Cała Prawda o Produkcji Muzyki (Bez Kompresji...)
Вставка
- Опубліковано 8 вер 2023
- 👁 Kursy 0dB.pl: 0db.pl/kursy-warsztaty
👁 Subskrybuj 0dB.pl: bit.ly/sub0dBpl
👁 Instagram: / 0db.pl
👁 Facebook: / 0dbpl
👂 Podcast Spotify: spoti.fi/3akUMNv
👂 Podcast Apple: apple.co/3P5Ekzm
Opis odcinka:
Na czym polega różnica między dawnym nagrywaniem a współczesną produkcją? Czy użycie kompresji, korekcji i innych efektów jest obowiązkowe?
![Bass-reflex: SZCZERA PRAWDA [przystępnie i zrozumiale]](http://i.ytimg.com/vi/MDoZtM5MC80/mqdefault.jpg)
![Bass-reflex: SZCZERA PRAWDA [przystępnie i zrozumiale]](/img/tr.png)
Myślę sobie tak.. Kiedyś, aby tworzyć muzykę, człowiek musiał mieć jakieś spore umiejętności i muzyczny talent, wtedy dopiero był w stanie poświęcić wszystko, aby spróbować, zaryzykować stracić nawet dużo pieniędzy, bo wiedział, że nie jest w tym byle kim. Czyli niejako występowała pierwsza selekcja na artystów, którzy posiadali jakiś nawet spory geniusz. Beztalencia nie porywały się na takie wody i dobrze, że tak było, bo odbiorcy nie byli zalewani dziadostwem.
Dziś sytuacja jest diametralnie inna. Muzykę może już robić każdy, dosłownie. Nawet ktoś, kto nie ma wcale słuchu muzycznego. Po co? A to już nie wiem. W sumie, jeśli miałby chlać i ćpać, to już lepiej niech robi te 3 nuty na wokalu i trywialny podkład, który proponuje mu algorytm programu razem z tonacją, akordami i jakąś bezpłciową melodią. Tak to dziś w ogromnej większości wygląda niestety. Muzyka przestała pochodzić naprawdę z duszy i głowy artysty, a składa się z jakichś sztuczek, które tworzy sam program, sampli, których autor nigdy nie stworzył, zatem nijak ma się to do prawdziwego tworzenia muzyki od A do Z przez artystę. Dla mnie liczyła się zawsze wyłącznie kompozycja (nawet tekst zawsze ignorowałem i wolałem nie znać treści), każda nuta, akord i uderzenie, aby wszystko to było z głowy autora, który miał nad tym pełną władzę, a nie tylko zgadzał się na podsuwane propozycje czegoś lub kogoś. Wtedy taki ktoś potrafił mnie zachwycić swoim geniuszem im bardziej mnie zaskoczył pomysłem oraz bogactwem budowy całości. To było coś! Bo albo tworzymy coś uczciwie całkiem sami, albo oszukujemy. Nie ma innej opcji. Tworzenie "muzyki" z klocków, jakimi są bity i fragmenty od innych autorów oraz używanie "pomysłów" jakie generuje program, to porażka jak dla mnie. Traktuję to wyłącznie w kategoriach zabawy i żartu, ale z poważnym kompomowaniem i tworzeniem muzyki to ma bardzo niewiele wspólnego. Trochę to tak, jak gdyby pisać wiersz, składając go nie z własnych myśli, tylko sklejając fragmenty z różnych wierszy. No porażka jakaś.
Owszem można wszystko dla zabawy, ale wówczas nie ma się zupełnie czym chwalić. No bo czym? Tym, że poskładałem jakieś klocki w DAW? I pojęczałem wg tego, co mi jakiś program nakazał, zamiast wykrzesać coś z siebie samego? No tak, ale aby zrobić, to już trzeba mieć słuch i sporą muzykalność. Zatem przychodzą takim ludziom z pomocą tego typu sztuczki na ukrycie tych podstawowych braków.
