Вставка
- Опубліковано 1 гру 2022
- Op 16 november werd in het Hodshonhuis in Haarlem werd een avond gewijd aan het thema erfgoed, waar filosoof Ad Verbrugge een lezing gaf. Wat is authenticiteit ons waard? Wat moet er blijven en wat mag er wijken in het licht van de identiteit en continuïteit van stad en samenleving?
Doe mee met onze decemberactie. Steun DNW hier: www.gofundme.com/f/decemberac...
Fragment uit een videoproductie van: All Video Solutions
• De Erfgoedparadox
--
De Nieuwe Wereld TV is een platform dat mensen uit verschillende disciplines bij elkaar brengt om na te denken over grote veranderingen die op komst zijn door een combinatie van snelle technologische ontwikkelingen en globalisering. Het is een initiatief van filosoof Ad Verbrugge in samenwerking met anchors Jelle van Baardewijk, Marlies Dekkers en Thomas Bollen.
De Nieuwe Wereld TV wordt gemaakt in samenwerking met Centrum Ethos aan de VU en Filosofische School Nederland.
Wil je ons steunen? Dat kan hier: whydonate.nl/nl/donate/denieu...
Ook in 2023 wil De Nieuwe Wereld verdiepende gesprekken voeren. Dat kan alleen door kijkers zoals jij! Steun ons op gofundme.com/f/decemberactie-de-nieuwe-wereld-2022
Prachtige voordracht over een thema dat ook mij reeds voor een lange tijd heeft bezig gehouden.
De stad Heerlen waar ik ben geboren en getogen heeft voor lange tijd na de sluiting van de mijnen met haar identiteit geworsteld waarna het post-postmodernisme en zelfdestructie haar intrede deed met allerlei nare gevolgen vandien.
Een mooi antwoord daarop vind ik de Heerlense architect Michel Huisman, het Maankwartier en haar symboliek van verbintenis tussen niet alleen geschiedenis en de moderniteit (post-postmodernisme) maar ook die tussen mensen en stadsdelen, Noord en zuid.
Het Maankwartier is letterlijk als een brug over het spoor heen gebouwd!
Mooie lezing! Je zou van een architect de ambitie mogen verwachten om iets monumentaals neer te zetten. Iets wat verder gaat dan functionaliteit en de hype van het moment. Mooie steden laten zich lezen als een geschiedenisboek.
Een echte leidenaar dus, zonder een academische achtergrond verwoordt je precies mijn stadje en wat ze het af en toe aandoen. Dank
Ik loop al 25 jaar rond in dezelfde kerk, als voorbijganger. En al geloof ik niet zoals de mensen door mij voorgingen, je voelt aan je donder, dat de mensen die dit gebouwd hebben, hier gebeden hebben, onze aandacht verdienen.
Een whiskeyfeest is dan niet zozeer blasfemisch, maar eerder een klap in het gezicht van hen die ons voorgingen, alsof hun liefde er niet toe deed. Een drankgelach maakt het ook heel letterlijk, de liefdeloosheid.
Mooi betoog, een gevoel dat ik vrees, bij onze jeugd is uit geramd, tijdens hun onderwijs in die zielloze gebouwen.
Prachtig!
Het Matthias de Vrieshof vind ik niet zo’n goed voorbeeld. Het is een typisch jaren ‘80 gebouw waar architecten wel moeite voor hebben gedaan. Er zijn genoeg echt afzichtelijke gebouwen waar je duidelijk kan zien dat het niets mocht kosten of waar architecten geen aandacht aan hebben geschonken. (Zoveel mogelijk m2 voor zo’n laag mogelijke prijs.)
Het is natuurlijk zo dat naarmate dingen ouder worden ze meer waarde voor ons krijgen. In het verleden zijn er genoeg, toen nog redelijk recente gebouwen (zoals kastelen, stadsmuren, kloosters, enz.), afgebroken omdat ze de stenen goed konden hergebruiken. Of destructieve verbouwingen in latere perioden die we nu eeuwig zonde vinden. Je moet als oud gebouw dus ook een beetje geluk hebben gehad met zorgzame eigenaren.
Filosofen mogen overal over praten, zegt Ad. Nou net zoals iedereen overal over mag praten. En filosofen hebben dan omdat het hun werk is meer tijd om die gesprekken nog wat verder door te denken.
Het wordt de moderne architect natuurlijk niet makkelijk gemaakt, waar vroeger de architect op de bouw rond liep en ook op het laatste moment nog subtiele veranderingen kon toepassen, moet hij of zij inmiddels alles vanuit kantoor, van te voren alles op "papier" hebben.
Vaak heeft de architect zelfs niet de tijd, of neemt de moeite niet om op de locatie rond te lopen, te kijken, maar vooral te voelen, hoe omgeving, milieu, zon, wind, maar ook "spirituele geschiedenis" en "natuurlijke habitat" van invloed (kunnen) zijn op het uiteindelijke "product".
Vaak wil de architect wel beter, maar de opdrachtgever (het geld) bepaalt.
Over filosofie gesproken, dank je wel Ad, hier raak je een belangrijk aspect; "De filosofie achter de architect", daar wordt nauwelijks aandacht aan besteed, alles moet snel, want het gaat alleen nog om het geld, daarom kost het allemaal nog meer en worden gebouwen soms al na 20 jaar weer afgebroken, voor de volgende ronde, vooral in de volkswijken zien we hier een traditie, (ja het geld stroomt binnen, goed voor de economie en de werkgelegenheid?) Ja Ad, dat is inderdaad jouw terrein, misschien een idee om met (de betere) architecten om tafel te gaan zitten om "De filosofie achter de architect" weer als normaal te gaan zien.
Zoals je zelf in een oud huis woont, wat waarschijnlijk nog 100den jaren mee gaat, dan weet je ook, dat onze (voor)kenniseconomie meer kennis verloren heeft dan (her)ontdekt. (wordt vervolgd?)
Was deze lezing aangekondigd? Had het graag willen bijwonen
Dit is een verslag van de hele bijeenkomst:
ua-cam.com/video/pu8lxxXhohw/v-deo.html
"Moderne architectuur is crimineel steriel," zei Hundertwasser in zijn Addendum uit 1959. "Je laat gifmengers en massamoordenaars toch ook niet ongestraft hun gang gaan."
Eeeerem waarom worden mijn Posts waarin ik uitleg waarom de RAF het eigenlijk bij het goede uiteinde had? We s g ng
Nwmj