Een beetje kort vind ik, eigenlijk wordt enkel de denkoefening redelijk uitgelegd. De rest blijft vaag en dat is jammer. Over de denkoefening. Op een gegeven moment zal men ervaren, en dat kan al vrij snel zijn, dat men niet verder kan omdat men te weinig weet over het voorwerpje. Dan is het zaak om informatie te vergaren - met ons internet is dat vaak goed te doen. Zo kan men bvb. het fabricageproces in kaart brengen, de verkopen, enz. Men stoot vaak op boeiende verhalen. Heel belangrijk: neem een *eenvoudig* voorwerp. Velen beginnen met te complexe dingen. Neem ook iets fysiek. Sommigen vroegen bvb. of ze dat men een gedachte of met een PC-programma, of met een virtueel beeld konden doen. Alles wat niet fysiek is is eerder af te raden, althans bij deze oefening die er ook op gericht is met de gedachten te 'aarden'. Ten slotte. Men zal sowieso ervaren dat men de aandacht aan het voorwerp verliest, ook al hoeft de oefening maar 5-10 minuutjes te duren. Hoe vaak heb ik me er niet op betrapt dat er een herinnering op kwam, dat ik gewoon aan iets anders dacht, .... m.a.w. de aandacht, de focus verliezen! Dan is het zaak om dat net nu vast te pakken op dat moment van het dwalen van de gedachten, om zich dus daar bewust van te zijn van dat moment, en dan te zeggen: en nu ga ik terug naar het voorwerp! En enkel gedachten vormen die te maken hebben met dat voorwerp. Sommigen denken direct dat ze de oefeningen niet goed hebben gedaan. Natuurlijk is dat ergens waar, maar als men telkens weer zich bewust wordt van dat verliezen van focus en men gaat zich nadien terug focussen op het voorwerp, dan wordt men gewaar dat het gaandeweg beter wordt. In feite is het dus ook al een wilsoefening! Belangrijk is (dus) dat men het volhoudt, dat men tijdens de oefening INSPANNINGEN doet om zich te concentreren. Als iemand bvb. er prat op gaat dat hij/zij het perfect heeft kunnen doen zonder inspanning, dan pas is het niet gelukt, dan moet die persoon zich toeleggen op bvb. complexere dingen of op iets waar hij/zij moeite mee heeft, of leren ontdekken waar hij/zij juist minder goed in is. Wat men zegt over het gezamenlijk doen van die oefeningen is heel terecht. We hebben dat 6-7 maand gedaan met een klein groepje en het is verfrissend hoe anderen dat ervaren en ermee omgaan. Alleen doen is lastiger, menigeen begint eraan en mispakken zich: het elke dag 5 à 10 minuutjes doen lijkt een makkie, maar al gauw blijkt dat ongelooflijk moeilijk om vol te houden! Alleen is ook soms risicovoller omdat men een oefening ietwat verkeerd kan doen. Vandaar dat een heldere uitleg met een belichting vanuit verschillende kanten - we hebben toch samen een hoop ervaring? - iets is wat ik mis in deze en andere exposés. Men moet de info overal wat gaan sprokkelen en dat ontmoedigt direct al heel wat mensen. Er zou trouwens ook een Duitstalig boekje bestaan waarin de oefeningen versterkt worden met bepaalde gebaren - iemand die ervan afweet? Heel juist zijn de vemelde resultaten: men staat ergens sterker 'gegrond' in zichzelve maar ook tegenover de buitenwereld, en men bekijkt de zaken milder. Maar bij de denkoefening vooral: men kan zich veel beter concentreren! Hoe vaak vliegen onze gedachten niet heen en weer, continu? Dankzij die oefening en nog een paar andere, kon ik op een gegeven moment een uur geconcentreerd studeren, dat was voor mij lang. Op een gegeven moment was de concentratie 'op', ik keek naar de klok en er was warempel een uur voorbijgevlogen... Ook kon ik bvb. iets lezen waarbij na een tijdje het geluid om me heen compleet verstomde. Zo erg zelfs dat in een ontspanningsruimte met nogal wat volk, men naar mij moest roepen, dan hoorde ik ineens iets vaag, ik keek op en daar stond iemand mijn naam te roepen, en het geluid kwam maar geleidelijk door. Die persoon had blijkbaar mijn naam al een paar keer luid geroepen. Toen zei die ook verwonderd: maar jij kan je nogal concenteren zeg! 😊
Helder uitgelegd! Inspirerend. Bedankt! Leuk Jacco om je op deze manier weer even tegen te komen. Groet, Margaretha van Eeden
Een beetje kort vind ik, eigenlijk wordt enkel de denkoefening redelijk uitgelegd. De rest blijft vaag en dat is jammer.
