Με ένα κεφάλι τζάκι, πότε φωτιά, πότε στάχτη. Τότε κρύο τώρα ζέστη. Είναι κοντά μα πότε θα ‘ρθει; Καθισμένοι/η στο παγκάκι περιμένοντας την άνοιξη με σκέψεις βαθιές και βαριά κατάθλιψη. Μυαλό Βάσανο Ψυχής. Σύγχυση και νεύρα, με τάσεις αποφυγής αλλά πουθενά να κρυφτείς, άμα χαθώ να μην χαθείς, σήμερα νιώθω λίγο περισσότερο αφελής, και αμήχανος κοιτάζω όπως εσύ όταν θα έμενες για πάντα (πάντα) Ανέβαινες ένα-ένα τα 40 σκαλοπάτια μου. Θα έμενες για πάντα; (απάντα) Ανέβαινες στην καρδιά μου για να μην πέφτεις στα μάτια μου… Μετά θα έφευγες για πάντα (πάντα). Η ζωή μου είναι παιχνίδι και παίζεται με τα ζάρια μου. Θα έφευγες για πάντα; (απάντα) Η ζωή μου είναι ένα παζλ και εσύ το τελευταίο κομμάτι μου. Μείνε άλλη μια μέρα, άλλο ένα βράδυ μου και μέτρα τα σημάδια που μου άφηνες στην πλάτη μου (φωτιά) κάτω από το φως της λάμπας που τρεμόπαιζε κοιτάζαμε παλιές φωτογραφίες και εσύ είδες κάτι που σε τρόμαξε μα σ’άρεσε. Άκου με, πάτησε το play για να δούμε την ζωή μου απ’ το μηδέν και σε διαφάνειες ο φάκελός μου γράφει «Ανασφάλειες» και λίγο πιο κάτω «Μαλάκας πιάστηκες». σπάστηκα και ’συ-σπάστηκες! Σε φίλησα γιατί ήθελα να πάρω μια γεύση απ ‘το αλκοόλ που κατανάλωνες. Τι νόμιζες; Ήθελα να μεθύσω για να μην νιώθω τους κάλυκες και έριχνα λικέρ στο χώμα για να μεγαλώνει το μπουκάλι που μου δάνεισες Πνιγόμουνα στη σκέψη πως τα μάτια σου θα ασφάλιζες και έτσι σε πήρε ο ύπνος, για αυτό άργησες. Όταν ήρθες με αγκάλιασες, ζεστάθηκες... Όταν ξεχνάς πως μ’ αγαπάς να θυμάσαι ότι μ’ αγάπησες… Όταν ξεχνάς πως μ’ αγαπάς να θυμάσαι ότι μ’ αγάπησες… Όταν ξεχνάς πως μ’ αγαπάς να θυμάσαι ότι μ’ αγάπησες. Με ένα κεφάλι τζάκι που αφήνει όμορφες στάχτες Με ένα κεφάλι στάχτη που κρύβει φωτιές μεγάλες. Ζεστή καρδιά άρα παγωμένο χέρι, βάζω και τα δυο στη φωτιά δεν καίει. Με έκαιγε όποιος για δαύτον τα ‘βαζα. Με ένα κεφάλι τζάκι η κάθε ανάγκη μου προσάναμμα κι η φωτιά θα ‘ναι σύμμαχος αν δίνεσαι κι ας μην νιώθεις ασφάλεια. Απ’ την άλλη αυτή η φωτιά με καίει απ’ τη μια παράλληλα ωστόσο φωτίζει να σας δω ξεκάθαρα. Δύσκολος χειμώνας για όσους ζούν κατά μόνας όχι όσοι δεν υψώνουνε άμυνα. Δεν ξέρω αν το φαντάστηκα μα κάποια νύχτα άκουσα οικείες φωνές ανθρώπων που μέσα της κάηκαν. Πιστεύω πως το άξιζαν. Άκου το. Η φωτιά σου μιλά σε δικιά της διάλεκτο και στο κάνει ξεκάθαρο: «Ο,τι ζεις είναι ανάλογο. Μια μικρή φλόγα θα σβήσει στο φύσημα μα μια φωτιά θα φουντώσει στον άνεμο.» Απ’ τα 4 στοιχεία της φύσης το μόνο που δόθηκε αποκλειστικά στον άνθρωπο γιατί μονάχα εσύ ξέρεις και το πώς να την σβήσεις. Μετά μένουν οι στάχτες κι οι αναμνήσεις… αν σ’ αγαπάω το αξίζεις... - Φοβάσαι την φυγή; - Δώσε μου την καρδιά σου να πειστώ πως θα γυρίσεις. Φωτιά στις αναλύσεις, σε ενοχικές συνειδήσεις, στην αξία που χάνει κάτι αν το αποκτήσεις. Σε άσκοπες καταχρήσεις. Στον μηδενισμό προς όλα όταν με πνίγουν οι απαιτήσεις… Αν σ’ αγαπάω μην απαντήσεις. Μου αρκεί να το γνωρίζεις... Η φλόγα που σε έφερε μέχρι εδώ σβήνει μόνο αν την συνηθίσεις. Καλά θα κάνω να μην σκέφτομαι πολύ, Θωμά-θα-μάΘω. Πέρασαν χιλιάδες μέρες συμπληγάδες που με ένα κεφάλι τζάκι μαύρος καπνός έβγαινε απ’ τις καμινάδες κι οι ανάγκες μού στήναν νάρκες. Φτου ξελευθερία μάγκες! Ειδικότερα στα παιδιά που ως και σήμερα τρέφονται από αυταπάτες. Αν κερδίσεις εσένα, κερδίζεις τους πάντες…
