Oglądam stream z odtworzenia i doszedłem do połowy póki co. Grałem kiedyś w What Remains of Edith Finch i ja tych historii nie potrafię odbierać w inny sposób niż całkiem dosłowny. Molly umarła bo zabił ją wąż, ten drugi chłopiec spadł z huśtawki, Barbra została zamordowana przez jakiegoś psychola, Walter skrył się na lata pod ziemią bo bał się śmierci która czyhała na rodzinę i zginął zaraz po wyjściu, itd. Reinterpretowanie tego jako związek z chorobami psychicznymi wydaje mi się nadinterpretacją i szczerze mówiąc nie czuję, żeby dawało coś ponad opowiedzianą historię. Reinterpretacje trochę mi psują odbiór, ale ja z reguły biorę wszystko bardzo dosłownie. Btw gra jest niesamowita, dobrze sobie ją przypomnieć
Fragmenty Twoich streamów z Planet of Lana były częścią mojej terapii - scenę z robotem tulącym szkielet dziecka, finał z kitku (nawet teraz, jak o tym piszę, mam zaszklone oczy) puszczałam mojej terapeutce (Ty płakałeś, ja płakałam) i był to ważny element mojego procesu pogodzenia się ze stratami, które niosłam ze sobą od lat. I teraz ten stream, i ryby i pałac i koronacja... Dziękuję. Ps. Wielkie dzięki za przytulasa i rozmowę we Wro po koncetrcie TLoU
Piękny to był strimek, oby następny był już niedługo i do tego z własnej prywatnej Filipowej wieży Sama gra niezwykła, bardzo emocjonalna ale jednocześnie nie przegięta, nie tandetna, plot twist na końcu uderza ale zostawia z przemyśleniami a nie niesmakiem (patrzę na ciebie '12 minutes'). Takie jednostrzałowce to dobry pomysł
WYBORNY STREAM! To się nazywa powrót z grubego C! Taka gra, takie tematy i taka społeczność... Po prostu bajka! Gre znałem, czytałem o niej, oglądałem materiały, ale sam nigdy jej nie ograłem i nie żałuję. Nie załuję bo mogłe to wszystko dzisiaj przeżyć od początku do końca, chłonąć i wzruszać się razem z Wami wszystkimi ^^ Nie zamieniłbym tego na samotne granie. Gra może i krótka, ale ładunek emocjonalny przepotężny... A sekwencje Gregorego czy Lewisa, miazga... Potrafi ta gra zagrać na odpowiednich nutach w odpowiedni sposób. Do dzisiaj, nawet po wczorajszej dyskusji, nie wiedziałem jak bardzo tęskniłem i jak mi tego brakowało... Wspólnego przeżywania historii, śmieszków, społeczności i Ciebie u steru tego wszystkiego 💜 Trzymam kciuki jak jasna cholera żeby kwestia mieszka rozwiązała się jak najszybciej! 🤞 Kurza twarz, będzie trzeba to sam Ci przyjadę położyć te kafelki czy co tam trzeba PS Nie łam się, społeczność nie pozwoli zakopać ani BŻ ani B/S! W społeczności siła!!!
Bardzo miło było Cię usłyszeć, nie tylko dlatego, że KMM ma zajebisty setup ; ) Mam nadzieję, że niedługo skończy się Twoja tułaczka i odpoczniesz na własnej kanapie i wrócisz do streamowania, może być nawet w spodenkach ;) I nie martw się, nie pozwolimy Cię zakopać : )
Puściłam sobie zapis ze streama żeby mieć coś w tle przy robieniu smaczków dla papużek, kolacji dla siebie... a potem siedziałam przy ekranie zapominając o świecie wokół. Ogromnie wciągająca gra, i bardzo mocna. Szczególnie historia Lewisa. Brzmi w niektórych momentach zbyt znajomo. Trochę taka pobudka do prawdziwego świata, przypomnienie, żeby nie zatracić się w swojej głowie. Dzięki za to doświadczenie.
Przez ten stream nie zjadłem jeszcze kolacji, nie mogłem się oderwać... dziękuję Ci za to niezwykłe doświadczenie, przepiękna gra równie pięknie ubarwiona Twoim komentarzem!
