Jedynka to dla mnie jedna z lepszych i bardziej wymagających strzelanek tpp. Może dlatego, że jak grałem, to nie byłem jeszcze za bardzo przyzwyczajony do pada, konsolę miałem od niedawna. DLC-ki do jedynki też mi się podobały - horrory skradane też lubię, a po 18h strzelania w podstawce były one miłą odskocznią. I ten latarnia-stwór świetny. W trzecim DLC kierujemy sejfogłowym w widoku FPP i to jest już totalna siekanina, mi akurat średnio podeszło. Dwójka też jest świetna. Otwarty świat trochę popsuł klimat, ale człowiek się czuł trochę jak w Silent Hillu :). Zadania poboczne, chociaż niewiele ich było, to były fajne, zwłaszcza to z szukaniem slajdów. Fabuła rzeczywiście słabsza niż w jedynce, ale za to bardziej zrozumiała i czytelna. Do tego świetny finał. Generalnie obydwa TEW stawiam na równi. Po prostu obie gry robią jedne rzeczy lepiej, inne gorzej. Nadal mam nadzieję na trójkę.
Też kocham Resident Evil 4 za klimat i pokochałem The Evil Witchin 1 też za klimat, choć moim zdaniem fabuła jedynki była całkiem przyzwoicie napisana, sam wątek Ruvika i jego siostry, mega się cieszę że nadchodzi remake czwórki !!!!
Dzięki za film o moich ulubionych grach. Dalej mam nadzieje że kiedyś powstanie 3 która będzie na poziomie 1. W 1 pokochałem to, że każdy rozdział miał inny gameplay, dzięki temu nie było czuć monotonii.
Wspaniały, opasły materiał o kapitalnych grach. TEW 1 kocham za to całe japońskie szaleństwo i ogólnie a to że jest to taka encyklopedia horroru, maszkar i motywów - czego tu nie było... "Dwójka" choć lepsza technicznie była już mniej szalona... Nie mniej, wiedźma ścigająca bohatera w kilku etapach w TEW 2 była absolutnie genialna, a jak się ma na serio tak samo na imię jak Castellanos to można było w słuchawkach wykitować ze strachu kiedy notorycznie wykrzykiwała jego imię i przeszukiwała zakamarki... 1000000 pkt do imersji... ;)
Ew 1 - w pewnym momencie tworcy sie pogubili. Ew2- bardzo dobry sequel, z rewelacyjnymi etapami (np fotograf), ale klimat ucieka wraz z postepem w grze.
Ja grałem w obie części i obie mi się strasznie spodobały. Mimo że sequel nie jest tak godny to jednak w obie mają swój klimat. Dwójka mnie wzruszyła bardzo a jedynka mnie bardzo przerażała tym swoim gęstym klimatem i tajemniczą fabułą która sprawiała że mózg mi się lasował ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu.
Uwielbiam The Evil Within za atmosferę. Jest kimat. Naprawdę świetnie to zrobili. Fabuła ma swoje dobre koncepty, bo do pewnego momentu to istny chaos. Ale poziom trudności...zabijał mi przyjemność z gry. Przeszedłem, ale...miejscami to było katowanie się. Wolę wyzwania jak półmaraton w realnym świecie, gdzie to ma realne przełożenie na życie. A nie napierdzielanie się z przesadnie trudną grą😅 Dlatego uwielbiam The Evil Within za całokształt - naprawdę, ale raczej nie przejdę już więcej tej gry. Za to przy The Evil Within 2 bawiłem się całkiem dobrze, choć to już inna gra. Ponieważ na łatwiejszym poziomie trudności była to rozgrywka nie za łatwa, ale nie za trudna. Dla mnie w sam raz. Jedynka ma wysokie miejsce w moim rankingu horrorów, ale...nie będę się więcej katował przechodzeniem jej 🙂 DLC też niepotrzebnie przesadzały z pielęgniarką 😛
Tell me more. Platyna zarówno w 1 jak i 2 :) Najlepsze co spotkało survival horror to TEW, szkoda, że 2jka tak rozdupiła całośc na drobniaki :( Oby trójeczka o ile kiedyś wyjdzie - była bliżej pierwszej części aniżeli kontynuacji :)
Obie gry są naprawdę fajne i ostatecznie niedoceniane, na pewno robią horrorowego TPSa milion razy lepiej niż najbardziej przereklamowana gra w historii, TLOU, TloU2 RigCz moim zdaniem. A i swoją drogą to Ciekawe, że Mikami miał dużo większy wpływ na gierkowo, a nikt się tak do niego nie fapa jak do przekręta Kojimbo.
Wydaje mi się, że Mikami nigdy nie miał w zwyczaju się tak przechwalać ani występować gdzie się dało. Nawet wywiadów z nim jest stosunkowo niewiele... no i wpływ mogło mieć też to, że przez pewien czas często zmieniał firmy, a nie każda jego gra okazała się sukcesem. Mikami lubi... albo lubił się bawić, nie bał się nigdy niedorzecznych pomysłów - dzięki temu ma dość szerokie i barwne portfolio gier lepszych i gorszych.
Zarówno pierwsze TEW jak i drugie uważam za bardzo dobre chociaż jakże odmienne, ale jakby się zastanowić dlaczego tak się różnią to jest pewne uzasadnienie. Dwójkę uważam za dobrą ale kompletnie inną, widać że sequel mial mniejszy budżet i to zdecydowanie. Poza tym zapomniałeś wspomnieć o pewnym elemencie obecnym w jedynce który wyleciał w kontynuacji, czyli pułapki i rozbrajanie ich, bolalo mnie to bardziej niż brak zapałek, ta adrenalinka przy rozbrajaniu bo jak się nie uda możemy zginąć. Dwójka potrafi byc trrudna ale na klasycznym poziomie trudności i to nie przez to że przeciwnicy są mocniejsi ale przez ograniczoną liczbę zapisów 7! na cała grę i zablokowane drzewko umiejętności, polecam odpalenie klasycznego, bo tak jak mowiłeś akumu tu nic nie zmieni, ale ograniczona liczba zapisów i brak umiejętności to one wpływają najmocniej na rozgrywkę.
Jestem wielkim fanem serii RE (i ogólnie filmowego/książkowego/growego horroru), ale od Evil Within jakoś się odbiłem. Początek obiecujący, ale potem jakoś się ten klimat rozmywa. Moooże jeszcze kiedyś dam jej szansę.
