Oczywiście, że czekam na tytuły gier, które zmieniły WASZE życia. (I tylko nie mówcie, że takich nie ma...) Jeszcze dwie ważne rzeczy! Pierwsza - tak jak wspominam we wstępie, to nie jest ranking hierarchiczny, tj. kolejność nie ma znaczenia I druga rzecz, w opisie pod filmem👆znajdziecie linki do materiałów wspomnianych w odcinku.
Ja tam nie wyobrażam sobie życia bez najważniejszej i najlepszej gry w historii gier bez podziału na kategorie czyli Heroes 3. Z Survival horrorów to dla mnie tylko Alien Isolation - nie ma lepszej i nigdy nie będzie. Dead Space przy Izolacji to...nawet nie można tego porównywać. AOE, GTA 2 i 3, HalfLife 1 i 2, Starcraft, Hitman czy Project IGI. Colin McRea Rally 2. No i najwazniejsza gra ale nie na PC i to nie jedena gra, a dziesiątki czyli POKEMON zaczynając od RED kończać na Scarlet.
Driver Tony Hawk's Pro Skater 2 MDK 2 ONI Legacy of Kain: Soul Reaver Soul Reaver 2 American McGee's Alice Enclave Powiem jeszcze jedną rzecz do tych wszystkich mugolskich lemingów o mentalności Inżyniera Mamonia. Z własnego doświadczenia wiem, że najlepsze gry jakie kiedykolwiek powstały, znajdują się w ogromnej szufladzie, podpisanej jako ABANDONWARE. Abandonware to ponad 98 procent wszystkich gier, jakie ukazały się na wszystkie możliwe platformy, a mam na myśli tytuły porzucone przez developerów, od dawna nie wspierane i niedostępne w normalnej sprzedaży, oraz zapomniane przez szare masy.
potrzebujemy WINCYJ takich pięknych materiałów. Jak nikt na swiecie opowiadasz o gracch. Podczas jazdy samochodem nie raz odtwarzam sobie Twój esej o dark souls.... naprawde dzieło życia ;) pięknie opowiadasz i czekam osobiście na wiele wiele więcej :) podobnie jak gameplaye z omawianiem swiatów :) Pozdrawiam serdecznie
Mój rocznik to '86 i gry zawsze stanowiły nieodzowna część życia. Wspomnienia wiążą się nawet nie tyle z samymi grami, co z ludźmi z którymi w nie grałem. 1991 - Zaczęło się od Commodore 64, które pamiętam dziś " jak przez mgłę" około . To był chyba jedyny taki okres, kiedy grał ze mną mój ojciec. Jungle Hunt (1982) i Commando (1985) pamiętam najlepiej, choć były tam jeszcze 2 gry - statki (gdzie podobnie do wersji papierowej zaznaczało się pola tylko animacje trafień robiły wrażenie) oraz olimpiada ( zniszczyłem z sąsiadem chyba ze 3 dżojstiki na tej grze). Co do samego sprzętu zastanawiam się dalej jak to możliwe, że czasem wybierałem czekanie i przewijanie na magnetofonie kasetowym taśmy z grami zamiast olać to i iść pograć w nogę na podwórku. 1994 - Pegasus kupiony na komunię przez moją babcię. W zestawie był pistolet do Duck Hunt (1987) i 2 słabej jakości pady, które o dziwo wytrzymały parę lat. Poza standardowymi grami jak Mario (1985), Donkey Kong (1981), Ice Climbers (1985) i Battle City (1985), były też takie "perełki" jak Double Dragon III (1990) - gra, w którą przegrałem z kuzynem więcej godzin niż w uwielbianą do dziś Contrę (1990). O dziwo, mimo że miałem te wszystkie Cartrige z 99999 grami to najcieplej wspominam grę Goal 3 - podróbę Kunio-Kun Soccer (1993). W samej grze nie miało się wpływu prawie na nic, a i tak był to jedyny tytuł w który każdy chciał grać. Gole - gdzie piłka zmieniała się w banana/rybę, tornada na planszy na przemian z piorunami. Fantazja poniosła twórców. 1995 - Kiedy pojawiały się w mojej okolicy pierwsze PCty ja przez kilka lat zagrywałem się na Amidze. Uruchamianie gry z poziomu Norton Commandera weszło w krew. Z gier w pamięci zapadły mi : Lotus III (1992) - ściganka, gdzie zebrane po drodze paliwo odgrywało kluczową rolę. Franko (1994) - pierwsza polska gra, którą przeszedłem. Prince of Persia (1989) - do dziś pamiętam pojedynki na miecze z Wezyrem, odpadające platformy i pułapki najeżona kolcami, które nie raz odbierały mi życie. 1997 - Mój pierwszy PCet. Z dyskiem 3,2 GB i Kartą Graficzną z jedym z pierwszych akceleratorów 3dfx - VooDoo, który szybko wymieniłem na VooDoo 2. Miałem na nim zainstalowane od nowości pirackie wersje Warcraft 2 (1996), Jazz Jackrabbit (1994) i Worms (1995). Sam ogrywałem głównie Warcrafta, gdzie szybko pojąłem jak fajnie anihiluje się ludzi przy pomocy orków. Znajomi przychodzili na Wormsy, a brat ogrywał platformówki. Pamiętam jak kupowałem CD-Action by poogrywać te dołączane do gazety dema. Później nadszedł czas strzelanek (FPS) i nic nie było już takie jak wcześniej. Duke Nukem 3d (1996) i Quake (1996) z niezapomnianą ścieżką dźwiękową Trenta Reznora z NIN zmieniły wszystko. Nie pamiętam, by jakakolwiek późniejsza strzelanka zrobiła na mnie takie wrażenie. 1998 - Game Boy Color. Do czasu aż nie wymusiłem na wakacjach we Włoszech na mojej mamie kupna gameboy'a jedyne przenośne "konsole" które znałem, to te 20inOne ze sklepów z zabawkami i rosyjskie "jajeczka". Wcześniej kuzyn dostał na komunię biało-czarnego Gameboya, grałem na nim tylko kilka razy w Fifę'97 (1996) i Tetrisy, Looney Tunes oraz Asterixa. Na moim, którego mam do dziś ogrywałem Pokemon Red (1996), wymieniałem się na koloniach z innym dzieciakiem, który miał wersję Blue. Był też Spider-Man (1990) i Metal Gear Solid (2000). Z czasem wychodziło tam nawet GTA, choć nie pamiętam już tej gry za dobrze. 1999 - Kolejny PCet już z większą pamięcią, szybszym dyskiem i kartą Geforce 256. Co jakiś czas trzeba było wymieniać podzespoły, bo technologia zmieniała się w zastraszającym tempie. Od tego czasu zaczęło mi się to zlewać w jedną masę. Pamiętam jednak dobrze gry takie jak : Sim City 3000 (1999) - zaraził mnie budowaniem miasta kumpel Kacper z gimnazjum, Age of Empires 2 (1999) - wydałem na edycję kolekcjonerską 350 zł przy ówczesnej płacy minimalnej 670 zł/msc. W pamięć zapadły mi jeszcze Half Life (1999) z grafiką nie z tego świata, Max Payne (2001) - z mrocznym klimatem i bullet timem oraz Mafia (2002) - którą razem z kumplem Karolem przechodziliśmy na wyścigi. Podobała mi się bardziej niż jakiekolwiek GTA. Może tylko GTA Vice City (2002) trzymało poziom. Poza tym oczywiście seria Fifa i PES. Przygodówki jak Książę i Tchórz, Neverhood, Ace Ventutra, Monkey Island czy Hopkins FBI. I jeszcze RPG jak Morrowind, Oblivion, Gothic, Baldurs Gate, Neverwinter Nights, Diablo i Wiedźmin. Nie ominęły mnie te wszystkie DSJ, Simsy, Black&White, XIII, Metro, Wolfenstein, NFS etc. Za dużo by pisać... Z czasem studia i praca zaczęły zajmować coraz więcej czasu, a gry komputerowe wyparły gry planszowe. Przez te wszystkie lata ominęła mnie mania na PSX/X-Boxy i wiem, że jestem z grami "do tyłu" Ostatnio (od 2017) staram się to nadrobić przy pomocy Nintendo Switch. Uwielbiam wszystko ze stajni Mario ( Odyssey, Kart, Smash, Tennis, 3d World, U). Mam na Switcha może ze 100 gier, a gram jak mam chwilę w 10, a może i nie. To tyle co do gier, które wpłynęły na moje życie. Świetnie spędzony czas z bliskimi mi ludźmi. Pozdrawiam i czekam na kolejne materiały :)
Dokładnie,wazniejsi bili ludzie z którymi się w gry gralo w dzieciństwie. To oni nas nakręcili,rywalizacja ciągła w PES TEKKENA , Tony Hawka...to było najważniejsze
Dla mnie pierwszą grą - a właściwie serią - na punkcie której kompletnie oszalałam był Thief. Uwielbiałam jego mroczny klimat, jego sarkastycznego bohatera-samotnika, lore, wspaniałe pomysły fabularne… uczyłam się na tych gierkach angielskiego. Do tego stopnia, że spisywałam ze słuchu dialogi i pokazywałam je lektorce ze szkoły językowej, bo tak bardzo chciałam dowiedzieć się, o czym postaci rozmawiają i jakich słów do tego używają ☺️ Z innych tytułów był jeszcze Baldur’s Gate, Warcraft III, Gothic… Całe moje dzieciństwo 🥰
Gdzie ten kanał się ukrywał przez ostatnie 5 lat? Dlaczego systemy youtuba wcześniej mi go nie zaproponowały? Świetne, wciągające materiały, Nic więcej nie trzeba dodawać. Muszę przyznać, że też wstrzelam się wiekowo, może dlatego tak mnie to łapie. Pozdrawiam!
Metal Gear Solid - prawdziwa gra film, ale ze zdrowo zachowanymi proporcjami ( nie to co MGS2). Piękna historia, akcja, i mega zaangażowanie gracza. Były momenty kiedy wydarzenia na ekranie łapały za serce. No i tak muzyka. W 99 roku mając 13 lat ta gra pochłonęła mnie bez reszty. Fajnie opowiadasz Filip. Dziś sub. Dzięki
Świetny materiał, dużo wspaniałych tytułów, które też darzę jakimś specjalnym uczuciem, ale i tak największy uśmiech wywołało we mnie miejsce pierwsze. Cieszę się bardzo, że mamy te same poglądy na TloU Part II, bo mimo, że wiem jak duży fanbase ma ta gra czasem dalej czuję się częścią mniejszości gdy tak ją wychwalam. Dla mnie to po prostu arcydzieło nie tylko wśród gier, ale każdego dostępnego medium i twór niepowtarzalny, wyjątkowy. Coś co zostanie ze mną do końca życia. Do tej pory bardzo lubiłem jedynkę (choć znałem ją tylko z oglądania walkthrough na UA-cam za dawnych czasów), a na dwójkę miałem wielki hype ale przez brak konsoli mogłem tylko słuchać masy gównoburz w internecie bez sprawdzenia samemu o co w tym wszystkim chodzi. Od stycznia tego roku udało mi się uzyskać dostęp do konsoli i dwukrotnie ukończyłem jedynkę, a kilka dni temu przeszedłem Part II po raz czwarty. Jeszcze nigdy nie zabrałem się za gre ponownie, od razu po przejściu, a tu dokonałem tego 4 razy w ciągu kilku miesięcy (w tym raz na Grounded). To co ten tytuł ze mną zrobił to jest coś z czym się do tej pory nie spotkałem. Już po RDR2, Wiedźminie 3, The Sopranos czy Breaking Bad miałem pustkę, którą ciężko było zastąpić, ale to nic w porównaniu z tym czego doświadczyłem po TloU. Nie mogłem się pogodzić, że to już koniec przygody, o której rozmyślalem przez cały dzień po to by nocą usiąść przy konsoli i spędzić kolejne godziny w tym może i mrocznym i okropnym, ale jakże fascynującym świecie, ludzkim jak żaden inny. Nawet nie chciałem się dużo bardziej rozpisywać, ale tak się po prostu nie da mówiąc o tej grze. Czuję się ogromnym szczęciarzem, że jestem w tej części, która kocha te gre. Nawet trochę współczuję osobom, które nie potrafią docenic piękna Part II, choć ta gra jest tak polaryzująca i odważna, że nie ma w tym nic dziwnego, że nie jest ona dla każdego. A no i nie mam pojęcia czemu nie jestem na Discordzie Bez/Schematu, trzeba jak najszybciej naprawić ten błąd.
Dostałem link do tego materiału od przyjaciółki, obejrzałem go całego i zostawiam swojego suba, bo oglądając go czułem jakbym oglądał film o sobie, mimo że w połowę pozycji nawet nie zagrałem i może nigdy nie zagram. To jak o tym wszystkim mówisz, o tych czasach dzieciństwa, to przywodzi piękne wspomnienia, dziękuję bardzo. A tu moja lista: 1. The last of us 2 2. The last of us 3. Metro i Metro Redux 4. Diablo 5. NFS most wanted 6. Mortal Kombat 7. Seria Resident Evil 8. Medal of honor
Świetny materiał! Bardzo dziękuję i proszę o więcej takich! A gra, która odmieniła mnie i mój światopogląd była SOMA. Gorąco polecam wszystkim, którzy jeszcze nie znają. Ryje beret mocno i daje do myślenia jak mało co. Jeszcze raz dziękuję za fantastyczny materiał!
Świetny film, dzięki temu materiałowi zostałem zachęcony do przejścia kilku gier z tej listy których nie miałem jeszcze przyjemności ograć. Odnosząc się do końcówki filmu to chciałbym mimo wszystko zobaczyć materiał w którym opowiadasz o grach które nie pojawiły się na tej liście a też są dla Ciebie bardzo znaczące. Moja lista najważniejszych dla mnie 30 gier: 1. The Last of Us 1 i 2 2. The Walking Dead ( cała seria od Telltale) 3. Far Cry 3 4. Red Dead Redemption 2 5. Seria Uncharted 6. This War of Mine 7. Assassin's Creed 2 8. Call of Duty 4 Modern Warfare 9. Mafia 10. GTA : San Andreas 11. Hades 12. The Journey 13. Valiant Hearts : The Great War 14. Syberia 15. Manhunt 16. Wiedźmin 1,2,3 17. Resident Evil 4 18. Trylogia Brothers in Arms 19. Need for Speed : Most Wanted 20. Seria Metro 21. King's Bounty : Legenda 22. FIFA 05 23. Limbo 24. Heavy Rain 25. A Way Out 26. Obcy: Izolacja 27. Twelve Minutes 28. Trylogia Crash Bandicoot 29. Firewatch 30. Dishonored
Kurcze, tyle dobrych wspomnień poruszyłeś tym materiałem :) W moim przypadku i jadąc z grubsza chronologicznie to było +/- tak: 0. 'The Train' (Gra jeszcze na Commodore 64) nie grałem w bardziej rozbudowaną grę na ten hmm.. komputer nigdy wcześniej i nigdy później (symulator pociągu pancernego uciekającego z terytorium 3 Rzeszy) 1. pierwsze gry z PC: Sim Earth, Sviw 3D i Death Rally (to były pierwsze gry na PC w które grałem więc ciężko żeby nie odcisnęły się w mojej pamięci) 2. Warcraft 2 i Starcraft - niby RTSy ale lore i fabuła wysysały godziny grania 3. Commnad and Conquer i C&C: Red Alert - niby takie sobie typowe RTSy, ale to generalnie do tej drugiej gry popełniłem dwie dioramy modelarskie z czołgami w roli głównej ;), 4. Age of Empires: Rise of Rome - w tamtych czasach zachwycała grafiką, była trudna i jednocześnie przemycała trochę wiedzy historycznej 5. pakiet strzelanek u wujka na komputerze (Wolfenstein 3D, Doom, Doom 2 (wraz chyba z modem Aliens), Duke Nukem 3D, Quake 2 i wówczas jeszcze demo Aliens vs Predator - te gry wywróciły u mnie stolik i zmieniły podejście do gatunku FPP ;) 6. 'Baldurs Gate' wraz z 'BG: Tales from the Sword Coast' oraz 'BG II:Shadows of Amn' i 'The Throne of Bhall' - pierwsza część to był główny powód, przez który spadła mi dość drastycznie średnia pod koniec podstawówki :D, natomiast całość przeszedłem prawie wszystkimi kombinacjami klas postaci (poza mnichem - jakoś nie leżał mi ten typ rozgrywki), póki nie pograłem na uczciwie w Fallout 1 i 2 to był to dla mnie wzór gry cRPG 7. Fallouty: 1, 2, New Vegas i Fallout4 (z zastrzeżeniem że ten ostatni tytuł tylko i wyłącznie po dużej ilości modów ;) ) - powody wymienił Filip ja nie będę duplikował :D 8. 'Homeworld 2' i 'Homeworld' (obecnie 'Emergence') - pierwszy Homeworld w który zagrałem to była właśnie dwójka, którą wgrał mi na dysk kumpel i o ile nie jest to tak dobra gra jak jedynka (szczególnie po remasterze) to był to pierwszy RTS w pełnym 3D jaki ograłem, a bez któregoś z patchy niektóre misje były ultra wymagające, natomiast klimat Homeworld 1 to było coś nieprawdopodobnego 9. Mass Effect Trilogy - to była pierwsza seria gier po której poczułem autentyczny smutek, że nie będzie ciągu dalszego interakcji z załogą i postaciami, z którymi miałem wrażenie ze się niemal zakumplowałem a do tego dochodzi jeszcze klimat i fabuła...
To jak opisałeś What Remains of Edith Finch - w punkt! Minigry z kąpiącym się nienowlakiem oraz segment z odcinaniem rybich głów... to mnie pokonało, zbiło po mordzie i zostawiło skulonego w kącie.
Dzięki tobie przeszedłem Limbo. Podobało mi się. Potem postanowiłem przejść Inside tych samych twórców i byłem oczarowany, tym bardziej, że zbiegło to się z przeczytaniem przeze mnie książki o której wspomniał K. Maj podczas jednego z wielu waszych wspólnych filmów, ta książka to "My" Zamiatina. Niesamowite jak te dwa dzieła - Inside oraz "My" ze sobą rezonują. Przez powyższy film jak i ''9 najciekawszych światów w grach wideo'' odkryłem głęboko zakopany w mojej świadomości segment gier Indie i je pokochałem. Dziękuje ci za to, że mogę odkrywać i zwracać uwagę na rzeczy o których nie miałem pojęcia lub mi umknęły w ogromie kultury.
Okej, zacznijmy od tego, że super materiał Filip! Potrzebujemy więcej twojego bardziej zorganizowanego opowiadania o grach, bo świetnie ci to wychodzi! Nie żeby o muzyce nie szło, albo o filmach, ale no naprawdę, to jest jeden z tych bezschematowych filmów, które słucha (i ogląda) się najbardziej przyjemnie na kanale! Jedno co bym doradził, może dodasz trochę gameplayu do tego typu filmów? Myślę że by to się ładnie mogło komponować. To będąc powiedziane, też podzielę się swoją listą (choć 25 gier to się nie zbierze) 1. Minecraft - pierwsza gra która wywołała u mnie taką fascynację i tak pobudziła kreatywność, ilość map które zrobiłem, edytowanych paczek tekstur, skinów, ło panie! A to przecież takie proste 2. Transformers War for Cybertron - pierwsza gra na konsolę jaką miałem, pierwsza którą przeszedłem bez jakiejkolwiek znajomości języka i pierwsza, która jednocześnie tak wiele opowiedziała mi wizualnie, no i ilość momentów, które tam zapierały dech w piersiach, i to jak postaci pokazali, no dzięki tej grze poznałem, że Transformersy mogą być czymś więcej niż bajka czy filmy 2. bis kontynuacja Transformers Fall of Cybertron - od nieprawdopodobnie poruszającego i epickiego zwiastuna (z muzyką Puscifier swoją drogą) wiedziałem, że tu będzie wszystko co było świetne wcześniej, tylko jeszcze lepiej, no i najlepszy power trip w historii gier dla mnie - granie pierdalnym combinerem - Bruticusem i rozwalanie statku, no niesamowite przeżycie 3. Spore - podobnie jak z Minecraftem, też bardzo mi ta gra pozwalała bawić się kreatywnie, tworzyć potwory, plemiona, budowle, nawet wróciłem do niej parę razy po latach i ojjj, nie zestarzała się dobrze, to jest bylejaka gra, ale jako dzieciak bawiłem się przy niej przednio 4. Bionicle Heroes - pierwsza gra którą tak bardzo wymaksowałem i przy której potrafiłem zostać 12 - 14 godzin (co moich rodziców wyjątkowo rozsierdzało), no i pierwsza gra Lego, do żadnej następnej nie mam takiego sentymentu 5. Silent Hill 2 - nie grałem w zbyt wiele horrorów, ale to pewnie dlatego, że nie sądzę bym miał kiedykolwiek podobne doświadczenie, no i to była jedna z gier które ogrywałem z moim wieloletnim przyjacielem, i po przejściu jakiegoś etapu zaraz byłą dyskusje i bardzo miło to wspominam 6. Devil May Cry 3 - ta gra sprawiła, że pokochałem tę serię i postać Dantego i Vergila, i również ogrywałem ją ze wspominanym przyjacielem, w zasadzie przed Silent Hillem, na emulatorze, co nie pozwalał gry zapisać xdd Ale wciąż uważam, że ta gra to jeden z najlepszych slasherów, może DMC 5 dopiero ją pobiła, też świetnie zrobiona, świetnie napisana, im więcej czasu upływa tym bardziej doceniam DMC 3 7. Halo Reach - pierwsza gra w której spędziłem tyle godzin i pierwsza gra z serii Halo, w które grałem, i nadal najlepsza, i nawet grałem w nią z dziadkiem, co też pokazywało mi ile radości z gier mogą mieć nawet osoby które normalnie nie grają wcale, i też chyba w ogóle mój ulubiony FPS, bardzo modyfikowalny, a ja takie lubię 8. MGS 3 Snake Eater - jeden z trzech gier z serii w które grałem, naprawdę pokazała mi co można zrobić z medium gry wideo i jak można się tym bawić, też najbardziej filmowa gra jaką przeszedłem - mówię to i po graniu w Ghost of Tsushima i gry z miliardem QTE 9. Dark Souls - gra która pokazała mi, że żeby się dobrze bawić w grze to jednak trzeba grać zgodnie z zasadami, no i pokazała wartość nagrody w grze, też w ogóle chyba jedna z moich ulubionych gier EVER 10. Undertale - gra która złamała wszystkie znane mi dotąd schematy i to w nieprawdopodobnie zabawny sposób, a jaka wzruszająca i przerażająca momentami! (ale też grałem w nią lata przed MGS3 no to miałem inne perspektywy) 11. Batmany z serii Arkham - bo nie potrafię jednej wymienić :D Najlepsze gry superbohaterskie dla mnie, no i tak, genialny roleplay Batmana, to też jest w ogóle moja taka go-to wersja Batmana (poza tym z komiksu Powrót Mrocznego Rycerza) 12. Skyrim - nie wiele było gier które dały mi tak wielką wolność i tak wiele możliwości zabawy, przy tym jak jednocześnie by były zepsute, uwielbiam do tej gry wracać po prostu żeby robić buildy, roleplayować, i bawić się psując grę xd (a też dużo w tę grę grałem w towarzystwie dziadka, opowidałem mu lore Skyrima i też bardzo mi to wzbogacało doświadczenie, no i on też polubił tę grę dzięki mnie) 13. Seria Danganronpa - czy to w ogóle można do gier zaliczyć? No, jedno to TPS... Ale visual novel? Ale mocno interaktywne, jakbym miał wybierać to moja ulubiona jest pierwsza, no naprawdę dawno nie miałem równie emocjonalnego przeżycia w trakcie grania w gry - a samo premise jest mega proste - raptem 16 nastolatków zamknęli gdzieś i jak jakieś kogoś nie zabije to nie wyjdą, dawno tak bardzo nie zżyłem się z postaciami i tak bardzo nie mogłem się oderwać, no i to też pierwsza gra w której tak bardzo zanurzyłem się w fandom, i też wyże Danganronpy są tak samo potężne jak doły, no ale wciąż przeżycie niesamowite, i nadal fascynuje mnie ta seria No więc... tak, to wygląda jak rozpiska
O ja! O rany! O żesz w cara eee... Okej! Fajnie że wciąż są ludzie którzy cieszą się tą grą mimo że tylu fanów (ze mną włącznie) widzi tę grę raczej jako kompletną porażkę. No jakbym sam miał powiedzieć o niej coś pozytywnego no to ma najbardziej przystępny dla nowicjuszy system walki, który swoją drogą został poprawiony chyba przy wydaniu dlc, no i na szczęście nie jest to ani część głównego kanonu DMC ani obecny main line xd Ale no jestem zaskoczony. A to powiedziałbyś czemu akurat ta wersja DMC zapewniła Ci najwięcej radochy? Albo co robi lepiej niż te kanoniczne gry?
