Uważam, że w Polsce panuje kult "zapierdolu". Musisz koniecznie pokazywać jak bardzo jesteś zarobiony i zmęczony, żeby być docenianym. Nadmierny odpoczynek i sygnalizowanie jego potrzeby często jest źle widziany. "Ta, to się nie przemęcza", "Ten to nic w życiu się nie narobił, robił za biurkiem przecież" itd itd. Może to kwestia środowiska, w jakim się obracam? (gł. Górny Śląsk, gdzie etos pracy zawsze byl silny)
Tak jest nie tylko na Śląsku. Mieszkam na Pomorzu i tutaj też tak jest. Pracuję na stanowisku gdzie nie mam możliwości bezpośredniego awansu i mi to nie przeszkadza. Bardzo lubię moją pracę. Ale od (byłych już) koleżanek usłyszałam na początku mojej pracy, że: - co to za praca bez awansu?! - ciągle to samo robisz - koniecznie musisz znaleźć sobie lepszą pracę np. w korporacji - praca zmianowa? Koniecznie musi być od 8-16 pon-pt No bo kto to widział mieć taką pracę?! A dla mnie praca to po prostu część życia która pozwala mi na realizowanie innych planów. Zawsze w rodzinie byłam tą nieambitną ale miałam to gdzieś. Jak czasami słyszę jak wygląda czyjś plan dnia, że są w ciągłym biegu, stresie i niedoczasie ale za to w lepiej postrzeganej pracy to zastanawiam się które z nas ma gorzej. I dochodzę do wniosku, że to jednak nie jestem ja ;)
@@E.S.K. ojezu jak ja nienawidzę tego stereotypowego podejścia że praca za biurkiem w korpo to jakieś spełnienie marzeń... też myślę że korposzczury mają gorzej.
Też nie skończyłam studiów, w sumie nawet ich dobrze nie zaczęłam. Skakałam z kierunku na kierunek, bo żaden mi nie odpowiadał, a przecież trzeba coś studiować. Kiedy już zrozumiałam, że studia nie są dla mnie i nigdy nie były to powiedziałam o tym moim przyjaciółkom przy kawie (tak wtedy o nich myślałam, dziś już nie utrzymujemy kontaktu). I zostałam zjechana, że jak to tak?! Jedna powiedziała coś czego nie zapomnę do konca życia: i co? Chcesz bez studiów do końca życia naleśniki smażyć?! Chodziło jej o to, że bez studiów nie będę miała dobrej pracy (bo naleśników nie umiem smażyć do dziś :p ). Jak dostałam moją obecną pracę to też było źle, bo nie odpowiadała ich standardom. Bo nie jest od poniedziałku do piątku, bo bez możliwości awansu, bo cośtam, bo srośtam. A ja lubię swoją pracę. Gdy zamykam za sobą drzwi do biura nic mnie już nie obchodzi. Nie wyobrażam sobie pracować jeszcze po pracy w domu. Dzięki temu mam czas na wyjazdy (oczywiście w czasach przed covidem), pójście do kina w tygodniu czy na spanie do południa. Żyję spokojnie, bez stresu, a co najważniejsze tak jak lubię. A mimo to wiem, że jestem postrzegana jako osoba nieambitna. I wiecie co? Dobrze mi z tym! ;)
Podoba mi się twoje podejście do życia bo studia to nie wszystko mam wokół siebie osoby które po 2 fakultety specjalizacje prac kilka i co gonitwa niezadowolone mało ciągle!?
Co to za praca? Bo brzmi jak z moich marzeń, naprawdę. Tez nie wyszło mi studiowanie i przeprowadziłam się za granicę, natomiast narazie nie jestem na full time jobie, bo staram się szukać czegos co będzie mi odpowiadało właśnie w podobny sposób jak twoja. Niestety totalnie nie mam pomysłów ani za co się złapać, moje myślenie jest trochę ograniczone do istnienia zawodów które były wymieniane przedszkolu jako wymarzone, typu lekarz, nauczyciel, strażak itp a to totalnie nie jest coś w czym czułabym się dobrze i gdzie znalazłabym czas dla siebie
Jako tegoroczna maturzystka mogę dodać, że już w szkole uczy się nas tego, żeby zasuwać i podporządkowywać wszystko pod naukę. Presja jest ogromna i ciężko jest znaleźć czas na zrobienie wszystkiego ,,do szkoły" nawet pomimo tego,że mamy teraz nauczanie zdalne. Czasem mam tak, że próbuję odpocząć i mieć czas wolny, ale to wiąże się z wyrzutami sumienia- bo przecież inni w tym czasie zasuwają...(błędne myślenie, na co dzień walczę z tym). Ponadto zero ludzkiego podejścia nauczycieli do uczniów, dosłownie jakbyśmy byli robotami- myślę,że na późniejszym etapie życia,gdy pracujemy to wygląda to podobnie w relacjach zawodowych. Nie będę się rozpisywać na temat kultu pracy jakiego doświadczyłam pracując w sieciówce z ciuchami albo nadgodzin, które są zmuszone brać bliskie mi osoby, ale dobrze Aniu, że poruszasz takie tematy, bo mało na polskim youtubie mówi się na ten temat.
