Lyrics: Ναι Τι είναι η αγάπη; Η κοπέλα που σου έκλεισε το μάτι μα την ψάχνεις Γιατί χάθηκε στο πλήθος όλων όσων ψάχνουν κάτι Τα μάτια μου ανάγκη να σε δουν για να μην πουν πως δεν υπάρχεις Ο κόσμος κακός γεμάτος λάθη Η ψυχή μου λουλούδι γεμάτη αγκάθια Γυρίζω πιωμένος βραδιά Μυρίζω αλκοόλ και χάπια Με κοίταζαν πλήθος μάτια Όταν έχωνα κομμάτια Όταν ξέχναγα τους στίχους μου Μα μου τους θύμιζε κάποια (ποια;) Γέμιζα τετράδια για να μην αδειάσουν ποτέ οι ψυχές Είμαι ο βαρκάρης που θα μεταφέρει το πτώμα μου μέσα από αυτές τις γραμμές Μα όσο κι αν γράφω θα νιώθω τον πόνο που ένιωθα χθες Βγάλε την μάσκα γιατί δεν καλύπτει της έκφρασης πανικού πόνου και στρες στρες Κοίτα με και συγκεντρώσου Κόλλησε η μάσκα σου πάνω στο πρόσωπο σου Αν ψάχνεις τρόπο να την βγάλεις χάνεις τον καιρό σου Αν ψάχνεις κάποιον να στην βγάλει εγώ είμαι ο άνθρωπος σου Σε κρατούσα με τα χέρια που κρατούσα τον λαιμό σου Και η φωνή σου κάλυπτε την μυρωδιά από τον εμετό σου Και λέρωνες τα σχέδια που είχες στο δωμάτιο σου Και λέρωνες το ραπ αυτό σαν να ήτανε δικό σου Όλο το τετράδιο μου Γράφω έξυπνα για να με ακούνε λίγοι Αυτός είναι ο σκοπός και το κοινό μου Η μοναξιά με πνίγει Και με κάνει εκείνο το παιδί που ρίχνει λίγο κρασί στο νερό του για να απαλύνει τον πόνο του (ναι) Είχα κλείσει τα μάτια για να μην αρχίσω τον πόλεμο Όποιος το παίζει θεός στο μικρόφωνο να μην το παίζει θεός είναι ανθρώπινο Νιώθω τον πόνο Το σπίτι μου άγχος Η δουλειά μου φόβος Οι προσπάθειες πάτος Οι φίλοι μου πάγος Οι φίλοι μου που είναι Η τέχνη μου λάθος Φίλε μου φύγε Συνήθισα μόνος Ο κόσμος σας ψεύτης Κεφάλι μου ζέστη Η θλίψη μου τέχνη Ανασφάλεια χωρεύει στην μέση του δρόμου ή μέσα το μυαλό μου Lovoτομή Κάποιοι ξεπέρασαν τα όρια Βαδίζανε την νύχτα στον κήπο μου σαν νυχτόβια Mcs βάλτε στα στόματα μικρόφωνα Η gothic μελωδίες μου παίζουν σε κασετόφωνα (να) Παράσιτα μπερδεύουν την συχνότητα και αλλάζω το ηχόχρωμα και γράφω για το πώς ρουφηξα από μέσα μου όλη την ερωτική αθωότητα Ενώ εγώ ρουφούσα από μέσα της κάθε της ανασφάλεια Όμως αυτό το έκανε δυνατότητα Ώστε να μπορεί να φύγει με ένα αντίο Ένα αντίο που μου έκοψε τα γόνατα Ενώ εκείνη προχωράει με τα βήματα του γίγαντα να ψάξει για αντισώματα Και αν βρει αυτό που θέλει θα το πάρει Πίστεψέ με και μην ρωτάς πώς το μαθα Η αγάπη για τον καθένα είναι διαφορετική Εγώ την έβαζα πάνω από όλα Υπομονή και θα έρθει η στιγμή όπου θα βρίσκαν από την αρχή το νόημα Δύο ντεντέκτιβ βρίκανε ξανά όλη την χαμένη τους αγάπη σε ένα απόγευμα (πώς σκατά;) Ήταν μια Γιαπωνέζα με δύο ονόματα (eye liner) Περάσαμε την νύχτα σε κιβώτια με βότκα Μπλεγμένα τα