Στίχοι: Ναι, με ένα κεφάλι τζάκι πότε φωτιά πότε στάχτη τότε κρύο τώρα ζέστη είναι κοντά μα πότε θα έρθει καθισμένη στο παγκάκι περιμένοντας την άνοιξη με σκέψεις βαθιές και βαριά κατάθλιψη. Μυαλό Βάσανο ψυχής σύγχυση και νεύρα με τάσεις αποφυγής .. που θέλω να κρυφτείς άμα χαθώ να μην χαθείς σήμερα νιώθω λίγο περισσότερο αφελής και αμήχανος κοιτάζω όπως εσύ όταν θα έμενες για πάντα; πάντα ανεβαίνεις ένα ένα τα σαράντα σκαλοπάτια μου, θα έμενες για πάντα; πάντα ανέβαινες στην καρδιά μου για να μην πέφτεις στα μάτια μου, μετά θα έφευγες για πάντα; πάντα η ζωή μου είναι παιχνίδι και παίζεται με τα ζάρια μου, θα έφευγες για πάντα; πάντα η ζωή μου είναι ένα παζλ και εσύ το τελευταίο κομμάτι μου. Μείνει άλλη μια μέρα άλλο ένα βράδυ μου και μέτρα τα σημάδια που μου άφηνες στην πλάτη μου κάτω από το φως της λάμπας που τρεμόπαιζε, κοιτάζαμε παλιές φωτογραφίες και εσύ είδες κάτι που σε τρόμαζε μα σ' άρεσε , άκουμε πάτησε το play για να δούμε την ζωή μου απ'το μηδέν και σε διαφάνειες ο φάκελος μου γράφει ανασφάλειες και λίγο πιο κάτω μαλάκας πιάστηκες παρθηκα και εσυ σπαστηκες. Σε φίλησα γιατί ήθελα γιατί ήθελα να πάρω μια γεύση από το αλκοόλ που κατανάλωνες τι νόμιζες (;) ήθελα να μεθύσω για να μην νιώθω τους κάλυκες και έριχνα λικέρ στο χώμα για να μεγαλώσει το μπουκάλι που μου δάνεισες, πνιγόμουνα στην σκέψη πως τα μάτια σου θα ασφάλιζες και έτσι σε πήρε ο ύπνος γιαυτό άργησες όταν ήρθες με αγκάλιασες, ζεστάθηκες (;) όταν ξεχνάς πως μ' αγαπάς να θυμάσαι ότι μ'αγάπησες, όταν ξεχνάς πως μ' αγαπάς να θυμάσαι ότι μ'αγάπησες, όταν ξεχνάς πως μ' αγαπάς να θυμάσαι ότι μ'αγάπησες. Με ένα κεφάλι τζάκι που αφήνει όμορφες στάχτες, με ένα κεφάλι στάχτη που κρύβει φωτιές μεγάλες. Ζεστή καρδιά άλλα παγωμένο χέρι βάζω και τα δυο στην φωτιά δεν καίει με έκαιγε όποιος για δαύτον τα έβαζα, ένα κεφάλι τζάκι κάθε ανάγκη μου προσάναμμα και η φωτιά θα είναι σύμμαχος αν δίνεσαι και ας μην νιώθεις ασφάλεια απ' την άλλη αυτή η φωτιά με καίει απ τη μια παράλληλα ωστόσο φωτίζει να σας δω ξεκάθαρα δύσκολος χειμώνας για όσους ζουν κατά μόνας όχι όσοι δεν υψώνουν άμυνα, δεν ξέρω αν το φαντάστηκα μα κάποια νύχτα άκουσα οικείες φωνές ανθρώπων που μέσα τους κάηκαν πιστεύω το άξιζαν άκου το η φωτιά σου μιλάει σε δικιά της διάλεκτο και στο κάνει ξεκάθαρο ότι ζεις είναι ανάλογο μια μικρή φλόγα θα σβήσει στο φύσημα μα μια φωτιά θα φουντώσει στον άνεμο, τα 4 στοιχεία της φύσης το μόνο που δόθηκε αποκλειστικά στον άνθρωπο γιατί μονάχα εσύ ξέρεις και το πως να την σβήσεις. Μετά μένουν η στάχτες και η αναμνήσεις αν σε αγαπάω το αξίζεις φοβάσαι την φυγή (;) δώσε μου την καρδιά σου να πιστό πως θα γυρίσεις φωτιά στις αναλύσεις ενοχικές συνειδήσεις, την αξία του χάνει κάτι αν το αποκτήσεις άσκοπες καταχρήσεις το μηδενισμό προς όλα όταν με πνίγουν η απαιτήσεις αν σ'αγαπάω μην απαντήσεις μου αρκεί να το γνωρίζεις, η φλόγα που σε έφερε μέχρι εδώ σβήνει μόνο αν την συνηθίσεις, καλά θα κάνω να μην σκέφτομαι πολύ Θωμά θα μάΘω πέρασαν χιλιάδες, μέρες συμπληγάδες που με ένα κεφάλι τζάκι μαύρος καπνός έβγαινε από της καμινάδες και ανάγκες μου στείλαν νάρκες ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΤΕΡΊΑ ΜΑΓΚΕΣ ειδικότερα στα παιδιά όπως και σήμερα τρέφονται από αυταπάτες. ΑΝ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΕΣΕΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ.
