Pantinka, a propo poznawania siebie, to ostatnio mój syn 3,5 roku powiedział coś, co sprawiło, że nie mogę przestać o tym myśleć. Powiedział: "Kocham mamę, tatę, brata (imię) i siebie (imię)." I uśmiechnął się promieniście. I teraz kołoce mi w głowie ... "kocham siebie, kocham siebie." Kiedy to się dzieje, że o tym zapominamy??? Jak musi to być naturalne, że tak małe dziecko o tym wie. 🤔
Ja bym tego nie nazwała narcyzem ponieważ to ma negatywne konotacje. (ale tak dzieci są nastawione na JA, to ich strategia przetrwania 😉). Uważam, że zdrowa miłość do siebie to jeden z kluczowych czynników, które sprawiają, że jesteśmy szcześliwi w życiu. Traktujemy wówczas siebie dobrze, tak jak osobę ktorą kochamy. I moj syn kocha i troszczy się o siebie tak samo jak o swojego brata, czy rodziców. Dla mnie jest najbardziej zaskakujące kiedy zaczynamy o sobie myśleć źle, że nie jesteśmy kompletni, wystarczająco dobrzy. Jako rodzic teraz o tym intensywnie myślę skąd to się bierze? Ocenianie, poprawianie, krytykowanie, "docinanie trawnika", poźniej presja dopasowania do grupy rówieśników. Siedź prosto, nie krzycz, jakie brzydkie, jakie ładne, etc... ten system wychowuje ludzi nie pewnych swojej osobowości.
Ja też jestem introwertyczka i dotarło to do mnie po 50 roku życia a mam obecnie 51 zawsze zastanawiałam się co ze mną jest nie tak, że lubię spędzać sama ze sobą dużo czasu i nie nudzę się mam sporo zainteresowań i uwielbiam szyc przy tym ładuje akumulatory. Nie przepadam za wielkimi imprezami ale są momenty, że smutno mi bo nie mam znajomych nie mam koleżanek nie dbałam o to by mieć relacje koleżeńskie a teraz kiedy dzieci dorastają czuje się samotna . Dzieci nie zastąpią relacji koleżeńskich mają swój świat swoich znajomych .
Mialam napisac inaczej ale nie chce mieszac . Masz duzo rozkminek na swoj temat bardzo negatywnie do siebie podchodzisz .Jestes wspaniala osoba . Bardzo zaradna ,madra , o dobrym sercu kobieta . Oczywisci co widac piekna . Otaczaj sie dobrymi ludzmi . Unikaj tych ktorzy ci złorzeczą. Zadbaj o swoja dusze i cialo . Pozdr ❤❤❤❤❤❤❤❤i dzieki za filmik .
Patrząc na pogłębiające się problemy psychiczne starej gwardii UA-cam’a, dostrzegam jedną wspólną cechę - samotność. A konkretniej brak dobrych ludzi w bliskim otoczeniu.
Moi znajomi w pracy na początku dziwili się gdy mówiłam im na koniec pracy, że cieszę się że wracam już do domu ponieważ cyt. "muszę od was odpocząć". Teraz już rozumieją, że jestem człowiekiem, który ładuje swoje baterie w samotności, a traci energię wśród ludzi 🙂
Tez mam dosc ludzi bardzo szybko, po godzinie w pracy czuję że już mi wystarczy na dziś xD. Dlatego kocham wracać do pustego mieszkania i w ogóle mieszkać sama. Mam wrażenie że ludzie z mojego otoczenia są bardzo śliscy, niedojrzali. Bardzo bym chciała zmienić miejsce zamieszkania i grupę znajomych ale na ten moment nie mam opcji. Relaksuje mnie bieganie mimo że mam czas na to tylko raz w tygodniu. Lubię też piec i przyrządzać zdrowe słodkości. Pozdrawiam znad sernika pistacjowego. 😊
Introwertyzm i ekstrawertyzm jest bardzo zmienny i często zależy od tego, na jakim etapie w życiu jesteśmy i co robimy. Kiedyś pracowałam w gastronomii jako kelnerka i uwielbiałam przebywanie z ludźmi. Oczywiście miałam swoje granice zmęczenia i przebodźcowania, ale nie było dla mnie problemem zagadywać kogoś na ulicy czy prowadzić sympatyczny small talk z panią na kasie w Biedronce. Aktualnie pracuję zdalnie i mam wrażenie, że zdziczałam do reszty, a każde wyjście na spotkanie ze znajomymi kosztuje mnie dużo energii i czuję się lekko pospinana, kiedy muszę iść coś załatwić w miejsce publiczne, gdzieś zadzwonić itd. Stałam się mocno introwertyczna. Część moich znajomych, która przeszła z pracy biurowej na zdalną ma dokładnie to samo. warto się zastanowić, czy siedzenie w domu i praca zdalna jest taka pozytywna i czy paradoksalnie takie wygodne życie nie jest szkodliwe. Ja mam ostatnio takie przemyślenia i czasem tęsknię do pracy fizycznej i z ludźmi, bo mam wrażenie że bardziej się wtedy rozwijałam pod kątem umiejętności interpersonalnych i miałam więcej wyzwań.
Mam identycznie. Jak pracuje zdalnie i nagle wychodzę nawet na zakupy czuję się jak alien, jakbym wyszła z piwnicy.. ciężko sie nagle wbić w to „miejskie życie” to tez mnie kosztuje bardzo dużo energii
Pantinko, również jestem introwertyczką i doskonale rozumiem jak kontakty międzyludzkie potrafią być męczące. Świat, w którym żyjemy jest jednak bardziej skonstruowany pod ekstrawertyków więc też im trochę zazdroszczę, co nie oznacza. Myślę, że warto mówić otwarcie innym o tym jakim się jest i przez to normalizować to, że ludzie są różni i że są wśród nas introwertycy.
Świat nie jest skonstruowany pod ekstrawertyków! tak ty go postrzegasz a ludzie sami się dziela na takich czy innych . Nie ma czegoś takiego jak Świat który nas dzieli 😂 Życie mamy takie jakie chcemy żeby było sami zawsze decydujemy kto będzie obok nas lub może nikogo nie będzie . Mamy wolna wolę ! Pozdr
Dziękuję za ten materiał! Czuję, że jestem na podobnym etapie. Cały czas zbieram się do pójścia na terapię, ale przez ostatnie miesiące zaczęłam sama zauważać mnóstwo rzeczy, o których mówisz. Myślę, że zaczęłam siebie w końcu akceptować po 33 latach i słuchać swoich potrzeb. Zaczęłam się w końcu cieszyć życiem, a nie być przerażona tym, co przyniesie następny dzień. Wiedza i świadomość to klucz do sukcesu. Pozdrawiam cieplutko ❤
Wydaje mi się, że jeżeli to było tylko gadanie, to mogło to być w nurcie humanistycznym. Cieszę się, że znalazłaś super terapię dla siebie. Też jestem na terapii poznawczo-behawioralnej i widzę mega efekty. Też miałam tak, że nie znałam siebie. Nikt mnie nigdy nie nauczył wsłuchiwać się w swoje potrzeby. Zawsze gdy czułam się gorzej miałam raczej takie podejście, że "znowu mi odwala", "znowu robię problem i nie wiem, o co mi chodzi" i złość na samą siebie. A teraz wsłuchuje się w siebie i obserwuje, co sprawia, że gorzej się czuję, co wolę robić, itp. :)
Pantinko, dzięki za ten odcinek ❤ Sama ostatnio mam gorszy czas po 6 latach leczenia psychiatrycznego mam nową diagnozę i też prubuję to sobie w głowie poukładać. Ten odcinek dał mi jedno, też sobie uzmysłowiłam, że kłamię aby się z czegoś wytłumaczyć - zazwyczaj nie spotykaniem się nie wychodzeniem. Jedyny minus u mnie to brak pieniędzy na terapię, więc jestem skazana na NFZ i czekanie 2 lata :(. Miłego dnia!
