, że teraz pada, ale dla kontrastu prawdopodobnie wcześniej nie padało. Słynne już 私はうなぎだ wypowiedziane w restauracji wcale nie oznacza "Jestem węgorzem". Znaczy "Jeśli chodzi o mnie, to będzie węgorz". ("to", czyli to, co chcę zjeść/zamówić). は zmieniło temat na mnie. Teraz mówimy o mnie. Nie jestem podmiotem, ale to, co teraz powiem, będzie komentarzem dotyczącym mnie. Podmiot jest domyślny i jest nim to, co chcemy zamówić. Oczywiście nie piszę tego, żeby Cię pouczyć, bo oczywiście rozumiesz to i wiesz, bo jesteś Japończykiem, tylko chcę zwrócić uwagę na sposób tłumaczenia, który później będzie powodował problemy (a wiem, że będzie, bo sam przez to przechodziłem i widzę, jak inni przez to przechodzą). Pozdrawiam serdecznie!
Całkiem niezłe wyjaśnienie. Rzuć też okiem na inny mój komentarz tutaj, w którym to wyjaśniałem komuś. Ale rzeczywiście: to, że ktoś mówi w jakimś języku od dziecka, nie musi wcale oznaczać, że rozumie dogłębnie mechanizmy tego języka. Wiem to od czasu, gdy musiałem jednemu Francuzowi tłumaczyć jak działa jego własny język (po tym jak przez godzinę on próbował mi to wytłumaczyć i mącił), i sam był w szoku, gdy usłyszał moje wyjaśnienie, bo stwierdził, że posługuje się tym językiem od ponad 20 lat i nigdy nie zauważał tych rzeczy. Zresztą ja sam mówię po polsku od dziecka, a mimo to dopiero od niedawna studiuję ten język i odkrywam co raz to nowe rzeczy na jego temat, z których wcześniej nie zdawałem sobie sprawy. Poza tym nawet jeśli ktoś zauważa takie rzeczy, to może też nie mieć doświadczenia z przekazywaniem wiedzy innym, bo nie każdy ma smykałkę do nauczania. (Nie jest to oczywiście nic godnego potępienia.)
Przypadek z rybą jest deko podobny do polskiego "drzewa" i drewna. Drzewo jest drzewem do momentu ścięcia. Potem staje się drewnem. Czyli drewno nigdy nie rośnie w lesie, dla odmiany nigdy nie palimy w kominku drewnem:)
@@jendorei Wiem że mówią:) I jestem pewien że nie jest to poprawne, bo wiele lat temu dostałem pałę za tę niewiedzę:) Najlepiej się pamięta własne błędy.
Tu w około 11 minut nauczyłem się czegoś czego w szkole (w klasach 1-3) uczył bym się jakieś 3 lekcje tyle, że z angielskiego . Dziękuje choć to trochę głupio brzmi jak tak o tym myślę.
02:02 Ale chyba nie tylko, co? Bo jest jeszcze "-ga" (が), która też to robi, ale z tego co kojarzę nie wprowadza go jako temat. Przedstawione przez Ciebie zdania można chyba rozumieć tak: "Jeśli o mnie chodzi, to jestem w domu.", " Skoro mowa o kocie, to jest on w parku.", "Co do mięsa, to jest ono w sklepie.". Bo z tego co mi wiadomo, można wprowadzić temat (partykułą は), który wcale nie jest podmiotem w zdaniu. Np. w zdaniu "Sakana-wa Sakura-ga neko-ni agemashita" (魚はさくらが猫にあげました。) ryba nie jest podmiotem - jest nim Sakura. Ryba jest za to tematem. Coś w stylu: "Jeśli chodzi o rybę, to Sakura dała ją kotu." 02:07 Trochę jak końcówka wskazująca przypadek celownika, czyż nie? ;) (komu?/czemu?) 03:28 Tak jak w おさけ lub w おちゃ, zgadza się? :J Hmm... a mógłbyś wyjaśnić kiedy się stosuje ten przedrostek szacunku, a kiedy nie? Jest na to jakaś reguła?
Bardzo dobrze tłumaczysz i na pewno mi się to przyda, bo akurat niedawno zapisałem się na kurs japońskiego. Tak jak mówisz, używanie partykuł "wa" i "ga" jest skomplikowane, bo przy rozmowie musisz pamiętać czy ty to kiedyś już mówiłeś danej osobie xD.
Super :) oby tak dalej :) Nie wiem czy dobrze pamiętam, ale podobnie jest chyba w języku angielskim ,gdy po raz pierwszy mówimy o rzeczowniku ( jeśli dobrze pamietam ) to używamy „a” a jeśli mówimy po raz drugi „the”... podobnie jest z partykułą „ga” - po raz pierwszy i „wa” - już dalej używamy gdy dalej mówimy
To nie do końca tak. Każdy element zdania, niezależnie od tego jaką partykułą się go oznacza, można pominąć, jeśli jest to rzecz już znana w kontekście rozmowy, lub można się jej domyślić w jakiś sposób. Nie ma znaczenia, czy jest to "-ga", "-wa", "-wo", "-ni", czy inna. Różnica między "-ga" i "-wa" polega na tym, że ta pierwsza oznakowuje *podmiot* w zdaniu (czyli sprawcę czynności, o której mówi czasownik), zaś ta druga oznakowuje *temat* zdania - coś, o czym to zdanie opowiada, ale niekoniecznie musi to być sprawca czynności. Czasem nawet mogą występować w zdaniu obie te partykuły jednocześnie. Przykład takiego zdania podaję w którymś z innych komentarzy.
Było by ciekawe zrobić odcinek o podobieństwach (jeśli jakieś zauważyłeś) języka polskiego i japońskiego. Wiem, brzmi bzdurnie ale jest wiele podobieństw na przykład z indyjskim Sanskrytem.
Wiem Ignacy że może twoje filmy z nauki nie cieszą się aż taką popularnością jak inne. Jednak uwierz mi jest sporo osób które chcą nauczyć się japońskiego. Po prostu boją się że to będzie za trudne lub nie ma ich kto nauczyć. Polecisz coś do nauki?