W pierwszą odsłonę TEW zagrałem na PS3 i uczciwie musze przyznać iż ta konkretna gra pasuje do tej generacji ze względu na wygląd grafiki, a i gra wyciągała na konsoli 30 fps. Na PC wymagania gry są nieco absurdalne żeby cieszyć się płynną rozgrywką ale szczerze na PC jest już dużo lepiej, ogromna ilość nawiązań do RE widać to nawet na filmiku kiedy spotykamy pierwszą maszkarę do ubicia żywcem przeniesiona jest z RE1. Dla mnie dobrze się grało w nią i będę sobie wracał do niej co jakiś czas ale nie mogę się oprzeć wrażeniu że i wiele elementów tutaj zostało przeniesionych również z Shadow of The Damned gdzie ta również wyszła spod ręki twórcy RE. Bardzo lubię tą ostatnią ale jak już jesteśmy przy szaleńcu tworzącym świat to żywcem przeniesiona mechanika z Shadow of The Damned kiedy uciekamy przed naszą dziewczyną ( potworem w skórze naszej dziewczyny ) i nie dopuszczamy do pocałunku z nią gdyż kończy się to od razu śmiercią frustrujące bardzo a kamera nam przy tym nie ułatwia. Bossowie za to również są tam nieźle odjechani i mamy tam również znajduje się wiele elementów, za co wiele osób ceni sobie RE4, ponieważ to ta odsłona służyła za pdstawę. Mimo to z tymi tytułami bawiłem się przednio.
Ja byłem mile zaskoczony częścią pierwszą, która przypomniała mi na czym polegał fenomen RE4. Jendak z drugiej strony też trochę mnie wymęczyła, więc dwójka była w sumie taką miłą odskocznią, przy której nie trzeba się aż tak bardzo pocić i uważać ma każdym kroku. Obie gry warte ogrania. Czekam na część trzecią.
drugie DLC do pierwszego Evil Within ma pare momentów (niestety bardzo krótkich) gdzie dostajemy broń i można postrzelać :) niestety tracimy ją odrazu w następnym rozdziale.... wtedy właśnie sobie odpuściłem ukończenie drugiego DLC
Jedynka była świetna: genialny klimat, udane projekty poziomów, dość trudna w paru miejscach to jedne z zalet, które od razu przychodzą mi do głowy. Dwójka też była dobra, jednak to już nie to samo co jedynka. To co w poprzedniczce było świetne tu było po prostu ok, w dodatku było za łatwo, ale to nadal bardzo udana gra, która nadrabiała braki innymi zaletami i w którą nieźle mi się grało.
Jedynka mnie nie porwała, więc odpuściłem po paru godzinach, jednak zamierzam do niej wrócić. Dwójka natomiast od razu mnie wciągnęła i uważam, że to jeden najlepszych horrorów w tamtym czasie. Solidne 8/10.
Dla mnie TeW1 było najlepsze, bo jeszcze Shinij Mikami odpowiadał całościowo za ten projekt jako director. Przy drugiej części on był tylko nadzorcą, a pracę powierzył świeżakowi niejakiemu Johnowi Johanas.
Interesujące. Resident Evil 4 słyszałem, że było rewolucją (czy bądź ewolucją), jednakże nie sądziłem do tej pory, że aż taką. Cold Fear, Dead Space nie przepuszczałem, że też się nią inspirowały. Choć jeszcze mi się przypomniał Gears of War. Jeśli chodzi o perspektywę TPS oczywiście. Klimaty horroru gore z grą akcji w sumie też rzadkość. W sensie mam na myśli jakość wykonania. Choć fabuła, jak było wspomniane, nie specjalnie powalająca. Ale jednak jakaś jest. A rozgrywka, z tego co się dowiedziałem w materiale, potrafi to wynagrodzić. Plus fantastyczne wykorzystanie zapałek w grze. Elementy skradankowe. Miły dodatek. Pozwalają lepiej wczuć się w klimat.
Czy tylko ja nie miałem takiego problemu z Ruvikiem w rozdziale 9-ym? Przeszedłem tą grę dwukrotnie i nie pamiętam, żeby wszedł mi na nerwy za pierwszym razem, który miał miejsce parę lat temu… a za drugim razem to już w ogóle bo zginąłem z jego ręki tylko jeden jedyny raz, i to dlatego, że akurat się pojawił w ciasnym pomieszczeniu bez drugiego wyjścia. A tak to ucieczka przed nim była banalna… ani razu nie przeteleportował mi się przed nos, a jak już się teleportował naprawdę blisko mnie to tylko za moimi plecami.. czyli tam gdzie zawsze trzymałem kamerę za każdym razem gdy zaczął mnie ścigać.
Gościu jest na tyle zwariowany, że widząc jego nazwisko w P.N 03 pomyślałem "no tak... Któż by inny?" :) Przypominam poziom zwariowana God Hand... Gdzie jednym z bossów są karły przebrane za power Rangers.
Póki co nie grałem w w 2, ale 1 kupiłem na ps3 (nie mam innych konsol). Ta gra to istna orgia dla oka, groteska w najlepszym wydaniu. Obrzydlistwo, piękno i makabra w jednym. Nawet jeśli ostatni poziom to tanio zrobiona plansza z powtórką poprzednich bossów, nawet jeśli niektóre poziomy są sztucznymi przedłużaczami - wszystko w tej grze mi się wizualnie podoba, po prostu grałbym w nią, aby sobie popatrzeć. Rozgrywka a'la The las of Us dodatkowo uprzyjemniła mi doznania. Fabuła jest kiczowata, żenująca i skrajnie rozczarowuje... ale i tak chcę więcej i więcej, te potwory były dużo lepsze od jakiejkolwiek części RE, naprawdę. 9 poziom w rezydencji, w którym co chwilę pojawiał się Ruvik... jezu, jak mnie to irytowało. Nienawidziłem tego etapu i nigdy pewnie nie wrócę przez niego do gry. Dalej było tylko gorzej, widać, że strasznie spieszyli się z wydaniem gry, powracając do poprzednich pomysłów. Produkcja tej gry musiała być istnym piekłem, czego ostatni poziom efektem - zwykłe plansze, po których masz bezmyślnie mordować wrogów/uciekać, a na końcu... mięso-potwór i bazooka. Jej, oryginalnie! Szkoda, że podobno 2 się tragicznie sprzedała i to pewnie ostatnia cześć... Nie wiem dlaczego, ale może kiedyś się dowiem. Pozdro, jeśli ktokolwiek przeczytał te moje wypociny ;)
Już wolę Downpour aka Piss Poor. Miał naprawdę dobrą fabułę i świat. Wykonanie może takie sobie... Ale jak się grało w SH1 i mówi, że jest super to nie powinno się aż tak kręcić nosem.
