Çocuğu Korumak
Вставка
- Опубліковано 3 жов 2024
- #NihanKaya #çocukluk #iyitoplumyoktur
Günah keçisi kompleksinden dolayı başkalarını suçluyoruz.
Toplum ne kadar suçluysa günah keçisi bulmakta o kadar hızlı davranır.
Sosyal medya linçleri neden var?
İçimizdeki çocuğu koruyamazsak başka çocukları da koruyamayız.
Ebeveyn kendisine güvenmiyorsa çocuk da kendisine güvenemez.
-
/ nihanka7
/ nihanka
Ben dışadönük, girişken bir çocuktum ama kız kardeşim içedönük, çekingendi ve ilkokulda öğretmeni onu sırf bu yüzden o kadar hırpaladı ve küçük düşürdü ki, beni bile etkiledi, hayata karşı güvenimi sarstı. Kendi öğretmenlerimin adını unuttum ama onunkini hiç unutmadım: Mücella Karcı, günahların en büyüğünü işledin.
Ögretmenim, bir velim cocuguyla ilgili hesap sormaya geldiyse en sakin tavrimi takinirim, cünkü cocugunu savunma konusunda hevesinin kirilmasini istemem. Tabii 15 yillik ögretmenlik hayatimda ne olaylar yasadim, konusarak iletisim kuramayacaginiz insanlar gördüm. Ama zamanla sikayet yerine tesekküre gelen insanlarin sayisi artti diyebilirim.
Not: Bunu ifade edince her seyi mükemmel yaptigim anlasilmasin. Demek istedigim su: Cocuklari ve toplumumuzun gelecegini önemsiyorsak degismek zorundayiz.
Ve Nihan hanim, iyi ki varsiniz. Videolar icin tesekkürler🙏
Ben de sizin gibi hakkimi savunamayan ve Emre gibi "alakasiz" seyler düsünen biriydim ve ben de ingiliz Dili ve Edebiyati okudum😊
Siz gerçekten değerli bir bireysiniz. Zira insana değer katma çabasında olduğunuz o denli aşikar ki gözlerinizin yaşarması kadar gerçek bu emeğiniz. Var olun!
Hüznünüzü hissettim ve kalbime dokundu. 😔
Bu kadar çekingen olup “Yazma Cesareti” ne sahip olmak sizi çok daha inanılmaz kılıyor. Sizi okumak da dinlemek de çok keyifli ❤️
Bana kızanların haklı olduğu bilgisini ruhuma işlemekten başka eğitim ne yaptı acaba? Gardımı indirmemi öğreten bir toplumda içimdeki çocuğu nasıl koruyabilirim ki? Birhan Keskin'in de dediği gibi "Kim Bağışlayacak Beni?"
Gayette mantıklı bir yaklaşımda bulunmuş kardeşiniz. Bizim lisede de vardı böyle hocalar. Kafayı taktı mı naparsan yap yine en kötü sensindir
O kadar kıymetli ki yazdıklarınız, anlattıklarınız.. Emeğinize sağlık
Nihan Hanım Bi tık kendimi buldum videoda iyiki varsınız
Bu videoyu izlerken bir şey fark ettim, belki bana öyle gelmiştir diye teyit etmek istiyorum. Çocuktan, aileden, toplumdan ve diğer bahsettiğiniz birçok şeyden bahsederken neredeyse hiç teklemiyorsunuz fakat kendi çocukluğunuzdan, ailenizden, kardeşinizden ve kendinizle ilgili içinize batan bir durumdan bahsettiğiniz bu videoda birçok kez duraksayarak konuştunuz. Bunun üzerine aklıma şu tarz bir soru takıldı: ileride acaba kendi içindeki yaraları iyileştirse bile insan onlardan bahsederken veya onları hatırladığında az da olsa tekrardan yaralanır mı?
Nihan hanım iyi aile yoktur kitabınızın sonunda Enegram kitabı tavsiyeniz var. Ben 8 Enegram 7 kanat çıktım. Demem o ki, evde okulda sokakta hep aşağılarak duygusal ve fiziksel şiddetle büyüdüm. Buna rağmen hakkımı hep aradım hep komik oldum. Çocuklarımıda nispeten iyi korudum. Tam acaba bende böyle mi kafayı yedim derken Allah'ın bana verdiği en büyük nimetin mizacım olduğunu öğrendim. İyiki varsınız.