@@shion3948 Do roślin używamy arimasu. Imasu dotyczy istot poruszających się (przy np duchu, zombie też bedzie imasu). Roślina jest gramatycznie traktowana jako przedmiot.
@@bonbonpony To nie do końca jest takie proste. W przypadku "robota" który się porusza użyjemy arimasu bo to przedmiot. Kiedy język japoński się kształtował nie bylo czegoś takiego jak roboty. Podobnie definicja "życia" jaką przyjmujemy dzisiaj, kiedyś nie musiała dotyczyć roślin. Dlatego mówimy nich jak o przedmiotach. Cale zagadnienie dotyczące imasu i arimasu trzeba przyjąć jakie jest i nie próbować go przesadnie analizować.
7:14 Czyli "wa" i "ga" ma się, jak różnica między "a", a "the" w angielskim. "a" używamy, kiedy nie znamy czegoś / kogoś lub nie mówiliśmy o tym wcześniej, a "the", kiedy już to znamy dobrze lub kiedy mówiliśmy o tym z daną osobą wcześniej.
W ogromnym uproszczeniu i w bardzo prostych zdaniach możesz założyć, że tak, ale to nie oznacza, że nie możesz określić partykułą が ・GA czegoś, co zostało wcześniej wspomniane. Ogólnie lepiej przyjąć, że nie i nie zaśmiecać sobie głowy przy nauce japońskiego gramatyką angielską, bo to jest bardzo wygodna i szybka droga, żeby później przestać ogarniać cokolwiek. Funkcje tych partykuł są diametralnie inne. No i pytanie chyba też źle skierowane, bo - o ile dobrze pamiętam - Kōhei mówi słabo po angielsku.
Łatwiej to zrozumieć w ten sposób, że "-ga" (が) zaznacza *podmiot* w zdaniu (czyli sprawcę czynności), gdy występuje on w nim jawnie (bo może też być "domyślny", jeśli można go wywnioskować z kontekstu, i wtedy się go pomija w zdaniu). Za to "-wa" (は) służy do zaznaczania *tematu* zdania, czyli tego, o czym ono jest. Możesz ją rozumieć jako "Skoro mowa o..." albo "Jeśli chodzi o ...", albo "Co do ...". W innym moim komentarzu podałem przykład zdania, w którym występują obie te partykuły, a "wa" wcale nie wskazuje w nim podmiotu: "Sakana-wa Sakura-ga neko-ni agemashita" (魚はさくらが猫にあげました。) Można go przetłumaczyć jako: "Jeśli chodzi o rybę, to Sakura dała ją kotu." Podmiotem w tym zdaniu jest Sakura, bo to ona wykonuje czynność dawania, dlatego to ona jest zaznaczona partykułą "-ga" (が). Tematem rozmowy jednak nie jest Sakura, lecz ryba, dlatego ową rybę zaznaczamy partykułą "-wa" (は). I nie jest wcale tak, że zależy to od tego, czy mówiliśmy o tym wczesniej, czy nie. Bo inne elementy, niż podmiot czy temat, oznaczane innymi partykułami, również można pomijać, jeśli można się ich domyślić z kontekstu.
A co jeśli sam niespodziewałbym się podmiotu? Np załóżmy, że nie mam w domu kota, ale jakiś wszedł przez otwarte okno i siedzi w pokoju. Czy konstrukcja też byłaby z ga (neko ga ie ni imasu / neko ga iru), a może wyraża się to w inny sposób?
Na pewno nie użyłbym w tej sytuacji いる, bo to sugerowałoby, że to Twój kot (いる・ある używa się też do mówienia o tym, że się coś ma np. 日本人の友達がいる). Raczej powiedziałbym, że kot wszedł do domu i podkreślił, że to kot z ulicy 野良猫が家に入ってきた。
Mówiąc o "nowej informacji" w rozmowie, czy to w japońskim, czy w angielskim, chodzi o to, że ta informacja jeszcze się nie pojawiła w tej jednej i tej samej rozmowie? Np. w angielskim "the" i "a", the odnosi się do zupełnie nowej informacji, najczęściej w pierwszym zdaniu, kiedy a odnosi się do informacji która już w tej rozmowie się pojawiła, tak?
Twój nickname (私わ名前Geraltです。) jest gramatycznie niepoprawny. Powinien brzmieć 私の名前はGeraltです Ale i tak brzmi nienaturalnie, bo zbyt podręcznikowo. Geralt nie użyłby wobec siebie 私 ani です. Prędzej coś w stylu 俺の名はゲラルトだ.
@@DemanaJaire To nie ma brzmieć tylko wyglądać. Gówno nie podręcznik, bo ja nawet nie rozpocząłem nauki języka, tylko tyle co sam jakoś wysnułem z translatora. Nie wiem nawet co ty do mnie napisałeś, bo nie potrafię czytać znaków (nie spodziewałeś się tego, co?), jedyne co potrafię rozczytać i praktycznie żadna osoba nie powinna mieć problemów - to roumaji.
Mam pytanie odnośnie języka japońskiego. Usłyszałem plotkę, że w zależności do kogo się pisze, używa się zupełnie innego zapisu. Dla przykładu, pisząc do szefa użyję innego zapisu (w znaczeniu alfabetu jak rozumiem) niż do kolegi. Druga sprawa: od koleżanki usłyszałem, że w japońskim rozróżnia się czasowniki na te używane przez mężczyzn i przez kobiety, a mieszankę ich jest uznawane za niegrzeczne. Czyli jeżeli kobieta nauczy się czasowników używanych przez mężczyzn, to będzie to uznane za niegrzeczne.