Albo się to czuje w sobie i tworzy szczerze i uczciwie dla innych ludzi, albo lepiej dać sobie spokój i iść gotować autorskie zupy w restauracji, może będą znacznie ciekawsze.:)
To takie czasy pośrednie, ale przyjdą kiedyś takie, w których wszystko będzie mogła za człowieka zrobić AI, włącznie z genialną kompozycją, jeśli zrozumie ten algorytm, który mamy w mózgu, a którego sami wciąż nie rozumiemy. Kogo wówczas będziemy wielbić za kompozycję? Maszynę? Program? 😆 To będzie właśnie tragedia. Coś, co od zawsze było ściśle połączone z człowiekiem, taki jego drugi język do kontaktu z ludźmi poprzez nuty, harmonię i rytm, wyrażający tylko jego osobę, będzie już związane z nikim. Muzyka bez autora. 😳 Dlatego uważam, że nigdy nie powinno się pozwolić maszynie na produkowanie sztuki. Bo zacznie ona być, jak zwykły towar z fabryki w ilości hurtowej, bez żywego twórcy, bez autora, który chciał się podzielić sobą z ludzkością.. To kwestia czasu, kiedy tak będzie..
Wracając do początku, mamy zatem zalew dźwięków twórców bez słuchu i talentu, którymi co gorsza ludzie się karmią na potęgę i im to wystarcza, bo już przywykli. Poziom wymagań w odbiorcach strasznie spadł, co mnie bardzo zaskoczyło kiedyś, że taki proces nastąpił. Myślałem dawniej, że ludzie nie dadzą subie łatwo wydrzeć jakości i piękna. Niestety dali bez walki. Wrażliwość także siadła kompletnie. Ludzie przestali stawiać wymagania, jakie mieli dawniej wobec muzyki. Pewna epoka się skończyła, epoka pięknych, bogatych muzycznie kompozycji, które były pewnego rodzaju normą. Normą stał się przedszkolny chłam.
Ale być może przyjdzie znów taki czas, gdy głód się w ludziach odezwie, głód piękna w muzyce, jakie było dawniej. Bo to tak jakoś falami wraca zauważyłem, tylko musi minąć trochę czasu, jak zawsze na oczyszczenie.. Wtedy może znów artyści szybko podzielą się na tych, którzy są naprawdę zdolni, mają wielkiego czuja i talent do tworzenia niebanalnych rozwiązań, które będą zachwycać i zaskakiwać odbiorców, a ci ich za te emocje będą wielbić i to stanie się znów normą, więc wszyscy inni artyści będą się starali dojść do tego poziomu i tworzyć jeszcze lepiej i ciekawiej.. To zdrowy układ. Wtedy już nie da się oszukiwać, bo albo to się w czyjejś głowie rodzi i z niej wylewa, albo nie ma nic ciekawego, co odbiega od przeciętności.
Naturalnie wówczas wszyscy twórcy bez słuchu i z muzykalnośią dziecka dadzą sobie spokój i rynek się sam oczyści. Ale to musi wyjść najpierw od odbiorców, muszą tego chcieć, pragnąć, jak wody na pustyni. Na takiej pustyni już jesteśmy od wielu lat, słyszę to od wielu kolegów, którzy fascynowali się pół życia wspaniałą muzyką takich zespołów z lat 70-99, o których dziś wiele ludzi nawet nie słyszało, a która ich wychowała i zbudowała ich całą wielką wrażliwość muzyczną. Są to ludzie związani zawodowo z muzyką oraz tylko słuchacze, którzy kochają i rozumieją ten język. Dziś głodują, bo ileż można słuchać starych rzeczy, gdy się w nich zna na pamięć każdą pojedynczą nutę, każde uderzenie, oddech wokalisty i wibrację.. Nie da się tak, wszystko w końcu kiedyś się nudzi i powoli męczy, człowiek pragnie czegoś nowego, lecz równie dobrego, co sprawi mu emocje tego samego kalibru..
Oby tak się jeszcze kiedyś stało...
Pozdrawiam.
Wielbiciel melodii
Znakomity natchniony komentarz.
Pozwolę sobie tylko zauważyć, że słuch i muzykalność to nie wszystko. Tępa dzida z Idola moze mieć lepszy słuch muzyczny czy warunki wokalne od Johna Lennona, a jedyne co stworzy to chłam, bo jest pusta w środku. I później słyszę tę obrzydliwie wtórne kompozycje i popisujących się bez umiaru i sensu wokalistow, bo przecież Idola wygrałam, bo mam taaaaka skalę głosu i nic poza tym.
