Panie Wojciechu, było mi bardzo miło, gdy zobaczyłem, że wśród zebranych sposobów czy też prób przestrajania głowic UKF ELWRO, znalazła się również moja pionierska metoda. Absolutnie nie mam co do tego żadnych zastrzeżeń. Ale zrobiło mi się "trochę" przykro, kiedy została ona oceniona jako "trochę barbarzyńska". Uważam że barbarzyńską byłaby wtedy, gdybym dokonał nieodwracalnych zmian. W każdej chwili można wrócić do punktu wyjścia. Blisko 13 lat temu, mało kto myślał o przestrajaniu zakresu UKF w odbiornikach lampowych, a o serwisie który by się tego podjął, można było pomarzyć. Czytałem na forach o problemach mechaników-elektroników i radioamatorów, z przestrajaniem tych głowic. Próby niekiedy kończyły się niepowodzeniem, a śmiem podejrzewać, że w niektórych przypadkach nawet poważnym uszkodzeniem. Niektórzy nawet zamierzali adaptować w miejsce głowicy DEA, głowicę pozyskaną z jakiegoś zachodniego odbiornika. Ja miałem tylko jedną i dlatego nie chciałem zbytnio eksperymentować, by nie doprowadzić do barbarzyństwa właśnie. Nie mając dużego doświadczenia, żadnych schematów, ani aparatury pomiarowej, z obawą ale podjąłem się próby zrobienia czegokolwiek, dysponując jedynie najprostszymi narzędziami i intuicją. Okazało się, że można uzyskać odbiór, choć przyznaję - w sposób amatorski, wręcz laicki. Metoda ta, pomogła jednak kilku osobom, które nie czuły się na siłach by robić cokolwiek w tej głowicy. Po latach i tak niektórzy uciekali się do wysłania głowicy do kogoś, kto oferował jej przebudowę i uzyskanie pełnego pasma CCIR. Sądzę, że dzięki moim działaniom, mimo iż obecnie ocenianym jako dalece niestosowne, wiele odbiorników uniknęło całkowitej degradacji, bo najzwyczajniej przestały być zupełnie bezużyteczne. Teraz dzięki Panu, będą miały drugą szansę. Życzę powodzenia i udanej prezentacji. Mam nadzieję, że pomoże ona przerwać milczenie zakresu UKF, wielu wciąż jeszcze nieczynnych radioodbiorników, wyposażonych w w/w głowice. Z wyrazami szacunku Arkadiusz ARQ.
Pozostaje mi przeprosić za tą dosyć dosadną ocenę. Oczywiście z perspektywy obecnej wiedzy i doświadczeń. Przyznaję, że metoda ze zwieraniem zwojów skutecznie uratowała wiele odbiorników i za to wielkie podziękowania. Może się okazać, że to ta przedstawiona przez mnie winna być oceniona właśnie jako barbarzyńska - bo wymaga niedwracalnej modyfikacji rdzeni. Dziękuję za słowo uprzejmej krytyki i rad będę poznać opinie (nawet najbardziej krytyczne) co do przedstawionej metody. Nie myli się tylko ten co nic nie robi. Pozdrawiam.
Dziękuję za miłe słowa i wyrazy uznania. Jest mi niezmiernie miło i oczywiście przeprosiny przyjmuję :) Proszę w żadnym wypadku nie przypisywać sobie "barbarzyństwa". Dla Pana - z pewnością dobrego fachowca i pasjonata - bo tylko ktoś taki podejmuje temat przestrajania trudnych w okiełznaniu lampowych głowic UKF, to byłoby jeszcze bardziej krzywdzące. To słowo zbyt dużego kalibru, w odniesieniu do tego co trzeba zrobić, by osiągnąć cel. Celem jest opracowanie jedynie słusznej metody i eliminacja błędów, które nie jednemu spędzały sen z oczu. Nie ukrywam, jestem ciekaw Pańskiego opracowania i całym sercem życzę powodzenia! Raz jeszcze ogromnie dziękuję za bardzo uprzejme potraktowanie mojej osoby. Mimochodem poruszyliśmy jeszcze jedno bardzo ważne zagadnienie. Mianowicie nasza korespondencja będzie dobrym przykładem, jak należy rozmawiać w internecie - bez mowy nienawiści.
Cieszę się, że jesteśmy jednego zdania. Tak na marginesie - drobną poprawkę edycyjną wprowadziłem i to co stało przyczynką tej korespondencji zostało wyeliminowane. Chociaż może algorytmy YT nie cieszą się. Zapraszam do aktywnego udziału w kolejnych Pogaduchach.
@@wojciechtaras Zwieranie części zwojów na czynnych cewkach jest wysoce niewskazane także i dlatego, że zwarte zwoje obniżają dobroć tak spreparowanych cewek (co prawda być może pozwoliło to niejako ubocznie uniknąć problemów z supereakcją) przede wszystkim jednak dlatego że nieruchome zwarte zwoje niwelują częściowo przestrajający wpływ ruchomego rdzenia ferrytowego. Łatwo się o tym przekonać wyjmując cewki z ekranu głowicy DEA. Bez tego ekranu indukcyjność cewki wywołana przesuwaniem rdzenia zmienia się tak mocno że można sięzupełnie nie spodziewać problemów z pokryciem pełnego pasma, a jednak po wstawieniu cewki z powrotem w ekran okazuje się że wiele do tego brakuje. Już mniejszym złem byłoby odwinięcie nadmiarowych zwojów i obcięcie srebrzanki: zapaprany cyną odcinek i tak nie da się już ponownie wykorzystać.
Witam kolegów, w zeszłym roku udało mi się przestroić głowicę UKF radia Karioka. Zajęło mi to trochę czasu, ale dało się i gra pięknie pozdrawiam kolegów Marcin
Z niecierpliwością oczekuje. Porównam z moją metodą i może zabiorę się na odwagę i podzielę się z szanownym gremium. Tym bardziej że w kolejce czeka na swoją kolej jeszcze kilka wspaniałych egzemplarzy radiowego majstersztyku minionej epoki. Dziękuję za odpowiedź. Marcin
Karioka to siostra Bolero. Była w niej głowica DEA, czy też starsza blaszanka? Ta druga zupełnie niepotrzebnie wzbudza strach zawartym w niej pająkiem pętakiem, w rzeczywistości udaje się uzyskać dostęp do cewek, aby np. sporządzić nowe na cienkościennych karkasach, lub dosztukować mosiężne końcówki rdzeni.
