O osobach DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików) | Drogowskazy
Вставка
- Опубліковано 4 жов 2020
- Zapis rozmowy z 25.01.2020
To rozmowa o osobach DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików). Z badań wynika, że z tym problemem zmagają się dziesiątki tysięcy Polaków! Jak go rozpoznać, czym się charakteryzuje i czy jest ratunek dla osób DDA? Czy ludzie DDA mogą być szczęśliwi, także w związku? O tym w tym programie. Gościem Michała Poklękowskiego jest Kaja Funez-Sokoła, psycholog i psychoterapeuta, specjalista terapii uzależnień i współuzależnień.
OFICJALNA STRONA ESKA ROCK: www.eskarock.pl/
FACEBOOK AUDYCJI DROGOWSKAZY:
/ drogowskazy-eska-rock-...
FACEBOOK ESKA ROCK: / eskarock
INSTAGRAM: / eska_rock
#Drogowskazy #EskaROCK #DDA #Alkoholizm - Розваги
Kojące głosy ❤jestem DDA . dopiero teraz,a mam 32 lata uświadomiłam to sobie . Zaczynam szukać pomocy, wszystkim tym ,którzy musieli patrzeć na to czego nie powinni za dzieciaka -przytulam Was do serca ❤ trzymajcie się ❤
Jestem DDA. W wieku 35 lat byłem pewny że sobie z tym poradziłem. Teraz rozumiem, że moja osobowość jest wynikiem roli do której wszedłem. To jest jeden wielki dramat. Znowu muszę walczyć , aby utrzymać fikcyjny szkielet.
Kiedyś walczyłeś o przetrwanie a teraz walczysz o lepsze jutro:) zawsze to jakiś progres
Pracuj nad prawdziwym szkieletem to jest moja sugestia
Dziękuję Państwu za ,,Drogowskazy,, ❤
Jestem DDA i DDD, 38 lat obecnie. Od 33 r.ż. uświadomiony, w różnych terapiach, nurtach, nie ma nudy. Nie jest lekko, ale od kiedy jest ta świadomość - nie jest też tak ciężko jak było. Dziękuję za ten podcast i edukowanie otoczenia. Może zanim ktoś oceni, to zastanowi się 2x. To mega ważne. ❤
Też jestem DDA.
Cierpienie rozrywa mi klatkę piersiową od zawsze, mam 39 lat.
Nie do opisania smutek, strach, lęk, gorycz, żal. Niepokój jakby za chwilę miało się coś stać, mimo że wszystko w porządku. Szkoda mi nas wszystkich. Powinno wejść dodatkowe prawo zakazujące robienia dzieci osobom do tego nie nadającym się.
Dziękuję za piękną audycję.
Z pozdrowieniami i życzeniami powodzenia Michał i wy wszyscy,którzy walczycie o sb. Trzymam kciuki
Czuje dokładnie to samo. Zgadzam się w pełni. 37 lat, dwa fakultety, uprawnienia do pracy zgranica, 3 jezyki, a czuje się cały czas jak dno i nie mogę sobie z tym poradzic
@@beata7484 moja Ty biedna kochana. Słuchaj zainteresuj się programowaniem podświadomości. Nigdy nie trać nadziei na lepsze jutro i nigdy się nie poddawaj. Wielu ludziom się udało, może i nam 💪🏻poszukaj samokontroli umysłu według Silwy, pomyśl nad autohipnozą. Ja ciągle walczę i szukam wyjścia z tego i rozwiązań, nie jest idealnie ale każdego dnia lepiej. Zainteresuj się pisarzami takimi jak B.Tracy, J.Murphy, E.Tolle, V.Zeland, D.Howkins, M.Greenberg, C.P.Sisson. I szukaj dalej aż znajdziesz ukojenie. Polecam, bo sama tak rb i jak wspomniałam jest każdego dnia lepiej. Trzymaj się tam, trzymam za Cb kciuki.
Wiesz co może zainteresuje się też narcyzem bo może Twoi rodzice byli. Poczytaj czy nie jesteś czasem borderline. Wiedza leczy tak powiem skrótowo. Dzięki, że się dzielisz swoim bólem. Wszak jest nas tylu. Pozdrawiam Cię serdecznie kochana i powodzenia.
Mam podobnie, też 39 lat. Codziennie mam poczucie jakby ogromny głaz przygniatał moją klatkę piersiową.
48 lat i to samo. Prawdziwy krzyż. Mam córkę i jestem za nią wdzięczny. Dobrze znaleźć Was Trzech piszących o tym samym i w ten sam sposób. Zatem jest nas wielu. Nie jesteśmy sami.
Hej Ludzie rowniez DDA tutaj, jak odnosicie sie do kontaktu z rodzicem wspoluzaleznionym, ktory na proby rozmowy o problemu reaguje agresja i manipulacja oraz nie chce terapii. Czy mamy obowiazek takiego kontaktu?
"Masz oczy .....a nie widzisz "
"Macie uszy ...a nie słyszycie ".....
