Książka, która rozwaliła mnie emocjonalnie 💔 | LUDZIE Z KOŚCI Paula Lichtarowicz
Вставка
- Опубліковано 3 бер 2024
- Książka, która rozwaliła mnie emocjonalnie 💔
► Link, gdzie możecie ją kupić: bit.ly/ludzie-z-kosci
Film powstał w ramach współpracy reklamowej z Wydawnictwem Insignis.
****
REGULAMIN KONKURSU:
1. Czas trwania konkursu: od 4 do 10 marca 2024
2. Nagrody: trzy książki LUDZIE Z KOŚCI
3. Zwycięzcy zostaną wyłonieni spośród osób, które w komentarzach pod filmem udzielą odpowiedzi na pytanie zamieszczone w filmie
4. Wyniki zostaną opublikowane do 15 marca w karcie społeczność na yt.
5. Dane osobowe uczestników konkursu będą przetwarzane wyłącznie w celach związanych z przeprowadzeniem i rozstrzygnięciem konkursu oraz ogłoszeniem jego wyników i wydaniem nagród w rozdaniu.
***********
KONTAKT DO MNIE:
🔍E-mail: kontakt@bookreviews.pl
🔍Instagram: / bookreviewsbyanita
🔍TikTok: / bookreviewsbyanita
🔍Facebook: / bookreviewsbyanita
🔍Grupa Okładkowe Sroki: bit.ly/2q42hQo
► Subskrybuj mój kanał, żeby niczego nie przegapić: bit.ly/1l0SnVs
****
Muzyka: Epidemicsound.com | David Hyde - Music from Soundcloud
/ davidhydemusic
________
#bookreviewsbyanita - Розваги
Nie wiem czy tak książka będzie pasować bo dzieje się w czasie pierwszej wojny światowej ale i tak muszę o niej wspomnieć "Rilla ze złotego brzegu". Fabuła też nie skupia się na froncie a na wydarzeniach zwykłych młodych ludzi wciągniętych w machinę wojenną (strach matek, ojców, sióstr i młodych mężczyzn którzy wyjechali z domu nie wiedząc czy jeszcze kiedyś do niego powrócą) Moim zdaniem to najbardziej poruszająca część cyklu o Ani. Do dziś mam złamane serce przez wątek Waltera i dalej pamiętam moje poruszenie podczas czytania tej powieści. A do końca życia będę pamiętać jeden cytat z tej książki "Na tej wojnie walczą nie tylko żywi robią to także umarli a takiej armi nie można pokonać" Myślę że tą powieść warto jest przeczytać nawet jeśli nie zna się poprzednich książek o Ani bo ta książka broni się sama w sobie ❤
Powodzenia wszystkim w rozdaniu 😊
Kolysanka z Auschwitz jest to tytuł, który dla mnie jest opisaniem siły, odwagi, miłości matki do swoich dzieci, do ludzi z najbliższego otoczenia. Książka oparta na prawdziwych wydarzeniach a nie wymyślona dla poklasku. Wycisnęła ze mnie wiele łez ale pokazała, że nie ma rzeczy niemożliwych.
"Położna z Auschwitz". Poruszyła mnie mega bo nie miałam pojęcia i wydaję mi się że mało osób wie kim była Stanisława Leszczyńska. A to bardzo ważna osoba tamtych czasów nie tylko dla Polaków. Uratowała wiele ludzkich istnień które bez niej by nie przetrwały. To ona potrafiła powiedzieć doktorowi Mengele NIE! (Osobie, której bali się większość jak nie wszyscy).
Anita kiedy wyniki?
Ostatnio przeczytałam niezwykle intensywną emocjonalnie książkę o trudnych wyborach, traumie , stratach i miłości dającej siłę.
Na domowym froncie Kristin Hannah dała mi możliwość spojrzeć na grozę wojny przez pryzmat kobiety, która wykazywała niezwykłe męstwo i odwagę. Jej historia pokazuje jakie spustoszenie robią traumatyczne przeżycia w ludzkiej psychice oraz jak trudno wrócić do normalności i na nowo scalić więzi rodzinne.
