Κοιτώ κατάματα, χάνω την πίστη μου Τυφλό αγόρι και τυφλό κορίτσι μου Ήταν μεσάνυχτα κι ήτανε σπίτι μου Ήμουν στο πάτωμα, ήμουν στο μίνιμουμ. Δύο καουμπόηδες στην έρημο με δυο κατάμαυρα άλογα κι ένα γατάκι κέρβερο νομίζανε πως βρήκανε μια λίμνη με νερό, μα ήταν μόνο οφθαλμαπάτη κι έτσι ήπιανε το κενό. Ένα αρχέγονο κακό, η κατάρα μπήκε μέσα τους και τους γέμισε πόνο αυτοί βγάζανε φήμες, εγώ δηλώνω αθώος, πίνω αισθήματα ανάμεικτα μακράς και λέξεις τρώω για να χωνέψω τι νιώθω μισώ σαν άνθρωπος αλλά αγαπώ σα ζώο . Θολούρα σα να βλέπω μέσα από τη γυάλα κόσμο, οπότε έσπασα το τζάμι δραπέτευσα απ το κάτι που με πιάνει και με κάνει να την κάνω να την κάνει πυροβόλησε με έρωτα αλλά δεν υπήρχαν κράνη, οπότε πέθανα τη μέρα που έφυγε σαν κάποια άλλη . Πίναμε από το μπουκάλι, δυο μεθυσμένοι στο πάρκο με δυο άσπρους πήγασους και σταφ στα παντελόνια κάργκο . Όλη τους η σκέψη άρχιζε από τον καβάλο, ένωνα για να μη σπάσω ένα μήνα ένιωθα πάγο, τρία χρόνια τώρα,όμως,νιώθω ότι αγαπάω και σκορπάω τα κομμάτια μας σε χώρους για να υπάρχω συν αυτό, συνυπάρχω με το πάτωμα των πάνω μηχανορραφούν το πως θα σκοτώσουν τον Donnie Darko Είναι μακάβριο το πόσο πολύ με φοβίζει το αύριο γιατί δεν έχει μέλλον, έχει μάλλον. Κοιτώ κατάματα, χάνω την πίστη μου Τυφλό αγόρι και τυφλό κορίτσι μου Ήταν μεσάνυχτα κι ήτανε σπίτι μου Ήμουν στο πάτωμα, ήμουν στο μίνιμουμ Δεν έχω ενέργεια, κι είπα να φάω τι ίδιες δυνατότητες που έτρεφα από μικρό παιδί μονάχα, κι από περιέργεια κατάπινα κανόνες για να σπάω την ελευθερία σε τέταρτα μετά μετρούσα πιο εύκολα όλο το χαμένο χρόνο που με εκπαίδευαν για τη ζούγκλα εκεί έξω όταν θα έβγαινα στη σκέψη πως θα πέθαινα. Ζούμε τη περιπέτεια. Κατόπιν έπνιγα με περιδέραια πολύτιμους λαιμούς που κάτι σήμαιναν για μένα και έφευγα με αξιοπρέπεια. Σήμερα είναι η τέλεια μέρα για να κοιτάζουμε μαζί και ξαπλωμένοι στο κρεβάτι το ξημέρωμα, μετά ξενέρωμα, μετά περίπολο. Στο στόμα αίμα κι η γεύση μεταλλική σα σίδερο , καιρό νιώθω τον πόνο να με νιώθει και πιο σίγουρο, πως στον πούτσο πήρα έτσι τον κατήφορο και βρέθηκα σε μέρος επικίνδυνο , μόνο τα μάτια της μου δίνανε το μόνο κίνητρο να θέλω να ξεφύγω παρ' όλο που έτρεμα σύγκορμος, είναι ο κορμός στο πάτωμα, το κεφάλι τριγύρω και δίπλα μου αυτό το κείμενο, αν ήμουνα στο μίνιμουμ κατέβηκα επίπεδο. Ο κόσμος θα ήταν καλύτερος αν ήσουνα καλύτερος ή έστω ''μεγαλύτερος'' εγώ έτσι νομίζω, μεταφορικά τονίζω τις λέξεις που σου χαρίζω, βλέπω τη πιο σκοτεινή διαβάθμιση απ το γκρίζο. Κοιτώ κατάματα, χάνω την πίστη μου Τυφλό αγόρι και τυφλό κορίτσι μου Ήταν μεσάνυχτα κι ήτανε σπίτι μου Ήμουν στο πάτωμα, ήμουν στο μίνιμουμ.
