Het is weldegelijk een ontwikkelingsstoornis. Ik hekel me aan mensen die autisme als een soort van gift aanprijzen. In het trant van dat ze zo uniek en geweldig zijn en zo puur. Aan de andere kant heb je de instelling dat zo iemand zich maar niet moet aanstellen.
Het lijkt overgesimplificeerd. 1. Hij heeft het alleen over klassiek autisme, dus niet over Asperger wat ook onder ASS valt (terecht of onterecht, daar wil ik vanaf zijn). 2. Hij beschrijft mijns inziens wat een meltdown veroorzaakt. Ik heb mijn hele leven al Asperger, maar ik heb maar één keer als klein kind van 4 een meltdown gehad (die ik toen overigens erg grappig vond). Deze werd veroorzaakt door de glinstering van de zon op golfjes in het water. Hierdoor viel ik steeds om. Enfin, dit verhaal is erg éénzijdig. Ik zou bijvoorbeeld weleens willen weten of een teveel aan synapsen niet juist erg voordelig kan zijn. Ja, het is druk in mijn hoofd, dat klopt, maar ik kan daardoor ook verbindingen leggen waar anderen veel moeizamer toe komen.
Voor al mijn mede autisten 😊 . Vera helleman haar boek de kracht van autisme raad ik iedereen aan . Je leert zoveel van jezelf wat je voorheen niet wist
@@patrickbooten9149 Haha, ja, ik werd gewoon duizelig van die glinsteringen. Het was in heel ondiep water, maar toen ik tientallen keren omgevallen was (en weer opgestaan) kwam mijn vader me toch maar halen. Ik vond het wel grappig, weet ik nog. Het heeft wel indruk gemaakt, want ik weet natuurlijk niet veel meer van de tijd toen ik vier jaar was. Ik kan overigens nog steeds niet goed tegen glinsterende golfjes, maar ik val er niet van om. Ik word er wel nog steeds door verblind, en toch blijf er ernaar kijken. Raar inderdaad.
Ik vond het door de proffessor vertelde een zeer boeiend verhaal, maar uw reactie verwoord wel een behoorlijk deel van waarom ik mij eraan erger dat ze nu alle vormen van autisme op een hoop hebben geveegd. Ik heb ook asperger en dat is behoorlijk anders dan kernautisme, wat op TV vaak als voorbeeld wordt genomen en nu officieel onder het zelfde etiketje valt. Er zit nogal een verschil tussen iemand met een zeer hoog IQ en iemand met een (zware) verstandelijke beperking, om maar iets te noemen. Dat men nu, in ieder geval bij ons in Nederland, spreekt over neurodiversiteit als betrof het één homogene groep, is mij persoonlijk een doren in het oog.
Het station van Antwerpen was voor mij echt niet uit te staan. De enorme afstanden tussen perons, die gigantische hal met vreselijke akoestiek. De omroepen waren simpelweg niet te verstaan door de enorme hoeveelheid echo.
Wow wat een achterhaald college is dit zeg. We zijn “verkeerd”, of “fout”, of wat voor normatieve onzin nog meer. Zijn gele Ferrari’s ook “verkeerd”, en ontstaan door een “kortsluiting” omdat ze nou eenmaal anders zijn dan rode Ferrari’s? Belachelijk. Anders ≠ verkeerd/fout.
Het was niet zozeer een klassieke uitleg van autisme, maar het ging om een neurobiologische uitleg van autisme. Psychologen classificeren autisme wanneer het iemand niet lukt om werk of vrienden te houden, doordat die moeite heeft in sociale communicatie. De neurobiologische benadering beschrijft alleen de afwijking in de hersenen die vaak samengaat met moeite in sociale communicatie en met stereotype/repetitieve gedragingen.
De Aspergers verlaten de chat. Ik kon al vroeg praten en met vijf jaar had ik mezelf al leren lezen. Ik zie het helemaal niet als een storing, alleen "anders".