Kitabın adı nedir?
@@sakiz1000 İsmail Acarkan çocuklar neden farklı. Yine İsmail Acarkan kişiliğin DNA sı.
Bu munis ses tonu ile anılarını tespitlerini tatlı naiflikle anlatan sen Nihan Kaya seni çooook seviyorum💚 Bazen sıkı sıkı sarılmak istiyorum sana🌿
Kardeşiniz iyi demiş ağzına sağlık :)
çok bizdensiniz :) teşekkürler
❤️
son saniyelerde boğazımda düğüm ... benim kardeşimin adıda Emre, bende koruyamadım... ama aptal olanlar her zaman sorgulayamayanlardır bunu çok net anlatmışsınız, yaşamışsınız... Sevgiler... Size gerçekten gıpta ediyorum...
Bir kez daha hayran oldum size.. Ne kadar kiymetli insanın yarasını da anlatabilmesi, pişmanlığını da.. Peki neden velisi sizdiniz onu paylasmamissiniz sevgili Nihan Hanim? 😔 Mecnunla ilgili sorusu super Emre'nin. Ogretmen ise akla zarar...
Devamı gelecek gibi😌 gelsin gelsin🙏🏻
Kalbime dokundu❤
İçimizdeki çocuk başkalarının içlerindeki çocuk tarafından zorbalığa maruz kalmış. O çocuklar zorbaliklarina devam ediyor biz de kendi içimizden çıkmaya çalışıyoruz..
Siz anlattıkca kendi içimdeki ve dışımdaki çocuğa içim ne kadar acıyor..
Çok samimi ve gerçek
Emre'nin sorusundan daha mantıklı bir soru duymadım. Sevgiler :)
Suçlayanların suçluluk hissi yok,onların haklılık hissi var.Daimi haklılık....
Aslında son yutkunmaniz herşeyi anlattı. Emeğinize saglik.
O Son andaki yutkunma var ya..... çocuğum ilkokula başlayınca onu ben de çok hissetmeye başladım....
İlk okulda resim, müzik ve beden eğitimi derslerinde hep matematik işlerdik ve bu hiç hoşuma gitmezdi. Matematiğim iyi olmadığı için de kendimi kötü hissederdim. Ortaokulda matematik öğretmenim ben tiyatro oynadığım için bana bakıp derslere "Bakın şu ünlü oyuncu mühendislik/ tıp mezunu ama oyunculuk da yapıyor. Siz de mühendis/doktor" olun diye başlardı ve bu yüzden beni ağlattığı da çok oldu. Yıllar sonra öğrendim ki kendi oğlu oyuncu oldu. Ben de tiyatroyu hiç bırakmadım ve şu an bu alanda yüksek lisans yapıyorum. Şunu söylemeliyim ki öğretmenlerimin kırdığı öz güvenimi geri kazanmak için çok uğraştım, uğraşıyorum. Not: Ben sizi yeni tanıdım. İyi ki karşılaşmışım. Teşekkürler.
2:50 Herkeste bir suçluluk hissi var ve başkalarını suçlayarak bu histen kurtulmaya çalışıyorlar.. o kadar haklı bir düşünce ki ❤❤
Çok doğru şu dediginiz,yetisirken istismar ediliyor bireyler,yetişkin olduklarında, kendilerinden daha zayıf gördüklerini ezerek acziyetlerini tatmin ediyorlar.Narsisizm bu işte...istismar edilmeden büyümeli cocuklar
Kendinizden bahsetmeniz videonun zenginligini arttirmis
Esasinda ne üzücü öğretmen adına.. Fakat bu durumda tersten gidip de 'Toplumda hic de cekingenlik yasamayip aklindan ne geciyorsa rahatlikla soyleyenler de iyi bir cocukluk geçirmiş mi oluyorlar, desek? Evet siz bunu demiyorsunuz evet ama nedir buna bakışınız?