Pierwsze rozróżnienie jest na język grzecznościowy i potoczny. W wielu językach takie rozróżnienie występuje, także w polskim. Np. mówimy "proszę pana / proszę pani", "niech pan łaskawie zechce zrobić ...", albo "Niech wasza wysokość spojrzy", czyli zamiast zwracać się do osoby ważniejszej od nas bezpośrednio (w drugiej osobie), używamy osoby trzeciej (nie mówimy _do_ niej, lecz _o_ niej). Podobnie w japońskim istnieje "mowa grzecznościowa", lecz polega na używaniu specjanych form czasownikowch, zazwyczaj dodaje się "masu" (ます) jako końcówkę czasownika (ale jest ona odmienialna, np. w czasie przeszłym byłoby "mashita" ました). Na początku nauki radzę jednak nie zaprzątać sobie tym zbytnio głowy i nauczyć się najpierw form potocznych, bo są prostsze i bardziej podstawowe gramatycznie. A gdy już zrozumiesz jak działa język, możesz douczyć się, jak "dekorować" wszystko, by to "ugrzecznić" ;)
"Neko" to chyba najfajniejsze słowo po japońsku. Czemu? Nie wiem, ale jest sympatyczne. Tak, jak nie wiedzieć czemu kocham w angielskim słowo "twice". Też nie wiem, czemu :D.
A próbowałeś "moist"? :) Jest jescze parę fajnych: "befuddled", "kerfuffle", "discombobulated", "bamboozled" :) Albo słowo, które ma najwięcej spółgłosek, mimo że składa się tylko z jednej sylaby: "strength" :J
Dominik Marcinowski watashi znaczy „ja”, używają go kobiety albo mężczyźni, jeśli chcą brzmieć oficjalnie, ore jest nieoficjalnym „ja”, którego używają mężczyźni, boku jest troche ładniejsze od ore, wiec podsumowując znaczą to samo a różnica polega na płci i stopniu formalności (mam nadzieje, ze jest to zrozumiałe)
Watashi w sytuacjach formalnych jest używane przez kobiety i mężczyzn. W sytuacjach nieformalnych raczej przez kobiety. Ore jest używane tylko nieformalnie i przez mężczyzn i brzmi nieco szorstko, często używane między mężczyznami.
- No jak jest "być" po japońsku? - Weź się, tato. Pytanie: w przypadku nieumarłych, jak zombie czy wampir, używamy "imasu" czy "arimasu"? A bardziej serio, jak to będzie odnośnie osób zmarłych?
Byłoby nam łatwiej wyczaić to samemu, gdyby Ignacy wyjaśnił dokładniej, że tu nie tyle chodzi o to, czy coś żyje, czy nie żyje, lecz o to, czy może się poruszać samodzielnie, czy nie. Wampiry i zombie poruszają się zamodzielnie, dlatego います jak najbardziej do nich pasuje. Osoba zmarła już się raczej nie porusza, podobnie roślina (mimo że żyje), więc w stosunku do nich raczej あります.
@@BluesyBor Samochód jest maszyną, więc to, że porusza się samodzielnie, schodzi na drugi plan - ważniejsze staje się to, że jest przedmiotem, zbudowanym przez ludzi z materii martwej. Tylko "udaje życie". Podobnie jak robot.
@@bonbonpony myślałem że znaczenie ma raczej fakt, iż samochód nie porusza się z własnej woli, ktoś musi go pilotować. Co z kolei dawałoby potencjał do kolejnego pytania - co z nadchodzącym AI. ;) Dzięki za wyjaśnienia.
@@BluesyBor Tak, to o czym mówisz też ma na to wpływ, ale mniejszy. Mówiąc "poruszać samodzielnie" chodziło mi nie tyle o samodzielne decydowanie dokąd pojechać, lecz o fakt poruszania się o własnych siłach, bez udziału czynników zewnętrznych. W pewnych sytuacjach samochód _może_ poruszać się bez kierowcy - po prostu będzie jechał przed siebie, aż w coś przyrżnie ;) ale to za mało, by uznać go za obiekt żywotny, bo jest też inny czynnik, bardziej decydujący: samochód został zbudowany przez człowieka, z materii nieożywionej, i jest maszyną. A maszyny z domysłu nie są uznawane za żywotne. To samo będzie więc dotyczyć robota, czy maszyny kierowanej przez sztuczną inteligencję (której - nawiasem mówiąc - nikt jeszcze nie stworzył, bo byłoby to nie lada wydarzenie :q a z tego co mi wiadomo, żaden automat nie przeszedł jak dotąd testu Turinga, a tylko wtedy mógłby być uznany za sztuczną inteligencję; termin "AI" jest w dzisiejszych czasach mocno nadużywany, z powodów marketingowych, bo brzmi bardziej cool :q ).
![Skąd się wzięły dni tygodnia po japońsku i po polsku? [Ignacy z Japonii #44]](http://i.ytimg.com/vi/8Ma_QWZbi5w/mqdefault.jpg)
![АЛАУДИНОВ у Скабеевой: эти их ВСУ нас НЕ ДОГОНЯТ 😁 [Пародия]](http://i.ytimg.com/vi/an0anqU4WGQ/mqdefault.jpg)
![Nie używajcie tych zaimków w japońskim! [Ignacy z Japonii #116]](/img/n.gif)
Szkoda, że nie ma wiecej lekcji. Na pewno wiele osób chciałoby kontynuację. Świetnie tłumaczysz.
"Mięso nie żyje. Kiedyś żyło, ale teraz nie żyje".
Nie wiem, czy robisz to świadomie, czy nie, ale twój humor jest tak cudowny! XDD
Mam nadzieję, że weganie się nie obrażą.
XD
@@AlolanXardas Ich słaba psychika nie przyjemuje do wiadomości, że niektóre zwierzęta są hodowane przez ludzi w celach spożywczych, czyli na jedzenie...
@@AlolanXardas Ale kwestie tego, że ludzie jedzą mięso itp. nie są jakimkolwiek powodem do obrażania się, bo to po prostu oczywisty i niezaprzeczalny fakt. Natomiast kwestionowanie czyjejś wiary to co innego. Jak powiesz komuś, że jego bóg nie istnieje, jego wierzenia są bez sensu, a jego autorytety nic nie znaczą to ta osoba na 100% się obrazi, bo kwestionujesz jej całą tożsamość. Gdyby nie miała nic przeciwko, to by znaczyło, że tak naprawdę nie wierzy.