@@infj4w511 Ik heb Asperger, en ik kan best vrienden hebben als ik zou willen. Dat wil ik alleen niet, omdat hun interesses mij niet interesseren, en mijn interesses andere mensen niet interesseert. En ik interesseer me onvoldoende in "het hebben van contacten" om daar veel moeite voor te doen. Het is geen kwestie van niet kunnen, maar niet willen (bij mij althans). En stereotype en repetitieve gedragingen zal ik misschien wel hebben, maar niet in die simpele vorm van "mijn schoenen moeten op een bepaalde plek staan" of zo. Het is meer dat ik vertrouwde zaken opzoek. Ik heb er ook een hekel aan als de producten in de supermarkt ineens verplaatst worden. Maar dat hebben veel neurotypische mensen ook. Ik raak er ook echt niet van van de leg. Het ergert me alleen en ik grom binnensmonds.
is het echt zo dat omgevingsfactoren invloed hebben op het al dan niet hebben van een autismespectrumstoornis? Klinkt eerder als NAH dan toch? Met gedragsuitingen die lijken op de gedragingen van sommige mensen met ASS. Ik dacht namelijk dat ASS genetisch bepaald is. Benieuwd naar een antwoord!
Wel als je twee kinderen met autisme en een normale inteligentie hebt en de een wordt opgevoed in een warm gezin, gestimuleert om zelf dingen te doen maar tegelijktijd ook geholpen wordt, in het gezin en in het onderwijs. Terwijl de ander eigenlijk gewoon "genegeerd" wordt, dan weet je ook wel wie er beter uit zal komen?
Ik denk dat de omgeving waarin je opgroeit wel een groot verschil maakt in hoe autisme zich uit, en hoeveel last je er van hebt. Ik ben zelf recentelijk gediagnosticeerd, maar deels door de goede omgeving waarin ik ben opgegroeid en passende hulp die mij op de juiste momenten is aangereikt heb ik er lang niet zo veel last van. Communicatief bijvoorbeeld: ik heb met SOVA lessen vriendjes leren maken en kan tegenwoordig meestal prima sociaal mee. Vergelijk dat met iemand die die hulp niet kreeg, en in plaats daarvan gepest werd en in isolement raakte: beide autisme, maar toch een heel andere ontwikkeling en uitkomst
Goed idee, laten we er een onderzoek naar doen om het als fysieke afwijking in de hersenen te classificeren. Dat helpt bij het ruimen of wegstoppen van alle anders denkenden. Laten we de dromers ook vooral oppeppen en de druktemakers verdoven. Allemaal in de maat, allemaal in de file, uw graf in! (Hou dit kanaal in de gaten! De tijd is nu, uw wil is uw eigen. Word wakker voor de realiteit mensen!)
Als jij last hebt van iets, zoals een oog dat te goed ziet en je moet een zonnebril dragen. Je hebt er last van maar anderen zien niet aan jouw oog dat het anders is. Ze vinden je misschien flauw, zeggen in school en thuis dat je beter je best moet doen, straffen je misschien (vooral vroeger), uiten hun frustraties op je omdat ze vinden dat ze gelijk hebben. Je moet maar in de pas lopen want er is toch niks mis met je? Maar als je nu een gebroken been had, dan had men het wel gezien... Later kom je er (eindelijk?) achter dat je moeilijkheden niet ingebeeld waren. Eindelijk krijg je van sommige mensen en vooral van jezelf, toch het respect dat je verdient... Autisme en adhd, dyslexie, dyscalculie, borderline, bi-polaire stoornis... Allemaal neurodiverse mensen die ofwel genetisch ofwel door trauma of beiden een aanpassing in hun hersenen hebben gemaakt, om te (over)leven.
Misschien is het nuttig dat u, als Universiteit van Vlaanderen, achterhaalde of te eenzijdige informatie van het internet haalt. Voor mij bent u niet meer zo geloofwaardig, jammer.
verkeerd is niet hetzelfde als anders
Het is weldegelijk een ontwikkelingsstoornis. Ik hekel me aan mensen die autisme als een soort van gift aanprijzen. In het trant van dat ze zo uniek en geweldig zijn en zo puur. Aan de andere kant heb je de instelling dat zo iemand zich maar niet moet aanstellen.