*Μενα κεφαλι τζακι ποτε φωτια ποτε σταχτη τοτε κρυο τωρα ζεστη ειναι κοντα μα πλεον δεν θα 'ρθει ΚΑΘΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΜΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΒΑΘΙΕΣ ΚΑΙ ΒΑΡΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ, μυαλο βασανο ψυχης συγχυση και νευρα με τασεις αποφυγης αλλαπουθενα να κρυφτεις αμα χαθω μην χαθεις, σημερα νιωθω λιγο περισσοτερο αφελης και αμηχανος κοιταζω οπως εσυ οταν θα εμενες για παντα...ανεβαινεις ενα ενα τασαραντα σκαλοπατια μου , θα εμενες για παντα... ανεβαινω στην καρδια μου για να μην πεφτεις στα ματια μου , μετα θα εφευγες για παντα ...η ζωη μου ειναι παιχνιδι και πεζεται με τα ζαρια μου , θα εφευγες για παντα ....Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΖΛ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΜΟΥ , μεινε αλλη μια μερα αλλο ενα βραδυ μου κ μετρα τα σημαδια που μου αφηνες στην πλατη μου κατω απτο φως της λαμπας που τρεμοπαιζε , κοιταζαμε παλιες φωτογραφιες κι εσυ ειδες κατι που σε τρομαζε μα σαρεσε , ακουμε , πατησε το play για να δουμε την ζωη μου απτο μηδεν κ σε διαφανειες, ο φακελος μου γραφει ανασφαλειες κι λιγο πιο κατω μαλακας πιαστηκες...σε φιλησα γιατι ηθελα να παρω μια γευση απ'το αλκοολ που καταναλωνες ,τι νομιζες ,ηθελα να μεθυσω για να μην νιωθω τους καλυκες..πνιγομουν στη σκεψη πως τα ματια σου θα ασφαλιζες κ ετσι σε πηρε ο υπνος γιαυτο αργησες οταν ηρθες μ'αγκαλιασες ,ζεσταθηκες ΟΤΑΝ ΞΕΧΝΑΣ ΠΩΣ ΜΑΓΑΠΑΣ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΤΙ Μ'ΑΓΑΠΗΣΕΣ...ΖΕΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΑΡΑ ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΧΕΡΙ ΒΑΖΩ ΚΙ ΤΑ ΔΥΟ ΣΤΗΝ ΦΩΓΙΑ ΔΕΝ ΚΑΕΙ , ΜΕ ΚΑΙΕΙ ΓΙ ΔΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΑ ΒΑΖΑ, ενα κεφαλι τζακι καθε αναγκη μου προσαναμα κι η φωτια θα ναι συμμαχος αν δινεσαι κι ας μην νιωθεις ασφαλεια ,απ'την αλλη αυτη η φωτια με καιει απτην μια ,παραλληλα ωστοσο φωτιζει να σας δω ξεκαθαρα, δυσκολος χειμωνας για οσους ζουν κατα μονας οχι οσοι δεν υψωνουν αμυνα , δεν ξερω αν το φανταστηκα καποια νυχτα ακουσα οικιες φωνες ανθρωπων που μεσα της καηκαν , πιστευω πως το αξιζαν ,ακου το, η φωτια σου μιλαει σε δικια της διαλεκτο κ στο κανει ξεκαθαρο οτι ζεις ειναι αναλογο , ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΦΛΟΓΑ ΘΑ ΣΒΗΣΕΙ ΑΠΟ ΦΥΣΗΜΑ ΜΑ ΜΙΑ ΦΩΤΙΑ ΘΑ ΦΟΥΝΤΩΣΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ . ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΑΧΑ ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑΤΗΝ ΣΒΗΣΕΙΣ , κι μετα μενουν οι σταχτες κ αναμνησεις , αν σ'αγαπαω τ'αξιζεις, φοβασαι την φυγη , ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΠΕΙΣΤΩ ΠΩΣ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ...ΑΝ ΣΑΓΑΠΑΩ ΜΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ , η φλογα που σε φερε μεχρι εδω σβηνει μονο αν την συνηθισεις , καλα θα κανω να μην σκεφτομαι πολυ...περασαν χιλιαδες μερες συμπληγαδες....φτου ξε λευτερια...ΑΝ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΕΣΕΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ*
Η καλυτερη συνεργασια που εχω ακουσει μεχρι τωρα. Υ.γ. εχω αρχισει να υιοθετω τον τροπο ομιλιας του σκιαχτρου, ιδιαιτερα στην αναγνωση ποιηματων. Ευχαριστω... ελπιζω να ξερεις γιατι σε ευχαριστω.
Θα έμενες για πάντα ,πάντα Ανεβαίνεις ένα ένα τα 40 σκαλοπάτια μου θα έμενες για πάντα ,απάντα Ανεβαίνες στην καρδιά μ για να μην πέφτεις στα μάτια μου Μετα θα έφευγες για πάντα ,πάντα Η ζωή μου είναι παιχνίδι και παίζεται με τα ζάρια μου Θα έφευγες για πάντα, απάντα η ζωη μου είναι ένα πάζλ και εσύ το τελευταίο κομμάτι μου !
Μετράνε 3 μήνες τώρα και της έστειλα το τραγούδι γιατί την νοιάζομαι όσα και να έχουν γίνει...φαντάσου να το ακούσει και να το νοιώσει. Ξερω πως την μουσική μου αγαπούσε. Φαντάσου να το ακούσει και να λέει "Το τραγούδι που μου έστειλε τότε"
Μελοποιημένη ποίηση αυτο κανει ο Θωμας. συνοχή σε οτι γραφει. Αεχη μεση τελος. Μαλακα θελω να παρω ενα μικρόφωνο να βγαλω σε μια πλατεια, τιποτα απλα να κανω αφήγηση των τραγουδιων του.