Też jestem introwertykiem, dobrze się czuję ze sobą, wśród ludzi czuję się przebodźcowana, nawet wśród tych najbliższych.. co nie znaczy, że czasami ludzi mi brakuje i lubię też "wyjść do świata" , ale na swoich warunkach.. Nie wszyscy jesteśmy jednakowi, są introwertycy i ekstrawertycy i to jest ok.... Uważam, że nie możemy mieć wyrzutów sumienia z powodu tego kim jesteśmy... a tak z ciekawości zapytam, czy ekstrawertyk chodziłby na terapię z powodu tego, że źle się czuje sam ze sobą i cały czas "musi" być wśród ludzi.... ? czemu tylko introwertycy muszą być INNI ?
introwertycy to zazwyczaj " stare dusze" widzą więcej czują więcej . Mają dużo empatii 🪶 przypomniał mi się wspaniały tekst przeczytany w necie : " wszyscy mówią introwertykom żeby wyszedł do ludzi , ale nikt nie powie ekstrawertykom żeby zamknął gę be 😆😆 ja sama jestem ultra samotnikiem ,wkońcu zaakceptowałam ta cechę i nikt mi życia nie będzie układał są chwile ,że mam powrót ogromnych wyrzutów sumienia ,bo uciekam od ludzi choćby na pół godziny żeby zrzucić przebodźcowanie. Zrezygnowałam z pracy w której miałam duże zarobki , miałam nawrót depresji i przytłaczał mnie ogrom ludzi. Teraz pracuję z garstką osób i jestem szczęśliwsza.
Jesteśmy bardzo podobne, szczególnie jeśli chodzi o konfrontacje, tłumaczenie się oraz odpoczynkiem podczas bycia samemu. Gdy jestem wykończona, to lubię jechać sama do miasta na kawę i ciasto, najlepiej usiąść gdzieś "w kącie", z nikim nie rozmawiać, mieć ciszę i spokój, potem zakupy i od razu czuję się inaczej. Albo siłownia + słuchawki, żadnych rozmów z ludźmi...
Paulina, nie jesteś introwertyczką (przeczą temu rzeczy, które robiłaś w ostatnich latach), tylko kobietą z depresją, a opowiadanie o swoich stanach emocjonalnych obcym ludziom z internetu na etapie totalnego zjazdu (który dzieje się ewidentnie od dłuższego czasu), jest najgorszym, co można sobie zrobić w takiej sytuacji. Dziwię się też "fanom", którzy Cię za to chwalą, zachęcając Cię do jeszcze większego odkrywania się, zamiast kibicować Ci w powrocie do zdrowia i namawiać to wycofania i zadbania o siebie w ciszy. Znajdź proszę dobrego psychiatrę, który postawi Cię na nogi, otocz się kilkoma dobrymi ludźmi i nie zasilaj swoim smutkiem chorej energii totalnie obcych Ci ludzi zza ekranu, dopóki nie poczujesz się lepiej. To tylko pozorna bliskość. Nie ma też sensu się męczyć, bo obecnie leki są tak dobre, że w miesiąc mogą przynieść większy spokój w głowie i ochotę do życia.
Halko 🙆🏼♀️ a jak osoba z internetu może tak pewnie twierdzić, że Pantinka nie jest introwertykiem? 🙆🏼♀️ przecież internet to tylko wycinek całego życia. Introwertyk też potrafi zachowywać się z pozoru jak ekstrawertyk. Wielu introwertyków nie mówi nawet o tym, że potrzebuje odpocząć od ludzi. A co do nagrywania i wycofania się... Co jeśli właśnie to montowanie filmów i gadanie do kamery jest w pewien sposób pomocne w przemyśleniu tego co się aktualnie dzieje? Może nie narzucajmy tak od razu Pantince tego co ma robić i jak postępować? W końcu to dorosła kobieta, która bardzo dobrze wie czego jej najbardziej potrzeba, jest pod opieką specjalisty, ma wokół siebie przyjaciół, którzy przy niej są. Serio musimy od razu narzucać zrób to i tamto, to Ci na pewno pomoże? A co do leków, to pamiętajmy, że każdy przypadek jest inny i de facto nie jesteśmy specjalistami współpracującymi z Pantinką, by mówić, że to Ci pomoże w miesiąc nie ma sensu się męczyć. Terapia to jest proces, a dochodzenie do stanu równowagi nie dzieje się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.
Też uważam, że Patinka nie powinna, aż tak bardzo otwierać sie przed światem ze swoimi problemami. Pewne rzeczy, stany emocjonalne powinna zachować dla siebie. Zbytnia wylewność w tym temacie nie przyniesie nic dobrego.
Też jestem introwertyczką i na co dzień tego aż tak nie odczuwam, bo po powrocie do domu ze studiów spędzam resztę czasu sama i dosyć szybko jestem w stanie naładować baterie, ale zauważyłam, że nie jestem w stanie wyjeżdżać nigdzie ze znajomymi. Ogromny problem sprawiają mi wyjazdy chociażby na jedną noc, bo drugiego dnia czuję potrzebę bycia samej, w swojej komfortowej przestrzeni i bycie z ludźmi i zmuszanie się do robienia czegoś, bo przecież zaplanowaliśmy wyjazd, powoduje u mnie ogromną frustrację. Często mam przez to poczucie winy, bo przestałam wyjeżdżać gdziekolwiek ze znajomymi, przestali mnie wręcz zapraszać i ciągle siedzę sama i nie poznaję świata, bo bycie poza domem wśród ludzi, gdzie nie mam swojego miejsca i czasu na odpoczynek sprawia mi takie trudności, że po całym dniu mam ochotę płakać ze zmęczenia i wypominam sobie, że znowu pojechałam wiedząc, że nie będę się dobrze bawić. Ciekawe jest to, że na wyjazdach z rodziną już tego problemu nie mam, bo żyję z nimi na co dzień i mimo że jestem z ludźmi i nie mam swojej przestrzeni, to oni są dla mnie takim komfortem, w którym potrafię wypocząć.
Jak czytam komentarze pod tym vlogiem jak to eksperci z internetu diagnozują cię tylko dlatego, że opowiadasz w filmie, że zbytnia ekstrawertyczność doprowadza cię do momentu, w którym potrzebujesz odpocząć od ludzi, to ręce mi opadają. Doskonale rozumiem twój problem z przesytem ludzi i nadmiernym socjalem i potrzebą odreagowania go. Mam dokładnie to samo i nie, nie jest z nami nic nie tak, po prostu są różne typy ludzi i nie każdy po zakrapianej imprezie lub 2 tygodniach spędzonych dzień w dzień z ludźmi (gdzie np na co dzień mieszka sam) będzie miał ochotę dalej się socjalizować i nie poczuje, że potrzebny mu odpoczynek. Wspieram mocno i cieszę się, że opowiadasz o takich rzeczach w internecie. Dzięki temu na pewno wiele osób takich jak ja czuje po prostu wsparcie
No tak, ale możesz pozwolić sobie na takie odpoczywanie w zaciszu, a co jak trzeba chodzić do pracy, a tam wiadomo jak w dzisiejszych czasach potrafi być. Co wtedy ?
Może nie jesteś introwertyczką, a problem tkwi w tym, że ludzie, których spotykasz, przy bliższym poznaniu nie są dla ciebie interesujący. Może dlatego wolisz zostać w domu, bo dla ciebie nie jest atrakcyjna impreza, gdzie tak naprawdę nie masz z kim pogadać. Pomyślałam o tym, gdy wspomiałaś tego chłopaka z Bombaju, bo ci się fajnie z nim rozmawiało. Rzecz w tym, by ludzie ze sobą rozmawiali.
Albo że nie umie nawiązać głębszej relacji bo się boi zależności, odrzucenia itp. Myślę, że nie jest w stanie wejść w relacje chociaż by chciała. Sama je sabotuje. Mówiła o tym wiele razy. To nie jest tylko kwestia zasiedzenia w domu tylko dużo głębszy problem w środku. Chcesz bliskości ale się jej boisz i się wycofujesz.