To czego nie mają te plastykowe telewizyjne prostytutki, to wizja artystyczna, zamysł, treść... Jak tego nie masz, to będziesz tylko bez sensu wyc: żałuję że cię znaaaalaaaam, żałuję że kochalaaaam - gdzie idiotka kaleczy nawet zasady akcentu w języku polskim,bo jest teraz pusta w środku lalka.
Tylko - nie teraz. Autokorekta sprawiła mi psikusa.
@@raskolnikov0074 to też prawda
Paradoksalnie im więcej producenci mają kontroli tym gorsze efekty wychodzą. Dziś nie do pomyślenia jest nagrywać na np 4 lub 8 śladach, bo tyle to czasem wokal zajmuje, a kiedyś musiało to wystarczyć wszystkim na wszystko. Wszelkie ograniczenia technologiczne trzeba było pokonywać kreatywnością, dzisiaj nie ma prawie żadnych ograniczeń w niczym i ma to swoje odbicie w muzyce.
Też to obserwuję. Za dużo tego wszystkiego, to nie pomaga w samym tworzeniu wspaniałych rzeczy, w ilości, a tylko spowalnia ich powstawanie, a nawet pogarsza jakość od strony muzycznej, bo bo właśnie proporcje czasu się rypią. Dawniej to naprawdę muzycy stawiali największy nacisk na treść muzy, czyli nuty plus tekst, a mało kogo obchodziło, czy kompresor będzie miał atack 2ms, czy może jednak 3ms. Dziś tych drobiazgów producent ma w głowie milion i tak siedzi i dłubie bez końca, a muzycznie dostajemy tak mierne rzeczy, że aż wstyd często. Jeszcze ta afera z true pick i lufs itd i cackanie się bez końca z masterem.. A jak właśnie posłuchałem na Yt music trochę muzyki dawnej i obecnej, to byłem przerażony tym, co usłyszałem. Niektóre rzeczy brzmiały jak mp3 128 kbos, tak wysokie pływały i dzwony same.. Jedne kawałki ciche inne ryk taki, że nie dało się nie ściszyć. Ja się pytam wobec tego po jaką cholere to wszystko, starania, cuda wianki itd.??? 😳
Jakże trafione 👌 Jest Pan oazą zdrowego rozsądku, uwielbiam te felietony okraszone odpowiednią dawką humoru.
Może kiedyś dekompressja utworu od Daft Punk? Jestem bardzo ciekawy pańskiego zdania na temat tych artystów. Pozdrawiam 🙂
Zawsze będę się upierał przy tym, że im mniej ingerencji w dobrze zarejestrowany materiał, tym dla niego lepiej. Podobają mnie się utwory, które brzmią tu i teraz. Energia, dynamika, bliskość wokalu i jego naturalna barwa. Nie wiem jak to opisać. Może podam przykład - Gianna Nannini - "Notti Senza Cuore" z płyty Perle. Nie ma znaczenia czy to MP3, czy inny format stratny, czy taśma matka. Dobrze nagrane to i dobrze brzmi...
Po raz kolejny wybudzasz mnie z nie mojego snu Panie Tomaszu. Pokłon i wielkie podziękowania. Ze względu na późną porę mam wielką prośbę. Program o muzyce relaksacyjnej, do snu i omówienie tematu (o ile to jest jakiś temat) o częstotliwościach tych,, plumkań"
Jak zawsze w Punkt!!!! Dziękuję
Mam pomysł. Do wody nalewa się barwnika (lub soku), a żeby nadać kształt, to wystarczy to wszystko razem... zamrozić - w odpowiedniej formie. Ale teraz nie wiem czy ten komentarz jest na miejscu 🤔
Serdecznie pozdrawiam Pana Tomasza i Wspaniałych Widzów! ❤👍
Dobrze powiedziane - w punkt. No i zasada shit In - Shit out się potwierdza. :-)
Super wykład, dziękuję Panie Tomaszu za to przypomnienie co jest naprawdę istotne w muzyce, bo bardzo często popełniam te błędy, i chce dogonić dzisiejszą muzykę słyszaną na co dzień, wygładzoną i spuszkowaną... a to jednak nie o to chodzi... dzięki i pozdrawiam..
Stary dobry rock n roll nie potrzebuje tych bajerów i żyje!Pozdrawiam Pana Tomasza i resztę sympatyków tego kanału.
