Відео

Język białoruski jest bardziej podobny do ukraińskiego i rosyjskiego, bo ma z nimi jeden korzeń - starosłowiański język. Jednak język białoruski ma dużo wspólnego i z językiem polskim ze względu na ścisłe relacje między naszymi krajami w czasach RP obojga narodów.

@@PolskaoczamiBialorusinki Wspólnym korzeniem dla języka rusińskiego (białoruski + ukraiński) i rosyjskiego był raczej język wschodniosłowiański (East Slavic). Język starocerkiewnosłowiański (Old Church Slavonic) miał też wpływ, ale ograniczony (największy na rosyjski). Starocerkiewnosłowiański jest językiem południowosłowiańskim, zbliżonym do starobułgarskiego. To też jest powód dlaczego Bułgarzy i Rosjanie dobrze rozumieją siebie nawzajem.

Z pierwszym punktem się nie zgadzam, jak i historycy, co dotyczy drugiego punktu - już było takie pytanie, odpowiedziałam, że po prostu zapomniałam dodać, że znano ten język w rodzinie Aliesia w takim stopniu, jak i inne języki.

​@@PolskaoczamiBialorusinki Zdaniem polskich i angielskich historyków Konstanty Kalinowski to polsko-białoruski działacz niepodległościowy i powstaniec styczniowy, Komisarz powstańczego Rządu Narodowego na Litwę i Białoruś dziennikarz i prawnik, bohater narodowy Polski, Litwy i Białorusi. Zwracam uwagę na "komisarz powstańczego Rządu Narodowego. Rząd Narodowy powstał i miał siedzibę w Warszawie. Dalej opinie historyków, cytuję: "Kalinowski prowadził swoją działalność w duchu wskrzeszenia wspólnego państwa Litwy, Rusi (Białorusi i Ukrainy) i Polski w strukturze kultury polskiej i tradycjami Rzeczypospolitej". W czasie powstania był głównym redaktorem czasopisma w języku polskim „Chorągiew swobody”. Został pojmany oraz zamordowany przez Rosjan. Innym historycznym nadużyciem w książce jest mowa o Carze Rosji, Białorusi, Małorusi oraz Polski. W źródłach historycznych, w tym w Latopisach Car był Carem Moskiewskim i niczego więcej. Król był władcą Polski, Litwy, Rusi oraz Białorusi. Polska, Litwa, Białoruś oraz Ruś Kijowska to był jeden organizm po Unii Lubelskiej w 1569 roku (Za ostatniego Jagiellona). Ponieważ Księstwo Moskiewskie było zagrożeniem dla Rzeczypospolitej, a rościło sobie prawa do dusz Kościoła Prawosławnego (po upadku Konstantynopola), w 1596 roku odbyła się Unia Brzeska. Jej wynikiem było Powstanie Kościoła Unickiego o obrządku Prawosławnym, który uznał zwierzchność Papieża Rzymu. Potocznie nazywany był Kościołem Ruskim, bo jego główną metropolią był Kijów. Dopiero po rozbiorach kościół ten został przez Rosjan zniszczony (brutalnie). Jest kilku męczenników. Przed I rozbiorem Polski Kościół unicki był jednym z największych związków wyznaniowych w Rzeczypospolitej, z ośmioma diecezjami: kijowsko-wileńską (metropolia), łucką, lwowską, połocką, przemyską, chełmską, pińską i włodzimierską. Łącznie unici dysponowali 9452 budynkami sakralnymi. Około 60% tego stanu posiadania znalazło się po trzech rozbiorach Polski w granicach Cesarstwa Rosyjskiego[ W 1839 na synodzie w Połocku ogłoszono zniesienie unii na Litwie i Białorusi; przetrwała jedynie diecezja chełmska. Do jej likwidacji doszło w 1875.