Kiedyś wpadła w moje ręce muzyczna szafa Viola. Ta z adapterem. Po usunięciu efektów bankietów potomków Mikiego (tego z filmów rysunkowych) wziąłem się za powolne uruchamianie. Udało się. Odbiornik zagrał, ale powstał problem z głowicą UKF, bo lampa w niej pracująca (ECC85) była rozbita. Nie miałem oryginału i próbnie wsadziłem PCC88 wyciągniętą kiedyś z przełącznika kanałów. Układ elektrod ten sam, tylko nieco inne napięcie żarzenia (PCC88 - 7,6V 0,3A, ECC85 - 6,3V 435mA). Ku mojemu zaskoczeniu zadziałało. Może powojuję z przestrojeniem na wyższy UKF. Dziękuję za podsunięcie sposobu.
Zgłaszam się ze sprostowaniem. "Moja" metoda polegała na sklejeniu nowych, nadzwyczaj cienkościennych karkasów z papieru (wypróbowałem w tej roli papier do drukarek, oczywiście może być częściowo zadrukowany). Cewka heterodyny liczy 3 warstwy papieru, obwodu w.cz. - tylko 2; dodatkowo oszlifowowywałem je drobnym pilnikiem. Uzwajałem je srebrzanka 1mm pozyskaną ze starych cewek. Oczywiście srebrzanka zapaprana cyną podczas próby "przestrajania" metodą zwierania zwojów nie nadaje się już do ponownego wykorzystania, dlatego w pełni popieram negatynwą opinię o takiej operacji. Intuicja podpowiada mi że największy zakres zmian indukcyjności uzyskuje się wtedy gdy długość cewki równa jest skokowi rdzenia (15mm). Autorem pomysłu z wykorzystaniem plastikowych słomek do napojów był uzwajanych taśmą miedzianą natomiast Kol. JasiuSz, niestety jak sam przyznał - ich zapas dawno już mu się wyczerpał. Równie istotne jak zapewnienie należytego zakresu zmian indukcyjności wariometru jest zapobieżenie drganiom relaksacyjnym (superreakcji) często występującej przy wyższych częstotliwościach zakresu CCIR. Stąd wzięły się mity o rzekomej niemożności przestrojenia głowic DEA na pełen zakres CCIR, co kładziono na karb złych jakoby właściwości rezonansowych ferrytu a nawet... lampy ECC85(!). Superreakcji zapobiega się przez osłabienie dodatniego sprzężenia zwrotnego w heterodynie. W tym celu kondensator zamiast C112 - 22-pF (na schemacie pokazanym od 11 minuty) należy wstawić kondensator 10pF zamiast C116 natomiast - kondensator 15pF Analogicznie należy postąpić z głowicą w najnowszej wersji, gdzie C116 nie występuje, natomiast C112 ma 27pF. Kondensatory mostka heterodyny wymieniam z 2 x 15pF na 2 x 10pF, natomiast z głowicą w nowszej wersji gdzie C108 ma 10pF a C109 - 12pF udawało się pokryć cały zakres bez ich wymiany. Niewykluczone że i z kondensatorami 2x15pF byłoby to możliwe (np. pod warunkiem wykonania karkasów o jeszcze cieńszych ściankach) - trzeba będzie to jeszcze sprawdzić. Współczesne kondensatory z przypadkowego źródła często są powodem pływania głowicy podczas nagrzewania się. Co do oryginalnego obwodu antenowego - jestem bardzo sceptyczny. Mimo że jest on szerokopasmowy, to przestrojenie go na środek zakresu CCIR jest bardzo wskazane. Ale wskutek wykonania g w formie obwodu drukowanego trudno wskazać sensowną metodę. Ścieżki są nadzwyczaj wąskie więc spodziewam się marnej jego dobroci jeszcze przed obciążeniem go lampą i anteną. Stąd duże straty sygnału na samym wejściu i w konsekwencji niepotrzebna szumy. Lepiej rokuje bifilarny transformator powietrzny nawijany normalnym drutem DNE. W pierwszych egzemplarzach jakie przestroiłem (od razu na pełny względnie prawie pełny zakres) stosowałem konfigurację wspólnej siatki (co znacząco upraszczało obwód wejściowy i zmniejszało pojemność wyjściową wzmacniacza ponieważ wypadał kondensator neutralizacyjny mający aż 7pF) potem jednak przekonałem się że można zachować układ o podstawie pośredniej, ale z jednakowymi pojemnościami w dzielniku wejściowym (np. 2 x 12pF). Kondensator neutralizacyjny ma wówczas tylko 2,2pF. Podobnie była rozwiązana blaszana głowica od Bolero (i jej philipsowski pierwowzór) które również dały się przestroić z pełnym powodzeniem metodą wymiany karkasów. Kończąc - klejenie nowych karkasów wcale nie jest takie pracochłonne, krytyczny jest wybór momentu zdjęcia rurki z szablonu (tutaj wiertła 5mm) zanim zdąży się do niego przykleić na amen. Potem należy przemyć wiertło acetonem z resztek kleju i ponownie założyć rurkę aby nie zdeformowała się w końcowej fazie twardnienia. W zamian za to nie trzeba nic grzebać przy krzywce celem powiększenia jej skoku (na czym na dłuższą metę cierpi sprężyna kasująca luzy, narażona na trwałe odkształcenia) ani też operować przy kruchym i łupliwym ferrycie. Z pomysłem zastąpienie rdzenia ferrytowo metalowym spotkałem się zresztą już wcześniej, jednak jego autor skarżył się na zanik drgań w górnym krańcu zakresu. O ile faktycznym tego powodem nie była superreakcja - to wcale mnie to nie zdziwiło. Wszak cewki głowicy DEA (i blaszanki z Bolera) mają wokół siebie nadzwyczaj mało swobodnej przestrzeni wewnątrz ekranu, a tu jeszcze metalowy rdzeń wypiera powietrze także z jego wnętrza. Inaczej jest choćby w głowicy Calypso, gdzie są rdzenie metalowe, ale ekranów ciasno obejmujących cewki nie ma. Najpewniej głowice przestrajane przedstawioną tu metodą działają dzięki temu że zachowany został choćby kawałek ferrytu. Tomek Janiszewski
Serdecznie dziękuję za bardzo wyczerpujące i dokładne przedstawienie swojej metody. Dziękuję za kolejne pomysły dotyczące udoskonaleń i innych zmian w głowicy. Zapraszam też na drugą część prezentacji - już niedługo. Jak też no kolejne spotkanie z cyklu Radiowe Pogaduchy, nic tak nie pomaga jak rzeczowa dyskusja i inspiracja pomysłami innych.
