Αδικία, ακούγεται στα αυτιά μου τόσο οικεία σα μια μαύρη μελωδία σα να παίζουν εμβατήρια σε χαμηλή ευκρίνεια, έτσι χαλάει η ισορροπία, άνθρωποι ελατήρια αλλάζουν την στιγμή αυτή που θα φέρονταν τίμια, μακάρι να είχαν όλοι σεβασμό και ειλικρίνεια όχι να ψάχναν την κομπίνα, πάιζαν πόκα στην καμπίνα κάτι τύποι που είχαν λίγα μα θα δίναν απ' την ψυχή τους να κερδίσουν άλλα λίγα κάποιος έκλεβε και κέρδιζε άλλος έχανε στα χαρτιά άλλα κέρδιζε στην αγάπη έτσι έβγαιναν ισοπαλία. Έχασα την πανοπλία σε έναν πόλεμο που τα πάντα είναι λεία, φίδια σου πουλάν φιλία γ' αυτό όταν βλέπεις φίλους στην απέναντι γωνία να πας ευθεία γιατί εδώ πέρα δεν μετράει η ισοδυναμία. Ήμουνα σώμα σε απραξία αλλά μυαλό σε εγρήγορση μη σου κάνει εντύπωση, θα κάνουμε ηχορύπανση, θα τυπώσω το tape μας με οδηγίες ύπνωσης για να 'χει το κορίτσι σου την ώρα της κορύφωσης. (ναι!) Μπαίνω σε κέντρα αποτοξίνωσης διαβάζοντας τους ποίηση, αυτή είναι η λύση υπενθυμίζω και σε εμένα για να μην πέφτω απ' τα ύψη. Το κεφάλι μου γυρίζει γιατί ήπια έξι μπύρες και έφτασα στην έβδομη ήδη Άνθρωπος θνητός μα υπέροχος σέρνεται σαν σκουλήκι και πόδι θα τον πατήσει, το μυαλό το αποκαΐδι και εύχεται να μην φυσήξει, κανένας δεν γλυτώνει από την νεκρή του φύση Είδα κάποια στην ομίχλη που σου έμοιαζε άλλα δεν είχα μιλήσει Θλίψη θλίψη θλίψη θλίψη. Μελαγχολία γλυκιά όταν της έγλυφα τα στήθη γιατί ξέρω πως από μέσα είναι μια καρδιά που δεν πρόκειται κανένας να αγγίξει. Είδα κάποια στην ομίχλη που σου έμοιαζε άλλα δεν είχε γυρίσει και έχω νεύρα. Προσπαθούσαν η πούστηδες να μου στήσουν ενέδρα άλλα οι τύποι αυτοί δεν ξέρανε πως είχα κεντραρισμένα τα μάτια μου στον καθένα σαν δύο κάδρα κρεμασμένα με 2 μαύρες πεταλούδες, τέχνη προκαλεί αναγούλες. Ξεφυσούσα σε σακούλες. Τα μάτια μου βλέπουν συνέχεια τα ψέματα που 'πες. Φιλιά σε όσους και όσες φιλούσανε σαν Ιούδες. Έντομα και ερπετά, κυνηγοί και αλεπούδες. τα ραπ πάρτυ κατάντησαν πάρτυ με τσάι που σερβίρουν σε πορσελάνης κούπες, για να κρύψουν την ντροπή τους οι βλάκες φοράν κουκούλες, έντομα και ερπετά, κυνηγοί και αλεπούδες, αίμα δάκρυα και ιδρώτας. Να ξέρεις δεν θα βρεις ποτέ τον δρόμο σου ρωτώντας άλλα μόνος προσπαθώντας, έτσι γράφω ραπ με μαγικό ρεαλισμό και πρόζα, μια παραμυθένια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις από μαύρο ήχο και χρώμα σαν του δρόμους τόσα χρόνια που βάδιζα στο σκοτάδι κι ας οι άλλοι προσπαθούσαν να τοποθετήσουν νάρκη, το καλό το παλικάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι που θα οδηγούσε σπίτι του και όχι στο χαντάκι. Ήταν δυο στο παρκάκι τώρα δύο στο κρεβάτι πολεμούσαν σαν δυο μονομάχοι πλάτη-πλάτη Βloody mary και ταγκό χόρευαν η εραστές μέσα στο άδειο υπνοδωμάτιο συμμετοχή ένα τάλιρο κάτω απ' το μαξιλάρι μπουκάλι με υδρ-ωκεάνιο γι'αυτήν την δύσκολη στιγμή που θα σκεφτόμουν το αύριο, εφόσον το βιβλίο της ζωής με πιάνει αδιάβαστο.. Και όλα αυτά είναι στο μυαλό αφού ο κόσμος δεν υπάρχει.