TEW 1 to jeden z moich ulubionych horrorów. Nigdy nie zapomnę grania w to na poziomie "Akumu"... 13:00 nie zgadzam się, uważam, że bardzo dobry to był etap. Kilkukrotnie tą grę przechodziłem i nigdy nie zginąłem tam więcej niż 3 razy. Wystarczy być ostrożnym i uciekać w razie czego, by się schować. Dzięki temu, że Ruvik mógł pojawić się w każdej chwili, czułem ciągłe napięcie :] TEW na konsolach w 30fps? *Śmieje się po pecetowemu* :D A co do TEW 2 to cóż... Bardzo byłem nahypowany na tą grę, ale gdy już wyszła, odbiłem się od niej. Coś w klimacie mi nie pasowało, fabuła, zawiązanie akcji wydało mi się strasznie naciągane, a sam świat STEM w tej wersji nieciekawy. Po jakimś czasie drugi raz do tej gry podszedłem i doszedłem nieco dalej ale w końcu znudziła mnie ta gra. Ciężko mi powiedzieć, co tak naprawdę jest z tą grą nie tak. Ja kocham horrory tego typu.
Z pewnością takie będzie moje kolejne podejście. Co do tego etapu... Wystarczy wpisać jego nazwę w google, a widać opinie. Widocznie miałeś szczęście. Nie mogę nazwać brakiem skilla czy zła zagrywka z mojej strony, śmierci za to że Ruvik teleportował się w trakcie animacji albo zza winkla.
@@MocnyBrowarek Też tego nie cierpię zazwyczaj. Może po prostu wyparłem z pamięci złe wspomnienia, bo grałem w to lata temu. Co najbardziej mnie irytowało w tej grze, to, że jak włączała się animacja atakującego wroga, to Castelanos stawał jak wryty i nie dało się nic z tym zrobić. Na poziomie Akumu doprowadzało mnie to do szału. Zwłaszcza, że nawet zwykły kopniak od niemilca zabijał Sebę na hita. Tak, wszystkie ataki, które dosięgną protagonistę, zabijają go od razu. Także nie warto ulepszać zdrowia bo to nic nie daje, o czym gra nie informuje w momencie rozpoczęcia grania na tym poziomie trudności.
@@MocnyBrowarek Po pierwszym przejściu gry odblokowane zostają dwa nowe poziomy trudności, z których "Akumu" jest tym najwyższym. Polecam bardziej ten drugi po nim "Nightmare", który właśnie jest takim "Professional" z RE 4.
Szkoda że to koniec maratonu horrorów w tym roku. Mam nadzieję że gra z 2023 roku trafi do przyszłorocznego maratonu. Co do TEW 1 od razu czuć że duży wkład miał Shinji Mikami w ten tytuł.
To jest magiczne jak jedna tylko osoba może wpłynąć na tak duży produkt jak gra (nad którą jakby nie patrzeć pracuje całą armia ludzi), że grając w nią można łatwo stwierdzić "to jest gra Mikamiego" albo "to musi być coś od Kamiyi" etc
@@MocnyBrowarek to fakt :D Może przez to że jest coś charakterystycznego w tytułach którymi pracują. Swoją drogą ciekawe ilu ludzi napisze że Bayonetta 3 "to gra od Kamiyi" gdzie chyba cała jego praca to było nadzorowanie pracy nad tą grą ;p
Temu należy patrzeć co "to sławne nazwisko" robiło nad daną grą. Nie każdy jest tak uzdolniony jak Kojima, by jednocześnie zajmować się scenariuszem, reżyserią, produkcją, udźwiękowieniem, grafiką, lokacjami, makijażem, kawą w biurze, pakowaniem płyt w pudełka itd
Właśnie widać spadkobiercę RE. Muszę powiedzieć, że mnie już horrory niezbyt kręcą, jak kiedyś i mimo że będzie lepsza moim zdanie od takiego RE6, RE7 czy RE8, nie sprawia, że po nią sięgnę. Wolę teraz coś spokojniejszego z głębszą fabułą i możliwością relaxu. Co nie zmienia faktu, że właśnie chciałbym by RE nowe choć trochę miało z tego co ma TEW 1 i 2
Skończyłem dwójkę 2 razy a teraz robię jedynkę W psstore kupiłem za 22 pln w promocji jedynkę i dwójkę, teraz jest dostępna w ps plusie jak ktoś ch e sprawdzić Druga część świetna, zobaczymy jak jedynka wypadnie, jestem na 4 chapterze
TEW 1 i 2 genialne gry druga część troszeczkę lepsza z powodu tego że są w niej zadania poboczne i więcej umiejętności można ulepszyć na przykład by postać się szybciej skradała.
W 1 sporo się nią męczyłem, a gdy na zwiastunie TEW 2 ją zobaczyłem, to już mi się odechciało kupować grę :P Może wersja konsolowa była zbugowana lub uproszczona, bo ja grałem na PC.
Ona jest podatna na ogień. W chwili ostatecznej walki miałem już ogniste strzały... ale nawet wtedy - pełno było innych pułapek, a nawet leżących tu i owdzie zwłok pod które można ją zwabić i podpalić zapałką. Podczas pierwszego starcia (pokazanego w filmie) pokonałem ją zanim zdążyła zabić wyskakującego zza drzwi zombiaka. 4 granaty, strzała wybuchowa i może strzał z shotguna. W TEW2 to już totalny easy mode, bo ma się jeszcze potężniejszy arsenał oraz zdolności... a ponadto dają więcej pułapek typu beczki z benzyną :S
W Evil Within 1 wkurzają mechaniki np. wtedy, gdy ta dziewczyna z włosami ściga, a przedtem pies. Ile się namęczyłem i gra jeszcze nie skończona. Masakra, ale pod innymi względami arcydzieło.
Coś w tym jest. Może to oczywiście być przypadek dwóch projektów o naprawdę podobnych pomysłach, ale te gry się w pewnych aspektach tak bliźniacze, iż kurczę ciężko to przypisać przypadkowi. Niemniej jednak faktycznie zdarzało się tak w przeszłości i niefortunnie gra wydana później bywała nazywana klonem lub "silnie inspirowaną".