Offff bana nasıl ağır geldi ağlatacak kadar ağır geldi nasıl doğru bir yeri tutabilen mecnun güzelmi ki diyebilen bir cocuga aptal diyen bir sistem....çok ağır
kendimi hiç koruyamayan bir çocuktum ve rehber öğretmen oldum bir çok çocuğu korumak işim gereği idi çalıştigim bir ilkokulda çocuklara sistematik şiddet uygulayan,psikolojik olarak şiddet uygulayan,ayrimci ve otekilestirici bir ögretmene rast geldim ve kadinin yaptigi tüm vukuatkara tutanak tuttum tüm okul bana cephe aldı okul muduru beni tehdit etti ögretmenim kocasi beni tehdit eddi sınifta ogretmenin gözdeleri olan ögrencilerin velileri bana şantaj uyguladi eğer bu tutanaklari isletirsen senin aleyhinde ifade veririz dediler sonra pat diye norm fazlasi oldum ve o okuldan gitmek zorunda kaldim şerife özbalkanlı isimli öğretmen bu yaptiklarin için Allah seni iki cihanda da helak etsin ve serife özbalkanliyi koruyan müdür sıfatli adam Allahin laneti uzerine olsun
Bu hayat sizin kadar duygu yüklü ve hassas bir insan için fazlasıyla büyük yüklerle dolu.Aynı zamanda benim için!Size bakınca kendimi görüyorum.Hassasiyetle yaşamak çok zor bir o kadar da güzel.İyi ki varsın Nihan kaya 🙏
Bu mecrada daha samimi bir videoya rastlamadım. Ağzınıza sağlık Nihan Hanım.
Güzel hocam,çok cekingendim diyince,kendimi gördüm bı an.Fakat ben arkadaşlarımın yaninda değil de, Büyüklerin yaninda kendimi ifade etmekten,bir şey yaparken cekindigimi farkettim. Özellikle kadınların yaninda😁.
Korun(a)katanlar sanırım daha çok farkediyor nerede, kimden ve nasıl korunması gerektiğini. Ancak dediğiniz gibi, kişi önce kendisi pratik yapmalı.
Dediklerinize katiliyorum da, hocam sizin hic populeritesini kullanip ogretmenlerle ileri geri konusan, dersi alay konusuna ceviren, dalga gecen ogrencileriniz oldumu? Bunu cok merak ediyorum, hepsimi hakli?
Nihan hanımcım ben de hıc kendimi savunamazdım annemi sekız yasında kaybettim, o senelerde resim ogretmenım elli kişilik sınıfta her ders benim resmimi kaldırıp iste vasat bir ogrenci resmi derdi ve ben o kelimeyi guzel birseye zannederdim ablama anlattığımda senin resmini begenmiyor ki oyle diyor demişti her resim dersine ayaklarım geri geri gider olmuştu o gunden sonra... Annemde yoktu ve ben cok savunmasız ve koseye sıkısmıs hıssederdım
En büyük suçlayan kutsal kitapların Tanrısı bence.
"içindeki çocuğu koruyamayan, başka çocukları da koruyamaz." Deyince siz... Geçen annem oğlumun bir gün önce kağıttan özenle yaptığı kağıt paraları çöpe atmıştı. Oğlum yataktan ilk kalktığında o kağıtlara bakmış ve bulamamış, bana sormuştu. Annem bunu duydu ve onları çöpe attığını söyledi. Ağladı oğlum. Çok ağladı... Çok emek vermişti. Dolar işareti yapıp 100 yazmıştı her birinin yanına (5yaş). Çok ağlayınca ve kendini koruyamayinca çok sinirlendim ve anneme bu kez ben bağırmaya başladım. Bu hayatımda bir ilk oldu. Ki benim de içimdeki çocuk dediğiniz gibi anne babaya çok karşı gelemezdi. Anneme bağırdım:( çok emek verdiğini ona sormadan neden çöpe attığını bu kadar önemsiz miydi senin için diye bağırdım. Anneme bağırışım içimdeki çoğu şeyi dışarı çıkarmıştı. Şimdi ise sizin bu sözünüz... "İçindeki çocuğu koruyamayan başka çocukları da koruyamaz." Artık koruyabiliyorum :(
INFJ olduğunuzu görünce çok sevindim
Siz ne mükemmel bir insansınız 🙏🏻❤
Sevgili Hocam. Ben aynı olayı oğlum lise birde yaşadı. Çocuklara geri zekalı diye giriyormuş. Toplantı'da dinledim veliler öğretmenin dinliyor lar. Ben söz aldım sizi bizden ayıran özelliğiniz ne dedim. Hocaya siz benim çocuğuma hakare ve vuramassınız. Sorunlarınız varsa derse girmeyin boş geçsin dedim.