ΣΤΙΧΟΙ: Κοιτώ κατάματα. Χάνω την πίστη μου. Τυφλό αγόρι και. Τυφλό κορίτσι μου. Ήταν μεσάνυχτα. Κ’ήτανε σπίτι μου. Ήμουν στο πάτωμα. Είμαι στο μίνιμουμ. Ναι, δυο καουμπόηδες στην έρημο, με δυο κατάμαυρα αλόγα και ένα γατάκι κέρβερο νομίζανε πως βρήκανε μια λίμνη με νερό μα ήταν μονό οφθαλμαπάτη και έτσι έπιανε το κενό. Ένα αρχέγονο κακό, η κατάρα μπήκε μέσα τους και τους γέμισε πόνο, αυτοί βγάζανε φήμες, εγώ δηλώνω αθώος που είναι αισθήματα ανάμειχτα μακράς και λέξεις τρώω για να χωνέψω τη νιώθω. Μισώ σαν άνθρωπος αλλά αγαπώ σαν ζώο, θολούρα σαν να βλέπω μέσα από την γυάλα κόσμο οπότε έσπασα το τζάμι, δραπέτευσα το κάτι που με πιάνει και με κάνει να την κάνω να την κάνει πυροβόλησε με έρωτα αλλά δεν υπήρχαν κράνη οπότε πέθανα την μέρα που έφυγες σαν κάποια άλλη πίναμε από το μπουκάλι και μεθυσμένοι στο πάρκο με δυο άσπρους πήγασους και σταφ στα παντελόνια κάργκο. Όλοι τους η σκέψη άρχισε από τον καβάλο, ένωνα για να μην σπάσω, ένα μήνα ένιωθα πάγο, τρία χρόνια τώρα όμως νιώθω ότι αγαπάω και σκορπάω τα κομμάτια μας σε χώρους για να υπάρχω όσο είναι αυτός συνυπάρχω με το πάτωμα των πάνω μηχανορραφούν το πώς θα σκοτώσουν τον Donnie Darko είναι μακάβριο, το πόσο πολύ με φοβίζει το αύριο, ναι, γιατί δεν έχει μέλλον έχει μάλλον. Δεν έχω ενεργεία και είπα να φάω τις ίδιες δυνατότητες που έτρεφα από μικρό παιδί μονάχα και από περιέργεια, κατάπινα κανόνες για να σπάω την ελευθερία σε τέταρτα μετά μετρούσα πιο εύκολα όλο τον χαμένο χρόνο που με εκπαίδευαν για την ζούγκλα εκεί έξω όταν θα έβγαινα στη σκέψη πως θα πέθαινα ζούμε την περιπέτεια κατόπιν έπνιγα με περιδέραια πολύτιμους λαιμούς που κάτι σήμαιναν για μένα κ’έφευγα με αξιοπρέπεια σήμερα είναι η τέλεια μέρα για να κοιτάζουμε μαζί και ξαπλωμένοι στο κρεβάτι το ξημέρωμα, μετά ξενέρωμα, μετά περίπολο στο στρώμα αίμα και η γεύση μετά λείπει σαν σίδερο καιρό νιώθω τον πόνο να με νιώθει και πιο σίγουρο πως στον πούτσο πήρα έτσι τον κατήφορο και βρέθηκα σε μέρος επικίνδυνο μόνο τα μάτια της μου δίνανε το μόνο κίνητρο να θέλω να ξεφύγω παρόλο που έτρεμα σύγκορμος είναι ο κορμός στο πάτωμα το κεφάλι τριγύρω και δίπλα μου αυτό το κείμενο αν ήμουνα στο μίνιμουμ κατέβηκα επίπεδο, κόσμος θα ταν καλύτερος αν ήσουνα καλύτερος η έστω μεγαλύτερος εγώ έτσι νομίζω μεταφορικά τονίζω τις λέξεις που σου χαρίζω βλέπω την πιο σκοτεινή διαβάθμιση από το γκρίζο.