Kurcze, ale to był świetny stream, jak wyborny utwór z tych lepszych zbiorów opowiadań, taki po którym zamyka się książkę i zastanawia przez jakiś czas co się właśnie przeczytało i dlaczego czuję się po tym trochę... inaczej. Być może cała gra poprzez delikatne stopniowanie niezwykłości tych historii powoduje że opis choroby Lewisa a potem finał tak mocno zapadają w pamięć i pozostawiają dużo emocji do przetrawienia. Może to nie jest najlepsze porównanie ale podobnie czułem się ostatnim razem wiele lat temu po oglądnięciu epizodu 'The Inner Light' z serialu ST: The Next Generation gdzie kapitan Picard został zmuszony do 'przeżycia' wspomnień z całego życia przedstawiciela obcej rasy, która zniknęła w wyniku przemiany ich gwiazdy w supenovą, a jedyne co po nich zostało to wkodowane w komputer sondy wspomnienia jednej osoby dryfujące w kosmosie od nie wiadomo kiedy. Mam wrażenie że zarówno te gra jak i wspomniany epizod z ST:TNG z jednej strony pokazują jak niesamowite może być życie jednostki/rodziny/cywilizacji i jednocześnie jak niewiele to znaczy w szerszym kontekście (czy to czasu czy wszechświata), ale zawsze pozostawia ładunek wspomnień, emocji, niedopowiedzeń i potencjalnych ścieżek rozwoju długo zajmujących umysł. A abstrahując jeszcze od tego co powyżej napisałem... Historia Lewisa bardzo mocno mi przypomniała jakich odjazdów zaczynałem dostawać jak pracowałem przez 3 miesiące na linii produkcyjnej w Holandii, gdzie przez ten cały czas instalowałem jak automat blaszkę zakrywającą gniazdo do serwisowania smartwatcha... To był proces zajmujący +/- 27 sekund, polegał on na zamontowaniu zegarka w uchwycie, odklejeniu blaszki, przymocowaniu jej pensetą do korpusu i uruchomieniu prasy która dopychała ten element do obudowy. Przez te 3 miesiące rozbiłem przez nieuwagę tylko jeden zegarek, ale poziom nudy wymieszany jednocześnie z wysoką koncentracją przez pełne 8 godzin pracy (przerwy nie są liczone do czasu pracy w Holandii) powodowały że zaczynałem rozumieć dlaczego ludzie w takich sytuacjach życiowych łapią za używki i gdybym pracował na linii dłużej to kto wie czy nie skończył bym podobnie. Naprawdę nasze mózgi nie są stworzone do tego na dłuższą metę. A przy okazji historia Lewisa uderzyła mnie tym, że mamy tutaj do czynienia ewidentnie z człowiekiem posiadającym niesamowite zasoby kreatywności i nie mogącym znaleźć sobie miejsca w życiu. Ot kolejny niesamowity człowiek spalony na ołtarzu produktywności w imię wydajnej pracy, której efektem były... ryby w puszkach. Last but not least - patrząc się jak działa ten świat to mam nadzieję, że jeśli jakiś bóg istniej (teoretycznie byty klasy Omega ze skali Kardasheva to bogowie), to nie maczał palców w stworzeniu tego świata bo inaczej albo jest mściwym sadystą, albo totalnie obcym i niezrozumiałym umysłem, który w dodatku ma z naszej perspektywy nieograniczoną moc.
Cóż za fantastyczny komentarz. Poezja. Jestem tu z totalnego przypadku,nie interesują mnie żadne gry ale czytając jak mądre słowa są pod tym live stwierdzam,że chyba warto obejrzeć choć jeden live, bo można wyciągnąć wiele wartości.gdzie wcześniej patrzyłem bardzo płytko na gry iże to tylko zabijacz czasu i bez większych wartości. Wow. Dziękuję
@@Kamilosssssssssssful kurcze dzięki, ale to klimat streamów u Filipa skłania często do ciekawych refleksji więc proponuję propsy bardziej do niego kierować :)
Ale mi brakowało twoich streamow.. 100 jamnikow dla Krzysztofa za udostępnienie studia. 100x Wspaniała gra, niesamowite przeżycia. Oglądałem częściowo live, resztę z opóźnieniem, i końcówkę, a w zasadzie dyskusję po grze następnego dnia. Teraz, już po przetrawieniu tego co tam dośwaosdzylismy, nasuwa mi się skojarzenie z Życiem Pi. Tam też do końca nie wiemy co tak naprawdę się wydarzyło a opowieść kryje głeboko ukrytą tragedię. Drugie dno. ps Założenie, że ekipa remontowa zrobi wszystko zgodnie z planem, i dotrzyna umówionego terminu jest z zasady błędne. Oni mają inny, sobie tylko znany stan świadomości. Począwszy od kosztorysu, po plany, terminy, aż do jakości wykonania, wszystko podlega szeroko pojętej Teorii Względności Einsteina. Bez czwartego wymiaru nie ogarniesz... Trzymam kciuki.