Bende bunu anlamıyorum idrak edemiyorum ne kadar zorlasam da olmuyor, öncelikle yapılan yorum gayet aklı başında bir insanın yapacağı harika bir yorum. Tebrik ederim seni farklı bir açıdan baktığın için demek çok mu zordu ki hocam, eğitim demek okula farklı farklı düşünce yorumlama ve bakış açıları ile giren öğrencileri ne düşüncede ne bakış açısında nede yorumlama da tek tip haline getirmek demek değil ki eğer bu mantıkla gidildiğini düşünürsek herkes ya öğretmen yada doktor olmalı bu çok yanlış bir eğitim ve düşünme biçimi, umarım bunu kısa sürede atlatmışsınızdır insanlar anlayamadıkları şeyleri hep böyle karşılar aynısı bizzat şahsıma defalarca ve uzun süreli olarak yapıldı öncesinde üzülüyor ve kendimi suçluyordum daha sonra farkettim ki bu aslında bende olan bir eksiklik değil bu onların kendi şahısların da olan ve yüzleşmeye korktukları yanları. Teşekkür ederim Nihan hocam videolarınız için, umarım bu videolar daha çok kişilere ulaşır da böyle olaylar artık yaşanmaz sevgiler saygılar
Hayata at gözlükleriyle bakan bi insanın farklı bakış açısından bakması da, farklı bakış açılarına sahip insanları anlaması da çok zor, kızamıyorum bile böyle insanlara, üzülüyorum onlar için. O kadar küçük bir dünyada yaşıyorlar ki...
Kendi iç hesaplaşmanızı da yaptınız sanki bu arada 😊
Ne kadar guzel tasvir edilmis..Peki kucukken kendini koruyamamis bir birey yetiskin olduktan sonra icimizdeki cocugu nasil korumayi ogrenebilir.bunun bir yolu varmi yoksa sansimizi kaybetmis mi oluyoruz.sevgiler.
Çok güzel ve çok bilgilendiricydi. Başka videolarınızı heyecanla bekleyeceğim.
O kadar haklısınız ki... bu konu ile ilgili çoğu insanın olumsuz deneyimi ve üzüntüsü vardır. Ya kendisini ya da başka bir insanı koruyamamıstir.:((((
Öğretmen olsaydım ve bir öğrencim "Mecnun yakışıklı mı?" diye sorsa gülümseyerek perspektifi takdir ederdim.
Teşekkürler hocam 🙏🏻
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki, 2:09 daki yutkunuşunuzu ancak aynı hisleri yaşayan biri anlayabilir... Ben de sizin gibi bir çocuktum, şimdi de sizin gibi bir gencim. Anlattığınız olay kadar yıkıcı olmasa da bir benzerini bugün kaldığım yurdun bir görevlisiyle yaşadım. Hatta yeri geldi ben de sözde “büyükler”e karşı kardeşimi koruyamadım. O an bahsettiğiniz duyguları ben de yaşadım. Kurduğunuz cümlelerdeki önemsiz detayları bile büyük bir özenle düzeltiyor olmanız zamanında fikirlerinizi paylaştığınızda, kendinizi açtığınızda birçok haksız eleştiriye ve karşı çıkışa maruz kaldığınızı gösteriyor. Bunu nereden biliyorum? Çünkü ben de öyleyim. Ben de ağzımdan çıkan her sözcüğün lanet bir harfine bile aşırı takılıyorum. Özellikle karşımda bana haksız yere eleştiri yöneltecek potansiyelde insanlar olduğunda. Tüm bunları geride bıraktığınızı, aştığınızı görmek çok güzel. Hani İyi Aile Yoktur’da çocuğa ancak duygusal boyutunu aşıp kabullenebildiğimiz olayları anlatmamız gerektiğini söylemiştiniz ya. Tıpkı öyle... Ben de sizin gibi bunları aşmak, kendimi gerçekleştirmek istiyorum ve buna çalışıyorum ancak aşılmaz gibi görünüyor bana şu an. Çocukluğumuzda aldığımız bu yaraları nasıl iyileştiririz?..
Selenophile Pebble Cok iyi tespitlerde bulunmussunuz. Bizim gibi insanlar karsisindakine haksizlik yapmaktan o kadar cekinir ki kendi hakliligindan süphe duyar gibi davranir, kararli ve net bir sekilde insanlara haddini bildiremez. Ben 30 yasindan sonra falan bunu astim, umarim siz daha erken asabileceginiz bir yastasinizdir.