Momentami wyciska łzy ale potrafi też wstrząsnąć czytelnikiem zwłaszcza wtedy gdy uzmysłowimy sobie że często wracający z misji pokojowych żołnierze z ranami na ciele i umyśle są pozostawieni sami sobie a przecież w przypadku PTSD pomoc powinna być niezwłoczna aby uniknąć utrwalenia zaburzeń.
Polecam tę lekturę ...zachwycająca ☺️
„Człowiek w poszukiwaniu sensu” - Viktora Frankla
To mocna i dająca do myślenia książka, która bada ludzkie doświadczenia w obliczu cierpienia i przeciwności losu. Jednym z kluczowych powodów, dla których warto ją przeczytać, są jej głębokie spostrzeżenia na temat odnajdywania znaczenia i celu w życiu, nawet w najtrudniejszych okolicznościach - bardzo to doceniam. Książka położyła nacisk na znaczenie odnajdywania sensu w cierpieniu i ludzkiej zdolności do odporności, jest naprawdę inspirująca. Uczy cennych lekcji na temat odporności ludzkiego ducha i znaczenia odnajdywania celu. Ogólnie rzecz biorąc to wciągająca i pouczająca lektura, która pozwala głębiej zrozumieć ludzkie doświadczenia.
Bardzo polecam, ja wyciągnęłam z niej dużo lekcji, może to czeka w tej książce też na Was ludziki ♥
Pozdrawiam cieplutko! ♥
Rzadko sięgam po opowiadania, ale ten tytuł przykuł moją uwagę "Czereśnie będą dziczeć ".
Ta książka Marioli Kruszewskiej to zbiór opowieści o ludzkich zagmatwanych losach. Bohaterami tych opowiadań, rozgrywających się w trakcie i po II wojnie światowej, są głównie przesiedleńcy, którzy próbują na nowo odnaleźć sens życia i w nowym dla siebie miejscu zapuścić korzenie. Nie łatwo jednak to zrobić, zapomnieć o dramacie wojny, o nieszczęściach, które ich spotkały i zacząć wszystko jeszcze raz.
Autorka zastosowała bardzo ciekawy zabieg. Ci sami bohaterowie pojawiają się w kilku opowiadaniach, przy czym w niektórych są ledwie na chwile, a potem stają się postaciami pierwszoplanowymi. I tak pewien Jasiek, na którego właściwie ledwie zwróciliśmy uwagę w jednym opowiadaniu, minęliśmy go, kiedy siedział przy drodze i rozmawiał z psem, potraktowaliśmy go z góry, bo to taki wiejski dziwak, w innym opowiadaniu wraca do nas i poznajemy jego historię. Przestaje on być dla nas tylko " głupim Jasiem", bo tego, co przeżył, za żadne skarby nie chcielibyśmy sami doświadczyć.
Te opowiadania bardzo mną wstrzasnęły i przypomniały, żeby podchodzić do ludzi z szacunkiem, bo nie wiemy, co ci ludzie przeżyli i jakie wspomnienia dźwigają na swoich barkach.
A druga książka, o której muszę wspomnieć to Na zachodzie bez zmian Remarque'a. Króciótka książka ale o ogromnej sile rażenia. Jej bohaterami są nastoletni chłopcy, którzy zostali wysłani na front I wojny światowej. Podczas lektury miałam cały czas ciarki na plecach, bo mam syna w takim właśnie wieku, w jakim byli bohaterowie tej powieści. I ta świadomość, że gdyby wybuchła u nas wojna, on musiałby walczyć, była dla mnie bardzo ciężka.
"Przewóz"Stasiuka. Co prawda jest to zapewne zupełnie odmienny klimat niż w książce z filmiku, mimo wszystko polecam. Przewóz to historia której akcja dzieje się w 1941 roku, jest mroczna, duszna, brudna. Stasiuk przedstawia wojnę taką jaką jest , bardzo dosadnie. Z jednej strony książka pięknie napisana,a z drugiej wręcz przerażająco realistyczna. Bardzo mi się podobała i zapadła w pamięci.