W końcu udało się nadrobić, bo niestety na żywo bylam tylko na pogadance końcowej :( Ciekawa gra, piękne historie. Szkoda, że nie moglam odtworzyć ponownie czatów :( Ps. Taaak, ograj To the Moon! Jak Ci się nie spodoba, to ja nie wiem.. Są też inne gry od tego studia np. Fiding paradise, ale To the moon najpopularniejsze-no i pierwsze z tego uniwersum. A i widzę, że w tym roku mają wyjść az 2 gierki od nich w tym uni
Nie przejmuj się Filip, będzie dobrze. Ty przynajmniej masz luksus urządzania nowego mieszkania, ja ogarniam i remontuje mieszkanie w którym mieszkam i od ponad roku żyje że stertami kartonów które co jakiś czas zmieniają miejsce i zawartość xd Także taa rozumiem cie, też jestem zmęczony, zmęczony jak masło rozciągnięte na zbyt dużej kromce chleba... Ps. Uff wspaniała wiadomość że zostajesz w Łodzi, bo już myślałem że może uciekasz gdzieś bliżej Krzysztofa, a tak jest szansa że gdzieś, kiedyś na ciebie wpadnę xd
Oglądałem tylko końcówkę, ale grę znam. Musiałbym może obejrzeć cały stream żeby zapoznać się ze szczegółami interpretacji o schizofrenii bohaterów, ale no nie wiem. Jestem lekarzem, na studiach interesowałem się psychiatrią, chodziłem na dyżury na oddział i miałem trochę kontaktu z osobami ze schizofrenią. Nie widzę tu jakichś szczególnych analogii, może przez to że gra jest medium w dużej mierze wizualnym, a komponenta wzrokowych omamów w schizofrenii jest praktycznie nieistniejąca. Wiem że są opisywane w książkach do psychiatrii że mogą się zdarzać, ale sam na kilkudziesięciu pacjentów jakich poznałem z omamami wzrokowymi zetknąłem się może 2 razy i były one zwiewne i rzadko występowały. Są one tak rzadkie że zawsze gdy młoda osoba w psychozie mówiła o omamach wzrokowych nasuwało to silne podejrzenie innego rozpoznania: może np. guza mózgu (wady strukturalne układu nerwowego mogą takie dawać i to bardziej typowo niż w schizofrenii), psychozy po narkotykach albo zaburzeń osobowości z komponentą symulacji. Takie najbardziej rzucające się w oczy cechy osób z tą chorobą w okresie zaostrzenia to taka obojętność emocjonalna ("blady afekt"), rozkojarzenie myślenia (mega ważne), brak umiejętności zebrania myśli, urojenia prześladowcze, nasyłania i odsłonięcia myśli, wrażenie że moje myśli są cudzymi myślami. Chyba żaden z tych elementów typowych dla schizofrenii nie jest przedstawiony w tej historii, więc jeśli ta gra byłaby opowieścią skupioną wokół schizofrenii to imo robiłaby to bardzo kiepsko. Dla mnie to po prostu historia zwichrowanej, poranionej rodziny pełnej traum i paru zaburzeń psychicznych jak uzależnienie od substancji psychoaktywnych czy zaburzenia lękowe.