Με ένα κεφάλι τζάκι Πότε φωτιά πότε στάχτη Τότε κρύο τώρα ζέστη είναι κοντά μα πότε θα ρθει Καθισμένη στο παγκάκι περιμένοντας την άνοιξη Με σκέψεις βαθιές και βαριά κατάθλιψη Μυαλό Βάσανο Ψυχής Σύγχυση και νεύρα με τάσεις αποφυγης Έλα που θέλω να κρυφτείς Άμα χαθώ να μην χαθεις Σήμερα νιώθω λίγο περισσότερο αφελης Και αμήχανος κοιταζω Πως εσύ ότι θα έμενες για πάντα, πάντα Ανεβαίνεις ένα ένα τα 40 σκαλοπάτια μου Θα έμενες για πάντα, παντα Ανεβαίνω στην καρδια μου για να μην πέφτεις στα μάτια μου Μετά θα φευγες για πάντα, πάντα Η Ζωή μου είναι παιχνίδι και παίζεται με τα ζάρια μου Θα έφευγες για πάντα, παντα Η Ζωή μου είναι ένα παζλ και εσυ το τελευταίο κομμάτι μου Μείνε άλλη μια μέρα άλλο ένα βράδυ μου Και μέτρα τα σημάδια που μου άφηνες στην πλάτη μου Κάτω από το φως της λάμπας που τρεμοπαιζε Κοιτάζαμε παλιές φωτογραφίες και εσυ είδες κάτι που σε τρόμαζε Μα σ'αρεσε Ακου με Πάτησε το Play για να δούμε την Ζωή μου από το μηδέν μες σε διαφάνειες Ο φάκελος που γράφει "ανασφαλειες'" Και λίγο πιο κάτω "μαλακας πιάστηκες" Που άκουγα και εσυ σπάστικες Σε φίλησα γιατί ήθελα να πάρω μια γεύση από το αλκοόλ που καταναλωνες Τι νόμιζες? Ήθελα να μεθυσω για να μην νιώθω τους κάλυκες Και έριχνα λικέρ στο χώμα για να μεγαλώσει το μπουκάλι που μου δάνεισες Πνιγομουνα στη σκέψη πως τα μάτια σου θα ασφαλιζες Κι έτσι σε πήρε ο ύπνος γιαυτό άργησες Οταν ήρθες με αγκιάλιασες, ζεσταθηκες? Όταν ξέχνας πως μαγαπας να θυμάσαι ότι μαγαπησες Όταν ξεχνάς πως μαγαπας να θυμάσαι ότι μαγαπησες Όταν ξεχνάς πως μαγαπας να θυμάσαι ότι μαγαπησες Με ένα κεφάλι τζάκι Που αφήνει όμορφες σταχτες Με ένα κεφάλι στάχτη που κρύβει φωτιές μεγάλες Ζέστη καρδιά αλλά παγωμένο χερι Βάζω και τα δύο στην φωτιά Δεν καιει Με καίει όποιος για δαυτον τα 'βαζα Ένα κεφάλι τζάκι κάθε ανάγκη μου προσαναμα Και η φωτιά θα ναι σύμμαχος αν δίνεσαι και ας μην νιώθεις ασφάλεια Απ την άλλη α-υτη φωτιά με καίει απ τη μία παραλληλα Ωστόσο φωτίζει να σας δω ξεκαθαρα Δύσκολος χειμώνας για όσους ζουν κατά μονας Όχι όσοι δεν υψωνουν αμυνα Δεν ξέρω αν το φανταστηκα Κάποια νύχτα άκουσα οικίες φωνές ανθρώπων που μέσα της κάηκαν Πιστεύω πως το άξιζαν Ακου το Η φωτια σου μιλάει σε δικια της διαλεκτο Και στο κάνει ξεκάθαρο Οτι ζεις είναι αναλογο Μία μικρή φλόγα θα σβήσει στο φύσημα Μα μια φωτιά θα φουντώσει στο ανεμο Τα τέσσερα στοιχεία της φύσης το μόνο που δόθηκε αποκλειστικά στον άνθρωπο Γιατί μονάχα εσύ ξέρεις και το πως να την σβησεις Μετά μένουν οι στάχτες κι οι αναμνησεις Αν σ'αγαπαω το αξίζεις Φοβάσαι την φυγή Δωσ μου την καρδιά σου να πειστώ πως θα γυρίσεις Φωτιά στις αναλύσεις Σε ενοχικες συνειδησεις Στην αξία που χάνει κάτι αν τα αποκτήσεις Σ' άσκοπες καταχρησεις Στο μηδενισμός προς όλα όταν με πνίγουν οι απαιτήσεις Αν σ'αγαπαω μην απαντήσεις Μου αρκεί να το γνωρίζεις Η φλόγα που σε 'φέρε μέχρι εδώ σβήνει μόνο αν την συνηθίσεις Καλά θα κάνω να μην σκέφτομαι πολύ. Θωμά θα μαθω Πέρασαν χιλιάδες μέρες συμπληγάδες Που με ένα κεφάλι Τζακι μαύρος καπνός έβγαινε απ τις καμινάδες Κι ανάγκες μου στηναν νάρκες Φτου ξελευθερια μαγκες Ειδικότερα στα παιδιά όπως και σήμερα τρέφονται απο αυταπάτες Αν κερδίσεις εσένα κερδίζεις τους πάντες!!
Με ένα κεφάλι τζάκι, πότε φωτιά, πότε στάχτη.
Τότε κρύο τώρα ζέστη. Είναι κοντά μα πότε θα ‘ρθει;
Καθισμένοι/η στο παγκάκι περιμένοντας την άνοιξη
με σκέψεις βαθιές και βαριά κατάθλιψη.
Μυαλό Βάσανο Ψυχής.
Σύγχυση και νεύρα, με τάσεις αποφυγής αλλά πουθενά να κρυφτείς,
άμα χαθώ να μην χαθείς, σήμερα νιώθω λίγο περισσότερο αφελής,
και αμήχανος κοιτάζω όπως εσύ όταν θα έμενες για πάντα (πάντα)
Ανέβαινες ένα-ένα τα 40 σκαλοπάτια μου.
Θα έμενες για πάντα; (απάντα)
Ανέβαινες στην καρδιά μου για να μην πέφτεις στα μάτια μου…
Μετά θα έφευγες για πάντα (πάντα).
Η ζωή μου είναι παιχνίδι και παίζεται με τα ζάρια μου.
Θα έφευγες για πάντα; (απάντα)
Η ζωή μου είναι ένα παζλ και εσύ το τελευταίο κομμάτι μου.
Μείνε άλλη μια μέρα, άλλο ένα βράδυ μου
και μέτρα τα σημάδια που μου άφηνες στην πλάτη μου (φωτιά)
κάτω από το φως της λάμπας που τρεμόπαιζε
κοιτάζαμε παλιές φωτογραφίες και εσύ είδες κάτι που σε τρόμαξε μα σ’άρεσε.
Άκου με, πάτησε το play για να δούμε την ζωή μου απ’ το μηδέν και σε διαφάνειες
ο φάκελός μου γράφει «Ανασφάλειες» και λίγο πιο κάτω «Μαλάκας πιάστηκες».
σπάστηκα και ’συ-σπάστηκες!
Σε φίλησα γιατί ήθελα να πάρω μια γεύση απ ‘το αλκοόλ που κατανάλωνες.
Τι νόμιζες;
Ήθελα να μεθύσω για να μην νιώθω τους κάλυκες
και έριχνα λικέρ στο χώμα για να μεγαλώνει το μπουκάλι που μου δάνεισες
Πνιγόμουνα στη σκέψη πως τα μάτια σου θα ασφάλιζες
και έτσι σε πήρε ο ύπνος, για αυτό άργησες.
Όταν ήρθες με αγκάλιασες, ζεστάθηκες...
Όταν ξεχνάς πως μ’ αγαπάς να θυμάσαι ότι μ’ αγάπησες…
Όταν ξεχνάς πως μ’ αγαπάς να θυμάσαι ότι μ’ αγάπησες…
Όταν ξεχνάς πως μ’ αγαπάς να θυμάσαι ότι μ’ αγάπησες.