Over de denkoefening.
Op een gegeven moment zal men ervaren, en dat kan al vrij snel zijn, dat men niet verder kan omdat men te weinig weet over het voorwerpje. Dan is het zaak om informatie te vergaren - met ons internet is dat vaak goed te doen. Zo kan men bvb. het fabricageproces in kaart brengen, de verkopen, enz. Men stoot vaak op boeiende verhalen.
Heel belangrijk: neem een *eenvoudig* voorwerp. Velen beginnen met te complexe dingen. Neem ook iets fysiek. Sommigen vroegen bvb. of ze dat men een gedachte of met een PC-programma, of met een virtueel beeld konden doen. Alles wat niet fysiek is is eerder af te raden, althans bij deze oefening die er ook op gericht is met de gedachten te 'aarden'.
Ten slotte. Men zal sowieso ervaren dat men de aandacht aan het voorwerp verliest, ook al hoeft de oefening maar 5-10 minuutjes te duren. Hoe vaak heb ik me er niet op betrapt dat er een herinnering op kwam, dat ik gewoon aan iets anders dacht, .... m.a.w. de aandacht, de focus verliezen! Dan is het zaak om dat net nu vast te pakken op dat moment van het dwalen van de gedachten, om zich dus daar bewust van te zijn van dat moment, en dan te zeggen: en nu ga ik terug naar het voorwerp! En enkel gedachten vormen die te maken hebben met dat voorwerp. Sommigen denken direct dat ze de oefeningen niet goed hebben gedaan. Natuurlijk is dat ergens waar, maar als men telkens weer zich bewust wordt van dat verliezen van focus en men gaat zich nadien terug focussen op het voorwerp, dan wordt men gewaar dat het gaandeweg beter wordt. In feite is het dus ook al een wilsoefening! Belangrijk is (dus) dat men het volhoudt, dat men tijdens de oefening INSPANNINGEN doet om zich te concentreren. Als iemand bvb. er prat op gaat dat hij/zij het perfect heeft kunnen doen zonder inspanning, dan pas is het niet gelukt, dan moet die persoon zich toeleggen op bvb. complexere dingen of op iets waar hij/zij moeite mee heeft, of leren ontdekken waar hij/zij juist minder goed in is.
Wat men zegt over het gezamenlijk doen van die oefeningen is heel terecht. We hebben dat 6-7 maand gedaan met een klein groepje en het is verfrissend hoe anderen dat ervaren en ermee omgaan. Alleen doen is lastiger, menigeen begint eraan en mispakken zich: het elke dag 5 à 10 minuutjes doen lijkt een makkie, maar al gauw blijkt dat ongelooflijk moeilijk om vol te houden! Alleen is ook soms risicovoller omdat men een oefening ietwat verkeerd kan doen. Vandaar dat een heldere uitleg met een belichting vanuit verschillende kanten - we hebben toch samen een hoop ervaring? - iets is wat ik mis in deze en andere exposés. Men moet de info overal wat gaan sprokkelen en dat ontmoedigt direct al heel wat mensen.
Er zou trouwens ook een Duitstalig boekje bestaan waarin de oefeningen versterkt worden met bepaalde gebaren - iemand die ervan afweet?
Heel juist zijn de vemelde resultaten: men staat ergens sterker 'gegrond' in zichzelve maar ook tegenover de buitenwereld, en men bekijkt de zaken milder. Maar bij de denkoefening vooral: men kan zich veel beter concentreren! Hoe vaak vliegen onze gedachten niet heen en weer, continu? Dankzij die oefening en nog een paar andere, kon ik op een gegeven moment een uur geconcentreerd studeren, dat was voor mij lang. Op een gegeven moment was de concentratie 'op', ik keek naar de klok en er was warempel een uur voorbijgevlogen... Ook kon ik bvb. iets lezen waarbij na een tijdje het geluid om me heen compleet verstomde. Zo erg zelfs dat in een ontspanningsruimte met nogal wat volk, men naar mij moest roepen, dan hoorde ik ineens iets vaag, ik keek op en daar stond iemand mijn naam te roepen, en het geluid kwam maar geleidelijk door. Die persoon had blijkbaar mijn naam al een paar keer luid geroepen. Toen zei die ook verwonderd: maar jij kan je nogal concenteren zeg! 😊
Mooi!