Cześć 🙋‍♀️

On urodził się w Polsce, był Polakiem. A że teraz to teren Białorusi to inna sprawa. Białorusini to lubią wszystkich na ich obecnych ziemiach urodzonych przypisywać jako białorusów. Mój ojciec też urodził się w Grodnie, zaznaczam, ówcześnie polskim Grodnie. Nie był w żadnym wypadku biaorusinem tylko Polakiem. Mickiewicza sobie przypisują, Orzeszkową, Moniuszke i innych. Pewnie i do Niemena sie przyznają

@user-gv4px9cj1z Dziękuję za komentarz. Historia i tożsamość narodowa osób urodzonych na terenach zmieniających przynależność państwową jest skomplikowana i różnie interpretowana. Warto zauważyć, że zarówno Polacy, jak i Białorusini mają prawo do dumy ze swoich rodaków, niezależnie od obecnych granic. Ważne jest, aby pamiętać o bogatej historii regionu i szanować różnorodność perspektyw na temat tożsamości narodowej.

@@user-gv4px9cj1z to nie do konca tak. ojciec Sergiusza byl zubozalym szlachcicem , matka bialoruska chlopka. jezeli jest federacja czterec narodow, w ktorej dodatkow mieszkaja jeszcze Niemcy, Zydzi, Ormianie, Wlosi, i Bog wie kto jeszcze , to nie mozna byc jednoznacznie pewnym korzeni narodowych. a Kosciuszko, Moniuszko, byli Bialorusami. Sapiecha i radziwill byli Litwinami

@@PolskaoczamiBialorusinki Przynależność państwowa może się zmieniać ale tożsamość narodowa nigdy

Nie zgadzam się, zwłaszcza teraz, kiedy mieszkam w emigracji i widzę, jak ludzie przez jakiś czas nie mogą zdecydować, kim oni są.

Kalinowski miał polskie korzenie, ale uważał się za Białorusina. Publikował teksty, w tym listy spod szubienicy po białorusku.

@@Jennanightshadow Był Polakiem, który się ,,zchłopiał,,. Wincenty Konstanty Kalinowski we wszystkich swoich osobistych dokumentach używał imienia „Wincenty,, Kastuś” (zdrobnienie od Konstanty), po raz pierwszy takim określeniem posłużył się w swoim Karotkim narysie historyi Biełarusi Usiewaład Ihnatouski, komunista antypolski. Po prostu Białorusini maja kompleksy i ,,kradną,, postacie historyczne. A ruskich mużyków polski pan bałamucił jak każdy ,,czerwony,,.

Ahaha 🤣 ale lubię kawę więcej niż pomidory 🍅

@@PolskaoczamiBialorusinki no ja tesz bardzo dużo pije kawę i muszę jeść,teras pomidory,bo potas wypłukany mam🙃 Tak ze uważaj z tą,kawą 😃 ale Ty jesteś lekarzem to wiesz jak nabić,potas😁

Rozumiem punkt widzenia Pana i dziękuję za opinię, jednak pozwolę sobie na pewne wyjaśnienia. 1) Na szlachtę białoruską rzeczywiście wpływała kultura i język polski, co było efektem długich interakcji i procesów historycznych, które rozpoczęły się w czasach Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Mieszanie się kultur, języków i zwyczajów następowało w sposób naturalny, ale także pod wpływem czynników społeczno-ekonomicznych i politycznych. 2) Polonizacja szlachty była procesem wielowarstwowym, a stwierdzenie, że nastąpiła całkowicie dobrowolnie i bez nacisków, upraszcza złożoną rzeczywistość historyczną. Istotną rolę odgrywały także uwarunkowania polityczne i społeczne, takie jak konieczność integracji z wyższymi warstwami społeczeństwa, zdobywania przywilejów i posiadania ziemi. 3) Jeśli chodzi o powstanie, to oczywiście jego wynik i motywy wymagają szczegółowej analizy. Historycy wciąż debatują nad poziomem zaangażowania różnych sił i przyczyn, które doprowadziły do ​​powstania. To prawda, że ​​wiele powstań było skazanych na porażkę z powodu nieproporcjonalnych sił i złego przygotowania, ale nie można ignorować pragnienia wolności i niepodległości, które często stawały się motorem takich ruchów. Ważne jest, aby spojrzeć na wydarzenia historyczne w ich wielowarstwowej perspektywie, mając świadomość, że rzadko są one jednoznaczne i proste.

Nie mogę się zgodzić bo na przełomie XIX i XX w w polskiej ej literaturze jest chłopomania i fascynacja wsią i chłopami np: Wesele, Chłopi, poezja.