*Ενα μηνα ενιωθα παγο, τρια χρονια τωρα ομως νιωθω οτι αγαπαω κι σκορπαω τα κομματια μας σε χωρους για να υπαρχω...ειναι μακαβριο το ποσο πολυ με φοβιζει τ'αυριο γιατι δεν εχει μελλον εχει μαλλον....δεν εχω ενεργεια , απο μικρο παιδι καταπινα κανονες για να σπαω την ελευθερια σε τεταρτα ,μετα μπορουσα πιο ευκολα να μετραω ολο τον χαμενο χρονο που με εκπαιδευαν για την ζουγκλα εκει εξω οταν θα εβγαινα....καιρο νιωθω τον πονο να με νιωθει κ πιο σιγουρο , πηρα τον κατηφορο , μονο τα ματια της μου εδιναν το κινητρο να θελω να ξεφυγω παρολο που ετρεμα συγκορμος ....βλεπω την πιο σκοτεινη διαβαθμιση απ'το γκριζο*
Κοιτώ κατάματα, χάνω την πίστη μου
Τυφλό αγόρι και τυφλό κορίτσι μου
Ήταν μεσάνυχτα κι ήτανε σπίτι μου
Ήμουν στο πάτωμα, ήμουν στο μίνιμουμ.
Δύο καουμπόηδες στην έρημο
με δυο κατάμαυρα άλογα κι ένα γατάκι κέρβερο
νομίζανε πως βρήκανε μια λίμνη με νερό,
μα ήταν μόνο οφθαλμαπάτη κι έτσι ήπιανε το κενό.
Ένα αρχέγονο κακό, η κατάρα μπήκε μέσα τους και τους γέμισε πόνο
αυτοί βγάζανε φήμες, εγώ δηλώνω αθώος,
πίνω αισθήματα ανάμεικτα μακράς και λέξεις τρώω για να χωνέψω τι νιώθω
μισώ σαν άνθρωπος αλλά αγαπώ σα ζώο
.
Θολούρα σα να βλέπω μέσα από τη γυάλα κόσμο, οπότε έσπασα το τζάμι
δραπέτευσα απ το κάτι που με πιάνει και με κάνει να την κάνω να την κάνει
πυροβόλησε με έρωτα αλλά δεν υπήρχαν κράνη,
οπότε πέθανα τη μέρα που έφυγε σαν κάποια άλλη
.
Πίναμε από το μπουκάλι, δυο μεθυσμένοι στο πάρκο
με δυο άσπρους πήγασους και σταφ στα παντελόνια κάργκο
.
Όλη τους η σκέψη άρχιζε από τον καβάλο, ένωνα για να μη σπάσω
ένα μήνα ένιωθα πάγο, τρία χρόνια τώρα,όμως,νιώθω ότι αγαπάω
και σκορπάω τα κομμάτια μας σε χώρους για να υπάρχω
συν αυτό, συνυπάρχω με το πάτωμα των πάνω
μηχανορραφούν το πως θα σκοτώσουν τον Donnie Darko
Είναι μακάβριο το πόσο πολύ με φοβίζει το αύριο
γιατί δεν έχει μέλλον, έχει μάλλον.
Κοιτώ κατάματα, χάνω την πίστη μου
Τυφλό αγόρι και τυφλό κορίτσι μου
Ήταν μεσάνυχτα κι ήτανε σπίτι μου
Ήμουν στο πάτωμα, ήμουν στο μίνιμουμ
Δεν έχω ενέργεια,
κι είπα να φάω τι ίδιες δυνατότητες που έτρεφα από μικρό παιδί μονάχα,
κι από περιέργεια
κατάπινα κανόνες για να σπάω την ελευθερία σε τέταρτα
μετά μετρούσα πιο εύκολα όλο το χαμένο χρόνο που με εκπαίδευαν
για τη ζούγκλα εκεί έξω όταν θα έβγαινα
στη σκέψη πως θα πέθαινα. Ζούμε τη περιπέτεια.
Κατόπιν έπνιγα με περιδέραια πολύτιμους λαιμούς που κάτι σήμαιναν για μένα και έφευγα με αξιοπρέπεια.
Σήμερα είναι η τέλεια μέρα για να κοιτάζουμε μαζί και ξαπλωμένοι στο κρεβάτι το ξημέρωμα,
μετά ξενέρωμα, μετά περίπολο.