Αν υπάρχουν λάθοι η αν καταλαβαίνει κάποιος τα κενά να μου πει να τα διορθώσω. Αγάπη μόνο Πέτρο. Αναμένουμε live Θεσσαλονίκη. Στίχοι: Αδικία ακούγεται στα αυτιά μου τόσο οικεία σαν μια μαύρη μελωδία σαν να παίζουν εμβατήρια σε χαμηλή ευκρίνεια, έτσι χαλάει η ισορροπία, άνθρωποι ελατήρια αλλάζουν την στιγμή αυτή που θα φερόνταν τίμια μακάρι να είχα όλοι σεβασμό και ειλικρίνεια όχι να ψάχναν την κομπίνα παίζαν ποκα στην καμπίνα κάτι τύποι που είχαν λίγα μα θα δίναν απ' την ψυχή τους να κερδίσουν άλλα λίγα κάποιος έκλεβε και κέρδιζε άλλος έχανε στα χαρτιά άλλα κέρδιζε στην αγάπη έτσι έβγαιναν ισοπαλία, έχασα την πανοπλία σε έναν πόλεμο που τα πάντα είναι λεία φίδια σου πουλάν φιλία γ' αυτό όταν βλέπεις φίλους στην απέναντι γωνία να πας ευθεία γιατί εδώ πέρα δεν μετράει η ισοδυναμία ήμουνα σώμα σε απραξία άλλα μυαλό σε γρήγορση μην σου κάνει εντύπωση θα κάνουμε ηχορρύπανση θα τυπώσω το tape μας με οδηγίες ύπνωσης για να χει το κορίτσι σου την ώρα της κορύφωσης. Μπαίνω σε κέντρα αποτοξίνωσης διαβάζωντας τους ποίηση αυτή είναι η λύση υπενθυμίζω και σε εμένα για να μην πέφτω απ' τα ύψη το κεφάλι μου γυρίζει γιατί ήπια 6 μπύρες και έφτασα στην 7η ήδη άνθρωπος θνητός μα υπέροχος σέρνεται σαν σκουλίκι και πόδι θα τον πατήσει το μυαλό το αποκαιδι [;] και εύχεται να μην φυσήξει κανένας δεν γλυτώνει από την νεκρή του φύση είδα κάποια στην ομίχλη που σου έμοιαζε άλλα δεν είχα μιλήσει θλίψη θλίψη θλίψη θλίψη. Μελαγχολία γλυκιά όταν της έγλυφα τα στήθη γιατί ξέρω πως από μέσα είναι μια καρδιά που δεν πρόκειται κανένας να αγγίξει, είδα κάποια στην ομίχλη που σου έμοιαζε άλλα δεν είχε γυρίσει και έχω νεύρα προσπαθούσαν η πούστηδες να μου στήσουν ενέδρα άλλα οι τύποι αυτοί δεν ξέρανε πως είχα κεντραρισμένα τα μάτια μου στον καθένα σαν δύο κάδρα κρεμασμένα με 2 μαύρες πεταλούδες η τέχνη προκαλεί αναγούλες ξεφυσούσα σε σακούλες τα μάτια μου βλέπουν συνέχεια τα ψέματα που είπες φιλιά σε όσους και όσες φιλούσανε σαν Ιούδες έντομα και ερπετά κυνηγοί και αλεπούδες τα ραπ πάρτυ κατάντησαν πάρτυ με τσάι που σερβίρουν σε πορσελάνη κούπες για να κρύψουν την ντροπή τους οι βλάκες φοράν κουκούλες έντομα και ερπετά κυνηγοί και αλεπούδες αίμα δάκρυα και ιδρώτας, να ξέρεις δεν θα βρεις ποτέ τον δρόμο σου ρωτώντας άλλα μόνος προσπαθώντας έτσι γράφω ραπ με μαγικό ρεαλισμο και πόζα μια παραμυθένια εικόνα, ισούται με χίλιες λέξεις από μαύρο ηχό και χρώμα σαν του δρόμους τόσα χρόνια που βάδιζα στο σκοτάδι και ας η άλλοι προσπαθούσαν να τοποθετήσουν νάρκη το καλό το παλικάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι που θα οδηγούσε σπίτι του και όχι στο χαντάκι ήταν δυο στο παρκάκι τώρα δύο στο κρεβάτι πολεμούσαν σαν δυο μονομάχοι πλάτη πλάτη bloody mary και τανγκό χόρευαν η εραστές μέσα στο άδειο υπνοδωμάτιο συμμετοχή είχε ένα τάλιρο κάτω απ' το μαξιλάρι μπουκαλι με υδροκιανιο και άνιο γι'αυτήν την δύσκολη στιγμή που θα σκεφτόμουν το αύριο εφόσον το βιβλίο της ζωής με πιάνει αδιάβαστο και όλα αυτά είναι στο μυαλό αφού ο κόσμος δεν υπάρχει
