Porządkowanie chaosu, czyli o co chodzi psychologom? Rozmowa z Martą Boczkowską
Вставка
- Опубліковано 9 лют 2025
- Badanie skuteczności interwencji jest czymś innym, niż badaniem skuteczności psychoterapii w ogóle. W zawodzie zaufania publicznego (których jest 19) tylko jeden (biegły rewident) nie ma żadnych standardów dotyczących wykształcenia bazowego. Dlaczego, będąc takim zawodem, nie byłoby zasadnym wymagać od psychoterapeutów wykształcenia psychologicznego? Czy jakość kształcenia psychologów satysfakcjonuje? Co można w tej materii zmienić? U osób z jakimi kompetencjami chcą korzystać z psychoterapii Polacy i Polki? Oraz czy ich głos ma jakiekolwiek znaczenie?
Psychologowie i psychoterapeuci są jak prostokąty i kwadraty.
Jednak, nie w świetle aktualnego (bez)prawa.
O porządkowaniu chaosu rozmawiam z Martą Boczkowską, specjalistką psychologii klinicznej, badaczką, pierwszą autorką raportu “Potrzeby i preferencje Polek i Polaków w zakresie usług psychoterapeutycznych.”
Za możliwość realizacji i dystrybucji podcastu dziękuję Patronom i Patronkom.
Marta Boczkowska - specjalistka psychologii klinicznej chorób somatycznych (006/2022.2/139), interwentka kryzysowa, mediatorka
Absolwentka psychologii Uniwersytetu Łódzkiego, Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich w Uniwersytecie SWPS w Warszawie. Pracuje jako specjalistka psychologii klinicznej w Wojewódzkim Wielospecjalistycznym Centrum Onkologii i Traumatologii im. M. Kopernika w Łodzi. Wcześniejsze doświadczenie zawodowe zdobywała w Z.O.Z. Miejskim Ośrodku Profilaktyki Zdrowotnej: Ośrodku Interwencji Kryzysowej w Łodzi; Komendzie Wojewódzkiej Policji w Łodzi; Zakładzie Psychologii Lekarskiej UMed w Łodzi. Praktykę kliniczną łączy z pracą badawczo-dydaktyczną. Jest stypendystką-badaczką w Instytucie Psychologii PAN. Współpracuje z Centrum Badań nad Traumą i Kryzysami Życiowymi Uniwersytetu SWPS. Dwukrotnie wyróżniona stypendium NCN.
Członkini Polskiego Towarzystwa Psychologicznego - Komisji ds. Psychoterapii, Polskiego Towarzystwa Psychologii Klinicznej i Psychoterapii EBP. Polskiego Towarzystwa Badań nad Stresem Traumatycznym oraz European Society for Traumatic Stress Studies, delegatka American Psychological Association. Jest recenzentką czasopism naukowych: Personal Relationships, Annals of Psychology.
Od ponad dekady bada oddziaływania psychologiczne i psychoterapeutyczne wobec grup pacjentów chorych somatycznie i osób które doświadczyły traumy. Realizowała w tym zakresie granty NCN, NCBiR i ABM oraz zajmowała się wdrażaniem zbadanych interwencji w ramach programów psychoterapeutycznych w szpitalach
i poradniach NFZ.
Współautorka raportu: Potrzeby i preferencje Polek i Polaków w zakresie usług psychoterapeutycznych.
ORCID: 0000-0003-2642-682X
……………………………….
📸 @opowiedziane_swiatlem
Montaż: Eugeniusz Karlov
………………………………
Literatura:
Boczkowska M., Baran M., Zdebiak M.S., Krawczyk-Pasławska E., Wójcik J., Burdalski I., Rudnik S., Gąsiorowska-Binda M. i Bąbel P. (2024). Potrzeby i preferencje Polek i Polaków w zakresie usług psychoterapeutycznych. Raport z badań.
Bardzo ciekawy odcinek! Mam nadzieję, że w końcu doczekamy się konkretnego uporządkowania prawnego
Pani Joanno dziękuje za ciekawą rozmowę i w związku z nią mam pytanie. Czy każdy psychoterapeuta( psycholg) prowadzący terapię indywidualną ma obowiązek superwizji? Czy to, że nie korzysta sie z superwizora jest lege artis? Jestem lekarką i nie mam wiedzy, acz kolwiek, byłam przekonana, że superwizor jest niezbędny do prowadzenia terapii. Będe wdzieczna za odpowiedź. Pozdrawiam.