Ludzie, których poznaje są nudni? No ja tam osobiście cenie sobie nudnych ludzi bo są tacy przewidywalni, bezpieczni i mniejsza szansa, że coś Ci odstawią. Na przyjaciół i partnera najlepsza opcja ;p A tak poza tym, to chyba ludzie mogą być dla kogoś nudni bo ten ktoś potrzebuje więcej szalonych bodźców, niepewności itp. Jak się kogoś bardziej pozna to chyba staje się mniej nudny. Niektórzy po prostu nie emanuja sobą, myślami i zainteresowaniami na prawo i lewo. W sensie pewnie wiele osób zyska jak się kogoś bardziej pozna.
Jako, że dużo mówię w towarzystwie, jestem otwarta, mówię o swoich uczuciach, wyznaczam granice, potrafię się konfrontować itd itp zawsze myślałam, że jestem ekstrawertyczką, ale z czasem zauważyłam, że mimo wszystko jestem zawsze wykończona zbyt długim przebywaniem z ludźmi. Czasami maskujemy to kim jesteśmy, stąd ciężko nam dotrzeć do sedna.
Hejka! Ja jestem raczej pół na pół intro i ekstra (wg testów) :) Spotkania z ludźmi są super kiedy jestem na nie nastawiona, ale odpoczynek po nich jest tak samo potrzebny :) Buziaki z Madery!
Super, że nagrywasz i mówisz co naprawdę czujesz, bo widać, że to pomaga samej Tobie ale i wielu osobom. Mam wrażenie, że jesteśmy przyjaciółkami i zawsze poprawiasz mi humor
Zajmij się sportem to cię wyleczy wyjdź z domu .Nie myśl czy coś robisz dobrze czy źle Nie masz wokół siebie prawdziwych przyjaciół ,całe życie sama sama jak komuś zaufałaś to później rozczarowanie , przykre wiem . Wypełnij czas nie siedź w domu uważaj na ludzi bo wiedząc ze jesteś w zawirowaniu będą próbować to wykorzystać .Zycie jest Ciężkie może wszystko ładnie wyglądać w okół ładnie się uśmiechać ale …. Z terapii na terapię , słuchaj własnego serca jeśli myślisz że nie widzisz poprawy a ktoś mówi że widzi duże postępy ,to według mnie mówi to co chciałabyś usłyszeć .Pomysl co sprawia Tobie największą przyjemność i rób to czuj się sama ze sobą dobrze .Nikt za Ciebie życia nie przeżyje .Wiekszosc tobie zazdrości i dla tego piszą negatywne komentarze , pamiętaj każdy zły komentarz na twój temat to zazdrosny 👿 .Masz ręce masz nogi masz widzisz świat . Ciesz się wyjdź z domu nie ufaj nikomu 😊. Zdrowia życzę
Wydajesz mi sie bardzo ciepla i szczera osoba. Mnie rowniez ,zdumiewa fakt ladowania baterii Introwertyczki poprzez mowienie o swoich emocjach do kilkudziesieciu tysiecy osob ale jest to kontakt niebezposredni wiec paradoksalnie pozwala pozostać niejako w strefie komfortu
Ja znowu jestem ekstrawertykiem i minusem tego jest, ze czasem nie umiem byc sama ze soba plus ludzie czesto nie widza, ze psychicznie jestes na dnie, bo jestes spolecznym wodzirejem…
Mój introwertyzm najbardziej ujawnia się w pracy :D o matko nic mnie tak nie męczy jak ludzie z pracy. W życiu prywatnym otaczam się osobami, którymi chcę być otaczana. W pracy niestety nie wybieram sobie współpracowników. Z niektórymi nie chciałabym nigdy mieć kontaktu w życiu prywatnym. Bateria po pracy to totalny 2%. Nauczyłam się z tym żyć i pracuję nad tym, aby czasem po prostu się wyłączać ze spotkań (umysłowo), nie komentować, nie brać udziału w dyskusjach, które mnie nie obchodzą (kłótnie, afery, plotki) - konkret, spokój i dbanie o swoje zdrowie psychiczne :D Zadanie, wykonanie i nara.
Ja mam dosc mojego szefa ktory klamie prosto w twarz. Niestety z dnia na dzien nie moge rzycic pracy(hipoteka). Mam postanowienie odkurzyc swoje CV i szukac nowej pracy. Pozdrawiam wszystkich ❤
Nie jesteś introwertykiem, pokazujesz swoje bardzo prywatne emocje przed ok 10 tyś widzów. Introwertyk tak nie robi. Jeżeli musisz odpocząć od swoich znajomych to oni moga byc zwyczajnie nudni. To jak ich nazywasz juz troche mowi o twoim podejściu do niech 'facet' 'koleś' itd.
Zauważyłam że ludzie " odczepiana się " odrazu jak się jest właśnie asertywnym i mówi się porosto z mostu " jestem zmęczona chce odpocząć " niż jakieś klamkolenie ze a muszę to i to .. no i wtedy ta osoba będzie odpowiadać " pracujesz bo chcesz ... Itp "
Widzę,że ty byś w takum razie przy mnie czuła dobrze i ładowała przy mboe energię. Tak nawet mówią znajomi ,że przy mnie się wyciszają też . No ale ja póki co tk nawet na Bali się nie wybieram z właściwie to nigdzie bo mi sie nie chce 😂😊
Jak słucham tego co mówisz, myślę sobie "byłam tam", i to bardzo niedawno. Wspaniałe że jesteś na takiej drodze do siebie. I chcę Ci powiedzieć, że dalej jest fajnie kiedy myślisz, mówisz, czujesz i robisz to samo. Pozdrawiam! A! I ta nauka nie ma końca 😂. Ale ja to lubię.
Pantinka, miałam podobne problemy co Ty, pogłębiły się u mnie i u wielu moich znajomych podczas pandemii. Przyczyna? - izolacja. Jesteśmy zwierzętami stadnymi. Potrzebujemy funkcjonować wśród ludzi, w swojej większej bądź mniejszej grupie w której spotykamy się na codzień na przykład w pracy. Na prawdę stały kontakt z ludźmi potrafi leczyć, stała izolacja tylko pogłębia problemy.
Masz teraz chyba gorszy okres w swoim życiu ale to chyba naturalne. Wszyscy chcielibyśmy mieć życie jak na instagramie, ale realia są takie że piękne są chwile a codzienność czasem przygniata. U mnie też jest różnie, ale nauczyłam się że nie zawsze muszę żyć na 100%, czasem warto zwolnić nawet jak jest nudno. Trzymaj się i powodzenia w Twojej drodze.
Chyba z rok nie zaglądałem do Ciebie😊 ale ten odcinek idealnie trafiony. Ja starszy ciut a te same problemy😅, introwertyk (raczej) chociaż jak trafię na fajnych ludzi to ich zagadam, ale w głowie mnóstwo do naprawienia. Mogłabyś być moja terapeutka z tą wiedzą 😇.
W jakim nurcie masz obecna terapię ? U mnie gestalt, ponad 2 lata ale czuję, że już to tylko gadanie nie wystarcza, że jestem na zupełnie innym poziomie rozwoju i chyba potrzebuje innego nurtu terapii ale chwilowego "odpoczynku" od terapii. Co do tych emocji związanych z ludźmi mam dokładnie tak samo. Gdy czuję się przebodzcowana uciekam ładowac baterie przy naturze i zwierzętach ❤ Powodzenia w dalszym rozwoju i poznawaniu siebie. Piękna droga😊
Też chodzę na terapię już 7 rok i zadam Ci takie pytanie: Powiedziałaś terapeutce, że myślisz o innym nurcie i że czujesz się na innym poziomie rozwoju? Bo taka rozmowa z teraputą już otwiera nowe drzwi. A i jeszcze czy po 2 latach nie czujesz np. że zaczynasz tworzyć relacje z terapeutą i to Cię zaczyna przerażać? Bo to są ważne myśli, te o kończeniu i zmianie, ale warto z terapeutą to poruszyć.