Bardzo dobrze powiedziane, ja rozpoczęłam z racji pandemii, drugi kierunek studiów- bo po pierwszym zdalnym semestrze uznałam, że jest ok- nie tracę czasu na dojazdu itp, dam rade. Tymczasem po wakacjach wykładowcy dosłownie zmysły postradali. Dostajemy tak kosmiczne ilości materiału do przerobienia, że szkoda słów. Już nie wspominając o wykładowcach, który się pogodzić z sytuacją nie mogą i zamiast normalnie prowadzić wykłady online to dają nam książkę, zadania na cały semestr i elo. Konsultacji nie przewiduję. Jak się państwu nie podoba to zapraszam w następnych latach. Krew się gotuje w człowieku. Z wypoczywaniem mam tak samo. Nawet jak wszystko zrobię to w nocy budzę się w panice, że jeszcze coś zostało. Mam nadzieję, że ci ta matura świetnie pójdzie- jak nie teraz to za rok 😉, trzymam kciuki ❤️
dlatego uwayam ye sykola powinna bzc tzlko 6 h dziennie , nie za duzo pracy domowej np o lalce albo innych pierdolach ktore do zycia sa nie potrzebne , mogli by ten czas preznaczyc na jezyki , na medycyne naturalna , na empatie , na pomaganie w schronisku , na kreatywnosc . dzieci sa w szkole przemeczone takim go..m za przeproszeniem zamiast uczyc sie zyc , uczyc sie co mozna a co nie mozna , np pomaganie swoim starszym dziadkom a nie oddawanie ich do domu starcow , jak panowac nad stresem , jak kurwa zyc !!!!!! w zamian za to ucza jak byc poddanym niewolnikiem ktory chowa intuicje i mareznia do kieszeni ba nawet dalej , i staje sie slepym slugusem ! wytrwalosci wszystkim i powodzenia i odwagi !!!
@@sylwiaupa3734 Chyba jednak praca domowa z polskiego i czytanie Lalki by się Pani przydały. Języki językami, we własnym nie potrafi się Pani poprawnie wysłowić. Szkoła ma nauczyć myślenia, nie życia. Medycyna naturalna? W szkole? Naprawdę myśli Pani, że dzieci w wieku lat 7-18 obchodzą takie bzdury? Empatia? Empatii nie da się wyuczyć w szkole. Pomaganie w schronisku? Istnieje coś takiego jak wolontariat, jak ktoś chce, to może uczestniczyć w takich przedsięwzięciach. Jak panować nad stresem? Godzina wychowawcza w szkole podstawowej, na późniejszych etapach nauki spotkania z pedagogiem/psychologiem szkolnym. Uczyć się co można, a czego nie można? To już jest robienie z dziecka debila. Po to się spędza czas na nauce w szkole, żeby później dziecko mogło samo rozpoznać, czy to, co robi, jest właściwe. Moralności nie da się nauczyć. Moralność się albo ma, albo się jej nie ma. Polski system edukacji nie jest idealny, ale gdyby nie on dzieci z biedniejszych rodzin nie miałyby szansy na zdobycie wyższego wykształcenia. Żeby osiągnąć coś w życiu nie trzeba się uczyć, racja, ale żeby osiągnąć coś na polu naukowym/ rozwijać karierę już trzeba. (Piramidy mlm to nie kariera.)
