คะนึงถึงทุกครา (Us, Being and Time) | หนังสั้นนิเทศจุฬาฯ

[@monkey-man1]

Beautifully filmed. A boy as nice looking as the lead boy does not have to be so unhappy. He seems to have a classmate at school who loves him and puts his arm round him, plays with him, and goes places with him. He is very lucky to have a friend like that. Then there was the other boy who was his friend when he was younger. I read the description but could not make sense of the story, or whether some happy scenes were daydreaming or real.

[@mikemondano3624]

Sein und Zeit.

[@friendship2520]

❤

[@medhichamatthuen6910]

ตัดผมไม่คลุมผ้าด้วยผมไม่ออกซักเส้นเลยแหะๆ

[@lasillongasil_1314]

ดูจบแล้วเหมือนจะเก็ต แต่ก็มีบางส่วนที่ยังค้างคาใจอยู่ เดี๋ยวเม้นต่อข้างล่าง กลัวสปอยล์คนยังไม่ได้ดู

[@lasillongasil_1314]

จากการเดา+สรุปเอาเองแบบมั่วๆ คือนนตายไปแล้ว (คาดเดาจากคำบอกเล่าของเมตที่เล่าว่าทำให้แม่ร้องไห้ครั้งที่สองเพราะแม่กลัวว่าเมตจะจมน้ำตาย แปลว่าคนที่ตายคือนน ประกอบกับฉากเปิดของหนังก็เป็นเมตอยู่ในน้ำ+ฉากคนร้องไห้ตรงโถงบันได) เพราะงั้นนนตอนผู้ใหญ่เลยเป็นแค่จินตนาการของเมตทั้งหมด แล้วก็ชินชอบแค่พีชแต่มาเที่ยวกับเมตเพราะจะถามเรื่องพีชเฉยๆ ซีนเล่นกันระหว่างเมตกับชินก็เป็นแค่จินตนาการเช่นกัน

[@lasillongasil_1314]

ฉากที่ชอบ
- ซีนนนตัดผมให้เมต เหมือนเมตได้กลับมาคิดถึงนนอีกครั้งหลังจากอ่านจดหมายที่ชินเขียนให้พีช (ที่เห็นเป็นเบลอๆคือจริงๆควรจะเป็นหน้าชิน แต่กลับกลายเป็นใครสักคนที่เลือนลาง เหมือนหนังจะสื่อว่าคนที่เมตชอบจริงๆแล้วคือใครสักคนในอดีต) แล้วเมตก็เลยสร้างภาพในหัวขึ้นมาว่าถ้าตอนนี้นนยังอยู่จะคุยกันแบบไหน บทสนทนาเหมือนจะคุยถึงพ่อของนนที่ตายไป แต่ในขณะเดียวกันมันก็สื่อถึงตัวนนที่ตายไปแล้วด้วย ก่อนหน้านี้ ในความทรงจำของเมตคือนนอาจจะตายไปนานจนจำได้แค่ลางๆ (แต่ก็ยังจำได้อยู่) แต่พอได้ขุดคุ้ยความทรงจำก็เลยเกิดเป็นฉากร้านตัดผมขึ้นมา แล้วนนก็บอกเมตว่า "เดี๋ยวมึงก็ลืมว่ามันเคยเกิดขึ้น" ตรงนี้เหมือนเมตใช้นนในจินตนาการเพื่อบอกกับตัวเองว่า เดี๋ยวสักวันก็คงลืมเรื่องของนน ไม่ว่าเป็นช่วงที่เคยอยู่ด้วยกันตอนเด็ก หรือตอนที่นนตายไปแล้ว
- ซีนอื่นๆที่ชอบจะเป็นคำพูดเล็กๆน้อยๆที่ใส่ไว้ในเรื่องแต่สื่อถึงประเด็นทางสังคม เช่น เมตต้องบอกว่าชอบพีชเพื่อจะได้ไม่โดนล้อว่าเป็นตุ้ด หรือ ฉากเอาดอกไม้ฝังนก นนตอนเด็กพูดว่า "เราก็เจ็บเหมือนกัน(สื่อถึงความรู้สึกร่วมจากบาดแผลทางสังคมของกลุ่มเพศหลากหลาย)" กับ "พวกเค้าไม่เข้าใจว่าเราทำไปเพื่ออะไร" ตรงนี้พยายามคิดตามว่าจะสื่อถึงสัญญะอะไรเกี่ยวกับตัวตนของความเป็นเพศหลากหลายหรือเปล่า แต่ก็ตีออกมาได้สองแบบ...
1. การที่ครูไม่ถามเหตุผลแล้วตีเลย เปรียบได้กับกลุ่มคนบางกลุ่มที่ใช้ความรุนแรงกับlgbtqโดยไม่สนเหตุผลอะไร
2. เพศหลากหลายที่ต้องคอยปิดบังตัวตน(เหมือนที่เมตต้องบอกใครต่อใครว่าชอบพีช) ก็เปรียบได้กับการที่นนและเมตเอาดอกไม้มาปิดบังซากศพนก ***เอาจริงๆไม่ค่อยชอบการตีความนี้เท่าไหร่ เพราะเหมือนจะสื่อว่าเพศหลากหลายเป็นสิ่งไม่ดีที่ต้องซุกซ่อนไว้***
เราอาจคิดเยอะไปด้วยแหละ จริงๆอาจไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าตามประโยคในหนังก็ได้