Poza tym jeszcze nie spotkałem się osobiście z kimś kto by mi nachalnie wciskał jakąkolwiek religię, a niemal każdy weganin jakiego widziałem i z jakim pisałem jal tylko powiesz, że jedzenie mięsa jest normalne i to lubisz uznaje, że jesteś złym człowiekiem i zaczyna tyradę o tym, że jego droga jest jedyną słuszną, sprawiedliwą, ekologiczną i moralną. A to jest żałosne i irytujące. Oni uważają, że tylko oni mają racje. Dlatego z własnego doświadczenia omijam wegetarian, wegan i im podobne osoby szerokim łukiem.
@@AlolanXardas Ja to rozumiem i szanuję, tylko, że są takie składniki pożywienia, których ludzie mogą sobie dostarczyć wyłącznie w pokarmie odzwierzęcym (np. większość witamin z grupy B, w szczególności B12). U niektórych ludzi wegetarianizm się sprawdza, ale tylko do czasu (na dietę się nadaje). Cóż, hodowla zwierząt istniała od zarania dziejów; to kwestia sumienia hodowcy, czy je zabija humanitarnie, by jak najmniej cierpiały, czy nie. A konsument również może wybrać mięso swojskie, dobrej jakości albo tani syf spożywczy.
Ale weganie będą mówili, że tylko oni kochają zwierzęta, nie mając pojęcia o rolnictwie i hodowli.
Błagam, kontynuuj tą serię, jest świetna😍
Ignacy błagam więcej takich odcinków z serii nauka japońskiego
Tak!!!
No, przydałoby się np. coś na temat odmian czasowników :)
+1
Ignacy, prosimy o więcej takich lekcji, świetnie tłumaczysz ❤
Super wytłumaczona różnica między wa i ga. Dzięki!
Jestem osobą starszą i japońskiego uczyłam się dawno ale przyjemnością jest dla mnie słuchanie Ciebie, Ignacy. Dobrze uczysz i jesteś sympatyczny. Poza tym z przyjemnością słucha się Twojej polszczyzny.
Wspaniałe lekcje. Bardzo profesjonalnie prowadzone
Dobrze się tego słucha Ignacy, szkoda że nie ma więcej
Bardzo pomaga duża ilość przykładów. Dziękuję :)
Super, ty tak dobrze tłumaczysz. Teraz rozumiem. Pozdrawiam
👍👍👍👍👍👍
WIECEJ TAKICH LEKCJI pozdro ignacuś
jesteś koksu nauczycielem po jednym obejżeniu wszystko rozumiem
Bardzo dużo się uczę dzięki Twoim lekcjom!!!
✨,, kiedyś żyło ale teraz nie żyje"✨
Nauka z Tobą to ogromna przyjemność i wszystko łatwiej wchodzi do głowy!
Ale miła niespodziewanka do śniadania ^^
To co robisz jest genialne. Jestem językowym kretynem. Angielskiego prubowłem się nauczyć (9lat bez efektów) a te filmy są tak swietne że nawet ja zaczynam rozumieć :D
Dzięki , naprawdę nam pomagasz!
Dziękuję za proste wytłumaczenie. :D Kolejna wiedza o Języku japońskim super!!! Czas wziąć naukę na poważnie.
Kozaaaaak, właśnie takiej seri szukałem, szkoda że taka krutka :c
Ignacy, błagam zrób więcej odcinków tej serii
Ale zakręcone, uczę się chińskiego. W chińskim jest w gruncie rzeczy tylko składnia, a w japońskim tyle partykuł różnych, zmieniających się w różnych okolicznościach :D Świetne filmiki!
Mandaryński czy Kantoński?
@Mateusz Wilk Pod względem gramatycznym jest łatwiejszy.
Chiński jest o wiele trudniejszy w piśmie i wymowie, jednak gramatyke ma bardzo łatwa
@@shion3948 Dla kogoś bez znajomości języków tonalnych wymowa owszem jest wyzwaniem.
Jeśli chodzi o pismo… Nie wydaje mi się. Absolutne minimum chińskich znaków, jakie jest potrzebne do rozumienia codziennego chińskiego to ok. 2000 znaków, czyli mniej więcej tyle, ile w japońskim. Z tym że japoński nie przeszedł reformy uproszczenia znaków (w chińskim uproszczonym znaki są dużo łatwiejsze do nauczenia); używa dodatkowo ponad 90 znaków kany, a sposobów czytania chińskich znaków są przynajmniej dwa (a bardzo często dużo więcej), w przeciwieństwie do chińskiego, w którym większość ma (ok. 60%?) tylko jedno czytanie. Oczywiście zależy od dialektu (języka), bo na przykład minnański dla każdego znaku ma przynajmniej dwa czytania.
@@DemanaJaire Szczerze mówiąc oba te języki lepiej by wyszły przechodząc na alfabet łaciński, bo i tak już zazwyczaj wpisują te swoje krzaczki za pomocą pinyin lub romaji, a maszyny zamieniają im je na hanzi/kanji :q A jeszcze lepiej gdyby przeszli na jakiś alfabet fonetyczny, np. koreański hangul ;) (w sumie my też moglibyśmy na tym skorzystać, bo reguły polskiej ortografii też potrafią przysparzać trudności ;J ).
Nagrywaj dalej tą serię plis❤️❤️
Kultura japońska mnie zawsze interesowała widać to półkach z książkami,. Teraz chciałem trochę poćwiczyć kaligrafię. Tym sposobem trafiłeś na Twój kanał.tak się wkręciłem że zacząlem się uczyć. Ignacy wa urodzony dydaktyk desu🤔
10:29 cześć i do następnego.Powiem że bardzo fajnie poprowadzony filmik.