Zauważyłem jeszcze merytoryczny błąd w artykule p. Szymańskiego, choć nie związany z przestrajaniem. Na ostatniej stronie, tej z portretem Autora (uwidocznionej w niniejszym filmiku w 25 minucie) mowa jest o "łukowato wygiętym odcinku drutu 1mm" mającym stanowić obwód wtórny filtru p.cz. Otóż nie jest to obwód wtórny, lecz tylko szczątkowa indukcyjność sprzęgająca pierwotny obwód p.cz. w głowicy z obwodem wtórnym usytuowanym poza nią. Kondensator 100pF służy tu nie jako pojemność w tym obwodzie, tylko dla dokładniejszego filtrowania sygnałów w.cz (zwłaszcza heterodyny) na wyjściu mieszacza. Jest to istotne zwłaszcza wówczas gdy chce się wykorzystać przestrojoną głowicę w lampowym odbiorniku UKF własnej konstrukcji. Pierwsza lampa wzmacniacza p.cz. powinna być sprzężona z głowicą za pośrednictwem obwodu p.cz. typu "L". Bezpośrednie połączenie wyjścia głowicy z lampą sprawiłoby że sygnał p.cz. będzie niemal 100 razy słabszy.
Ooooo, czekam cierpliwie. Temat bardzo interesujący. Na forum trioda był śmiałek co to zrobił. Jazda bez trzymanki. Czy tutaj będzie tak samo? Czekam cierpliwie. Subik jest więc leci łapka.
Był i już go tam więcej nie będzie bowiem został zbanowany za obnażenie rażących braków wiedzy u takiego jednego "Mierniczego" co to szczycił się że przed laty rzucił studia aby założyć firmę audiofilską/.
Temat super ciekawy i na pewno wiele osób czekało na taki materiał. Ciekawy jestem jak wygląda współbieżność strojenia obwodów wzmacniacza w.cz. i heterodyny przy takich zespolonych rdzeniach. Pozdrawiam serdecznie.
@@Radiowe_Pogaduchy wszystko zależy od tego co chcemy osiągnąć. Do samego przestrojenia radia w pojęciu ogólnym wystarczy tylko ustawienie nowego zakresu przestrajania heterodyny, ale żeby osiągnąć właściwą czułość głowicy, to musimy jednak właściwie dostroić również wzmacniacz w.cz., włącznie ze współbieżnością zestrojenia. Wystarczy przeprowadzić takie małe praktyczne doświadczenie, chociaż w "lampowcu" trudno to pokazać, ale już w radyjku tranzystorowym jak najbardziej, bo wystarczy np. w ogóle odłączyć wzmacniacz w.cz. i podłączyć antenę na wejście mieszacza i radyjko będzie całkiem dobrze odbierało wiele stacji. Trudno jest to jednak nazwać fachowym przestrojeniem. W wielu filmach na YT po przestrojeniu głowicy prezentowany jest test odbioru stacji radiowych z podłączoną anteną, ale ja ciekawy jestem ile tych stacji radyjko odbierze bez podłączonej anteny, co pokazuję w swoich filmach. Szkoda, że nie pokazano w szczegółach pomiaru obwodów wejściowych, gdyż generalnie jest to temat mało omawiany, a jednocześnie bardzo ważny, a przedstawiona charakterystyka z pomiarów wygląda rewelacyjne, aż wręcz niewiarygodnie. W każdym bądź razie z niecierpliwością czekam na kolejny odcinek w temacie, gdyż przynajmniej dla mnie jest to YouTubowy rodzynek :) Pozdrawiam.
Nie zapominaj że istnieje jeszcze jeden stopień swobody w drodze do uzyskania współbieżności. Rdzenie poruszane są za pośrednictwem drucianych cięgieł wlutowanych w płytkę nośną. Ustawiając ich wzajemne położenie można zbliżyś się do celu, tym bardziej że po skróceniu długości nawoju cewek i tak konieczne jest ustawienie rdzeni na nowo, aby sięgały głębiej.
@@Radiotechnika-Z.Ch. Historia zna i bardziej kuriozalne przypadki ;-D Np. "przestrojenie" radia Lena w drodze... zwarcia paddinga w obwodzie heterodyny, co oczywiście mogło tylko obniżyć częstotliwość generowaną zamiast ją zwiększyć. Mimo to uzyskało się "rewelacyjny" odbiór nowego pasma UKF, i tylko zdziwienie dlaczego stacje mieszczą się w całości na niewiele ponad połowie wycinka skali. Nie sposób tego wytłumaczyć inaczej niż tylko odbiorem z wykorzystaniem drugiej harmonicznej heterodyny, a więc na nieliniowości trzeciego rzędu. Gdy ma się elementarne pojęcie na temat zasady działania odbiornika i rozumie się na czym polega procedura przestrajania (a nie tylko potrafi się naśladować kto co zrobił lepiej lub gorzej wylutowując ten czy inny kondensator) to takich błędów wię nie popełni.
@@Radiotechnika-Z.Ch. Dziękuje za jak to się mówi "feedback". Przyznam się, że do tego przemierzenia charakterystyk obwodów i samego wzmacniacza w.cz. Mam nadzieję, że uda mi sie opanowac właściwy sposób pomiarów i rozumne wyciągnięcie wniosków. temat przestrojenei zdecydowanie nie jest zamknięty. Pozdrawiam,
Witam Pana serdecznie posiadam od niedawna amplituner grundig r 45 i postanowiłem zrobić pomiary i ewentualną wymianę kondensatorów elektrolityczny które będą tego wymagały po za dopuszczalnymi parametrami i chciałem dopytać jako doświadczonego fachowca, jakie kondensatory powinienem zastosować pod względem jakości i zastosowania w torach radio am,fm i torze audio za fachową odpowiedz z góry bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam.
Oj, to bardzo złożone zagadnienie. Jedni wymieniają wszystkie, inni starają się zachować możliwie dużo oryginalnych. Ja opieram się o diagnozę (sprawdzenie pojemności i ESR) i to dla tych kluczowych kondensatorów. Małe pojemności (do 10uF) staram się wymieniać na poliestrowe. Co do marki i ich jakości - proszą przeglądnąć inne fora. I to raczej te zajmujące się naprawą sprzętu elektronicznego, a nie audiofilską oceną sprzetu czy komponentów.
