Відео

Trochę prawda. Ale przynajmniej na dłużej starcza. To tak jak dark soulsy. To że coś jest trudne, nie oznacza, że przez to jest gorsze. Tzn wiem, że nieprzyjemnie jest jak nas oceniają za to i zamiast uczyć się dla przyjemności, to uczymy się, bo musimy. To tworzy negatywne konotacje. Ale nie zrażaj się! Z czasem jest coraz lepiej

@Wojciech.Zurek.Channel Skończyłem studia w Gdańsku i Wiedniu. Niektóre zagadnienia są trudne do przyjęcia i nie chcę się dręczyć rozwiązywaniem niepotrzebnych abstrakcji, chociaż miłe jest zrozumienie niezrozumiałego. To łechce nasze poczucie wyższości. Kto ma upodobanie w ćwiczeniu się przez całe życie, niech korzysta. Ja wolę żaglówkę na Chorwacji. Pozdrawiam. Radosnych świąt Bożego Narodzenia.

Coś w tym jest. Nie każdy musi lubić wszystko, a nawet bycie dobrym w czymś niekoniecznie musi się równać byciu zadowolonym z tego. I tak jak nie dziwi mnie, że ktoś znajduje przyjemność w matematyce, sam jestem taką osobą, tak też kompletnie nie dziwi mnie, że ktoś tego może nie lubić. Każdy jest inny i każda pasja (tak długo jak nie szkodzi innym) jest tak samo warta. A szczególnie żaglówki po Chorwacji zazdroszczę! No i też wesołych!

@@Wojciech.Zurek.Channel Zawsze lubiłem się uczyć ale można być świetnym lekarzem i widzieć w urodziwej kobiecie tylko przypadek medyczny. Chyba nie o to chodzi w życiu.... Przeszedłem kilka wyższych uczelni w życiu i doszedłem do wniosku, że można dużo wiedzieć i być bardzo nieszczęśliwym człowiekiem. Bóg dał mi kochaną żonę i troje wybitnie zdolnych dzieci. Przy całym szacunku dla ludzkiego geniuszu, piękno świata, wiara w sens życia, nadzieja na kolejny szczęśliwy dzień życia i miłość są dla mnie wielką wartością. Mieszkam od 28 lat w środku Europy i akurat Chorwacja mnie urzekła, chociaż stale się komercjalizuje. Pamiętam ten kraj sprzed 20 lat i gdybym wtedy mógł, spędziłbym tam kawałek mojego życia. Może uda mi się teraz.... Robi Pan ciekawą robotę i pobudza do myślenia a to są już zasługi patriotyczne. Z Bogiem! Radosnych świąt Bożego Narodzenia!!!

Dzięki! Dobrze słyszeć, że komuś podoba się to co robię! I tak, wszystko robię w blenderze

Wymiary jak najbardziej mogą być ułamkowe. Pierwotnie były zdefiniowane tylko naturalne, ale rozszerzyliśmy definicję. Co nie jest niczym nadzwyczajnym. Weź np. potęgowanie. 2^3 oznacza, że mnożymy 2 przez siebie trzykrotnie. W takim razie co miałby oznaczać w kontekście tej definicji zapis 2^(1/2)? lub 2^(-1)? Wiemy, że pierwsze oznacza pierwiastkowanie, a drugie odwrotność, bo definicja potęgowania została rozszerzona, zezwalając na dowolne potęgi wymierne. Oczywiście w taki sposób, że wszystkie zależności, które występowały dla potęg naturalnych również się w niej zawierają. Tak samo możemy rozszerzyć definicję wymiarów. Zresztą to co podałem to tylko przykład jak można zrobić. A dokładniej mówiąc jest to definicja Hausdorff'a i jest ona jednym z popularniejszych sposobów uogólnienia definicji wymiarów. A i zobacz, że wciąż według tej definicji punkt jest zero wymiarowy, odcinek dwuwymiarowy, sześcian trójwymiarowy itd.