Teraz otworzylam swoje oczy na jeszcze więcej plaszczyzn życiowych 🌞Jestescie SUPER 🥰
Ciężko czytać komentarze,ile jest takich ludzi.dziekuje za waszą rozmowę
Kojący głos tej Pani bez zastanowienia poszłabym na terapię... 💓Super wywiad, mądra rozmowa
sugestia nie poszłabym ale idę...mojs sugestia po latach terapii i grupy wsparcia DDA/DDD
Odnośnie pytania, że ludziez dda dali by sobie rade na wojnie...no nie wiem jak bym miala uczestniczyc fizycznie na wojnie to wolałbym poddac się do ostrzału niz widzieć i przeżyć to piekło, według mnie właśnie my tacy ludzie mamy tak cieżko, że wiecej piekła juz nie można udzwignąć, ja byłam w stanie duzo dźwigać aż juz nie było siły.
Ja bym mogła niestety. Jak kameleon.
Nigdy nie wybaczę swojemu ojcu, inaczej zresztą tego człowieka nie nazwę, słowo "tata" nigdy nie przejdzie mi przez gardło. Choćbym bardzo chciał to nie potrafię. Zresztą nie warto, ten człowiek i tak nie zdaje sobie sprawy z tego ile krzywdy robił i robi swoim zachowaniem. Picie to jedno ale niszczenie drugiego człowieka nawet nie biciem ale ciągłym wmawianiem mu, że nic nie potrafi, że do niczego się nie nadaje, że się go wstydzi, że żałuję że się urodził i wiele, wiele innych gorszych słów, które tak łatwo wypowiedzieć, wykrzyczeć po alkoholu to drugie. Mam niskie poczucie własnej wartości, ciągle się wszystkiego boję, wciąż czuję się gorszy choć już nie tak jak kiedyś ale też mam uczucia, marzenia i potrzeby jak każdy inny człowiek i też chciałbym mieć normalne życie choć prawdopodobnie nigdy to nie będzie miało miejsca. To jest dopiero smutne, przykre, świadomość bycia samemu właściwie do końca życia.
Tego nie wiesz ale jest to możliwe wiem z własnego doświadczenia. Nienawidziłam ojca i nigdy nie usłyszałem od niego kocham pił codziennie i katował mnie wojskowym paskiem że sprzączką. Po wielu latach był to długoletni proces wybaczenie przyszło samo. Efekt-zrobiłam sobie prezent tym wybaczeniem. Czuję się spokojna i lęki odeszły w niebyt. Pozdrawiam serdecznie ❤
Wspaniały wywiad, dzieki Wam w wieku 49 lat w koncu uslyszałam kim jestem, rozmowa jakby była o mnie prywatnie..Te wszystkie informacje pozwoliły mi zrozumiec , co sie ze mną dzieje całe moje zycie i znaleźć jakiś punkt zaczepienia..
Największym moim problemem jest to, ze mieszkam s Niemczech, gdzie najbardziej popularną jest terapia zmiany zachowan, czyli musisz to i tamto..gdzie dla czlowieka w moim stanie jest to irracjonalne.
Nie mam pojecia gdzie szukac pomocy.
Zastanawiam sie czy jest tez mozliwpsc, ze dziecko przyjmuje 2 postawy, np.tego odpowiedzialnego żołnierza, bo jest jedyna osoba( jestem jedynaczką) ktora pilnuje by nie stracic mamy, ktora w kazdej chwili moze zabic pijany tato i jednoczesnie postawe ofiary, ktora caly czas byla obciazana odpowiedzialnoscia za to ze jest jak jest.
Oczywiscie streszczam wszystko w kilku slowach, bo rzeczywistosc byla bardziej skomplikowana niz mozna to ujac w paru slowach..
Mysle ze jak najbardziej jest to mozliwe, bo tak bylo w moim przypadku..
Niestety do dzis borykam sie z konsekwencjami swojego dziecinstwa, moje zycie prywatne jest w rozsypce, doszlam do momrntu gdzie nie mam juz sily na jak bylo do tej pory( czyli stress adrenalina) jestem psychicznie i fizycznie wykonczona, wycofana, z depresyjnymi ciezkimi epizodami od lat i wciaz jak wtedy samotna...Juz nie potrzebna tym ktorych ratowalam i naprawialam....
I zupełnie nikogo z kim moglabym rozmawiac...
Kompulsywne epizody zdarzaja sie coraz rzadziej, nie daja spelnifnia, meczą...
I co dalej...?..Przezylam wiele wojen, dzis nie wiem czy bylabym jeszcze w stanie na jakąś wyruszyc, czy moze oglosilabym kapitulacje...
Są telefony zaufania, szukaj terapii, psychiatry, pomocy...
Na depresję polecam olejek CBD, szafraceum, drogi,dobry probiotyk, ruch koniecznie, pisz pamiętnik, zadbaj o wewnętrzne dziecko ( są książki, podkasty),pilnuj myśli i negatywnej nie wpuszczaj do wnętrza, sztuczny uśmiech czyli wymuszony, też pomaga....ł
Nie poddawaj się,szukaj pomocy, jesteś silną osobą,przetrwała wszystko. Potrzebujesz miłości i zrozumienia.