Bardzo jestem ciekawy czy zamiast toczenia prętów mosiężnych do rdzeni , kombinowania z rurkami, można użyć resztek rurek z anteny teleskopowej? Pozdrawiam
Zadałem to pytanie bo interesuje mnie czy grubość ścianek rurki ma wpływ na właściwości takiego rdzenia, i jaka jest różnica między litym prętem a rurką. Oczywiście jeżeli mówimy o rurkach z anteny teleskopowej, to z normalnych anten a nie chińskich wynalazków. Pozdrawiam
Grubość ścianek rurek przy tak wysokich częstotliwościach nie ma znaczenia, narobisz się jednak od pyty przy usuwaniu powłoki niklowej lub chromowej z zewnętrznej powierzchni. Będzie to konieczne z uwagi na rezystywność obu tych metali, znacznie większej od tej jaką cechuje się miedź lub aluminium, a w przypadku niklu także ze względu na jego ferromagnetyczność, która w takim wypadku wniesie głównie dodatkowe straty.
Przestrojenie to raz, a dwa to to, że tak stare radia na ogół mają też rozstrojoną p.cz. i demodulator. Często nawet przy silnym sygnale ciężko się wstroić w stację, bo na środku gdzie powinno być "zero" zwykle dźwięk jakoś dziwnie ucieka. "Klocki dzierżoniowskie" z lat 70-tych typu "Jubilat" też mają tę przypadłość.
@@Radiowe_Pogaduchy Jest też taki problem, że w niektórych przestrajanych głowicach pływa częstotliwość heterodyny, ale na fabrycznym układzie była stabilna. Od czego to zależy?
@@kaem3 Stablność częstotliwości heterodyny to spore wyzwanie. Konstruktorzy z ELWRO zrobili naprawdę kawał dobrej roboty. W praktycze każdy element, który poddany jest działaniu ciepłą zmienia swoje parametry w finalnie częstotliwośc generatora. Zmiana pojemności kondensatorów czy indukcyjności cewek udawało się w pewnym stopniu kompensować. Z praktyki moge potwierdzić, że jeśli głowica znacząco to w większości przypadków odpowiada za to lampa ECC85. Muszę sprawdzić stabilność termiczną oryginalnej i przestrojonej głowicy.
Czas najwyższy wyzbyć się lęków przed strojeniem toru p.cz. FM, w tym detektora stosunkowego, zaszczepionych przez liczne publikacje na łamach RiK czy też MT w latach 70-tych i 60-tych. Gdy się nie ma wobulatora - można zestroić radio na słuch, strojąc obwód dyskryminatora na minimum zniekształceń a pozostałe - na maksimum siły sygnału. Zapewne nie będzie to tak dokładne zestrojenie jak na profesjonalnym sprzęcie, ale w jego wyniku radio nie będzie już drażnić słuchu rzężeniem rozstrojonego toru p.cz. Chyba że detektor stosunkowy jest niesymetryczny (tak z reguły było w radiach lampowych wykorzystujących do tego celu lampę EABC80 a kondensator elektrolityczny wysechł. Trzeba i jego sprawdzić i dopiero potem stroić.
@@kaem3 Zwykle jest to skutek wyboru niewłaściwych kondensatorów do mostka heterodyny. Albo poluzowania zwojów przewiniętej cewki. Można unieruchomić je klejem.
Panie Wojtku w mojej karioce stosowałem tą metodę lecz nie udało mi się uzyskać całego pokrycia pasma oraz wystarczającej czułości. Być może dołożyłem zbyt mało starania.
Głowicy nie przerabia się na stereo. Przerabia się radio (oczywiście po uprzednim przestrojeniu głowicy) poprzez wstawienie dekodera i uzupełnienie wzmacniacza audio o drugi kanał, lub dołączenie zewnętrznego wzmacniacza stereo. Mniej ambitni zadowolą się dekoderem scalonym (najpewniej z PLL), inni natomiast mogą się pokusić o zbudowanie dekodera lampowego z obwodami rezonansowymi na 19kHz oraz 38kHz. Przykładowa, sprawdzona konfiguracja: EF80 jako wtórnik dla sygnału MPX oraz wzmacniacz selektywny pilota, ECC81 (albo 85) w połączeniu równoległym sterowana przeciwsobnie jako podwajacz częstotliwosci 19/38kHz, dwie lampy EAA91 jako zrównoważony demultiplekser. Naprawdę działa!
Mam duże wątpliwości co doboru pojemności siatkowego obwodu rezonansowego - ni jak mi się obliczenia nie pokrywają z zaleceniami wcześniejszych eksperymentatorów. Temat to weryfikacji.
Panie Wojciechu, było mi bardzo miło, gdy zobaczyłem, że wśród zebranych sposobów czy też prób przestrajania głowic UKF ELWRO, znalazła się również moja pionierska metoda. Absolutnie nie mam co do tego żadnych zastrzeżeń. Ale zrobiło mi się "trochę" przykro, kiedy została ona oceniona jako "trochę barbarzyńska". Uważam że barbarzyńską byłaby wtedy, gdybym dokonał nieodwracalnych zmian. W każdej chwili można wrócić do punktu wyjścia. Blisko 13 lat temu, mało kto myślał o przestrajaniu zakresu UKF w odbiornikach lampowych, a o serwisie który by się tego podjął, można było pomarzyć. Czytałem na forach o problemach mechaników-elektroników i radioamatorów, z przestrajaniem tych głowic. Próby niekiedy kończyły się niepowodzeniem, a śmiem podejrzewać, że w niektórych przypadkach nawet poważnym uszkodzeniem. Niektórzy nawet zamierzali adaptować w miejsce głowicy DEA, głowicę pozyskaną z jakiegoś zachodniego odbiornika. Ja miałem tylko jedną i dlatego nie chciałem zbytnio eksperymentować, by nie doprowadzić do barbarzyństwa właśnie. Nie mając dużego doświadczenia, żadnych schematów, ani aparatury pomiarowej, z obawą ale podjąłem się próby zrobienia czegokolwiek, dysponując jedynie najprostszymi narzędziami i intuicją. Okazało się, że można uzyskać odbiór, choć przyznaję - w sposób amatorski, wręcz laicki. Metoda ta, pomogła jednak kilku osobom, które nie czuły się na siłach by robić cokolwiek w tej głowicy. Po latach i tak niektórzy uciekali się do wysłania głowicy do kogoś, kto oferował jej przebudowę i uzyskanie pełnego pasma CCIR. Sądzę, że dzięki moim działaniom, mimo iż obecnie ocenianym jako dalece niestosowne, wiele odbiorników uniknęło całkowitej degradacji, bo najzwyczajniej przestały być zupełnie bezużyteczne. Teraz dzięki Panu, będą miały drugą szansę.