Mam wrażenie, że większość osób co mówi, że ma problemy takie jak ty, to są osoby, które mają tylko jeden problem- za dużo i za intensywnie o wszystkim myślą i analizują. A terapia wręcz pogłębia ten problem, bo pokazuje, że są jeszcze tysiące innych rzeczy, o których nigdy by się nie pomyślało i nagle stają się kolejnymi problemami.
Mieszkasz sama na odludziu i trochę “dziczejesz”, Ty nie żyjesz Ty się ciągle męczysz życiem a kto by z Tobą był męczyłbym się z Tobą , takie to wszystko przeanalizowane, nic spontaniczności i lekkości
@@Sandra.252 chyba przez niego jest ten dół, wcześniej przecież była radosna i podekscytowana w jego temacie... Mnie się wydaje , że nieudana sytuacja i zawód potęgują to czepianie się siebie. Sama tak mam jak mi nie wyjdzie z kimś.
@@fantasiazplatkami musisz się wzmocnić ona tez.. ja wiem o co jej chodzi chciałaby faceta u siebie w domku na stałe do relacji jak w Polsce ale na Bali może być trudno o to. Jaki problem przeprowadzić się do niego jak już? Mieli razem podróżować chciał ja ze sobą zabierać dobrze by jej to zrobiło. Ty natomiast wzmocnij się pomysł ze facet to tylko dodatek nie chce być? Proszę bardzo droga wolna 💪🏼😘pzdr. Wzmocnij głowę żaden facet nie jest ważniejszy od Ciebie samej. Nie dawaj im ważności
@@Sandra.252 chyba u nich wyszła różnica charakteru w czasie pobytu w Australii. Samotność jest ciężka, szczególnie w wieku 35+ i wyżej. Brak bliskiej osoby i człowiek skupia się na sobie, popada w wątpliwości. I dzieje się to co widać ☹
Ja jestem bardzo dużą introwertyczką. Z tego powodu ciężko mi znaleźć partnera. No ale nie można mieć wszystkiego, choć jest to przykre, że jestem sama. Co do wyjazdów to ja wyjeżdżam na mają tydzień na urlop bo tak po tygodniu bardzo tęskno mi do domu
Życzę ci, że znajdziesz :). Moj mąż jest totalnym no-life'm 🤷♀️. Trochę przez covid "zdziczał" ( odkrył, że praca zdalna to jego powołanie 😂 ). Ale i tak go kocham. Cóż taka jego uroda.
Ludzie nie muszą Cię lubić , ludzie nie muszą Cię kochać . Ale kiedy spojrzysz w lustro upewnij się że kochasz to co widzisz :-) Udanego weekendu Paula :-)
Od paru lat oglądam Twoje filmy i sory, ale odczuwam częste narzekanie, zastanawianie się nad tym dlaczego to, a dlaczego tamto. A bo zycie tak wygląda, nie zawsze jak w naszych marzeniach. Ludzie mają wiele problemów, ale nie wszyscy mają czas na to,aby ciągle rozmyślać. Nie musisz przebywać z LUDŹMI 24h (co jest ciagle dziwnie podkreślane), spedzanie czasu samemu to normalna rzecz i odpoczynek tzw. reset, ale zamykanie się i rozmyslanie na tym o czym mowisz to dość dziwny zabieg. Jesteś jeszcze młoda i zdrowa to najwazniejsze, rób na co dzien to na co masz ochotę, korzystaj z życia, lub pomyśl nad rozwojem osobistym, pracą na pelny etat po 8-10h dziennie, jak to mowią praca jest lekiem na wszystko, czasami trzeba powalczyc z lenistwem, a jak juz tak bardzo Ci sie nie chce to pomysl nad częstszym spedzaniem czasu z rodziną i bliskimi, ktorzy dają Ci dobrą energię
Czy uprawiasz jakiś sport regularnie? Chodzisz na siłownie się wypocić? Tańczyłaś kiedyś, jaki sport teraz czy uprawiasz? Ah odstaw totalnie alkohol i kawę. Niczym się nie pobudzaj. Jeśli bierzesz leki odstaw to
W Polsce wszyscy którzy odbiegają od "normy" są kosmitami. Polska "norma" to też, niestety, permanentne ocenianie cudzego życia i stanu zdrowia, poziomu czystości na chacie its, itp. Upiorne i powszechne i bardzo widoczne min. w komentarzach na yt.
Przylec do Europy zrób sobie tour z koleżanka czy siostra południowa Europa, mykonos, Ibiza, marbella. Zabaw się trochę, poznaj kogoś. Wstąp do Londynu na pare dni , odskocznia od Azji wyspy dobrze ci zrobi
Pantinka, a propo poznawania siebie, to ostatnio mój syn 3,5 roku powiedział coś, co sprawiło, że nie mogę przestać o tym myśleć. Powiedział: "Kocham mamę, tatę, brata (imię) i siebie (imię)." I uśmiechnął się promieniście.
I teraz kołoce mi w głowie ... "kocham siebie, kocham siebie."
Kiedy to się dzieje, że o tym zapominamy??? Jak musi to być naturalne, że tak małe dziecko o tym wie. 🤔
Kto testowal włoski BIOTAD PLUS? 💪
piekne ;-)
Bo dzieci sa narcyzami to naturalny proces rozwoju 😃
Ja bym tego nie nazwała narcyzem ponieważ to ma negatywne konotacje. (ale tak dzieci są nastawione na JA, to ich strategia przetrwania 😉). Uważam, że zdrowa miłość do siebie to jeden z kluczowych czynników, które sprawiają, że jesteśmy szcześliwi w życiu. Traktujemy wówczas siebie dobrze, tak jak osobę ktorą kochamy. I moj syn kocha i troszczy się o siebie tak samo jak o swojego brata, czy rodziców.
Dla mnie jest najbardziej zaskakujące kiedy zaczynamy o sobie myśleć źle, że nie jesteśmy kompletni, wystarczająco dobrzy. Jako rodzic teraz o tym intensywnie myślę skąd to się bierze? Ocenianie, poprawianie, krytykowanie, "docinanie trawnika", poźniej presja dopasowania do grupy rówieśników. Siedź prosto, nie krzycz, jakie brzydkie, jakie ładne, etc... ten system wychowuje ludzi nie pewnych swojej osobowości.
Ja też jestem introwertyczka i dotarło to do mnie po 50 roku życia a mam obecnie 51 zawsze zastanawiałam się co ze mną jest nie tak, że lubię spędzać sama ze sobą dużo czasu i nie nudzę się mam sporo zainteresowań i uwielbiam szyc przy tym ładuje akumulatory. Nie przepadam za wielkimi imprezami ale są momenty, że smutno mi bo nie mam znajomych nie mam koleżanek nie dbałam o to by mieć relacje koleżeńskie a teraz kiedy dzieci dorastają czuje się samotna . Dzieci nie zastąpią relacji koleżeńskich mają swój świat swoich znajomych .
Nigdy nie jest za późno aby poznać jakąś koleżankę albo odnowić stare znajomości. Spróbuj! Życzę powodzenia ❤
Mialam napisac inaczej ale nie chce mieszac . Masz duzo rozkminek na swoj temat bardzo negatywnie do siebie podchodzisz .Jestes wspaniala osoba . Bardzo zaradna ,madra , o dobrym sercu kobieta . Oczywisci co widac piekna . Otaczaj sie dobrymi ludzmi . Unikaj tych ktorzy ci złorzeczą. Zadbaj o swoja dusze i cialo . Pozdr ❤❤❤❤❤❤❤❤i dzieki za filmik .
Patrząc na pogłębiające się problemy psychiczne starej gwardii UA-cam’a, dostrzegam jedną wspólną cechę - samotność. A konkretniej brak dobrych ludzi w bliskim otoczeniu.