Kurwa po cholere w Survival Horrorach OTWARTE ŚWIATY to jest jedyny gatunek gry który po transformacji w otwarty świat traci wszystko co go tworzy czyli horror i survival.PS:Przy okazji ktoś mi napisze czemu każda gra w mrocznej stylistyce i z zombie odrazu jest nazywany horrorem nawet jak ma w zasadzie nic z horroru a jest nazywany horrorem bo są np:zombie(Doom),nie ma suspensu i nie próbuje nawet straszyć(F.E.A.R 1,2,3) lub ma tylko klimat(Resident Evil 4,5,6).Swoją drogą czy są jakieś skradankowe horrory(w sensie nie hide and seek jak Amnezja) a raczej takie jak Obcy Izolacja bez mozliwości otwartej walki albo jak ManHunt(man na myśli nie gore i fatality z ukrycia a styl gameplayu) albo taka gra jak klasyczne Thiefy
@@Cliffhanger303 Ponieważ dzieci uważają, że jeśli gra niema otwartego świata, masy side questów, levelowania i zbieractwa to jest głupia, nudna i bez sensu.
Z kwestią grefiki się chyba nie zgodze. Według mnie grafika jedynki dawała grze swój brudnawy klimat. Dzięki temu gra nie była podobna to tysiąca innych gier jak dwójka i jakoś przyciągała.
Mówiąc o grafice TEW1, mówię stricte o słabych, rozmazanych teksturach i kiepskim rozwiązaniu AA. Mylisz w tej chwili kierunek artystyczny (który chwalę) z warstwą techniczną, która jest słaba.
To dlatego że Santa Monica zrobiło świetną optymalizację Ragnaroka, gra była tworzona od podstaw na ps4, to samo z horizon forbidden West Te studia od sony to najwyższa liga, tylko rockstar może im dorównać ze swoimi grami Takie firmy mają duży komfort, ogromne budżety i najważniejsze czas aby mogli dopracować produkt do perfekcji
Źle: - grę robi Blooper Dobrze: - chłopaki mają talent, po prostu nie potrafią robić horrorów, ale tym razem mają materiał źródłowy - chyba nieda się spartolić remaku Źle: - remake XIII
jedyne co jest pewne to przynajmniej bedzie lepiej niz z XIII. moze zreszta wyjsc chujowo - miejsca oryginalu w kanonie najlepszych gier i tak to nie ruszy
@@salazar.slytherin6400 Jedyne co bym zmienił w oryginale... (Uwaga herezja co dla niektórych) to zmienił voice acting w wersji ps2 na ten z remastera. Miałbym wtedy idealną wersję.
Grałem w 1. Początek fajny ucieczka strata ręki trzęsienie ziemi ucieczka karetką i nagle jakiś ład trawa skradanie się itp odbiłem się od niej a re 4 o wiele lepszy
Jak dla mnie jedynka jest strasznie kiepską grą.Sterowanie to dramat,kamera jest masakrycznie posrana.Gameplay nie sprawił mi najmniejszej przyjemności,a do tego niektóre bugi i mechaniki wołały o pomstę do nieba.
The Evil Within 1 podobało mi się przede wszystkim dlatego jak dziwne było w porównaniu do innych gier. Kontynuację miałem okazję sprawdzić tylko przez krótki okres, ale jakoś nie czułem takiej magii jak w przypadku pierwszej części, gra wydawała się bardziej genericowa.
Jedynka to dla mnie jedna z lepszych i bardziej wymagających strzelanek tpp. Może dlatego, że jak grałem, to nie byłem jeszcze za bardzo przyzwyczajony do pada, konsolę miałem od niedawna. DLC-ki do jedynki też mi się podobały - horrory skradane też lubię, a po 18h strzelania w podstawce były one miłą odskocznią. I ten latarnia-stwór świetny. W trzecim DLC kierujemy sejfogłowym w widoku FPP i to jest już totalna siekanina, mi akurat średnio podeszło. Dwójka też jest świetna. Otwarty świat trochę popsuł klimat, ale człowiek się czuł trochę jak w Silent Hillu :). Zadania poboczne, chociaż niewiele ich było, to były fajne, zwłaszcza to z szukaniem slajdów. Fabuła rzeczywiście słabsza niż w jedynce, ale za to bardziej zrozumiała i czytelna. Do tego świetny finał. Generalnie obydwa TEW stawiam na równi. Po prostu obie gry robią jedne rzeczy lepiej, inne gorzej. Nadal mam nadzieję na trójkę.
No Joseph dalej siedzi w STEM i czeka na trzecią część, zresztą Mikami od początku TEW mówił że to mają być trzy części, oby kiedyś wyszła trójka !
Też kocham Resident Evil 4 za klimat i pokochałem The Evil Witchin 1 też za klimat, choć moim zdaniem fabuła jedynki była całkiem przyzwoicie napisana, sam wątek Ruvika i jego siostry, mega się cieszę że nadchodzi remake czwórki !!!!
Dzięki za film o moich ulubionych grach. Dalej mam nadzieje że kiedyś powstanie 3 która będzie na poziomie 1.
W 1 pokochałem to, że każdy rozdział miał inny gameplay, dzięki temu nie było czuć monotonii.
Wspaniały, opasły materiał o kapitalnych grach. TEW 1 kocham za to całe japońskie szaleństwo i ogólnie a to że jest to taka encyklopedia horroru, maszkar i motywów - czego tu nie było... "Dwójka" choć lepsza technicznie była już mniej szalona... Nie mniej, wiedźma ścigająca bohatera w kilku etapach w TEW 2 była absolutnie genialna, a jak się ma na serio tak samo na imię jak Castellanos to można było w słuchawkach wykitować ze strachu kiedy notorycznie wykrzykiwała jego imię i przeszukiwała zakamarki... 1000000 pkt do imersji... ;)
Tak, ta zjawa to godny mastepca tej maszkary kobiety pajaka z jedynki.
Pierwsze TEW było zarąbiste. Dwójka z wyjatkiem niesamowitej końcówki i paru epizodów była okey.
Ew 1 - w pewnym momencie tworcy sie pogubili. Ew2- bardzo dobry sequel, z rewelacyjnymi etapami (np fotograf), ale klimat ucieka wraz z postepem w grze.
Zajebista gra. Takie połączenie Resident Evil z Silent Hill.
Ja grałem w obie części i obie mi się strasznie spodobały. Mimo że sequel nie jest tak godny to jednak w obie mają swój klimat. Dwójka mnie wzruszyła bardzo a jedynka mnie bardzo przerażała tym swoim gęstym klimatem i tajemniczą fabułą która sprawiała że mózg mi się lasował ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu.