Ja chcialabym polecic piekna ksiazke "Tego Ci nie powiedzialam" Kelly Rimmer. Dwie plaszczyzny czasowe: IIWS rok 1942 i obecnie w Stanach Zjednoczonych. Kiedy babcia Alice Hanna trafia do szpitala prosi swoja wnuczke aby udala sie do jej ojczyzny Polski i odnalazla jej ukochanego. Alice przed wyjazdem odnajduje w domu babci stare pamiatki z tamtych czasow i zdjecie mlodego mezczyzny, ukochanego babci. To nie bedzie latwa podroz dla Alice, bo przed nia stanie cale zycie jej babci z tych bardzo trudnych czasow wojennych. Przepiekna ksiazka i kto lubi takie skoki czasowe, to bardzo polecam.🥰
Pamiętam, że na "Zachodzie bez zmian" przeczytałam chyba przypadkiem. I pamiętam doskonale, jak długo o niej myślałam. Bardzo mocna książka, która miażdży już samym tytułem, jeśli już się wie, co on oznacza. Powieść “Na Zachodzie bez zmian” należy do najgłośniejszych dzieł literatury XX wieku. Jej bohaterowie, podobnie jak sam autor, należą do „straconego pokolenia”: pokolenia, którego młodość przepadła w okopach pierwszej wojny światowej. Osiemnasto-, dziewiętnastolatkowie trafiają na front niemal prosto ze szkolnej ławy, namawiani przez nauczycieli do spełnienia obowiązku wobec ojczyzny. Czymże jednak jest ten obowiązek? - pytają siebie, świadomi, że strzelają do takich jak oni młodych, tęskniących za domem i pokojem i pytających o sens wojny wrogów. Okrucieństwo machiny wojennej, w której są zaledwie trybikami, odbiera im najpierw poczucie człowieczeństwa, a w końcu i życie - i w tym sensie są oni dosłownie „straconym pokoleniem”. Mistrzowskie wniknięcie w emocje bohatera, gwałtowność opisu ataków z lądu i powietrza, atmosfera nieuchronności śmierci - wszystko to sprawia, że “Na Zachodzie bez zmian” do dziś przejmuje grozą.
Gratulacje! Jeden egzemplarz trafia do Ciebie :) Podeślij proszę dane adresowe na maila kontakt@bookreviews.pl (ewentualnie dane potrzebne do wysłania książki paczkomatem :)).
Chyba poprzednia książka, która tak mocno Cię poruszyła to była Dworska Tancerka. Aż ciekawa jestem Ludzi z kości, ale wiem że to kompletnie nie jest tematyka dla mnie. Kiedyś zupełnie przypadkowo obejrzałam film na podstawie książki Chłopiec w pasiastej piżamie, jeszcze chyba nawet do liceum nie chodziłam. To było dawno temu, a odcisnął na mnie takie piętno, że do tej pory pamiętam jak wyłam przed telewizorem. Okropnie ciężkie emocje, choć film 'pięknie' zrealizowany. Więc dla mnie motyw wojny gdzieś w zmyślonej galaktyce czy fantasy tak, ale jeśli jest oparte o rzeczywiste wydarzenia historyczne to już dla mnie nie do przełknięcia
Aaaa tak, "Dworska tancerka", zgadza się, ale to nie była taka stricte wojenna tematyka. Bardziej porównałabym ją do historii Pocahontas. Odnośnie II wojny światowej i azjatyckich klimatów właśnie przypomniałam sobie o "Córkach smoka" Williama Andrewsa. Kompletnie o niej zapomniałam, gdy nagrywałam ten film :/ Słuchałam audiobooka i nie mogłam się od niego oderwać. Przerażająca historia :( I doskonale Cię rozumiem. Sama rzadko sięgam po takie książki właśnie z tych samych powodów :(
@@bookreviewsbyanita Przypomniałaś mi o Córkach smoka. Od dawna miałam na liście, ale to jedna z tych książek do których trzeba mieć odpowiedni nastrój i podejście
Nieco bardziej dokumentalna książka, ale bardzo polecam jedenaście historii zapisanych w publikacji „Dzieci Sybiru. Tragiczne losy polskich dzieci na wschodzie". Wojna to zawsze męski świat. Co raz częściej dostrzegamy w nim rolę i cierpienie kobiet, ale dzieci wydają się jakby zapomniane, pominięte i przyklejone najczęściej do swoich matek. A też były przecież odrębnymi ofiarami, którym zresztą przyszło dużo szybciej dorosnąć. Cieszę się, że powstała publikacja, która skupia się na ich niełatwych losach.