Ciężko odpowiedzieć "z czego". To tak jakby zapytać z czego zbudowane pole grawitacyjne. Pola są formą opisu matematycznego obszaru, gdzie obiekty o określonych właściwościach odczuwają jakąś siłę lub ogólnie "coś" się z nimi dzieje przez to pole. Te właściwości to np. posiadanie ładunku elektrycznego w polu elektrycznym albo znajdywanie się w pobliżu masywnego obiektu w kontekście grawitacji. Ew. można wejść w mechanikę kwantową. Wtedy pole elektromagnetyczne (lub ogólnie elektrosłabe) jest obszarem występowania wirtualnych bozonów pośredniczących, które przekazują informację obiektom o oddziaływaniu. Lub nieco dokładniej są to obszary, gdzie po uśrednieniu prawdopodobieństwa na oddziaływanie tych bozonów, nie otrzymujemy zera. Ale nwm, czy wchodzenie w mechanikę kwantową cokolwiek upraszcza ;/

Grawitacja to nie magnetyzm. Ruch płynnego jądra Ziemi generuje pole magnetyczne, ale nie jest to związane z oddziaływaniem grawitacyjnym. np. jeśli jądro byłoby statyczne, to nie byłoby pola magnetycznego, ale nie musiałoby to wpłynąć w jakkolwiek na grawitację Ziemi

@@Wojciech.Zurek.Channel Skoro tak to dlaczego igła kompasu wskazuje kierunek linii pola magnetycznego i grawitacyjny?

linie pola grawitacyjnego idą prostopadle w dół do powierzchni Ziemi. Natomiast w przypadku naszej planety to, że mamy i pole grawitacyjne i pole magnetyczne jest w zasadzie przypadkiem. Mogą istnieć obiekty z polem grawitacyjnym i bez pola magnetycznego. Jakieś asteroidy na przykład, na których kompas nie działałby w ogóle

Dobre pytanie. Pracowałem nad dłuższym równolegle z shortami, ale teraz zaczynam się tylko nad nim skupiać. Przez święta będę miał trochę mniej pracy i zamierzam wolny czas wykorzystać właśnie na ten film. Jak dobrze pójdzie to do końca miesiąca wleci

Pracuję nad dłuższym filmem między innymi na ten temat. W skrócie i czas i długość powinny wrócić do poprzedniej wartości, jeśli oba układy są inercjalne. Symetria obserwacji przestaje jednak zachodzić, kiedy jeden z obserwatorów przestaje być inercjalny, czyli np. jeden z nich zmienia swoją prędkość. A żeby się spotkać, to co najmniej jeden z nich musiałby zawrócić, czyli też zmienić prędkość. Stąd jest strata czasu. Natomiast po spotkaniu tempo płynięcia czasu jest takie samo dla obu obserwatorów Kontrakcja długości wynika z faktu aktualnej różnicy postrzegania >tempa< płynięcia czasu. Nawet jeśli po drodze zgubiliśmy czas, to to >tempo< wróciło do "normy", więc i długość wraca do normy