Obie to jedne z moich ulubionych gier i co roku sobie przechodze jedną albo drugą.
Uwielbiam The Evil Within za atmosferę. Jest kimat. Naprawdę świetnie to zrobili. Fabuła ma swoje dobre koncepty, bo do pewnego momentu to istny chaos. Ale poziom trudności...zabijał mi przyjemność z gry. Przeszedłem, ale...miejscami to było katowanie się. Wolę wyzwania jak półmaraton w realnym świecie, gdzie to ma realne przełożenie na życie. A nie napierdzielanie się z przesadnie trudną grą😅 Dlatego uwielbiam The Evil Within za całokształt - naprawdę, ale raczej nie przejdę już więcej tej gry. Za to przy The Evil Within 2 bawiłem się całkiem dobrze, choć to już inna gra. Ponieważ na łatwiejszym poziomie trudności była to rozgrywka nie za łatwa, ale nie za trudna. Dla mnie w sam raz. Jedynka ma wysokie miejsce w moim rankingu horrorów, ale...nie będę się więcej katował przechodzeniem jej 🙂 DLC też niepotrzebnie przesadzały z pielęgniarką 😛
Tell me more. Platyna zarówno w 1 jak i 2 :) Najlepsze co spotkało survival horror to TEW, szkoda, że 2jka tak rozdupiła całośc na drobniaki :( Oby trójeczka o ile kiedyś wyjdzie - była bliżej pierwszej części aniżeli kontynuacji :)
Obie części The Evil Within są zajebiste.
nie rób z siebie pederasty, tego słowa uzywają baby
Dwójkę z przyjemnością przeszedłem jedynka czeka aż na xboxie dodadzą napisy..
Obie gry są naprawdę fajne i ostatecznie niedoceniane, na pewno robią horrorowego TPSa milion razy lepiej niż najbardziej przereklamowana gra w historii, TLOU, TloU2 RigCz moim zdaniem. A i swoją drogą to Ciekawe, że Mikami miał dużo większy wpływ na gierkowo, a nikt się tak do niego nie fapa jak do przekręta Kojimbo.
Wydaje mi się, że Mikami nigdy nie miał w zwyczaju się tak przechwalać ani występować gdzie się dało. Nawet wywiadów z nim jest stosunkowo niewiele... no i wpływ mogło mieć też to, że przez pewien czas często zmieniał firmy, a nie każda jego gra okazała się sukcesem. Mikami lubi... albo lubił się bawić, nie bał się nigdy niedorzecznych pomysłów - dzięki temu ma dość szerokie i barwne portfolio gier lepszych i gorszych.
Zarówno pierwsze TEW jak i drugie uważam za bardzo dobre chociaż jakże odmienne, ale jakby się zastanowić dlaczego tak się różnią to jest pewne uzasadnienie.
Dwójkę uważam za dobrą ale kompletnie inną, widać że sequel mial mniejszy budżet i to zdecydowanie.
Poza tym zapomniałeś wspomnieć o pewnym elemencie obecnym w jedynce który wyleciał w kontynuacji, czyli pułapki i rozbrajanie ich, bolalo mnie to bardziej niż brak zapałek, ta adrenalinka przy rozbrajaniu bo jak się nie uda możemy zginąć.
Dwójka potrafi byc trrudna ale na klasycznym poziomie trudności i to nie przez to że przeciwnicy są mocniejsi ale przez ograniczoną liczbę zapisów 7! na cała grę i zablokowane drzewko umiejętności, polecam odpalenie klasycznego, bo tak jak mowiłeś akumu tu nic nie zmieni, ale ograniczona liczba zapisów i brak umiejętności to one wpływają najmocniej na rozgrywkę.
Jestem wielkim fanem serii RE (i ogólnie filmowego/książkowego/growego horroru), ale od Evil Within jakoś się odbiłem. Początek obiecujący, ale potem jakoś się ten klimat rozmywa. Moooże jeszcze kiedyś dam jej szansę.
Mi się obie części podobały na równo obie ukączyłem na hard
W pierwszą odsłonę TEW zagrałem na PS3 i uczciwie musze przyznać iż ta konkretna gra pasuje do tej generacji ze względu na wygląd grafiki, a i gra wyciągała na konsoli 30 fps. Na PC wymagania gry są nieco absurdalne żeby cieszyć się płynną rozgrywką ale szczerze na PC jest już dużo lepiej, ogromna ilość nawiązań do RE widać to nawet na filmiku kiedy spotykamy pierwszą maszkarę do ubicia żywcem przeniesiona jest z RE1. Dla mnie dobrze się grało w nią i będę sobie wracał do niej co jakiś czas ale nie mogę się oprzeć wrażeniu że i wiele elementów tutaj zostało przeniesionych również z Shadow of The Damned gdzie ta również wyszła spod ręki twórcy RE. Bardzo lubię tą ostatnią ale jak już jesteśmy przy szaleńcu tworzącym świat to żywcem przeniesiona mechanika z Shadow of The Damned kiedy uciekamy przed naszą dziewczyną ( potworem w skórze naszej dziewczyny ) i nie dopuszczamy do pocałunku z nią gdyż kończy się to od razu śmiercią frustrujące bardzo a kamera nam przy tym nie ułatwia. Bossowie za to również są tam nieźle odjechani i mamy tam również znajduje się wiele elementów, za co wiele osób ceni sobie RE4, ponieważ to ta odsłona służyła za pdstawę. Mimo to z tymi tytułami bawiłem się przednio.
Ja byłem mile zaskoczony częścią pierwszą, która przypomniała mi na czym polegał fenomen RE4. Jendak z drugiej strony też trochę mnie wymęczyła, więc dwójka była w sumie taką miłą odskocznią, przy której nie trzeba się aż tak bardzo pocić i uważać ma każdym kroku. Obie gry warte ogrania. Czekam na część trzecią.
Prześwietne gry. Szczególnie kolekcjonerka pierwszej części
drugie DLC do pierwszego Evil Within ma pare momentów (niestety bardzo krótkich) gdzie dostajemy broń i można postrzelać :) niestety tracimy ją odrazu w następnym rozdziale.... wtedy właśnie sobie odpuściłem ukończenie drugiego DLC
Jedynka była świetna: genialny klimat, udane projekty poziomów, dość trudna w paru miejscach to jedne z zalet, które od razu przychodzą mi do głowy.
Dwójka też była dobra, jednak to już nie to samo co jedynka. To co w poprzedniczce było świetne tu było po prostu ok, w dodatku było za łatwo, ale to nadal bardzo udana gra, która nadrabiała braki innymi zaletami i w którą nieźle mi się grało.