Bardzo dobra lista i świetna argumentacja. Niektóre tytuły, których mi zabrakło, a pewnie nie mniej zasłużyły, by trafić na takie zestawienie tytułów, mogących jakoś wpłynąć na życie odbiorcy: - ICO & The Last Guardian od twórcy Shadow of the Colossus. Świetny przykład gier efektywnie opowiadających swoje historie poprzez mechaniki i systemy, a nie opierających się na zbytniej filmowości i nieinteraktywnych scenkach (patrzę na Was, Naughty Dog). - Braid & The Witness - obie autorstwa Jonathana Blowa. Maestria game designu. - INSIDE - od twórców Limbo. Jedno z najbardziej zapadających w pamięci doświadczeń, jakie miałem w jakimkolwiek medium. Żadnych scenek przerywnikowych, żadnego oglądania filmów - czysta gra z całą swą mocą interakcji. - Final Fantasy Tactics - chyba najdojrzalszy, najpoważniejszy Final. - Metal Gear Solid 2 - tematy i kwestie poruszane przez grę zdają się być z roku na rok coraz bardziej aktualne i tak samo niepokojące. - Disco Elysium - o tym nagrałeś już odcinek. - Outer Wilds - za artystyczne przedstawienie w medium gier, tego jak to jest zamieszkiwać ten nietrwały, przemijający kosmos. - Undertale - niesamowita zabawa z tropami i schematami gatunku jRPGów. - That Dragon. Cancer - ukazanie poprzez medium gier trudów, smutków i radości towarzyszących opiece nad umierającym dzieckiem. And so on, and so on...
jedną z gier które zasługują na uwagę i pozwalają przeżyć bardzo fajną przygodę (niektórych być może zmienią ) była Mafia1 - to w jaki sposób była przedstawiona główna narracja , cała fabuła była nowatorska i pozwalała na przeniesienie się w świat mafii poprzedniego wieku.
Fantastyczny film, sam miałem przyjemność ograć część tych gier i bardzo dobrze je wspominam. HL1 mam nawet na telefonie komórkowym, niestety silent hills 2 now byłam w stanie przejść bo generalnie zbyt straszna była to dla mnie gra. Lecz aby nie było za słodko do tej beczki miodu muszę dodać kilka ziarenek goryczy. Po pierwsze, co jest złotego w graniu w rozdzielczości 640x480. Całkiem dobra rozdzielczość zwłaszcza jak na czasy kiedy wyszedł HL1 plus założę się że grałeś na monitorze CRT a one rządzą się nieco innymi prawami niż LCD(cecha technologii) znaczy się mam się czuć gorszy bo grałem kiedyś na niskich rozdzielczościach a nie dajmy na to 1024x768? Po drugie to nie USS Ishimura a USG Ishimura - statek klasy planet cracker. Po trzecie i ostatnie, niezmiernie Ci współczuję że została skrzywdzony tak bardzo i zapoznałeś się z Homeworldem dopiero w wersji remastered. Nie zrozum mnie źle, gra wygląda bajecznie, ale ze względu, że H1 został przeniesiony na silnik H2 została spieprzona l prawie cała mechanika zarządzania statkami - ich zachowanie, mechanika walki itp. Przez to myśliwce i korwety które powinny być podstawą floty do tak 1/3 gry są prawie bezużyteczne, system balistyczny strzałów z H1 został zastąpiony systemem rng z H2. Mógłbym jeszcze trochę ciągnąć co jest nie tak, ale myślę że zarysowałem obraz co jest nie tak. To chyba wszystko, a btw, polecam dodatek do Homoworlda - Homeworld: Cataclysm
Nadrabiam część filmów i trafiłem tutaj przy okazji słuchając czegoś podczas pracy :D Ja od siebie dodaję serię Ori. Gra kupiła mnie od razu swoją oprawą graficzną, ale nagle zostałem przygnieciony muzyką, przez którą wylałem łzy. Od małego miałem jakieś inne emocje podczas słuchania muzyki, ale ta gra pokazała mi, że można to odczuwać w najbardziej ekstremalny sposób. Moim zdaniem nie ma bardziej perfekcyjnego soundtracku pokazującego nam to co dzieje się na ekranie. W trakcie "gierczenia" to na co zwracałem uwagę najbardziej, czyli wizualizację świata przedstawionego malowniczą grafiką, zostało odsunięte przez fabułę i miód na moje uszy. Druga część poszła jeszcze bardziej w Metroidvanie ale uważam że na plus, ponieważ możemy poznać postacie i krainy, przez które przemierzamy.
Moja pierwsza gra na pc - "Another World". Dodam, że piszę ten komentarz na etapie omawiania przez Ciebie Wolf 3d. Pamiętam, że już samego początku wszystko było wyzwaniem. Już dosłownie pierwsze sekundy gry gdzie mieliśmy tylko wypłynąć na powierzchnię przy odrobinę zwłoki kończyły się śmiercią naszego bohatera 😀
Nie wiem dlaczego YT podsunął mi ten akurat materiał, ale jestem mu za to wdzięczny:) Świetnie opowiadasz, a słowa, w moim przypadku, tym bardziej trafiają blisko serca, bo wiele z tych gier znam i podobnie wspominam. Chyba zostanę na dłużej.
Widzę, że sporo tytułów mamy wspólnych. "Resident Evil", "Limbo", "Silent Hill", "Portal", "Dead Space", ale przede wszystkim "Shadow of The Colossus". Gdybym miał wybrać jedną grę życia, to byłaby to właśnie ona. Pierwszy raz zagrałem w nią chyba w 2006 w internacie. Przywiózł ją współlokator i właściciel konsoli (Pozdro Krzysiek!). Do dziś pamiętam jak w naszym pokoju 215, zbierało się prawie cale piętro kumpli z internatu, odpalaliśmy PS2 i przechodziliśmy kolosa po kolosie. Nie mieliśmy karty pamięci, wiec za każdym razem próbowaliśmy od początku. Wszyscy tak samo byliśmy oczarowani historią, designem... wszystkim. Po kilku latach przerwy kupiłem własną kopię w edycji kolekcjonerskiej i znowu wsiąkłem na bardzo długo. Ta gra mnie opętała. Skończyłem wszystko co się dało, każdy tryb trudności, pokonałem wszystkie kolosy w Time Attack Mode, zdobyłem wszystkie bronie, ale chciałem więcej. Powoli oddalałem się od tego tytułu, naturalnie stawał się przeszłością. Czasem odwiedzając rodziców w rodzinnym domu odpalałem ją z sentymentu i dalej czułem tę magię, ale czułem też, że to już przeszłość... aż przyszedł 2018 i znów poczułem się jak w internacie w 2006 :)
Chronologicznie :) Mój rocznik 82. Ograniczę się do 10, bo zazwyczaj jestem przez bardzo długi czas wierny wybranym tytułom i przez to nie ogrywam wielu gier na przestrzeni dłuższego czasu. 1. Harpoon Classic '97. Czyli w skrócie przerobiony na komercyjną grę komputerową symulator bitew morskich napisany dla US Navy w 89r. Gra powstała na bazie planszówki wymyślonej przez Larego Bonda, na której zresztą podstawie napisał on w 1986r. wspólnie z Tomem Clancy legendarną powieść "Czerwony sztorm". Dlatego też treść fabuły powieści jest bardzo podobna do scenariuszy bitew jakie rozgrywamy w grze (czy potrzeba lepszej rekomendacji ?). Jako ciekawostkę dodam, że przebieg bitew lądowych opisanych na kartach powieści (oczywiście nie ma ich w grze) niemalże dokładnie przedstawia to co obecnie dzieje się z ruską armią na Ukrainie. Dla maniaka militariów jakim byłem za dzieciaka, to była gra doskonała, zresztą nawet do dziś uważam że pod względem dokładności oddania realiów współczesnej bitwy morskiej, nie ma sobie równych. Dowód na to że genialna mechanika składa się w kilka linijek kodu (cała gra to były 3 dyskietki 1.44 z czego jedna to dodatkowa kampania), te wszystkie dzisiejsze gigabajty idą chyba tylko w grafikę. 2. Wing Commander - Privater. Fantastyczny, gigantyczny, otwarty świat, a raczej wszechświat z setkami systemów i planet. Nieograniczona swoboda i wybór drogi jaką można obrać by przechodzić grę. O dziwo dopiero po kilku miesiącach i to tylko dlatego że podpowiedział mi kolega, odkryłem że jest tam również fabuła do przejścia ;P 3. Mortal Combat Trylogi. Ileż ja się w to natłukłem z kumplem przy jednym kompie na jednej klawie (obaj na połówkach klawiatury) ;P Niemal zawsze grałem Sonią, uwielbiałem te jej kombosy nogami ;) 4. Tomb Raider 2. Moja pierwsza gra PC jaką grałem na akceleratorze graficznym 3dfx VooDoo 1 (tak, to była ta dodatkowa karta graficzna którą łączyło się w właściwą za pomocą kabelka na zewnątrz obudowy). Wtedy ta gra to była w istocie platformówka z zagadkami, ale wciągała jak diabli :) 5. FreeSpace 1 oraz 2. Genialny, apokaliptyczny klimat, obłędna fabuła (obie części przechodziłem najwięcej razy ze wszystkich kampanii single player w grach jakie grałem). Gry do których wróciłem po latach za sprawą pięknych modów boostujących grafikę do nowych standardów. Fantastyczna ambientowa ścieżka dźwiękowa, stawiam ją na równi z tą Homeworldową. Nawet przegrałem sobie ją kiedyś do słuchania na swoim stereo ;) 6. StarCraft + Brood War. Dla odmiany pewnie od większości ludzi, ja zagrywałem się tylko w kampanie (nie miałem jeszcze neta). To były moje klimaty, bo zawsze wolałem mroczne sci-fi, ala "Obcy" od fantasy. 7. Homeworld. Tak, to był przełomowy RTS. Prawdziwe 3D, nie udawane ;) 8. IŁ-2 Sturmovik. Jako były pilot szybowcowy, oraz zaczytany we wspomnienia pilotów z czasów IIWŚ maniak lotnictwa, to było prawdziwe objawienie. Nareszcie rasowy symulator a nie strzelanka ze skinami samolotów. Uwielbiałem takie smaczki jak choćby to że P-39 Airacobra, z umieszczonym centralnie silnikiem (za kabiną pilota), a więc przesuniętym środkiem ciężkości do tył, wpadała przez to w płaski korkociąg. Pochwalę się że jako jeden z niewielu graczy potrafiłem Airacobrę wyciągnąć z takiego korka ;) 9. World of Warcraft. Po prostu, mój pierwszy online MMORPG. Dziś widzę że gra nie bez wad, ale jak nigdzie (może poza Sturmovikiem) zapamiętałem ją głównie ze względu na społeczność, fantastycznych ludzi jakich w niej poznałem. 10. Black Desert Online. Gram obecnie. Również gra nie bez wad ale dla mnie o wiele mniej wkurzających niż w WoWie. Uwielbiam ją za złożoność świata i mechanik, kapitalny system walki oparty na kombosach rodem jak z rasowych bijatyk. Zawsze jest tu co robić i nie trzeba wcale gnać z progresem (jak to twierdzi wielu), ani płacić jakichkolwiek pieniędzy (bo gra nie jest pay to win, jak również jest często powtarzane).
Ależ chciałbym zobaczyć jak grasz w Amnesia The Bunker. Świetny materiał. Sposób w jaki opowiadasz o tych grach jest jakbym gdzieś zawędrował. Jakbym odbył jakąś podróż. To było świetnie. A ile razy potakiwałem głową bo znam sporą część tych gier. ----------------- Ja bym na pewno wymienił Disciples a więc strategię turową która wprowadziła mnie w świat tego gatunku. To dzięki tej grze zrozumiałem że jaram mnie mrok. Czy to gra akcji czy tury czy jakaś interaktywna fabuła... Z mrokiem wszystko lepiej smakuje. Przyćmiona przez Heroesy a nie powinno tak być. Gra podzielona jest na 5 scenariuszy i każdy z nich opowiada historię jednej z pięciu ras. W mrocznej krainie Nevendaar... a co ja będę opowiadał. Nie potrafię ładnie opowiadać. Wystarczy obejrzeć intro do gry która jest fantastycznie zdubbingowane przez polskich narratorów i ich mroczne głosy. Disciples II Powrót Galleana + Bunt Elfów to gra która wciągnęła mnie jako nastolatka na wiele lat. Świetnie poprowadzona fabuła pięciu ras które walczą między sobą. Zemsta, nienawiść, przetrwanie, chciwość, zdrada, równowaga i chęć przeżycia. Każda z ras ma swoje za uszami i powód aby walczyć. Nie wiem jak im się udało oderwać od klasycznej narracji Ludzie, Elfy i Krasnoludy = dobre rasy / Demony i Nieumarli = złe rasy. Tutaj tego nie ma. Nie ma dobrych i złych. Czasami lepiej sprzymierzyć się z wrogiem a czasem lepiej uważać na swoich bo mogą wbić nóż w plecy. Jestem bardzo wdzięczny tej serii a w zasadzie D1 i głównie D2 z dodatkami bo takiej historii i wyzwania to ja się nie spodziewałem. "Ten kraj spłynie krwią" i "Nabierz wiary". Zapamiętałem sporo fajnych kwestii dialogowych dzięki tej grze. Podobnie jak z grą Gothic. Tego się nie zapomina. Jedna z najważniejszych gier w jakie grałem. Są też wady bo taki multiplayer nie działa najlepiej. Gothic 2 i Disciples 2 to bardzo ważne gry. Zaprosił mnie do świata gier. Oczywiście grałem wcześniej w gry ale to dzięki nim na poważnie zaczęła się moja przygoda. Nie chcę się rozpisywać więc tak to zostawię. Moja stylistyka pozostawia wiele do życzenia zresztą.
Darksiders, szczególnie cześć II, alegorie chrześcijańskie, metafizyczne, mitologiczne, dawno nie były dla mnie tak ludzkie. Gra chyba najpełniej od dawna razem z Dark Souls pozwoliłą mi dostrzec, poczuyć ironie jakie niesie za sobą człowieczeństwo, fatum, które przecież wprowadził już teatr grecki. To opowieść o rodzinie, przyjaźni, procesie dziejowy, dobru i złu, obserwowanych z perspektywy rozłożonej na składowe, ludzkiej osobowości, gdzie każda część jest wypełniona odbiciami, faktycznej pełni, gdzie elementy naszego życia, często staja się najpełniejsze i szlachetne, gdy zaprzeczymy własnej "naturze". Usłyszałem zdanie w jakimś filmie, że być człowiekiem to zapierać się własnej natury. Ta gra to oddaje i to na poziome transcendentalnym. Poza tym piękna opowieść o rodzeństwie, a to mało eksplorowany temat, zwłaszcza wtedy tak mi się wydaje, teraz zmieniło to mp. Plague Tale, ale Darksiders II jest tu zdecydowanie krokiem milowym.
W czasach liceum kumpel przeszedł Neverhooda samemu bez podpowiedzi (google wtedy nie istniało a internet był z modemu w prędkości 33,6 kbps) i jedna z koleżanek z klasy która też w to grała uznała, że musi klamać, bo to jest niewykonalne. A ja wiem, że nie kłamał, tylko się zawziął i naprawdę tego dokonał :)
Ja totalnie odbiłem się od Dark Souls. Zacząłem od 3 ,więc chyba od najłatwiejszej , no i ...doszedłem do Tancerki z Zimowej Doliny .Uznałem ,że po prostu nie warto zaniedbywać innych ważnych rzeczy w życiu ,nie jestem targetem tego typu gier ,ale rozumiem( bo to piękna wizualnie gra) iż ta gra ma tak duże grono fanów . Pozdrawiam i dzięki za ciekawy materiał .
Hej Filip, Obejrzałem całość z uwagą, znam wszystkie pozycje gotowe choć nie we wszystkie grałem - dla mnie shootery i horrory są nie do zaakceptowania. Z kilkoma się zgadzam -Portal, Limbo, BabaIsYou są swietne Mimo to, tyle razy już słyszałem od Ciebie o Bioshocku, że przemogę niechęć do strzelania i zagram, obiecuję :D Nieco zdziwiony jestem za to, że zabrakło w Twoim zestawieniu God od War (2018+Ragnarok) oraz Bloodborne, mimo długich esejów na ich temat. Z mojej strony, moją grą życia jest NieR: Automata. Nie będę ukrywał, zaczalem w to grać bo miałem trudniejszy moment w życiu i myślałem że "kształty" bohaterki trochę mnie pocieszą. Wkręciłem się w fabułę i cholera, okazało się że swój dołek leczyłem cytatami z Nietchego i Sartre'a, heh, i ostatecznie - to tak jakby leczyć dżumę - cholerą, lub alkoholizm - wódką.
Hejo, moja lista, oczywiście dobry materiał: - Gothic 1 Gothic 2 wraz z Noc Kruka oraz Gothic 3 - Far Cry 2 - Sacrifice - Jade Empire - Warcraft 3 + dodatek - Dragon Age 3 - Civilzation 5 - Civilzation 6 - Total War Warhammer 1 i 2 - Total War Medieval 2 - Star Wars empire at war - Star Wars: The Force Unleashed 2 - Diablo 2 + dodatek - AC 1 - AC 2 - AC 2 brotherhood - Mafia - GTA San Andreas - BF 4 - Call of Duty 1 - Call of Duty 2 - Medal of Honor Allied Assault - Seria Wiedźmin - Skyrim - Batman Arkham Asylum - Bitwa o Śródziemie 2 + dodatek - Etherlords 2 - Deus ex human revolution Prawie nie ma tu nowych gier żadnych bo mam je na liście nie mam czasu na nie, multików tutaj nie podawałem. Lista nie ma hierarhii(może tylko Gothic na pierwszym). Niektóre są na tej liście bo miałem wtedy do czynienia pierwszy raz z taką mechaniką. Lista ma charakter raczej nostalgiczny.
Moje ulubione/najważniejsze tytuły (będzie wielu nieobecnych bo jestem konsolowcem Xd) 1.Metal Gear Solid 3 Snake Eater - najlepszy Metal Gear i najlepsze dzieło Kojimy, gra kompletna pod każdym względem 2.Wiedźmin 2 Zabójcy Królów - (dlaczego nie Dziki Gon, bo do dwójki mam większy sentyment) ogrywana chyba ze 20 razy 3.The Last of Us - (jeszcze nie ograłem part 2, ale jak już ogram to będzie exe quo na tym miejscu) prawdziwy film drogi, mega oryginalne podejście do upadku cywilizacji 4.Final Fantasy VII - najlepszy jrpg z genialna fabuła, pierwsza gra przy której ryczałem jak bóbr podczas **********...... i przede wszystkim kiedy wykasowało mi save'y podczas wchodzenia do north crater'u Xd 5.Star Craft 2 - pamiętam tą rutynę, jak się wracało z budy jadło obiad, robiło lekcję (albo nie robiło Xd) i siadało się na cały wieczór z kumplami i tak przez całą podstawówkę 6.Wiedźmin 3 Dziki Gon - gra dla której poszedłem do roboty, żeby zarobić na konsolę, a jak skończyłem całą fabułę z dodatkami to nie zauważyłem, że jest koniec sierpnia Xd 7.Death Stranding - gra, która posłużyłam mi za terapię, i dzięki niej odkryłem zespół Low Roar 8.Seria Kingdom Hearts - za nostalgiczny powrót do czasów dzieciństwa i tym samym pretekst do odświeżenia sobie starych filmów, przekomplikowana fabuła i memiczność (czy Xehanort jest Xehanort'em, czy Aqua jest Xehanotrem) (Za każdym razem gdy pada słowo "darkness" pijesz kolejkę) 9.God of War (2018) - zainteresowanie mnie mitologią nordycką, o której w ogóle się nie uczy. Genialny wątek budowania relacji ojciec - syn. 10.Diablo 2/Diablo 2 Lord of Destruction - pierwszy mój duży tytuł, wciągający, diablo-satysfakcjonujący,
To mój zestaw: 1. Silent Hill 1,2,3,4 2. Ghost Master 3. Prey 2017 4. Dark Souls 2 5. Deus Ex OG, HR, MD 6. GTA SA, 3, Vice City i czworka 7. Stalker cala seria 8. Vampire The Masquerade Redemption i bloodlines 9. Legacy Of Kain BO, SR, SR2, Defiance 10. Gothic 1,2, Kroniki Myrtany 11. Diablo 2 LOD 12. Metal Gear Solid cala seria 13. Hitman cala seria 14. Mortal Kombat 11 15. Star Wars KOTOR 16. Star Wars Jedi outcast 2 i jedi academy 17. Cry of Fear 18. Sekiro 19. Resident Evil 20. Wiedzmin 1,3
Hitman -- ostatnia trylogia jest wspaniała! Jedna z najlepszych gier tej generacji. Mam poczucie, że wreszcie - dopiero teraz - dopracowali tę formułę do perfekcji. Prawdziwy sandbox.
