Doskonałe rady. Solo ma nieść ze sobą jakąś opowieść, historię. Dlatego szrederzy to najczęściej ludzie którym się wydaje, że sztuką jest zagrać coś szybko. A to zupełnie nie o to chodzi. Granie wyuczonych fraz z prędkością światła robi przez chwilę wrażenie, ale na dłuższa metę jest po prostu nudne. Prawdziwa sztuka polega na wyobraźni, budowaniu jakiejś logicznej konstrukcji.
Rasowi szrederzy potrafią zagrać ciekawą opowieść, ale zgadzam się: Ci "mniej rasowi" skupiają się głównie na technice i wychodzi z tego niezwykle nudna (przynajmniej dla mnie) muzyka.
Właśnie tu jest niestety pewne popadanie w skrajność. Ostatecznie to wszytko to są narzędzia do tworzenia muzyki, a nie cel sam w sobie. Ani shredding, ani granie małej liczby dźwięków z feelingiem nie są celem, tylko środkiem. Ludzie którzy potępiają w czambuł shredderów tak naprawdę niczym się od nich nie różnią. Filmik super, bo uświadamia dlaczego tak lubimy największych muzyków i ułatwia podążanie ich śladem. Ostatecznie chodzi o znalezienie tych niepisanych związków między dźwiękami, ich rytmem - to jest chyba najtrudniejsze ;)
@@xe71 Ludzie, którzy potępiają shredderów, (takich, którzy oprócz grania szybko w kółko tych samych fraz, nie potrafią nic innego), różnią się od nich zdecydowanie, pod warunkiem, że grają przemyślane sola, niosące ze sobą jakieś emocje. Zdecydowana większość z domorosłych shreddderów to ludzie, którzy brak talentu zasłaniają szybkością, bo Bozia talentu wprawdzie nie dała, ale dała pracowitość i krótkie neurony, więc siedzą godzinami nad kolejnym sweepem, aż dym idzie z gitary. Młodzi się tym jarają, a potem dorastają i zaczynają grać z głową. :) Który dojrzały muzyk słucha np. Malmsteena? Ziew po minucie...
@@mixsoft3037 Mnie też Malmsteen nudzi, jak i wiele innych przykładów szrederskiego procederu, co nie znaczy, że wszystkie. Chodzi mi o to, że nie jest rozsądnie robić ze słynnej frazy „too many notes” z filmu Formana taki sam fałszywy dogmat, jakim jest „im szybciej tym lepiej”. Owszem, można grać szybko i wzbudzać emocje, gdyż, ponownie, to wszystko to są środki wyrazu, a ostatecznym celem jest muzyka. Warto przy tym pamiętać, że solo też nie jest niczym innym jak muzyką i nie samemu sobie ma służyć, tylko być integralnym, wartościowym, uzasadnionym elementem kompozycji. A tak przynajmniej być powinno. Z kolei co do talentu i pracowitości, to wydaje mi się, że na większy szacunek zasługuje jednak to drugie, bo jeśli na cokolwiek mamy wpływ, to właśnie na to ile pracy wkładamy w nasze przedsięwzięcia. Jakoś mnie to w ogóle nie bawi, że komus „bozia nie dała talentu”; przeciwnie, życzę takim ludziom, żeby w swoich muzycznych poszukiwaniach odkryli jakieś zażerające motywy i brzmienia, a chwalić kogoś za sam talent to jak chwalić za duże przyrodzenie ;)
@@xe71 No ale tak działa ten świat. Jednym Bozia (czytaj przypadek i DNA przodków plus szczęście do ludzi) daje talent i pracowitość oraz tzw przebojowość, a innym np. tylko pracowitość. Nie ma się na co obrażać, choć niestety nie jest to sprawiedliwe. Dlatego ładna kobieta ma 95% więcej szans na karierę aktorską, niż brzydka, co widać na każdym amerykańskim filmie :) Generalnie szanuję każdego człowieka, który idzie w sztukę, ale u tych mniej zdolnych szrederów irytuje mnie to, że kierują niektórych w ślepą uliczkę i czasem odbieram to jako pozerstwo. Natomiast taki np. Guthrie nieustannie wzbudza mój podziw.