Αδικία,
ακούγεται στα αυτιά μου τόσο οικεία σα μια μαύρη μελωδία
σα να παίζουν εμβατήρια σε χαμηλή ευκρίνεια, έτσι χαλάει η ισορροπία,
άνθρωποι ελατήρια αλλάζουν την στιγμή αυτή που θα φέρονταν τίμια,
μακάρι να είχαν όλοι σεβασμό και ειλικρίνεια όχι να ψάχναν την κομπίνα,
πάιζαν πόκα στην καμπίνα κάτι τύποι που είχαν λίγα
μα θα δίναν απ' την ψυχή τους να κερδίσουν άλλα λίγα
κάποιος έκλεβε και κέρδιζε άλλος έχανε στα χαρτιά
άλλα κέρδιζε στην αγάπη έτσι έβγαιναν ισοπαλία.
Έχασα την πανοπλία σε έναν πόλεμο που τα πάντα είναι λεία,
φίδια σου πουλάν φιλία γ' αυτό όταν βλέπεις φίλους στην απέναντι γωνία να πας ευθεία
γιατί εδώ πέρα δεν μετράει η ισοδυναμία.
Ήμουνα σώμα σε απραξία αλλά μυαλό σε εγρήγορση
μη σου κάνει εντύπωση, θα κάνουμε ηχορύπανση,
θα τυπώσω το tape μας με οδηγίες ύπνωσης
για να 'χει το κορίτσι σου την ώρα της κορύφωσης. (ναι!)
Μπαίνω σε κέντρα αποτοξίνωσης διαβάζοντας τους ποίηση, αυτή είναι η λύση
υπενθυμίζω και σε εμένα για να μην πέφτω απ' τα ύψη.
Το κεφάλι μου γυρίζει γιατί ήπια έξι μπύρες και έφτασα στην έβδομη ήδη
Άνθρωπος θνητός μα υπέροχος σέρνεται σαν σκουλήκι και πόδι θα τον πατήσει,
το μυαλό το αποκαΐδι και εύχεται να μην φυσήξει,
κανένας δεν γλυτώνει από την νεκρή του φύση
Είδα κάποια στην ομίχλη που σου έμοιαζε άλλα δεν είχα μιλήσει
Θλίψη θλίψη θλίψη θλίψη.
Μελαγχολία γλυκιά όταν της έγλυφα τα στήθη
γιατί ξέρω πως από μέσα είναι μια καρδιά που δεν πρόκειται κανένας να αγγίξει.
Είδα κάποια στην ομίχλη που σου έμοιαζε άλλα δεν είχε γυρίσει και έχω νεύρα.
Προσπαθούσαν η πούστηδες να μου στήσουν ενέδρα
άλλα οι τύποι αυτοί δεν ξέρανε πως είχα κεντραρισμένα τα μάτια μου στον καθένα
σαν δύο κάδρα κρεμασμένα με 2 μαύρες πεταλούδες,
τέχνη προκαλεί αναγούλες. Ξεφυσούσα σε σακούλες.
Τα μάτια μου βλέπουν συνέχεια τα ψέματα που 'πες.
Φιλιά σε όσους και όσες φιλούσανε σαν Ιούδες.
Έντομα και ερπετά, κυνηγοί και αλεπούδες.
τα ραπ πάρτυ κατάντησαν πάρτυ με τσάι που σερβίρουν σε πορσελάνης κούπες,
για να κρύψουν την ντροπή τους οι βλάκες φοράν κουκούλες,
έντομα και ερπετά, κυνηγοί και αλεπούδες, αίμα δάκρυα και ιδρώτας.
Να ξέρεις δεν θα βρεις ποτέ τον δρόμο σου ρωτώντας άλλα μόνος προσπαθώντας,
έτσι γράφω ραπ με μαγικό ρεαλισμό και πρόζα,
μια παραμυθένια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις από μαύρο ήχο και χρώμα
σαν του δρόμους τόσα χρόνια που βάδιζα στο σκοτάδι
κι ας οι άλλοι προσπαθούσαν να τοποθετήσουν νάρκη,
το καλό το παλικάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι που θα οδηγούσε σπίτι του και όχι στο χαντάκι.