Przyszedłem polecić Ci grę pt. Hollow Knight. Indyk, który skradł moje serce za sprawą oryginalnego i niepowtarzalnego designu, stylu graficznego, muzyki oraz fabuły zakodowanej niczym w Dark Souls. Gra urzeka swoim nietuzikowym klimatem, opowiadając o historii królestwa robaków, które toczy zaraza. Melancholijna, smutna opowieść upadłej cywilizacji. Z pewnością plusem tej gry jest również fakt, że stawia przed graczem nie lada wyzwania, a ukończenie wszystkich wyzwań udaje się tylko nielicznym i najbardziej wytrwałym. Cudowna gra, która ma niesamowicie ogromny fandom i jest w top3 moich gier wszechczasów!
Do zestawienia dorzuciłbym na pewno Mafie. Zakończenie tej gry mną po prostu wstrząsnęło. Zaczęło się od tego że po przejściu GTA 3 marudziłem koledze że nie ma więcej takich gier. Zacząłem od niechcenia, średnio nastawiony, trochę z musu. Gra powaliła mnie na deski klimatem, fabułą oraz realizmem jak na owe czasy. Przed chwilą ukończyłem jej remake, i naprawdę polecam. Może również to będzie gra za którą się zabierzesz po dwóch dekadach od jej powstania. Jeśli chodzi o inne tytuły to na pewno Deus Ex, System Shock 2 oraz Max Payne. Pozdrawiam
Pierwszy Deus Ex z 2000 roku. Gra z niesamowitą, dojrzałą fabułą, mnóstwem dialogów, postaci, interakcji i to wszystko mieściło się na 1 płycie CD. Ta gra pokazała mi jak niezwykłym, imersyjnym, doświadczeniem może być gra wideo, jak może dać coś czego nie da żaden film czy książka.
Oj tak, Warcraft III.... Ja biegałem po podwórku z 5cio kilogramowym młotem i krzyczałem "W IMIĘ KRÓLA - MOJEGO OJCA!" Zawładnęła wyobraźnią od momentu kiedy pierwszy raz zagrałem u sąsiada dosłownie kilka minut bo mama wołała do domu, ale akuray zdąrzyłem odbić Groma z rąk ludzi w prologu. A nawet wcześniej, lampiłem się w sumie godzinami w reklamy W3 w CD Action, może ktoś pamieta, takie na dwie strony z jakąś scenką bitewną i opisami poszczególnych jednostek. To było coś. Ale oprócz tych gier, które wymieniłeś i z którymi się zgadzam dopisałbym jeszcze od siebie Robin Hood - Legenda Sherwood. Również niesamowice pobudzała wyobraźnię, nocami leżałem w łóżku i wyobrażałem sobie kolejne scenariusze na ulicach miast w grze w głowie dudniły mi teksty "Chodź, pomacam Cię moim cepikiem" i za każdym razem wyobrażałem sobie wnętrza tych wszystkich domków i zamków. Watchmaker, Zegarmistrz - Pierwsza taka prawdziwa przygodówka w jaką grałem. Do dzisiaj mam ciarki jak pomyślę o starym skrzydle zamku i muzyce jaka tam grała. Ogólnie klimat był nie z tej ziemi, chociaż nigdy jej nie przeszedłem do końca. No i Morrowind. Całkowicie zmienił moje postrzeganie gier, nie grałem wczesniej w nic tak złożonego i z tak rozległym otwarttym światem. Ja przestałem na kilka miesięcy żyć na Ziemi, ja żyłem na Morrowind. Tez grąłem prawie całkowicie na ślepo, nie znając mechanik. Wziąłem klasę postaci skrytobójcy, bo wydawało mi się to cool, a potem chodziłem z dwuręcznym mieczem i w ciężkiej zbroi, dziwiac się, że nie mogę zabić jakiegoś robaka na drodze. Żaden skok na bank w GTA nigdy nie dorównał emocjom jakie mi towarzyszyły kiedy obrabiałem skarbiec rodu Hlaalu w Vivec. Coś pięknego.
Dobra lista. Ja na swojej napewno dodałbym Gothic'a. Pamiętam dzień, gdy po raz pierwszy położyłem ręce na płycie podpisanej cd-keyem. W Górniczej Dolinie czułem się jak wiele lat później w RDR2.
Moje TOP 5: Szachy ( ha, mam Cię Bartek :D nie jest nigdzie wspomniane, że mają być tylko komputerówki) Diablo 2 ( ogólniak i zarwane noce; genialny uzależniający looter) Planescape Torment ( za grę, która nie była tym, czego oczekiwałem, a która mnie wciagnęła na długie godziny) Civilization 5 ( nauczyłem się Pythona żeby pisać mody) Soulsy ( 3 razy każda część trylogii) no dobra, niech będzie 5 komputerówek, a więc: Mass Effect 1-3 (genialna fabuła, choć mocno inspirowana ideą z Przestrzeni Objawienia)
Ok, wiem że trochę "archiwalny" materiał ale... Na wstępie - świetnie się Ciebie słucha. Masz lektorski głos moim zdaniem. Widzę też że mamy dość podobną historie. Moją pierwszą grą na PC którego dostałem w wieku... 10-11 lat był właśnie HL. Nie miałem bladego pojęcia o tej grze bo do tego czasu grałem tylko na konsolach i czułem się wtedy jakbym był w innym świecie. Niestety, nawet go nie skończyłem - chyba wtedy jeszcze nie rozumiałem co i jak. Warcraft to dla mnie jednak 2. Nigdy nie lubiłem rts'ów w 3d choć przechodziłem W3 kilka razy to i tak lepiej wspominam W2 ale to może dlatego że byłem młodszy i chodziłem do kolegów grać bo oni mieli PC a ja zawsze tylko konsole. Którego wieczoru kupiłem za pieniądze (chyba z komunii) w 1995 roku i w tym samym czasie mój wujek też zanabył tą konsole ale nie bardzo się znał. Przynosi mi grę, odpalam i widzę jakieś biegnąc postacie wyskakujące do wielkiego domu. Niczego się nie spodziewałem bo jako 9 latek nie znałem takich gier. Gdy zobaczyłem ten krótki przerywnik gdzie zombie pożera kgoos a nagle odchodzi od ciała i zaczyna iść w naszym kierunku - myślałem że się schowam pod łóżko 🤣. Gta dla mnie skończyło się na dwójce. Nie wiem - jakoś gta w 3d nie podobało mi się tak bardzo jak te pixelowe ludziki. Wolfenstein kojarzy mi się z domem kultury do którego chodziło się na "zajęcia komputerowe" tylko po to żeby 15 minut przed końcem 2 godzinnych zajęć móc zagrać w Prince of Persia, Colgate Czy Właśnie Wolfenstein 😅. Wtedy nawet nie rozumiałem do kogo strzelam hahaha. Fallout, podobnie jak Planscape Toutnwment i inne tego typu gry nigdy nie przypadły mi do gustu Jako dzieciak nie lubiłem strasznie CZYTAĆ w grach 🤣. Szczególnie po ang bo język w tamtych czasach to lepiej znałem z Cartoon Network aniżeli z nauki w szkole/przedszkolu. Dalej się już nie rozpisuje bo skomentował bym każdą grę po kolei Najbardziej żałuję że nie grałem jeszcze w TLoU... to jest wada podjadania innego systemu (konsoli).
Moja lista gier... może nie tyle zmieniających życie, co sprawiających, że nigdy więcej nie patrzyłem na samo medium, jaki są gry video, w ten sam sposób. I żeby było śmiesznie, to nie są nawet ulubione tytuły. Ale po każdym z nich miałem myśl, że dotknąłem mentalnie jakiegoś absolutu. I że to był tytuł, który zwyczajnie wyrastał z oddziaływania jako gra. Ale był na tyle "rozległym" doświadczeniem, że dowodzi, że gra może być dziełem sztuki na równi z pozostałymi formami sztuki jako takiej. Także jedziemy (kolejność losowa): - Limbo - Inside - The Last Of Us - nie wpisuję drugiej części, bo jeszcze w nią nie grałem - Hellblade: Senua's Sacrifice - Demon's Souls - grałem w soulsy, zanim były modne :P - Bioshock
Miałem podobnie z Shadow of Colossus. Od dawna słyszałem o tej grze ale dopiero w 2020 w nią zagrałem. Cieszę się, że dopiero po tylu latach remaster na PS4 gra jest piękna i to uczucie które mi towarzyszyło podczas gry, że to co robię nie jest dobre ale jestem tak zdesperowany by to robić z każdym kolosem czułem smutek i pogłębianie się w swoistym szaleństwie. Fakt trochę czuć, że gra jest pusta a świat niedostatecznie zagospodarowany ale to też wpływało na klimat to uczucie przeklętych/zapomnianych krain gdzie człowiek nie powinien być. Jak sobie przypominam intro wraz z muzyką to mam jakieś uczucie nostalgii, w tej grze nie byłem bohaterem ale też nie villanem tylko zagubionym człowiekiem który ma szlachetne powody ale jednak to co robi nie jest słuszne i mimo wszystko trwa w swojej desperacji.
Dzięki za ten film. Pooglądałem w całości. Jesteś kilka lat młodszy ode mnie więc zacząłeś grać później, a pomimo tego w bardzo młodym wieku grałeś w dojrzałe gry (np. Half-life). To dość zaskakujące. Opowiadasz o grach z pasją i szacunkiem do tego medium co mi się podoba. Myślę, że mógłbyś zainteresować grami osoby, które ich nie lubią I nimi nawet gardzą (ogromną ilość dorosłych). Na mojej liście znalazłyby się: 1. Wiedźmin 3, 2, 1 2. The Last of Us 1 3. Tomb Raider (1996) to był szok wtedy 4. Heroes of M&M 3 i 2 5. Moonstone 6. Unreal (szczególnie początek) I wiele innych :)
Podoba mi się, że materiał ukazuje się w drugą rocznicę premiery The Last of Us Part II, czyli jednej z najważniejszych gier w moim życiu, która zmieniła poniekąd moje podejście do ludzi i skłoniła do długotrwałych przemyśleń. Wszystkiego najlepszego dla dzieła Naughty Dog, Endure and Survive!
Jak to tak bez Wiedźmina? Nawet 3 części nie dałeś? 😁 Sam tę serię uwielbiam. Z tytułów/serii, których mi zabrakło dodałbym jeszcze: - Deus Ex - Dishonored - Hitman - Myth - Bioshock Infinite - Assassin Creed - Mad Max - Shadow od Mordor - Commandos - Hidden&Dangerous Życia może nie zmieniły (może jedynie część z nich), ale wszystkie ciepło wspominam.
Spoczko topka. Osobiscie pierwszymi grami z jakimi miałem styczność na czymś nowocześniejszym niż Pegasus były: Diabolo Gta2 Natomiast moje top to: 1.Tlou PW 2. FFX 3. Tlou P2 4.seria gran Turismo 5. Tekken 3 i 5 6. seria burnout 7. Seria souls a najbardziej Bloodborne 8. Shadow of the colossus i icon 9. Devil may cry seria 10. God of war seria 11. Chrono cross 12. Red alert 2 i tyberian war 3 13 silent hill 1-4
Dodałem Twoje filmy do playlisty Filipie i jedziemy z tematem :D Z góry wszystkie lajkowane, ile się da skomentuję, niech lecą zasięgi bo klimat tej części YT którą tworzysz jest zajebisty! Odrazu zauważyłem że trochę ciężko jest znaleźć Twoje let's playe/wywiady/vlogi -> playlisty mają nieintuicyjne nazwy, tzn. dla mnie wydają się tym czego nie szukam po nazwach, mimo że zawierają wywiady i streamy z gier.
Dzięki za opowieść. Historia elektronicznej rozrywki mignęła mi przed oczami. Nostalgia. Gry dają tyle pięknych wrażeń. Jak mawiał filmowy SF klasyk: "I've seen things you people wouldn't believe... Attack ships on fire off the shoulder of Orion... I watched C-beams glitter in the dark near the Tannhäuser Gate. All those moments will be lost in time, like tears in rain... Time to..." Play another Game !! 🙂
Filipie, bindżuje Wasze filmy i jestem po lekturze odcinkow o budowie swiatow. Watpie zebys chcial kiedys ustosunkowac sie online do gry ktora jest dla mnie jednym z najlepszych doświadczeń ze sfery rozrywki growej. Chodzi o Thief The Dark Project. Polecam. Swietna robota na youtube. Ide wgryzac sie w dalszy kontent na tym kanale. Dzięki i powodzenia.
Moja lista to: 1. Colin McRae Rally 2005 - pierwsza większa gra, w jaką zagrałem, otworzyła mnie na ścigałki i produkcja, dzięki której zachciałem tworzyć gry 2. Need for Speed: Carbon wprowadził mnie w świat nielegalnych wyścigów samochodowych, które rozbudziły moją dziecięcą wyobraźnie 3. Uncharted 3: Oszustwo Drake'a - pierwsza większa gra, która trochę otworzyła mi oczy na inne produkcje, poza ścigałkami 4. Wiedźmin 3: Dziki Gon - pierwsza gra, która mi pokazała, że gry mogą opowiadać historie dorównujące innym mediom, była dla mnie potężnym breakoutem, który zrewolucjonizował moje podejście do gier, obróciwszy je o 180 stopni 5. Antichamber - gra, która wprowadziła mnie w niezwykle ciekawy i różnorodny świat indyków 6. Transistor - gra, która była ogromną inspiracją dla raczkującego wtedy jeszcze mojego uniwersum, szczególnie stylistyka łącząca secesję z cyberpunkiem 7. BioShock - najpierw samo założenie świata, później i cała reszta, jedno z fundamentów, na bazie którego powstało moje uniwersum 8. Red Dead Redemption II - najbardziej żywy i organiczny świat, jaki widziałem w grach, oraz niesamowita fabuła 9. Danganronpa: Trigger Happy Havoc - gra, która mnie świadomie wprowadziła w świat anime i pokazała, jak bardzo prostymi środkami, można opowiedzieć niesamowitą i niezwykle klimatyczną opowieść 10. Disco Elysium - gra, która po raz kolejny pokazała mi to, co chciałbym samemu robić. Jeden z największych światów przedstawionych oraz bardzo ważny było to, że w tej grze nie było żadnej walki i wszystko rozgrywało się w tekście 11. Pyre zachwyciło mnie swoim łamaniem i łączeniem gatunków oraz organiczność wyborów i prowadzenia historii
The Last of Us 2. Ja miałem w d... "kontrowersyjną" historię i po prostu olałem ten tytuł. Nie musiałem krzyczeć, rzucać padem, ani płakać że odebrano mi ulubione postacie - czy co tam jeszcze za traumy wymienił autor tego materiału. I tu z kolei wstępuje przewaga klienta, widza, czytelnika, gracza nad twórcą. Owszem, twórca może zrobić dowolne fiki miki ze swoim dziełem. Natomiast Ja, mogę lecz NIE MUSZĘ wydać pieniążki i poświęcić swój czas na zapoznanie się z nim. Zwłaszcza w dzisiejszych czasach gdy w internecie (min. na yt.) są dziesiątki kanałów recenzujących praktycznie wszystko.
Wspaniały materiał. W wiele z tych tytułów nie grałem, od Dark Souls się odbiłem jak pileczka do squasha, ale z jedym to się zgodzę Half-Life i Half-Life 2 to gry wybitne i moje ulubione w życiu. W HL1 i różne mody, epizody i konwersje(They Hunger wybitne) przegrałem setki godzin.
@@BezSchematu Pamiętam jeszcze taki mod multiplayer Gangsta Wars gdzie się walczyło gangsterami deathmeche głupawe ale zajebiste zwlaszcze TommyGun. I taki drugowojenny CS day of defeat.
Podoba mi się emocjonalno-intelektualne podejście do tematyki. Oczywiście wybrałbym zupełnie inne gry. Grałem w Ponga na komputerze mieszczącym się na kilku piętrach - dlatego wtręty o „starości" są (dla mnie) rozrzewniające. Nie toleruję gier, które są na pograniczu oszustwa. Kiedy kupuję grę nie aprobuję przewagi cut-scenek. Albo mam do czynienia z filmem, który wodzi nas za nos i uwodzi.. Albo z grą, którą - dla ułatwienia narracji i produkcji - ozdabiamy filmikami. Nadmiar filmu wręcz zaprzecza idei gamingu. Dlatego część propozycji dyskwalifikuję. No i brakuje mi gry, która wręcz bryluje wśród nośników filozoficzno, egzystencjalno-moralnych przesłań w gamingu..! Myślę, że to jeden z powodów systemowego napadu na Cyberpunk 2077.
Jeżeli miałbym wymienić gry które z jakiegoś powodu stały się ważne to napewno było by to Spec Ops: The Line - ja szczecięciem będącym 14-letnim liczyłem na kolejną fajną strzelankę a dostałem grę która przemiela psychikę i postrzeganie wojny. I scena z białym fosforem, ten przeklęty biały fosfor - ciary do końca życia. Z gier nowych napewno Disco Elysium - zmienia postrzeganie świata i myśli politycznych. Fabuła RDR2 - nie muszę chyba nic dodawać. Są też drobniejsze incydenty z większych gier jak rozdział "Goniec" z BFa1, Tomb Rider z 2013, Deus Ex Human Revolution. Z gier dzieciństwa Kapitan Pazur
Homeworld. Zagrałem w 2007 roku po raz pierwszy i do dziś jest moją ulubioną grą. Niejako zainspirowała mnie w sposób najmniej spodziewany - dziś jestem na studiach lotniczych i kosmicznych...
Czuję się mądry, bo z wymienionych gier to o każdej mógłbym opowiedzieć kilka słów (setting, gatunek, przybliżony rok wyjścia, etc), w 24 z nich grałem, a ukończyłem 17. Czyli albo ja i Bartosz mamy obaj dobry gust, albo obaj mamy kiepski ;) Re: Half-Life, mam kilka anegdotek związanych z tą grą. Też miałem kolegę który zarabiał na nagrywaniu płyt - nagrał mi Half-Life, ale nie nagrał ścieżek "red book audio" i gra nie działała :) To był te czasy gdy soundtracki do gier bywały nagrane w formie CD audio i dało się je odtwarzać w "wieży". Co do bycia głupim i graniu w 640x480, to ja całą jazdę kolejką odbyłem bez dotykania myszki, bo... byłem przekonany że to jest prerenderowany filmik, bo grafika renderowana w czasie rzeczywistym nie ma prawa tak wyglądać. A miała prawo, bo HL odpaliłem na swieżo nabytej Rivie TNT Diamond Viper V550. Po ruszeniu myszką przeżyłem szok. I taki drobny nitpicking na koniec: Black Mesa jest w Nowym Meksyku, a nie Newadzie :) "Minor lacerations" było w przypadku drobnych obrażeń. Przy poważnych słyszleiśmy złowieszcze "Major fracture detected, automatic medical systems engaged, morphine administered" (pamiętałem tylko początek, resztę wyguglałem). Pierwsza gra i już napisałem elaborat, więc na razie na tym poprzestanę :)
Czlowieku! Twoj kanał to dla mnie odkrycie roku :) złoto w naczystrzej postaci, więcej giereczek , więcej o giereczkach kocham kiereczki . Tylko jedno ale , nie wybacze ci uwielbienia dla Tlu2 ja bym tej gry nie podniósł z chodnika , po tym co zrobili fabularnie do tego na siłę wątki LGBT ps nie jestem od Konfederacji ;)
Tylko pomóż mi zrozumieć jedno: dlaczego "na siłę"? W sensie, co w tej grze sprawia (o ile faktycznie w nią zagrałeś), że uważasz to za działanie wymuszone.
@@BezSchematu Nie zagrałem, na szczęście zobaczyłem na UA-cam spoiler fabuły i powiedziałem ze po tym co zrobili z głównymi bohaterami mojej ukochanej pierwszej części nigdy w to nie zagram , rozumiem wolność artystyczna twórców ale zabić dwie ukochane postacie i przez babochłopa którym dane jest Ci potem grać przez resztę gry ?! A jeśli chodzi o wątki LGBT na pewno były naciski ..
@@dawidoowski3016 Zadziwia mnie, że nie mieszczą Ci się w głowie trzy rzeczy: 1. Że kobieta o muskularnej budowie to także sportowiec, niekoniecznie ktoś mający zaburzenia hormonalne. Wiesz, sport -- mogło Ci się obić o uszy ;) 2. Że nikt nikogo nie naciska, żeby opowiadać historię z postaciami LGBT. Ktoś może chcieć zrobić to samemu, bo jest wrażliwy i otwarty na świat oraz ludzi, a nie zamknięty i konserwatywny. 3. Że ktoś może chcieć być odważnym autorem i opowiadać historię, która nie pomizia Cię po jajeczkach tylko Ci sprzeda w nie mocarnego kopa. Bo na tym polega sztuka.
1. Dungeon Keeper 2, czyli jedna z 3 najlepszych strategii dzieciństwa, no i moment, gdy pokochałem grać tymi złymi (a moze nie takimi zlymi?). 2. Diablo. Masz 5 lat. Patrzysz jak Twój kuzyn gra w Diablo. Słyszysz Przywitanie Butchera. Psycha zryta na zawsze. 3. Twierdza Krzyżowiec. Za dubbing, muzykę, klimat, mechaniki i Wieprza. 4. Robin Hood Legenda Sherwood. Moje prywatne top 3 gier z późnego dzieciństwa. 5. Rayman 3: Hoodlum Havoc- w to do dziś da się grać i świetnie się przy tym bawić. 6. Warcraft 3. No chyba nie trzeba tłumaczyć. 7. Medieval 2: Total War. Bitwy na 10 koła żołnierzy w czasie rzeczywistym. W średniowieczu. No nie da się lepiej... 8. Warhammer 2: Total War. A jednak się da. 9. Lionheart: Legacy of the Crusader. RPG z rzutem izometrycznym, magia, technologia, da Vinci jako twój sojusznik i krucjaty. Czego chcieć więcej? 10. Harry Potter i Komnata Tajemnic. Pierwsza gra którą pokonałem calkowicie sam. 11. Trylogia gier o Batmanie. W każdej z nich jest Joker. Wystarczy. 12. They are bilions, czyli przykład na to, jak można zrobić świetna strategie survivalowa z aktywna pauza. 13. Heroes 3. Za dobre. 14. Heroes 5. Za fabułkę. I Agraela. 15. Bioschock. Cała seria. To powinno dostać Oscara. 16. Crock, czyli platformowa przygoda sześciolatka. 17. Overlord. Za klimat, za humor, za wszystko. 18. CoD 4. Za scenę egzekucji i pewną bombę. 19. Black & White 2. Jesteś Bogiem, uświadom to sobie. 20. Tony Hawk 4. Za to, że poznałem AC/DC. 21. Spellforce. O jezu jak wspaniałe jest to kombo RPG i RTS. 22. Disciples 2. Za to, że Herosy dało się zrobić krwiście. 23. FIFA. Za naukę tego, jak reagować na stres. 24. Seria God of War. Kratos, ty piękny sukinsynu! 25. Ghost of Thushima. Szczyt tego, co dalo mi PS 4 26. Enter the gungeon. Gra mojej pandemii. 27. Slay the Spire. Rogue like karcianka. Po co mówić więcej? 28. Seria Wiedzmin. Może beż słów. 29. GTA SA. FOLLOW THE DAMN TRAIN, CJ! 30. Assasin Creed 2. Ezio, ty piękny chłopcze! 31. Lotr Bitwa o Srodziemie 2. No majstersztyk jeśli chodzi o RTS w filmowych i książkowych realiach. No i na koniec: 32. Rome: Total War. Absolutny klasyk.