Doskonała lekcja, powtarzam to zawsze i do znudzenia: kilka dobrze zagranych dźwięków odpowiedniej długości i z odpowiednim odstępem są lepsze niż wyścig po gryfie, pozdrawiam
pięknie powiedziane solówka czyli opowieść pewnego odczucia to chyba sedno całego wykładu czyli zabarwienie i artykulacja związana z emocjami a wszystko w odpowiednim tempie i z uczuciem to jak głaskanie swojego pupila czy to pies czy kot jak kto woli ważne żeby nie pod włos dzięki
Fajna sprawa z tą przykładową płytą danego artysty, tu akurat "Davisa" 👍 Przy okazji mówisz na co zwracać uwagę słuchając muzyki i jakiej muzyki konkretnie słuchać. To dobry pomysł na kolejne lekcje z konkretnymi przykładami na wybranych płytach. Mam nadzieje że pojawią się różne stylistyki i kultowe płyty 🙂 👍 ✌ Ps. Ściągam z półki Kind of Blue i postaram się bardziej wsłuchać w to co mówiłeś, pozdrawiam! 🙂
Bardzo podobała mi się Twoja solówka we Wrocławiu w Little Wing. Zdecydowanie najlepsza z grających jutuberów. To było praktyczne zastosowanie tego, o czym mówisz w tym filmie. Pozdrawiam
Dla wielu kontr-intuicyjnie polecam ograniczyć ilość granych dźwięków (mam na myśli przestrzeń na gryfie, typu opanowanie jednego schematu), co pozwala skupiać się bardziej na tym JAK mamy je zagrać niż myśleć gdzie jakie dźwięki leżą i brzmią zabierając nam "przestrzeń umysłową ". Improwizacja moim zdaniem to przede wszystkim bardzo intelektualny wysiłek (o wielu rzeczach trzeba myśleć w tym samym czasie), więc korzystnie jest pomagać sobie uwalniając się od pewnych rzeczy, o których trzeba myśleć (chociażby to co wymieniłem wyżej ) dając sobie przestrzeń właśnie na artykulację, rytm, melodię itd. Schematy można opanowywać stopniowo (np grać tylko na jednym przez kilka tygodni by odpowiednio wszedł pod palce i do głowy), by następnie opanować ten tuż obok by sprawy fajnie się że sobą łączyły ( lub być może bardziej horyzontalnie? To już od Ciebie zależy), jednocześnie móc myśleć o tym co zrobi naszą solówkę dużo ciekawszą. Polecam z doświadczenia i pozdrawiam
Takie ograniczanie jest bardzo pomocne jako ćwiczenie i w kilku filmach o tym wspominam. Docelowo chcemy jednak mieć na tyle wyćwiczone różne schematy, skale itp. aby grać je swobodnie na całym gryfie bez zastanawiania się nad tym. Oczywiście nie stanie się to w krótkim czasie.
Solo Milesa jest idealne do tej lekcji. Jestem słabym gitarzystą, ale akurat wydawało mi się zawsze że te pauzy powinny być, że artykulacja konieczna, czyli dobrze myślałem. Podbudowaleś mnie trochę, dzięki.
Świetne wideo. Gram sporo, nagrywam płyty od czasu do czasu i nigdy nie pomyślałem ani nie trafiłem na taką lekcję dot dynamiki gry. Super. Proszę pochwalić się brzmieniem jaki amp w QC jest teraz używany do tego filmu. Brzmienie mega !!!
Doskonałe rady. Solo ma nieść ze sobą jakąś opowieść, historię. Dlatego szrederzy to najczęściej ludzie którym się wydaje, że sztuką jest zagrać coś szybko. A to zupełnie nie o to chodzi. Granie wyuczonych fraz z prędkością światła robi przez chwilę wrażenie, ale na dłuższa metę jest po prostu nudne. Prawdziwa sztuka polega na wyobraźni, budowaniu jakiejś logicznej konstrukcji.