Moi znajomi w pracy na początku dziwili się gdy mówiłam im na koniec pracy, że cieszę się że wracam już do domu ponieważ cyt. "muszę od was odpocząć". Teraz już rozumieją, że jestem człowiekiem, który ładuje swoje baterie w samotności, a traci energię wśród ludzi 🙂
Oglądam Twój film i mam ochotę Cię przytulić :) jestem pewna, że poradzisz sobie ze wszystkim
Tez mam dosc ludzi bardzo szybko, po godzinie w pracy czuję że już mi wystarczy na dziś xD. Dlatego kocham wracać do pustego mieszkania i w ogóle mieszkać sama. Mam wrażenie że ludzie z mojego otoczenia są bardzo śliscy, niedojrzali. Bardzo bym chciała zmienić miejsce zamieszkania i grupę znajomych ale na ten moment nie mam opcji. Relaksuje mnie bieganie mimo że mam czas na to tylko raz w tygodniu. Lubię też piec i przyrządzać zdrowe słodkości. Pozdrawiam znad sernika pistacjowego. 😊
❤
Ta bluzeczka jest prześliczna. Piękne kolory
Introwertyzm i ekstrawertyzm jest bardzo zmienny i często zależy od tego, na jakim etapie w życiu jesteśmy i co robimy. Kiedyś pracowałam w gastronomii jako kelnerka i uwielbiałam przebywanie z ludźmi. Oczywiście miałam swoje granice zmęczenia i przebodźcowania, ale nie było dla mnie problemem zagadywać kogoś na ulicy czy prowadzić sympatyczny small talk z panią na kasie w Biedronce. Aktualnie pracuję zdalnie i mam wrażenie, że zdziczałam do reszty, a każde wyjście na spotkanie ze znajomymi kosztuje mnie dużo energii i czuję się lekko pospinana, kiedy muszę iść coś załatwić w miejsce publiczne, gdzieś zadzwonić itd. Stałam się mocno introwertyczna. Część moich znajomych, która przeszła z pracy biurowej na zdalną ma dokładnie to samo. warto się zastanowić, czy siedzenie w domu i praca zdalna jest taka pozytywna i czy paradoksalnie takie wygodne życie nie jest szkodliwe. Ja mam ostatnio takie przemyślenia i czasem tęsknię do pracy fizycznej i z ludźmi, bo mam wrażenie że bardziej się wtedy rozwijałam pod kątem umiejętności interpersonalnych i miałam więcej wyzwań.
Mam tak samo❤ pozdrawiam
Dokładnie tak jest, bardzo dobry komentarz
Mam identycznie. Jak pracuje zdalnie i nagle wychodzę nawet na zakupy czuję się jak alien, jakbym wyszła z piwnicy.. ciężko sie nagle wbić w to „miejskie życie” to tez mnie kosztuje bardzo dużo energii
Bardzo fajny upcyklingowy klimat domku.
Przepiękny jest ten top, jestem pod wrażeniem ❤ Jejku to mój najgorszy koszmar, kiedy sluchawki niedziałają podczas podróży z innymi ludźmi 🙈
Pięknie wyglądasz w tym topie, w tym kadrze, w tym... nastroju. 😊
Pantinko, również jestem introwertyczką i doskonale rozumiem jak kontakty międzyludzkie potrafią być męczące. Świat, w którym żyjemy jest jednak bardziej skonstruowany pod ekstrawertyków więc też im trochę zazdroszczę, co nie oznacza. Myślę, że warto mówić otwarcie innym o tym jakim się jest i przez to normalizować to, że ludzie są różni i że są wśród nas introwertycy.
Świat nie jest skonstruowany pod ekstrawertyków! tak ty go postrzegasz a ludzie sami się dziela na takich czy innych . Nie ma czegoś takiego jak Świat który nas dzieli 😂 Życie mamy takie jakie chcemy żeby było sami zawsze decydujemy kto będzie obok nas lub może nikogo nie będzie . Mamy wolna wolę ! Pozdr
Dziękuję za ten materiał! Czuję, że jestem na podobnym etapie. Cały czas zbieram się do pójścia na terapię, ale przez ostatnie miesiące zaczęłam sama zauważać mnóstwo rzeczy, o których mówisz. Myślę, że zaczęłam siebie w końcu akceptować po 33 latach i słuchać swoich potrzeb. Zaczęłam się w końcu cieszyć życiem, a nie być przerażona tym, co przyniesie następny dzień. Wiedza i świadomość to klucz do sukcesu. Pozdrawiam cieplutko ❤
Wydaje mi się, że jeżeli to było tylko gadanie, to mogło to być w nurcie humanistycznym. Cieszę się, że znalazłaś super terapię dla siebie. Też jestem na terapii poznawczo-behawioralnej i widzę mega efekty. Też miałam tak, że nie znałam siebie. Nikt mnie nigdy nie nauczył wsłuchiwać się w swoje potrzeby. Zawsze gdy czułam się gorzej miałam raczej takie podejście, że "znowu mi odwala", "znowu robię problem i nie wiem, o co mi chodzi" i złość na samą siebie. A teraz wsłuchuje się w siebie i obserwuje, co sprawia, że gorzej się czuję, co wolę robić, itp. :)
*Ten kadr idealnie pasuje do Twojego outfitu!* 😃
Czułam niesamowity spokój i zrozumienie przy tym filmiku. Tyle podobieństw, podobnych odczuć, zachowań... podsumowując: rozumiem Cię. 😊❤
A ja aspołeczny i dobrze mi z tym. :P
Antyspołeczność to psychopatia. Zapewne chodziło o aspołeczność, która jest czymś innym.
@@m65537 poprawiłem, no źle napisałem:)
Ja też jestem mega introwertykiem. Fajnie jest pobyć z ludzimi ale po ten chce iść do domu bo jestem zmęczona 🥴
Pantinko, dzięki za ten odcinek ❤ Sama ostatnio mam gorszy czas po 6 latach leczenia psychiatrycznego mam nową diagnozę i też prubuję to sobie w głowie poukładać. Ten odcinek dał mi jedno, też sobie uzmysłowiłam, że kłamię aby się z czegoś wytłumaczyć - zazwyczaj nie spotykaniem się nie wychodzeniem. Jedyny minus u mnie to brak pieniędzy na terapię, więc jestem skazana na NFZ i czekanie 2 lata :(. Miłego dnia!
Też jestem introwertykiem, dobrze się czuję ze sobą, wśród ludzi czuję się przebodźcowana, nawet wśród tych najbliższych.. co nie znaczy, że czasami ludzi mi brakuje i lubię też "wyjść do świata" , ale na swoich warunkach.. Nie wszyscy jesteśmy jednakowi, są introwertycy i ekstrawertycy i to jest ok.... Uważam, że nie możemy mieć wyrzutów sumienia z powodu tego kim jesteśmy... a tak z ciekawości zapytam, czy ekstrawertyk chodziłby na terapię z powodu tego, że źle się czuje sam ze sobą i cały czas "musi" być wśród ludzi.... ? czemu tylko introwertycy muszą być INNI ?
Super Pantinko że się z nami dzielisz swoimi przemyśleniami u mnie ostatnio straszna blokada o mówieniu o sobie i problemach 😢
introwertycy to zazwyczaj " stare dusze" widzą więcej czują więcej . Mają dużo empatii 🪶
przypomniał mi się wspaniały tekst przeczytany w necie :
" wszyscy mówią introwertykom żeby wyszedł do ludzi , ale nikt nie powie ekstrawertykom żeby zamknął gę be 😆😆
ja sama jestem ultra samotnikiem ,wkońcu zaakceptowałam ta cechę i nikt mi życia nie będzie układał są chwile ,że mam powrót ogromnych wyrzutów sumienia ,bo uciekam od ludzi choćby na pół godziny żeby zrzucić przebodźcowanie.