@Wojciech.Zurek.Channel mogą się obserwować z oddali albo poruszać po okręgu

O samym obserwowaniu siebie z oddali mam dość długą sekcję w następnym filmie, bo to ciekawy temat. Postaram się wrzucić go do końca miesiąca, bo trochę dużo pisania jak na jeden wpis. Co do poruszania się po okręgu, to sytuacja wciąż wygląda podobnie: wyobraźmy sobie dwie osoby na stacji kosmicznej orbitującej wysoko nad powierzchnią Ziemi (żeby móc pominąć wpływ grawitacji na zmianę płynięcia czas). Jedna z tych osób opuszcza statek. Teraz mamy dwie kwestie: 1) Jeśli ta osoba ma zostać w miejscu, to musi jakoś wytracić prędkość, którą posiadała ze względu na ruch satelity. Następnie, gdy satelita wykona pełen obrót i wróci do pozostawionej osoby, to ta osoba teraz musi nabrać prędkość, żeby zrównać ją prędkością satelity. 2) Satelita wbrew pozorom też przyśpiesza i zwalnia, ale niekoniecznie wzdłuż swojej trajektorii. Mamy tutaj przyśpieszenie dośrodkowe. Ech. Szkoda, że w komentarzu nie można dodawać rysunku, bo dość łatwo byłoby to rozrysować. Wyobraź sobie, że po narysowaniu tej trajektorii, czyli koła, pierwsza osoba wysiada w najbardziej skrajnym punkcie po lewej. Załóżmy, że ruch satelity jest zgodny z kierunkiem wskazówek zegara. Jeśli teraz w dowolnym momencie tej podróży dorysuję do satelity wektor przyśpieszenia dośrodkowego, to mogę go rozbić na dwie składowe: poziomą i pionową. (Za wyjątkiem skrajnych punktów po prawej, po lewej, na górze i na dole. tam będzie tylko jedna składowa.) Skupmy się na składowej poziomej. Na początku trasy, będzie ona skierowana w prawo i będzie miała największą wartość. Z czasem będzie maleć, aż do momentu pokonania 1/4 trasy, gdy osiągnie wartość 0. Następnie zacznie pojawiać się komponent przyśpieszenia poziomego skierowany w lewo. Będzie on rósł, aż satelita zacznie zawracać względem osi poziomej. Następnie gdy pokona kolejne 1/4 trasy (czyli 3/4 całej trasy), osiągnie maksymalną prędkość w lewo i następnie zacznie zwalniać, aż w końcu zatrzyma się wzdłuż osi poziomej w miejscu opuszczonego astronauty. Czyli wzdłuż tej osi mamy sekwencję nabierania prędkości "od" opuszczonej osoby, a potem "do". Czyli mimo, że satelita porusza się ze stałą prędkością, to wzdłuż z każdej osi będzie poruszać się ze zmienną prędkością. Ew mówiąc w skrócie ruch po okręgu można traktować jako ruch drgający, gdzie składowa y i x są przesunięte w fazie o 90 stopni, co oznacza, że przyśpieszenie będzie zmieniać się jak sinus w obu osiach. Mam nadzieję, że jest to w miarę jasne

@Wojciech.Zurek.Channel czaje model który opisałeś. Poziomych składników (innych w sumie też) wektora jest nieskończenie wiele w pełnym obrocie, ale dla pojedynczej obserwacji wszystko się zgadza. Czas, uważany czasem za wymiar, ma tylko jedek "kierunek" jeżeli obrazować go wektorowo, dla "spowolnienia" jego upływu nie ma chyba znaczenia kierunek ruchu. Ale faktycznie w Twoim modelu składowa prędkość liniowa szybko spada do zera. Zdaje się też że próbuję zrozumieć rzeczy przekładając je na dosyć potoczną euklidesowo-newtonowską intuicję. Dzięki że poświęciłeś czas na odpowiedź. Trzymaj się ciepło, wiary i powodzenia!

Bez eteru nie da się w żaden sposób wytłumaczyć ani grawitacji ani działania magnetyzmu nie mówiąc o zakrzywianiu czasoprzestrzeni

@Bonifacjusz Zgadza się.

A no to widzisz! Dobrze wykminiłeś. W kartach wzorów chyba jest mowa, że pola skalują się jak k^2, gdzie k to skala podobieństwa, a brakuje informacji o objętościach. Ale tak. objętości skalują się jak k^3. A jak w ogóle matury próbne w tym roku? Bo dziś chyba fizyka była, nie?

@@Wojciech.Zurek.Channel fakt, o objętości nie ma ani słowa, nawet w moim podreczniku z rozszerzenia. Co do matur, podstawowa matma na 86% wiec git, polski i angielski jeszcze nie ma wyników a rozszerzenie z matmy dla mnie koszmar, bedzie jakies 20%😂

Damn, trochę Cię pokonało ;/ ale na szczęście jeszcze trochę czasu do właściwej zostało. A jak właściwą dobrze napiszesz to na szczęście nikt nie będzie patrzeć, co tam było na próbnej. Z moich porad: w pierwszej kolejności skup się na tych zadaniach, co pojawiają się zawsze. W szczególności optymalizacja, wzory vieta (f kwadratowa z parametrem), równania trygonometryczne, geometria analityczna i dość często też ciągi. Te zadania są dość schematyczne, więc popatrz na klucze do tych zadań z poprzednich lat i wyłap punkty wspólne. Optymalizacja i wzory vieta to prawie dosłownie co roku ten sam schemat. Są też inne, które się powtarzają jak np. kombinatoryka/prawdopodobieństwo albo dowód geometryczny, ale te są mniej przewidywalne. Zająłbym się nimi jak już dobrze ogarniesz tamte co wymieniłem wyżej. Czy to wystarczy do maksa? Nie, ale już z 50% masz w kieszeni, a to przyjemny punkt wyjścia. Reasumując: eksplojtuj fakt, że wiesz przynajmniej do pewnego stopnia, co będziesz miał na maturze i pod to się ucz