@@Holland1994D Heel herkenbaar
Het lijkt overgesimplificeerd. 1. Hij heeft het alleen over klassiek autisme, dus niet over Asperger wat ook onder ASS valt (terecht of onterecht, daar wil ik vanaf zijn). 2. Hij beschrijft mijns inziens wat een meltdown veroorzaakt. Ik heb mijn hele leven al Asperger, maar ik heb maar één keer als klein kind van 4 een meltdown gehad (die ik toen overigens erg grappig vond). Deze werd veroorzaakt door de glinstering van de zon op golfjes in het water. Hierdoor viel ik steeds om. Enfin, dit verhaal is erg éénzijdig. Ik zou bijvoorbeeld weleens willen weten of een teveel aan synapsen niet juist erg voordelig kan zijn. Ja, het is druk in mijn hoofd, dat klopt, maar ik kan daardoor ook verbindingen leggen waar anderen veel moeizamer toe komen.
Ik vind het juist boeiend wat je vertelt . Omvallen door glinsteringen op het water . Raar hoe hersenen in mekaar zitten 😊 .
Voor al mijn mede autisten 😊 . Vera helleman haar boek de kracht van autisme raad ik iedereen aan . Je leert zoveel van jezelf wat je voorheen niet wist
@@patrickbooten9149 Haha, ja, ik werd gewoon duizelig van die glinsteringen. Het was in heel ondiep water, maar toen ik tientallen keren omgevallen was (en weer opgestaan) kwam mijn vader me toch maar halen. Ik vond het wel grappig, weet ik nog. Het heeft wel indruk gemaakt, want ik weet natuurlijk niet veel meer van de tijd toen ik vier jaar was. Ik kan overigens nog steeds niet goed tegen glinsterende golfjes, maar ik val er niet van om. Ik word er wel nog steeds door verblind, en toch blijf er ernaar kijken. Raar inderdaad.
Ik vond het door de proffessor vertelde een zeer boeiend verhaal, maar uw reactie verwoord wel een behoorlijk deel van waarom ik mij eraan erger dat ze nu alle vormen van autisme op een hoop hebben geveegd.
Ik heb ook asperger en dat is behoorlijk anders dan kernautisme, wat op TV vaak als voorbeeld wordt genomen en nu officieel onder het zelfde etiketje valt. Er zit nogal een verschil tussen iemand met een zeer hoog IQ en iemand met een (zware) verstandelijke beperking, om maar iets te noemen.
Dat men nu, in ieder geval bij ons in Nederland, spreekt over neurodiversiteit als betrof het één homogene groep, is mij persoonlijk een doren in het oog.
Het station van Antwerpen was voor mij echt niet uit te staan. De enorme afstanden tussen perons, die gigantische hal met vreselijke akoestiek. De omroepen waren simpelweg niet te verstaan door de enorme hoeveelheid echo.
Vreselijk auti-onvriendelijk station inderdaad! 😶 Te veel impulsen.
Ik klapte daar volledig dicht.
Wow wat een achterhaald college is dit zeg. We zijn “verkeerd”, of “fout”, of wat voor normatieve onzin nog meer. Zijn gele Ferrari’s ook “verkeerd”, en ontstaan door een “kortsluiting” omdat ze nou eenmaal anders zijn dan rode Ferrari’s? Belachelijk. Anders ≠ verkeerd/fout.
Dit lijkt uitsluitend over klassiek autisme te gaan. "Moeilijk leren praten en communiceren" terwijl mijn ASS-partner al op zeer jonge leeftijd ...
Elk persoon met autisme is anders
Dit dus. Jij verwoord het beter dan ik doe dus beter want jeezz zeg hee... lijkt wel filmpje uit 1960 ofzo 🙄
Het was niet zozeer een klassieke uitleg van autisme, maar het ging om een neurobiologische uitleg van autisme. Psychologen classificeren autisme wanneer het iemand niet lukt om werk of vrienden te houden, doordat die moeite heeft in sociale communicatie. De neurobiologische benadering beschrijft alleen de afwijking in de hersenen die vaak samengaat met moeite in sociale communicatie en met stereotype/repetitieve gedragingen.
De Aspergers verlaten de chat. Ik kon al vroeg praten en met vijf jaar had ik mezelf al leren lezen. Ik zie het helemaal niet als een storing, alleen "anders".