Bylam w zeszłym roku w Polsce na lockdownie, szukałam pracy, studia magisterskie za granica plus doświadczenie zawodowe jest, nie odezwał się nikt. Kolejna sprawa, w żadnej ofercie pracy, nie podano wynagrodzenia, co jest dla mnie rzeczą niepojętą, bo przecież głównym celem podjęcia pracy jest uzyskiwanie w ten sposób dochodu. W tych wszystkich korpo, Polacy odwalają czarną robotę za kilkaset funtow, a ich koledzy Anglicy, Francuzi w tym samym czasie siedzą na winku na przerwach i ocinają kupony ;) potem te wszystkie choroby jak hashimoto pcos, z nas Polek wychodzą jak tyramy na tylu różnych płaszczyznach.
No tak, umiejętność przeprowadzania badań społecznych w świecie, gdzie mnożą się totalnie niepotrzebne marketingowe stanowiska i działy we wszelkich korporacjach jest zdecydowanie kierunkiem z dupy XD Proponuję jednak trochę się douczyć.
@@olgazaeska3108 mysle, ze nie chodzilo o sam kierunek a o to co daje on po skonczeniu studiow. Ja to tak zrozumialam. Antropologia to ciekawy kierunek, ale jest po tym bardzo malo pracy w zawodzie, ktora czesto jest tez bardzo nisko platna.
Urodziłam się w wielkim mieście, całe życie w nim mieszkalam, po 48 latach życia sprzedałam mieszkanie, kupiłam domek w niewielkiej miejscowości i też się nie przejmuję tym co ktoś o mnie pomyśli. Sąsiedzi zyją swoim życiem, ja swoim, nikogo tu nie obchodzi co robię i czym się zajmuję u siebie za płotem. Czuję się swobodnie. W końcu.
Przez 15 lat mieszkalam w Londynie, tam tez życie bylo bardzo drogie zwłaszcza czynsz, counsil tax i rachunki. Życie w Londynie mialo swoje plusy, właśnie to ze byly ciągle wyprzedaze ciuchów, butów, carboots sale, które uwielbialam. Jedzenie z całego świata, i stosunkowo tanie w porównaniu do zarobków. Z niskiej pensji mozna bylo sobie kupić wypasiony smartfon czy tv. Gdzie w Polsce trzeba chyba oszczędzać na to dwa lata... Niestety jednym z minusow bylo to ze ciezko bylo znaleźć dobre mieszkanie za nie duze pieniądze i wszystko sprawdzala agencja, zarobki itp. Niski dochód równał sie z zyciem w malym mieszkaniu z roznymi sasiadami.. Również kupno samochodu bylo tanie, lecz ubezpieczenia drogie. Londyn jednak ma bardzo dobry transport wiec można bylo obejść sie bez samochodu. W londynie brakowało mi świeżego powietrza, ciszy i przestrzeni bez ludzi,własnego podwórka, i wlasnej sypialni. Od 8 miesiecy mieszkam w Polsce w swoim domku kolo lasu. Moze zarobki tu sa dużo nizsze niz w uk, i nie stać mnie na takie ciuchy i buty firmowe i sprzety, ale za to mam pod nosem las, swoje podwórko i spelniam marzenia o ekologicznych warzywach 😊
@@AniaGemma właśnie zobaczymy co wyjdzie z tych warzyw, robimy to z mężem pierwszy raz w życiu. Takze będziemy mieli krzewy owocowe, ilka drzewek, folie na Pomidory i papryke i grrzadki na warzywa. Moj maz piecze chleby ma zakwasie i robi swoje wedliny w słoikach.
Ja mieszkam od 16 lat w Londynie. Po 5 latach pobytu kupilam mieszkanie w zachodniej czesci, potem poznalam mojego meza I kupilismy dom z niewielkim ogrodem. Nie wyobrazam sobie przez kilkanascie lat dzielic domu z obcymi ludzmi. Mialabym problem z odnalezieniem sie w Polsce po tylu latach. Pozdrawiam z deszczowej krainy hihi
@@AniaGemma do tego jest jeszcze tzw 'reverse cultural shock' - tj chyba nie do końca jest się gdzie kolwiek u siebie, zawsze na niektóre rzeczy patrzy się z zewnątrz w odrobinę szerszym kontekście (taki plus i minus zarazem płynący z mieszkania poza Polską ;) )
Aniu, te całe "enklawy" Polonijne czy w UK, czy w Stanach, czy tak jak w moim przypadku - w Kanadzie - to dramat! Mieszkam w Kanadzie od 12 lat razem z rodzicami i bratem, mój tato 16 lat... i rodzice po angielsku "ani me ani be". Męczące strasznie, bo nic sami nie załatwią, a wydaje mi się, że jakoś im trudno zrozumieć, że ja mam normalną pracę na pełny etat i nie mogę sobie brać wolnego na ich "widzi-misie" bo ktoś nie mówi "po naszemu" :/ (dodam, że w Kanadzie mamy 10 dni urlopu rocznie). Nie chcę wyjść na kogoś kto lekceważy PL, ale skoro mieszkam za granicą od tylu lat i jak na chwilę obecną powrotu nie planuję, a mój tato mówi mi ile zachorowań z powodu C19 jest w Polsce, a nie wie nawet jakie obostrzenia mamy obecnie w Kanadzie to szlag mnie trafia. Zero zaangażowania w politykę kanadyjską, co obecnie dzieje się w kraju, kto rządzi i co robi i jaka jest kultura i obyczaje..