χέρια αλλά και τα πόδια Όταν ξύπνησα στην σάρκα είχα σημάδια από δόντια Αλλη μια γκροτεσκα εικόνα Σαν αυτές όπου σχηματίζε το σώμα της στο μπάνιο Μα εγώ της γράφω ποιήματα Ενώ εκείνη με κοιτάζει σαν να έχει πιει κυάνιο Ενώ άφηνε να τρέχει το νερό και μου λέρωνε το τετράδιο Είμαι ο πιο καταστροφικός ήρωας από βιβλίο του Μπολάνιο είμαι στο πέμπτο στάδιο αποδέχομαι Και έτσι θα κυλάνε οι μέρες εκείνες στο σπίτι αυτό που θα μέναμε όμως τα όνειρα δεν παραμένουνε ο χρόνος περνάει και εμείς επιλέγουμε Νιώθω τον πόνο Το σπίτι μου άγχος Η δουλειά μου φόβος Οι προσπάθειες πάτος Οι φίλοι μου πάγος Οι φίλοι μου που είναι Η τέχνη μου λάθος Φίλε μου φύγε Συνήθισα μόνος Ο κόσμος σας ψεύτης Κεφάλι μου ζέστη Η θλίψη μου τέχνη Ανασφάλεια χωρεύει στην μέση του δρόμου ή μέσα το μυαλό μου Lovoτομή
Αυτο το συγκεκριμένο μου ειχε μεινει οταν ανεβασες ενα αποσπασμα σε στορυ και το αγαπησα απο τότε και ειδικα αυτο περιμενα τοσο πολυ να βγει, και μαλλον αξιζε η αναμονη γιατί πραγματικα οι στιχοι, η μουσικη, ειναι ολα υπεροχα. Και σε ευχαριστουμε που εισαι εδω την κατάλληλη στιγμη να μας δωσεις την τεχνη και την ψυχη σου μεσα απο ενα ολιγολεπτο βιντεο, που θα μας συντροφεύει παντα τετοιες δύσκολες στιγμες.. Συνεχισε δυνατα ❤❤❤❤❤
"Παράσιτα μπερδεύουν τη συχνότητα και αλλάζω το ηχόχρωμα και γράφω για το πώς ρούφηξε από μέσα μου όλη την ερωτική αθωότητα Ενώ εγώ ρουφούσα απο μέσα της κάθε της ανασφάλεια.." Ευχαριστώ Πετράν. Be safe.
Ενώ εκείνη με κοιτάζει σαν να έχει πιει κυάνιο Ενώ άφηνε να τρέχει το νερό και μου λέρωνε το τετράδιο Είμαι ο πιο καταστροφικός ήρωας από βιβλίο του Μπολάνιο είμαι στο πέμπτο στάδιο αποδέχομαι... φακ....
Lyrics:
Ναι
Τι είναι η αγάπη;
Η κοπέλα που σου έκλεισε το μάτι μα την ψάχνεις
Γιατί χάθηκε στο πλήθος όλων όσων ψάχνουν κάτι
Τα μάτια μου ανάγκη να σε δουν για να μην πουν πως δεν υπάρχεις
Ο κόσμος κακός γεμάτος λάθη
Η ψυχή μου λουλούδι γεμάτη αγκάθια
Γυρίζω πιωμένος βραδιά
Μυρίζω αλκοόλ και χάπια
Με κοίταζαν πλήθος μάτια
Όταν έχωνα κομμάτια
Όταν ξέχναγα τους στίχους μου
Μα μου τους θύμιζε κάποια (ποια;)
Γέμιζα τετράδια για να μην αδειάσουν ποτέ οι ψυχές
Είμαι ο βαρκάρης που θα μεταφέρει το πτώμα μου μέσα από αυτές τις γραμμές
Μα όσο κι αν γράφω θα νιώθω τον πόνο που ένιωθα χθες
Βγάλε την μάσκα γιατί δεν καλύπτει της έκφρασης πανικού πόνου και στρες στρες
Κοίτα με και συγκεντρώσου
Κόλλησε η μάσκα σου πάνω στο πρόσωπο σου
Αν ψάχνεις τρόπο να την βγάλεις χάνεις τον καιρό σου
Αν ψάχνεις κάποιον να στην βγάλει εγώ είμαι ο άνθρωπος σου
Σε κρατούσα με τα χέρια που κρατούσα τον λαιμό σου
Και η φωνή σου κάλυπτε την μυρωδιά από τον εμετό σου