Życzę powodzenia i udanej prezentacji. Mam nadzieję, że pomoże ona przerwać milczenie zakresu UKF, wielu wciąż jeszcze nieczynnych radioodbiorników, wyposażonych w w/w głowice.
Z wyrazami szacunku Arkadiusz ARQ.
Pozostaje mi przeprosić za tą dosyć dosadną ocenę. Oczywiście z perspektywy obecnej wiedzy i doświadczeń. Przyznaję, że metoda ze zwieraniem zwojów skutecznie uratowała wiele odbiorników i za to wielkie podziękowania. Może się okazać, że to ta przedstawiona przez mnie winna być oceniona właśnie jako barbarzyńska - bo wymaga niedwracalnej modyfikacji rdzeni. Dziękuję za słowo uprzejmej krytyki i rad będę poznać opinie (nawet najbardziej krytyczne) co do przedstawionej metody. Nie myli się tylko ten co nic nie robi. Pozdrawiam.
Dziękuję za miłe słowa i wyrazy uznania. Jest mi niezmiernie miło i oczywiście przeprosiny przyjmuję :) Proszę w żadnym wypadku nie przypisywać sobie "barbarzyństwa". Dla Pana - z pewnością dobrego fachowca i pasjonata - bo tylko ktoś taki podejmuje temat przestrajania trudnych w okiełznaniu lampowych głowic UKF, to byłoby jeszcze bardziej krzywdzące. To słowo zbyt dużego kalibru, w odniesieniu do tego co trzeba zrobić, by osiągnąć cel. Celem jest opracowanie jedynie słusznej metody i eliminacja błędów, które nie jednemu spędzały sen z oczu. Nie ukrywam, jestem ciekaw Pańskiego opracowania i całym sercem życzę powodzenia!
Raz jeszcze ogromnie dziękuję za bardzo uprzejme potraktowanie mojej osoby. Mimochodem poruszyliśmy jeszcze jedno bardzo ważne zagadnienie. Mianowicie nasza korespondencja będzie dobrym przykładem, jak należy rozmawiać w internecie - bez mowy nienawiści.
Cieszę się, że jesteśmy jednego zdania. Tak na marginesie - drobną poprawkę edycyjną wprowadziłem i to co stało przyczynką tej korespondencji zostało wyeliminowane. Chociaż może algorytmy YT nie cieszą się. Zapraszam do aktywnego udziału w kolejnych Pogaduchach.
Dziękuję za zaproszenie, zostaję z Państwa kanałem :)
@@wojciechtaras Zwieranie części zwojów na czynnych cewkach jest wysoce niewskazane także i dlatego, że zwarte zwoje obniżają dobroć tak spreparowanych cewek (co prawda być może pozwoliło to niejako ubocznie uniknąć problemów z supereakcją) przede wszystkim jednak dlatego że nieruchome zwarte zwoje niwelują częściowo przestrajający wpływ ruchomego rdzenia ferrytowego. Łatwo się o tym przekonać wyjmując cewki z ekranu głowicy DEA. Bez tego ekranu indukcyjność cewki wywołana przesuwaniem rdzenia zmienia się tak mocno że można sięzupełnie nie spodziewać problemów z pokryciem pełnego pasma, a jednak po wstawieniu cewki z powrotem w ekran okazuje się że wiele do tego brakuje. Już mniejszym złem byłoby odwinięcie nadmiarowych zwojów i obcięcie srebrzanki: zapaprany cyną odcinek i tak nie da się już ponownie wykorzystać.
Panie Wojtku - szok, świetny i bardzo ciekawy odcinek. Pokazał Pana podejście do tematu.
Dokładne, precyzyjne i metodyczne.
Gratulacje.
Za tydzień część druga - krok po kroku.
Witam wszystkich bardzo ciekawy i pomocny materiał pozdrawiam pana prowadzacego
Cieszymy się - proszę korzystać.
Chylę czoło . To genialny pomysł . Dziękuję i Pozdrawiam
Da sie, jakos to ogarnalem choc nie do konca bo braklo czasu ale tam jest problem z samowzbudzaniem co da sie też opanowac. Pozdroo
Świetny materiał, dzięuję.
Witam kolegów, w zeszłym roku udało mi się przestroić głowicę UKF radia Karioka. Zajęło mi to trochę czasu, ale dało się i gra pięknie pozdrawiam kolegów Marcin
Z niecierpliwością oczekuje. Porównam z moją metodą i może zabiorę się na odwagę i podzielę się z szanownym gremium. Tym bardziej że w kolejce czeka na swoją kolej jeszcze kilka wspaniałych egzemplarzy radiowego majstersztyku minionej epoki. Dziękuję za odpowiedź. Marcin
Karioka to siostra Bolero. Była w niej głowica DEA, czy też starsza blaszanka? Ta druga zupełnie niepotrzebnie wzbudza strach zawartym w niej pająkiem pętakiem, w rzeczywistości udaje się uzyskać dostęp do cewek, aby np. sporządzić nowe na cienkościennych karkasach, lub dosztukować mosiężne końcówki rdzeni.
W jaki sposób udało się Panu ją przestroić? Jest to głowica z ZRK czy Elwro?
Coś czego szukam.
Świetny materiał
Dobry materiał Wojciechu Ryszard
Kiedyś wpadła w moje ręce muzyczna szafa Viola. Ta z adapterem. Po usunięciu efektów bankietów potomków Mikiego (tego z filmów rysunkowych) wziąłem się za powolne uruchamianie. Udało się. Odbiornik zagrał, ale powstał problem z głowicą UKF, bo lampa w niej pracująca (ECC85) była rozbita. Nie miałem oryginału i próbnie wsadziłem PCC88 wyciągniętą kiedyś z przełącznika kanałów. Układ elektrod ten sam, tylko nieco inne napięcie żarzenia (PCC88 - 7,6V 0,3A, ECC85 - 6,3V 435mA). Ku mojemu zaskoczeniu zadziałało.
Może powojuję z przestrojeniem na wyższy UKF.
Dziękuję za podsunięcie sposobu.
PCC88 podobno działa nawet lepiej.