Με ένα κεφάλι τζάκι
που αφήνει όμορφες στάχτες
Με ένα κεφάλι στάχτη
που κρύβει φωτιές μεγάλες.
Ζεστή καρδιά άρα παγωμένο χέρι, βάζω και τα δυο στη φωτιά δεν καίει.
Με έκαιγε όποιος για δαύτον τα ‘βαζα.
Με ένα κεφάλι τζάκι η κάθε ανάγκη μου προσάναμμα κι η φωτιά θα ‘ναι σύμμαχος αν δίνεσαι κι ας μην νιώθεις ασφάλεια.
Απ’ την άλλη αυτή η φωτιά με καίει απ’ τη μια παράλληλα ωστόσο φωτίζει να σας δω ξεκάθαρα. Δύσκολος χειμώνας για όσους ζούν κατά μόνας όχι όσοι δεν υψώνουνε άμυνα.
Δεν ξέρω αν το φαντάστηκα μα κάποια νύχτα άκουσα οικείες φωνές ανθρώπων που μέσα της κάηκαν. Πιστεύω πως το άξιζαν.
Άκου το. Η φωτιά σου μιλά σε δικιά της διάλεκτο και στο κάνει ξεκάθαρο:
«Ο,τι ζεις είναι ανάλογο. Μια μικρή φλόγα θα σβήσει στο φύσημα μα μια φωτιά θα φουντώσει στον άνεμο.»
Απ’ τα 4 στοιχεία της φύσης το μόνο που δόθηκε αποκλειστικά στον άνθρωπο γιατί μονάχα εσύ ξέρεις και το πώς να την σβήσεις. Μετά μένουν οι στάχτες κι οι αναμνήσεις… αν σ’ αγαπάω το αξίζεις...
- Φοβάσαι την φυγή;
- Δώσε μου την καρδιά σου να πειστώ πως θα γυρίσεις.
Φωτιά στις αναλύσεις, σε ενοχικές συνειδήσεις, στην αξία που χάνει κάτι αν το αποκτήσεις. Σε άσκοπες καταχρήσεις. Στον μηδενισμό προς όλα όταν με πνίγουν οι απαιτήσεις…
Αν σ’ αγαπάω μην απαντήσεις. Μου αρκεί να το γνωρίζεις...
Η φλόγα που σε έφερε μέχρι εδώ σβήνει μόνο αν την συνηθίσεις.
Καλά θα κάνω να μην σκέφτομαι πολύ, Θωμά-θα-μάΘω.
Πέρασαν χιλιάδες μέρες συμπληγάδες που με ένα κεφάλι τζάκι μαύρος καπνός έβγαινε απ’ τις καμινάδες κι οι ανάγκες μού στήναν νάρκες. Φτου ξελευθερία μάγκες! Ειδικότερα στα παιδιά που ως και σήμερα τρέφονται από αυταπάτες.
Αν κερδίσεις εσένα, κερδίζεις τους πάντες…
ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΙΟ ΩΡΑΊΟ ΝΤΟΥΈΤΟ.
Αυτό..!
Τρομερό συνδυασμός ο Πέτρος και ο Θωμάς μαζί.
Αισθάνεστε και το κρατάτε ψηλά.
Μόνο Βιβες μάγκες!
Ανεβαίνεις στην καρδιά για να μη πέφτεις στα μάτια μου..
Στίχοι:
Ναι, με ένα κεφάλι τζάκι πότε φωτιά πότε στάχτη τότε κρύο τώρα ζέστη είναι κοντά μα πότε θα έρθει καθισμένη στο παγκάκι περιμένοντας την άνοιξη με σκέψεις βαθιές και βαριά κατάθλιψη. Μυαλό Βάσανο ψυχής σύγχυση και νεύρα με τάσεις αποφυγής .. που θέλω να κρυφτείς άμα χαθώ να μην χαθείς σήμερα νιώθω λίγο περισσότερο αφελής και αμήχανος κοιτάζω όπως εσύ όταν θα έμενες για πάντα; πάντα ανεβαίνεις ένα ένα τα σαράντα σκαλοπάτια μου, θα έμενες για πάντα; πάντα ανέβαινες στην καρδιά μου για να μην πέφτεις στα μάτια μου, μετά θα έφευγες για πάντα; πάντα η ζωή μου είναι παιχνίδι και παίζεται με τα ζάρια μου, θα έφευγες για πάντα; πάντα η ζωή μου είναι ένα παζλ και εσύ το τελευταίο κομμάτι μου.
Μείνει άλλη μια μέρα άλλο ένα βράδυ μου και μέτρα τα σημάδια που μου άφηνες στην πλάτη μου κάτω από το φως της λάμπας που τρεμόπαιζε, κοιτάζαμε παλιές φωτογραφίες και εσύ είδες κάτι που σε τρόμαζε μα σ' άρεσε , άκουμε πάτησε το play για να δούμε την ζωή μου απ'το μηδέν και σε διαφάνειες ο φάκελος μου γράφει ανασφάλειες και λίγο πιο κάτω μαλάκας πιάστηκες παρθηκα και εσυ σπαστηκες.
Σε φίλησα γιατί ήθελα γιατί ήθελα να πάρω μια γεύση από το αλκοόλ που κατανάλωνες τι νόμιζες (;) ήθελα να μεθύσω για να μην νιώθω τους κάλυκες και έριχνα λικέρ στο χώμα για να μεγαλώσει το μπουκάλι που μου δάνεισες, πνιγόμουνα στην σκέψη πως τα μάτια σου θα ασφάλιζες και έτσι σε πήρε ο ύπνος γιαυτό άργησες όταν ήρθες με αγκάλιασες, ζεστάθηκες (;) όταν ξεχνάς πως μ' αγαπάς να θυμάσαι ότι μ'αγάπησες, όταν ξεχνάς πως μ' αγαπάς να θυμάσαι ότι μ'αγάπησες, όταν ξεχνάς πως μ' αγαπάς να θυμάσαι ότι μ'αγάπησες. Με ένα κεφάλι τζάκι που αφήνει όμορφες στάχτες, με ένα κεφάλι στάχτη που κρύβει φωτιές μεγάλες.
