غزلیات حافظ شماره 112 - آن که رخسارِ تو را رنگِ گل و نسرین داد

غزلیات حافظ شماره 112 - آن که رخسارِ تو را رنگِ گل و نسرین داد
آن که رخسارِ تو را رنگِ گل و نسرین داد
صبر و آرام توانَد به منِ مسکین داد
وان که گیسویِ تو را رسمِ تَطاول آموخت
هم تواند کَرَمَش دادِ منِ غمگین داد
من همان روز ز فرهاد طمع بُبریدم
که عنانِ دلِ شیدا به لبِ شیرین داد
گنجِ زر گر نَبُوَد، کُنجِ قناعت باقیست
آن که آن داد به شاهان، به گدایان این داد
خوش عروسیست جهان از رهِ صورت لیکن
هر که پیوست بدو، عمرِ خودش کاوین داد
بعد از این دستِ من و دامنِ سرو و لبِ جوی
خاصه اکنون که صبا مژده فروردین داد
در کفِ غصه دوران، دلِ حافظ خون شد
از فراقِ رُخَت ای خواجه قوامُ الدین، داد
------------------------------------
THE ONE WHO GAVE YOUR LOVELY FACE ITS ROSY red and white
Can give me peace, and patience to endure my wretched plight;
The One who taught your curls their airy arrogance can give
Me justice to redress the hopeless grief in which I live.
Oh, I despaired of Farhad when his hand assigned the rein
Of his bewildered heart to Shirin's lips,and her disdain.
If treasuries of gold are lacking, well, contentment's beckoned;
The One who gives the first to kings sees beggars receive the second.
The world displays herself to us as such charming bride,
But life's the dowry that men pay to lie at her sweet side.
From now on it's the cypress and the clear streams' banks for me:
Especially now spring's promise scents the breeze inessantly.
"Justice!" I cry And since, Qavam al-din, we've had to part,
This age's grief, your absent face, usurp Hafez's heart.
------------------------
Record&Mixing : Samet Musix
Video&Editing : Samet Moviex
Nrrator : Milad Samet

[@user-tu2en1gb4d]

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

[@sametproduction]

@@user-tu2en1gb4d ❤️

[@meisammirshekari2067]

❤ so good

[@sametproduction]

❤️

[@user-wi1dt3du8g]

Saddaqta ,ya Hafez!!!

[@sametproduction]

❤️

[@AnatomyArt]

[@sametproduction]

❤️