Twoje video dodało mi wiatru w skrzydła :) Od roku mieszkam w Holandii i to co zdziwiło mnie najbardziej to to, że Holendrzy mają strasznie dużo wolnego czasu, cały czas spędzają czas ze znajomymi a mimo to, poświęcając się pracy około 5-6h dziennie, są w stanie żyć na całkiem dobrym poziomie. W Polsce kiedy wstawałam z krzesła po 8 h pracy, szef pytał ''Ty już idziesz...?''. Nie wyobrażam sobie teraz wrócić do tamtej rzeczywistości.
@@justynaradziewicz653 Miałam na myśli tutaj wszystkich których znam w Holandii, czyli ludzi którzy mają swój własny biznes, firmę. Nie są to jacyś prezesi firm, coś bardziej jak polskie przedsiębiorstwa jednoosobowe. Nie znam realiów takiej pracy "z szefem nad sobą" ale myślę że zależy to od jej rodzaju.
Dziękuje za inspirujący film. Na emigracji mieszkam już od 2007 roku najpierw w Rzymie, a teraz w Belgi. Żyje mi się dobrze i w ogóle nie czuje się na emigracji i nie mam zamiaru wracać do kraju.
Poważnie ktoś Ci mówił, że bez studiów Twoje życie będzie jakoś gorsze? Strasznie słabo :( Ja skończyłam studia magisterskie i w Polsce i w Rosji, teraz robię jeszcze studia wieczorowe, zaczęłam też szukać stałej pracy (w trakcie studiów też sobie popracowywałam) i ciągle słyszę od znajomych czy jakiś obcych, że studia są niepotrzebne, że nic nie znaczą itp. Dzięki za ten filmik - jest bardzo ciekawy 👍bardzo lubię Twój sposób wypowiedzi i zazdroszczę Ci tej Indonezji ❤
Zgadzam się z opinią na temat pracy w Polsce. Wszyscy moi znajomi z pracy żyją pracą, nie mają problemu przyjść do pracy szybciej i pozostać dłużej (u nas nie płaci się za nadgodziny, na które trzeba w ogóle dostać pozwolenie, a jak łaskawie dostanie się zgodę to można odebrać te nadgodziny). Pracy jest bardzo bardzo dużo, a pracowników coraz mniej (budżetówka) bo wiadomo nie opłaca się tu pracować. Ciąży na nas ogromna odpowiedzialność, za którą jesteśmy rozliczani, a pieniądze niewielkie. Dodatkowo wszystkie dodatki w tym roku zostały nam zabrane bezpowrotnie, a to jedyna rzecz która trzymała młodych pracowników. Młodzi powolutku coraz śmielej odchodzą z pracy. I ja mam taki plan, który niedługo zrealizuję, bo to ile człowiek musi nasłuchać się szlamu od klientów po prostu wypala, stresuje i ciężko jest się tłumaczyć dlaczego tak. Praca jak praca. Z partnerem jesteśmy w trakcie zbierania oszczędności, by móc podjąć decyzję albo o wyjeździe za granicę albo rozpoczęcia własnej działalności. Mamy nakreślony plan i określoną kwotę, którą intensywnie zbieramy. Podsumowując kultura pracy w Polsce, którą ja znam z doświadczenia (pracowałam w 5 różnych miejscach) jest niezdrową. Wymaga się od nas za dużo, rzeczy wykraczających poza nasze kompetencje i stanowisko, żyłuje się nas do granic wytrzymałości w imię idei 'pracę trzeba szanować'. Oczywiście za niezbyt ciekawe pieniądze.