Folk i country także 😊
muzyczna chirurgia i lanie wody najskromniej najprościej wyjaśnione jak tylko się da👌
świetne felietony panie Tomku inne źródła są zbędne 👏🙂
Dziś to doznałem szoku. Niedawno była ta cała afera z true pick i lufs itd i cackanie się bez końca z masterem, żeby było idealnie na strimy.. Dotąd nigdy nie słuchałem czegoś dłużej z netu. Dopiero jak dziś pierwszy raz posłuchałem na Yt music trochę muzyki dawnej i obecnej, to byłem przerażony tym, co usłyszałem. Przecież miała być wyrównana głośność wszystkiego?? Niektóre rzeczy brzmiały paskudnie, jak mp3 128 kbps, tak wysokie pływały i dzwony same (w mono już horror!).. Jedne kawałki ciche, inne ryk taki, że nie dało się nie ściszyć. Ja się pytam wobec tego, po jaką cholere to wszystko, starania, cuda wianki TP Lufs itd., jeśli potem jest taki efekt??? 😳 To naprawdę jakaś zupełna pomyłka jest, żeby słuchać i wciąż musieć głośnością kręcić. O co tu chodzi? 🤔
z tego co zauważyłem, to niektóre kawałki nie są w ogóle sciszane przez YT, tak jak gdyby był to jakiś błąd
Miks dzisiaj staje się częscią procesu kreatywnego, na bieżąco kształtującego brzmienie, nie tylko formalnością do wykonania z zewnątrz. Przyprawy zmieniają smak i zwiększają satysfakcję z produktu.
To też prawda. Często z etapu dodawania kolejnych elementów przechodzimy w sposób niezauważalny do jego finalizacji, a miks jest częścią całego wielopłaszczyznowego procesu. Niemniej taki podział na etapy pozwala nam złapać pewien dystans do produkcji, co czasem daje nam szansę na zastanowienie się, czy poszła w dobrym kierunku.
Jak zawsze, treściwie i z drobną szpileczką!
Po prostu cudowny materiał - jak każdy felieton!
Mi się muzyka bardziej z rzeźbiarstwem i architekturą kojarzy :)
Pozdrawiam :)
Kiedyś były takie wojenki użytkowników Commodore i Atari, nie będę cytował hymnu atari 🤪 Ale w 98 roku zamieniłem się na tydzień z kolegą moim C64 na Atari 1040 ST i byłem zachwycony jakością wyświetlanego obrazu na tym monochromatycznym monitorze, był krystalicznie czysty i w wysokiej rozdzielczości. Z czego wtedy nie zdawałem sobie sprawy to, że Atari posiadało złącze MIDI i oprogramowanie Cubase, którym już 1989 roku można było sterować samplerami, syntezatorami i automatami perkusyjnymi, ale kogo było stać na taki sprzęt w tych czasach w Polsce. Jedynie Macintoshe oferowały tą samą funkcjonalność w tym czasie za dużo większe pieniądze. Także Atarynki nie były takie złe jeśli chodziło o funkcjonalność, z Amigi można było zrobić sampler dla każdego, ale nikt sobie nie zawracał głowy takimi rzeczami bo liczyły się tylko gry, to tak jak dzisiaj, darmowy laptop dla każdego do nauki 😋 a dzieciaki chcą tylko grać w gry, wiem bo też taki byłem.
Atari 800XL i dysk twardy 20MB
Sama gitara potrafi zrobić muzykę. Ale ja mam mam jeszcze tak z fortepianem czy skrzypcami (altowką). I znam piosenki, ktore to potwierdzają.
4′33″ ?
Świetne!
Mi głowa pękała podczas prób produkcji muzyki od zera na osi czasu w komputerze, podjąłem więc decyzje, że ograniczam czas przy myszce i klawiaturze do edycji i mixu nagranych na żywo improwizacji z wykorzystaniem syntezatorów i instrumentów akustycznych. Więcej przypadków i pożądanych "błędów" Kiedyś znajomy po dobrym koncercie jazzowym powiedział "Oni się tak pięknie mylą" hehehe
Oj brakowało tej chirurgii 😊 i czekam na klejne cięcia...
Oj tak, nic dodać, nic ująć. Wartości muzyki nie mierzy się efektami.
fajne filmy Pan robisz.
to prawda
Piękne
Ooooo jak super, że wróciły felietony.