Rasowi szrederzy potrafią zagrać ciekawą opowieść, ale zgadzam się: Ci "mniej rasowi" skupiają się głównie na technice i wychodzi z tego niezwykle nudna (przynajmniej dla mnie) muzyka.
Właśnie tu jest niestety pewne popadanie w skrajność. Ostatecznie to wszytko to są narzędzia do tworzenia muzyki, a nie cel sam w sobie. Ani shredding, ani granie małej liczby dźwięków z feelingiem nie są celem, tylko środkiem. Ludzie którzy potępiają w czambuł shredderów tak naprawdę niczym się od nich nie różnią.
Filmik super, bo uświadamia dlaczego tak lubimy największych muzyków i ułatwia podążanie ich śladem. Ostatecznie chodzi o znalezienie tych niepisanych związków między dźwiękami, ich rytmem - to jest chyba najtrudniejsze ;)
@@xe71 Ludzie, którzy potępiają shredderów, (takich, którzy oprócz grania szybko w kółko tych samych fraz, nie potrafią nic innego), różnią się od nich zdecydowanie, pod warunkiem, że grają przemyślane sola, niosące ze sobą jakieś emocje. Zdecydowana większość z domorosłych shreddderów to ludzie, którzy brak talentu zasłaniają szybkością, bo Bozia talentu wprawdzie nie dała, ale dała pracowitość i krótkie neurony, więc siedzą godzinami nad kolejnym sweepem, aż dym idzie z gitary. Młodzi się tym jarają, a potem dorastają i zaczynają grać z głową. :) Który dojrzały muzyk słucha np. Malmsteena? Ziew po minucie...
@@mixsoft3037 Mnie też Malmsteen nudzi, jak i wiele innych przykładów szrederskiego procederu, co nie znaczy, że wszystkie. Chodzi mi o to, że nie jest rozsądnie robić ze słynnej frazy „too many notes” z filmu Formana taki sam fałszywy dogmat, jakim jest „im szybciej tym lepiej”. Owszem, można grać szybko i wzbudzać emocje, gdyż, ponownie, to wszystko to są środki wyrazu, a ostatecznym celem jest muzyka. Warto przy tym pamiętać, że solo też nie jest niczym innym jak muzyką i nie samemu sobie ma służyć, tylko być integralnym, wartościowym, uzasadnionym elementem kompozycji. A tak przynajmniej być powinno.
Z kolei co do talentu i pracowitości, to wydaje mi się, że na większy szacunek zasługuje jednak to drugie, bo jeśli na cokolwiek mamy wpływ, to właśnie na to ile pracy wkładamy w nasze przedsięwzięcia. Jakoś mnie to w ogóle nie bawi, że komus „bozia nie dała talentu”; przeciwnie, życzę takim ludziom, żeby w swoich muzycznych poszukiwaniach odkryli jakieś zażerające motywy i brzmienia, a chwalić kogoś za sam talent to jak chwalić za duże przyrodzenie ;)
@@xe71 No ale tak działa ten świat. Jednym Bozia (czytaj przypadek i DNA przodków plus szczęście do ludzi) daje talent i pracowitość oraz tzw przebojowość, a innym np. tylko pracowitość. Nie ma się na co obrażać, choć niestety nie jest to sprawiedliwe. Dlatego ładna kobieta ma 95% więcej szans na karierę aktorską, niż brzydka, co widać na każdym amerykańskim filmie :) Generalnie szanuję każdego człowieka, który idzie w sztukę, ale u tych mniej zdolnych szrederów irytuje mnie to, że kierują niektórych w ślepą uliczkę i czasem odbieram to jako pozerstwo. Natomiast taki np. Guthrie nieustannie wzbudza mój podziw.