Z ta latwoscia to raczej zalezy od poziomu trudnosci.
Jedynka mnie nie porwała, więc odpuściłem po paru godzinach, jednak zamierzam do niej wrócić. Dwójka natomiast od razu mnie wciągnęła i uważam, że to jeden najlepszych horrorów w tamtym czasie. Solidne 8/10.
Dla mnie TeW1 było najlepsze, bo jeszcze Shinij Mikami odpowiadał całościowo za ten projekt jako director. Przy drugiej części on był tylko nadzorcą, a pracę powierzył świeżakowi niejakiemu Johnowi Johanas.
Jestem srogim fanem RE począwszy od pierwszej części na PSX...ale Evil jakoś mnie ominął. Może Twoja recka mnie przekona..no to oglądamy:)
Interesujące. Resident Evil 4 słyszałem, że było rewolucją (czy bądź ewolucją), jednakże nie sądziłem do tej pory, że aż taką. Cold Fear, Dead Space nie przepuszczałem, że też się nią inspirowały. Choć jeszcze mi się przypomniał Gears of War. Jeśli chodzi o perspektywę TPS oczywiście.
Klimaty horroru gore z grą akcji w sumie też rzadkość. W sensie mam na myśli jakość wykonania. Choć fabuła, jak było wspomniane, nie specjalnie powalająca. Ale jednak jakaś jest. A rozgrywka, z tego co się dowiedziałem w materiale, potrafi to wynagrodzić.
Plus fantastyczne wykorzystanie zapałek w grze. Elementy skradankowe. Miły dodatek. Pozwalają lepiej wczuć się w klimat.
1. Drugie DLC jest lepsze od pierwszego.
2. Trzecie DLC jest oryginalne, krótkie i przyjemne.
3. Yukiko z dwójki jest hot.
Czy tylko ja nie miałem takiego problemu z Ruvikiem w rozdziale 9-ym? Przeszedłem tą grę dwukrotnie i nie pamiętam, żeby wszedł mi na nerwy za pierwszym razem, który miał miejsce parę lat temu… a za drugim razem to już w ogóle bo zginąłem z jego ręki tylko jeden jedyny raz, i to dlatego, że akurat się pojawił w ciasnym pomieszczeniu bez drugiego wyjścia. A tak to ucieczka przed nim była banalna… ani razu nie przeteleportował mi się przed nos, a jak już się teleportował naprawdę blisko mnie to tylko za moimi plecami.. czyli tam gdzie zawsze trzymałem kamerę za każdym razem gdy zaczął mnie ścigać.
Skąd Pan ma to wyczucie, wczoraj kupiłem jedynkę na wyprzedaży na gog :D
ohoho zajales sie jedna z moich ulubionych gier. zgadzam sie prawie z kazdym slowem a w dlc warto zagrac tylko przez ,,latareńke"
Pierwsza część jest bardzo dobra a druga jest dobra według mnie. A właśnie kiedy recenzja Baioshock?
Jak odpaliłem po raz pierwszy to P.N. 03 to było lekkie zdziwko jak zobaczyłem nazwisko Mikamiego. A samo The Evil Within jeszcze przede mną.
Gościu jest na tyle zwariowany, że widząc jego nazwisko w P.N 03 pomyślałem "no tak... Któż by inny?" :) Przypominam poziom zwariowana God Hand... Gdzie jednym z bossów są karły przebrane za power Rangers.
@@MocnyBrowarek Jakby to powiedział Gene: "Douchebags!"
Browarku, ogrywałeś może Blood West? Jak wrażenia?
Póki co nie grałem w w 2, ale 1 kupiłem na ps3 (nie mam innych konsol). Ta gra to istna orgia dla oka, groteska w najlepszym wydaniu. Obrzydlistwo, piękno i makabra w jednym. Nawet jeśli ostatni poziom to tanio zrobiona plansza z powtórką poprzednich bossów, nawet jeśli niektóre poziomy są sztucznymi przedłużaczami - wszystko w tej grze mi się wizualnie podoba, po prostu grałbym w nią, aby sobie popatrzeć. Rozgrywka a'la The las of Us dodatkowo uprzyjemniła mi doznania. Fabuła jest kiczowata, żenująca i skrajnie rozczarowuje... ale i tak chcę więcej i więcej, te potwory były dużo lepsze od jakiejkolwiek części RE, naprawdę. 9 poziom w rezydencji, w którym co chwilę pojawiał się Ruvik... jezu, jak mnie to irytowało. Nienawidziłem tego etapu i nigdy pewnie nie wrócę przez niego do gry. Dalej było tylko gorzej, widać, że strasznie spieszyli się z wydaniem gry, powracając do poprzednich pomysłów. Produkcja tej gry musiała być istnym piekłem, czego ostatni poziom efektem - zwykłe plansze, po których masz bezmyślnie mordować wrogów/uciekać, a na końcu... mięso-potwór i bazooka. Jej, oryginalnie! Szkoda, że podobno 2 się tragicznie sprzedała i to pewnie ostatnia cześć... Nie wiem dlaczego, ale może kiedyś się dowiem. Pozdro, jeśli ktokolwiek przeczytał te moje wypociny ;)
Ja przeczytałem :)
Strasznie się zawiodłem na dwójeczce
Najlepszy według mnie horror to Penumbra i Silent Hill 2 i 4. Czekam na recenzję w przyszłym roku.
Rzadko widzę by ktoś doceniał SH4. Dobrze, że poza mną są takie osoby :)
@@MocnyBrowarek SH 4 to ostatni dobry SH. Dlaczego? Bo próbował czegoś nowego. Potem już była równia pochyła.
@@mariuszmichalak8638 "SH 4 to ostatni dobry SH"
A Silent Hill: Shattered Memories?
@@arturdzie Poprawka: The Room to przedostatni dobry Silent Hill.
Już wolę Downpour aka Piss Poor. Miał naprawdę dobrą fabułę i świat. Wykonanie może takie sobie... Ale jak się grało w SH1 i mówi, że jest super to nie powinno się aż tak kręcić nosem.
TEW 1 to jeden z moich ulubionych horrorów. Nigdy nie zapomnę grania w to na poziomie "Akumu"...