I wciąż ta samotność. Wiem..pozdrawiam Cię ciepło życzliwie.
Czasem miescie pracy zapewnia wsparcie psychologiczne a w Anglii na pewno lekarz pierwszego kontaktu podpowie gdzie za darmo porozmawiac o switch problemach
Mam 48 lati traumy z dziecinstw. Zostalam adoptowana w wieku 4 lat. Moj ojciec adopcyjny był alkoholikiem a adopcyjna matka osobą nie potrafiącą ukazać uczuć.Nigdy nie bylam prytulana. Bylam tylko dodatkiem w rodzinie adopcyjnej.w wieku 7 lat mialam ciągle chorobę sierocą objawiającą sie kiwaniem i wycofaniem. W wieku 30 lat przeszlam mocną depresję. Moja matka nigdynie nie rozumiala ale ciągle wymagała ode mnie posluszenstwa. Niedawno powiedziala mi ze mam być jej wdzięczna ze mnie wziela z przytuliska. Nie nawidze matki i ojca ktory juz dawno temu zmarl.A w dalszym ciagu mam poczucie winy ze jestem wyrodnym dzieckiem.
Jestem w trakcie terapii DDA i dziekuje panu prowadzącemu za podzieleniem się jego doświadczeń bo są bardzo bliskie moim .
Bardzo rzeczowa, konkretna a przede wszystkim dynamiczna rozmowa, nie męczy tak jak wiele innych rozmów o tematyce psychologicznej.
Bardzo wartościowa audycja, gość i prowadzący w bardzo jasny i zrozumiały sposób nakreślili problem DDA. Uwielbiam Państwa słuchać ponieważ wiele wynoszę z tych audycji 🤗
Bardzo dziękujemy. Pozdrawiam serdecznie Michał Poklękowski Eska Rock.
Dziękuję ❤
Mnie najbardziej męczy ciągle uczucie czekania na... na coś. Nic nie daje ulgi. Zdałam sobie sprawę z tego kilka lat temu, A miesiąc temu się dowiedziałam że to też prezencik z dzieciństwa z rodzicami alkoholikami. Chciałabym do tej pani pójść na terapię 😉
Myślałem że tylko mi towarzyszy to uczucie, po 19 roku życia stało się naprawdę uciążliwe, człowiek czeka żeby zjeść a jak zje czeka na kolejny posiłek, czeka żeby pójść do pracy a w tej pracy czeka aż w końcu skończy, czeka żeby się położyć, czeka żeby wstać, najchętniej czeka żeby się w końcu zestarzeć a wreszcie umrzeć i przeżyć te życie od nowa inaczej i lepiej...
@@kenkaniff4543 jest nas już dwoje 😔
@@kenkaniff4543 TRAFIŁEŚ w moje myśli, zwłaszcza trafiło we mnie "wreszcie umrzeć i przeżyć te życie od nowa ". To uczucie że jestem w jakiejś alternatywnej rzeczywistości
@@Aneta.90 jest nas dużo więcej. Jednak mało kto ma tego świadomość.
@@mateuszkowalski2713 wcale nie trzeba umierać żeby przeżyć to życie inaczej tym razem po swojemu 🥰
Dzięki ! Fajnie się słucha tego tematu.
Teraz przechodzę bardzo trudny czas w swoim życiu , jestem w związku i czasami boję się tej relacji , wstydzę się rodziców którzy piją nadal.Mam momenty skrajne , chciałabym zapisać się na terapię , myślę że bardzo to pomoże mi zrozumieć moje stany i zapoznać się ze swoimi uczuciami.
Pozdrawiam wszystkich i życzę powodzenia do walki o siebie
Zapisz się na terapię i znajdz grupę wsparcia DDA/DDD to moja sugestia
Świetny pomysł z zapisaniem na terapię. Idź i nie marnuj sobie życia cierpieniem.
Dziękuję za tę rozmowę. Kojąca.
Chyle czoła!swietna rozmowa.
Najgorsze jest to że nie każdy jest świadomy tego syndromu...
Niestety, ale my powinniśmy zajać się sobā, a nie musimy naprawiać innych i świata. Każdy jest odpowiedzialny za siebie. My DDA mamy tā słabość, że zajmujemy się i pomagamy innym aby odwròcić się od własnych problemòw.
Dziękuję za ten film 💙.
Dziękuję dziękuję dziękuję ❤️❤️❤️❤️
No to już wiem, że u mnie z przebaczeniem będzie krucho... Bardzo "przyjemnie" się słuchało Państwa rozmowy.