@@infj4w511 Ik heb Asperger, en ik kan best vrienden hebben als ik zou willen. Dat wil ik alleen niet, omdat hun interesses mij niet interesseren, en mijn interesses andere mensen niet interesseert. En ik interesseer me onvoldoende in "het hebben van contacten" om daar veel moeite voor te doen. Het is geen kwestie van niet kunnen, maar niet willen (bij mij althans). En stereotype en repetitieve gedragingen zal ik misschien wel hebben, maar niet in die simpele vorm van "mijn schoenen moeten op een bepaalde plek staan" of zo. Het is meer dat ik vertrouwde zaken opzoek. Ik heb er ook een hekel aan als de producten in de supermarkt ineens verplaatst worden. Maar dat hebben veel neurotypische mensen ook. Ik raak er ook echt niet van van de leg. Het ergert me alleen en ik grom binnensmonds.
Bedankt voor deze informatieve college !
is het echt zo dat omgevingsfactoren invloed hebben op het al dan niet hebben van een autismespectrumstoornis? Klinkt eerder als NAH dan toch? Met gedragsuitingen die lijken op de gedragingen van sommige mensen met ASS. Ik dacht namelijk dat ASS genetisch bepaald is. Benieuwd naar een antwoord!
Wel als je twee kinderen met autisme en een normale inteligentie hebt en de een wordt opgevoed in een warm gezin, gestimuleert om zelf dingen te doen maar tegelijktijd ook geholpen wordt, in het gezin en in het onderwijs. Terwijl de ander eigenlijk gewoon "genegeerd" wordt, dan weet je ook wel wie er beter uit zal komen?
@@katiap3543 precies, je weet wie er beter uit zou komen, maar beiden hebben een autismespectrumstoornis.. toch?
@@vpasman8909 Ja
@Jefimija Zoranovic ja mooi! Dank
Ik denk dat de omgeving waarin je opgroeit wel een groot verschil maakt in hoe autisme zich uit, en hoeveel last je er van hebt. Ik ben zelf recentelijk gediagnosticeerd, maar deels door de goede omgeving waarin ik ben opgegroeid en passende hulp die mij op de juiste momenten is aangereikt heb ik er lang niet zo veel last van. Communicatief bijvoorbeeld: ik heb met SOVA lessen vriendjes leren maken en kan tegenwoordig meestal prima sociaal mee. Vergelijk dat met iemand die die hulp niet kreeg, en in plaats daarvan gepest werd en in isolement raakte: beide autisme, maar toch een heel andere ontwikkeling en uitkomst
Lokt autisme kortsluiting in de hersenen uit?
Verworven (vorm van) autisme a.g.v. traumatisch hersenletsel (sensorische stoornissen).
Goed idee, laten we er een onderzoek naar doen om het als fysieke afwijking in de hersenen te classificeren.
Dat helpt bij het ruimen of wegstoppen van alle anders denkenden. Laten we de dromers ook vooral oppeppen en de druktemakers verdoven. Allemaal in de maat, allemaal in de file, uw graf in!
(Hou dit kanaal in de gaten! De tijd is nu, uw wil is uw eigen. Word wakker voor de realiteit mensen!)
Als jij last hebt van iets, zoals een oog dat te goed ziet en je moet een zonnebril dragen. Je hebt er last van maar anderen zien niet aan jouw oog dat het anders is. Ze vinden je misschien flauw, zeggen in school en thuis dat je beter je best moet doen, straffen je misschien (vooral vroeger), uiten hun frustraties op je omdat ze vinden dat ze gelijk hebben. Je moet maar in de pas lopen want er is toch niks mis met je?
Maar als je nu een gebroken been had, dan had men het wel gezien...
Later kom je er (eindelijk?) achter dat je moeilijkheden niet ingebeeld waren. Eindelijk krijg je van sommige mensen en vooral van jezelf, toch het respect dat je verdient...
Autisme en adhd, dyslexie, dyscalculie, borderline, bi-polaire stoornis... Allemaal neurodiverse mensen die ofwel genetisch ofwel door trauma of beiden een aanpassing in hun hersenen hebben gemaakt, om te (over)leven.
U sprak niet over Erfelijkheid
Misschien is het nuttig dat u, als Universiteit van Vlaanderen, achterhaalde of te eenzijdige informatie van het internet haalt. Voor mij bent u niet meer zo geloofwaardig, jammer.