Doskonała lekcja, powtarzam to zawsze i do znudzenia: kilka dobrze zagranych dźwięków odpowiedniej długości i z odpowiednim odstępem są lepsze niż wyścig po gryfie, pozdrawiam
Dzięki. Też tak uważam.
Panie Szymonie robi Pan bardzo dobrą robotę.Pozdrawiam.
Bardzo się cieszę i dziękuję
pięknie powiedziane solówka czyli opowieść pewnego odczucia to chyba sedno całego wykładu czyli zabarwienie i artykulacja związana z emocjami a wszystko w odpowiednim tempie i z uczuciem to jak głaskanie swojego pupila czy to pies czy kot jak kto woli ważne żeby nie pod włos dzięki
nie dość że świetny nauczyciel, to jeszcze psycholog. genialne o tych pauzach o których myślimy że za długie ;)
szkoda, ze nie mozna dac trzech kciuków w góre, wspaniale tłumaczysz. Dziękuję za Twoja pracę!
dzięki za miłe słowa
A można dwa kciuki?
Dzięki!!
Gwarant, że nie ja jeden zapoznam się z całością wykładu, pomimo ostrzeżeń😊
👍🎸💪
Cieszę się, dzięki.
Bardzo sensowne rady. Dzięki.
Dziękuję
Pouczające. Doszedłem do tego, ale zajęło mi to wiele wiele wiele lat. Gdybym poznał Szymona, to bym trwało to krócej :)
Dzięki :)
Fajna sprawa z tą przykładową płytą danego artysty, tu akurat "Davisa" 👍 Przy okazji mówisz na co zwracać uwagę słuchając muzyki i jakiej muzyki konkretnie słuchać. To dobry pomysł na kolejne lekcje z konkretnymi przykładami na wybranych płytach. Mam nadzieje że pojawią się różne stylistyki i kultowe płyty 🙂 👍 ✌ Ps. Ściągam z półki Kind of Blue i postaram się bardziej wsłuchać w to co mówiłeś, pozdrawiam! 🙂
Cieszę się, że zachęciłem do odsłuchania Kind of Blue. Świetna płyta :)
Dobrze się słuchało. Celne uwagi. Dzięki
dzięki
Dziękuję za ten materiał. Bardzo pomocne porady, które mają kolosalny wpływ na efekty.
Dzięki. Świetnie, że lekcja jest pomocna.
John Coltrane później gra jeszcze lepszą solówkę na saksofonie w tym kawałku. Świetnie tłumaczysz i bardzo dobrze montujesz materiał! Świetna robota!
Dzięki. Ja akurat wolę (w tym przypadku) solo Milesa, ale Coltrane to oczywiście też najwyższa półka.
poruszyłeś bardzo ważne rzeczy w nauce gry na gitarce..dzienks
proszę bardzo
Super Szymon 👍
Pozdrawiam serdecznie
dzięki
Jedna z najfajniejszych lekcji. Dzięki 👊👏
Dzięki!
super treść, dzięki :)
Dzięki
Super wyjaśnić pewne rzeczy też trzeba i dziękuje za te praktyczne podpowiedzi.
proszę bardzo
Panie Szymonie super filmik
Dziękuję
przyjaciel i diabeł w jednej osobie metronom
Bardzo podobała mi się Twoja solówka we Wrocławiu w Little Wing. Zdecydowanie najlepsza z grających jutuberów. To było praktyczne zastosowanie tego, o czym mówisz w tym filmie. Pozdrawiam
Dzięki za miłe słowa.
Miazdzaco w punkt dzieki Szymon wielki 👍👍👍
Świetnie, że film jest pomocny!
Ekstra Szymon. Jak zwykle świetne👍😉
Dzięki!