Ήταν δυο στο παρκάκι τώρα δύο στο κρεβάτι πολεμούσαν σαν δυο μονομάχοι πλάτη-πλάτη
Βloody mary και ταγκό χόρευαν η εραστές μέσα στο άδειο υπνοδωμάτιο
συμμετοχή ένα τάλιρο κάτω απ' το μαξιλάρι μπουκάλι με υδρ-ωκεάνιο
γι'αυτήν την δύσκολη στιγμή που θα σκεφτόμουν το αύριο,
εφόσον το βιβλίο της ζωής με πιάνει αδιάβαστο..
Και όλα αυτά είναι στο μυαλό αφού ο κόσμος δεν υπάρχει.
Βγαλτο στο Spotify
Είναι πολύ ψαγμένα τα κομμάτια του!!!άλλο επίπεδο!!!σε πάνε αλλού!!!ωραίος φίλε!!!σαν και εσένα άλλος κανένας!!!
Πέτρο είσαι ότι καλύτερο μπέσα
Μελαγχολία γλυκιά όταν της έγλυφα τα στήθη γιατί ξέρω πως από μέσα είναι μια καρδιά που δεν πρόκειται κανένας να αγγίξει
*..κι όλα αυτά είναι στο μυαλό, αφού ο κόσμος δεν υπάρχει.*
Ούτε δέκα χρόνια δεν έβγαζα τέτοιο κομματι
Μπαίνω σε κέντα αποτοξίνωσης, διαβάζοντας τους ΠΟΊΗΣΗ!
Ήμουν σώμα σε απραξία αλλά μυαλό σε εγρήγορση.
Αύριο δεν πάω σχολή...
🍻
Κι δεν θα σαι ο μονος...
τη σχολη ευκολα την αφηνεις για μια μερα μπρο
αυριο δε παω δουλεια
@@novoice542 καλή δύναμη να έχεις και υπομονή φίλε
δεν γινεται να βρεις αγαπημενο στιχο.
..εφόσον το βιβλίο της ζωής με πιάνει αδιάβαστο!
Να ξέρεις δε θα βρεις ποτέ τον δρόμο σου ρωτώντας, αλλά μόνος προσπαθώντας.
Αν υπάρχουν λάθοι η αν καταλαβαίνει κάποιος τα κενά να μου πει να τα διορθώσω. Αγάπη μόνο Πέτρο. Αναμένουμε live Θεσσαλονίκη.
Στίχοι:
Αδικία ακούγεται στα αυτιά μου τόσο οικεία σαν μια μαύρη μελωδία σαν να παίζουν εμβατήρια σε χαμηλή ευκρίνεια, έτσι χαλάει η ισορροπία, άνθρωποι ελατήρια αλλάζουν την στιγμή αυτή που θα φερόνταν τίμια μακάρι να είχα όλοι σεβασμό και ειλικρίνεια όχι να ψάχναν την κομπίνα παίζαν ποκα στην καμπίνα κάτι τύποι που είχαν λίγα μα θα δίναν απ' την ψυχή τους να κερδίσουν άλλα λίγα κάποιος έκλεβε και κέρδιζε άλλος έχανε στα χαρτιά άλλα κέρδιζε στην αγάπη έτσι έβγαιναν ισοπαλία, έχασα την πανοπλία σε έναν πόλεμο που τα πάντα είναι λεία φίδια σου πουλάν φιλία γ' αυτό όταν βλέπεις φίλους στην απέναντι γωνία να πας ευθεία γιατί εδώ πέρα δεν μετράει η ισοδυναμία ήμουνα σώμα σε απραξία άλλα μυαλό σε γρήγορση μην σου κάνει εντύπωση θα κάνουμε ηχορρύπανση θα τυπώσω το tape μας με οδηγίες ύπνωσης για να χει το κορίτσι σου την ώρα της κορύφωσης.
Μπαίνω σε κέντρα αποτοξίνωσης διαβάζωντας τους ποίηση αυτή είναι η λύση υπενθυμίζω και σε εμένα για να μην πέφτω απ' τα ύψη το κεφάλι μου γυρίζει γιατί ήπια 6 μπύρες και έφτασα στην 7η ήδη άνθρωπος θνητός μα υπέροχος σέρνεται σαν σκουλίκι και πόδι θα τον πατήσει το μυαλό το αποκαιδι [;] και εύχεται να μην φυσήξει κανένας δεν γλυτώνει από την νεκρή του φύση είδα κάποια στην ομίχλη που σου έμοιαζε άλλα δεν είχα μιλήσει θλίψη θλίψη θλίψη θλίψη.