Και λέρωνες τα σχέδια που είχες στο δωμάτιο σου
Και λέρωνες το ραπ αυτό σαν να ήτανε δικό σου
Όλο το τετράδιο μου
Γράφω έξυπνα για να με ακούνε λίγοι
Αυτός είναι ο σκοπός και το κοινό μου
Η μοναξιά με πνίγει
Και με κάνει εκείνο το παιδί που ρίχνει λίγο κρασί στο νερό του για να απαλύνει τον πόνο του (ναι)
Είχα κλείσει τα μάτια για να μην αρχίσω τον πόλεμο
Όποιος το παίζει θεός στο μικρόφωνο να μην το παίζει θεός είναι ανθρώπινο
Νιώθω τον πόνο
Το σπίτι μου άγχος
Η δουλειά μου φόβος
Οι προσπάθειες πάτος
Οι φίλοι μου πάγος
Οι φίλοι μου που είναι
Η τέχνη μου λάθος
Φίλε μου φύγε
Συνήθισα μόνος
Ο κόσμος σας ψεύτης
Κεφάλι μου ζέστη
Η θλίψη μου τέχνη
Ανασφάλεια χωρεύει στην μέση του δρόμου ή μέσα το μυαλό μου
Lovoτομή
Κάποιοι ξεπέρασαν τα όρια
Βαδίζανε την νύχτα στον κήπο μου σαν νυχτόβια
Mcs βάλτε στα στόματα μικρόφωνα
Η gothic μελωδίες μου παίζουν σε κασετόφωνα (να)
Παράσιτα μπερδεύουν την συχνότητα και αλλάζω το ηχόχρωμα και γράφω για το πώς ρουφηξα από μέσα μου όλη την ερωτική αθωότητα
Ενώ εγώ ρουφούσα από μέσα της κάθε της ανασφάλεια
Όμως αυτό το έκανε δυνατότητα
Ώστε να μπορεί να φύγει με ένα αντίο
Ένα αντίο που μου έκοψε τα γόνατα
Ενώ εκείνη προχωράει με τα βήματα του γίγαντα να ψάξει για αντισώματα
Και αν βρει αυτό που θέλει θα το πάρει
Πίστεψέ με και μην ρωτάς πώς το μαθα
Η αγάπη για τον καθένα είναι διαφορετική
Εγώ την έβαζα πάνω από όλα
Υπομονή και θα έρθει η στιγμή όπου θα βρίσκαν από την αρχή το νόημα
Δύο ντεντέκτιβ βρίκανε ξανά όλη την χαμένη τους αγάπη σε ένα απόγευμα (πώς σκατά;)
Ήταν μια Γιαπωνέζα με δύο ονόματα (eye liner)
Περάσαμε την νύχτα σε κιβώτια με βότκα
Μπλεγμένα τα χέρια αλλά και τα πόδια
Όταν ξύπνησα στην σάρκα είχα σημάδια από δόντια
Αλλη μια γκροτεσκα εικόνα
Σαν αυτές όπου σχηματίζε το σώμα της στο μπάνιο
Μα εγώ της γράφω ποιήματα
Ενώ εκείνη με κοιτάζει σαν να έχει πιει κυάνιο
Ενώ άφηνε να τρέχει το νερό και μου λέρωνε το τετράδιο
Είμαι ο πιο καταστροφικός ήρωας από βιβλίο του Μπολάνιο είμαι στο πέμπτο στάδιο αποδέχομαι
Και έτσι θα κυλάνε οι μέρες εκείνες στο σπίτι αυτό που θα μέναμε όμως τα όνειρα δεν παραμένουνε ο χρόνος περνάει και εμείς επιλέγουμε
Νιώθω τον πόνο
Το σπίτι μου άγχος
Η δουλειά μου φόβος
Οι προσπάθειες πάτος
Οι φίλοι μου πάγος
Οι φίλοι μου που είναι
Η τέχνη μου λάθος
Φίλε μου φύγε
Συνήθισα μόνος
Ο κόσμος σας ψεύτης
Κεφάλι μου ζέστη
Η θλίψη μου τέχνη
Ανασφάλεια χωρεύει στην μέση του δρόμου ή μέσα το μυαλό μου
Lovoτομή
*Ότι καλύτερο μπορούσε να γίνει αυτήν την στιγμή*
Άρχισα να ακούω στα 15 και μέχρι τα 18 πέρασα τα πάντα ακούγοντας τα κομμάτια σου, δύναμη μαγκες.