Sugestia poszukaj DDA a przebaczenie stanie się proste
Dziękuje za ten materiał!!
witam. też jestem dda. u nas alkochol w mojej rodzinie był od zawsze tak jak nikotyna. u mnie nie było nawet mowy o imprezie bez alkoholu którym się brzydzę do tej pory a chociaż też przez sytuację w domu też sięgałem po niego piłem po kryjomu żeby matka czy partner matki czy goście których zaprasza i których nienawidzę nie widzieli , moja dziewczyna też upiła się na studniówce w 2017 roku i narobiła mi siary i do dziś mnie dręczy sumienie że to moja sprawka że też jestem winny temu ojciec mnie oskarża o to a to nie była moja wina tylko jej . byłem w szpitalu psychiatrycznym w 2021 roku w warszawie na sobieskiego jakoś teraz alkoholu nie tykam tak jak inny z mojego domu gdzie nie raz to świństwo leje się nie raz litrami bo ojczym mój w tamtym roku wypił prawie 2 litry tego ciulstwa ,po pijaku wykręcił mi rękę i mnie uderzył w lewo oko gdzie incydent z wykręcona ręką był w wakacje 2022 roku a incydent z podbitym lewym okiem był 26 listopada 2022 roku matka moja dzisiaj 3 grudnia 2022 roku była na pogotowiu bo dzwonili ze szkoły że się źle poczuła i pogotowie było u niej i zabrało ją ze szkoły w której pracuje a ja nie mogłem jej pomóc bo byłem wtedy w szkole gdzie leci radio którego nienawidzę i akurat piosenka w rmf fm której nie mogę słuchać czyli bring me to life evanescence która mi przypomina najgorsze wspomnienia i chwile z mojego życia a cierpię na mizofonię oprócz zespołu aspergera przez którego pewnie żadna dziewczyna mnie już nie będzie chciała i pewnie nie będzie chciała chłopaka który ma taką sytuację w domu i miał trudną przeszłość a ojczym mimo że piję mówi że mam walczyć ze swoimi słabościami a jeszcze na dodatek kobieta ojca napisała na facebooku kiedyś że jej marzeniem jest znaleźć ośrodek w którym będę lepiej funkcjonował a w kwietniu 2022 roku w ośrodku terapii zajęciowej do którego uczęszczam doszło do naruszenia nietykalności cielesnej gdzie terapeuta dla wygłupów zdjął mi sp....dnie dla żartów i mówił że nikt nie ma ochoty oglądać mojej bielizny. chciałbym aby ktoś zrozumiał moją sytuację w domu i sytuację w życiu bo w ośrodku terapii zajęciowej gdzie chodzę to straszą mnie szpitalem ,więzieniem a jeszcze na dodatek ojczym mój chciał na mnie nasłać pewnego menela z sąsiedniej wsi który wielokrotnie mi groził poszarpał mnie wyrwał mi zakupy i zagradzał drogę do sklepu żeby mi wpieprzyć a on pewnie będzie miał uciechę że mi wpieprzył bo też dostawałem baty od ojca w dzieciństwie od dziadka choleryka później a później od brata a teraz dodatkowo od ojczyma i kiedyś groził mi że mnie połamię i na pojadę na zajęcia tam. nie mam takiej osoby do której mogę się przytulić powiedzieć jej że ją kocham a mam już 27 lat i pewnie tak zostanie że będę sam a mam cichą jeszcze nadzieję że kiedyś pojawi się ta jedyna z którą spędzę reszte życia pomimo niepełnosprawności.
Hej. Wszystkiego dobrego Ci życzę. Rozumiem cię bo sam jestem DDA. Mam nadzieję że twoje życie będzie szczęśliwsze i będzie Ci dobrze. Tego Ci z serca życzę❤
Wiem ze życie jest okrutne. Tak samo byłam w takiej czy podobnej rodzinie i bylam jedynaczka. Życzę Ci kochających osób w twoim życiu.
po 12 latach rozstałam sie z partnerem, wylądowałam u psychiatry, 4 lata leczenia ale u niego dowiedziałam sie ze jestem DDA pamiętam te słowna jak dziś , zrobiłam wielkie oczy i powiedziałam ...a co to jest??? Usłyszałam tez ze powinnam chodzić na terapie. Nie zrobiłam tego ,teraz wysłuchałam tej audycji i wiem już na 100 procent jestem DDA o silnym charakterze i władczym choć w srOdku mam walkę i strach ale za młodego byłam pajacem... Siebie juz starciłam ,nie bede chodzic na terapie bo juz nie ma sensu ...jestem na etapie wyobcowania.