Ζεστή καρδιά άλλα παγωμένο χέρι βάζω και τα δυο στην φωτιά δεν καίει με έκαιγε όποιος για δαύτον τα έβαζα, ένα κεφάλι τζάκι κάθε ανάγκη μου προσάναμμα και η φωτιά θα είναι σύμμαχος αν δίνεσαι και ας μην νιώθεις ασφάλεια απ' την άλλη αυτή η φωτιά με καίει απ τη μια παράλληλα ωστόσο φωτίζει να σας δω ξεκάθαρα δύσκολος χειμώνας για όσους ζουν κατά μόνας όχι όσοι δεν υψώνουν άμυνα, δεν ξέρω αν το φαντάστηκα μα κάποια νύχτα άκουσα οικείες φωνές ανθρώπων που μέσα τους κάηκαν πιστεύω το άξιζαν άκου το η φωτιά σου μιλάει σε δικιά της διάλεκτο και στο κάνει ξεκάθαρο ότι ζεις είναι ανάλογο μια μικρή φλόγα θα σβήσει στο φύσημα μα μια φωτιά θα φουντώσει στον άνεμο, τα 4 στοιχεία της φύσης το μόνο που δόθηκε αποκλειστικά στον άνθρωπο γιατί μονάχα εσύ ξέρεις και το πως να την σβήσεις. Μετά μένουν η στάχτες και η αναμνήσεις αν σε αγαπάω το αξίζεις φοβάσαι την φυγή (;) δώσε μου την καρδιά σου να πιστό πως θα γυρίσεις φωτιά στις αναλύσεις ενοχικές συνειδήσεις, την αξία του χάνει κάτι αν το αποκτήσεις άσκοπες καταχρήσεις το μηδενισμό προς όλα όταν με πνίγουν η απαιτήσεις αν σ'αγαπάω μην απαντήσεις μου αρκεί να το γνωρίζεις, η φλόγα που σε έφερε μέχρι εδώ σβήνει μόνο αν την συνηθίσεις, καλά θα κάνω να μην σκέφτομαι πολύ Θωμά θα μάΘω πέρασαν χιλιάδες, μέρες συμπληγάδες που με ένα κεφάλι τζάκι μαύρος καπνός έβγαινε από της καμινάδες και ανάγκες μου στείλαν νάρκες ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΤΕΡΊΑ ΜΑΓΚΕΣ ειδικότερα στα παιδιά όπως και σήμερα τρέφονται από αυταπάτες. ΑΝ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΕΣΕΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ.
μαλάκας πιάστηκες παρθηκα και εσυ σπαστηκες
Θωμά θα μάΘω*
*Μενα κεφαλι τζακι ποτε φωτια ποτε σταχτη τοτε κρυο τωρα ζεστη ειναι κοντα μα πλεον δεν θα 'ρθει ΚΑΘΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΜΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΒΑΘΙΕΣ ΚΑΙ ΒΑΡΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ, μυαλο βασανο ψυχης συγχυση και νευρα με τασεις αποφυγης αλλαπουθενα να κρυφτεις αμα χαθω μην χαθεις, σημερα νιωθω λιγο περισσοτερο αφελης και αμηχανος κοιταζω οπως εσυ οταν θα εμενες για παντα...ανεβαινεις ενα ενα τασαραντα σκαλοπατια μου , θα εμενες για παντα... ανεβαινω στην καρδια μου για να μην πεφτεις στα ματια μου , μετα θα εφευγες για παντα ...η ζωη μου ειναι παιχνιδι και πεζεται με τα ζαρια μου , θα εφευγες για παντα ....Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΖΛ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΜΟΥ , μεινε αλλη μια μερα αλλο ενα βραδυ μου κ μετρα τα σημαδια που μου αφηνες στην πλατη μου κατω απτο φως της λαμπας που τρεμοπαιζε , κοιταζαμε παλιες φωτογραφιες κι εσυ ειδες κατι που σε τρομαζε μα σαρεσε , ακουμε , πατησε το play για να δουμε την ζωη μου απτο μηδεν κ σε διαφανειες, ο φακελος μου γραφει ανασφαλειες κι λιγο πιο κατω μαλακας πιαστηκες...σε φιλησα γιατι ηθελα να παρω μια γευση απ'το αλκοολ που καταναλωνες ,τι νομιζες ,ηθελα να μεθυσω για να μην νιωθω τους καλυκες..πνιγομουν στη σκεψη πως τα ματια σου θα ασφαλιζες κ ετσι σε πηρε ο υπνος γιαυτο αργησες οταν ηρθες μ'αγκαλιασες ,ζεσταθηκες ΟΤΑΝ ΞΕΧΝΑΣ ΠΩΣ ΜΑΓΑΠΑΣ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΤΙ Μ'ΑΓΑΠΗΣΕΣ...ΖΕΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΑΡΑ ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΧΕΡΙ ΒΑΖΩ ΚΙ ΤΑ ΔΥΟ ΣΤΗΝ ΦΩΓΙΑ ΔΕΝ ΚΑΕΙ , ΜΕ ΚΑΙΕΙ ΓΙ ΔΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΑ ΒΑΖΑ, ενα κεφαλι τζακι καθε αναγκη μου προσαναμα κι η φωτια θα ναι συμμαχος αν δινεσαι κι ας μην νιωθεις ασφαλεια ,απ'την αλλη αυτη η φωτια με καιει απτην μια ,παραλληλα ωστοσο φωτιζει να σας δω ξεκαθαρα, δυσκολος χειμωνας για οσους ζουν κατα μονας οχι οσοι δεν υψωνουν αμυνα , δεν ξερω αν το φανταστηκα καποια νυχτα ακουσα οικιες φωνες ανθρωπων που μεσα της καηκαν , πιστευω πως το αξιζαν ,ακου το, η φωτια σου μιλαει σε δικια της διαλεκτο κ στο κανει ξεκαθαρο οτι ζεις ειναι αναλογο , ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΦΛΟΓΑ ΘΑ ΣΒΗΣΕΙ ΑΠΟ ΦΥΣΗΜΑ ΜΑ ΜΙΑ ΦΩΤΙΑ ΘΑ ΦΟΥΝΤΩΣΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ . ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΑΧΑ ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑΤΗΝ ΣΒΗΣΕΙΣ , κι μετα μενουν οι σταχτες κ αναμνησεις , αν σ'αγαπαω τ'αξιζεις, φοβασαι την φυγη , ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΠΕΙΣΤΩ ΠΩΣ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ...ΑΝ ΣΑΓΑΠΑΩ ΜΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ , η φλογα που σε φερε μεχρι εδω σβηνει μονο αν την συνηθισεις , καλα θα κανω να μην σκεφτομαι πολυ...περασαν χιλιαδες μερες συμπληγαδες....φτου ξε λευτερια...ΑΝ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΕΣΕΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ*
Η καλυτερη συνεργασια που εχω ακουσει μεχρι τωρα. Υ.γ. εχω αρχισει να υιοθετω τον τροπο ομιλιας του σκιαχτρου, ιδιαιτερα στην αναγνωση ποιηματων. Ευχαριστω... ελπιζω να ξερεις γιατι σε ευχαριστω.