[@lasillongasil_1314]

ฉากที่สงสัย/ไม่ค่อยเก็ต
- อันดับแรก ใครรู้โปรดบอกว่าฉากแรกๆที่เมตเดินออกมาเจอนนนุ่งผ้าขนหนู นนพูดว่าอะไร พยายามอ่านริมฝีปากแล้วแต่ยากมาก จับใจความไม่ได้เลย
- ทั้งแม่เมตและพ่อนนต่างพูดเรื่อง ตายไปแล้วให้เผาเลย จะได้ไม่เหงา ตรงนี้มีนัยยะอื่นแฝงอีกมั้ย หรือแค่ย้ำให้เรารู้สึกอยากกลับไปหาคนที่บ้านเฉยๆ
- ฉากเมตเปิดหนังสือโป๊ในร้านตัดผมนี่คือแค่จะสื่อให้เห็นว่ายุคนึงมันเคยเป็นแบบนี้ใช่มั้ย จากปสก.ส่วนตัวที่ไปร้านตัดผมชายคือเค้าวางไว้แบบนี้จริงๆ ใครมาก็เปิดอ่านได้หมดไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ แต่ไม่แน่ใจว่าเดี๋ยวนี้ร้านตัดผมยังเป็นแบบนี้กันอยู่มั้ย คิดว่าร้านใหม่ๆน่าจะไม่ค่อยทำกันแล้ว (มั้ง)
- เรื่องบุหรี่ อันนี้แอบทำให้สับสนนิดนึง เพราะในหนังคนที่สูบบุหรี่คือนน แต่ชินกลับบอกว่าได้กลิ่นบุหรี่จากตัวเมต แสดงว่าเมตก็แอบสูบใช่มั้ย เพราะถ้าบอกว่าเมตติดกลิ่นบุหรี่มาจากนน มันจะกลับทฤษฎีที่ว่านนตายไปแล้วหมดเลย (แต่ถ้านนยังไม่ตาย ทำไมถึงมีฉากที่ยืนใส่ผ้าขนหนู ความรู้สึกตอนดูคือผีแน่นอน แอบหลอน สถานที่นี่คือเดาว่าไปเข้าค่ายรด. แต่ก็ไม่รู้ใช่มั้ยนะ ซึ่งจริงๆแล้วก็อาจไม่ใช่ผีก็เป็นไปได้อีกเหมือนกัน แต่อาจจะสื่อถึงความทรงจำของเมตเป็นภาพเพื่อนเก่าที่กำลังจะเลือนหายไปก็ได้ ) คือเรื่องบุหรี่นี่ทำให้สับสนมากว่านนตายไปรึยัง เพราะฉากที่นนไปลากเมตออกมาจากห้องเรียนแล้วเดินตามถนนถามเรื่องอนาคตกันนั้น ตอนแรกคิดว่ามันอยู่แค่ในหัวเมตหมดเลย ไม่ได้เกิดขึ้นในความเป็นจริง
- ในเรื่องของการถ่ายภาพ นี่ชอบฉากที่เมตเอามือเล่นน้ำในอ่างตอนแรก+ฉากบนเตียงที่พยายามไขว่คว้าคนที่เลือนลาง รู้สึกมันลอยๆ แต่ก็ดูสมจริงดี การซูมภาพไปที่นิ้วที่ขยับแล้วตัดไปที่แผลตอนโดนครูตีก็ดีมากๆ รู้สึกร่วมด้วยสุดๆ ฉากร้านตัดผมในส่วนที่เป็นบทสนทนาที่ภาพฟุ้งๆก็ชอบเหมือนกัน แต่ส่วนที่แอบขัดใจ (ไม่ได้ถึงขั้นไม่ชอบ) ก็คือฉากพ่อนนพูดเรื่องอาเจ็กที่ตายไป เหมือนคำพูดมันยาวไปหน่อยทั้งที่ใจความมันนิดเดียว (แล้วมันเป็นคำพูดที่ค่อนข้างธรรมดา ไม่ได้หวือหวาแล้วก็ดึงอารมณ์ไปทางไหนสักเท่าไหร่ มันเฉยๆ) แล้วก็แอบตัดดำนานเกินไป กับอีกส่วนคือภาพประกอบเพลงในร้านตัดผม ค่อนข้างเวียนหัวมากเลย แต่คิดว่าน่าจะจงใจใช้เทคนิคแบบนี้เพื่อให้มันเข้ากับอารมณ์ของเรื่องแหละมั้ง

[@lasillongasil_1314]

โดยรวมก็ชอบนะ ชื่อเรื่องก็เพราะ แล้วก็ชอบ core ของเรื่องที่พูดถึงความทรงจำ การลืม การตั้งคำถามถึงการมีอยู่จริงของอดีต แม้จะมีหลายฉากที่ทำให้สงสัยแต่ก็ถือว่าเป็นข้อดีแหละ เพราะหนังจะน่าสนใจขึ้นเมื่อได้คิดตาม

[@joecasarez6735]

I didn't understand it at all