Kōhei, nie mówiłbym, że は to partykuła wskazująca podmiot, bo to nie prawda. Podmiot jest albo oznaczony partykułą が, albo jest zerowy (domyślny), ale zawsze jest. Partykułą は oznacza się kontrastujący temat i to jest kluczowe do zrozumienia japońskiego na poziomie podstawowym. は nie jest częścią zdania logicznego (to znaczy nie definiuje relacji z czasownikiem głównym w zdaniu). は wprowadza temat, a zdanie logiczne jest komentarzem do tego tematu. Mówienie, że は oznacza podmiot wprowadza w późniejszym okresie nauki zamieszanie, kiedy zaczynają pojawiać się zdania, w których występują obie partykuły, albo zdania, w których kontekst は wpływa na dopełnienie bliższe, dalsze czy nawet okoliczniki.
サクラは頭がいい。Znaczy "Sakura jest mądra", ale dosłownie "Jeśli chodzi o Sakurę, głowa jest dobra". Głowa jest podmiotem. "Głowa jest dobra" jest komentarzem do Sakury.
今は雨が降ってる。"Teraz pada deszcz". Dosłownie "Jeśli chodzi o teraz, to pada deszcz". Tutaj "teraz" jest oznaczone przez は i też nie jest podmiotem. "Pada deszcz" jest komentarzem do kontrastującego tematu "teraz". A dlaczego kontrastującego? Bo podkreśla, że teraz pada, ale dla kontrastu prawdopodobnie wcześniej nie padało.
Słynne już 私はうなぎだ wypowiedziane w restauracji wcale nie oznacza "Jestem węgorzem". Znaczy "Jeśli chodzi o mnie, to będzie węgorz". ("to", czyli to, co chcę zjeść/zamówić). は zmieniło temat na mnie. Teraz mówimy o mnie. Nie jestem podmiotem, ale to, co teraz powiem, będzie komentarzem dotyczącym mnie. Podmiot jest domyślny i jest nim to, co chcemy zamówić.
Oczywiście nie piszę tego, żeby Cię pouczyć, bo oczywiście rozumiesz to i wiesz, bo jesteś Japończykiem, tylko chcę zwrócić uwagę na sposób tłumaczenia, który później będzie powodował problemy (a wiem, że będzie, bo sam przez to przechodziłem i widzę, jak inni przez to przechodzą).
Pozdrawiam serdecznie!
Całkiem niezłe wyjaśnienie. Rzuć też okiem na inny mój komentarz tutaj, w którym to wyjaśniałem komuś.
Ale rzeczywiście: to, że ktoś mówi w jakimś języku od dziecka, nie musi wcale oznaczać, że rozumie dogłębnie mechanizmy tego języka. Wiem to od czasu, gdy musiałem jednemu Francuzowi tłumaczyć jak działa jego własny język (po tym jak przez godzinę on próbował mi to wytłumaczyć i mącił), i sam był w szoku, gdy usłyszał moje wyjaśnienie, bo stwierdził, że posługuje się tym językiem od ponad 20 lat i nigdy nie zauważał tych rzeczy. Zresztą ja sam mówię po polsku od dziecka, a mimo to dopiero od niedawna studiuję ten język i odkrywam co raz to nowe rzeczy na jego temat, z których wcześniej nie zdawałem sobie sprawy. Poza tym nawet jeśli ktoś zauważa takie rzeczy, to może też nie mieć doświadczenia z przekazywaniem wiedzy innym, bo nie każdy ma smykałkę do nauczania. (Nie jest to oczywiście nic godnego potępienia.)
Nagraj więcej takich filmików proszę
Przypadek z rybą jest deko podobny do polskiego "drzewa" i drewna. Drzewo jest drzewem do momentu ścięcia. Potem staje się drewnem. Czyli drewno nigdy nie rośnie w lesie, dla odmiany nigdy nie palimy w kominku drewnem:)
E, nie. Mówi się czasem „drzewo” o kawałkach drewna. Może gwarowo, może potocznie, może nie do końca poprawnie, ale niektórzy tak mówią.
@@jendorei Wiem że mówią:) I jestem pewien że nie jest to poprawne, bo wiele lat temu dostałem pałę za tę niewiedzę:) Najlepiej się pamięta własne błędy.
Przewspaniale mówisz po polsku
Ok,zauważam w tym pewną fraktalność,będzie łatwiej dzięki 😃
Dziękuję za lekcję :) w końcu zrozumiałam czym się różni wa od ga, świetnie tłumaczysz
Ignasiu, dziekuje!
Więcej proszę, kontynuuje jak możesz... Sądzę że nie tylko ja bardzo bym chciał się nauczyć Japońskiego
Czekam na odcinek o konstrukcjach typu “pójść do parku” i kiedy używać w nich に, a kiedy へ - bo to akurat nie jest dla mnie nadal jasne.
Kocham Ciebie bobasku i ta łapka .
Tu w około 11 minut nauczyłem się czegoś czego w szkole (w klasach 1-3) uczył bym się jakieś 3 lekcje tyle, że z angielskiego . Dziękuje choć to trochę głupio brzmi jak tak o tym myślę.
Świetny film. Więcej filmów z nauki japońskiego, bo samemu ciężko.
02:02 Ale chyba nie tylko, co? Bo jest jeszcze "-ga" (が), która też to robi, ale z tego co kojarzę nie wprowadza go jako temat. Przedstawione przez Ciebie zdania można chyba rozumieć tak: "Jeśli o mnie chodzi, to jestem w domu.", " Skoro mowa o kocie, to jest on w parku.", "Co do mięsa, to jest ono w sklepie.". Bo z tego co mi wiadomo, można wprowadzić temat (partykułą は), który wcale nie jest podmiotem w zdaniu. Np. w zdaniu "Sakana-wa Sakura-ga neko-ni agemashita" (魚はさくらが猫にあげました。) ryba nie jest podmiotem - jest nim Sakura. Ryba jest za to tematem. Coś w stylu: "Jeśli chodzi o rybę, to Sakura dała ją kotu."
02:07 Trochę jak końcówka wskazująca przypadek celownika, czyż nie? ;) (komu?/czemu?)
03:28 Tak jak w おさけ lub w おちゃ, zgadza się? :J Hmm... a mógłbyś wyjaśnić kiedy się stosuje ten przedrostek szacunku, a kiedy nie? Jest na to jakaś reguła?
