O tak, chcę trenować wdzięczność bo raz jest u mnie z tym lepiej a raz gorzej. O tak, świadectwa innych ludzi dużo dają, na mnie właśnie najbardziej działają świadectwa ludzi niepełnosprawnych bo wiem że gdybym była na ich miejscu to nie potrafiłabym tak świetnie sobie poradzić zarówno psychicznie jak i z fizycznymi ograniczeniami. O Nicku czytałam książkę, oglądałam też program ale pamiętam,że napisał w swojej biografii że jako nastolatek chciał popełnić samobójstwo i chciał się po prostu utopić w wannie i zanurzył się pod wodę ale wtedy przyszła mu do głowy myśl że unieszczęśliwi swoją rodzinę, że ci którzy go kochają będą bardzo cierpieć przez niego i wtedy się wynurzył z wody. A więc jednak kochająca rodzina odegrała tu dużą rolę w podjęciu ostatcznej decyzji czy zostać przy życiu czy odejść do wszechświata. A czy gdyby wychowywał się w patologicznej rodzinie to też by podjął taką decyzję czy wręcz odwrotną, oto jest pytanie... Odnośnie pytania osoby chorej na raka która bierze chemię i źle się czuje i ma agresję, gdy coś nas boli to ciężko jest mieć dobry humor i być wdzięcznym ale jest znany przypadek pana który zachorował na raka i postanowił spędzić ostatnie miesiące życia na oglądaniu filmów które uwielbiał czyli różnych komedii i jak się okazało choć brzmi to nieprawdopodobnie że dzięki śmiechowi wyleczył się z raka. Jest udowodnione naukowo że śmiech uśmierza ból. Także nauka potwierdza to co jest opisane w Biblii. A tak na marginesie, potrafię się wczuć w sytuację osoby chorej na raka bo sama byłam kiedyś chora ( choć to nie był rak) i miałam silne bóle i mogę tylko ogólnie polecić aby nie ograniczać się do leczenia konwencjonalnego gdyż jest wiele metod z medycyny alternatywnej, warto zainteresować się tym tematem ( np. warto zainteresować się dietą dr. Dąbrowskiej oraz protokołem leczenia dr. Gersona, choć są oczywiście też inne metody, dodam do tego, że Bóg stworzył zioła i inne naturalne produkty a chemię stworzył człowiek a więc nie jest ona doskonała...)
O tak, chcę trenować wdzięczność bo raz jest u mnie z tym lepiej a raz gorzej. O tak, świadectwa innych ludzi dużo dają, na mnie właśnie najbardziej działają świadectwa ludzi niepełnosprawnych bo wiem że gdybym była na ich miejscu to nie potrafiłabym tak świetnie sobie poradzić zarówno psychicznie jak i z fizycznymi ograniczeniami. O Nicku czytałam książkę, oglądałam też program ale pamiętam,że napisał w swojej biografii że jako nastolatek chciał popełnić samobójstwo i chciał się po prostu utopić w wannie i zanurzył się pod wodę ale wtedy przyszła mu do głowy myśl że unieszczęśliwi swoją rodzinę, że ci którzy go kochają będą bardzo cierpieć przez niego i wtedy się wynurzył z wody. A więc jednak kochająca rodzina odegrała tu dużą rolę w podjęciu ostatcznej decyzji czy zostać przy życiu czy odejść do wszechświata. A czy gdyby wychowywał się w patologicznej rodzinie to też by podjął taką decyzję czy wręcz odwrotną, oto jest pytanie... Odnośnie pytania osoby chorej na raka która bierze chemię i źle się czuje i ma agresję, gdy coś nas boli to ciężko jest mieć dobry humor i być wdzięcznym ale jest znany przypadek pana który zachorował na raka i postanowił spędzić ostatnie miesiące życia na oglądaniu filmów które uwielbiał czyli różnych komedii i jak się okazało choć brzmi to nieprawdopodobnie że dzięki śmiechowi wyleczył się z raka. Jest udowodnione naukowo że śmiech uśmierza ból. Także nauka potwierdza to co jest opisane w Biblii. A tak na marginesie, potrafię się wczuć w sytuację osoby chorej na raka bo sama byłam kiedyś chora ( choć to nie był rak) i miałam silne bóle i mogę tylko ogólnie polecić aby nie ograniczać się do leczenia konwencjonalnego gdyż jest wiele metod z medycyny alternatywnej, warto zainteresować się tym tematem ( np. warto zainteresować się dietą dr. Dąbrowskiej oraz protokołem leczenia dr. Gersona, choć są oczywiście też inne metody, dodam do tego, że Bóg stworzył zioła i inne naturalne produkty a chemię stworzył człowiek a więc nie jest ona doskonała...)