Prawdę mówiąc nigdy nie rozważałem schizofrenii w rodzinie, ale no cóż większość Finchow ginęła młodo więc to nie jest coś co naturalnie przychodzi na myśl zwłaszcza jeśli bierze się pod uwagę lata w których żyli (w tych czasach lekarzy psychiatrów było dużo mniej a rozpoznanych chorób też mniej) ciekawa perspektywa. Ale to nie ja tutaj jestem od szukania głębi i esencji
Oglądam stream z odtworzenia i doszedłem do połowy póki co. Grałem kiedyś w What Remains of Edith Finch i ja tych historii nie potrafię odbierać w inny sposób niż całkiem dosłowny. Molly umarła bo zabił ją wąż, ten drugi chłopiec spadł z huśtawki, Barbra została zamordowana przez jakiegoś psychola, Walter skrył się na lata pod ziemią bo bał się śmierci która czyhała na rodzinę i zginął zaraz po wyjściu, itd. Reinterpretowanie tego jako związek z chorobami psychicznymi wydaje mi się nadinterpretacją i szczerze mówiąc nie czuję, żeby dawało coś ponad opowiedzianą historię. Reinterpretacje trochę mi psują odbiór, ale ja z reguły biorę wszystko bardzo dosłownie. Btw gra jest niesamowita, dobrze sobie ją przypomnieć
Fragmenty Twoich streamów z Planet of Lana były częścią mojej terapii - scenę z robotem tulącym szkielet dziecka, finał z kitku (nawet teraz, jak o tym piszę, mam zaszklone oczy) puszczałam mojej terapeutce (Ty płakałeś, ja płakałam) i był to ważny element mojego procesu pogodzenia się ze stratami, które niosłam ze sobą od lat. I teraz ten stream, i ryby i pałac i koronacja... Dziękuję. Ps. Wielkie dzięki za przytulasa i rozmowę we Wro po koncetrcie TLoU
Piękny to był strimek, oby następny był już niedługo i do tego z własnej prywatnej Filipowej wieży
Sama gra niezwykła, bardzo emocjonalna ale jednocześnie nie przegięta, nie tandetna, plot twist na końcu uderza ale zostawia z przemyśleniami a nie niesmakiem (patrzę na ciebie '12 minutes').
Takie jednostrzałowce to dobry pomysł
WYBORNY STREAM!
To się nazywa powrót z grubego C! Taka gra, takie tematy i taka społeczność... Po prostu bajka! Gre znałem, czytałem o niej, oglądałem materiały, ale sam nigdy jej nie ograłem i nie żałuję. Nie załuję bo mogłe to wszystko dzisiaj przeżyć od początku do końca, chłonąć i wzruszać się razem z Wami wszystkimi ^^ Nie zamieniłbym tego na samotne granie. Gra może i krótka, ale ładunek emocjonalny przepotężny... A sekwencje Gregorego czy Lewisa, miazga... Potrafi ta gra zagrać na odpowiednich nutach w odpowiedni sposób.
Do dzisiaj, nawet po wczorajszej dyskusji, nie wiedziałem jak bardzo tęskniłem i jak mi tego brakowało... Wspólnego przeżywania historii, śmieszków, społeczności i Ciebie u steru tego wszystkiego 💜 Trzymam kciuki jak jasna cholera żeby kwestia mieszka rozwiązała się jak najszybciej! 🤞 Kurza twarz, będzie trzeba to sam Ci przyjadę położyć te kafelki czy co tam trzeba
PS Nie łam się, społeczność nie pozwoli zakopać ani BŻ ani B/S! W społeczności siła!!!
Bardzo miło było Cię usłyszeć, nie tylko dlatego, że KMM ma zajebisty setup ; ) Mam nadzieję, że niedługo skończy się Twoja tułaczka i odpoczniesz na własnej kanapie i wrócisz do streamowania, może być nawet w spodenkach ;) I nie martw się, nie pozwolimy Cię zakopać : )
Puściłam sobie zapis ze streama żeby mieć coś w tle przy robieniu smaczków dla papużek, kolacji dla siebie... a potem siedziałam przy ekranie zapominając o świecie wokół. Ogromnie wciągająca gra, i bardzo mocna. Szczególnie historia Lewisa. Brzmi w niektórych momentach zbyt znajomo. Trochę taka pobudka do prawdziwego świata, przypomnienie, żeby nie zatracić się w swojej głowie. Dzięki za to doświadczenie.
Piękny STREAM cudowna gra trzymam kciuki ze ci sie uda z mieszkaniem i wrócisz do streamowania😊😊💖💖
Przez ten stream nie zjadłem jeszcze kolacji, nie mogłem się oderwać... dziękuję Ci za to niezwykłe doświadczenie, przepiękna gra równie pięknie ubarwiona Twoim komentarzem!
Pięknie Ci dziękuję.