Δεν έχω ανατριχιάσει ποτέ τόσο πολύ σε κομμάτι.
Δεν ξέρω καν τι να πω.
Νιώθουμε💜
Θα έμενες για πάντα ,πάντα
Ανεβαίνεις ένα ένα τα 40 σκαλοπάτια μου
θα έμενες για πάντα ,απάντα
Ανεβαίνες στην καρδιά μ για να μην πέφτεις στα μάτια μου
Μετα θα έφευγες για πάντα ,πάντα
Η ζωή μου είναι παιχνίδι και παίζεται με τα ζάρια μου
Θα έφευγες για πάντα, απάντα
η ζωη μου είναι ένα πάζλ και εσύ το τελευταίο κομμάτι μου !
Πανε οι πανελληνιες αλανια μου ΜΥΑΛΟ ΒΑΣΑΝΟ ΨΥΧΗΣ😍
Lege re flwre
@@Gentleg13 σου εχω πει να μιλας καλυτερα βλακα
Μας πεθάνατε ρε.. Να ΄στε πάντα καλά.
αξιζε η αναμονή τελικα...
οχι πως δεν το περίμεναμε
μπραβο Πετραν!
που να ξερες
@@georgia9350 που να ξερα? :)
Τέτοιες συνεργασίες θέλουμε! καλοτάξιδος ο δίσκος 👏
Πολύ όμορφο κομμάτι.!!
Όταν ξεχνάς πως μ'αγαπάς να θυμάσαι ότι μ'αγαπησες .
Μπράβο παλικάρια , σοβαρά γραπτά !
Μετράνε 3 μήνες τώρα και της έστειλα το τραγούδι γιατί την νοιάζομαι όσα και να έχουν γίνει...φαντάσου να το ακούσει και να το νοιώσει. Ξερω πως την μουσική μου αγαπούσε.
Φαντάσου να το ακούσει και να λέει "Το τραγούδι που μου έστειλε τότε"
Otan i dio kaliteri vgazoun tragoudara mazh
μπραβο.....απλα μπραβο....
Τι κομμάτι είναι αυτό ρε παλικάρια μου;;
Να είστε πάντα καλά...τουλάχιστον σας το εύχομαι..!
apo to 0.59 kai meta ena apo ta kalutera basimata pou exw akousei polla bravo pragmatika petran!vives
Ουαου ελα ρε Πέτρο.. απίστευτος..Μπραβο..είχες ταλέντο ρε φίλε αλήθεια ❤️
καλοτάξιδο αδερφια
Esena perimena re gia na liwsw sta akoustika mou re 💢
Ωραίος αλάνι μου
Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι ο εαυτός μας μάγκες
Αν σε αγαπάω θα το αξίζεις..
To kouple toxe pei kai sto radio o skiaxtro :3
o enas einai o tsaki apo j2f.??????????
@@SaMaTaS.official Πρωτος ειναι o ΜΒΨ και δευτερος o Σκιαχτρο απο Λογος Γενεσις
@@ΑπόλυτοΣκοτάδι moiazei poly o petros me ton tsaki re man, para poly e
@@SaMaTaS.official Στη φωνη ναι..
@@ΑπόλυτοΣκοτάδι nai mono... gt stous stixous apexei i arrwsteia apo tin poiotita
Μελοποιημένη ποίηση αυτο κανει ο Θωμας.
συνοχή σε οτι γραφει. Αεχη μεση τελος. Μαλακα θελω να παρω ενα μικρόφωνο να βγαλω σε μια πλατεια, τιποτα απλα να κανω αφήγηση των τραγουδιων του.
MUALO BASANO PSUXHS!
Πώς γίνεται να μου αρέσει κάτι που μου καίει την ψυχή?
Ανέβαινες στην καρδιά μου για να μην πέφτεις στα μάτια μου…
Ναι!
Αντε να κάνει την παρουσίαση δίσκου..ααα ρε μάγκες
Με ένα κεφάλι τζάκι Πότε φωτιά πότε στάχτη
Τότε κρύο τώρα ζέστη είναι κοντά μα πότε θα ρθει
Καθισμένη στο παγκάκι περιμένοντας την άνοιξη
Με σκέψεις βαθιές και βαριά κατάθλιψη
Μυαλό Βάσανο Ψυχής
Σύγχυση και νεύρα με τάσεις αποφυγης
Έλα που θέλω να κρυφτείς
Άμα χαθώ να μην χαθεις
Σήμερα νιώθω λίγο περισσότερο αφελης
Και αμήχανος κοιταζω
Πως εσύ ότι θα έμενες για πάντα, πάντα
Ανεβαίνεις ένα ένα τα 40 σκαλοπάτια μου
Θα έμενες για πάντα, παντα
Ανεβαίνω στην καρδια μου για να μην πέφτεις στα μάτια μου
Μετά θα φευγες για πάντα, πάντα
Η Ζωή μου είναι παιχνίδι και παίζεται με τα ζάρια μου
Θα έφευγες για πάντα, παντα
Η Ζωή μου είναι ένα παζλ και εσυ το τελευταίο κομμάτι μου
Μείνε άλλη μια μέρα άλλο ένα βράδυ μου
Και μέτρα τα σημάδια που μου άφηνες στην πλάτη μου
Κάτω από το φως της λάμπας που τρεμοπαιζε
Κοιτάζαμε παλιές φωτογραφίες και εσυ είδες κάτι που σε τρόμαζε
Μα σ'αρεσε Ακου με
Πάτησε το Play για να δούμε την Ζωή μου από το μηδέν μες σε διαφάνειες
Ο φάκελος που γράφει "ανασφαλειες'"
Και λίγο πιο κάτω "μαλακας πιάστηκες"
Που άκουγα και εσυ σπάστικες
Σε φίλησα γιατί ήθελα να πάρω μια γεύση από το αλκοόλ που καταναλωνες
Τι νόμιζες? Ήθελα να μεθυσω για να μην νιώθω τους κάλυκες
Και έριχνα λικέρ στο χώμα για να μεγαλώσει το μπουκάλι που μου δάνεισες
Πνιγομουνα στη σκέψη πως τα μάτια σου θα ασφαλιζες
Κι έτσι σε πήρε ο ύπνος γιαυτό άργησες
Οταν ήρθες με αγκιάλιασες, ζεσταθηκες?