Pamiętam opowieści mojej babci o wojnie. Miała zaledwie sześć lat, a była świadkiem i uczestnikiem wydarzeń, o których my nawet nie chcielibyśmy śnić. A wszystko pamiętała z niezwykłą precyzją, każdym najkrwawszym szczegółem.
Z zaciekawieniem przeczytałam też historie innych dzieci, równie skrzywdzonych przez czasy, kiedy przyszło im przeżywać swoje niby beztroskie lata. Bardzo poruszająca książka.
To ja polecam coś co kiedyś zrobiło na mnie spore wrażenie. "Światło ukryte w mroku" Sharon Cameron. Powieść oparta na prawdziwej historii dwóch niezłomnych i niezwykle odważnych sióstr Podgórskich, które w okupowanym przez Niemców Przemyślu przez około 2 lata ukrywały trzynaścioro osób pochodzenia żydowskiego. Ta historia robi tym większe wrażenie gdy uświadomimy sobie iż obie siostry były bardzo młode, Stefania była nastolatką, a Helena nie miała nawet 10 lat. Autorka świetnie obrazuje trudy wojny, wszechobecną nędzę, zło, brak nadziei, ale też bohaterstwo i zaradność głównych bohaterek, zwłaszcza starszej z sióstr Stefani, która niemal w pojedynkę potrafiła się zatroszczyć i wyżywić kilkanaście osób, i to w tak ciężkich warunkach, będąc na każdym kroku w niebezpieczeństwie.
Trudno sobie wyobrazić ten stres jaki przechodziła Stefania, jaki strach czuła, a pomimo tego potrafiła wyjść obronną ręką z każdej sytuacji. Czasem może nawet wydawało się to absurdalne, trochę jak z czarnej komedii, ale daleko jestem od tego, aby twierdzić iż autorkę poniosło, wszak życiem często rządzi przypadek, a Stefania wraz ze swoją "rodziną" miała furę szczęścia, tylko czy bez niego udałoby się uratować w okupowanej przez nazistów Polsce aż 13 skazanych za pochodzenie na śmierć żyć? Autorka moim zdaniem świetnie oddała te emocje, książkę czytało się trochę jak powieść sensacyjną, non stop jakieś nieszczęścia i przeciwności losu. Trudno mówić o kreacji bohaterów skoro są to postaci historyczne, jednak Stefania jest świetną bohaterką, bardzo odważną, inteligentną, która nie bała się zaryzykować swojego życia dla życia 13 innych osób, a przy okazji wykazywała się sprytem, zaradnością i niebywałym charakterem. Inne postaci również były dość wyraziste, a niektóre drugoplanowe były wręcz lekko groteskowe, zwłaszcza Żyd Hirsch, który sprawiał Stefani sporo kłopotów 😂
Książkę mimo ciężkiej tematyki czytało się znakomicie. Została bardzo sprawnie napisana, wydaje się iż autorka dobrze oddała realia historyczne, a także klimat i okrucieństwo tamtych czasów. Trochę mi się nie podobał tylko fakt gloryfikacji armii radzieckiej, trochę to uproszczone zostało.