Στο στόμα αίμα κι η γεύση μεταλλική σα σίδερο
,
καιρό νιώθω τον πόνο να με νιώθει και πιο σίγουρο,
πως στον πούτσο πήρα έτσι τον κατήφορο και βρέθηκα σε μέρος επικίνδυνο
,
μόνο τα μάτια της μου δίνανε το μόνο κίνητρο
να θέλω να ξεφύγω παρ' όλο που έτρεμα σύγκορμος,
είναι ο κορμός στο πάτωμα, το κεφάλι τριγύρω και δίπλα μου αυτό το κείμενο,
αν ήμουνα στο μίνιμουμ κατέβηκα επίπεδο.
Ο κόσμος θα ήταν καλύτερος αν ήσουνα καλύτερος ή έστω ''μεγαλύτερος''
εγώ έτσι νομίζω, μεταφορικά τονίζω τις λέξεις που σου χαρίζω,
βλέπω τη πιο σκοτεινή διαβάθμιση απ το γκρίζο.
Κοιτώ κατάματα, χάνω την πίστη μου
Τυφλό αγόρι και τυφλό κορίτσι μου
Ήταν μεσάνυχτα κι ήτανε σπίτι μου
Ήμουν στο πάτωμα, ήμουν στο μίνιμουμ.
ΜΒΨ μαζί και ξαπλωμένοι στο κρεβάτι το ξημέρωμα*
ειμαι στο μινιμουμ*
Μόνο τα μάτια της μου δίνανε το μόνο κίνητρο να θέλω να ξεφύγω.
Είναι μακάβριο το ποσo πολύ με φοβίζει το αύριο.
einai makavrio
to poso poly me fwvizei t aurio
giati den ehei mellon ehei mallon
Νιώθω τόσο γεμάτος ειλικρινά δεν έχω ξανά νιώσει τόσο ωραία που βλέπω ξανά δίσκο σου
Γιατί δεν έχει μέλλον, έχει μάλλον...
Τα κομμάτια σου με αγγίζουν χρόνια. Το καλύτερο δώρο για όλες τις στιγμές! Μπράβο Πέτρο, υπέροχο!!!
ΣΤΙΧΟΙ:
Κοιτώ κατάματα. Χάνω την πίστη μου. Τυφλό αγόρι και. Τυφλό κορίτσι μου. Ήταν μεσάνυχτα. Κ’ήτανε σπίτι μου. Ήμουν στο πάτωμα. Είμαι στο μίνιμουμ.
Ναι, δυο καουμπόηδες στην έρημο, με δυο κατάμαυρα αλόγα και ένα γατάκι κέρβερο νομίζανε πως βρήκανε μια λίμνη με νερό μα ήταν μονό οφθαλμαπάτη και έτσι έπιανε το κενό. Ένα αρχέγονο κακό, η κατάρα μπήκε μέσα τους και τους γέμισε πόνο, αυτοί βγάζανε φήμες, εγώ δηλώνω αθώος που είναι αισθήματα ανάμειχτα μακράς και λέξεις τρώω για να χωνέψω τη νιώθω. Μισώ σαν άνθρωπος αλλά αγαπώ σαν ζώο, θολούρα σαν να βλέπω μέσα από την γυάλα κόσμο οπότε έσπασα το τζάμι, δραπέτευσα το κάτι που με πιάνει και με κάνει να την κάνω να την κάνει πυροβόλησε με έρωτα αλλά δεν υπήρχαν κράνη οπότε πέθανα την μέρα που έφυγες σαν κάποια άλλη πίναμε από το μπουκάλι και μεθυσμένοι στο πάρκο με δυο άσπρους πήγασους και σταφ στα παντελόνια κάργκο. Όλοι τους η σκέψη άρχισε από τον καβάλο, ένωνα για να μην σπάσω, ένα μήνα ένιωθα πάγο, τρία χρόνια τώρα όμως νιώθω ότι αγαπάω και σκορπάω τα κομμάτια μας σε χώρους για να υπάρχω όσο είναι αυτός συνυπάρχω με το πάτωμα των πάνω μηχανορραφούν το πώς θα σκοτώσουν τον Donnie Darko είναι μακάβριο, το πόσο πολύ με φοβίζει το αύριο, ναι, γιατί δεν έχει μέλλον έχει μάλλον.