Μελαγχολία γλυκιά όταν της έγλυφα τα στήθη γιατί ξέρω πως από μέσα είναι μια καρδιά που δεν πρόκειται κανένας να αγγίξει, είδα κάποια στην ομίχλη που σου έμοιαζε άλλα δεν είχε γυρίσει και έχω νεύρα προσπαθούσαν η πούστηδες να μου στήσουν ενέδρα άλλα οι τύποι αυτοί δεν ξέρανε πως είχα κεντραρισμένα τα μάτια μου στον καθένα σαν δύο κάδρα κρεμασμένα με 2 μαύρες πεταλούδες η τέχνη προκαλεί αναγούλες ξεφυσούσα σε σακούλες τα μάτια μου βλέπουν συνέχεια τα ψέματα που είπες φιλιά σε όσους και όσες φιλούσανε σαν Ιούδες έντομα και ερπετά κυνηγοί και αλεπούδες τα ραπ πάρτυ κατάντησαν πάρτυ με τσάι που σερβίρουν σε πορσελάνη κούπες για να κρύψουν την ντροπή τους οι βλάκες φοράν κουκούλες έντομα και ερπετά κυνηγοί και αλεπούδες αίμα δάκρυα και ιδρώτας, να ξέρεις δεν θα βρεις ποτέ τον δρόμο σου ρωτώντας άλλα μόνος προσπαθώντας έτσι γράφω ραπ με μαγικό ρεαλισμο και πόζα μια παραμυθένια εικόνα, ισούται με χίλιες λέξεις από μαύρο ηχό και χρώμα σαν του δρόμους τόσα χρόνια που βάδιζα στο σκοτάδι και ας η άλλοι προσπαθούσαν να τοποθετήσουν νάρκη το καλό το παλικάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι που θα οδηγούσε σπίτι του και όχι στο χαντάκι ήταν δυο στο παρκάκι τώρα δύο στο κρεβάτι πολεμούσαν σαν δυο μονομάχοι πλάτη πλάτη bloody mary και τανγκό χόρευαν η εραστές μέσα στο άδειο υπνοδωμάτιο συμμετοχή είχε ένα τάλιρο κάτω απ' το μαξιλάρι μπουκαλι με υδροκιανιο και άνιο γι'αυτήν την δύσκολη στιγμή που θα σκεφτόμουν το αύριο εφόσον το βιβλίο της ζωής με πιάνει αδιάβαστο και όλα αυτά είναι στο μυαλό αφού ο κόσμος δεν υπάρχει
κατω απο το μαξιλαρι μπουκαλι με υδροκιανιο..
...έφτασα στην 7η *ήδη άνθρωπος θνητός* μα υπέροχος
... στο άδειο υπνοδωμάτιο *συμμέτοχη* ένα τάλιρο
Μακάρι να είχαν όλοι σεβασμό και ειλικρίνεια.
Τα μάτια μου βλέπουν συνέχεια τα ψέματα που είπες
φιλιά σε όσους και όσες φιλούσανε σαν Ιούδες...
Να σαι καλα Πέτρο !
Νιώθω σα να ακούω την τελειοτητα
Με γεμίζει
Να σε καλά
Με ραπ σαν τα δικά σ δε ξέρω πως να πω ένα ευχαριστώ να γεμίσω το καλλιτέχνη όπως με γεμιζει
Thlipsh thlipsh thlipsh thlipsh
*Να ξερεις δεν θα βρεις ποτε τον δρομο σου ρωτωντας αλλα μονος προσπαθωντας*
ποοο τι μας κανεισ. ΑΠΛΑ ΤΕΛΕΙΟΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣΕ
καλοτάξιδο,όμορφη δουλίτσα!
Τα 'χει ανεβάσει σε spotify ;;;
Ξέρει κανείς;
Ό,τι και να πω, θα είναι λίγο!
Έχασα την πανοπλία
Τι έφτυσες..
Τι έφτυσες ρε τυπε.. Τα φιλιά μου και την αγάπη μου μπρο..Να σαι πάντα καλά να μας χαρίζεις αληθινές μουσικές
ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑΑΑΑΑ
11. Κυκλοθυμία
Ο καλύτερος δίσκος που έχω ακούσει. Σας αγαπώ.
Μμμ μυριζω φιλοσοφικό ιδεαλισμό..