Ile emocji. Muszę się zainteresować tym tytułem 😊
Uwielbiam twórczość Leopolda Tyrmanda i bardzo się ucieszyłam, że przy okazji premiery filmu na podstawie jego książki, wyszło też wznowienie powieści „Filip".
Jest to nowe, nieocenzurowane wydanie tej historii, która po części odzwierciedla przeżycia samego autora.
Filip to młody chłopak, polski Żyd. Jest rok 1943, a on, jako kelner, pracuje w hotelu w samym środku nazistowskich Niemiec. Ale to nie jest druga "Europa, Europa". Bo Filip to chłopak pełen namiętności, z buzującymi hormonami, otoczony całą zgrają chłopaków i dziewcząt w jego wieku. Mimo okoliczności, korzystają w pełni z życia. A walczą na swoje sposoby. Podrywają żony niemieckich oficerów, plują do kawy dyrekcji i robią drobne przekręty. Nie ma tu wielkiej martyrologii. Jest za to piękna młodość i jeszcze piękniejsza miłość w bardzo brzydkich czasach. Pomimo całego tła historycznego i nieodzownych dramatów wojny, "Filip" to powieść bardzo lekka, może nawet dość "młodzieżowa", pełna specyficznego humoru i dystansu. Mimo to, dostajemy też obraz zniszczonego pokolenia, młodości, na której wojna odcisnęła swoje piętno. Skłania do przemyśleń i zostawia w sercu mały ślad, dokładnie tak, jak każda wojenna historia powinna.
Gratulacje! Jeden egzemplarz trafia do Ciebie :) Podeślij proszę dane adresowe na maila kontakt@bookreviews.pl (ewentualnie dane potrzebne do wysłania książki paczkomatem :)).
@@bookreviewsbyanita Dziękuję bardzo, już piszę ❤
rzeczy ktorych nie dokonczylismy Rebbeca Yarros
Książka, która wywarła na mnie ogromne wrażenie to "Złodziejka książek". Przepiękna książka koło której nie da się przejść obojętnie. To wzruszająca opowieść o dobroci, bohaterstwie, odwadze, człowieczeństwie. Pokazuje świat ludzi, którzy pozostają ludźmi mimo koszmaru wojny. Narratorem powieści jest Śmierć, która z empatią opowiada historię Liesel znajdującą się pod opieką rodziny zastępczej. Krajobraz wojny i cierpienia Liesel próbuje zastąpić fantastyką i światem wykreowanym w książkach, ale nie zawsze jest to możliwe. "Złodziejka książek" przekazuje bardzo ważne wartości takie jak przyjaźń, miłość w trudnych czasach, lojalność oraz wyciąganie pomocnej dłoni dla potrzebujących. "Złodziejka" to cudowna książka, która trafiła głęboko do mojego serca. To moja ukochana książka, którą serdecznie polecam.
Bardzo lubie książki wojenne .Jak dla mnie najlepsza, najbardziej wzruszająca, płakałam przy niej jak dziecko jest trylogia "Jeździec miedziany" , "Ogród letni" i " Tatiana i Aleksander" Paulliny Simons. Książki, króre czytałam 14 lat temu, a do tej pory mam w pamięci. Bardzo podobała mi sie jeszcze "Owoc granatu" wszystkie 4 części... Pozdrawiam ❤
Prawdę powiedziawszy nie czytam wielu książek z wojną w tle. Wszystko to oczywiście jest spowodowane szkolnymi lekturami z okresu drugiej wojny światowej, które nie są najłatwiejsze w odbiorze przez absolutnie traumatyczne wydarzenia w nich opisane... Inaczej trochę podchodzę do motywu wojny w książkach fantasy.
Przeczytałem "Wojnę Makową" i uważam, że to solidna pozycja. W podobnych klimatach, aczkolwiek w moim odczuciu o wiele lepszą książką są "Królowie Dary" opowiadający historię wojny domowej na tytułowych wyspach. Powieść świetnie opisuje to, jak cele wojny mogą zmienić się w jej trakcie, jak pojedyncze osoby mogą wpływać na jej przebieg.