Zrezygnowałam z pracy w której miałam duże zarobki , miałam nawrót depresji i przytłaczał mnie ogrom ludzi. Teraz pracuję z garstką osób i jestem szczęśliwsza.
Czasami lubię być w towarzystwie, a czasami chcę być sama. Pozdrawiam.
Jesteśmy bardzo podobne, szczególnie jeśli chodzi o konfrontacje, tłumaczenie się oraz odpoczynkiem podczas bycia samemu. Gdy jestem wykończona, to lubię jechać sama do miasta na kawę i ciasto, najlepiej usiąść gdzieś "w kącie", z nikim nie rozmawiać, mieć ciszę i spokój, potem zakupy i od razu czuję się inaczej. Albo siłownia + słuchawki, żadnych rozmów z ludźmi...
Paulina, nie jesteś introwertyczką (przeczą temu rzeczy, które robiłaś w ostatnich latach), tylko kobietą z depresją, a opowiadanie o swoich stanach emocjonalnych obcym ludziom z internetu na etapie totalnego zjazdu (który dzieje się ewidentnie od dłuższego czasu), jest najgorszym, co można sobie zrobić w takiej sytuacji. Dziwię się też "fanom", którzy Cię za to chwalą, zachęcając Cię do jeszcze większego odkrywania się, zamiast kibicować Ci w powrocie do zdrowia i namawiać to wycofania i zadbania o siebie w ciszy. Znajdź proszę dobrego psychiatrę, który postawi Cię na nogi, otocz się kilkoma dobrymi ludźmi i nie zasilaj swoim smutkiem chorej energii totalnie obcych Ci ludzi zza ekranu, dopóki nie poczujesz się lepiej. To tylko pozorna bliskość. Nie ma też sensu się męczyć, bo obecnie leki są tak dobre, że w miesiąc mogą przynieść większy spokój w głowie i ochotę do życia.
Pantinka bierze leki od psychiatry
Halko 🙆🏼♀️ a jak osoba z internetu może tak pewnie twierdzić, że Pantinka nie jest introwertykiem? 🙆🏼♀️ przecież internet to tylko wycinek całego życia.
Introwertyk też potrafi zachowywać się z pozoru jak ekstrawertyk. Wielu introwertyków nie mówi nawet o tym, że potrzebuje odpocząć od ludzi.
A co do nagrywania i wycofania się... Co jeśli właśnie to montowanie filmów i gadanie do kamery jest w pewien sposób pomocne w przemyśleniu tego co się aktualnie dzieje? Może nie narzucajmy tak od razu Pantince tego co ma robić i jak postępować? W końcu to dorosła kobieta, która bardzo dobrze wie czego jej najbardziej potrzeba, jest pod opieką specjalisty, ma wokół siebie przyjaciół, którzy przy niej są. Serio musimy od razu narzucać zrób to i tamto, to Ci na pewno pomoże?
A co do leków, to pamiętajmy, że każdy przypadek jest inny i de facto nie jesteśmy specjalistami współpracującymi z Pantinką, by mówić, że to Ci pomoże w miesiąc nie ma sensu się męczyć. Terapia to jest proces, a dochodzenie do stanu równowagi nie dzieje się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.
Też uważam, że Patinka nie powinna, aż tak bardzo otwierać sie przed światem ze swoimi problemami. Pewne rzeczy, stany emocjonalne powinna zachować dla siebie. Zbytnia wylewność w tym temacie nie przyniesie nic dobrego.
@@ewanowak2068 Bierze leki, ale ciągle miesza je z alkoholem...
@@hayoon-hg9ud Przecież mówiła, że bardzo rzadko pije alkohol
Też jestem introwertyczką i na co dzień tego aż tak nie odczuwam, bo po powrocie do domu ze studiów spędzam resztę czasu sama i dosyć szybko jestem w stanie naładować baterie, ale zauważyłam, że nie jestem w stanie wyjeżdżać nigdzie ze znajomymi. Ogromny problem sprawiają mi wyjazdy chociażby na jedną noc, bo drugiego dnia czuję potrzebę bycia samej, w swojej komfortowej przestrzeni i bycie z ludźmi i zmuszanie się do robienia czegoś, bo przecież zaplanowaliśmy wyjazd, powoduje u mnie ogromną frustrację. Często mam przez to poczucie winy, bo przestałam wyjeżdżać gdziekolwiek ze znajomymi, przestali mnie wręcz zapraszać i ciągle siedzę sama i nie poznaję świata, bo bycie poza domem wśród ludzi, gdzie nie mam swojego miejsca i czasu na odpoczynek sprawia mi takie trudności, że po całym dniu mam ochotę płakać ze zmęczenia i wypominam sobie, że znowu pojechałam wiedząc, że nie będę się dobrze bawić. Ciekawe jest to, że na wyjazdach z rodziną już tego problemu nie mam, bo żyję z nimi na co dzień i mimo że jestem z ludźmi i nie mam swojej przestrzeni, to oni są dla mnie takim komfortem, w którym potrafię wypocząć.
Jak czytam komentarze pod tym vlogiem jak to eksperci z internetu diagnozują cię tylko dlatego, że opowiadasz w filmie, że zbytnia ekstrawertyczność doprowadza cię do momentu, w którym potrzebujesz odpocząć od ludzi, to ręce mi opadają. Doskonale rozumiem twój problem z przesytem ludzi i nadmiernym socjalem i potrzebą odreagowania go. Mam dokładnie to samo i nie, nie jest z nami nic nie tak, po prostu są różne typy ludzi i nie każdy po zakrapianej imprezie lub 2 tygodniach spędzonych dzień w dzień z ludźmi (gdzie np na co dzień mieszka sam) będzie miał ochotę dalej się socjalizować i nie poczuje, że potrzebny mu odpoczynek. Wspieram mocno i cieszę się, że opowiadasz o takich rzeczach w internecie. Dzięki temu na pewno wiele osób takich jak ja czuje po prostu wsparcie
No tak, ale możesz pozwolić sobie na takie odpoczywanie w zaciszu, a co jak trzeba chodzić do pracy, a tam wiadomo jak w dzisiejszych czasach potrafi być. Co wtedy ?
Może nie jesteś introwertyczką, a problem tkwi w tym, że ludzie, których spotykasz, przy bliższym poznaniu nie są dla ciebie interesujący. Może dlatego wolisz zostać w domu, bo dla ciebie nie jest atrakcyjna impreza, gdzie tak naprawdę nie masz z kim pogadać. Pomyślałam o tym, gdy wspomiałaś tego chłopaka z Bombaju, bo ci się fajnie z nim rozmawiało. Rzecz w tym, by ludzie ze sobą rozmawiali.
Albo że nie umie nawiązać głębszej relacji bo się boi zależności, odrzucenia itp.
Myślę, że nie jest w stanie wejść w relacje chociaż by chciała. Sama je sabotuje. Mówiła o tym wiele razy. To nie jest tylko kwestia zasiedzenia w domu tylko dużo głębszy problem w środku. Chcesz bliskości ale się jej boisz i się wycofujesz.
Ludzie, których poznaje są nudni? No ja tam osobiście cenie sobie nudnych ludzi bo są tacy przewidywalni, bezpieczni i mniejsza szansa, że coś Ci odstawią. Na przyjaciół i partnera najlepsza opcja ;p
A tak poza tym, to chyba ludzie mogą być dla kogoś nudni bo ten ktoś potrzebuje więcej szalonych bodźców, niepewności itp.
Jak się kogoś bardziej pozna to chyba staje się mniej nudny. Niektórzy po prostu nie emanuja sobą, myślami i zainteresowaniami na prawo i lewo. W sensie pewnie wiele osób zyska jak się kogoś bardziej pozna.
A robiłaś kiedyś test MBTI? Jestem ciekawa Twojego wyniku. Poza tym to fajne narzędzie do poznania siebie.