Przepiekne macie glosy Pan Michal i Pani Kaja Pozdrawiam🤗
DDA grupy wsparcia działaja też w Pl-polecam to moja sugestia
Mnie najbardziej co ściąga na dół to moje dołowanie się przez brak spełnienia zawodowego . Jako dziecko martwiłem się w sumie o przetrwanie .Począwszy od jedzenia po sen. Jednocześnie od najmłodszych lat zaniedbując np edukację . Teraz będąc dorosłym facetem mającym 33 lata ,kiepską pracę i obowiązki nie stać mnie jednocześnie by zapłacić za korepetycje obejmujące tak wielkie braki . Zrobiłem szkołę średnią ,ale nie było tam poziomu który by mnie czegoś nauczył a do matury wgl nie podchodziłem wiedząc i wstydząc się jednocześnie sam przed sobą ,że tyle nie wiem z matematyki ,polskiego itp.... przytłacza mnie to ,chyba codziennie . Nie mam pomysłu na siebie ,jestem nie spełniony .Czytam książki ale one nie zrobią za mnie matury i nie pójdą na studia .. Państwo pomaga nierobom,daje jakiś socjal dla patologi ,ale dla ludzi którzy są ambitni ,którzy chcieli by się jeszcze rozwijać ,nie ma nic . Oczywiście czym dzisiaj jest szkoła średnia ,nie rzadko opłacana przez słuchaczy i zdana by tylko ją mieć ...ale jeśli ktoś ma naprawdę aspiracje , ma ciężką ale uczciwą i mało płatną pracę zostaje zostawiony sam sobie . Kiepsko się czuje gdy w pracy jestem kierowany i poniżany przez osoby które nie mają kultury ,nie są komunikatywni i właściwie są nade mną tylko dlatego ,że od małego byli przystosowani do nauki . I mieli czas ,rodziców i warunki by łykać to wszystko i wybrać sobie przyszłość .Ja czuję się niespełniony .
Miałam podobnie, aspiracje na architekturę ale rodzice wprost powiedzieli, że to strata czasu. Wiec zdobylam zawor , zaocznie średnia szkole bez matury. Praca całkiem niezła. Jednak zachcialo mi sie przygody. Wyjechslam za granicę, zderzenie z pracą w magazynie to jak kubeł zimnej wody. Ale każde doświadczenie czegos nas powinno uczyć. Nauczyłam się, że trzeba przestać użalać sie nad sobą i wziąść los we własnym rece. Powolutku zbudowalam firme sprzątająca i zyje wysmienicie. Jestem pania wlasnego losu. Przestalam się przejmować co inni mysla. To od nas zależy czy szklankę widzimy w połowie pusta czy w połowie pełna. Zawsze bylam optymistka to mi pozwoliło przetrwać ciężkie chwilę. Pomysl w czym jestes dobry i ucz się fachu. Ludzie przestańcie innym udowadniać ile jesteście warci. Zacznijcie cieszyc sie zyciem, Otaczającym światem. Zawsze twierdziłam, że należy jeść powolii i małymi kęsami bo można się zachlysnac. Powodzenia😊
Rozumiem i dziękuję i zaczynam walczyć! Pozdrawiam wszystkiego dobrego!
Poszukaj grupę wsparcia do pracy nad sobā lub psychoterapeutkę to moja sugestia po latach DDA i psychoterapii
Dziekuje za wywiad 🙏🏻
Bardzo przydało mi się. Dziękuję.
Dziwi mnie taka mała liczba wyświetleń
Myślę że jestem DDA wersja ,,cień" częściowo.Ojciec pił, bił nas do tego ucieczki z domu razem z mamą .Dodajmy dom dziecka od zerówki do 4_tej klasy podstawowej troszkę porysował psychikę.Miałem kilka okazji na zwiazki ze wspaniałymi kobietami lecz zawsze chyba bałem się uczuć i do tego nie potrafiłem ich okazywać, myślę że nadal mam z tym jakiś problem.Z pracą również kłopoty, nie potrafię dłużej zostać w jednej firmie i odkładać pieniądze na życie w starszym wieku,dom,inwestycje itp.
Już nie wspominając o alkoholu i narkotykach których tu w Anglii pełno wszędzie.Nie potrafię utrzymać stabilności, jest dobrze to zawsze muszę to zepsuć i tak w koło wzloty i upadki a lata lecą.
Przydał by się psychoterapeuta ,psycholog choć sam nie wiem czy w moim przypadku coś to da.
Pozamykali mi siłownię to weszły narkotyki intensywnie speed i heroina palona już coś koło roku z małymi przerwami.Za tydzień lub dwa mają otworzyć siłownię więc jeszcze jest szansa powrotu do starej formy i wyjścia z tego koszmaru który mnie wyniszcza.Wiadomo że ból fizyczny jest ale psychika również dostaje baty.Czasami jest taka depresja że nie widać sensu by z łóżka wstać lub zrobić cokolwiek.
Mimo to jestem pełen dobrej nadziei i wierzę że zasługuję na szczęśliwe i godne życie jak każdy z nas.
Pozdrawiam wszystkich.
m.ua-cam.com/channels/8cvUgCDJk7j4iyeBKAEj5Q.htmlabout w UK wedle słów Marcina, który opowiada na swoim kanale o tym jak poradził sobie z problemem alkoholu, są też profesjonalne ośrodki pomocy. Trzymam za Ciebie kciuki chłopie.
Jeśli chodzi o narko to mnie pomogła zmiana otoczenia, tj. znajomych na takich którzy tego nie robią. To po 1. Po 2 wszystko jest w Twojej głowie. Na pewno jest coś jeszcze co lubisz robić poza siłownią.