Najdłuższa lista tutaj i mega szanuję wybory podparte argumentami. A jeszcze większy szacun za Black & White. Miało trafić na tę listę. Żałuję, że tak niewiele osób wspomina ten tytuł -- był niemalże rewolucyjny. Przynajmniej dla młodego człowieka porażał nowatorstwem i skalą możliwości.
@@BezSchematu dzięki! To prawda- B&W 2 to był szok. W tej grze można było zrobić niemalże wszystko. Do dziś wspominam cudowne zadania dodatkowe, jak np: odkrycie legendy samurajskich figur czy strzelanie beczkami. Ze względu na Planescape: Torment polecam Ci szczególnie z tej listy Lioneheart- gra nie jest może topka jak Baldury czy Planescape, ale serio klimat tej gry i jej otoczka robią robotę.
@@aleksanderjarymowicz4300 Ja pamiętam, że pokonałem cywilizację innego boga w B&W2... rzucając głazy przez morze i stopniowo dezorganizując mu życie społeczne. Byłem jak najbardziej psotny i nieekonomiczny bóg w historii panteonu bogów B&W2. Był jak Loki, który rzuca głazami.
Oprócz pierwszej pozycji reszta nie ma żadnej kolejności więc lets go on: 1. Seria Wiedźmin i Seria Mass Effect - nie potrafię wybrać, która była najważniejsza bo obie są dla mnie ultra istotne, 2. Seria Dragon Age, 3. Seria Metro, 4. Red Dead Redemption 2, 5. Seria Souls, 6. Final Fantasy 7 Remake, 7. Days Gone, 8. God Of War, 9. Total War Warhmmer 1/2, 10. Europa Universalis 4, 11. Doom / Doom Eternal 12. Seria Darksiders, 13. Death Stranding, 14. Gears 4 i Gears 5, 15. Gothic 1 i 2, 16. Seria Tomb Raider (Ta nowa trylogia), 17. TES V Skyrim, 18. Plague Tale Innocence, 19. Civilization V, 20. Left 4 Dead.
Materiały o grach są mi najbliższe, pewnie dlatego, że ogólnie z popkultury są mi najbliższe właśnie gry :P Taki materiał, pomimo że bardzo dobry, to zobaczyłbym jeszcze z chęcią w powiększonym składzie, tak jak to było z najciekawszymi światami w grach. Fajnie jak parę osób na bieżąco wymienia się swoimi wspomnieniami i spostrzeżeniami, na temat dyskutowanych tytułów.
@@seciak595 Właściwie, to kiedyś go nagraliśmy... ale ja spieprzyłem wideo :D Rozmowa dot. naszego pierwszego kontaktu z popkulturą. Wspominki o pierwszych wspomnieniach dot. gier / filmów / komiksów.
@@BezSchematu A to faktycznie w sumie podobne do tego materiału, bo tutaj też dużo wspominasz o "pierwszych razach" :p Pierwszy raz w 3d z Wolfenstein 3d, pierwszy RTS, pierwszy "narracyjny" fps z Half Life. Pewnie lista co zmieniło życie byłaby często podobna do tej z pierwszymi kontaktami z popkultura :)
@@seciak595 Zapożyczyłem je z tamtego materiału ;) Ale było ich w cholerę więcej. Włącznie z większą ilością historii z moim tatą i ogrywaniem gier na Pegazusie.
Mysle ze, gdyby nie moi kuzynowie, u ktorych na Commodore 64 gralam w taka zabke co miala skoczyc do tunelu i gdyby nie to ze potem rodzice kupili mi Amige 500 i gralam z Mama w Panga, sama w Super Forog, Prince of Persia, Golden Axe, Mortal Kombat (nie zlicze joystickow zniszczonych rzy probach zrobienia fatality ) i tym podobne - to jako dorosla osoba pewnie nigdy bym sie nie zainteresowala grami. Duze wrazenie na mnie zrobilo Age of Empires no i Tomb Raider. Jak zaczelam studiowac to przestalam grac az do czasu jak sie przeprowadzilam do Peru w wieku 28 lat i moj ex mial Xboxa 360. Wtedy Wiedzmin 2, Dead Space, Gears of War ogrywane z moim ex w co-opie no a potem jedna z moim ulubionych gier - Skyrim - sprawily ze siedzialam z padem dluuuugie godziny. Moja inna ukochana gra jest Wiedzmin 3 Tyle sie nasluchalam o tym Last of Us, no ale niestety, ja jestem Xboxowa, wiec nigdy w to nie zagram, zostaj obejrzenie gameplayu. Bardzo podoba mi sie ten odcinek , uwielbiam z jaka pasja opowiadasz o grach. Pozdrawiam serdecznie
Z chęcią się podzielę swoimi perełkami: Silent Hill 4 za mechaniki; The Witness gra logiczna; Dungeon Siege II za barwny i imersywny świat; Spellforce Order of Dawn za charakterystyczne tempo rozgrywki i połączenie RPG z RTS; Loop Hero za nostalgię do gry, która jest nowa XD; The Last Spell (early access) za możliwość zobaczenia rozwoju od kuchni, wspaniałe community i rewelacyjne pomysły; Undertale bis Deltarune za twist myślowy; Stanley Parable bis Ultra Deluxe w kategorii Bez Schematu stanowczo; Doom Eternal za niesamowitą adrenalinę przy oglądaniu speedrunów; Medal of Honor za niedookreślone uczucia strzelanki, która zostawiła coś po sobie do której kiedyś wrócę żeby wiedzieć, za co mi siedzi w głowie XD; Gemcraft Frostborn Wrath (na obecną chwilę ostatnia część cyklu, cały cykl polecany ofc) za najbardziej interaktywnego i ciekawego tower defence z ścieżkami; SAS Zombie Assault (chyba) 5 za godziny strzelania do zombie w gierce przeglądarkowej; Create Your Own Tower Defence dopóki serwery z levelami od innych działały QwQ; Slay The Spire za niesamowitą głębię mechanik i decyzji, planowania itp; Bloon TD 6 za nieprzerwaną i niezobowiązującą kolorowość na szare dni; Crypt of the Necrodancer za pierwszy coop przy którym się dobrze z kimś bawiłem; Everhood za emocjonalny rollercoaster; GRIS jako piękna platwormówka z historią zapadającą w pamięć; Etherlords II w które nikt nie gra na multi bo nie ma serwerów i z którego usunięto tryb ala Heroes III, gdzie by sie zbierało zasoby i tworzyło talie QwQ (mam z 20+ talii które nawet nie wiem czy są kreatywne/dobre); Starałem się nie robić powtórek względem filmu. Póki co wszystko co pamiętam. Jak sobie o czymś przypomnę to machnę edit... Akurat u mnie bywa kiepsko z pamięcią nawet jeżeli coś było bardzo dobre. Oczywiście zapomniałem o Fran Bow oraz Little Misfortune, bardzo dziwnych przygodówkach point and click które tylko oglądałem (ale warto chociaż tyle).
Gralem w 1/4 gier z tej listy i z tych tu wymienionych half-life 2 najlepszy, w Rdr2 nie gralem ale jako fan wiedzmina 3 (200h na steam) napewno zagram ^^ Np. batman arkham asylum i bioshock byly dobre ale bez szalu. Warcraft 3 nigdy mnie nie przekonal, nie moj klimat. W gta3 nie gralem (widzialem u kolegi) ale gralem w vice city i tak to byla gra dziecinstwa, napewno w top 10. Jesli chodzi o moja liste to zdecydowanym top 1 jest Max Payne 2, przeszedlem ostatnio po raz osmy, po 20 latach przerwy, nadal ten klimat i audio trzyma poziom. W top 2 umiescilbym pierwszego medal of honor allied assault a na trzecim nfs underground 2. Z gier ktore jeszcze zapadly w pamieci to Mafia, heroes 3, COD 2, nfs mw, gta sa, far cry, f.e.a.r, unreal tournament, tibia- w sumie ona najbardziej zmienila moje zycie ale to nie byla gra to byl styl zycia a teraz jest to CS2 xD
Jeśli ten kanał jest bez schematu to komentarze też powinny być takie. Dlatego podam grę która nadal zmienia moje życie i jest to... życie, a dokładniej ciekawi ludzie i ciekawe problemy. A i nie był bym sobą gdybym schematycznie nie wspomniał o grze, która jest moim drugim światem i zmienia moje życie pokazując mi, że zawsze jest miejsce do pracy nad sobą. Tytuł gry to Orcs Must Die! 3
pong: byłam w szoku ze mozna grać w tenisa stołowego i widzę postaci piłke i siatke ,sterowac. tank: rozwalka z zajebista grafika.x] potem poszło z górki atari xe, amiga,pegazus,sega mega drive, dreamcast,psx 1,2,3,4,5. gram od 33 lat. teraz już mniej ale zawsze cos ;) najchętniej giercuje w blackbustery i indie game (nietypowe ,piekne 2d gry)
1. Nihilumbra - mała gra indie, która urzekła mnie swoją oprawą graficzno-muzyczną, ciekawym patentem operowania otoczeniem za pomocą kolorów o specjalnych właściwościach, minimalizmem i pewną duchowością prostej historii o sensie istnienia. Gra, która oddziałuje na moją duszę tak mocno, jak... 2. To The Moon, Finding Paradise i Impostor Factory - przepiękne gry studia Freebird Games, przedstawiające koncepcję manipulowania wspomnieniami, a przy tym opowiadają za każdym razem piękne, wzruszające historie o smutku, nadziei, miłości i przemijaniu. Grając w te małe perełki nie mogę powstrzymać łez ani śmiechu, bo zabawnych momentów tu również nie brakuje. 3. Gothic - gra, do której pierwszy raz usiadłem w szkole średniej, a więc jakieś 8-9 lat temu. Chciałem tylko pograć w jakąś grę fabularną z ekwipunkiem, ponaparzać mobki etc, a dostałem na początku frustrującą, za to bardzo angażującą grę z ciekawym światem, klimatem i ułudą żyjącego świata. Nie było łatwo na start, ale postanowiłem się przełamać, tylko po to, by wsiąknąć w to uniwersum i ograć również dwójkę oraz trójkę, choć Gothic 3 już mi się nie podobał. 4. Max Payne 2: The Fall of Max Payne - jedynka mi się podobała, ale to dwójkę pokochałem, głównie za dużo smutniejszą historię, relację Maxa i Mony oraz antagonistę ("Have no fear, Vlad is here!"). Przeszedłem ją trzy razy z rzędu tylko po to, by dostać alternatywne, szczęśliwe zakończenie. No i ta finałowa piosenka, "Late Goodbye"
Bardzo fajna lista i opisy. Muszę kiedyś ograć Nihilumbrę - a Dex bardzo mi się podobał i niesamowicie zaskoczył, Gunslinger czeka na 3 ogranie bo tytuł mnie całkowicie kupił.
moze juz czasu troche mineło ale prawie wszystko co wymieniłeś ograłem 87rocznik i tak to my mieliśmy ciekawy czas na poznawanie dzieł :) lecz zapomniałeś o parunastu grach tamtych lat wiec dopisze: Metal Gear Solid , Final Fantasy , Tomb Raider , Red FAction z pełnym systemem zniszczeń w 90 ktoryms roku , C&C Red Alert , Jageer Aliance czy jakoś tak , EvE fenomen po dziś dzień , i tak po tylu latach nadal czeka za mną Shadow the Colosuns tylko że ja jestem po Final Fantasy wiekszosci co jest ... wyobraż sobie że odpalasz na PS2 gre Final Fantasz XII na plzcie DvD i dostajesy turowy system walki z chyba 9 postaciami , nowa mechanika programowania AI dzialan postaci w czasie walki , światem jak w wowie , encyklopedią PWN potworów , fabuła z innego kontynetu , miksem swiatów i do kazdego mozna wejsc pogadac cos kupic , ..... nie było mnie 2456h taki zapis był na karcie pamieci w ps2 bo zapisywał sie czas gry :D
Last of Us zrobiło mi swego rodzaju krzywdę. Nie potrafiłem znaleźć potem miejsca przy konsoli. Tak mam zawsze po czymś wybitnym, że kolejne rzeczy które chwytam, wydają się banalne i miałkie.
Kocham wiele gier, z wielu powodów, ale tylko o 1 mogę chyba powiedzieć, że autentycznie mnie zmieniła - Harvest Moon: Back To Nature na Playstation. I to nie dlatego, że to taka znowu epokowa gra, ale dla mnie zmieniła 2 rzeczy. 1) dla Harvest Moon nauczyłam się angielskiego (i teraz tym angielskim zarabiam od wielu lat, czyli de facto gra dała mi zawód) i 2) gra nie miała save-ów w dowolnym momencie i wymagała pełnego skupienia, bo zapis odbywał się na koniec dnia farmera i jeśli zapomniałam o jakiejś czynności na dany dzień, to nie było powrotu. Bardzo szybko dostrzegłam, że sposób układania spraw w głowie, który stosowałam w grze stał się domyślnym trybem także w życiu, szczególnie w ciężkich i stresujących momentach miałam w głowie listę zadań "po kolei", i to naprawdę działa i pomaga! :) Stardew Valley, czyli duchowego następcę też ograłam z dużą frajdą, ale już w wieku podeszłym i bez takich emocji :)
Moja lista jest dość podobna do twojej bo moje ukochane gry to TLOU, Rdr2, seria Bioshock i wiele innych na twojej liście. Ale mnie roznież znalazł się Wiedźmin 3 dziki gon oraz trylogia Mass Effect. Kocham te gry i mógłbym pisać godzinami dlaczego.
Trylogia Dragon Age , trylogia wiedźmina i trylogia Massffect , Cyberpunk na którego wszyscy psioczą uwielbiam klimat i światy tych gier. A przede wszystkim uwielbiam te gry za to że po ich przejściu ile już tych przejść bym za sobą nie miał zawsze jeszcze przez kilka dni wywołują u mnie emocje i pobudzają wyobraźnię ;)
Cóż mogę powiedzieć. Bardzo ciekawie opowiadasz o grach, w sposób który bardzo, ale to bardzo zachęca do gry we wspomniane tytuły(oczywiście nie we wszystkie ponieważ w część już grałem) i wiem, że są to gry które zmieniły Twoje życie ale... są tu 3 rzeczy które dyskredytują ten materiał. 1. Half life na ostatnim miejscu tej listy (już tutaj zacząłem się poważnie martwić o ciąg dalszy) 2. Brak Tomb Raidera( tu już wiedziałem że "lajka" nie będzie) 3. Brak "Hirołsów" 3 (tu już niestety nie pozostawiłeś mi wyboru: będzie "nie podoba mi się" i naprawdę daję to z ciężkim sercem) Bardzo prosiłbym Cię o odpowiedź czy grałeś w gry z pkt 2 i 3 czy nie grałeś? Mam nadzieję, że nie grałeś (chociaż w to nie wierzę) ponieważ tylko to tłumaczyło by brak tych pozycji na tej liście. P.S. Ale poza tym świetnie się Ciebie słucha i chyba pora na nadrabianie growych zaległości
Grą którą najbardziej lubiłem jest "ONI" którą stworzyło studio Bungie. Jest to połączenie action TPP i chodzonej bijatyki w stylu mangowym. Ta gra ma najlepsze sterowanie w jakim mogłem się spotkać w grach na Peceta. Co z tego że grafika jest mało realistyczna i bardzo uproszczona (nikt przecież nie kupuje "Minecrafta" dla wyglądu), skoro kontrola postaci i walka wręcz są zrobione niemal perfekcyjnie. A wielu ludzi zraziło się do gier ze względu na beznadziejne sterowanie.
W kolejności od najbardziej znaczących: 1. The Last of Us 1/2 2. Wiedźmin 3 3. Dark Soulsy 4. Uncharted 1/2/3/4 5. Detroit 6. Rome Total War 1/2 7. Ori 1/2 8. seria Resident Evil 9. Władca Pierścieni Bitwa o Śródziemie 1/2 10. CoD & Bf dużo tytułów 11. seria GTA
Gdy myślałem że swiat gier nie zaskoczy mnie już bo ograłem wtedy dostępne dwie części dark souls odkryłem FACTORIO, no i przepadłem. Wielu się od niej odbija, ale jeżeli poczujesz to coś... przepadłeś.
Za to moja topka może być trochę kontrowersyjna ale trudno to moja topka. Od razu zaznaczam , że nie trzymam się żadnej kolejności tylko po prostu wymieniam dla mnie najlepsze gry w jakie grałem na ten moment : Red Dead Redemption 2 Uncharted 4 The last of us 1 Life is Strange Detroit Become Human Cyberpunk 2077 ( już widzę jak Krzysztof zwija się ze śmiechu ) Cry of Fear Cała seria SoulsBourne + Elden Ring Batman Arkham Asylum Marvel Spider man NFS Most Wanted Star Wars Jedi knight Jedi Academy Star Wars Republic commando GTA San Andreas God Of War
Dodałbym kilka gier, których nigdy nie widzieliście - bo wtedy nawet Wasi rodzice jeszcze zabawiali się grami - lub byli systemowo wykluczeni. Lista.. niezła z wyjątkiem irytująco pretensjonalnego Elden Ring. Podobnie myślę o RDR2.
2007 rok i Adam Sandler w filmie Zabić wspomnienia gra w Kolosy, przy okazji polecam film. Szkoda że nie wspomniałeś o grze ICO, gra Shadow of the Colossus jest jego duchowym następcą, w obie grałem z synem, tak samo jak serię Resident na SP1. Jednak najbardziej wchodził nam wówczas Tenchu.
Gry, które zmieniły moje życie? Rocznik '85 - 1. Tony Hawk Pro Skater 2: jestem w stanie powiedzieć, że to jedyna gra jaka kiedykolwiek wyszła, po której ograniu człowiek chciał wyjść na dwór i nauczyć się czegoś nowego. Pierwsza deskorolka, poznane dziewczyny, wspaniali ludzie. 2. Gran Turismo 2: absolutny top, który ogrywam do tej pory. Również do tej pory uwielbiam wyścigowe gry torowe. A dlaczego zmieniła moje życie? Dzięki Gran Turismo 2 odwiedziłem tor Nurburgring, a zaraz po powrocie z tej wycieczki poznałem swoją żonę. 3. Wiedźmin 3 GOTY: pierwsza moja splatynowana gra i po raz pierwszy uwierzyłem, że gra potrafi uzależnić. Ponad 700 godzin w tej grze i do tej pory uważam, że nie ma nic lepszego z tego gatunku. 4. StarCraft 1 i 2. Dzięki dwójce odwiedziłem jeden z największych turniejów - IEM Katowice. Mnóstwo poznanych ludzi, turnieje rozgrywane do tej pory. Najlepszy RTS ever.
Oczywiście, że czekam na tytuły gier, które zmieniły WASZE życia. (I tylko nie mówcie, że takich nie ma...)
Jeszcze dwie ważne rzeczy! Pierwsza - tak jak wspominam we wstępie, to nie jest ranking hierarchiczny, tj. kolejność nie ma znaczenia I druga rzecz, w opisie pod filmem👆znajdziecie linki do materiałów wspomnianych w odcinku.
The last Starfighter, River Raid, Draconus, Raid over Moscow, Hilt2, Silent Service, Chaos Engine, Extreme Raceing, UFO Unknown Enemy, Turrican 2, Alien Breed 1/2/Killing Ground, Gloom, Syndicate, Dune 2, Neverhood, GTA, Mafia, Dark Forces, W1-3, CP2077.
Chciałbym posłuchać komentarza wymienionej gry Prey ale 2017 roku
25 girr twojego zycia tak? Dlaczego tu nie ma heroes III, dlaczego?
Ja tam nie wyobrażam sobie życia bez najważniejszej i najlepszej gry w historii gier bez podziału na kategorie czyli Heroes 3. Z Survival horrorów to dla mnie tylko Alien Isolation - nie ma lepszej i nigdy nie będzie. Dead Space przy Izolacji to...nawet nie można tego porównywać. AOE, GTA 2 i 3, HalfLife 1 i 2, Starcraft, Hitman czy Project IGI. Colin McRea Rally 2. No i najwazniejsza gra ale nie na PC i to nie jedena gra, a dziesiątki czyli POKEMON zaczynając od RED kończać na Scarlet.
Driver
Tony Hawk's Pro Skater 2
MDK 2
ONI
Legacy of Kain: Soul Reaver
Soul Reaver 2
American McGee's Alice
Enclave
Powiem jeszcze jedną rzecz do tych wszystkich mugolskich lemingów o mentalności Inżyniera Mamonia. Z własnego doświadczenia wiem, że najlepsze gry jakie kiedykolwiek powstały, znajdują się w ogromnej szufladzie, podpisanej jako ABANDONWARE. Abandonware to ponad 98 procent wszystkich gier, jakie ukazały się na wszystkie możliwe platformy, a mam na myśli tytuły porzucone przez developerów, od dawna nie wspierane i niedostępne w normalnej sprzedaży, oraz zapomniane przez szare masy.
potrzebujemy WINCYJ takich pięknych materiałów. Jak nikt na swiecie opowiadasz o gracch. Podczas jazdy samochodem nie raz odtwarzam sobie Twój esej o dark souls.... naprawde dzieło życia ;) pięknie opowiadasz i czekam osobiście na wiele wiele więcej :) podobnie jak gameplaye z omawianiem swiatów :)
Pozdrawiam serdecznie
Rany. Dziękuję, naprawdę.
Mój rocznik to '86 i gry zawsze stanowiły nieodzowna część życia. Wspomnienia wiążą się nawet nie tyle z samymi grami, co z ludźmi z którymi w nie grałem.
1991 - Zaczęło się od Commodore 64, które pamiętam dziś " jak przez mgłę" około . To był chyba jedyny taki okres, kiedy grał ze mną mój ojciec. Jungle Hunt (1982) i Commando (1985) pamiętam najlepiej, choć były tam jeszcze 2 gry - statki (gdzie podobnie do wersji papierowej zaznaczało się pola tylko animacje trafień robiły wrażenie) oraz olimpiada ( zniszczyłem z sąsiadem chyba ze 3 dżojstiki na tej grze). Co do samego sprzętu zastanawiam się dalej jak to możliwe, że czasem wybierałem czekanie i przewijanie na magnetofonie kasetowym taśmy z grami zamiast olać to i iść pograć w nogę na podwórku.