Selenophile Pebble Bu ayni zamanda bizim güclü tarafimiz. Empati yetenegimizin olmasini bizlere verilmis bir lütuf olarak görüyorum. Kendimizi ve baskalarini anlayabildigimiz ölcüde kendimizi gelistirebiliriz. Lisedeyken okudugum psikolojik kitaplarda hep su ifadeye rastlardim: Kurban olmayin, ailenin/toplumun kurbani olmayin. Ailenizden veya toplumdan nefret edin demiyordu, "Onlarla sürdürdügünüz(sürdürmek zorunda oldugunuz) iliskiler sizin kim oldugunuzu belirlemesin, kim oldugunuzu siz belirleyin." diyordu. Bu zaman zaman sessiz kalmayi, haksizliga ugramayi da kapsiyordu belki ama kimse koruyamasa bile siz icinizdeki cocugu koruyordunuz.
O kadar haklısınız ki... Önceden bunun zamanla aşılacak bir şey olduğunu düşünürdüm. Ancak şimdilerde görüyorum ki zamanla aşılmıyor, hatta bazen daha da kötüleşiyor.
Selenophile Pebble Bence bu kadar farkinda oldugunuz icin muhakkak yaralarinizda iyilesme vardir, henüz belki istediginiz düzeyde degildir. iyi Aile Yoktur'u ben de okudum, Nihan hanim da "Ancak bize yapilan haksizliklari farkedebilirsek ve bunlari gercek sevgiden ayirt edebilirsek iyilesebiliriz." mesaji veriyor. Yani farkinda oldugumuz icin sansliyiz.
Kanepe Filozofu evet, siz de iyi bir tespitte bulundunuz. ☺️ istediğim düzeyde değil, çalışıyorum ancak bilemiyorum; doğru yolda mıyım...
Ne zaman problem oldu reel cocugu da koruyamadıgımda sozu, tam koruyamadıgım icin kendimi sucluyordum kardeşimi sizden duymak bu aşamalardan geötiğinizi bilmek iyi geldi
Tüm hayatım sizin öğrencilik zamanlarınızla aynı... İçimizdeki çocuğu nasıl korumalıyız peki :(
Çok seviyorum sizi çok 🥰🙏🏻🌸
Sevgili nihan son bi kaç gündür kızım apartman büyükleri tarafından günah keçisi ilan etildi!Ve bu beni çok üzüyor bir çocuk diğer çocuklar tarafından dışlanması sadece benim kızımın üstüne kaldı hatta çocuğun annesi kızıma " sen kötüsün "demesiyle başladı bu olay.Kizima sorduğumda onunla oynadigimda en yakın arkadaşım bana küsüyor anne bende oynamama kararı aldım dedi.Simdi ben bu koca koca insanların kızıma yaptıklarını hazmedemiyorum.Cocugun dışlanmaması için çok gayret gösterdiğim halde bu kadının benim kızıma kötüsün demesi çok yıkıcı.Konustum da bayanla benimle konuşmanız gerekirdi 8yasindaki bir çocuğa herkesin icin de kötüsün diye hakaret edemezsiniz dediğimde ne demisim ki kötüsün dedim diye üste çıkmaya çalıştı.Ne yapmalıyım artık bilemiyorum😔
Nihan hanım sizi dinlemek ve okumak o kadar iyi geliyor ki hep kendi içime kendi çocukluğuma dönüyorum. Ve bazı şeyleri daha iyi anlıyorum. İyi ki keşfettim sizi. Var olun .
aga beee baya üzdü
Bu duyguyu okadar iyi hissediyorum ki yada anlıyorum yaşıyorum desem tamda yerinde olur 😢😢😢
Sanki kendimi dinledim...
iyi ki varsınız
Şimdi olsa farklı davranır mıydınız? Yoksa ilerde yine gözleriniz mi dolardı?
Dolan gözlerinizden öperim 🤗
o zamana gidin (hayal edin), ve simdi soyleyin, simdi koruyun Emre'yi.
Fakat....aptal olan öğretmenmiş aslinda😳.
Yine çook güzel bir içerikle karsimda oldugunuz icin çok tesekkür ederim 🌿🙂