Dla wielu kontr-intuicyjnie polecam ograniczyć ilość granych dźwięków (mam na myśli przestrzeń na gryfie, typu opanowanie jednego schematu), co pozwala skupiać się bardziej na tym JAK mamy je zagrać niż myśleć gdzie jakie dźwięki leżą i brzmią zabierając nam "przestrzeń umysłową ". Improwizacja moim zdaniem to przede wszystkim bardzo intelektualny wysiłek (o wielu rzeczach trzeba myśleć w tym samym czasie), więc korzystnie jest pomagać sobie uwalniając się od pewnych rzeczy, o których trzeba myśleć (chociażby to co wymieniłem wyżej ) dając sobie przestrzeń właśnie na artykulację, rytm, melodię itd. Schematy można opanowywać stopniowo (np grać tylko na jednym przez kilka tygodni by odpowiednio wszedł pod palce i do głowy), by następnie opanować ten tuż obok by sprawy fajnie się że sobą łączyły ( lub być może bardziej horyzontalnie? To już od Ciebie zależy), jednocześnie móc myśleć o tym co zrobi naszą solówkę dużo ciekawszą. Polecam z doświadczenia i pozdrawiam
Takie ograniczanie jest bardzo pomocne jako ćwiczenie i w kilku filmach o tym wspominam. Docelowo chcemy jednak mieć na tyle wyćwiczone różne schematy, skale itp. aby grać je swobodnie na całym gryfie bez zastanawiania się nad tym. Oczywiście nie stanie się to w krótkim czasie.
super materiał, piękna gitara!!! ❤❤❤
Dzięki!
Solo Milesa jest idealne do tej lekcji. Jestem słabym gitarzystą, ale akurat wydawało mi się zawsze że te pauzy powinny być, że artykulacja konieczna, czyli dobrze myślałem. Podbudowaleś mnie trochę, dzięki.
Świetnie :) Pauzy to coś, co łatwo powiedzieć, ale już grając na żywo, nie tak łatwo zastosować.
Stary pierdol to co gadają inni to twój kanał nie tłumacz się przed nikim . Dobra robota !
Dzięki :) Piękny fender oraz doceniam wiedzę i Artykulacja... :)
Dzięki :)
mozna sie poślizgać ale punkt jest jeden
Dziękuję bardzo za ten odcinek ! Tego szukałam .Zabieram się do pracy 🎸🔥
Świetnie, że lekcja jest przydatna. Powodzenia w ćwiczeniach!
Fajny merytoryczny wykład :) Dzięki
dzięki
Brawo Ty super
dziękuję
Bardzo potrzebny wykładzik. 🎉🎉😊❤
Dziękuję
Bardzo pomocne. Dzięki !
Dzięki
Bardzo pomocny. Dziękuję
Świetnie!
Więcej Jazzu ! :)
Pomyślę ;)
Bardzo dobry i przydatny materiał❤
Dziękuję
...oj masz wielką rację...artykulacja...bardzo ważna ''rzecz'' blues tego wymaga na najwyższym poziomie...i nie tylko...pozdro...
Dzięki. To odnosi się do każdego stylu.
właśnie o tym myślałem ;-)
świetnie :)
Super poradnik ❤
dziękuję
Świetne wideo. Gram sporo, nagrywam płyty od czasu do czasu i nigdy nie pomyślałem ani nie trafiłem na taką lekcję dot dynamiki gry. Super. Proszę pochwalić się brzmieniem jaki amp w QC jest teraz używany do tego filmu. Brzmienie mega !!!
Dzięki za miłe słowa. Co do wzmacniacza w QC to jest to Tone King Imperial (jeden z fabrycznych profili).
Bardzo przydatny materiał :)
Świetnie, dzięki,
Tak samo myślę
jestes niesamowity i koniec komentarza
dziękuję za miłe słowa
Hej, chcialbys moze zrobic update twojej gry slidem, moze jakis poradnik 😅
Raczej nie ;) Niewiele się zmieniło pod tym względem...
dla mnie to pomysł na aranżację i nadawanie barwy w utworze
"pausa.. że już słuchacze wyciągają telefony..." 🤣
0:35 🤣
Dodaj angielskie napisy do swoich filmikow, bedziesz mial 2x wiecej subskrybcji.
Pierwszy 😊
Szybki jak błyskawica :)