Jako, że dużo mówię w towarzystwie, jestem otwarta, mówię o swoich uczuciach, wyznaczam granice, potrafię się konfrontować itd itp zawsze myślałam, że jestem ekstrawertyczką, ale z czasem zauważyłam, że mimo wszystko jestem zawsze wykończona zbyt długim przebywaniem z ludźmi. Czasami maskujemy to kim jesteśmy, stąd ciężko nam dotrzeć do sedna.
Pantinko mi pomagaja te Twoje filmy. Bardzo lubie Cie sluchac ❤
Hejka! Ja jestem raczej pół na pół intro i ekstra (wg testów) :) Spotkania z ludźmi są super kiedy jestem na nie nastawiona, ale odpoczynek po nich jest tak samo potrzebny :) Buziaki z Madery!
Super, że nagrywasz i mówisz co naprawdę czujesz, bo widać, że to pomaga samej Tobie ale i wielu osobom. Mam wrażenie, że jesteśmy przyjaciółkami i zawsze poprawiasz mi humor
Oj ja też jestem intrawertykiem - totalnie Cie rozumiem!
Zajmij się sportem to cię wyleczy wyjdź z domu .Nie myśl czy coś robisz dobrze czy źle Nie masz wokół siebie prawdziwych przyjaciół ,całe życie sama sama jak komuś zaufałaś to później rozczarowanie , przykre wiem . Wypełnij czas nie siedź w domu uważaj na ludzi bo wiedząc ze jesteś w zawirowaniu będą próbować to wykorzystać .Zycie jest Ciężkie może wszystko ładnie wyglądać w okół ładnie się uśmiechać ale …. Z terapii na terapię , słuchaj własnego serca jeśli myślisz że nie widzisz poprawy a ktoś mówi że widzi duże postępy ,to według mnie mówi to co chciałabyś usłyszeć .Pomysl co sprawia Tobie największą przyjemność i rób to czuj się sama ze sobą dobrze .Nikt za Ciebie życia nie przeżyje .Wiekszosc tobie zazdrości i dla tego piszą negatywne komentarze , pamiętaj każdy zły komentarz na twój temat to zazdrosny 👿 .Masz ręce masz nogi masz widzisz świat . Ciesz się wyjdź z domu nie ufaj nikomu 😊. Zdrowia życzę
Wydajesz mi sie bardzo ciepla i szczera osoba. Mnie rowniez ,zdumiewa fakt ladowania baterii Introwertyczki poprzez mowienie o swoich emocjach do kilkudziesieciu tysiecy osob ale jest to kontakt niebezposredni wiec paradoksalnie pozwala pozostać niejako w strefie komfortu
Ja znowu jestem ekstrawertykiem i minusem tego jest, ze czasem nie umiem byc sama ze soba plus ludzie czesto nie widza, ze psychicznie jestes na dnie, bo jestes spolecznym wodzirejem…
Niedlugo zaczynam terapie❤ i twoje filmy i bardzi pomagaja❤❤ dziekuje paula
Mój introwertyzm najbardziej ujawnia się w pracy :D o matko nic mnie tak nie męczy jak ludzie z pracy. W życiu prywatnym otaczam się osobami, którymi chcę być otaczana. W pracy niestety nie wybieram sobie współpracowników. Z niektórymi nie chciałabym nigdy mieć kontaktu w życiu prywatnym. Bateria po pracy to totalny 2%. Nauczyłam się z tym żyć i pracuję nad tym, aby czasem po prostu się wyłączać ze spotkań (umysłowo), nie komentować, nie brać udziału w dyskusjach, które mnie nie obchodzą (kłótnie, afery, plotki) - konkret, spokój i dbanie o swoje zdrowie psychiczne :D Zadanie, wykonanie i nara.
Ja mam dosc mojego szefa ktory klamie prosto w twarz. Niestety z dnia na dzien nie moge rzycic pracy(hipoteka). Mam postanowienie odkurzyc swoje CV i szukac nowej pracy. Pozdrawiam wszystkich ❤
Dokładnie tak zrób 👍
Te odcinki powinny mieć nazwę: rozkminki Pantinki 😁
Nie jesteś introwertykiem, pokazujesz swoje bardzo prywatne emocje przed ok 10 tyś widzów. Introwertyk tak nie robi.
Jeżeli musisz odpocząć od swoich znajomych to oni moga byc zwyczajnie nudni. To jak ich nazywasz juz troche mowi o twoim podejściu do niech 'facet' 'koleś' itd.
Zauważyłam że ludzie " odczepiana się " odrazu jak się jest właśnie asertywnym i mówi się porosto z mostu " jestem zmęczona chce odpocząć " niż jakieś klamkolenie ze a muszę to i to .. no i wtedy ta osoba będzie odpowiadać " pracujesz bo chcesz ... Itp "
Widzę,że ty byś w takum razie przy mnie czuła dobrze i ładowała przy mboe energię. Tak nawet mówią znajomi ,że przy mnie się wyciszają też . No ale ja póki co tk nawet na Bali się nie wybieram z właściwie to nigdzie bo mi sie nie chce 😂😊
Świetne kolorki bluzki
Jak słucham tego co mówisz, myślę sobie "byłam tam", i to bardzo niedawno. Wspaniałe że jesteś na takiej drodze do siebie. I chcę Ci powiedzieć, że dalej jest fajnie kiedy myślisz, mówisz, czujesz i robisz to samo. Pozdrawiam! A! I ta nauka nie ma końca 😂. Ale ja to lubię.
Pozdrawiam Panią💐🌹
Rozumiem Cie calkowicie Kochana ❤❤❤
Słucham Ciebie od lat😊 Słuchałam Ciebie przez cały okres trudnej ciąży i później w trawiącej 3 lata żałobie po śmierci synka. Wszystkiego dobrego.
Ja też i trudno ! Nie przejmujmy się
Bardzo się cieszę ,że jesteś z nami i wciąż nagrywasz❤❤❤❤❤❤❤❤
Pantinka, miałam podobne problemy co Ty, pogłębiły się u mnie i u wielu moich znajomych podczas pandemii. Przyczyna? - izolacja. Jesteśmy zwierzętami stadnymi. Potrzebujemy funkcjonować wśród ludzi, w swojej większej bądź mniejszej grupie w której spotykamy się na codzień na przykład w pracy. Na prawdę stały kontakt z ludźmi potrafi leczyć, stała izolacja tylko pogłębia problemy.
Nasze drogie słoneczko znowu na nas świeci promieniami szczęścia ! Witaj Paula :-)
Słuchają Ciebie to jak mówiła o mnie. Dobrze, że nie jestem sama 😊
Masz teraz chyba gorszy okres w swoim życiu ale to chyba naturalne. Wszyscy chcielibyśmy mieć życie jak na instagramie, ale realia są takie że piękne są chwile a codzienność czasem przygniata. U mnie też jest różnie, ale nauczyłam się że nie zawsze muszę żyć na 100%, czasem warto zwolnić nawet jak jest nudno.
Trzymaj się i powodzenia w Twojej drodze.
Chyba z rok nie zaglądałem do Ciebie😊 ale ten odcinek idealnie trafiony. Ja starszy ciut a te same problemy😅, introwertyk (raczej) chociaż jak trafię na fajnych ludzi to ich zagadam, ale w głowie mnóstwo do naprawienia. Mogłabyś być moja terapeutka z tą wiedzą 😇.
Podoba mi się dźwięk w tym filmie. Mogę zapytać czym nagrywałaś?
Hej, w jakim homestay zatrzymałaś się w Amed? 😀
Moe bys chciala skomentowac azja express??🙏🏻
To jest taki program ze moglabys sie wciagnac i moglby poprawic humorek😂❤
Taaak
🎉🎉🎉
💚🌸🌞
Totalnie oftopic! Jakiego VPN używasz żeby móc doglądać. Playera ?
❤❤❤❤❤❤❤
W jakim nurcie masz obecna terapię ?
U mnie gestalt, ponad 2 lata ale czuję, że już to tylko gadanie nie wystarcza, że jestem na zupełnie innym poziomie rozwoju i chyba potrzebuje innego nurtu terapii ale chwilowego "odpoczynku" od terapii.