1994 - Pegasus kupiony na komunię przez moją babcię. W zestawie był pistolet do Duck Hunt (1987) i 2 słabej jakości pady, które o dziwo wytrzymały parę lat. Poza standardowymi grami jak Mario (1985), Donkey Kong (1981), Ice Climbers (1985) i Battle City (1985), były też takie "perełki" jak Double Dragon III (1990) - gra, w którą przegrałem z kuzynem więcej godzin niż w uwielbianą do dziś Contrę (1990). O dziwo, mimo że miałem te wszystkie Cartrige z 99999 grami to najcieplej wspominam grę Goal 3 - podróbę Kunio-Kun Soccer (1993). W samej grze nie miało się wpływu prawie na nic, a i tak był to jedyny tytuł w który każdy chciał grać. Gole - gdzie piłka zmieniała się w banana/rybę, tornada na planszy na przemian z piorunami. Fantazja poniosła twórców.
1995 - Kiedy pojawiały się w mojej okolicy pierwsze PCty ja przez kilka lat zagrywałem się na Amidze. Uruchamianie gry z poziomu Norton Commandera weszło w krew. Z gier w pamięci zapadły mi : Lotus III (1992) - ściganka, gdzie zebrane po drodze paliwo odgrywało kluczową rolę. Franko (1994) - pierwsza polska gra, którą przeszedłem. Prince of Persia (1989) - do dziś pamiętam pojedynki na miecze z Wezyrem, odpadające platformy i pułapki najeżona kolcami, które nie raz odbierały mi życie.
1997 - Mój pierwszy PCet. Z dyskiem 3,2 GB i Kartą Graficzną z jedym z pierwszych akceleratorów 3dfx - VooDoo, który szybko wymieniłem na VooDoo 2. Miałem na nim zainstalowane od nowości pirackie wersje Warcraft 2 (1996), Jazz Jackrabbit (1994) i Worms (1995). Sam ogrywałem głównie Warcrafta, gdzie szybko pojąłem jak fajnie anihiluje się ludzi przy pomocy orków.
Znajomi przychodzili na Wormsy, a brat ogrywał platformówki. Pamiętam jak kupowałem CD-Action by poogrywać te dołączane do gazety dema. Później nadszedł czas strzelanek (FPS) i nic nie było już takie jak wcześniej. Duke Nukem 3d (1996) i Quake (1996) z niezapomnianą ścieżką dźwiękową Trenta Reznora z NIN zmieniły wszystko. Nie pamiętam, by jakakolwiek późniejsza strzelanka zrobiła na mnie takie wrażenie.
1998 - Game Boy Color. Do czasu aż nie wymusiłem na wakacjach we Włoszech na mojej mamie kupna gameboy'a jedyne przenośne "konsole" które znałem, to te 20inOne ze sklepów z zabawkami i rosyjskie "jajeczka". Wcześniej kuzyn dostał na komunię biało-czarnego Gameboya, grałem na nim tylko kilka razy w Fifę'97 (1996) i Tetrisy, Looney Tunes oraz Asterixa. Na moim, którego mam do dziś ogrywałem Pokemon Red (1996), wymieniałem się na koloniach z innym dzieciakiem, który miał wersję Blue. Był też Spider-Man (1990) i Metal Gear Solid (2000). Z czasem wychodziło tam nawet GTA, choć nie pamiętam już tej gry za dobrze.
1999 - Kolejny PCet już z większą pamięcią, szybszym dyskiem i kartą Geforce 256. Co jakiś czas trzeba było wymieniać podzespoły, bo technologia zmieniała się w zastraszającym tempie.
Od tego czasu zaczęło mi się to zlewać w jedną masę. Pamiętam jednak dobrze gry takie jak : Sim City 3000 (1999) - zaraził mnie budowaniem miasta kumpel Kacper z gimnazjum, Age of Empires 2 (1999) - wydałem na edycję kolekcjonerską 350 zł przy ówczesnej płacy minimalnej 670 zł/msc. W pamięć zapadły mi jeszcze Half Life (1999) z grafiką nie z tego świata, Max Payne (2001) - z mrocznym klimatem i bullet timem oraz Mafia (2002) - którą razem z kumplem Karolem przechodziliśmy na wyścigi. Podobała mi się bardziej niż jakiekolwiek GTA. Może tylko GTA Vice City (2002) trzymało poziom. Poza tym oczywiście seria Fifa i PES. Przygodówki jak Książę i Tchórz, Neverhood, Ace Ventutra, Monkey Island czy Hopkins FBI. I jeszcze RPG jak Morrowind, Oblivion, Gothic, Baldurs Gate, Neverwinter Nights, Diablo i Wiedźmin. Nie ominęły mnie te wszystkie DSJ, Simsy, Black&White, XIII, Metro, Wolfenstein, NFS etc. Za dużo by pisać...
Z czasem studia i praca zaczęły zajmować coraz więcej czasu, a gry komputerowe wyparły gry planszowe.
Przez te wszystkie lata ominęła mnie mania na PSX/X-Boxy i wiem, że jestem z grami "do tyłu"
Ostatnio (od 2017) staram się to nadrobić przy pomocy Nintendo Switch. Uwielbiam wszystko ze stajni Mario ( Odyssey, Kart, Smash, Tennis, 3d World, U). Mam na Switcha może ze 100 gier, a gram jak mam chwilę w 10, a może i nie.
To tyle co do gier, które wpłynęły na moje życie. Świetnie spędzony czas z bliskimi mi ludźmi.
Pozdrawiam i czekam na kolejne materiały :)
Moja droga była dość podobna z tą różnicą, że miałem Atari a nie C64 :)
Później Amiga i PC z 3dfx :)
Dokładnie,wazniejsi bili ludzie z którymi się w gry gralo w dzieciństwie. To oni nas nakręcili,rywalizacja ciągła w PES TEKKENA , Tony Hawka...to było najważniejsze
Z grania sie nie wyrasta
Dla mnie pierwszą grą - a właściwie serią - na punkcie której kompletnie oszalałam był Thief. Uwielbiałam jego mroczny klimat, jego sarkastycznego bohatera-samotnika, lore, wspaniałe pomysły fabularne… uczyłam się na tych gierkach angielskiego. Do tego stopnia, że spisywałam ze słuchu dialogi i pokazywałam je lektorce ze szkoły językowej, bo tak bardzo chciałam dowiedzieć się, o czym postaci rozmawiają i jakich słów do tego używają ☺️ Z innych tytułów był jeszcze Baldur’s Gate, Warcraft III, Gothic… Całe moje dzieciństwo 🥰
A ja tylko zaznaczę, że duża część ekipy Thiefa robiła także BioShocka Włącznie z Kenem Levinem, który współtworzył Thief: The Dark Project.
@@BezSchematu Wiadomix!
Też chciałem wspomnieć o Thief. Dla mnie gamechanger.
Ah, mam to samo, szczególnie właśnie Thief i Baldur's Gate
@@Clawpek Też o tym czasem myślę. Swoją drogą, szkoda że spaprali Thiefa 4. To już nie było to :
Gdzie ten kanał się ukrywał przez ostatnie 5 lat? Dlaczego systemy youtuba wcześniej mi go nie zaproponowały?
Świetne, wciągające materiały, Nic więcej nie trzeba dodawać. Muszę przyznać, że też wstrzelam się wiekowo, może dlatego tak mnie to łapie.
Pozdrawiam!
Ja znalazłem 3 dni temu😢
Dziękuje za dedykację
Metal Gear Solid - prawdziwa gra film, ale ze zdrowo zachowanymi proporcjami ( nie to co MGS2). Piękna historia, akcja, i mega zaangażowanie gracza. Były momenty kiedy wydarzenia na ekranie łapały za serce. No i tak muzyka. W 99 roku mając 13 lat ta gra pochłonęła mnie bez reszty. Fajnie opowiadasz Filip. Dziś sub. Dzięki
Świetny materiał, dużo wspaniałych tytułów, które też darzę jakimś specjalnym uczuciem, ale i tak największy uśmiech wywołało we mnie miejsce pierwsze. Cieszę się bardzo, że mamy te same poglądy na TloU Part II, bo mimo, że wiem jak duży fanbase ma ta gra czasem dalej czuję się częścią mniejszości gdy tak ją wychwalam. Dla mnie to po prostu arcydzieło nie tylko wśród gier, ale każdego dostępnego medium i twór niepowtarzalny, wyjątkowy. Coś co zostanie ze mną do końca życia.
Do tej pory bardzo lubiłem jedynkę (choć znałem ją tylko z oglądania walkthrough na UA-cam za dawnych czasów), a na dwójkę miałem wielki hype ale przez brak konsoli mogłem tylko słuchać masy gównoburz w internecie bez sprawdzenia samemu o co w tym wszystkim chodzi. Od stycznia tego roku udało mi się uzyskać dostęp do konsoli i dwukrotnie ukończyłem jedynkę, a kilka dni temu przeszedłem Part II po raz czwarty. Jeszcze nigdy nie zabrałem się za gre ponownie, od razu po przejściu, a tu dokonałem tego 4 razy w ciągu kilku miesięcy (w tym raz na Grounded).
To co ten tytuł ze mną zrobił to jest coś z czym się do tej pory nie spotkałem. Już po RDR2, Wiedźminie 3, The Sopranos czy Breaking Bad miałem pustkę, którą ciężko było zastąpić, ale to nic w porównaniu z tym czego doświadczyłem po TloU. Nie mogłem się pogodzić, że to już koniec przygody, o której rozmyślalem przez cały dzień po to by nocą usiąść przy konsoli i spędzić kolejne godziny w tym może i mrocznym i okropnym, ale jakże fascynującym świecie, ludzkim jak żaden inny. Nawet nie chciałem się dużo bardziej rozpisywać, ale tak się po prostu nie da mówiąc o tej grze. Czuję się ogromnym szczęciarzem, że jestem w tej części, która kocha te gre. Nawet trochę współczuję osobom, które nie potrafią docenic piękna Part II, choć ta gra jest tak polaryzująca i odważna, że nie ma w tym nic dziwnego, że nie jest ona dla każdego.
A no i nie mam pojęcia czemu nie jestem na Discordzie Bez/Schematu, trzeba jak najszybciej naprawić ten błąd.
Dostałem link do tego materiału od przyjaciółki, obejrzałem go całego i zostawiam swojego suba, bo oglądając go czułem jakbym oglądał film o sobie, mimo że w połowę pozycji nawet nie zagrałem i może nigdy nie zagram. To jak o tym wszystkim mówisz, o tych czasach dzieciństwa, to przywodzi piękne wspomnienia, dziękuję bardzo.
A tu moja lista:
1. The last of us 2
2. The last of us
3. Metro i Metro Redux
4. Diablo
5. NFS most wanted
6. Mortal Kombat
7. Seria Resident Evil
8. Medal of honor
No nareszcie! Ktoś, kto podobnie jak ja stawia pt. I i II The Last of Us najwyżej i co najmniej na równi.
Świetny materiał! Bardzo dziękuję i proszę o więcej takich!
A gra, która odmieniła mnie i mój światopogląd była SOMA. Gorąco polecam wszystkim, którzy jeszcze nie znają. Ryje beret mocno i daje do myślenia jak mało co.
Jeszcze raz dziękuję za fantastyczny materiał!
Świetny film, dzięki temu materiałowi zostałem zachęcony do przejścia kilku gier z tej listy których nie miałem jeszcze przyjemności ograć. Odnosząc się do końcówki filmu to chciałbym mimo wszystko zobaczyć materiał w którym opowiadasz o grach które nie pojawiły się na tej liście a też są dla Ciebie bardzo znaczące. Moja lista najważniejszych dla mnie 30 gier:
1. The Last of Us 1 i 2
2. The Walking Dead ( cała seria od Telltale)
3. Far Cry 3
4. Red Dead Redemption 2
5. Seria Uncharted
6. This War of Mine
7. Assassin's Creed 2
8. Call of Duty 4 Modern Warfare
9. Mafia
10. GTA : San Andreas
11. Hades
12. The Journey
13. Valiant Hearts : The Great War
14. Syberia
15. Manhunt
16. Wiedźmin 1,2,3
17. Resident Evil 4
18. Trylogia Brothers in Arms
19. Need for Speed : Most Wanted
20. Seria Metro
21. King's Bounty : Legenda
22. FIFA 05
23. Limbo
24. Heavy Rain
25. A Way Out
26. Obcy: Izolacja
27. Twelve Minutes
28. Trylogia Crash Bandicoot
29. Firewatch
30. Dishonored
Kurcze, tyle dobrych wspomnień poruszyłeś tym materiałem :)
W moim przypadku i jadąc z grubsza chronologicznie to było +/- tak:
0. 'The Train' (Gra jeszcze na Commodore 64) nie grałem w bardziej rozbudowaną grę na ten hmm.. komputer nigdy wcześniej i nigdy później (symulator pociągu pancernego uciekającego z terytorium 3 Rzeszy)
1. pierwsze gry z PC: Sim Earth, Sviw 3D i Death Rally (to były pierwsze gry na PC w które grałem więc ciężko żeby nie odcisnęły się w mojej pamięci)
2. Warcraft 2 i Starcraft - niby RTSy ale lore i fabuła wysysały godziny grania
3. Commnad and Conquer i C&C: Red Alert - niby takie sobie typowe RTSy, ale to generalnie do tej drugiej gry popełniłem dwie dioramy modelarskie z czołgami w roli głównej ;),
4. Age of Empires: Rise of Rome - w tamtych czasach zachwycała grafiką, była trudna i jednocześnie przemycała trochę wiedzy historycznej
5. pakiet strzelanek u wujka na komputerze (Wolfenstein 3D, Doom, Doom 2 (wraz chyba z modem Aliens), Duke Nukem 3D, Quake 2 i wówczas jeszcze demo Aliens vs Predator - te gry wywróciły u mnie stolik i zmieniły podejście do gatunku FPP ;)
6. 'Baldurs Gate' wraz z 'BG: Tales from the Sword Coast' oraz 'BG II:Shadows of Amn' i 'The Throne of Bhall' - pierwsza część to był główny powód, przez który spadła mi dość drastycznie średnia pod koniec podstawówki :D, natomiast całość przeszedłem prawie wszystkimi kombinacjami klas postaci (poza mnichem - jakoś nie leżał mi ten typ rozgrywki), póki nie pograłem na uczciwie w Fallout 1 i 2 to był to dla mnie wzór gry cRPG
7. Fallouty: 1, 2, New Vegas i Fallout4 (z zastrzeżeniem że ten ostatni tytuł tylko i wyłącznie po dużej ilości modów ;) ) - powody wymienił Filip ja nie będę duplikował :D
8. 'Homeworld 2' i 'Homeworld' (obecnie 'Emergence') - pierwszy Homeworld w który zagrałem to była właśnie dwójka, którą wgrał mi na dysk kumpel i o ile nie jest to tak dobra gra jak jedynka (szczególnie po remasterze) to był to pierwszy RTS w pełnym 3D jaki ograłem, a bez któregoś z patchy niektóre misje były ultra wymagające, natomiast klimat Homeworld 1 to było coś nieprawdopodobnego
9. Mass Effect Trilogy - to była pierwsza seria gier po której poczułem autentyczny smutek, że nie będzie ciągu dalszego interakcji z załogą i postaciami, z którymi miałem wrażenie ze się niemal zakumplowałem a do tego dochodzi jeszcze klimat i fabuła...
To jak opisałeś What Remains of Edith Finch - w punkt! Minigry z kąpiącym się nienowlakiem oraz segment z odcinaniem rybich głów... to mnie pokonało, zbiło po mordzie i zostawiło skulonego w kącie.
Dzięki tobie przeszedłem Limbo. Podobało mi się. Potem postanowiłem przejść Inside tych samych twórców i byłem oczarowany, tym bardziej, że zbiegło to się z przeczytaniem przeze mnie książki o której wspomniał K. Maj podczas jednego z wielu waszych wspólnych filmów, ta książka to "My" Zamiatina. Niesamowite jak te dwa dzieła - Inside oraz "My" ze sobą rezonują. Przez powyższy film jak i ''9 najciekawszych światów w grach wideo'' odkryłem głęboko zakopany w mojej świadomości segment gier Indie i je pokochałem. Dziękuje ci za to, że mogę odkrywać i zwracać uwagę na rzeczy o których nie miałem pojęcia lub mi umknęły w ogromie kultury.
Okej, zacznijmy od tego, że super materiał Filip! Potrzebujemy więcej twojego bardziej zorganizowanego opowiadania o grach, bo świetnie ci to wychodzi! Nie żeby o muzyce nie szło, albo o filmach, ale no naprawdę, to jest jeden z tych bezschematowych filmów, które słucha (i ogląda) się najbardziej przyjemnie na kanale! Jedno co bym doradził, może dodasz trochę gameplayu do tego typu filmów? Myślę że by to się ładnie mogło komponować.
To będąc powiedziane, też podzielę się swoją listą (choć 25 gier to się nie zbierze)
1. Minecraft - pierwsza gra która wywołała u mnie taką fascynację i tak pobudziła kreatywność, ilość map które zrobiłem, edytowanych paczek tekstur, skinów, ło panie! A to przecież takie proste
2. Transformers War for Cybertron - pierwsza gra na konsolę jaką miałem, pierwsza którą przeszedłem bez jakiejkolwiek znajomości języka i pierwsza, która jednocześnie tak wiele opowiedziała mi wizualnie, no i ilość momentów, które tam zapierały dech w piersiach, i to jak postaci pokazali, no dzięki tej grze poznałem, że Transformersy mogą być czymś więcej niż bajka czy filmy
2. bis kontynuacja Transformers Fall of Cybertron - od nieprawdopodobnie poruszającego i epickiego zwiastuna (z muzyką Puscifier swoją drogą) wiedziałem, że tu będzie wszystko co było świetne wcześniej, tylko jeszcze lepiej, no i najlepszy power trip w historii gier dla mnie - granie pierdalnym combinerem - Bruticusem i rozwalanie statku, no niesamowite przeżycie
3. Spore - podobnie jak z Minecraftem, też bardzo mi ta gra pozwalała bawić się kreatywnie, tworzyć potwory, plemiona, budowle, nawet wróciłem do niej parę razy po latach i ojjj, nie zestarzała się dobrze, to jest bylejaka gra, ale jako dzieciak bawiłem się przy niej przednio
4. Bionicle Heroes - pierwsza gra którą tak bardzo wymaksowałem i przy której potrafiłem zostać 12 - 14 godzin (co moich rodziców wyjątkowo rozsierdzało), no i pierwsza gra Lego, do żadnej następnej nie mam takiego sentymentu
5. Silent Hill 2 - nie grałem w zbyt wiele horrorów, ale to pewnie dlatego, że nie sądzę bym miał kiedykolwiek podobne doświadczenie, no i to była jedna z gier które ogrywałem z moim wieloletnim przyjacielem, i po przejściu jakiegoś etapu zaraz byłą dyskusje i bardzo miło to wspominam
6. Devil May Cry 3 - ta gra sprawiła, że pokochałem tę serię i postać Dantego i Vergila, i również ogrywałem ją ze wspominanym przyjacielem, w zasadzie przed Silent Hillem, na emulatorze, co nie pozwalał gry zapisać xdd Ale wciąż uważam, że ta gra to jeden z najlepszych slasherów, może DMC 5 dopiero ją pobiła, też świetnie zrobiona, świetnie napisana, im więcej czasu upływa tym bardziej doceniam DMC 3
7. Halo Reach - pierwsza gra w której spędziłem tyle godzin i pierwsza gra z serii Halo, w które grałem, i nadal najlepsza, i nawet grałem w nią z dziadkiem, co też pokazywało mi ile radości z gier mogą mieć nawet osoby które normalnie nie grają wcale, i też chyba w ogóle mój ulubiony FPS, bardzo modyfikowalny, a ja takie lubię
8. MGS 3 Snake Eater - jeden z trzech gier z serii w które grałem, naprawdę pokazała mi co można zrobić z medium gry wideo i jak można się tym bawić, też najbardziej filmowa gra jaką przeszedłem - mówię to i po graniu w Ghost of Tsushima i gry z miliardem QTE
9. Dark Souls - gra która pokazała mi, że żeby się dobrze bawić w grze to jednak trzeba grać zgodnie z zasadami, no i pokazała wartość nagrody w grze, też w ogóle chyba jedna z moich ulubionych gier EVER
10. Undertale - gra która złamała wszystkie znane mi dotąd schematy i to w nieprawdopodobnie zabawny sposób, a jaka wzruszająca i przerażająca momentami! (ale też grałem w nią lata przed MGS3 no to miałem inne perspektywy)
11. Batmany z serii Arkham - bo nie potrafię jednej wymienić :D Najlepsze gry superbohaterskie dla mnie, no i tak, genialny roleplay Batmana, to też jest w ogóle moja taka go-to wersja Batmana (poza tym z komiksu Powrót Mrocznego Rycerza)
12. Skyrim - nie wiele było gier które dały mi tak wielką wolność i tak wiele możliwości zabawy, przy tym jak jednocześnie by były zepsute, uwielbiam do tej gry wracać po prostu żeby robić buildy, roleplayować, i bawić się psując grę xd (a też dużo w tę grę grałem w towarzystwie dziadka, opowidałem mu lore Skyrima i też bardzo mi to wzbogacało doświadczenie, no i on też polubił tę grę dzięki mnie)
13. Seria Danganronpa - czy to w ogóle można do gier zaliczyć? No, jedno to TPS... Ale visual novel? Ale mocno interaktywne, jakbym miał wybierać to moja ulubiona jest pierwsza, no naprawdę dawno nie miałem równie emocjonalnego przeżycia w trakcie grania w gry - a samo premise jest mega proste - raptem 16 nastolatków zamknęli gdzieś i jak jakieś kogoś nie zabije to nie wyjdą, dawno tak bardzo nie zżyłem się z postaciami i tak bardzo nie mogłem się oderwać, no i to też pierwsza gra w której tak bardzo zanurzyłem się w fandom, i też wyże Danganronpy są tak samo potężne jak doły, no ale wciąż przeżycie niesamowite, i nadal fascynuje mnie ta seria
No więc... tak, to wygląda jak rozpiska
Wreszcie: Devil May Cry.
Zawsze fascynowała mnie ta seria, poczułem ją najbardziej ogrywając... heretyckie DMC ;)
O ja! O rany! O żesz w cara eee... Okej! Fajnie że wciąż są ludzie którzy cieszą się tą grą mimo że tylu fanów (ze mną włącznie) widzi tę grę raczej jako kompletną porażkę. No jakbym sam miał powiedzieć o niej coś pozytywnego no to ma najbardziej przystępny dla nowicjuszy system walki, który swoją drogą został poprawiony chyba przy wydaniu dlc, no i na szczęście nie jest to ani część głównego kanonu DMC ani obecny main line xd
Ale no jestem zaskoczony. A to powiedziałbyś czemu akurat ta wersja DMC zapewniła Ci najwięcej radochy? Albo co robi lepiej niż te kanoniczne gry?
Dungeon Kepper! Uwielbiałam w to grać! Miłam wtedy 11 lat! Wspomnienia dzieciństwa wróciły, dzięki!