Με εκτίμηση από Λάρισα.
Αυτο το συγκεκριμένο μου ειχε μεινει οταν ανεβασες ενα αποσπασμα σε στορυ και το αγαπησα απο τότε και ειδικα αυτο περιμενα τοσο πολυ να βγει, και μαλλον αξιζε η αναμονη γιατί πραγματικα οι στιχοι, η μουσικη, ειναι ολα υπεροχα. Και σε ευχαριστουμε που εισαι εδω την κατάλληλη στιγμη να μας δωσεις την τεχνη και την ψυχη σου μεσα απο ενα ολιγολεπτο βιντεο, που θα μας συντροφεύει παντα τετοιες δύσκολες στιγμες.. Συνεχισε δυνατα ❤❤❤❤❤
ο locust πολυ υποτιμημενος...
Η θλίψη μου τέχνη, η ανασφάλεια χορεύει στην μέση του δρόμου ή μέσα το μυαλό μου
εισαι η ψυχοθεραπεια μας μην σταματας να γραφεις..🤍🕊
Όχι ρε δε κλαίω, μπήκε λιγο 2ο κουπλέ στο μάτι μου..
Υπέροχο και καλοτάξιδο
Καλή δύναμη παίδες.
Respect και αγάπη από Κρήτη Πέτρο
«Η αγάπη για τον καθένα είναι διαφορετική»❤
Αυτό χρειαζόμασταν ❤️
top!
Χαιρετίσματα από Κομοτηνή. Όλα τα κομμάτια ένα και ένα.
Τα μάτια μου ανάγκη να σε δουν, για να μην πουν ότι δεν υπάρχεις!
Nice Homies very dope !!
Υπέροχο!
"Παράσιτα μπερδεύουν τη συχνότητα και αλλάζω το ηχόχρωμα
και γράφω για το πώς ρούφηξε από μέσα μου όλη την ερωτική αθωότητα
Ενώ εγώ ρουφούσα απο μέσα της κάθε της ανασφάλεια.."
Ευχαριστώ Πετράν. Be safe.
Πετρο παντα την στιγμη που πρεπει..
Ωραίος φίλε. Συνέχισε έτσι...
Να σε καλά ρε Πέτρο για αυτόν τον δίσκο
Ο χρόνος περνάει και εμείς επιλέγουμε.
Γεια σου ρε Πέτρο..
Kalotaksido 🔥🔥
Δώσε ρε Πέτρο, νιώθουμε
Απιστευτο, απο τα καλυτερα σου
Πολύ συναισθηματικό...
Επέστρεψε!!
Με το που χώρισαν οι δρόμοι μας έπαθα loveοτομή.
🖤
Μα όσο κι αν γράφω θα νιώθω τον πόνο
👌
🔥🔥🔥
"όταν ξέχναγα τους στίχους μου, μου τους θύμιζε κάποια..."
❤️
Εισαι υπεροhoes , μην χαλιεσαι για cumια ρε
To prospathhses etsaksei
Άξιζε η αναμονή πέτραν αλλά μην μας αφήνεις έτσι ..νόμιζα αυτό ήταν.και δεν πέρασα καλά
aderfe mou
Οι φίλοι μου πού είναι...
και σήμερα αναρωτιούμουν πότε θα βγάλεις νέο τραγούδι ρε Πέτρο...
Ανατριχιασα..
καλοταξιδος ο δισκος αδερφέ μου❣️
Πέτρο σαγαπαμε
Μπορώ να πεθάνω ήσυχος τώρα
Ενώ εκείνη με κοιτάζει σαν να έχει πιει κυάνιο
Ενώ άφηνε να τρέχει το νερό και μου λέρωνε το τετράδιο
Είμαι ο πιο καταστροφικός ήρωας από βιβλίο του Μπολάνιο είμαι στο πέμπτο στάδιο αποδέχομαι...
φακ....
Η τέχνη μου λάθος!.....
thelw solo to beat
3:23
Ο πιο αληθινος
Όποιος το παίζει θεός στο μικρόφωνο
Να μην το παίζει θεος είναι ανθρώπινο
βιβες μαν
vgale tin maska giati den krivi tis ekfrasis