@@t.4257 Racja.Jak mam wene to troche bawie sie w tworzenie muzyki.
Psychikę możemy wyprostować przez pracę nad soba
Trzymaj się bracie,nie pal tego świństwa pozdr😊
Bardzo pomocny wywiad
tylko 7k wyświetleń - powinno być 100x razy więcej
Ale ida w gòer7
Tyle nowych obciążeń nam przypada znieść.Tylko dlaczego ludzie ,ktorzy przeszli obozy koncentracyjne,wojnę i rożne traumy nie obarczają swoich niepowodzeń tymi zdarzeniami.Obecnie to pokolenie , szuka usprawiedliwienia na swoje ułomnosći.Niech każdy ponosi odpowiedzialność za swoje życie.
Nie bedzie wtedy obarczał innych o swoje postępowanie.
Najlżej się żyje ,jak winę za swoje czyny ponosi tylko nie ten, ktory winy się dopuszcza.
Nowy rys psychologiczny pozwala na takie diagnozy.Odpowiadaj zawsze sam za siebie , bo nikt inny nie powinien tego robić za Ciebie.Więcej odpowiedzialnosći w dzisiejszym świecie polecam.
Nie jestem DDA, ale wiem, ze alkoholizm w Polsce byl i jest na porzadku dziennym. Bez "oblania" nie ma imprezy!
Bardzo przejmująca i jak że ważna rozmowa,super wywiad o każdym kto tak naprawdę boryka się z tym piętnem,które odcisnęło na nas dzieciństwo.Od kilku lat uczęszczam na terapię i myślę że moja tożsamość i świadomość siebie uległa poprawie, jednak czuję że to za mało,a może za krótko żeby wyplenić cechy,które nie pozwalają spojrzeć na świat bez lęku.Bardzo się cieszę że nawet w audycji radiowej może być poruszony taki temat i jest tego większa dostępność i miejsca gdzie można szukać pomocy.Dobra robota (Drogowskazy)Eska rock. Pozdrawiam
Dziękuję bardzo za wiadomość. Życzę siły. Mocno pozdrawiam Michał Poklękowski Eska Rock.
@@Michal_Poklekowski2024 piękne świadectwo i wywiad. Dziękuję!
Witam i berdzo dziękuje za ten materiał.Mam 45 lato i ten koszmarny bòl ròjnuje moje życie .Mam 3 letnego synka tak bardzo się boje że jego przyszłość będzie popaprana przez piekło jakiego doświadczyłam .Niezdawałam pijemy ani ja moż.Unikam pijących jak ognia. Jestwm po terapi po psychotropach Pomimo wszystko bòl jest nie do zniesienia.
Grupa wsparcia pomoże-poszukaj to moja sugestia
Bardzo mądra rozmowa ,sam szukam pomocy. 😢
Grupy DDA działaja bardzo prężnie w USA; w Pl też sa nawet w Nowym Targu. Polecam gorāco...
Dziekuje
Dzięki!!!
W moim środowisku wiejskim ten problem jest zatrważający, żałuję że nie ma w okolicy żadnego ośrodka pomocy dla DDA.Denerwuje mnie powielanie pewnych twierdzeń odnośnie doboru partnerow ze kobiety dda wybierają alkoholików akurat w moim otoczeniu żadna nie wybrała alkoholika albo jest sama albo ma męża niepijącego, kobiety są wyczulone na to,nie generalizujmy i nie wrzucajmy wszystkich do jednego worka,bo taki e stereotypowe myślenie powinno być zakazane w środowisku psychologicznym.
zgadzam sie, wiekszosc kobiet dda ktore znam nie moga nawet patrzec na alkoholikow a co dopiero wyjsc za takiego a maz. Moj brat nigdy nawet do ust alkoholu nie wzial takie mial obrzydzenie.
@@AP-di8sy Ten schemat jednak częściej powtarzają mężczyźni dda oni jednak częściej powtarzają błędy ojców , kobiety jednak uczą się na błędach.. Myślę że powinno się takim dzieciom pokazywać jak powinna wyglądać prawidłowa rodzina niedysfunkcyjna.
Może poszukaj w pobliskim mieście grupy DDA-sugestia doświadczonej
Dziękuję :)
Nie wiem, czy będę w stanie kiedyś wybaczyć. Ojciec alkoholik i nieporadna matka nie żyją od ponad 10 lat. Jakie to prawdziwe. Sama nie piję, nie toleruję alkoholu w domu. W żadnej postaci. Brzydzę się, kiedy widzę kogoś pijanego wśród członków rodziny. Życie okrutnie pokazało mi ciemne strony, wreszcie chcę zrobić dla siebie. Byłam u psychologa w ośrodku terapii uzależnień. Teraz psychiatra w poniedziałek. Żeby rozdrapać przeszłość, trzeba mnie najpierw uspokoić. 37 lat bezskutecznej walki o siebie. Dlaczego tak mało się o tym mówi? Dlaczego dzieci w szkole nie uczą, żeby mówić, że rodzice piją? Przecież na Śląsku połowa rodzin górników z lat 90tych to patologie, jak to ostatnio usłyszałam. Do przyznania się przed sobą, że jestem DDA trzeba mieć odwagę i siłę. Trzeba dojrzeć. Szkoda, że najpierw życie musi powalić na kolana i zabrać prawie wszystko 😭
Mam 48 lat, 10 lat na psychotropach,ból ciągle jest , nie wiem jak żyć,co czuć. Ciągle mam poczucie że błądzę.