Jeśli podstawa czegokolwiek jest słaba i chce sie to podrasować na sile to u nas na to mówi sie "polishing shit" i to dosadnie oddaje specyfikę wielu zabiegów takich jak chociażby Photoshop i zdjęcia wakacyjne na insta ;) Pozdrawiam wszystkich.
Dokładnie jest tak jak Pan powiedział. Łatwo wpaść w pułapkę gromadzenia ton sampli i wtyczek w nadziei że właśnie ta kolejna porcja sprawi że zrobi się coś wartościowego. A muzyka to muzyka. Jeśli ma wartość to dokładnie obroni się z gitarą akustyczną która poza harmonią doda rytmu. Pozdrawiam Pana.
Pozdrawiam
Stara prawda, jeśli utwór brzmi dobrze w wersji surowej to po dobrej obróbce będzie brzmiał jeszcze lepiej.
Zapomniałeś Waść wspomnieć, choć częściowo to się mieści w ranach materiału, o programach 'autotune'.
Wyszukajcie "agt autotune" - gościa występ lepiej sobie podarować, ale jak pojedzie po gwiazdeczkach w rozmowie, to miny jury są 'bezcenne'. ;)
Witam, oj brakuje mi teraz prawdziwej muzy i prawdziwych instrumentów , takie zespoły jak np. IRON MAIDEN czy polski KAT, te zespoły przeminą skączą się z starości i co będzie potem i teraz ,komputery i wtyczki 😢
Tak sobie myślę... Żeby znalazł się ktoś taki jak Pan..Panie Tomaszu... i dekonstruował w polityce. Ale to by był numer...
polityka dawno obnażona, nie ma już nic do dodania
Ale można podłubać 👍 w końcu trzeba mieć jakieś hobby
Złoto. Bez dobrego materiału wyjściowego zawsze jest zawijanie gówna w celofan. Jednym się to udaje, innym nie. Jakoś mi się przypomniały atrybuty i akcydensy z wykładów z języka. Jak woda ten odcinek był mi potrzebny. Ale taka z ulubionym sokiem truskawkowym. Tyle, że dobrze wymieszanym. I prawdziwym.
Chyba ma Pan to wszystko naprawdę nieźle 😮 obcykane, skoro umie tak obszernie, ale jednocześnie prosto i strawnie o tym mówić, że nawet laik (np. ja) strzyże uszami jak kot na dźwięk Pana słów. Dzięki! Pozdrawiam
😎✌️
O jaką kompresję chodzi stratną?
To było dobre
Witam - zrób Pan odcinek o wypaleniu muzycznym, czyli braku weny twórczej ;)
ja to właśnie mam.. co klikne w klawisze midi to wyłączam fl studio i się zegnam na 24h i tak w koło
@@BigBrylant Zajmij się stroną techniczną [miks, master, efekty i inne] oraz kreacją samą w sobie. Może jakieś kręcenie brzmień na syntezatorze? Dzięki temu, na pewno złapiesz wenę. Wystarczy "ten jeden dźwięk", dzięki któremu złapiesz wizję na coś więcej. Pozdrawiam
Kurna. Znow 2
Najbardziej mnie denerwują te wolne trapy z wolnymi wokalami całkowicie obrobionymi w autotune. Najpierw było to w stanach, teraz u nas a nawet w reklamie Tymbarku.. dzisiaj nie trzeba umieć śpiewać nawet
Tak tak, nałóż autotune na zły wokal gdzie ktoś nie umie śpiewać, życzę sukcesów
Jeśli chodzi o fotografowanie, to nie zgodzę się, że zawodowiec zawsze zrobi to lepiej od amatora. Jest wielu amatorów, którzy wiedzą, doświadczeniem i umiejętnościami, spokojnie mogą konkurować z najlepszymi profesjonalistami. Z tą znajomością psychologii, to już w ogóle odważne stwierdzenie. Jest cała masa ''pstrykaczy'' w tym ja, którzy z zasady nie portretują ludzi, bo ich to zwyczajnie nie interesuje. Można fotografować cokolwiek innego - np. architekturę, maszyny, czy owady, gdzie wiedza z zakresu psychologii, nie jest w najmniejszym stopniu potrzebna. Liczy się przede wszystkim ''dobre oko'' i umiejętność wykorzystania potencjału sprzętu jakim dysponujemy. Obecnie jest on potężny, nawet w przypadku aparatów i obiektywów ze średniej półki. Osobną kwestią jest komputerowa obróbka, potrafiąca zdziałać cuda, o ile jesteśmy z nią obeznani. Wiem coś o tym, gdyż amatorsko robię zdjęcia od 25 lat.