Bardzo dobra lista i świetna argumentacja. Niektóre tytuły, których mi zabrakło, a pewnie nie mniej zasłużyły, by trafić na takie zestawienie tytułów, mogących jakoś wpłynąć na życie odbiorcy:
- ICO & The Last Guardian od twórcy Shadow of the Colossus. Świetny przykład gier efektywnie opowiadających swoje historie poprzez mechaniki i systemy, a nie opierających się na zbytniej filmowości i nieinteraktywnych scenkach (patrzę na Was, Naughty Dog).
- Braid & The Witness - obie autorstwa Jonathana Blowa. Maestria game designu.
- INSIDE - od twórców Limbo. Jedno z najbardziej zapadających w pamięci doświadczeń, jakie miałem w jakimkolwiek medium. Żadnych scenek przerywnikowych, żadnego oglądania filmów - czysta gra z całą swą mocą interakcji.
- Final Fantasy Tactics - chyba najdojrzalszy, najpoważniejszy Final.
- Metal Gear Solid 2 - tematy i kwestie poruszane przez grę zdają się być z roku na rok coraz bardziej aktualne i tak samo niepokojące.
- Disco Elysium - o tym nagrałeś już odcinek.
- Outer Wilds - za artystyczne przedstawienie w medium gier, tego jak to jest zamieszkiwać ten nietrwały, przemijający kosmos.
- Undertale - niesamowita zabawa z tropami i schematami gatunku jRPGów.
- That Dragon. Cancer - ukazanie poprzez medium gier trudów, smutków i radości towarzyszących opiece nad umierającym dzieckiem.
And so on, and so on...
Znakomita lista, fajnie tematycznie uzupełnia moje pozycje.
Świetny materiał, inspirujący i bardzo emocjonalny!!!!! Dziękuję
jedną z gier które zasługują na uwagę i pozwalają przeżyć bardzo fajną przygodę (niektórych być może zmienią ) była Mafia1 - to w jaki sposób była przedstawiona główna narracja , cała fabuła była nowatorska i pozwalała na przeniesienie się w świat mafii poprzedniego wieku.
Fantastyczny film, sam miałem przyjemność ograć część tych gier i bardzo dobrze je wspominam. HL1 mam nawet na telefonie komórkowym, niestety silent hills 2 now byłam w stanie przejść bo generalnie zbyt straszna była to dla mnie gra. Lecz aby nie było za słodko do tej beczki miodu muszę dodać kilka ziarenek goryczy. Po pierwsze, co jest złotego w graniu w rozdzielczości 640x480. Całkiem dobra rozdzielczość zwłaszcza jak na czasy kiedy wyszedł HL1 plus założę się że grałeś na monitorze CRT a one rządzą się nieco innymi prawami niż LCD(cecha technologii) znaczy się mam się czuć gorszy bo grałem kiedyś na niskich rozdzielczościach a nie dajmy na to 1024x768? Po drugie to nie USS Ishimura a USG Ishimura - statek klasy planet cracker. Po trzecie i ostatnie, niezmiernie Ci współczuję że została skrzywdzony tak bardzo i zapoznałeś się z Homeworldem dopiero w wersji remastered. Nie zrozum mnie źle, gra wygląda bajecznie, ale ze względu, że H1 został przeniesiony na silnik H2 została spieprzona l prawie cała mechanika zarządzania statkami - ich zachowanie, mechanika walki itp. Przez to myśliwce i korwety które powinny być podstawą floty do tak 1/3 gry są prawie bezużyteczne, system balistyczny strzałów z H1 został zastąpiony systemem rng z H2. Mógłbym jeszcze trochę ciągnąć co jest nie tak, ale myślę że zarysowałem obraz co jest nie tak. To chyba wszystko, a btw, polecam dodatek do Homoworlda - Homeworld: Cataclysm
Dzięki, wspaniały materiał
Nadrabiam część filmów i trafiłem tutaj przy okazji słuchając czegoś podczas pracy :D
Ja od siebie dodaję serię Ori. Gra kupiła mnie od razu swoją oprawą graficzną, ale nagle zostałem przygnieciony muzyką, przez którą wylałem łzy. Od małego miałem jakieś inne emocje podczas słuchania muzyki, ale ta gra pokazała mi, że można to odczuwać w najbardziej ekstremalny sposób. Moim zdaniem nie ma bardziej perfekcyjnego soundtracku pokazującego nam to co dzieje się na ekranie. W trakcie "gierczenia" to na co zwracałem uwagę najbardziej, czyli wizualizację świata przedstawionego malowniczą grafiką, zostało odsunięte przez fabułę i miód na moje uszy.
Druga część poszła jeszcze bardziej w Metroidvanie ale uważam że na plus, ponieważ możemy poznać postacie i krainy, przez które przemierzamy.
Moja pierwsza gra na pc - "Another World". Dodam, że piszę ten komentarz na etapie omawiania przez Ciebie Wolf 3d.
Pamiętam, że już samego początku wszystko było wyzwaniem. Już dosłownie pierwsze sekundy gry gdzie mieliśmy tylko wypłynąć na powierzchnię przy odrobinę zwłoki kończyły się śmiercią naszego bohatera 😀
Nie wiem dlaczego YT podsunął mi ten akurat materiał, ale jestem mu za to wdzięczny:) Świetnie opowiadasz, a słowa, w moim przypadku, tym bardziej trafiają blisko serca, bo wiele z tych gier znam i podobnie wspominam. Chyba zostanę na dłużej.
Ja też nie wiem, ale jestem mu wdzięczny.
Widzę, że sporo tytułów mamy wspólnych. "Resident Evil", "Limbo", "Silent Hill", "Portal", "Dead Space", ale przede wszystkim "Shadow of The Colossus". Gdybym miał wybrać jedną grę życia, to byłaby to właśnie ona. Pierwszy raz zagrałem w nią chyba w 2006 w internacie. Przywiózł ją współlokator i właściciel konsoli (Pozdro Krzysiek!). Do dziś pamiętam jak w naszym pokoju 215, zbierało się prawie cale piętro kumpli z internatu, odpalaliśmy PS2 i przechodziliśmy kolosa po kolosie. Nie mieliśmy karty pamięci, wiec za każdym razem próbowaliśmy od początku. Wszyscy tak samo byliśmy oczarowani historią, designem... wszystkim. Po kilku latach przerwy kupiłem własną kopię w edycji kolekcjonerskiej i znowu wsiąkłem na bardzo długo. Ta gra mnie opętała. Skończyłem wszystko co się dało, każdy tryb trudności, pokonałem wszystkie kolosy w Time Attack Mode, zdobyłem wszystkie bronie, ale chciałem więcej. Powoli oddalałem się od tego tytułu, naturalnie stawał się przeszłością. Czasem odwiedzając rodziców w rodzinnym domu odpalałem ją z sentymentu i dalej czułem tę magię, ale czułem też, że to już przeszłość... aż przyszedł 2018 i znów poczułem się jak w internacie w 2006 :)
Chronologicznie :) Mój rocznik 82. Ograniczę się do 10, bo zazwyczaj jestem przez bardzo długi czas wierny wybranym tytułom i przez to nie ogrywam wielu gier na przestrzeni dłuższego czasu.
1. Harpoon Classic '97. Czyli w skrócie przerobiony na komercyjną grę komputerową symulator bitew morskich napisany dla US Navy w 89r. Gra powstała na bazie planszówki wymyślonej przez Larego Bonda, na której zresztą podstawie napisał on w 1986r. wspólnie z Tomem Clancy legendarną powieść "Czerwony sztorm". Dlatego też treść fabuły powieści jest bardzo podobna do scenariuszy bitew jakie rozgrywamy w grze (czy potrzeba lepszej rekomendacji ?). Jako ciekawostkę dodam, że przebieg bitew lądowych opisanych na kartach powieści (oczywiście nie ma ich w grze) niemalże dokładnie przedstawia to co obecnie dzieje się z ruską armią na Ukrainie. Dla maniaka militariów jakim byłem za dzieciaka, to była gra doskonała, zresztą nawet do dziś uważam że pod względem dokładności oddania realiów współczesnej bitwy morskiej, nie ma sobie równych. Dowód na to że genialna mechanika składa się w kilka linijek kodu (cała gra to były 3 dyskietki 1.44 z czego jedna to dodatkowa kampania), te wszystkie dzisiejsze gigabajty idą chyba tylko w grafikę.
2. Wing Commander - Privater. Fantastyczny, gigantyczny, otwarty świat, a raczej wszechświat z setkami systemów i planet. Nieograniczona swoboda i wybór drogi jaką można obrać by przechodzić grę. O dziwo dopiero po kilku miesiącach i to tylko dlatego że podpowiedział mi kolega, odkryłem że jest tam również fabuła do przejścia ;P
3. Mortal Combat Trylogi. Ileż ja się w to natłukłem z kumplem przy jednym kompie na jednej klawie (obaj na połówkach klawiatury) ;P Niemal zawsze grałem Sonią, uwielbiałem te jej kombosy nogami ;)
4. Tomb Raider 2. Moja pierwsza gra PC jaką grałem na akceleratorze graficznym 3dfx VooDoo 1 (tak, to była ta dodatkowa karta graficzna którą łączyło się w właściwą za pomocą kabelka na zewnątrz obudowy). Wtedy ta gra to była w istocie platformówka z zagadkami, ale wciągała jak diabli :)
5. FreeSpace 1 oraz 2. Genialny, apokaliptyczny klimat, obłędna fabuła (obie części przechodziłem najwięcej razy ze wszystkich kampanii single player w grach jakie grałem). Gry do których wróciłem po latach za sprawą pięknych modów boostujących grafikę do nowych standardów. Fantastyczna ambientowa ścieżka dźwiękowa, stawiam ją na równi z tą Homeworldową. Nawet przegrałem sobie ją kiedyś do słuchania na swoim stereo ;)
6. StarCraft + Brood War. Dla odmiany pewnie od większości ludzi, ja zagrywałem się tylko w kampanie (nie miałem jeszcze neta). To były moje klimaty, bo zawsze wolałem mroczne sci-fi, ala "Obcy" od fantasy.
7. Homeworld. Tak, to był przełomowy RTS. Prawdziwe 3D, nie udawane ;)
8. IŁ-2 Sturmovik. Jako były pilot szybowcowy, oraz zaczytany we wspomnienia pilotów z czasów IIWŚ maniak lotnictwa, to było prawdziwe objawienie. Nareszcie rasowy symulator a nie strzelanka ze skinami samolotów. Uwielbiałem takie smaczki jak choćby to że P-39 Airacobra, z umieszczonym centralnie silnikiem (za kabiną pilota), a więc przesuniętym środkiem ciężkości do tył, wpadała przez to w płaski korkociąg. Pochwalę się że jako jeden z niewielu graczy potrafiłem Airacobrę wyciągnąć z takiego korka ;)
9. World of Warcraft. Po prostu, mój pierwszy online MMORPG. Dziś widzę że gra nie bez wad, ale jak nigdzie (może poza Sturmovikiem) zapamiętałem ją głównie ze względu na społeczność, fantastycznych ludzi jakich w niej poznałem.
10. Black Desert Online. Gram obecnie. Również gra nie bez wad ale dla mnie o wiele mniej wkurzających niż w WoWie. Uwielbiam ją za złożoność świata i mechanik, kapitalny system walki oparty na kombosach rodem jak z rasowych bijatyk. Zawsze jest tu co robić i nie trzeba wcale gnać z progresem (jak to twierdzi wielu), ani płacić jakichkolwiek pieniędzy (bo gra nie jest pay to win, jak również jest często powtarzane).
Free Space! Wing Commander! O rany, szanuję bardzo tę listę. Wyraźnie różni się od pozostałych i pewnie to kwestia rocznika. Ale to akurat komplement
O stary za Sanitarium masz plusa ! Masz niesamowity głos świetnie opowiadasz i budujesz napięcie.
Ależ chciałbym zobaczyć jak grasz w Amnesia The Bunker.
Świetny materiał. Sposób w jaki opowiadasz o tych grach jest jakbym gdzieś zawędrował. Jakbym odbył jakąś podróż. To było świetnie. A ile razy potakiwałem głową bo znam sporą część tych gier.
-----------------
Ja bym na pewno wymienił Disciples a więc strategię turową która wprowadziła mnie w świat tego gatunku. To dzięki tej grze zrozumiałem że jaram mnie mrok. Czy to gra akcji czy tury czy jakaś interaktywna fabuła... Z mrokiem wszystko lepiej smakuje. Przyćmiona przez Heroesy a nie powinno tak być. Gra podzielona jest na 5 scenariuszy i każdy z nich opowiada historię jednej z pięciu ras. W mrocznej krainie Nevendaar... a co ja będę opowiadał. Nie potrafię ładnie opowiadać. Wystarczy obejrzeć intro do gry która jest fantastycznie zdubbingowane przez polskich narratorów i ich mroczne głosy. Disciples II Powrót Galleana + Bunt Elfów to gra która wciągnęła mnie jako nastolatka na wiele lat. Świetnie poprowadzona fabuła pięciu ras które walczą między sobą. Zemsta, nienawiść, przetrwanie, chciwość, zdrada, równowaga i chęć przeżycia. Każda z ras ma swoje za uszami i powód aby walczyć. Nie wiem jak im się udało oderwać od klasycznej narracji Ludzie, Elfy i Krasnoludy = dobre rasy / Demony i Nieumarli = złe rasy. Tutaj tego nie ma. Nie ma dobrych i złych. Czasami lepiej sprzymierzyć się z wrogiem a czasem lepiej uważać na swoich bo mogą wbić nóż w plecy. Jestem bardzo wdzięczny tej serii a w zasadzie D1 i głównie D2 z dodatkami bo takiej historii i wyzwania to ja się nie spodziewałem. "Ten kraj spłynie krwią" i "Nabierz wiary". Zapamiętałem sporo fajnych kwestii dialogowych dzięki tej grze. Podobnie jak z grą Gothic. Tego się nie zapomina. Jedna z najważniejszych gier w jakie grałem. Są też wady bo taki multiplayer nie działa najlepiej. Gothic 2 i Disciples 2 to bardzo ważne gry. Zaprosił mnie do świata gier. Oczywiście grałem wcześniej w gry ale to dzięki nim na poważnie zaczęła się moja przygoda. Nie chcę się rozpisywać więc tak to zostawię. Moja stylistyka pozostawia wiele do życzenia zresztą.
Darksiders, szczególnie cześć II, alegorie chrześcijańskie, metafizyczne, mitologiczne, dawno nie były dla mnie tak ludzkie. Gra chyba najpełniej od dawna razem z Dark Souls pozwoliłą mi dostrzec, poczuyć ironie jakie niesie za sobą człowieczeństwo, fatum, które przecież wprowadził już teatr grecki. To opowieść o rodzinie, przyjaźni, procesie dziejowy, dobru i złu, obserwowanych z perspektywy rozłożonej na składowe, ludzkiej osobowości, gdzie każda część jest wypełniona odbiciami, faktycznej pełni, gdzie elementy naszego życia, często staja się najpełniejsze i szlachetne, gdy zaprzeczymy własnej "naturze". Usłyszałem zdanie w jakimś filmie, że być człowiekiem to zapierać się własnej natury. Ta gra to oddaje i to na poziome transcendentalnym. Poza tym piękna opowieść o rodzeństwie, a to mało eksplorowany temat, zwłaszcza wtedy tak mi się wydaje, teraz zmieniło to mp. Plague Tale, ale Darksiders II jest tu zdecydowanie krokiem milowym.
Moje życie zmieniły następujące gry *nabiera powietrza*:
1. THE
2. NEVER...
3. ...HOOD!!!!!!!!!
Świetny materiał! Idealnie się słucha.
W czasach liceum kumpel przeszedł Neverhooda samemu bez podpowiedzi (google wtedy nie istniało a internet był z modemu w prędkości 33,6 kbps) i jedna z koleżanek z klasy która też w to grała uznała, że musi klamać, bo to jest niewykonalne. A ja wiem, że nie kłamał, tylko się zawziął i naprawdę tego dokonał :)
@@SimplexPL Szacunek Neverhood było mocno zakręcone ! Nie mniej uwielbiam tę grę .
@@joew9690 wyszło coś w rodzaju sequela - Armikrog, ale chyba nie był tak dobry jak oryginał.
Super odcinek, większość gier z tej listy również należy do najlepszych gier w jakie grałem :)
Ja totalnie odbiłem się od Dark Souls. Zacząłem od 3 ,więc chyba od najłatwiejszej , no i ...doszedłem do Tancerki z Zimowej Doliny .Uznałem ,że po prostu nie warto zaniedbywać innych ważnych rzeczy w życiu ,nie jestem targetem tego typu gier ,ale rozumiem( bo to piękna wizualnie gra) iż ta gra ma tak duże grono fanów . Pozdrawiam i dzięki za ciekawy materiał .
Hej Filip,
Obejrzałem całość z uwagą, znam wszystkie pozycje gotowe choć nie we wszystkie grałem - dla mnie shootery i horrory są nie do zaakceptowania.
Z kilkoma się zgadzam -Portal, Limbo, BabaIsYou są swietne
Mimo to, tyle razy już słyszałem od Ciebie o Bioshocku, że przemogę niechęć do strzelania i zagram, obiecuję :D
Nieco zdziwiony jestem za to, że zabrakło w Twoim zestawieniu God od War (2018+Ragnarok) oraz Bloodborne, mimo długich esejów na ich temat.
Z mojej strony, moją grą życia jest NieR: Automata. Nie będę ukrywał, zaczalem w to grać bo miałem trudniejszy moment w życiu i myślałem że "kształty" bohaterki trochę mnie pocieszą. Wkręciłem się w fabułę i cholera, okazało się że swój dołek leczyłem cytatami z Nietchego i Sartre'a, heh, i ostatecznie - to tak jakby leczyć dżumę - cholerą, lub alkoholizm - wódką.
Hejo, moja lista, oczywiście dobry materiał:
- Gothic 1 Gothic 2 wraz z Noc Kruka oraz Gothic 3
- Far Cry 2
- Sacrifice
- Jade Empire
- Warcraft 3 + dodatek
- Dragon Age 3
- Civilzation 5
- Civilzation 6
- Total War Warhammer 1 i 2
- Total War Medieval 2
- Star Wars empire at war
- Star Wars: The Force Unleashed 2
- Diablo 2 + dodatek
- AC 1
- AC 2
- AC 2 brotherhood
- Mafia
- GTA San Andreas
- BF 4
- Call of Duty 1
- Call of Duty 2
- Medal of Honor Allied Assault
- Seria Wiedźmin
- Skyrim
- Batman Arkham Asylum
- Bitwa o Śródziemie 2 + dodatek
- Etherlords 2
- Deus ex human revolution
Prawie nie ma tu nowych gier żadnych bo mam je na liście nie mam czasu na nie, multików tutaj nie podawałem. Lista nie ma hierarhii(może tylko Gothic na pierwszym). Niektóre są na tej liście bo miałem wtedy do czynienia pierwszy raz z taką mechaniką. Lista ma charakter raczej nostalgiczny.
nie będę już tego wszystkiego opisywał, bo była by książka z tego xD
Moje ulubione/najważniejsze tytuły (będzie wielu nieobecnych bo jestem konsolowcem Xd)
1.Metal Gear Solid 3 Snake Eater - najlepszy Metal Gear i najlepsze dzieło Kojimy, gra kompletna pod każdym względem
2.Wiedźmin 2 Zabójcy Królów - (dlaczego nie Dziki Gon, bo do dwójki mam większy sentyment) ogrywana chyba ze 20 razy
3.The Last of Us - (jeszcze nie ograłem part 2, ale jak już ogram to będzie exe quo na tym miejscu) prawdziwy film drogi, mega oryginalne podejście do upadku cywilizacji
4.Final Fantasy VII - najlepszy jrpg z genialna fabuła, pierwsza gra przy której ryczałem jak bóbr podczas **********...... i przede wszystkim kiedy wykasowało mi save'y podczas wchodzenia do north crater'u Xd
5.Star Craft 2 - pamiętam tą rutynę, jak się wracało z budy jadło obiad, robiło lekcję (albo nie robiło Xd) i siadało się na cały wieczór z kumplami i tak przez całą podstawówkę
6.Wiedźmin 3 Dziki Gon - gra dla której poszedłem do roboty, żeby zarobić na konsolę, a jak skończyłem całą fabułę z dodatkami to nie zauważyłem, że jest koniec sierpnia Xd
7.Death Stranding - gra, która posłużyłam mi za terapię, i dzięki niej odkryłem zespół Low Roar
8.Seria Kingdom Hearts - za nostalgiczny powrót do czasów dzieciństwa i tym samym pretekst do odświeżenia sobie starych filmów, przekomplikowana fabuła i memiczność (czy Xehanort jest Xehanort'em, czy Aqua jest Xehanotrem) (Za każdym razem gdy pada słowo "darkness" pijesz kolejkę)
9.God of War (2018) - zainteresowanie mnie mitologią nordycką, o której w ogóle się nie uczy. Genialny wątek budowania relacji ojciec - syn.
10.Diablo 2/Diablo 2 Lord of Destruction - pierwszy mój duży tytuł, wciągający, diablo-satysfakcjonujący,
To mój zestaw:
1. Silent Hill 1,2,3,4
2. Ghost Master
3. Prey 2017
4. Dark Souls 2
5. Deus Ex OG, HR, MD
6. GTA SA, 3, Vice City i czworka
7. Stalker cala seria
8. Vampire The Masquerade Redemption i bloodlines
9. Legacy Of Kain BO, SR, SR2, Defiance
10. Gothic 1,2, Kroniki Myrtany
11. Diablo 2 LOD
12. Metal Gear Solid cala seria
13. Hitman cala seria
14. Mortal Kombat 11
15. Star Wars KOTOR
16. Star Wars Jedi outcast 2 i jedi academy
17. Cry of Fear
18. Sekiro
19. Resident Evil
20. Wiedzmin 1,3
Hitman -- ostatnia trylogia jest wspaniała! Jedna z najlepszych gier tej generacji. Mam poczucie, że wreszcie - dopiero teraz - dopracowali tę formułę do perfekcji. Prawdziwy sandbox.
@@BezSchematu Pełna zgoda :)
Przyszedłem polecić Ci grę pt. Hollow Knight. Indyk, który skradł moje serce za sprawą oryginalnego i niepowtarzalnego designu, stylu graficznego, muzyki oraz fabuły zakodowanej niczym w Dark Souls. Gra urzeka swoim nietuzikowym klimatem, opowiadając o historii królestwa robaków, które toczy zaraza. Melancholijna, smutna opowieść upadłej cywilizacji. Z pewnością plusem tej gry jest również fakt, że stawia przed graczem nie lada wyzwania, a ukończenie wszystkich wyzwań udaje się tylko nielicznym i najbardziej wytrwałym. Cudowna gra, która ma niesamowicie ogromny fandom i jest w top3 moich gier wszechczasów!