PCC88 ma napięcie żarzenia ok. 6V. Powinna być lampa E88CC ze względu na większe maksymalnie napięcie anodowe.
@@Slawek_EU07 Katalog podaje, że PCC88 ma napięcie żarzenia 7,6V i natężenie prądu żarzenia 300mA.
Zgłaszam się ze sprostowaniem. "Moja" metoda polegała na sklejeniu nowych, nadzwyczaj cienkościennych karkasów z papieru (wypróbowałem w tej roli papier do drukarek, oczywiście może być częściowo zadrukowany). Cewka heterodyny liczy 3 warstwy papieru, obwodu w.cz. - tylko 2; dodatkowo oszlifowowywałem je drobnym pilnikiem. Uzwajałem je srebrzanka 1mm pozyskaną ze starych cewek. Oczywiście srebrzanka zapaprana cyną podczas próby "przestrajania" metodą zwierania zwojów nie nadaje się już do ponownego wykorzystania, dlatego w pełni popieram negatynwą opinię o takiej operacji. Intuicja podpowiada mi że największy zakres zmian indukcyjności uzyskuje się wtedy gdy długość cewki równa jest skokowi rdzenia (15mm). Autorem pomysłu z wykorzystaniem plastikowych słomek do napojów był uzwajanych taśmą miedzianą natomiast Kol. JasiuSz, niestety jak sam przyznał - ich zapas dawno już mu się wyczerpał.
Równie istotne jak zapewnienie należytego zakresu zmian indukcyjności wariometru jest zapobieżenie drganiom relaksacyjnym (superreakcji) często występującej przy wyższych częstotliwościach zakresu CCIR. Stąd wzięły się mity o rzekomej niemożności przestrojenia głowic DEA na pełen zakres CCIR, co kładziono na karb złych jakoby właściwości rezonansowych ferrytu a nawet... lampy ECC85(!). Superreakcji zapobiega się przez osłabienie dodatniego sprzężenia zwrotnego w heterodynie. W tym celu kondensator zamiast C112 - 22-pF (na schemacie pokazanym od 11 minuty) należy wstawić kondensator 10pF zamiast C116 natomiast - kondensator 15pF Analogicznie należy postąpić z głowicą w najnowszej wersji, gdzie C116 nie występuje, natomiast C112 ma 27pF.
Kondensatory mostka heterodyny wymieniam z 2 x 15pF na 2 x 10pF, natomiast z głowicą w nowszej wersji gdzie C108 ma 10pF a C109 - 12pF udawało się pokryć cały zakres bez ich wymiany. Niewykluczone że i z kondensatorami 2x15pF byłoby to możliwe (np. pod warunkiem wykonania karkasów o jeszcze cieńszych ściankach) - trzeba będzie to jeszcze sprawdzić. Współczesne kondensatory z przypadkowego źródła często są powodem pływania głowicy podczas nagrzewania się.
Co do oryginalnego obwodu antenowego - jestem bardzo sceptyczny. Mimo że jest on szerokopasmowy, to przestrojenie go na środek zakresu CCIR jest bardzo wskazane. Ale wskutek wykonania g w formie obwodu drukowanego trudno wskazać sensowną metodę. Ścieżki są nadzwyczaj wąskie więc spodziewam się marnej jego dobroci jeszcze przed obciążeniem go lampą i anteną. Stąd duże straty sygnału na samym wejściu i w konsekwencji niepotrzebna szumy. Lepiej rokuje bifilarny transformator powietrzny nawijany normalnym drutem DNE. W pierwszych egzemplarzach jakie przestroiłem (od razu na pełny względnie prawie pełny zakres) stosowałem konfigurację wspólnej siatki (co znacząco upraszczało obwód wejściowy i zmniejszało pojemność wyjściową wzmacniacza ponieważ wypadał kondensator neutralizacyjny mający aż 7pF) potem jednak przekonałem się że można zachować układ o podstawie pośredniej, ale z jednakowymi pojemnościami w dzielniku wejściowym (np. 2 x 12pF). Kondensator neutralizacyjny ma wówczas tylko 2,2pF. Podobnie była rozwiązana blaszana głowica od Bolero (i jej philipsowski pierwowzór) które również dały się przestroić z pełnym powodzeniem metodą wymiany karkasów.
Kończąc - klejenie nowych karkasów wcale nie jest takie pracochłonne, krytyczny jest wybór momentu zdjęcia rurki z szablonu (tutaj wiertła 5mm) zanim zdąży się do niego przykleić na amen. Potem należy przemyć wiertło acetonem z resztek kleju i ponownie założyć rurkę aby nie zdeformowała się w końcowej fazie twardnienia. W zamian za to nie trzeba nic grzebać przy krzywce celem powiększenia jej skoku (na czym na dłuższą metę cierpi sprężyna kasująca luzy, narażona na trwałe odkształcenia) ani też operować przy kruchym i łupliwym ferrycie. Z pomysłem zastąpienie rdzenia ferrytowo metalowym spotkałem się zresztą już wcześniej, jednak jego autor skarżył się na zanik drgań w górnym krańcu zakresu. O ile faktycznym tego powodem nie była superreakcja - to wcale mnie to nie zdziwiło. Wszak cewki głowicy DEA (i blaszanki z Bolera) mają wokół siebie nadzwyczaj mało swobodnej przestrzeni wewnątrz ekranu, a tu jeszcze metalowy rdzeń wypiera powietrze także z jego wnętrza. Inaczej jest choćby w głowicy Calypso, gdzie są rdzenie metalowe, ale ekranów ciasno obejmujących cewki nie ma. Najpewniej głowice przestrajane przedstawioną tu metodą działają dzięki temu że zachowany został choćby kawałek ferrytu.
Tomek Janiszewski
Serdecznie dziękuję za bardzo wyczerpujące i dokładne przedstawienie swojej metody. Dziękuję za kolejne pomysły dotyczące udoskonaleń i innych zmian w głowicy. Zapraszam też na drugą część prezentacji - już niedługo. Jak też no kolejne spotkanie z cyklu Radiowe Pogaduchy, nic tak nie pomaga jak rzeczowa dyskusja i inspiracja pomysłami innych.
Dziękuję za link do spotkania!
Będziemy się także zrobić transmisję do UA-cam
Piękna sprawa! Będę za miesiąc!
Zapraszam. Ale już za tydzień - będzie spotkanie na Zoomie i (jak się uda ) live na UA-cam
Nie mogę się doczekać
Za tydzień na Radiowych Pogaduchach - już zapaszam.