Chyba z tą psychologią autorowi chodziło o psychologię odbiorcy. Zrobić tak zdjęcie by miało to coś co potrafi przyciągnąć uwagę lub dotknąć odbiorcę.
A czy to nie artysta najpierwej powinien posłuchać efektu finalnego?
Można zrozumieć głuchotę inżyniera dźwięku ale głuchego artystę to już chiba nie bardzo.
Przykłady katastrof brzmieniowych płyt:
TSA "Heavy Metal World" (tłuczenie perkusisty w tekturę, M.Piekarczyka nie mnie oceniać ).
Wilki "4" (dźwięk jak z Mp3 128 kbit/s).
Pat Metheny Group 'Travels" (Perkusista nagrany jak ze srajfona).
Adel "25" (Kompresja dynamiki nad stratosferą).
Coraz bardziej podobają mi się Jazzowe płyty nagrywane w klubach nocnych w latach 60-tych, nawet brzęk sztućców w przerwach ma swój urok, basista po lewej, solista i perkusista na wprost, pianista po prawej - forma i treść w równowadze.
Racja. Sluch ludzki nie jest przyzwyczajony do dzwieku idealnego, zawsze jest jakis szum w tle, przykladem jest komora bezechowa. Nie da sie tam dlugo wytrzymac. W naturze nie ma tak idealnych dzwiekow. Sa fascynaci chirurgicznych dzwiekow posiadajacych tylko 5 plyt zazwyczaj w wydaniu japonskim, ale ja slucham muzyki nie dzwiekow. Tak jak mowisz: jazz ze wszystkim co sie nagralo dookola bez ingerencji. Mega przyjemnosc ze sluchania. Prosty szumiacy analog cos w sobie ma... Nie dla mnie skalpel podany na tacy. Hej!
TSA faktycznie kiepsko nagrane gary. Ale w 1974-1983, szczególnie poza UK i USA w krajach do których topowa nówka technologia jeszcze wtedy nie była w stanie docierać natychmiast i budżety realizacji nie były na poziomie 1. świata, mieliśmy taki właśnie trend w nagrywaniu perki (na styl "karton po mleku"). W późnych latach 70 było to wszędzie, i przez stopień "kartonowości" można było określić jakość realizacji nagrania. Jednak, w połowie lat 80 ta technika zaczęła być wypierana przez tzw. "gated drums". Mocno przestrzenne wybuchowe gary z bramkowanym pogłosem. Niestety do PL ten nowy wówczas trend trafił z opóźnieniem i nieco gorszego sortu świadomością wśród realizatorów.
@@Czyszy
Może nie czepiał bym się (Polton)
wydania TSA "HMW" (w końcu to w czasach tzw. komuny) gdyby nie wcześniejsza dobrze zrealizowana "czerwona" TSA z 1982 (wielki plus, że inżynier dźwięku przytomnie "wycofał" wokalistę).
Trzeba by wypytać artystów, dlaczego nie zależy im na jakości technicznej swojej twórczości. Może kwestia zapisu w kontrakcie z wytwórnią, coś na kształt "nie interesuj się bo kociej mordy dostaniesz"?
Pierwszy
Bo to je amelinowe 🤣tego nie pomalujesz 😆
Amelinium 😁
imponujące
Utwór skomponowany wyłącznie na komputerze. Użyłem w trakcie tworzenia około siedemdziesięciu wirtualnych instrumentów. Teldysk.
ua-cam.com/video/EUkqdey6lBA/v-deo.html
A jeszcze wchodzi ai i wokal który będzie przerobiony ze szczekania pieska. O tempora o mores…
Dziś bez kompresji było by ciężko nastarczyc prądu. Niema już odwrotu. Ja generalnie wolę analog ,nic po drodze się nie zgubi 🙈 -dziekuje za uwagę 🇵🇱.
Perfumowane gówno zawsze będzie tylko perfumowanym gównem 😂
Miszcz
miodzio🤌🏻
Dziwny dźwięk. Jakby tony wysokie były osobne od reszty. Na słuchawkach.