Όταν ξέχνας πως μαγαπας να θυμάσαι ότι μαγαπησες
Όταν ξεχνάς πως μαγαπας να θυμάσαι ότι μαγαπησες
Όταν ξεχνάς πως μαγαπας να θυμάσαι ότι μαγαπησες
Με ένα κεφάλι τζάκι Που αφήνει όμορφες σταχτες
Με ένα κεφάλι στάχτη που κρύβει φωτιές μεγάλες
Ζέστη καρδιά αλλά παγωμένο χερι
Βάζω και τα δύο στην φωτιά Δεν καιει
Με καίει όποιος για δαυτον τα 'βαζα
Ένα κεφάλι τζάκι κάθε ανάγκη μου προσαναμα
Και η φωτιά θα ναι σύμμαχος αν δίνεσαι και ας μην νιώθεις ασφάλεια
Απ την άλλη α-υτη φωτιά με καίει απ τη μία παραλληλα
Ωστόσο φωτίζει να σας δω ξεκαθαρα
Δύσκολος χειμώνας για όσους ζουν κατά μονας
Όχι όσοι δεν υψωνουν αμυνα
Δεν ξέρω αν το φανταστηκα
Κάποια νύχτα άκουσα οικίες φωνές ανθρώπων που μέσα της κάηκαν
Πιστεύω πως το άξιζαν Ακου το
Η φωτια σου μιλάει σε δικια της διαλεκτο
Και στο κάνει ξεκάθαρο Οτι ζεις είναι αναλογο
Μία μικρή φλόγα θα σβήσει στο φύσημα
Μα μια φωτιά θα φουντώσει στο ανεμο
Τα τέσσερα στοιχεία της φύσης
το μόνο που δόθηκε αποκλειστικά στον άνθρωπο
Γιατί μονάχα εσύ ξέρεις και το πως να την σβησεις
Μετά μένουν οι στάχτες κι οι αναμνησεις
Αν σ'αγαπαω το αξίζεις Φοβάσαι την φυγή
Δωσ μου την καρδιά σου να πειστώ πως θα γυρίσεις
Φωτιά στις αναλύσεις Σε ενοχικες συνειδησεις
Στην αξία που χάνει κάτι αν τα αποκτήσεις
Σ' άσκοπες καταχρησεις
Στο μηδενισμός προς όλα όταν με πνίγουν οι απαιτήσεις
Αν σ'αγαπαω μην απαντήσεις Μου αρκεί να το γνωρίζεις
Η φλόγα που σε 'φέρε μέχρι εδώ σβήνει μόνο αν την συνηθίσεις
Καλά θα κάνω να μην σκέφτομαι πολύ. Θωμά θα μαθω
Πέρασαν χιλιάδες μέρες συμπληγάδες
Που με ένα κεφάλι Τζακι μαύρος καπνός έβγαινε απ τις καμινάδες
Κι ανάγκες μου στηναν νάρκες
Φτου ξελευθερια μαγκες
Ειδικότερα στα παιδιά όπως και σήμερα τρέφονται απο αυταπάτες
Αν κερδίσεις εσένα κερδίζεις τους πάντες!!
Τραγουδαρα
(M)ας (Β)εβήλωσες (Ψ)υχή!
(Μ)εγαλη (Β)εβηλωση (Ψ)υχης
να εδω ανατριχιαζουμε
.
@@WarmixUA-cam !!!
@@ilianaagk ‼‼‼
Πάμε ρε μάγκες δυνατά
Σκέψου πως το κομμάτι κρατάει μόνο ενάμιση λεπτό!
Η ζωή μου ειναι παιχνίδι και παίζεται με τα ζάρια μου..
ΜΥΑΛΟ ΒΆΣΑΝΟ ΨΥΧΗΣ
Wow
Να στε καλά μπέσα.
Θωμά-θα-μάΘω
Για παντα?.Απαντα
🖤
Βίντεο κλιπ χτες... Respect
δεν ξέρω τι κάνω τοσο καιρο με τη ζωη μου και δεν ακουω μβψ αληθεια
♡Τι κομματάρα♡
❤️Βάσια❤️
Αν κερδίσεις εσένα κερδίζεις τους πάντες...
Η ζωή μου είναι ένα πάζλ κι εσύ το τελευταίο κομμάτι μου...
Υμνος
Τρομερό άλμπουμ!!
!!!!!
!!!!!!!!!!
k metra ta simadia pu mu afines sth plath mu
katw apo to fws ths lampas pu tremopaizee
Θυμάσαι;
Αν κερδίσεις εσένα κερδίζεις τους πάντες
Μβψ
ΒΙΒΕΕΕΣΣΣΣΣΣ
2024
Φτου ξελευθερια μαγκες
Αν κερδίσεις εσενα κερδίζεις τους ΠΆΝΤΕΣ
Τα λογια περιττά
Αν σ' αγαπάω μην απαντήσεις. Μου αρκεί να το γνωρίζεις..
Ότι χρειαζόμασταν....
Σκέψεις βαθιές και βαριά κατάθλιψη
Eyxaristw
an s’agapaw mhn apanthseis, moy arkei poy to gnwrizeis. kapse mas
μπεσα οτι καλύτερο
Αν σ' αγαπώ μην απαντήσεις, μου αρκεί να το γνωρίζεις
Αν σ’ αγαπάω μην απαντήσεις. Μου αρκεί να το γνωρίζεις.
🖤