@@magorzatanowicka2467 U mnie na teraz decyzja psychiatry, że spróbujemy bez wspomagania. Jeśli na terapii DDA będę się podłamywać, będę na lekach. Ja już i tak dlugo niosę ten ciężar bez żadnej pomocy od nikogo. Powodzenia i siły do spełniania marzeń życzę!
@@annan8804 Nie użalać się nad sobą. Jestem alkoholikiem z alkoholowego domu podszytego wzajemnymi "majątkowymi" pretensjami - mix straszliwy. Nie ma sensu opisywać co przeżyłem. Poszedłem drogą którą musiałem pójść - chlanie towarzyszyło mi, w co raz bardziej patologicznym wydaniu długo, aż rzuciłem to w diabły 17 lat temu obwiniając o wszystko rodziców, mając pretensje, aż któregoś dnia mnie olśniło. Dotarło do mnie, że moi rodzice nie mogli być inni, bo wychowani zostali przez takich samych jak oni - nie mieli na tyle siły aby się wyrwać, i byli dla mnie najlepszymi rodzicami jakimi w tych warunkach mogli być. Spoglądam na nich teraz zupełnie inaczej, na ich skołatane życie. Wolna wola nie istnieje, kształtują nas warunki, otoczenie nas tworzy i coś, co niekiedy przynosimy indywidualnie na ten świat ze sobą, coś, co pomimo tak niesprzyjających okoliczności pozwala nam wyrwać się z zaklętego kręgu niemożności, z kręgu rozpaczy, beznadziei i bólu. Jestem spokojnym już człowiekiem, bo w końcu to pojąłem, zrozumiałem.
@@alojzwiertara6583 . Witam. Mam pytanie : Ile lat juz Pan nie pije ? I jak to Pan zrobil ?
@@wiolettahoffmann2087 Od 18 lat nie piję. Gdy zdałem sobie sprawę z tego jak ze mną jest źle, gdy dopadła mnie delirka, omamy, gdy dopadły mnie koszmary, przez które pomimo nieprawdopodobnego zmęczenia bałem się zasnąć po ostatnim ciągu picia, gdy - co najważniejsze - zdałem sobie sprawe ze zła które wyrządzam mojej rodzinie, przestanie było niezwykle proste. Zamknięcie alkoholowych drzwi spowodowało otwarcie innych, zaskakujących. Miałem nagle mnóstwo czasu i zacząłem interesować się sprawami które dotąd nie miały dla mnie żadnego znaczenia, a stały się niezwykle ważne - stały się treścią życia, nowego zycia. To była rewolucja, olśnienie. Przepoczwarzanie było bolesne, ale należało do najbardziej niesamowitych momentów w moim zyciu. Jestem zupełnie kimś innym.
Jestem dda, mój ojciec pił i traktował mnie jak przysłowiowego pieska do bicia. Zawsze byłam najgorsza. Jak próbowałam się stawiać to dostawałam lanie
Cos w tym jest ha jestem trochę tym blhaterem bo mimo ze juz doroslam to nadel mam sydrom boha i emocje tez ciezko trzymac a o owinianiu juz nie wspominając dziękuję za takie materiały
Jestem dda po roku terapii, 4 lata w samoświadomości i pracy nad sobą, mam 38lat. Piła mama, tata silnie współuzależniony, zamiatał pod dywan wszystko. Mama w tej chwili ma dwa nowotwory, opiekuję się nią. Mam swiadomość, że jej picie to gł3bokie traumy, jakie przeszła. Wybaczyłam.
ale ta Pani jest mądra :)
Świetna audycja... 😊
Jestem DDA mama 42 lata od 16tego roku zycia zyje dzieki antydepresantom, lek przed odrzuceniem zniszczyl moje zycie, w zasadzie nie wiem po co istnieje...
❤❤❤
Jestem dda, radzę sobie świetnie w życiu,AM wszystko, ale poczucia szczęścia i radości to nie ma za wiele. Może i mogłam więcej osiągnąć,obiektywnie jest ok, ale.... Pęknięcie do końca życia. Btw. wiele lat terapii.
I DDD. Alkohol nie jest potrzebny do dysfunkcji
Dopiero dziś trafiłem na wasz kanał i bardzo mi się podoba ale nie mogłem nigdzie znaleźć nic na temat konopi indyjskich, czy mógłbym prosić o link jeśli taki materiał gdzieś macie? Dużo ludzi mówi że marihuana nie uzależnia, chętnie bym posłuchał co macie na ten temat do powiedzenia.