Na jakiej podstawie goscini sugeruje, ze studia w trybie ios sa gorsze niz zwykle? Nie wiem jak na innych uczelniach, ale na swps studia w trybie ios trwaja 3.5 roku, ale maja dokladnie ten sam program i liczbe godzin co studia 5-letnie (po prostu jest wiecej zajec w semestrze). W trybie ios na swps mozna studiowac tylko bedac po wczesniejszych studiach, co powoduje, ze studiują osoby z wczesniejszym doswiadczeniem zawodowym i naukowym, trafiajace na psychologie z wiekszym namyslem niz wybierajac kierunek zaraz po maturze. Z moich doswiadczen absolwenci trybu ios często sa lepiej przygotowani do zawodu niz absolwenci studiow 5-letnich, ale potwierdzenie tego wymagałoby oczywiście badan.
Pani Asiu,
Fakt faktem, burdel ustawowo-organizacyjny w polskim świecie psychologii i psychoterapii jest niesłychany. Chciałbym się podzielić swoimi obserwacjami w tym temacie:
1) Ścieżka "najbardziej wskazana" czyli 5 lat psychologii + 4 lata szkoły psychoterapii, dla osoby która ma 20 lat i wybiera studia jest jakimś kosmosem organizacyjnym, zwłaszcza że szkoły psychoterapii to biznesy za które trzeba płacić kupę kasy. Poza tym, teraz też się handluje dyplomem psychologa, proszę zobaczyć ile kosztuje czesne tego kierunku na SWPSie...
2) O ile faktycznie ktoś to się z geologa przebranżowia na psychoterapeutę może być dziwne, to uważam że na psychologii jest za mało warsztatowych zajęć gdzie studenci mogą dokonać własnej autodiagnozy żeby w pracy terapeutycznej nie wpadać w pułapkę przeniesień, przeciwprzeniesień i projekcji. Sam byłem świadkiem jak na kursie otwarcia jedna z uczestniczek, praktykująca z pacjentami psycholog, tak głęboko otworzyła swoje tematy że nam totalnie zdysocjowała i musiała być hospitalizowana w szpitalu psychiatrycznym.
3) Obecny system jest wadliwy - ale nie można wylewać dziecka z kąpielą i porównywać geodetę który jednak chce poświęcić 4 lata życia i sporo pieniędzy na dobrej renomy Instytuty psychoterapeutyczne które wymuszają ciągłą superwizję, z kimś kto jest szamanem z UA-cam po podejrzanych certyfikatach z hipnozy i innych takich (Pozdro dla Marianny).
Dlatego uważam, że: 1) Psychologia po 3 roku powinna mieć możliwość wybrania specjalizacji "Psychoterapia" z dużym nastawieniem na proces grupowy, autodiagnozę i warsztaty, oraz 2) Instytuty Psychoterapii rekomendowane przez PTP powinny mieć skondensowane bloki zajęć z psychologii i psychiatrii.
Zostać psychoterapeutą ze wszystkimi papierami w tym kraju jest trudniej niż dostać się do NASA, no i warto mieć też bogatego męża bądź żonę jak się bawi w to hobby. Nie polecam! 😅
@@MrArghim hej, dziękuję za komentarz. Marzy mi się zwyczajnie jak rozwiązanie u prawników czy lekarzy. Psychoterapia jest ścieżką specjalizacyjną. I studia psychologiczne (chociaż osobiście uważam że przy spełnieniu dodatkowych założeń także np. pedagogiczne) dają niezbędną bazę do rozpoczęcia kształcenia specjalizacyjnego.
Niestety, sama sobie finansowałam studia jedne i drugie (bez męża czy żony) i wspominam ten czas (finansowo) paskudnie. Ale może specjalizacja (CMKP) to także wyjście? Dodam, że niestety aplikacja u osób po prawie także jest dodatkowo płatna.
@@joannagutral7942aplikacja radcowska i inne są płatne i jest to kolejna, analogiczna patologia. Skoro państwo polskie finansuje specjalizacje szeregu zawodów medycznych, nie ma logicznego powodu, by w przypadku psychoterapii go nie finansowało, a co za tym idzie dbało o bezpieczeństwo przyszłych pacjentów dzięki zadbaniu o jakość kształcenia podczas specjalizacji z psychoterapii.
Problem polega na tym, że zarówno w szkółkach psychoterapii, jak i tych uczących psychologii bez rekomendacji PAN, uczą właśnie psycholodzy, którzy zrobili sobie z tego dochodowe źródło dochodu. Tu leży problem, nie w studentach