No ok. Ale ten pret ma przecież jakąś średnicę, a wiec i drugi wymiar. Zakladajac że ma przekroj okrągly. No chyba że to tylko takie uproszczenie na potrzeby wytlumaczenia zależności.

uproszczenie. tzn teoretycznie jeśli byśmy sobie wyobrazili przestrzeń, w której znajdują się pręty o różnej długości i o dowolnej, ale ustalonej stałej średnicy, to w tej przestrzeni pręt jest jednowymiarowy. średnica przestaje być zmienną, a tylko długość jest jedynym parametrem rozróżniająca te pręty. albo ewentualnie można też myśleć o tym pręcie z filmu jak o odcinku z ustaloną gęstością liniową. choć każde z tych podejść jest dość abstrakcyjne. uznałem, że metalowy pręt i jego masa, mimo że nie jest idealną analogią, to jest łatwiejsza do wyobrażenia sobie dla większości osób i wciąż dająca prawidłowe wyobrażenie o zagadnieniu to o czym mówię w tym filmie bazuje na definicji wymiarów Hausdorff'a i jest ona dość techniczna. ten film ma na celu wydobyć główne przesłanie z tej definicji i przetłumaczyć je na prostszy język. natomiast oczywiście polecam samo też źródło, zapoznanie się ze szczegółami i może trudniejszym, ale precyzyjniejszym językiem. np. nie ma tam mowy o takiej dosłownej "masie", tylko o czymś bardziej abstrakcyjnym. ale logika jest bardzo podobna, więc po tym filmie dużo łatwiej będzie zrozumieć tę pełną definicję

Tutaj warto poruszyć dwie kwestie: 1) W fizyce "praca" oznacza zmianę energii, czyli energia końcowa minus energia początkowa. Jeśli ta energia się nie zmienia, to nie ma pracy, nawet jeśli działają jakieś siły lub ogólnie coś się dzieje. Np. jeśli jakiś obiekt oddaliłby się od powierzchni ziemi, ale ostatecznie wróci na swoje pierwotne miejsce i do tego samego stanu, to całkowita praca wykonana nad tym obiektem wynosi zero. I tak właśnie jest w sytuacji opisanej przez Ciebie. Magnes jest cały czas na tej samej wysokości i nie zmienia się jego energia potencjalna. Mimo, że działają cały czas siły i mimo, że magnes wykonuje jakąś czynność ("odpychanie się") to ostatecznie energia pozostaje bez zmiany. A co za tym idzie, całkowita praca równa jest zero 2) Nie aż tak ważne w tej sytuacji, ale uznałem, że o tym wspomnę. Wykonywanie pracy nie jest tożsame z nagrzewaniem się. Tak jak już wspomniałem, praca to tylko przekaz energii z jednego ciała do drugiego. Ewentualnie możemy mówić o zmianie formy posiadanej energii. Może ta energia iść na energię kinetyczną cząstek budujących dane ciała, czyli na zwiększenie temperatury, ale nie musi. Np. jeśli kamień zacznie spadać z jakiejś wysokości, to pole grawitacyjne wykona pracę nad tym kamieniem, nadając mu energię kinetyczną, ale nie będzie go rozgrzewać

@@Wojciech.Zurek.Channel Był przypadek chyba we Francji, rozgarnięty fizyk wyposażony w bardzo dokładny termometr przy zaporze wodnej wysokości 50 metrów mierzył temperaturę wody na szczycie zapory i na dole zapory. Woda na dole była cieplejsza o setne wielkości,wykonała pracę, energia kinetyczna zamieniła się w ciepło