Do zestawienia dorzuciłbym na pewno Mafie. Zakończenie tej gry mną po prostu wstrząsnęło. Zaczęło się od tego że po przejściu GTA 3 marudziłem koledze że nie ma więcej takich gier. Zacząłem od niechcenia, średnio nastawiony, trochę z musu. Gra powaliła mnie na deski klimatem, fabułą oraz realizmem jak na owe czasy. Przed chwilą ukończyłem jej remake, i naprawdę polecam. Może również to będzie gra za którą się zabierzesz po dwóch dekadach od jej powstania. Jeśli chodzi o inne tytuły to na pewno Deus Ex, System Shock 2 oraz Max Payne. Pozdrawiam
Pierwszy Deus Ex z 2000 roku. Gra z niesamowitą, dojrzałą fabułą, mnóstwem dialogów, postaci, interakcji i to wszystko mieściło się na 1 płycie CD. Ta gra pokazała mi jak niezwykłym, imersyjnym, doświadczeniem może być gra wideo, jak może dać coś czego nie da żaden film czy książka.
Oj tak, Warcraft III.... Ja biegałem po podwórku z 5cio kilogramowym młotem i krzyczałem "W IMIĘ KRÓLA - MOJEGO OJCA!"
Zawładnęła wyobraźnią od momentu kiedy pierwszy raz zagrałem u sąsiada dosłownie kilka minut bo mama wołała do domu, ale akuray zdąrzyłem odbić Groma z rąk ludzi w prologu.
A nawet wcześniej, lampiłem się w sumie godzinami w reklamy W3 w CD Action, może ktoś pamieta, takie na dwie strony z jakąś scenką bitewną i opisami poszczególnych jednostek.
To było coś.
Ale oprócz tych gier, które wymieniłeś i z którymi się zgadzam dopisałbym jeszcze od siebie Robin Hood - Legenda Sherwood. Również niesamowice pobudzała wyobraźnię, nocami leżałem w łóżku i wyobrażałem sobie kolejne scenariusze na ulicach miast w grze w głowie dudniły mi teksty "Chodź, pomacam Cię moim cepikiem" i za każdym razem wyobrażałem sobie wnętrza tych wszystkich domków i zamków.
Watchmaker, Zegarmistrz - Pierwsza taka prawdziwa przygodówka w jaką grałem. Do dzisiaj mam ciarki jak pomyślę o starym skrzydle zamku i muzyce jaka tam grała. Ogólnie klimat był nie z tej ziemi, chociaż nigdy jej nie przeszedłem do końca.
No i Morrowind. Całkowicie zmienił moje postrzeganie gier, nie grałem wczesniej w nic tak złożonego i z tak rozległym otwarttym światem. Ja przestałem na kilka miesięcy żyć na Ziemi, ja żyłem na Morrowind. Tez grąłem prawie całkowicie na ślepo, nie znając mechanik. Wziąłem klasę postaci skrytobójcy, bo wydawało mi się to cool, a potem chodziłem z dwuręcznym mieczem i w ciężkiej zbroi, dziwiac się, że nie mogę zabić jakiegoś robaka na drodze. Żaden skok na bank w GTA nigdy nie dorównał emocjom jakie mi towarzyszyły kiedy obrabiałem skarbiec rodu Hlaalu w Vivec. Coś pięknego.
Dobra lista. Ja na swojej napewno dodałbym Gothic'a. Pamiętam dzień, gdy po raz pierwszy położyłem ręce na płycie podpisanej cd-keyem. W Górniczej Dolinie czułem się jak wiele lat później w RDR2.
Moje TOP 5:
Szachy ( ha, mam Cię Bartek :D nie jest nigdzie wspomniane, że mają być tylko komputerówki)
Diablo 2 ( ogólniak i zarwane noce; genialny uzależniający looter)
Planescape Torment ( za grę, która nie była tym, czego oczekiwałem, a która mnie wciagnęła na długie godziny)
Civilization 5 ( nauczyłem się Pythona żeby pisać mody)
Soulsy ( 3 razy każda część trylogii)
no dobra, niech będzie 5 komputerówek, a więc:
Mass Effect 1-3 (genialna fabuła, choć mocno inspirowana ideą z Przestrzeni Objawienia)
Civilization jest jedną z serii, które kocham na papierze. Nie potrafię się w tę grę wciągnąć, chociaż powinienem już 25 lat temu.
Ok, wiem że trochę "archiwalny" materiał ale...
Na wstępie - świetnie się Ciebie słucha. Masz lektorski głos moim zdaniem. Widzę też że mamy dość podobną historie. Moją pierwszą grą na PC którego dostałem w wieku... 10-11 lat był właśnie HL. Nie miałem bladego pojęcia o tej grze bo do tego czasu grałem tylko na konsolach i czułem się wtedy jakbym był w innym świecie. Niestety, nawet go nie skończyłem - chyba wtedy jeszcze nie rozumiałem co i jak.
Warcraft to dla mnie jednak 2. Nigdy nie lubiłem rts'ów w 3d choć przechodziłem W3 kilka razy to i tak lepiej wspominam W2 ale to może dlatego że byłem młodszy i chodziłem do kolegów grać bo oni mieli PC a ja zawsze tylko konsole.
Którego wieczoru kupiłem za pieniądze (chyba z komunii) w 1995 roku i w tym samym czasie mój wujek też zanabył tą konsole ale nie bardzo się znał.
Przynosi mi grę, odpalam i widzę jakieś biegnąc postacie wyskakujące do wielkiego domu. Niczego się nie spodziewałem bo jako 9 latek nie znałem takich gier. Gdy zobaczyłem ten krótki przerywnik gdzie zombie pożera kgoos a nagle odchodzi od ciała i zaczyna iść w naszym kierunku - myślałem że się schowam pod łóżko 🤣.
Gta dla mnie skończyło się na dwójce.
Nie wiem - jakoś gta w 3d nie podobało mi się tak bardzo jak te pixelowe ludziki.
Wolfenstein kojarzy mi się z domem kultury do którego chodziło się na "zajęcia komputerowe" tylko po to żeby 15 minut przed końcem 2 godzinnych zajęć móc zagrać w Prince of Persia, Colgate Czy Właśnie Wolfenstein 😅. Wtedy nawet nie rozumiałem do kogo strzelam hahaha.
Fallout, podobnie jak Planscape Toutnwment i inne tego typu gry nigdy nie przypadły mi do gustu
Jako dzieciak nie lubiłem strasznie CZYTAĆ w grach 🤣.
Szczególnie po ang bo język w tamtych czasach to lepiej znałem z Cartoon Network aniżeli z nauki w szkole/przedszkolu.
Dalej się już nie rozpisuje bo skomentował bym każdą grę po kolei
Najbardziej żałuję że nie grałem jeszcze w TLoU... to jest wada podjadania innego systemu (konsoli).
Moja lista gier... może nie tyle zmieniających życie, co sprawiających, że nigdy więcej nie patrzyłem na samo medium, jaki są gry video, w ten sam sposób. I żeby było śmiesznie, to nie są nawet ulubione tytuły. Ale po każdym z nich miałem myśl, że dotknąłem mentalnie jakiegoś absolutu. I że to był tytuł, który zwyczajnie wyrastał z oddziaływania jako gra. Ale był na tyle "rozległym" doświadczeniem, że dowodzi, że gra może być dziełem sztuki na równi z pozostałymi formami sztuki jako takiej. Także jedziemy (kolejność losowa):
- Limbo
- Inside
- The Last Of Us - nie wpisuję drugiej części, bo jeszcze w nią nie grałem
- Hellblade: Senua's Sacrifice
- Demon's Souls - grałem w soulsy, zanim były modne :P
- Bioshock
Miałem podobnie z Shadow of Colossus. Od dawna słyszałem o tej grze ale dopiero w 2020 w nią zagrałem. Cieszę się, że dopiero po tylu latach remaster na PS4 gra jest piękna i to uczucie które mi towarzyszyło podczas gry, że to co robię nie jest dobre ale jestem tak zdesperowany by to robić z każdym kolosem czułem smutek i pogłębianie się w swoistym szaleństwie. Fakt trochę czuć, że gra jest pusta a świat niedostatecznie zagospodarowany ale to też wpływało na klimat to uczucie przeklętych/zapomnianych krain gdzie człowiek nie powinien być. Jak sobie przypominam intro wraz z muzyką to mam jakieś uczucie nostalgii, w tej grze nie byłem bohaterem ale też nie villanem tylko zagubionym człowiekiem który ma szlachetne powody ale jednak to co robi nie jest słuszne i mimo wszystko trwa w swojej desperacji.
Świetnie sie ciebie słucha, pasja i zajawka aż kipi, życzę sukcesów! :)
Dzięki za ten film. Pooglądałem w całości.
Jesteś kilka lat młodszy ode mnie więc zacząłeś grać później, a pomimo tego w bardzo młodym wieku grałeś w dojrzałe gry (np. Half-life). To dość zaskakujące.
Opowiadasz o grach z pasją i szacunkiem do tego medium co mi się podoba. Myślę, że mógłbyś zainteresować grami osoby, które ich nie lubią I nimi nawet gardzą (ogromną ilość dorosłych).
Na mojej liście znalazłyby się:
1. Wiedźmin 3, 2, 1
2. The Last of Us 1
3. Tomb Raider (1996) to był szok wtedy
4. Heroes of M&M 3 i 2
5. Moonstone
6. Unreal (szczególnie początek)
I wiele innych :)
warte wspomnienia - trochę zniknęło w cieniu tlou, The Walking Dead Session 1, oraz The Valiant Hearts
Świetny materiał!
Podoba mi się, że materiał ukazuje się w drugą rocznicę premiery The Last of Us Part II, czyli jednej z najważniejszych gier w moim życiu, która zmieniła poniekąd moje podejście do ludzi i skłoniła do długotrwałych przemyśleń. Wszystkiego najlepszego dla dzieła Naughty Dog, Endure and Survive!
No i wiesz dobrze, że w tym materiale nie zabraknie miejsca dla naszego ukochanego dzieła…
Jak to tak bez Wiedźmina? Nawet 3 części nie dałeś? 😁 Sam tę serię uwielbiam.
Z tytułów/serii, których mi zabrakło dodałbym jeszcze:
- Deus Ex
- Dishonored
- Hitman
- Myth
- Bioshock Infinite
- Assassin Creed
- Mad Max
- Shadow od Mordor
- Commandos
- Hidden&Dangerous
Życia może nie zmieniły (może jedynie część z nich), ale wszystkie ciepło wspominam.
Commandos i Deus Ex miały trafić na tę listę... ale może znajdą się w sequelu ;)
@@BezSchematu czekamy na sequel w takim razie 🙂
Spoczko topka.
Osobiscie pierwszymi grami z jakimi miałem styczność na czymś nowocześniejszym niż Pegasus były:
Diabolo
Gta2
Natomiast moje top to:
1.Tlou PW
2. FFX
3. Tlou P2
4.seria gran Turismo
5. Tekken 3 i 5
6. seria burnout
7. Seria souls a najbardziej Bloodborne
8. Shadow of the colossus i icon
9. Devil may cry seria
10. God of war seria
11. Chrono cross
12. Red alert 2 i tyberian war 3
13 silent hill 1-4
Dodałem Twoje filmy do playlisty Filipie i jedziemy z tematem :D Z góry wszystkie lajkowane, ile się da skomentuję, niech lecą zasięgi bo klimat tej części YT którą tworzysz jest zajebisty!
Odrazu zauważyłem że trochę ciężko jest znaleźć Twoje let's playe/wywiady/vlogi -> playlisty mają nieintuicyjne nazwy, tzn. dla mnie wydają się tym czego nie szukam po nazwach, mimo że zawierają wywiady i streamy z gier.
Dzięki za opowieść. Historia elektronicznej rozrywki mignęła mi przed oczami. Nostalgia. Gry dają tyle pięknych wrażeń. Jak mawiał filmowy SF klasyk: "I've seen things you people wouldn't believe... Attack ships on fire off the shoulder of Orion... I watched C-beams glitter in the dark near the Tannhäuser Gate. All those moments will be lost in time, like tears in rain... Time to..." Play another Game !! 🙂
Dark Souls zawsze zostaję pierwsza miłością dla fana Soulslajkow ❤❤❤
Filipie, bindżuje Wasze filmy i jestem po lekturze odcinkow o budowie swiatow. Watpie zebys chcial kiedys ustosunkowac sie online do gry ktora jest dla mnie jednym z najlepszych doświadczeń ze sfery rozrywki growej. Chodzi o Thief The Dark Project. Polecam. Swietna robota na youtube. Ide wgryzac sie w dalszy kontent na tym kanale. Dzięki i powodzenia.
Okami na zawsze w moim sercu. Życia może zmieniła, ale artystycznie natchnęła.
Fajna gra, mechanika troszkę się zestarzała, ale jeden z ciekawszych stylów graficznych w grach moim zdaniem.
Moja lista to:
1. Colin McRae Rally 2005 - pierwsza większa gra, w jaką zagrałem, otworzyła mnie na ścigałki i produkcja, dzięki której zachciałem tworzyć gry
2. Need for Speed: Carbon wprowadził mnie w świat nielegalnych wyścigów samochodowych, które rozbudziły moją dziecięcą wyobraźnie
3. Uncharted 3: Oszustwo Drake'a - pierwsza większa gra, która trochę otworzyła mi oczy na inne produkcje, poza ścigałkami
4. Wiedźmin 3: Dziki Gon - pierwsza gra, która mi pokazała, że gry mogą opowiadać historie dorównujące innym mediom, była dla mnie potężnym breakoutem, który zrewolucjonizował moje podejście do gier, obróciwszy je o 180 stopni
5. Antichamber - gra, która wprowadziła mnie w niezwykle ciekawy i różnorodny świat indyków
6. Transistor - gra, która była ogromną inspiracją dla raczkującego wtedy jeszcze mojego uniwersum, szczególnie stylistyka łącząca secesję z cyberpunkiem
7. BioShock - najpierw samo założenie świata, później i cała reszta, jedno z fundamentów, na bazie którego powstało moje uniwersum
8. Red Dead Redemption II - najbardziej żywy i organiczny świat, jaki widziałem w grach, oraz niesamowita fabuła
9. Danganronpa: Trigger Happy Havoc - gra, która mnie świadomie wprowadziła w świat anime i pokazała, jak bardzo prostymi środkami, można opowiedzieć niesamowitą i niezwykle klimatyczną opowieść
10. Disco Elysium - gra, która po raz kolejny pokazała mi to, co chciałbym samemu robić. Jeden z największych światów przedstawionych oraz bardzo ważny było to, że w tej grze nie było żadnej walki i wszystko rozgrywało się w tekście
11. Pyre zachwyciło mnie swoim łamaniem i łączeniem gatunków oraz organiczność wyborów i prowadzenia historii
The Last of Us 2. Ja miałem w d... "kontrowersyjną" historię i po prostu olałem ten tytuł. Nie musiałem krzyczeć, rzucać padem, ani płakać że odebrano mi ulubione postacie - czy co tam jeszcze za traumy wymienił autor tego materiału. I tu z kolei wstępuje przewaga klienta, widza, czytelnika, gracza nad twórcą. Owszem, twórca może zrobić dowolne fiki miki ze swoim dziełem. Natomiast Ja, mogę lecz NIE MUSZĘ wydać pieniążki i poświęcić swój czas na zapoznanie się z nim.
Zwłaszcza w dzisiejszych czasach gdy w internecie (min. na yt.) są dziesiątki kanałów recenzujących praktycznie wszystko.
Call of Duty 2 i Omaha beach.
Jako 9 latek poczułem, że gry mogą dawać prawdziwe filmowe emocje
Ohoho, to ja Cię przebiję. Omaha Beach, ale kilka lat wcześniej w Medal of Honor: Allied Assault ;)
Wspaniały materiał. W wiele z tych tytułów nie grałem, od Dark Souls się odbiłem jak pileczka do squasha, ale z jedym to się zgodzę Half-Life i Half-Life 2 to gry wybitne i moje ulubione w życiu. W HL1 i różne mody, epizody i konwersje(They Hunger wybitne) przegrałem setki godzin.
Miód na moje serce. Mody do HLa ściągane z wypiekami na twarzy ☺️
@@BezSchematu Pamiętam jeszcze taki mod multiplayer Gangsta Wars gdzie się walczyło gangsterami deathmeche głupawe ale zajebiste zwlaszcze TommyGun. I taki drugowojenny CS day of defeat.
Podoba mi się emocjonalno-intelektualne podejście do tematyki. Oczywiście wybrałbym zupełnie inne gry. Grałem w Ponga na komputerze mieszczącym się na kilku piętrach - dlatego wtręty o „starości" są (dla mnie) rozrzewniające. Nie toleruję gier, które są na pograniczu oszustwa. Kiedy kupuję grę nie aprobuję przewagi cut-scenek. Albo mam do czynienia z filmem, który wodzi nas za nos i uwodzi.. Albo z grą, którą - dla ułatwienia narracji i produkcji - ozdabiamy filmikami. Nadmiar filmu wręcz zaprzecza idei gamingu. Dlatego część propozycji dyskwalifikuję. No i brakuje mi gry, która wręcz bryluje wśród nośników filozoficzno, egzystencjalno-moralnych przesłań w gamingu..! Myślę, że to jeden z powodów systemowego napadu na Cyberpunk 2077.
U mnie pierwsze co przychodzi na myśl to The Walking Dead i historia Lee i Clem.
Jeżeli miałbym wymienić gry które z jakiegoś powodu stały się ważne to napewno było by to Spec Ops: The Line - ja szczecięciem będącym 14-letnim liczyłem na kolejną fajną strzelankę a dostałem grę która przemiela psychikę i postrzeganie wojny. I scena z białym fosforem, ten przeklęty biały fosfor - ciary do końca życia.
Z gier nowych napewno Disco Elysium - zmienia postrzeganie świata i myśli politycznych.
Fabuła RDR2 - nie muszę chyba nic dodawać.
Są też drobniejsze incydenty z większych gier jak rozdział "Goniec" z BFa1, Tomb Rider z 2013, Deus Ex Human Revolution. Z gier dzieciństwa Kapitan Pazur
Zakończenie Spec Ops: The Line to rasowe Jądro Ciemności.
To jest jedna z niewielu sytacji, gdy bez zastanowienia moge dać odpowiedź: Planescape Torment
Bardzo dobra lista
Homeworld. Zagrałem w 2007 roku po raz pierwszy i do dziś jest moją ulubioną grą. Niejako zainspirowała mnie w sposób najmniej spodziewany - dziś jestem na studiach lotniczych i kosmicznych...
w epicgames od wczoraj jest remastered do pobrania
Czuję się mądry, bo z wymienionych gier to o każdej mógłbym opowiedzieć kilka słów (setting, gatunek, przybliżony rok wyjścia, etc), w 24 z nich grałem, a ukończyłem 17. Czyli albo ja i Bartosz mamy obaj dobry gust, albo obaj mamy kiepski ;)
Re: Half-Life, mam kilka anegdotek związanych z tą grą.
Też miałem kolegę który zarabiał na nagrywaniu płyt - nagrał mi Half-Life, ale nie nagrał ścieżek "red book audio" i gra nie działała :) To był te czasy gdy soundtracki do gier bywały nagrane w formie CD audio i dało się je odtwarzać w "wieży".
Co do bycia głupim i graniu w 640x480, to ja całą jazdę kolejką odbyłem bez dotykania myszki, bo... byłem przekonany że to jest prerenderowany filmik, bo grafika renderowana w czasie rzeczywistym nie ma prawa tak wyglądać. A miała prawo, bo HL odpaliłem na swieżo nabytej Rivie TNT Diamond Viper V550. Po ruszeniu myszką przeżyłem szok.
I taki drobny nitpicking na koniec:
Black Mesa jest w Nowym Meksyku, a nie Newadzie :)
"Minor lacerations" było w przypadku drobnych obrażeń. Przy poważnych słyszleiśmy złowieszcze "Major fracture detected, automatic medical systems engaged, morphine administered" (pamiętałem tylko początek, resztę wyguglałem).
Pierwsza gra i już napisałem elaborat, więc na razie na tym poprzestanę :)
Najlepsi byli ci koledzy, co nagrywali ci grę, ale już nie folder z crackiem
Czlowieku! Twoj kanał to dla mnie odkrycie roku :) złoto w naczystrzej postaci, więcej giereczek , więcej o giereczkach kocham kiereczki . Tylko jedno ale , nie wybacze ci uwielbienia dla Tlu2 ja bym tej gry nie podniósł z chodnika , po tym co zrobili fabularnie do tego na siłę wątki LGBT ps nie jestem od Konfederacji ;)
Tylko pomóż mi zrozumieć jedno: dlaczego "na siłę"? W sensie, co w tej grze sprawia (o ile faktycznie w nią zagrałeś), że uważasz to za działanie wymuszone.
@@BezSchematu Nie zagrałem, na szczęście zobaczyłem na UA-cam spoiler fabuły i powiedziałem ze po tym co zrobili z głównymi bohaterami mojej ukochanej pierwszej części nigdy w to nie zagram , rozumiem wolność artystyczna twórców ale zabić dwie ukochane postacie i przez babochłopa którym dane jest Ci potem grać przez resztę gry ?! A jeśli chodzi o wątki LGBT na pewno były naciski ..
@@dawidoowski3016 Zadziwia mnie, że nie mieszczą Ci się w głowie trzy rzeczy:
1. Że kobieta o muskularnej budowie to także sportowiec, niekoniecznie ktoś mający zaburzenia hormonalne. Wiesz, sport -- mogło Ci się obić o uszy ;)
2. Że nikt nikogo nie naciska, żeby opowiadać historię z postaciami LGBT. Ktoś może chcieć zrobić to samemu, bo jest wrażliwy i otwarty na świat oraz ludzi, a nie zamknięty i konserwatywny.
3. Że ktoś może chcieć być odważnym autorem i opowiadać historię, która nie pomizia Cię po jajeczkach tylko Ci sprzeda w nie mocarnego kopa. Bo na tym polega sztuka.
1. Dungeon Keeper 2, czyli jedna z 3 najlepszych strategii dzieciństwa, no i moment, gdy pokochałem grać tymi złymi (a moze nie takimi zlymi?).
2. Diablo. Masz 5 lat. Patrzysz jak Twój kuzyn gra w Diablo. Słyszysz Przywitanie Butchera. Psycha zryta na zawsze.
3. Twierdza Krzyżowiec. Za dubbing, muzykę, klimat, mechaniki i Wieprza.
4. Robin Hood Legenda Sherwood. Moje prywatne top 3 gier z późnego dzieciństwa.
5. Rayman 3: Hoodlum Havoc- w to do dziś da się grać i świetnie się przy tym bawić.
6. Warcraft 3. No chyba nie trzeba tłumaczyć.
7. Medieval 2: Total War. Bitwy na 10 koła żołnierzy w czasie rzeczywistym. W średniowieczu. No nie da się lepiej...
8. Warhammer 2: Total War. A jednak się da.
9. Lionheart: Legacy of the Crusader. RPG z rzutem izometrycznym, magia, technologia, da Vinci jako twój sojusznik i krucjaty. Czego chcieć więcej?