Jesli znasz angielski przeczytaj "Cannabis Manifesto" Steven DeAngelo. Polska do lat 1930 byla swiatowum potentatem nie tylko produkcji konopii, ale rowniez calego przemyslu z ta roslina zwiazanego. Z jednego akra konopi robilo sie wiecej papieru niz z 4 hektarow lasu!
Konopie skutecznie wylecza z raka. Doprowadza do zdrowia i w nim utrzymuja czlowieka, dlatego zostaly zabronione i oczernione.
Chyba nie wypaliło bo nadal jest uważane jako syndrom.
Za 50 lat będzie już kliniczna diagnozowana jednostka chorobowa:DDD . Dorosłe dzieci demokracji
Dlaczego ja (jestem dda) nie potrafię "wyczuć" na początku relacji ,że natrafiam na osobe uzależniona od alkoholu ?
Ja trafiam na osoby niedostępne emocjonalnie, z problemami. Nie tylko alko. Terapia trwa już 8 rok, tyle tych doświadczeń się nazbierało. Mam 41 lat... To jest tragedia. Można tak funkcjonować, ale w pewnym momencie coś zaczyna pękać, za duży bagaż. Czasu nikt nie cofnie, dzieciństwa raz jeszcze nie przeżyję.
Czy ktoś z państwa wie jak można się z panią Kaya skontaktować ? Google w tej sytuacje mnie zawodzą.
Jest wiele innych terapeutòw DDA i grup DDA/DDD tylko poszukać. Warto...
Jesli dorosli bili i to przechodzi na dziecko i to dziecko dorosle niesie to samo tez moze powielic te zachowani
Błazen to moja życiowa rola
Przepraszam ale to już jest ze mną od zbyt wielu lat
Nigdy nie jest za późno na terapię. Pozdrawiam
Moja to chyba bohater ale mam też coś z cienia.
😞
Dlaczego?
Jestem dda i nie wiem czy to przez to ale mam mnóstwo skłonności autodestrukcyjnych używki szybki seks wszystko bez emocji po prostu czuje potrzebę niszczenia się z drugiej strony znów tworze muzykę projektuje biżuterię dużo myśle i czytam czy to możliwe ze mogę mieć w sobie dwie osobowości ? 21 lat
Jestem zawiedziona - nic pani nie powiedziała o dziecku za mgłą. Moje cale życie :(
To jest właśnie dziecko "wycofane". I niestety jak to też było powiedziane często takie dziecko w życiu dorosłym już - jest również wycofane i podatne na manipulacje - co niestety bierze się z przyjętej " wersji obrony " w dzieciństwie. Bardzo chętnie porozmawiam na ten temat.
Może za mgła było nazwane w cieniu? Poszukaj grupy wsparcia DDA/ DDD to moja sugestia...
Najgorsze jest to że terapia jest kosztowna i ciągnie się latami
Ja miałam terapię na NFZ, trwała rok. Jest dużo ośrodków, w każdym mieście większym
@@magorzataurbaniak-pabisiak8838ja również korzystałem z terapii na NFZ w monarze, gdyż mam uzależnienie krzyżowe a także dda które niedawno zaczęło się objawiać i planuje iść na kolejną terapię również na nfz gdyż to nam się należy od państwa a w prywatnych ośrodkach wcale nie jest lepiej a koszta faktycznie są spore.Pozdrawiam,życzę wytrwałości a także wszystkiego dobrego w życiu
@@karolprawdziwyPolak Monar ma świetny ośrodek pod Poznaniem. Były partner tam był kilka miesięcy.
@@magorzataurbaniak-pabisiak8838 ja byłem w Warszawie na Marywilskiej, to miejsce uratowało mi życie, gdybym tam nie trafił pewnie już bym nie żył, myślę że każdy Monar jest dobry z racji tego że pojawiają się tam ludzie z różnych środowisk,a na terapi płatnej w większości próbują leczyć się osoby z wyższych sfer i w dużej mierze patrzą na warunki a nie na to po co tam trafiły i gdybym miał komuś polecić terapię to nawet jeżeli byłoby go stać na płatną to i tak poleciłbym tą darmową
Ty wybacz aby twoje dzieci mogły wybaczyć tobie
Jestem DDA
Przyznam, że mam negatywne wspomnienia z terapii grupowej.
Dlaczego?
Znajdź indywidualna?
@@RichKozlowskiPlod terapii indywidualnej trafia sie na grupową.
To jest straszne doswiadczenie i nie polecam.
Znam osobiscie przypadek jednej mlodej.osoby.
To nie film amerykanski.
0
Dlaczego?
Lepiej byłoby dla mnie się nie urodzić.
Dziekuje Michal.🙂❤
Święte słowa
Jeszcze
Jak się jest małym dzieckiem to agresja rodziców
Dziękuję ❤
Dziękuję ❤