Udało mi się przeczytać też swego czasu dwa pierwsze tomy "Parabellum" Remigiusza Mroza, aczkolwiek przez fakt, iż jeden z wątków był wyraźnie bardziej ciekawy od pozostałych dwóch perspektyw, trudno było mi zapałać do tej serii miłością.
Za to świetnie zapowiadającą się serią książek o wojnie jest jak dotąd seria "Legend Pierwszego Imperium" Michaela J. Sullivana - czytam właśnie drugi tom, rozrywka zapowiada się fantastyczna. (Czytajcie błagam, to jest złoto 😅)
obiecuję, że w końcu zabiorę się za Sullivana :)
@@bookreviewsbyanita aż sobie zeskrinuję, żeby mi nie uciekło 😜🤣
Herbatka gotowa, zabieram się za oglądanie
Dziękuję ❤️
Nie wiem czy chodzi o jakas wojne konkretnie, ale EGIPCJANIN SINUHE ❤️ genialna, ponadczasowa książka, ktora wciagneła mnie od poczatku do konca, wlasnie przez swoja zwyczajnie niezwykłą uniwersalnosc. Kazdy moze w niej znalezc cos dla siebie :)
o matko, kocham tę książkę! Mój ulubieniec 2023 :)
@@bookreviewsbyanita to super 😍 a myslalam, ze to mimo wszystko raczej “niszowa” ksiazka, a moze raczej po prostu mniej znana i wciaz niedoceniana ☺️
@@magdalenar5236 niszowa w bookmediach, bo moi rodzice, ludzie w ich wieku doskonale ją znają hehe Właśnie w tym roku chciałabym szerzyć miłość do takich książek. Wiem, że to pewnie nie będzie dobre dla zasięgów na yt, ale mówi się trudno i żyje dalej hehe
Polecam „Klucz Sary”. Piękna i zarazem niesamowicie smutna historia. Dwie przeplatające się osi czasu. Pierwsza to czasy wojny, druga opisuje wydarzenia teraźniejsze. Autorka stworzyła tę powieść w hołdzie dzieciom, które nigdy nie wróciły do domów, albo przeżyły || Wojnę Światową. Przeczytałem tę książkę trzy miesiące temu i nie jestem w stanie o niej zapomnieć. To jedna z tych historii, które zostają w pamięci na długo. Naprawdę warto! ❤
Gratulacje! Jeden egzemplarz trafia do Ciebie :) Podeślij proszę dane adresowe na maila kontakt@bookreviews.pl (ewentualnie dane potrzebne do wysłania książki paczkomatem :)).
@@bookreviewsbyanita super!!! Dziękuję ❤️
Hubal (autora:Jacek Komuda)
Ja nie przepadam za książkami z wojną w tle, zwłaszcza tym fabularyzowanymi. Miałam dość tych wszystkich książek z Auschwitz w tytule, które stosunkowo niedawno zalazły rynek wydawniczy. Większość z nich według mnie była jedynie żerowaniem na ogromnej ludzkiej tragedii. Jeśli miałabym polecić jakieś "wojenne tytuły" to bez dwóch zdań byłyby to Medaliony Zofii Nałkowskiej, Proszę państwa do gazu Tadeusza Borowskiego i Zdążyć przed Panem Bogiem Hanny Krall. Do tej pory, gdy o nich myślę, to czuję ścisk w gardle i ciarki na całym ciele.
a medaliony niby nie są "żerowaniem"? ta książka bardzo negatywnie rozmywa fakty historyczne
1 Saszenka 2 Chołod 3 Dziewczynka w zielonym sweterku. Dobre książki o tematyce wojennej pozostają w mojej pamięci na zawsze i dzięki nim doceniam bardziej taką wartość jaką jest pokój na świecie. Pozdrawiam serdecznie