Zauważyłem jeszcze merytoryczny błąd w artykule p. Szymańskiego, choć nie związany z przestrajaniem. Na ostatniej stronie, tej z portretem Autora (uwidocznionej w niniejszym filmiku w 25 minucie) mowa jest o "łukowato wygiętym odcinku drutu 1mm" mającym stanowić obwód wtórny filtru p.cz. Otóż nie jest to obwód wtórny, lecz tylko szczątkowa indukcyjność sprzęgająca pierwotny obwód p.cz. w głowicy z obwodem wtórnym usytuowanym poza nią. Kondensator 100pF służy tu nie jako pojemność w tym obwodzie, tylko dla dokładniejszego filtrowania sygnałów w.cz (zwłaszcza heterodyny) na wyjściu mieszacza. Jest to istotne zwłaszcza wówczas gdy chce się wykorzystać przestrojoną głowicę w lampowym odbiorniku UKF własnej konstrukcji. Pierwsza lampa wzmacniacza p.cz. powinna być sprzężona z głowicą za pośrednictwem obwodu p.cz. typu "L". Bezpośrednie połączenie wyjścia głowicy z lampą sprawiłoby że sygnał p.cz. będzie niemal 100 razy słabszy.
Po zapowiedzi wnioskuję że się da :)
Ooooo, czekam cierpliwie. Temat bardzo interesujący.
Na forum trioda był śmiałek co to zrobił. Jazda bez trzymanki.
Czy tutaj będzie tak samo?
Czekam cierpliwie.
Subik jest więc leci łapka.
Za tydzień na Radiowych Pogaduchach - instrukcja krok po kroku. Już dziś zapraszam.
Dziękuję będę na 100%
Był i już go tam więcej nie będzie bowiem został zbanowany za obnażenie rażących braków wiedzy u takiego jednego "Mierniczego" co to szczycił się że przed laty rzucił studia aby założyć firmę audiofilską/.
@@tomjani1 Tego nie wiedziałem. Dla mnie istotne jest to że głowica ELWRO opanowana.
Zupełnie nowa jakość.
Pozdrawiam serdecznie.
Temat super ciekawy i na pewno wiele osób czekało na taki materiał. Ciekawy jestem jak wygląda współbieżność strojenia obwodów wzmacniacza w.cz. i heterodyny przy takich zespolonych rdzeniach. Pozdrawiam serdecznie.
To mnie też bardzo trapiło. Ale w praktyce okazało się nie tak znaczące.
@@Radiowe_Pogaduchy wszystko zależy od tego co chcemy osiągnąć. Do samego przestrojenia radia w pojęciu ogólnym wystarczy tylko ustawienie nowego zakresu przestrajania heterodyny, ale żeby osiągnąć właściwą czułość głowicy, to musimy jednak właściwie dostroić również wzmacniacz w.cz., włącznie ze współbieżnością zestrojenia. Wystarczy przeprowadzić takie małe praktyczne doświadczenie, chociaż w "lampowcu" trudno to pokazać, ale już w radyjku tranzystorowym jak najbardziej, bo wystarczy np. w ogóle odłączyć wzmacniacz w.cz. i podłączyć antenę na wejście mieszacza i radyjko będzie całkiem dobrze odbierało wiele stacji. Trudno jest to jednak nazwać fachowym przestrojeniem. W wielu filmach na YT po przestrojeniu głowicy prezentowany jest test odbioru stacji radiowych z podłączoną anteną, ale ja ciekawy jestem ile tych stacji radyjko odbierze bez podłączonej anteny, co pokazuję w swoich filmach.
Szkoda, że nie pokazano w szczegółach pomiaru obwodów wejściowych, gdyż generalnie jest to temat mało omawiany, a jednocześnie bardzo ważny, a przedstawiona charakterystyka z pomiarów wygląda rewelacyjne, aż wręcz niewiarygodnie. W każdym bądź razie z niecierpliwością czekam na kolejny odcinek w temacie, gdyż przynajmniej dla mnie jest to YouTubowy rodzynek :) Pozdrawiam.
Nie zapominaj że istnieje jeszcze jeden stopień swobody w drodze do uzyskania współbieżności. Rdzenie poruszane są za pośrednictwem drucianych cięgieł wlutowanych w płytkę nośną. Ustawiając ich wzajemne położenie można zbliżyś się do celu, tym bardziej że po skróceniu długości nawoju cewek i tak konieczne jest ustawienie rdzeni na nowo, aby sięgały głębiej.
@@Radiotechnika-Z.Ch. Historia zna i bardziej kuriozalne przypadki ;-D Np. "przestrojenie" radia Lena w drodze... zwarcia paddinga w obwodzie heterodyny, co oczywiście mogło tylko obniżyć częstotliwość generowaną zamiast ją zwiększyć. Mimo to uzyskało się "rewelacyjny" odbiór nowego pasma UKF, i tylko zdziwienie dlaczego stacje mieszczą się w całości na niewiele ponad połowie wycinka skali. Nie sposób tego wytłumaczyć inaczej niż tylko odbiorem z wykorzystaniem drugiej harmonicznej heterodyny, a więc na nieliniowości trzeciego rzędu. Gdy ma się elementarne pojęcie na temat zasady działania odbiornika i rozumie się na czym polega procedura przestrajania (a nie tylko potrafi się naśladować kto co zrobił lepiej lub gorzej wylutowując ten czy inny kondensator) to takich błędów wię nie popełni.
@@Radiotechnika-Z.Ch. Dziękuje za jak to się mówi "feedback". Przyznam się, że do tego przemierzenia charakterystyk obwodów i samego wzmacniacza w.cz. Mam nadzieję, że uda mi sie opanowac właściwy sposób pomiarów i rozumne wyciągnięcie wniosków. temat przestrojenei zdecydowanie nie jest zamknięty. Pozdrawiam,
Witam Pana serdecznie posiadam od niedawna amplituner grundig r 45 i postanowiłem zrobić pomiary i ewentualną wymianę kondensatorów elektrolityczny które będą tego wymagały po za dopuszczalnymi parametrami i chciałem dopytać jako doświadczonego fachowca, jakie kondensatory powinienem zastosować pod względem jakości i zastosowania w torach radio am,fm i torze audio za fachową odpowiedz z góry bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam.