W sumie to jedyny film w którym mówię o patronajcie. Głównie dlatego, że tuż przed nagraniem tego filmu tego patronajta dopiero założyłem i uznałem, że dobrze by poinformować o tym ludzi, którzy chcieliby wesprzeć. Natomiast nie chcę stwarzać wrażenia, że koniecznie potrzebuję tego wsparcia pieniężnego. Nawet jeśli muszę dokładać, to przede wszystkim mam satysfakcję, że tworzę te filmy dla Was i poza jeszcze pewnymi niedociągnięciami technicznymi, nad którymi cały czas pracuję, ogólnie widzę, że się te filmy Wam podobają. Oczywiście, fajnie byłoby wychodzić chociaż na tym na zero, ale na szczęście poza tym kanałem mam też zwykłą pracę, więc z głodu nie umrę. To bardziej taki projekt hobby/spełnianie dziecięcych marzeń A co do kosztów, to przede wszystkim kupno kamery, mikrofonów, czy ostatnio jeszcze kupiłem absorbery akustyczne (mam nadzieję, że przy następnym filmie będzie słychać różnicę). Już samo to sumuje się do kilku dobrych tysięcy. Poza tym z mniejszych wydatków to kupno różnych materiałów do eksperymentów, plug-iny do obróbki audio, no i coś co często uchodzi uwadze, ale szczególnie robienie animacji, ale też sam montaż zżera mnóstwo prądu. Oczywiście kwestia też czasu, który poświęcam na robienie tych filmów. Taki jeden dłuższy film to około 200 h pracy. W tym czasie mogłem np. więcej popracować, czy coś, ale to jest ciężkie do szacowania, więc tego nie wliczam. Reasumując na ten moment pewnie 8-9 tyś na kanał już wydałem. A to dopiero początek. Chcę przerobić jeden pokój na studio, robić dłuższe i lepsze animacje, przeprowadzać eksperymenty na większą skalę, prowadzić wywiady, pewnie zatrudnić kogoś do pomocy itd. A no i póki co z YT nie dostaję nic. Za mały kanał jeszcze. Więc poza potencjalnymi wpłatami na patronajta nie mam nawet złotówki z tego co robię. Takie niestety są początki ;/

@Wojciech.Zurek.Channel przedmioty które kupiłeś są twoje a czas to hobby które daje ci oderwanie od pracy. Jako koszty rozumiał bym wykupienie do praw jakichś zdjęć lub kupno koniecznych książek. Ja na przykład robię pioseneczki i moje koszty to zero więc darmo daje. A prąd ? Pewnie w tym czasie bym brał w jakąś grę.

Wrzucam swoje filmy za darmo. Pamiętaj, że nie oczekuję, że ktoś mi da za to co robię cokolwiek. Po prostu jeśli ktoś ma wolę mnie wspomóc i uważa, że to co robię jest fajne lub wartościowe to ma taką możliwość. Skoro tworzysz muzykę, to chyba nie przeszkadzałaby ci gdyby ktoś np. postawił ci kawę w podzięce za udostępnienie utworu, nawet jeśli tego nie oczekujesz. Chyba, że mimo wszystko byłbyś tym urażony, w takim razie mnie popraw I mimo, że nie chcę, żeby to był mój główny argument, to szybko odniosę się do reszty Twojej wiadomości: Prawa do zdjęć lub te książki wtedy byłyby też moje. A gdyby nie ten kanał nie kupiłbym kamery, mikrofonu, absorberów itd. Do niczego innego ich nie wykorzystuję. Tak samo jeśli chodzi o eksperymenty itd. Już prędzej miałbym pożytek z książki, o której mówisz. A co do przyjemności połączonej z zarabianiem, to oczywiście mogę sobie pozwolić na to, żeby nie brać za to pieniędzy i z tego korzystam. Jednak co z osobami, które uwielbiają swoją pracę? Nie mogą za nią dostawać wynagrodzenia? Chyba nie trzeba cierpieć w pracy, żeby być moralnie upoważnionym do pobierania za nią zapłaty

@Wojciech.Zurek.Channel nie chce się z tobą klucić miłego dnia .

nie zapomnij się ruszać i ćwiczyć, siedzenie i pobliże elektroniki i nomen omen pół elektromagnetycznych skraca życie

@@szymonbaranowski8184 :) Staram się ruszać.

@@szymonbaranowski8184 Trend zdrowego życia jest iluzją prowadzącą do zniewoleń ze strachu.