Szkoda że nie ma więcej :///
Pamiętajcie, że w japońskim orzeczenie (czasownik) zawsze jest na końcu zdania.
Przydaloby sie wrocic do tej serii ^^ duzy potencjal miala, szkoda ze przestales nagrywac
dalej lec z seria
Bardzo dobrze tłumaczysz i na pewno mi się to przyda, bo akurat niedawno zapisałem się na kurs japońskiego. Tak jak mówisz, używanie partykuł "wa" i "ga" jest skomplikowane, bo przy rozmowie musisz pamiętać czy ty to kiedyś już mówiłeś danej osobie xD.
Czemu wszyscy mówią, że to jest skomplikowane? (nawet Japończycy)
Rób więcej takich odcinków
Chętnie obejrzałbym odcinek o liczebnikach 🥸
Super zajęcia:)
Super Ignacy bardzo ciekawa lekcja :))). Ciekawy jestem co się tej jednej osobie nie podobało dając negatywna :).
Pewnie to samo, co tej drugiej ;)
Cześć cześć ! Dobrze dziś wyglądasz. :*
przydatne rzeczy mówisz
Super :) oby tak dalej :)
Nie wiem czy dobrze pamiętam, ale podobnie jest chyba w języku angielskim ,gdy po raz pierwszy mówimy o rzeczowniku ( jeśli dobrze pamietam ) to używamy „a” a jeśli mówimy po raz drugi „the”... podobnie jest z partykułą „ga” - po raz pierwszy i „wa” - już dalej używamy gdy dalej mówimy
To nie do końca tak. Każdy element zdania, niezależnie od tego jaką partykułą się go oznacza, można pominąć, jeśli jest to rzecz już znana w kontekście rozmowy, lub można się jej domyślić w jakiś sposób. Nie ma znaczenia, czy jest to "-ga", "-wa", "-wo", "-ni", czy inna. Różnica między "-ga" i "-wa" polega na tym, że ta pierwsza oznakowuje *podmiot* w zdaniu (czyli sprawcę czynności, o której mówi czasownik), zaś ta druga oznakowuje *temat* zdania - coś, o czym to zdanie opowiada, ale niekoniecznie musi to być sprawca czynności. Czasem nawet mogą występować w zdaniu obie te partykuły jednocześnie. Przykład takiego zdania podaję w którymś z innych komentarzy.
Było by ciekawe zrobić odcinek o podobieństwach (jeśli jakieś zauważyłeś) języka polskiego i japońskiego. Wiem, brzmi bzdurnie ale jest wiele podobieństw na przykład z indyjskim Sanskrytem.
Jest wiele podobieństw pomiędzy Biblią, a hinduskimi, starymi pismami religijnymi, również Księgę Apokalipsy wzięliśmy od nich, więc....
nagrasz dalsze lekcje języka japońskkiego
Zrobisz kolejne lekcje. Bardzo proszę bo chce się uczyć tego jezyka
Zombie wa toshi ni arimasu. Myślę, że to brzmi dobrze.
Ktoś jest gdzieś jeśli nie jest nigdzie
Wiem Ignacy że może twoje filmy z nauki nie cieszą się aż taką popularnością jak inne.
Jednak uwierz mi jest sporo osób które chcą nauczyć się japońskiego.
Po prostu boją się że to będzie za trudne lub nie ma ich kto nauczyć.
Polecisz coś do nauki?
Będziesz kontynuował serię? Bardzo cię podziwiam i jesteś moją inspiracją :). Pozdrawiam!
Mam pytanie. Czy jeśli mówimy o roślinie używamy arimasu czy imasu?
Imasu
@@shion3948 Do roślin używamy arimasu. Imasu dotyczy istot poruszających się (przy np duchu, zombie też bedzie imasu). Roślina jest gramatycznie traktowana jako przedmiot.
@@pablosames dzięki
@@pablosames Czyli zostaliśmy wprowadzeni w błąd: tu nie chodzi o różnicę żywy/martwy, tylko czy coś się porusza samodzielnie, czy nie.
@@bonbonpony To nie do końca jest takie proste. W przypadku "robota" który się porusza użyjemy arimasu bo to przedmiot. Kiedy język japoński się kształtował nie bylo czegoś takiego jak roboty. Podobnie definicja "życia" jaką przyjmujemy dzisiaj, kiedyś nie musiała dotyczyć roślin. Dlatego mówimy nich jak o przedmiotach. Cale zagadnienie dotyczące imasu i arimasu trzeba przyjąć jakie jest i nie próbować go przesadnie analizować.
witaj ignacy pozdrawiam
będzie kiedyś więcej odcinków?
Zrobisz 5 odcinek? proszę ;DDDDD
Piąty odcinek :((( proszę
Kontynuuj ten cykl nauki języka japońskiego. Zainteresowani są Ci niewątpliwie wdzięczni. Jak zawsze pozdrawiam!
Szanowny Ignacy. Czy znasz podręcznik "Minna no Nihongo"? Może zrób wykłady na podstawie tego podręcznika?
Jaka jest różnica pomiędzy imasu a arimasu
Dlaczego nie mogę mieć j.japońskiego w szkole? Jest fajniejszy niż niemiecki.
Będzie więcej takich lekcji? Bo są super 💚
Dziękuję bardzo Ignacy! Proszę o dalsze lekcje. ARIGATOUGOZAIMASU
Czyli, jak chcemy powiedzieć, że dane miasto jest w jakiejś prefekturze, to też można tego użyć?
Zrobisz następne lekcje?
Kiedy 5 część?
7:14 Czyli "wa" i "ga" ma się, jak różnica między "a", a "the" w angielskim. "a" używamy, kiedy nie znamy czegoś / kogoś lub nie mówiliśmy o tym wcześniej, a "the", kiedy już to znamy dobrze lub kiedy mówiliśmy o tym z daną osobą wcześniej.