13:00 nie zgadzam się, uważam, że bardzo dobry to był etap. Kilkukrotnie tą grę przechodziłem i nigdy nie zginąłem tam więcej niż 3 razy. Wystarczy być ostrożnym i uciekać w razie czego, by się schować. Dzięki temu, że Ruvik mógł pojawić się w każdej chwili, czułem ciągłe napięcie :]
TEW na konsolach w 30fps? *Śmieje się po pecetowemu* :D
A co do TEW 2 to cóż... Bardzo byłem nahypowany na tą grę, ale gdy już wyszła, odbiłem się od niej. Coś w klimacie mi nie pasowało, fabuła, zawiązanie akcji wydało mi się strasznie naciągane, a sam świat STEM w tej wersji nieciekawy. Po jakimś czasie drugi raz do tej gry podszedłem i doszedłem nieco dalej ale w końcu znudziła mnie ta gra. Ciężko mi powiedzieć, co tak naprawdę jest z tą grą nie tak. Ja kocham horrory tego typu.
Z pewnością takie będzie moje kolejne podejście.
Co do tego etapu... Wystarczy wpisać jego nazwę w google, a widać opinie. Widocznie miałeś szczęście. Nie mogę nazwać brakiem skilla czy zła zagrywka z mojej strony, śmierci za to że Ruvik teleportował się w trakcie animacji albo zza winkla.
@@MocnyBrowarek Też tego nie cierpię zazwyczaj. Może po prostu wyparłem z pamięci złe wspomnienia, bo grałem w to lata temu. Co najbardziej mnie irytowało w tej grze, to, że jak włączała się animacja atakującego wroga, to Castelanos stawał jak wryty i nie dało się nic z tym zrobić. Na poziomie Akumu doprowadzało mnie to do szału. Zwłaszcza, że nawet zwykły kopniak od niemilca zabijał Sebę na hita. Tak, wszystkie ataki, które dosięgną protagonistę, zabijają go od razu. Także nie warto ulepszać zdrowia bo to nic nie daje, o czym gra nie informuje w momencie rozpoczęcia grania na tym poziomie trudności.
Meh. Myślałem że to taki proffesional z RE4, gdzie każdy przyjęty hit zabiera większość zdrowia, ale masz uczciwą szansę.
@@MocnyBrowarek Po pierwszym przejściu gry odblokowane zostają dwa nowe poziomy trudności, z których "Akumu" jest tym najwyższym. Polecam bardziej ten drugi po nim "Nightmare", który właśnie jest takim "Professional" z RE 4.
Zajebiste gry, grałem w obydwie są w game passie.
No i patrzym my co tam u Bronisława słychać 🤔😎🐱
Bardzo ciekawy materiał.
Browar, kiedy kolejne Q&A? Moje pytanie pod poprzednim już się grzeje i czeka na wyjaśnienie
W przedostatnim miesiącu roku.
Szkoda że to koniec maratonu horrorów w tym roku.
Mam nadzieję że gra z 2023 roku trafi do przyszłorocznego maratonu.
Co do TEW 1 od razu czuć że duży wkład miał Shinji Mikami w ten tytuł.
To jest magiczne jak jedna tylko osoba może wpłynąć na tak duży produkt jak gra (nad którą jakby nie patrzeć pracuje całą armia ludzi), że grając w nią można łatwo stwierdzić "to jest gra Mikamiego" albo "to musi być coś od Kamiyi" etc
@@MocnyBrowarek to fakt :D
Może przez to że jest coś charakterystycznego w tytułach którymi pracują.
Swoją drogą ciekawe ilu ludzi napisze że Bayonetta 3 "to gra od Kamiyi" gdzie chyba cała jego praca to było nadzorowanie pracy nad tą grą ;p
Temu należy patrzeć co "to sławne nazwisko" robiło nad daną grą. Nie każdy jest tak uzdolniony jak Kojima, by jednocześnie zajmować się scenariuszem, reżyserią, produkcją, udźwiękowieniem, grafiką, lokacjami, makijażem, kawą w biurze, pakowaniem płyt w pudełka itd
@@MocnyBrowarek Dokładnie :D
Właśnie widać spadkobiercę RE. Muszę powiedzieć, że mnie już horrory niezbyt kręcą, jak kiedyś i mimo że będzie lepsza moim zdanie od takiego RE6, RE7 czy RE8, nie sprawia, że po nią sięgnę. Wolę teraz coś spokojniejszego z głębszą fabułą i możliwością relaxu. Co nie zmienia faktu, że właśnie chciałbym by RE nowe choć trochę miało z tego co ma TEW 1 i 2
Skończyłem dwójkę 2 razy a teraz robię jedynkę
W psstore kupiłem za 22 pln w promocji jedynkę i dwójkę, teraz jest dostępna w ps plusie jak ktoś ch e sprawdzić
Druga część świetna, zobaczymy jak jedynka wypadnie, jestem na 4 chapterze
Maraton horrorów będzie przedłużany czy czekamy rok?
W klimacie grozy będą jeszcze teraz Scorn oraz Evil Twin.
Dokładnie 🖐️ resident evil 4 jest kwa🦆 najlepsze 🦆
Czy DLC są zawarte w The Evil Within 1 & 2 Collection?
Fajne. Dzięki
Szkoda że dwójka jest średnia przypomina to przypadek Dead Risinga 4.
TEW 1 i 2 genialne gry druga część troszeczkę lepsza z powodu tego że są w niej zadania poboczne i więcej umiejętności można ulepszyć na przykład by postać się szybciej skradała.
Mam zupełnie inne odczucia. 2 była duzo lepsza. Mniej toporna lepsza gameplayowo. Historia tez mi sie w niej bardziej podobała.
Wg mnie ew2 jest bardziej poukladane. Otwarty swiat jest naprawde niezły, misje poboczne dobre. No ale nt gustow sie nie dyskutuje.
Jeżeli autor uwaza, ze ta kobieta pajak jest łatwa do pokonania to chylę czoła :)))
W 1 sporo się nią męczyłem, a gdy na zwiastunie TEW 2 ją zobaczyłem, to już mi się odechciało kupować grę :P Może wersja konsolowa była zbugowana lub uproszczona, bo ja grałem na PC.
Ona jest podatna na ogień. W chwili ostatecznej walki miałem już ogniste strzały... ale nawet wtedy - pełno było innych pułapek, a nawet leżących tu i owdzie zwłok pod które można ją zwabić i podpalić zapałką. Podczas pierwszego starcia (pokazanego w filmie) pokonałem ją zanim zdążyła zabić wyskakującego zza drzwi zombiaka. 4 granaty, strzała wybuchowa i może strzał z shotguna.