10. Harry Potter i Komnata Tajemnic. Pierwsza gra którą pokonałem calkowicie sam.
11. Trylogia gier o Batmanie. W każdej z nich jest Joker. Wystarczy.
12. They are bilions, czyli przykład na to, jak można zrobić świetna strategie survivalowa z aktywna pauza.
13. Heroes 3. Za dobre.
14. Heroes 5. Za fabułkę. I Agraela.
15. Bioschock. Cała seria. To powinno dostać Oscara.
16. Crock, czyli platformowa przygoda sześciolatka.
17. Overlord. Za klimat, za humor, za wszystko.
18. CoD 4. Za scenę egzekucji i pewną bombę.
19. Black & White 2. Jesteś Bogiem, uświadom to sobie.
20. Tony Hawk 4. Za to, że poznałem AC/DC.
21. Spellforce. O jezu jak wspaniałe jest to kombo RPG i RTS.
22. Disciples 2. Za to, że Herosy dało się zrobić krwiście.
23. FIFA. Za naukę tego, jak reagować na stres.
24. Seria God of War. Kratos, ty piękny sukinsynu!
25. Ghost of Thushima. Szczyt tego, co dalo mi PS 4
26. Enter the gungeon. Gra mojej pandemii.
27. Slay the Spire. Rogue like karcianka. Po co mówić więcej?
28. Seria Wiedzmin. Może beż słów.
29. GTA SA. FOLLOW THE DAMN TRAIN, CJ!
30. Assasin Creed 2. Ezio, ty piękny chłopcze!
31. Lotr Bitwa o Srodziemie 2. No majstersztyk jeśli chodzi o RTS w filmowych i książkowych realiach.
No i na koniec:
32. Rome: Total War. Absolutny klasyk.
Uświadomiłeś mi, że nie wiem jaka była pierwsza gra, którą przeszedłem. Na razie wychodzi na to, że Kangurek Kao.
Najdłuższa lista tutaj i mega szanuję wybory podparte argumentami. A jeszcze większy szacun za Black & White. Miało trafić na tę listę. Żałuję, że tak niewiele osób wspomina ten tytuł -- był niemalże rewolucyjny. Przynajmniej dla młodego człowieka porażał nowatorstwem i skalą możliwości.
@@BezSchematu dzięki! To prawda- B&W 2 to był szok. W tej grze można było zrobić niemalże wszystko. Do dziś wspominam cudowne zadania dodatkowe, jak np: odkrycie legendy samurajskich figur czy strzelanie beczkami. Ze względu na Planescape: Torment polecam Ci szczególnie z tej listy Lioneheart- gra nie jest może topka jak Baldury czy Planescape, ale serio klimat tej gry i jej otoczka robią robotę.
@@aleksanderjarymowicz4300 Ja pamiętam, że pokonałem cywilizację innego boga w B&W2... rzucając głazy przez morze i stopniowo dezorganizując mu życie społeczne. Byłem jak najbardziej psotny i nieekonomiczny bóg w historii panteonu bogów B&W2. Był jak Loki, który rzuca głazami.
Flimbo's Quest na C64, Golden 5 z Dizzy na Pegasus a potem Diablo i Fallout na PC. Gram od ponad 30 lat i dalej mnie to jara.
Oprócz pierwszej pozycji reszta nie ma żadnej kolejności więc lets go on:
1. Seria Wiedźmin i Seria Mass Effect - nie potrafię wybrać, która była najważniejsza bo obie są dla mnie ultra istotne,
2. Seria Dragon Age,
3. Seria Metro,
4. Red Dead Redemption 2,
5. Seria Souls,
6. Final Fantasy 7 Remake,
7. Days Gone,
8. God Of War,
9. Total War Warhmmer 1/2,
10. Europa Universalis 4,
11. Doom / Doom Eternal
12. Seria Darksiders,
13. Death Stranding,
14. Gears 4 i Gears 5,
15. Gothic 1 i 2,
16. Seria Tomb Raider (Ta nowa trylogia),
17. TES V Skyrim,
18. Plague Tale Innocence,
19. Civilization V,
20. Left 4 Dead.
Materiały o grach są mi najbliższe, pewnie dlatego, że ogólnie z popkultury są mi najbliższe właśnie gry :P Taki materiał, pomimo że bardzo dobry, to zobaczyłbym jeszcze z chęcią w powiększonym składzie, tak jak to było z najciekawszymi światami w grach. Fajnie jak parę osób na bieżąco wymienia się swoimi wspomnieniami i spostrzeżeniami, na temat dyskutowanych tytułów.
Mamy taki materiał na tapecie... może uda się go jeszcze nagrać.
@@BezSchematu o, to super :) dzięki za odpowiedź i będę z nadzieją wyczekiwać:P
@@seciak595 Właściwie, to kiedyś go nagraliśmy... ale ja spieprzyłem wideo :D Rozmowa dot. naszego pierwszego kontaktu z popkulturą. Wspominki o pierwszych wspomnieniach dot. gier / filmów / komiksów.
@@BezSchematu A to faktycznie w sumie podobne do tego materiału, bo tutaj też dużo wspominasz o "pierwszych razach" :p Pierwszy raz w 3d z Wolfenstein 3d, pierwszy RTS, pierwszy "narracyjny" fps z Half Life. Pewnie lista co zmieniło życie byłaby często podobna do tej z pierwszymi kontaktami z popkultura :)
@@seciak595 Zapożyczyłem je z tamtego materiału ;) Ale było ich w cholerę więcej. Włącznie z większą ilością historii z moim tatą i ogrywaniem gier na Pegazusie.
Mysle ze, gdyby nie moi kuzynowie, u ktorych na Commodore 64 gralam w taka zabke co miala skoczyc do tunelu i gdyby nie to ze potem rodzice kupili mi Amige 500 i gralam z Mama w Panga, sama w Super Forog, Prince of Persia, Golden Axe, Mortal Kombat (nie zlicze joystickow zniszczonych rzy probach zrobienia fatality ) i tym podobne - to jako dorosla osoba pewnie nigdy bym sie nie zainteresowala grami. Duze wrazenie na mnie zrobilo Age of Empires no i Tomb Raider. Jak zaczelam studiowac to przestalam grac az do czasu jak sie przeprowadzilam do Peru w wieku 28 lat i moj ex mial Xboxa 360. Wtedy Wiedzmin 2, Dead Space, Gears of War ogrywane z moim ex w co-opie no a potem jedna z moim ulubionych gier - Skyrim - sprawily ze siedzialam z padem dluuuugie godziny. Moja inna ukochana gra jest Wiedzmin 3
Tyle sie nasluchalam o tym Last of Us, no ale niestety, ja jestem Xboxowa, wiec nigdy w to nie zagram, zostaj obejrzenie gameplayu.
Bardzo podoba mi sie ten odcinek , uwielbiam z jaka pasja opowiadasz o grach.
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję :) Wow, a więc cofnęliśmy się do czasów grania na joysticku ;) Ciężko będzie to przebić.
Doskonale że Batman dostał dwie pozycje :) Te gry są Cudowne!
Half-life skończył 25 lat, wszyscy jesteśmy starzy! Fajny dokument powstał z tej okazji:) PS. Still waiting for HL3 😅
Dziś będziemy oglądać na Bez Życia o 19:30
ua-cam.com/video/Buf8WJyetXs/v-deo.html
Edith Finch, to najpiękniejsza gra z tych króciutkich.
Z chęcią się podzielę swoimi perełkami:
Silent Hill 4 za mechaniki;
The Witness gra logiczna;
Dungeon Siege II za barwny i imersywny świat;
Spellforce Order of Dawn za charakterystyczne tempo rozgrywki i połączenie RPG z RTS;
Loop Hero za nostalgię do gry, która jest nowa XD;
The Last Spell (early access) za możliwość zobaczenia rozwoju od kuchni, wspaniałe community i rewelacyjne pomysły;
Undertale bis Deltarune za twist myślowy;
Stanley Parable bis Ultra Deluxe w kategorii Bez Schematu stanowczo;
Doom Eternal za niesamowitą adrenalinę przy oglądaniu speedrunów;
Medal of Honor za niedookreślone uczucia strzelanki, która zostawiła coś po sobie do której kiedyś wrócę żeby wiedzieć, za co mi siedzi w głowie XD;
Gemcraft Frostborn Wrath (na obecną chwilę ostatnia część cyklu, cały cykl polecany ofc) za najbardziej interaktywnego i ciekawego tower defence z ścieżkami;
SAS Zombie Assault (chyba) 5 za godziny strzelania do zombie w gierce przeglądarkowej;
Create Your Own Tower Defence dopóki serwery z levelami od innych działały QwQ;
Slay The Spire za niesamowitą głębię mechanik i decyzji, planowania itp;
Bloon TD 6 za nieprzerwaną i niezobowiązującą kolorowość na szare dni;
Crypt of the Necrodancer za pierwszy coop przy którym się dobrze z kimś bawiłem;
Everhood za emocjonalny rollercoaster;
GRIS jako piękna platwormówka z historią zapadającą w pamięć;
Etherlords II w które nikt nie gra na multi bo nie ma serwerów i z którego usunięto tryb ala Heroes III, gdzie by sie zbierało zasoby i tworzyło talie QwQ (mam z 20+ talii które nawet nie wiem czy są kreatywne/dobre);
Starałem się nie robić powtórek względem filmu. Póki co wszystko co pamiętam. Jak sobie o czymś przypomnę to machnę edit... Akurat u mnie bywa kiepsko z pamięcią nawet jeżeli coś było bardzo dobre.
Oczywiście zapomniałem o Fran Bow oraz Little Misfortune, bardzo dziwnych przygodówkach point and click które tylko oglądałem (ale warto chociaż tyle).
Gralem w 1/4 gier z tej listy i z tych tu wymienionych half-life 2 najlepszy, w Rdr2 nie gralem ale jako fan wiedzmina 3 (200h na steam) napewno zagram ^^ Np. batman arkham asylum i bioshock byly dobre ale bez szalu. Warcraft 3 nigdy mnie nie przekonal, nie moj klimat. W gta3 nie gralem (widzialem u kolegi) ale gralem w vice city i tak to byla gra dziecinstwa, napewno w top 10. Jesli chodzi o moja liste to zdecydowanym top 1 jest Max Payne 2, przeszedlem ostatnio po raz osmy, po 20 latach przerwy, nadal ten klimat i audio trzyma poziom. W top 2 umiescilbym pierwszego medal of honor allied assault a na trzecim nfs underground 2. Z gier ktore jeszcze zapadly w pamieci to Mafia, heroes 3, COD 2, nfs mw, gta sa, far cry, f.e.a.r, unreal tournament, tibia- w sumie ona najbardziej zmienila moje zycie ale to nie byla gra to byl styl zycia a teraz jest to CS2 xD
Jeśli ten kanał jest bez schematu to komentarze też powinny być takie. Dlatego podam grę która nadal zmienia moje życie i jest to... życie, a dokładniej ciekawi ludzie i ciekawe problemy.
A i nie był bym sobą gdybym schematycznie nie wspomniał o grze, która jest moim drugim światem i zmienia moje życie pokazując mi, że zawsze jest miejsce do pracy nad sobą.
Tytuł gry to Orcs Must Die! 3
pong: byłam w szoku ze mozna grać w tenisa stołowego i widzę postaci piłke i siatke ,sterowac. tank: rozwalka z zajebista grafika.x]
potem poszło z górki atari xe, amiga,pegazus,sega mega drive, dreamcast,psx 1,2,3,4,5. gram od 33 lat. teraz już mniej ale zawsze cos ;) najchętniej giercuje w blackbustery i indie game (nietypowe ,piekne 2d gry)
U mnie również Fallout, Gothic, Jagged Aliens 2, Total War Rome i Total War Miedieval jak i też Battle Field 1942 :) To gry z mojego dzieciństwa
Fajne. Bardzo osobiste. Ja bym powowiedzial że mam kilka na następne po pierwsze xcom 2 po drugie slay the spire i heroses 3 tyle...
Jeśli nie grałeś to koniecznie sprawdź Brothers: a tale of two sons. Krótka gra, która poprzez gameplay świetnie przedstawia uczucie straty
1. Nihilumbra - mała gra indie, która urzekła mnie swoją oprawą graficzno-muzyczną, ciekawym patentem operowania otoczeniem za pomocą kolorów o specjalnych właściwościach, minimalizmem i pewną duchowością prostej historii o sensie istnienia. Gra, która oddziałuje na moją duszę tak mocno, jak...
2. To The Moon, Finding Paradise i Impostor Factory - przepiękne gry studia Freebird Games, przedstawiające koncepcję manipulowania wspomnieniami, a przy tym opowiadają za każdym razem piękne, wzruszające historie o smutku, nadziei, miłości i przemijaniu. Grając w te małe perełki nie mogę powstrzymać łez ani śmiechu, bo zabawnych momentów tu również nie brakuje.
3. Gothic - gra, do której pierwszy raz usiadłem w szkole średniej, a więc jakieś 8-9 lat temu. Chciałem tylko pograć w jakąś grę fabularną z ekwipunkiem, ponaparzać mobki etc, a dostałem na początku frustrującą, za to bardzo angażującą grę z ciekawym światem, klimatem i ułudą żyjącego świata. Nie było łatwo na start, ale postanowiłem się przełamać, tylko po to, by wsiąknąć w to uniwersum i ograć również dwójkę oraz trójkę, choć Gothic 3 już mi się nie podobał.
4. Max Payne 2: The Fall of Max Payne - jedynka mi się podobała, ale to dwójkę pokochałem, głównie za dużo smutniejszą historię, relację Maxa i Mony oraz antagonistę ("Have no fear, Vlad is here!"). Przeszedłem ją trzy razy z rzędu tylko po to, by dostać alternatywne, szczęśliwe zakończenie. No i ta finałowa piosenka, "Late Goodbye"
Zacna lista, a w szczególności "To the Moon" i "Robin Hood: Legenda Sherwood". Ta ostatnia może była na silniku Desperados, ale wypadała lepiej.
Bardzo fajna lista i opisy. Muszę kiedyś ograć Nihilumbrę - a Dex bardzo mi się podobał i niesamowicie zaskoczył, Gunslinger czeka na 3 ogranie bo tytuł mnie całkowicie kupił.
Cieszy mnie, że zainteresowałem kogoś Nihilumbrą oraz że nie tylko ja doceniam Dex
moze juz czasu troche mineło ale prawie wszystko co wymieniłeś ograłem 87rocznik i tak to my mieliśmy ciekawy czas na poznawanie dzieł :) lecz zapomniałeś o parunastu grach tamtych lat wiec dopisze: Metal Gear Solid , Final Fantasy , Tomb Raider , Red FAction z pełnym systemem zniszczeń w 90 ktoryms roku , C&C Red Alert , Jageer Aliance czy jakoś tak , EvE fenomen po dziś dzień , i tak po tylu latach nadal czeka za mną Shadow the Colosuns tylko że ja jestem po Final Fantasy wiekszosci co jest ... wyobraż sobie że odpalasz na PS2 gre Final Fantasz XII na plzcie DvD i dostajesy turowy system walki z chyba 9 postaciami , nowa mechanika programowania AI dzialan postaci w czasie walki , światem jak w wowie , encyklopedią PWN potworów , fabuła z innego kontynetu , miksem swiatów i do kazdego mozna wejsc pogadac cos kupic , ..... nie było mnie 2456h taki zapis był na karcie pamieci w ps2 bo zapisywał sie czas gry :D
Last of Us zrobiło mi swego rodzaju krzywdę. Nie potrafiłem znaleźć potem miejsca przy konsoli. Tak mam zawsze po czymś wybitnym, że kolejne rzeczy które chwytam, wydają się banalne i miałkie.
Same here
Kocham wiele gier, z wielu powodów, ale tylko o 1 mogę chyba powiedzieć, że autentycznie mnie zmieniła - Harvest Moon: Back To Nature na Playstation. I to nie dlatego, że to taka znowu epokowa gra, ale dla mnie zmieniła 2 rzeczy. 1) dla Harvest Moon nauczyłam się angielskiego (i teraz tym angielskim zarabiam od wielu lat, czyli de facto gra dała mi zawód) i 2) gra nie miała save-ów w dowolnym momencie i wymagała pełnego skupienia, bo zapis odbywał się na koniec dnia farmera i jeśli zapomniałam o jakiejś czynności na dany dzień, to nie było powrotu. Bardzo szybko dostrzegłam, że sposób układania spraw w głowie, który stosowałam w grze stał się domyślnym trybem także w życiu, szczególnie w ciężkich i stresujących momentach miałam w głowie listę zadań "po kolei", i to naprawdę działa i pomaga! :) Stardew Valley, czyli duchowego następcę też ograłam z dużą frajdą, ale już w wieku podeszłym i bez takich emocji :)
Moja lista jest dość podobna do twojej bo moje ukochane gry to TLOU, Rdr2, seria Bioshock i wiele innych na twojej liście. Ale mnie roznież znalazł się Wiedźmin 3 dziki gon oraz trylogia Mass Effect. Kocham te gry i mógłbym pisać godzinami dlaczego.
Trylogia Dragon Age , trylogia wiedźmina i trylogia Massffect , Cyberpunk na którego wszyscy psioczą uwielbiam klimat i światy tych gier. A przede wszystkim uwielbiam te gry za to że po ich przejściu ile już tych przejść bym za sobą nie miał zawsze jeszcze przez kilka dni wywołują u mnie emocje i pobudzają wyobraźnię ;)
Cóż mogę powiedzieć. Bardzo ciekawie opowiadasz o grach, w sposób który bardzo, ale to bardzo zachęca do gry we wspomniane tytuły(oczywiście nie we wszystkie ponieważ w część już grałem) i wiem, że są to gry które zmieniły Twoje życie ale... są tu 3 rzeczy które dyskredytują ten materiał.
1. Half life na ostatnim miejscu tej listy (już tutaj zacząłem się poważnie martwić o ciąg dalszy)
2. Brak Tomb Raidera( tu już wiedziałem że "lajka" nie będzie)
3. Brak "Hirołsów" 3 (tu już niestety nie pozostawiłeś mi wyboru: będzie "nie podoba mi się" i naprawdę daję to z ciężkim sercem)
Bardzo prosiłbym Cię o odpowiedź czy grałeś w gry z pkt 2 i 3 czy nie grałeś? Mam nadzieję, że nie grałeś (chociaż w to nie wierzę) ponieważ tylko to tłumaczyło by brak tych pozycji na tej liście.
P.S. Ale poza tym świetnie się Ciebie słucha i chyba pora na nadrabianie growych zaległości
Grą którą najbardziej lubiłem jest "ONI" którą stworzyło studio Bungie. Jest to połączenie action TPP i chodzonej bijatyki w stylu mangowym. Ta gra ma najlepsze sterowanie w jakim mogłem się spotkać w grach na Peceta. Co z tego że grafika jest mało realistyczna i bardzo uproszczona (nikt przecież nie kupuje "Minecrafta" dla wyglądu), skoro kontrola postaci i walka wręcz są zrobione niemal perfekcyjnie. A wielu ludzi zraziło się do gier ze względu na beznadziejne sterowanie.
W kolejności od najbardziej znaczących:
1. The Last of Us 1/2
2. Wiedźmin 3
3. Dark Soulsy
4. Uncharted 1/2/3/4
5. Detroit
6. Rome Total War 1/2
7. Ori 1/2
8. seria Resident Evil
9. Władca Pierścieni Bitwa o Śródziemie 1/2
10. CoD & Bf dużo tytułów
11. seria GTA
Tak chwalony przez Ciebie swego czasu Wiedźmin 3 się tu nie pojawił? Jakże to tak! 😊
Gdy myślałem że swiat gier nie zaskoczy mnie już bo ograłem wtedy dostępne dwie części dark souls odkryłem FACTORIO, no i przepadłem. Wielu się od niej odbija, ale jeżeli poczujesz to coś... przepadłeś.
O, Janelle Monae na ścianie pośród innych świetności, szacun.
Obejrzałem dopiero 10 minut, ale już muszę napisać komentarz jak bardzo Krynica Morska mnie zniszczyła XDDD
…mnie też ;) True story
16:14 Norton Commandera :) bosz bez tego nie dalo sie korzystac z DOSa :)
Za to moja topka może być trochę kontrowersyjna ale trudno to moja topka. Od razu zaznaczam , że nie trzymam się żadnej kolejności tylko po prostu wymieniam dla mnie najlepsze gry w jakie grałem na ten moment :
Red Dead Redemption 2
Uncharted 4
The last of us 1
Life is Strange
Detroit Become Human
Cyberpunk 2077 ( już widzę jak Krzysztof zwija się ze śmiechu )
Cry of Fear
Cała seria SoulsBourne + Elden Ring
Batman Arkham Asylum
Marvel Spider man
NFS Most Wanted
Star Wars Jedi knight Jedi Academy
Star Wars Republic commando
GTA San Andreas
God Of War
O paaaaanie... JEDI ACADEMY! Jak się w tej grze wywijało mieczem świetlnym. Miód. Tak jak Jedi Outcast ;)
Dodałbym kilka gier, których nigdy nie widzieliście - bo wtedy nawet Wasi rodzice jeszcze zabawiali się grami - lub byli systemowo wykluczeni. Lista.. niezła z wyjątkiem irytująco pretensjonalnego Elden Ring. Podobnie myślę o RDR2.
2007 rok i Adam Sandler w filmie Zabić wspomnienia gra w Kolosy, przy okazji polecam film. Szkoda że nie wspomniałeś o grze ICO, gra Shadow of the Colossus jest jego duchowym następcą, w obie grałem z synem, tak samo jak serię Resident na SP1. Jednak najbardziej wchodził nam wówczas Tenchu.
Zgadza się. A potem jeszcze wyszło The Last Guardian.
Gry, które zmieniły moje życie? Rocznik '85 - 1. Tony Hawk Pro Skater 2: jestem w stanie powiedzieć, że to jedyna gra jaka kiedykolwiek wyszła, po której ograniu człowiek chciał wyjść na dwór i nauczyć się czegoś nowego. Pierwsza deskorolka, poznane dziewczyny, wspaniali ludzie. 2. Gran Turismo 2: absolutny top, który ogrywam do tej pory. Również do tej pory uwielbiam wyścigowe gry torowe. A dlaczego zmieniła moje życie? Dzięki Gran Turismo 2 odwiedziłem tor Nurburgring, a zaraz po powrocie z tej wycieczki poznałem swoją żonę. 3. Wiedźmin 3 GOTY: pierwsza moja splatynowana gra i po raz pierwszy uwierzyłem, że gra potrafi uzależnić. Ponad 700 godzin w tej grze i do tej pory uważam, że nie ma nic lepszego z tego gatunku. 4. StarCraft 1 i 2. Dzięki dwójce odwiedziłem jeden z największych turniejów - IEM Katowice. Mnóstwo poznanych ludzi, turnieje rozgrywane do tej pory. Najlepszy RTS ever.