W ogromnym uproszczeniu i w bardzo prostych zdaniach możesz założyć, że tak, ale to nie oznacza, że nie możesz określić partykułą が ・GA czegoś, co zostało wcześniej wspomniane. Ogólnie lepiej przyjąć, że nie i nie zaśmiecać sobie głowy przy nauce japońskiego gramatyką angielską, bo to jest bardzo wygodna i szybka droga, żeby później przestać ogarniać cokolwiek. Funkcje tych partykuł są diametralnie inne.
No i pytanie chyba też źle skierowane, bo - o ile dobrze pamiętam - Kōhei mówi słabo po angielsku.
Łatwiej to zrozumieć w ten sposób, że "-ga" (が) zaznacza *podmiot* w zdaniu (czyli sprawcę czynności), gdy występuje on w nim jawnie (bo może też być "domyślny", jeśli można go wywnioskować z kontekstu, i wtedy się go pomija w zdaniu). Za to "-wa" (は) służy do zaznaczania *tematu* zdania, czyli tego, o czym ono jest. Możesz ją rozumieć jako "Skoro mowa o..." albo "Jeśli chodzi o ...", albo "Co do ...". W innym moim komentarzu podałem przykład zdania, w którym występują obie te partykuły, a "wa" wcale nie wskazuje w nim podmiotu:
"Sakana-wa Sakura-ga neko-ni agemashita" (魚はさくらが猫にあげました。)
Można go przetłumaczyć jako: "Jeśli chodzi o rybę, to Sakura dała ją kotu."
Podmiotem w tym zdaniu jest Sakura, bo to ona wykonuje czynność dawania, dlatego to ona jest zaznaczona partykułą "-ga" (が).
Tematem rozmowy jednak nie jest Sakura, lecz ryba, dlatego ową rybę zaznaczamy partykułą "-wa" (は).
I nie jest wcale tak, że zależy to od tego, czy mówiliśmy o tym wczesniej, czy nie. Bo inne elementy, niż podmiot czy temat, oznaczane innymi partykułami, również można pomijać, jeśli można się ich domyślić z kontekstu.
A co jeśli sam niespodziewałbym się podmiotu? Np załóżmy, że nie mam w domu kota, ale jakiś wszedł przez otwarte okno i siedzi w pokoju. Czy konstrukcja też byłaby z ga (neko ga ie ni imasu / neko ga iru), a może wyraża się to w inny sposób?
Na pewno nie użyłbym w tej sytuacji いる, bo to sugerowałoby, że to Twój kot (いる・ある używa się też do mówienia o tym, że się coś ma np. 日本人の友達がいる). Raczej powiedziałbym, że kot wszedł do domu i podkreślił, że to kot z ulicy
野良猫が家に入ってきた。
Będzie kolejny odcinek? Proszę
6:00 Czy można to trochę potraktować jak coś podobnego do strony biernej?
Fajnie że nagrałeś taki film ale jestem w 5 klasie
Czekaj czekaj, to jak było, że nie mam kota (w ogóle)
Może być też pies.
Mówiąc o "nowej informacji" w rozmowie, czy to w japońskim, czy w angielskim, chodzi o to, że ta informacja jeszcze się nie pojawiła w tej jednej i tej samej rozmowie? Np. w angielskim "the" i "a", the odnosi się do zupełnie nowej informacji, najczęściej w pierwszym zdaniu, kiedy a odnosi się do informacji która już w tej rozmowie się pojawiła, tak?
Twój nickname (私わ名前Geraltです。) jest gramatycznie niepoprawny.
Powinien brzmieć 私の名前はGeraltです
Ale i tak brzmi nienaturalnie, bo zbyt podręcznikowo. Geralt nie użyłby wobec siebie 私 ani です.
Prędzej coś w stylu 俺の名はゲラルトだ.
@@DemanaJaire To nie ma brzmieć tylko wyglądać. Gówno nie podręcznik, bo ja nawet nie rozpocząłem nauki języka, tylko tyle co sam jakoś wysnułem z translatora. Nie wiem nawet co ty do mnie napisałeś, bo nie potrafię czytać znaków (nie spodziewałeś się tego, co?), jedyne co potrafię rozczytać i praktycznie żadna osoba nie powinna mieć problemów - to roumaji.
@@Geralt12HW Nie ma to jak błysnąć inteligencją...
@@bonbonpony Indeed, stranger. The only thing is possible to do for me, because I can't shine like the light.
Help with English needed!
A joke.
Mam pytanie odnośnie języka japońskiego. Usłyszałem plotkę, że w zależności do kogo się pisze, używa się zupełnie innego zapisu. Dla przykładu, pisząc do szefa użyję innego zapisu (w znaczeniu alfabetu jak rozumiem) niż do kolegi. Druga sprawa: od koleżanki usłyszałem, że w japońskim rozróżnia się czasowniki na te używane przez mężczyzn i przez kobiety, a mieszankę ich jest uznawane za niegrzeczne. Czyli jeżeli kobieta nauczy się czasowników używanych przez mężczyzn, to będzie to uznane za niegrzeczne.
Pierwsze rozróżnienie jest na język grzecznościowy i potoczny. W wielu językach takie rozróżnienie występuje, także w polskim. Np. mówimy "proszę pana / proszę pani", "niech pan łaskawie zechce zrobić ...", albo "Niech wasza wysokość spojrzy", czyli zamiast zwracać się do osoby ważniejszej od nas bezpośrednio (w drugiej osobie), używamy osoby trzeciej (nie mówimy _do_ niej, lecz _o_ niej). Podobnie w japońskim istnieje "mowa grzecznościowa", lecz polega na używaniu specjanych form czasownikowch, zazwyczaj dodaje się "masu" (ます) jako końcówkę czasownika (ale jest ona odmienialna, np. w czasie przeszłym byłoby "mashita" ました).
Na początku nauki radzę jednak nie zaprzątać sobie tym zbytnio głowy i nauczyć się najpierw form potocznych, bo są prostsze i bardziej podstawowe gramatycznie. A gdy już zrozumiesz jak działa język, możesz douczyć się, jak "dekorować" wszystko, by to "ugrzecznić" ;)
@@bonbonpony Wielkie dzięki za pomocną odpowiedź
Poproszę o filmik na temat wszystkich odmian osób w japońskim (o ile taki już nie istnieje ) :D
"Neko" to chyba najfajniejsze słowo po japońsku. Czemu? Nie wiem, ale jest sympatyczne. Tak, jak nie wiedzieć czemu kocham w angielskim słowo "twice". Też nie wiem, czemu :D.