Oglądam nieregularnie streamy. Jak już to nadrabiam z zapisu. Poczułem jednak, że ich ostatnio nie było. Dobrze Cię znowu widzieć! 🖐️
Kurcze, ale to był świetny stream, jak wyborny utwór z tych lepszych zbiorów opowiadań, taki po którym zamyka się książkę i zastanawia przez jakiś czas co się właśnie przeczytało i dlaczego czuję się po tym trochę... inaczej. Być może cała gra poprzez delikatne stopniowanie niezwykłości tych historii powoduje że opis choroby Lewisa a potem finał tak mocno zapadają w pamięć i pozostawiają dużo emocji do przetrawienia. Może to nie jest najlepsze porównanie ale podobnie czułem się ostatnim razem wiele lat temu po oglądnięciu epizodu 'The Inner Light' z serialu ST: The Next Generation gdzie kapitan Picard został zmuszony do 'przeżycia' wspomnień z całego życia przedstawiciela obcej rasy, która zniknęła w wyniku przemiany ich gwiazdy w supenovą, a jedyne co po nich zostało to wkodowane w komputer sondy wspomnienia jednej osoby dryfujące w kosmosie od nie wiadomo kiedy. Mam wrażenie że zarówno te gra jak i wspomniany epizod z ST:TNG z jednej strony pokazują jak niesamowite może być życie jednostki/rodziny/cywilizacji i jednocześnie jak niewiele to znaczy w szerszym kontekście (czy to czasu czy wszechświata), ale zawsze pozostawia ładunek wspomnień, emocji, niedopowiedzeń i potencjalnych ścieżek rozwoju długo zajmujących umysł.
A abstrahując jeszcze od tego co powyżej napisałem... Historia Lewisa bardzo mocno mi przypomniała jakich odjazdów zaczynałem dostawać jak pracowałem przez 3 miesiące na linii produkcyjnej w Holandii, gdzie przez ten cały czas instalowałem jak automat blaszkę zakrywającą gniazdo do serwisowania smartwatcha... To był proces zajmujący +/- 27 sekund, polegał on na zamontowaniu zegarka w uchwycie, odklejeniu blaszki, przymocowaniu jej pensetą do korpusu i uruchomieniu prasy która dopychała ten element do obudowy. Przez te 3 miesiące rozbiłem przez nieuwagę tylko jeden zegarek, ale poziom nudy wymieszany jednocześnie z wysoką koncentracją przez pełne 8 godzin pracy (przerwy nie są liczone do czasu pracy w Holandii) powodowały że zaczynałem rozumieć dlaczego ludzie w takich sytuacjach życiowych łapią za używki i gdybym pracował na linii dłużej to kto wie czy nie skończył bym podobnie. Naprawdę nasze mózgi nie są stworzone do tego na dłuższą metę. A przy okazji historia Lewisa uderzyła mnie tym, że mamy tutaj do czynienia ewidentnie z człowiekiem posiadającym niesamowite zasoby kreatywności i nie mogącym znaleźć sobie miejsca w życiu. Ot kolejny niesamowity człowiek spalony na ołtarzu produktywności w imię wydajnej pracy, której efektem były... ryby w puszkach.
Last but not least - patrząc się jak działa ten świat to mam nadzieję, że jeśli jakiś bóg istniej (teoretycznie byty klasy Omega ze skali Kardasheva to bogowie), to nie maczał palców w stworzeniu tego świata bo inaczej albo jest mściwym sadystą, albo totalnie obcym i niezrozumiałym umysłem, który w dodatku ma z naszej perspektywy nieograniczoną moc.
Cóż za fantastyczny komentarz. Poezja.
Jestem tu z totalnego przypadku,nie interesują mnie żadne gry ale czytając jak mądre słowa są pod tym live stwierdzam,że chyba warto obejrzeć choć jeden live, bo można wyciągnąć wiele wartości.gdzie wcześniej patrzyłem bardzo płytko na gry iże to tylko zabijacz czasu i bez większych wartości. Wow. Dziękuję
@@Kamilosssssssssssful kurcze dzięki, ale to klimat streamów u Filipa skłania często do ciekawych refleksji więc proponuję propsy bardziej do niego kierować :)
Ale mi brakowało twoich streamow.. 100 jamnikow dla Krzysztofa za udostępnienie studia. 100x
Wspaniała gra, niesamowite przeżycia. Oglądałem częściowo live, resztę z opóźnieniem, i końcówkę, a w zasadzie dyskusję po grze następnego dnia. Teraz, już po przetrawieniu tego co tam dośwaosdzylismy, nasuwa mi się skojarzenie z Życiem Pi. Tam też do końca nie wiemy co tak naprawdę się wydarzyło a opowieść kryje głeboko ukrytą tragedię. Drugie dno.
ps Założenie, że ekipa remontowa zrobi wszystko zgodnie z planem, i dotrzyna umówionego terminu jest z zasady błędne. Oni mają inny, sobie tylko znany stan świadomości. Począwszy od kosztorysu, po plany, terminy, aż do jakości wykonania, wszystko podlega szeroko pojętej Teorii Względności Einsteina. Bez czwartego wymiaru nie ogarniesz...
Trzymam kciuki.
