Geometria nieprzemienna - język grawitacji kwantowej?

Współczesna fizyka teoretyczna ma poważny problem. Jej dwie najbardziej fundamentalne teorie: ogólna teoria względności i mechanika kwantowa, uparcie nie dają się ze sobą pożenić. Według niektórych uczonych - w tym Michała Hellera - do ich połączenia w spójną teorię grawitacji kwantowej potrzebne będą zupełnie nowe struktury matematyczne, które mieściłyby w sobie zarówno geometrię zakrzywionej czasoprzestrzeni, jak i algebrę obiektów kwantowych. Czy tzw. geometria nieprzemienna - nowa, egzotyczna dziedzina abstrakcyjnej matematyki - okaże się taką właśnie strukturą? Jaki wyłania się z niej obraz rzeczywistości?
dr Tomasz Miller