A próbowałeś "moist"? :)
Jest jescze parę fajnych: "befuddled", "kerfuffle", "discombobulated", "bamboozled" :)
Albo słowo, które ma najwięcej spółgłosek, mimo że składa się tylko z jednej sylaby: "strength" :J
A co w przypadku roślin?
np. Kwiatek jest w bibliotece.
Mówić imasu czy arimasu?
Napiszesz mi proszę?
Kwiatek żyje :q No chyba że usechł...
W sumie to ciekawszą kwestią byłoby której formy użyć w stosunku do zombie :D
@@bonbonpony
A dobre pytanie xD
Kolega ma psa amstafa,jak sie do niego mowi "watashiwa" to ten zaczyna skakac.
Może nie lubi weebów :)
gdzie następne odcinki????????
Ej a może zrób odcinek o japońskich podrywach, XD
W sensie jakie teksty są często używane i wgl
👇 kto chce
Polskiego ma uczyć? :D
Żartuję? ;)
Jeśli dobrze rozumiem to (imasu i arimasu ) odnosi się tylko i wyłącznie do reguły ktoś/coś jest gdzieś tak ?
Tak
Przepraszam, ale DOMAGAM się kolejnej lekcji 🤓
A jak powiedziec ze zywy karp jest w domowej wannie?
tak, jak o żywej istocie.
@@silugedejchan3812 Dzieki serdeczne! Pozdro!
生きてる鯉が家の浴槽にいる. To zdanie brzmi koszmarnie głupio.
Kiedy kolejna lekcja te lekcje pomagają.
A ja mam pytanie. Jeśli chce się nauczyć Japońskiego to jest sens zacząć się uczyć na Duolingo?
Na pewno większy sens, niż nic nie robić i pytać czy jest sens ;)
Jaka jest różnica między "watashi" i "ore"? Często w anime pojawia się to naprzemiennie i troche zgłupiałem.
Poza tym fajny film, Pozdrawiam.
Dominik Marcinowski watashi znaczy „ja”, używają go kobiety albo mężczyźni, jeśli chcą brzmieć oficjalnie, ore jest nieoficjalnym „ja”, którego używają mężczyźni, boku jest troche ładniejsze od ore, wiec podsumowując znaczą to samo a różnica polega na płci i stopniu formalności (mam nadzieje, ze jest to zrozumiałe)
Watashi w sytuacjach formalnych jest używane przez kobiety i mężczyzn. W sytuacjach nieformalnych raczej przez kobiety. Ore jest używane tylko nieformalnie i przez mężczyzn i brzmi nieco szorstko, często używane między mężczyznami.
@@raywa5821 Dzięki
@@DemanaJaire Dzięki
dobra ale nie może być np Tokio wa nihon desu tokio jest w japonii
gdzie jest 5 odcinek
Kiedy kontynuacja?
tak nie wiadomo o czym to było
Mam pytanie, czy w japońskim drzewo jest rzeczownikiem ożywionym?
Też chciałbym wiedzieć
I juz nie bylo nastepnej lekcji
A jak jest po japońsku Pies, Mysz lub Myszka, Chomik, szczur i koń?
Sprawdź sobie w słowniku.
jisho.org
- No jak jest "być" po japońsku?
- Weź się, tato.
Pytanie: w przypadku nieumarłych, jak zombie czy wampir, używamy "imasu" czy "arimasu"? A bardziej serio, jak to będzie odnośnie osób zmarłych?
Byłoby nam łatwiej wyczaić to samemu, gdyby Ignacy wyjaśnił dokładniej, że tu nie tyle chodzi o to, czy coś żyje, czy nie żyje, lecz o to, czy może się poruszać samodzielnie, czy nie.
Wampiry i zombie poruszają się zamodzielnie, dlatego います jak najbardziej do nich pasuje. Osoba zmarła już się raczej nie porusza, podobnie roślina (mimo że żyje), więc w stosunku do nich raczej あります.
@@bonbonpony okej, a co z samochodem?
@@BluesyBor Samochód jest maszyną, więc to, że porusza się samodzielnie, schodzi na drugi plan - ważniejsze staje się to, że jest przedmiotem, zbudowanym przez ludzi z materii martwej. Tylko "udaje życie". Podobnie jak robot.
@@bonbonpony myślałem że znaczenie ma raczej fakt, iż samochód nie porusza się z własnej woli, ktoś musi go pilotować. Co z kolei dawałoby potencjał do kolejnego pytania - co z nadchodzącym AI. ;)
Dzięki za wyjaśnienia.
@@BluesyBor Tak, to o czym mówisz też ma na to wpływ, ale mniejszy. Mówiąc "poruszać samodzielnie" chodziło mi nie tyle o samodzielne decydowanie dokąd pojechać, lecz o fakt poruszania się o własnych siłach, bez udziału czynników zewnętrznych. W pewnych sytuacjach samochód _może_ poruszać się bez kierowcy - po prostu będzie jechał przed siebie, aż w coś przyrżnie ;) ale to za mało, by uznać go za obiekt żywotny, bo jest też inny czynnik, bardziej decydujący: samochód został zbudowany przez człowieka, z materii nieożywionej, i jest maszyną. A maszyny z domysłu nie są uznawane za żywotne. To samo będzie więc dotyczyć robota, czy maszyny kierowanej przez sztuczną inteligencję (której - nawiasem mówiąc - nikt jeszcze nie stworzył, bo byłoby to nie lada wydarzenie :q a z tego co mi wiadomo, żaden automat nie przeszedł jak dotąd testu Turinga, a tylko wtedy mógłby być uznany za sztuczną inteligencję; termin "AI" jest w dzisiejszych czasach mocno nadużywany, z powodów marketingowych, bo brzmi bardziej cool :q ).