Ooo jaki dobry głos...aż obie słuchawki w uszy poszły i dekoncentracja w pracy. Doceniamy set up dźwiekowy Krzysztofa. 🤌🤌🤌
Jak miło, jak melancholijnie, jak kocykowo...
Jak ja tęskniłam za streamami!! ❤❤❤
W końcu udało się nadrobić, bo niestety na żywo bylam tylko na pogadance końcowej :(
Ciekawa gra, piękne historie. Szkoda, że nie moglam odtworzyć ponownie czatów :(
Ps. Taaak, ograj To the Moon! Jak Ci się nie spodoba, to ja nie wiem.. Są też inne gry od tego studia np. Fiding paradise, ale To the moon najpopularniejsze-no i pierwsze z tego uniwersum.
A i widzę, że w tym roku mają wyjść az 2 gierki od nich w tym uni
Nie mogłem uczestniczyć, dopiero teraz oglądam. Tęskniłem i dziękuję! :)
Nie przejmuj się Filip, będzie dobrze. Ty przynajmniej masz luksus urządzania nowego mieszkania, ja ogarniam i remontuje mieszkanie w którym mieszkam i od ponad roku żyje że stertami kartonów które co jakiś czas zmieniają miejsce i zawartość xd Także taa rozumiem cie, też jestem zmęczony, zmęczony jak masło rozciągnięte na zbyt dużej kromce chleba...
Ps. Uff wspaniała wiadomość że zostajesz w Łodzi, bo już myślałem że może uciekasz gdzieś bliżej Krzysztofa, a tak jest szansa że gdzieś, kiedyś na ciebie wpadnę xd
Oglądałem tylko końcówkę, ale grę znam. Musiałbym może obejrzeć cały stream żeby zapoznać się ze szczegółami interpretacji o schizofrenii bohaterów, ale no nie wiem. Jestem lekarzem, na studiach interesowałem się psychiatrią, chodziłem na dyżury na oddział i miałem trochę kontaktu z osobami ze schizofrenią. Nie widzę tu jakichś szczególnych analogii, może przez to że gra jest medium w dużej mierze wizualnym, a komponenta wzrokowych omamów w schizofrenii jest praktycznie nieistniejąca. Wiem że są opisywane w książkach do psychiatrii że mogą się zdarzać, ale sam na kilkudziesięciu pacjentów jakich poznałem z omamami wzrokowymi zetknąłem się może 2 razy i były one zwiewne i rzadko występowały. Są one tak rzadkie że zawsze gdy młoda osoba w psychozie mówiła o omamach wzrokowych nasuwało to silne podejrzenie innego rozpoznania: może np. guza mózgu (wady strukturalne układu nerwowego mogą takie dawać i to bardziej typowo niż w schizofrenii), psychozy po narkotykach albo zaburzeń osobowości z komponentą symulacji. Takie najbardziej rzucające się w oczy cechy osób z tą chorobą w okresie zaostrzenia to taka obojętność emocjonalna ("blady afekt"), rozkojarzenie myślenia (mega ważne), brak umiejętności zebrania myśli, urojenia prześladowcze, nasyłania i odsłonięcia myśli, wrażenie że moje myśli są cudzymi myślami. Chyba żaden z tych elementów typowych dla schizofrenii nie jest przedstawiony w tej historii, więc jeśli ta gra byłaby opowieścią skupioną wokół schizofrenii to imo robiłaby to bardzo kiepsko. Dla mnie to po prostu historia zwichrowanej, poranionej rodziny pełnej traum i paru zaburzeń psychicznych jak uzależnienie od substancji psychoaktywnych czy zaburzenia lękowe.
Dziękuję za komentarz
Właśnie byłem świadkiem jak UA-camr na żywo rozdał swoim widzom pakiety wspierania.
Prawdę mówiąc nigdy nie rozważałem schizofrenii w rodzinie, ale no cóż większość Finchow ginęła młodo więc to nie jest coś co naturalnie przychodzi na myśl zwłaszcza jeśli bierze się pod uwagę lata w których żyli (w tych czasach lekarzy psychiatrów było dużo mniej a rozpoznanych chorób też mniej) ciekawa perspektywa. Ale to nie ja tutaj jestem od szukania głębi i esencji
Mógłbyś Filipie napisać z czego pochodzi ten utwór grany w trakcie historii Miltona?
No… z gry :)
Uwaga, scam! Ten gościu to podróbka Krzysztofa M.Maja, widać to nawet po wystroju wnętrza!