Co do tych emocji związanych z ludźmi mam dokładnie tak samo. Gdy czuję się przebodzcowana uciekam ładowac baterie przy naturze i zwierzętach ❤
Powodzenia w dalszym rozwoju i poznawaniu siebie. Piękna droga😊
Też chodzę na terapię już 7 rok i zadam Ci takie pytanie: Powiedziałaś terapeutce, że myślisz o innym nurcie i że czujesz się na innym poziomie rozwoju? Bo taka rozmowa z teraputą już otwiera nowe drzwi. A i jeszcze czy po 2 latach nie czujesz np. że zaczynasz tworzyć relacje z terapeutą i to Cię zaczyna przerażać? Bo to są ważne myśli, te o kończeniu i zmianie, ale warto z terapeutą to poruszyć.
👍
Ja to się mecze samym słuchaniem
To po co oglądasz? Jest masa innych kanałów. ☺️ Żyjmy i dajmy żyć innym.
@@formaabstrakcji właśnie spadam , ten kanał jest dla samotnych sfrustrowanych kobiet
@@jandaniluk4465 Dla mnie dziwne twierdzenie, ale wiadomo każdy ma prawo do własnego. Powodzenia!
❤
Mam wrażenie, że większość osób co mówi, że ma problemy takie jak ty, to są osoby, które mają tylko jeden problem- za dużo i za intensywnie o wszystkim myślą i analizują. A terapia wręcz pogłębia ten problem, bo pokazuje, że są jeszcze tysiące innych rzeczy, o których nigdy by się nie pomyślało i nagle stają się kolejnymi problemami.
bylas na terapii ze takie wnioski?
Overthinking tez się przepracowuje na terapii. Tego nie da się tak po prostu wyłączyć. Mówię z własnego doświadczenia.
Terapia wręcz potrafi pokazać jak radzić sobie ze stanami overthinking :)
@@aleksandrag8019 ja byłam, kilka miesięcy, i od tamtego czasu do takich właśnie wniosków doszłam...
Mieszkasz sama na odludziu i trochę “dziczejesz”, Ty nie żyjesz Ty się ciągle męczysz życiem a kto by z Tobą był męczyłbym się z Tobą , takie to wszystko przeanalizowane, nic spontaniczności i lekkości
W punkt. To prawda, za bardzo odilozowana na wyspie, myśle ze zmiana zamieszkania dobrze by jej zrobiła. A co z tym Perth.. gdzie chłopak?
@@Sandra.252 chyba juz go nie ma
@@Sandra.252 chyba przez niego jest ten dół, wcześniej przecież była radosna i podekscytowana w jego temacie... Mnie się wydaje , że nieudana sytuacja i zawód potęgują to czepianie się siebie. Sama tak mam jak mi nie wyjdzie z kimś.
@@fantasiazplatkami musisz się wzmocnić ona tez.. ja wiem o co jej chodzi chciałaby faceta u siebie w domku na stałe do relacji jak w Polsce ale na Bali może być trudno o to. Jaki problem przeprowadzić się do niego jak już? Mieli razem podróżować chciał ja ze sobą zabierać dobrze by jej to zrobiło. Ty natomiast wzmocnij się pomysł ze facet to tylko dodatek nie chce być? Proszę bardzo droga wolna 💪🏼😘pzdr. Wzmocnij głowę żaden facet nie jest ważniejszy od Ciebie samej. Nie dawaj im ważności
@@Sandra.252 chyba u nich wyszła różnica charakteru w czasie pobytu w Australii.
Samotność jest ciężka, szczególnie w wieku 35+ i wyżej. Brak bliskiej osoby i człowiek skupia się na sobie, popada w wątpliwości. I dzieje się to co widać ☹
Ja jestem bardzo dużą introwertyczką. Z tego powodu ciężko mi znaleźć partnera. No ale nie można mieć wszystkiego, choć jest to przykre, że jestem sama. Co do wyjazdów to ja wyjeżdżam na mają tydzień na urlop bo tak po tygodniu bardzo tęskno mi do domu
Życzę ci, że znajdziesz :). Moj mąż jest totalnym no-life'm 🤷♀️. Trochę przez covid "zdziczał" ( odkrył, że praca zdalna to jego powołanie 😂 ). Ale i tak go kocham. Cóż taka jego uroda.
jakbym słyszał siebie. Kiedyś myślałem, że jestem wręcz ekstrawertykiem, nic bardziej mylnego xd
Ludzie nie muszą Cię lubić , ludzie nie muszą Cię kochać . Ale kiedy spojrzysz w lustro upewnij się że kochasz to co widzisz :-)
Udanego weekendu Paula :-)
DZ Sobie TARCZYCE
Jesteś Duszą💚 czujesz…..
Nie rozwazaj kazdego slowa, kazdego czynu. Ciesz sie zyciem i badz soba. Piwodzenie.
Przepraszam, że brutalnie zapytam
Co tu robisz?
Od paru lat oglądam Twoje filmy i sory, ale odczuwam częste narzekanie, zastanawianie się nad tym dlaczego to, a dlaczego tamto. A bo zycie tak wygląda, nie zawsze jak w naszych marzeniach. Ludzie mają wiele problemów, ale nie wszyscy mają czas na to,aby ciągle rozmyślać. Nie musisz przebywać z LUDŹMI 24h (co jest ciagle dziwnie podkreślane), spedzanie czasu samemu to normalna rzecz i odpoczynek tzw. reset, ale zamykanie się i rozmyslanie na tym o czym mowisz to dość dziwny zabieg. Jesteś jeszcze młoda i zdrowa to najwazniejsze, rób na co dzien to na co masz ochotę, korzystaj z życia, lub pomyśl nad rozwojem osobistym, pracą na pelny etat po 8-10h dziennie, jak to mowią praca jest lekiem na wszystko, czasami trzeba powalczyc z lenistwem, a jak juz tak bardzo Ci sie nie chce to pomysl nad częstszym spedzaniem czasu z rodziną i bliskimi, ktorzy dają Ci dobrą energię
Naprawde??????
Super! Zapraszamy do nas na rodzinne daily vlogi z Chin
Czy uprawiasz jakiś sport regularnie? Chodzisz na siłownie się wypocić? Tańczyłaś kiedyś, jaki sport teraz czy uprawiasz?
Ah odstaw totalnie alkohol i kawę. Niczym się nie pobudzaj. Jeśli bierzesz leki odstaw to
Pani Tinko - z takim falowaniem uczuc , rozmyslan , niech Pani nie wpadnie czasem w sieci Scientologow .Pogodnego dnia .🌞
Niestety...introwertycy są traktowani jak kosmici 🤷♀️ekstrawertyk nigdy nie zrozumie introwertyka...
W Polsce wszyscy którzy odbiegają od "normy" są kosmitami. Polska "norma" to też, niestety, permanentne ocenianie cudzego życia i stanu zdrowia, poziomu czystości na chacie its, itp. Upiorne i powszechne i bardzo widoczne min. w komentarzach na yt.
Przylec do Europy zrób sobie tour z koleżanka czy siostra południowa Europa, mykonos, Ibiza, marbella. Zabaw się trochę, poznaj kogoś. Wstąp do Londynu na pare dni , odskocznia od Azji wyspy dobrze ci zrobi
zamiast wrócić i budować zamożność tego kraju to polacy klepią się po świecie i korzystają z kogoś pracy
Pantinka: "Jestem introwertykiem." Również Pantinka: "Wczoraj spędziłam wieczór poznając 20 osób z którymi świetnie się bawiłam." XDDDDD
A co ma jedno do drugiego? Introwertycy to nie są ludzie aspołeczni.
@@SandraMaz A co ma rozkład funkcji kognitywnych do bycia ekstrawertykiem?
Zawsze jak ostatnio nagrywasz łamie ci się głos. Serce mi się kraja