Δεν έχω ενεργεία και είπα να φάω τις ίδιες δυνατότητες που έτρεφα από μικρό παιδί μονάχα και από περιέργεια, κατάπινα κανόνες για να σπάω την ελευθερία σε τέταρτα μετά μετρούσα πιο εύκολα όλο τον χαμένο χρόνο που με εκπαίδευαν για την ζούγκλα εκεί έξω όταν θα έβγαινα στη σκέψη πως θα πέθαινα ζούμε την περιπέτεια κατόπιν έπνιγα με περιδέραια πολύτιμους λαιμούς που κάτι σήμαιναν για μένα κ’έφευγα με αξιοπρέπεια σήμερα είναι η τέλεια μέρα για να κοιτάζουμε μαζί και ξαπλωμένοι στο κρεβάτι το ξημέρωμα, μετά ξενέρωμα, μετά περίπολο στο στρώμα αίμα και η γεύση μετά λείπει σαν σίδερο καιρό νιώθω τον πόνο να με νιώθει και πιο σίγουρο πως στον πούτσο πήρα έτσι τον κατήφορο και βρέθηκα σε μέρος επικίνδυνο μόνο τα μάτια της μου δίνανε το μόνο κίνητρο να θέλω να ξεφύγω παρόλο που έτρεμα σύγκορμος είναι ο κορμός στο πάτωμα το κεφάλι τριγύρω και δίπλα μου αυτό το κείμενο αν ήμουνα στο μίνιμουμ κατέβηκα επίπεδο, κόσμος θα ταν καλύτερος αν ήσουνα καλύτερος η έστω μεγαλύτερος εγώ έτσι νομίζω μεταφορικά τονίζω τις λέξεις που σου χαρίζω βλέπω την πιο σκοτεινή διαβάθμιση από το γκρίζο.
μηχανορραφουν λεει αδερφε
@@cvph3r263 Ευχαριστώ το διόρθωσα
αγαπη αδερφε που εκατσες και τα εγραψες
συναισθήματα ανάμεικτα*
και με κάνει να την κάνω να την κάννη πυροβόλησε*
συν αυτό συνυπάρχω*
Αγάπη και ευχαριστώ για το χρόνο σου!
γευση μεταλλικη σα σιδερο*
Μπράβο αδερφάκο μου, συνέχισε να μαγεύεις
Πυροβόλησε με έρωτα αλλά δεν υπήρχαν κράνη...
*Ενα μηνα ενιωθα παγο, τρια χρονια τωρα ομως νιωθω οτι αγαπαω κι σκορπαω τα κομματια μας σε χωρους για να υπαρχω...ειναι μακαβριο το ποσο πολυ με φοβιζει τ'αυριο γιατι δεν εχει μελλον εχει μαλλον....δεν εχω ενεργεια , απο μικρο παιδι καταπινα κανονες για να σπαω την ελευθερια σε τεταρτα ,μετα μπορουσα πιο ευκολα να μετραω ολο τον χαμενο χρονο που με εκπαιδευαν για την ζουγκλα εκει εξω οταν θα εβγαινα....καιρο νιωθω τον πονο να με νιωθει κ πιο σιγουρο , πηρα τον κατηφορο , μονο τα ματια της μου εδιναν το κινητρο να θελω να ξεφυγω παρολο που ετρεμα συγκορμος ....βλεπω την πιο σκοτεινη διαβαθμιση απ'το γκριζο*
*τυφλω αγορι και τυφλω κοριτσι σε συνδυασμο.*
To perimena tosoooo kairo 💖
Den exei mellon exei mallon.
Εγώ δηλώνω αθώος...
Ό,τι και να πει κανείς θα είναι λίγο...
Gamhses manes tsakale 🔥
Τα λόγια περιττά!!!
Μόνο σεβασμός
Πολύ καλή δουλειά παιδιά μπράβο 👍
Το ιντρο (πιανο) από steven wilson vapor trail lullby?
Όποιος πάτησε dislike εύχομαι τα χειρότερα!
Νιώθω τον πονο να με νιώθει -
🖤
Υπάρχει spotify ο δίσκος?
Κοιτώ κατάματα, χάνω την πίστη μου.
εισαι πολυ μπροστα αγορινα
metaa ksenerwmaaa