W TEW2 to już totalny easy mode, bo ma się jeszcze potężniejszy arsenał oraz zdolności... a ponadto dają więcej pułapek typu beczki z benzyną :S
eh, podobało mi się do moemntu aż się w koncu nie dowiedział czym jest ta rzeczywistość.
O niebo lepsze niż Last of Us. Jedynka ma mega klimat.
To całkiem inny gatunek gry, więc porównać ciężko... ale osobiście nie zaprzeczę ;)
Akurat na epicu 1 cześć za free, a niedługo 2 cześć ;)
Ewidentnie grałeś na easy w drugiego EW ;p
Natomiast poziom Akume przede wszystkim zabiera możliwość save'ovania
6:58 resident evil 2 nowy ma mozliwość odblokowania wszystkiego za PLNy
ja ne eneba kupiłem the evil within 1 za 9 zł opłaca sie ?
Przy okazji...Resident evil 4 był taki wyrąbisty że wiele gier w tym god of war 2016 zrzynało podejście do exploracji i mase innych elementówXD
Wersja na PS4 posiada polskie napisy?
W Evil Within 1 wkurzają mechaniki np. wtedy, gdy ta dziewczyna z włosami ściga, a przedtem pies. Ile się namęczyłem i gra jeszcze nie skończona. Masakra, ale pod innymi względami arcydzieło.
Cold fear to nie klon re4. Między wydaniem jednej gry a drugiej są około 2 miesiące różnicy.
Coś w tym jest. Może to oczywiście być przypadek dwóch projektów o naprawdę podobnych pomysłach, ale te gry się w pewnych aspektach tak bliźniacze, iż kurczę ciężko to przypisać przypadkowi. Niemniej jednak faktycznie zdarzało się tak w przeszłości i niefortunnie gra wydana później bywała nazywana klonem lub "silnie inspirowaną".
w jedynke grałem w nocy na dwujkę było mi ich szkoda bo mam ich tylko 6 na 3 tygodnie bo w innych rodzice są w domu
Patrząc na gameplay z 1 cześci myślalem iż grasz na ps3 😄
Nie dziwie się ;)
Kurwa po cholere w Survival Horrorach OTWARTE ŚWIATY to jest jedyny gatunek gry który po transformacji w otwarty świat traci wszystko co go tworzy czyli horror i survival.PS:Przy okazji ktoś mi napisze czemu każda gra w mrocznej stylistyce i z zombie odrazu jest nazywany horrorem nawet jak ma w zasadzie nic z horroru a jest nazywany horrorem bo są np:zombie(Doom),nie ma suspensu i nie próbuje nawet straszyć(F.E.A.R 1,2,3) lub ma tylko klimat(Resident Evil 4,5,6).Swoją drogą czy są jakieś skradankowe horrory(w sensie nie hide and seek jak Amnezja) a raczej takie jak Obcy Izolacja bez mozliwości otwartej walki albo jak ManHunt(man na myśli nie gore i fatality z ukrycia a styl gameplayu) albo taka gra jak klasyczne Thiefy
@@Cliffhanger303 Ponieważ dzieci uważają, że jeśli gra niema otwartego świata, masy side questów, levelowania i zbieractwa to jest głupia, nudna i bez sensu.
Z kwestią grefiki się chyba nie zgodze. Według mnie grafika jedynki dawała grze swój brudnawy klimat. Dzięki temu gra nie była podobna to tysiąca innych gier jak dwójka i jakoś przyciągała.
Mówiąc o grafice TEW1, mówię stricte o słabych, rozmazanych teksturach i kiepskim rozwiązaniu AA. Mylisz w tej chwili kierunek artystyczny (który chwalę) z warstwą techniczną, która jest słaba.
A co do next gena pierwszy najnowszy przykład god od war Ragnarok PS4 vsps5. Riznice są praktycznie żadne.
To dlatego że Santa Monica zrobiło świetną optymalizację Ragnaroka, gra była tworzona od podstaw na ps4, to samo z horizon forbidden West
Te studia od sony to najwyższa liga, tylko rockstar może im dorównać ze swoimi grami
Takie firmy mają duży komfort, ogromne budżety i najważniejsze czas aby mogli dopracować produkt do perfekcji
jak perspektywy na remake sh2?
Źle:
- grę robi Blooper
Dobrze:
- chłopaki mają talent, po prostu nie potrafią robić horrorów, ale tym razem mają materiał źródłowy
- chyba nieda się spartolić remaku
Źle:
- remake XIII
jedyne co jest pewne to przynajmniej bedzie lepiej niz z XIII. moze zreszta wyjsc chujowo - miejsca oryginalu w kanonie najlepszych gier i tak to nie ruszy
@@salazar.slytherin6400 Jedyne co bym zmienił w oryginale... (Uwaga herezja co dla niektórych) to zmienił voice acting w wersji ps2 na ten z remastera. Miałbym wtedy idealną wersję.
Ruvik to nie kto inny a Elektroskansen.
"Fortunnie"
szkoda że chandlarza niema zamiast tej baby
Nie zgadzam się absolutnie z niczym. Dla mnie 1 to crap taki sam jak re4, czyli max 4/10 a dwójeczkę wielokrotnie skończyłem z przyjemnością.
Jeśli z niczym się nie zgadzasz to nie możesz mówić, że TEW2 to dobra gra.
Szach mat.
Grałem w 1. Początek fajny ucieczka strata ręki trzęsienie ziemi ucieczka karetką i nagle jakiś ład trawa skradanie się itp odbiłem się od niej a re 4 o wiele lepszy
Jak dla mnie jedynka jest strasznie kiepską grą.Sterowanie to dramat,kamera jest masakrycznie posrana.Gameplay nie sprawił mi najmniejszej przyjemności,a do tego niektóre bugi i mechaniki wołały o pomstę do nieba.
bo w tej grze niema straszydeł i innych ty tu jesteś straszydłem a te potwory pewno straszoł swoje dzieci SebiXem
O tak The evil within dla mnie 2 lepsza a 1 część nie lubiłem przez te zawirowanie fabularne
dla mnie re 5 i 6 nie istnieje i w ich miejsce wrzucam te gierki.
Zrob filmik ze swojej kolekcji konsol do grania i z prezentacja PC. Dzieki Ziomeczku.
The Evil Within 1 podobało mi się przede wszystkim dlatego jak dziwne było w porównaniu do innych gier. Kontynuację miałem okazję sprawdzić tylko przez krótki okres, ale jakoś nie czułem takiej magii jak w przypadku pierwszej części, gra wydawała się bardziej genericowa.