@@rafaszyba7875 Pamiętałem o "Chłopach", ale chodziło mi o to bratanie się chłopów z panami bo tak rozumiem ten okres kilku lat, kiedy dobrze urodzeni chłopcy żyją wśród chłopów.

Dziękuję za ciekawostkę!

ua-cam.com/play/PLmGv3zIr0LKDJLliFWwPYMkKVaMjVGD7w.html&si=kRp6YGzNAB3L2L3C Znalazłam w takim formacie w języku białoruskim, można włączyć napisy w języku angielskim.

Powstanie na ziemiach Białorusi było jeszcze w 1830-31 latach. Jest w książce bohater, który brał udział w tym powstaniu (Czorny Wojna ma na imię) i w ciągu 30 lat się chował wśród lasów i nikt go nie mógł złapać. Bardzo ciekawa i alegoryczna postać, która jakby symbolizuje ciągłość powstania.

@@PolskaoczamiBialorusinki .W Polsce mówi się na to Powstanie Listopadowe/1830-1831.Pozdrawiam

O, dziękuję, zapomniałam powiedzieć, Alieś znał język polski też, w książce często rozmawiał z Polakami, oczywiście że po polsku. Czyli był poliglotą.

@@PolskaoczamiBialorusinki O ile się orientuję, ruchy narodowotwórcze wśród ludności dawnej Litwy ( obecnie Białorusi) zaczęły się w okolicach powstania styczniowego, a rozpędu nabrały pod koniec XIX w. I o ile mi wiadomo dla szlachty terenów dawnego Księstwa Litewskiego w okresie całego XIX w. i wcześniej, językiem którym się posługiwali między sobą, był głównie język polski - (obok np. francuskiego i zapewne także jakiejś formy obecnego języka białoruskiego). Kulturowa asymilacja do polskiej kultury była wtedy wśród szlachty dawnego WLK zjawiskiem powszechnym, pomimo poczucia odrębności i często świadomości swoich rusińskich korzeni. Sam Mickiewicz pisząc po polsku głosił, że jego ojczyzną jest Litwa, mimo że oczywiście uważał siebie także za Polaka. Nikt wtedy nie znał pojęcia białorusińskości - ono narodziło się właśnie gdzieś pod koniec XIX w.. Nie piszę tego żeby szerzyć jakiś polonocentryzm. Staram się jedynie nakreślić tło tamtej epoki.

@maciejkwiatkowski7558 w ogóle i tak było, szlachta została zpolonizowana, bo było to dla niej korzystne ze względu na przywileje, jakie wówczas posiadała szlachta polska. Jednak szlachty nie było tak wielu w porównaniu ze zwykłymi wieśniakami, chłopami. Oni wszyscy mówili mianowicie po białorusku. A żeby się porozumieć, szlachta musiała też znać język białoruski, ale nie posługiwała się nim w rozmowach między elitami, lecz mówiła po polsku, francusku i niemiecku.

@@PolskaoczamiBialorusinki ... z jednym zastrzeżeniem, że szlachty nikt nie polonizował, tak jak np. nas germanizowano i rusyfikowano w czasie zaborów ( a Białorusinów - Litwinów rusyfikowano jeszcze intensywniej). Szlachta ruska sama się polonizowała... analogicznie jak Irlandczycy się "anglicyzowali". I jak rozumiem opisywany Aleś należy do szlachty, bo on tu wywołał naszą "rozmowę" :) I zapewne szlachta WLK znała obecny język białoruski. Wśród rodów Litewskich, często mówiło się że jest się "gente ruthenus natione polonus".

Ja też 😅

Dziękuję 😘🍀🐞

Maryś naprawdę,są te kobiety lub dziewczęta,że paczą na pieniądze? Nie wierzę co mówisz 😁 i nie podpisuje się,pod tym filmikiem bo nie wierzę!!..….😔

Kobiety są różne, jak i mężczyźni 🤷‍♀️

@@PolskaoczamiBialorusinki Hahaha ☺️My mężczyźni jesteśmy super😅 Wy kobiety macie wymagania to Ci Białorusinki🤣 no Ciebie,jest warto posłuchać🤩

Dziękuję serdecznie 🙂