Oj, to bardzo złożone zagadnienie. Jedni wymieniają wszystkie, inni starają się zachować możliwie dużo oryginalnych. Ja opieram się o diagnozę (sprawdzenie pojemności i ESR) i to dla tych kluczowych kondensatorów. Małe pojemności (do 10uF) staram się wymieniać na poliestrowe. Co do marki i ich jakości - proszą przeglądnąć inne fora. I to raczej te zajmujące się naprawą sprzętu elektronicznego, a nie audiofilską oceną sprzetu czy komponentów.
Bardzo jestem ciekawy czy zamiast toczenia prętów mosiężnych do rdzeni , kombinowania z rurkami, można użyć resztek rurek z anteny teleskopowej?
Pozdrawiam
Można spróbować, o ile nie są wykonane ze stali. NIe mniej 4mm rurki mosiężne są dostępne i jest to sprawdzone rozwiązanie.
Zadałem to pytanie bo interesuje mnie czy grubość ścianek rurki ma wpływ na właściwości takiego rdzenia, i jaka jest różnica między litym prętem a rurką. Oczywiście jeżeli mówimy o rurkach z anteny teleskopowej, to z normalnych anten a nie chińskich wynalazków.
Pozdrawiam
Grubość ścianek rurek przy tak wysokich częstotliwościach nie ma znaczenia, narobisz się jednak od pyty przy usuwaniu powłoki niklowej lub chromowej z zewnętrznej powierzchni. Będzie to konieczne z uwagi na rezystywność obu tych metali, znacznie większej od tej jaką cechuje się miedź lub aluminium, a w przypadku niklu także ze względu na jego ferromagnetyczność, która w takim wypadku wniesie głównie dodatkowe straty.
Po polsku odmieniamy końcówki jednostek - czyli 220 woltów, nie: '220 wolt'. Wolt jest jak jest tylko jeden.
Megaherców też.
Oczywiśćie 🙂.Woltów, amperów, herców i wszystkich innych jednostków. Jednostek!
W Klawesynie DML-306 jest taka głowica UKF (Elwro). Ciekawy jestem, z jakiego miasta Pan pochodzi ?
Chyba pochodzenie nie ma tu znaczenia, ale jeśli pytają - Bukowina Tatrzańska
@@Radiowe_Pogaduchy Trochę daleko, po obejrzeniu materiału... . Czy wykonuje Pan też renowacje starego, lampowego sprzętu z Diory ?
Przestrojenie to raz, a dwa to to, że tak stare radia na ogół mają też rozstrojoną p.cz. i demodulator. Często nawet przy silnym sygnale ciężko się wstroić w stację, bo na środku gdzie powinno być "zero" zwykle dźwięk jakoś dziwnie ucieka. "Klocki dzierżoniowskie" z lat 70-tych typu "Jubilat" też mają tę przypadłość.
Strojenie p.cz. i detektora to jest tematyka mniej więcej opanowana. Ale może i jej warto będzie poświecić film lub dwa.
@@Radiowe_Pogaduchy Jest też taki problem, że w niektórych przestrajanych głowicach pływa częstotliwość heterodyny, ale na fabrycznym układzie była stabilna. Od czego to zależy?
@@kaem3 Stablność częstotliwości heterodyny to spore wyzwanie. Konstruktorzy z ELWRO zrobili naprawdę kawał dobrej roboty. W praktycze każdy element, który poddany jest działaniu ciepłą zmienia swoje parametry w finalnie częstotliwośc generatora. Zmiana pojemności kondensatorów czy indukcyjności cewek udawało się w pewnym stopniu kompensować. Z praktyki moge potwierdzić, że jeśli głowica znacząco to w większości przypadków odpowiada za to lampa ECC85. Muszę sprawdzić stabilność termiczną oryginalnej i przestrojonej głowicy.
Czas najwyższy wyzbyć się lęków przed strojeniem toru p.cz. FM, w tym detektora stosunkowego, zaszczepionych przez liczne publikacje na łamach RiK czy też MT w latach 70-tych i 60-tych. Gdy się nie ma wobulatora - można zestroić radio na słuch, strojąc obwód dyskryminatora na minimum zniekształceń a pozostałe - na maksimum siły sygnału. Zapewne nie będzie to tak dokładne zestrojenie jak na profesjonalnym sprzęcie, ale w jego wyniku radio nie będzie już drażnić słuchu rzężeniem rozstrojonego toru p.cz. Chyba że detektor stosunkowy jest niesymetryczny (tak z reguły było w radiach lampowych wykorzystujących do tego celu lampę EABC80 a kondensator elektrolityczny wysechł. Trzeba i jego sprawdzić i dopiero potem stroić.
@@kaem3 Zwykle jest to skutek wyboru niewłaściwych kondensatorów do mostka heterodyny. Albo poluzowania zwojów przewiniętej cewki. Można unieruchomić je klejem.
Panie Wojtku w mojej karioce stosowałem tą metodę lecz nie udało mi się uzyskać całego pokrycia pasma oraz wystarczającej czułości. Być może dołożyłem zbyt mało starania.
Za tydzień instrukcja - krok po kroku. Zapraszam.
Szkoda, że nie da rady przerobić jej na stereo. 😅
Nikt tak nie powiedział! Głowica to tylko pierwszy element.
Głowicy nie przerabia się na stereo. Przerabia się radio (oczywiście po uprzednim przestrojeniu głowicy) poprzez wstawienie dekodera i uzupełnienie wzmacniacza audio o drugi kanał, lub dołączenie zewnętrznego wzmacniacza stereo. Mniej ambitni zadowolą się dekoderem scalonym (najpewniej z PLL), inni natomiast mogą się pokusić o zbudowanie dekodera lampowego z obwodami rezonansowymi na 19kHz oraz 38kHz. Przykładowa, sprawdzona konfiguracja: EF80 jako wtórnik dla sygnału MPX oraz wzmacniacz selektywny pilota, ECC81 (albo 85) w połączeniu równoległym sterowana przeciwsobnie jako podwajacz częstotliwosci 19/38kHz, dwie lampy EAA91 jako zrównoważony demultiplekser. Naprawdę działa!
Trzeba jednak zauważyć że uzyskanie czułości jest dość trudne i wymaga eksperymentowania z kondensatorami wzmacniacza w.cz.
Mam duże wątpliwości co doboru pojemności siatkowego obwodu rezonansowego - ni jak mi się obliczenia nie pokrywają z zaleceniami wcześniejszych eksperymentatorów. Temat to weryfikacji.
Postaram się podać zmiany elementów jakich dokonałem w mojej głowicy, jak wrócę z pracy🙂