Obserwując moich znajomych mam właśnie takie wrażenie, że wykorzystuje się pracowników a oni się na to zgadzają z różnych powodów... życzę powodzenia w przyszłych planach ❤ trzymam kciuki!🤞
@@MagdaLena-tt2ft trzeba ratować swoją sytuacja póki ma się jeszcze chęci i siłę na zmiany. Życzę powodzenia i udanej nowej ścieżki zawodowej. I nie dajmy się wykorzystywać, bo życie jest tylko jedno, a szkoda je zmarnować na pracę do tego taką, jaką obecnie wykonujemy.
Skończyłam dziś pisać matury i zastanawiałam się bardzo intensywnie nad swoją przyszłością - studia, praca, może gap year albo wyjazd za granicę? Przy wszystkich możliwych opcjach towarzyszy mi strach. Wejście w dorosłość, usamodzielnienie się i odcięcie od wspierających rodziców jest ciężkie. Przy każdej decyzji istnieje ryzyko, że coś się nie uda i będę musiała z podkulonym ogonem wrócić do domu, jednocześnie zawodząc siebie jak i rodzinę. Potwornie się obawiam, że sama sobie nie poradzę, ale słysząc twoje doświadczenia zaczynam nabierać optymizmu. Jesteś niesamowitą kobietą, dla młodej osoby jak ja prawdziwym wzorem. Aspiruję, żeby być tak samodzielna, świadoma i spełniona jak ty, Aniu!
Nic sie nie boj , zrob jakies kursy barmanski czy certyfikat jezykowy , szkoda zycia na judeopolonie Teraz przec covid rok bedzie przestoj niestety np. W turystyce ale mi emigracja uratowala glowe , w pl pomalu wariowalam
Hm. To smutne, że za granicą można zostać pracownikiem socjalnym z wykształceniem średnim, kiedy to w Polsce większość moich znajomych po tym kierunku studiów musiało zmienić zawód przez brak miejsc pracy...
Smutne jest ze pracujac jako przyjezdny stac mnie na lepsze zycie niz jako pracownik oswiaty w pl Tez place za mieszkanie 90 tys koron is. Jest to studio jednak niski standard ale to zaledwie 1/6 mojej pensji a polowe oplaca chlopak , jedzenie jak sniadanie czy lunche mamy w pracy
Minęły trzy lata, nie wiem jak było wtedy, ale teraz żeby zostać pracownikiem socjlanym trzeba mieć wykształcenie wyższe kierunkowe (czyli np pedagogika nie przejdzie i licencjat też bee). Na sensowne zarobki mogą liczyć tylko osoby z długim stażem pracy więc nikt młody nie chce tam pracować. Przez to często wiele procesów jest przeciąganych, przestarzałych, brakuje w dziale związanym z zarządzaniem (praca tylko na komputerze nie w terenie) wiedzy na temat obsługi tegoż komputera. To wszystko nie wynika ze złej woli szarych pracowników ale chyba ludzi gdzieś wyżej. Naprawdę potrzeba tam zmian.
Jesteś szalenie ciekawą osobą:) u mnie z kolei szło wszystko bardzo standardowo: liceum, potem dobre studia i teraz dobra praca w korporacji. Wszystko super ale zazdroszczę Ci tych wszystkich przygód np. w Indonezji. Chciałabym aby moja praca była trochę ciekawsza...ale w obecnych czasach powinnam się cieszyć, że w ogóle mam pracę i nieźle płatna.
Jak przeprowadziłam się do Irlandii trafiłam w pierwszej pracy na polke manager sklepu. Było ciężko. Potem zmieniłam pracę 3 raz, pracowałam z półka w jeszcze jednym miejscu gdzie była moja przełożona ale było na prawdę fajnie, miło wspominam każde z tych miejsc. Sądzę że to zależy od osoby a nie pochodzenia. Znałam język w miarę ok ale musiałam się nauczyć irlandzkiego akcentu itd. Mimo to dużo mi pomogło znać podstawy. Prawie 6 lat za granicą. Najgorzej mimo wszystko wspominam pracę w Polsce przed wyjazdem. Wyzysk, marna praca, wieczne zmęczenie i stress. Tak jak mówisz, tutaj jest to samo, 8 godzin pracy i koniec,czas na własne życie i nawet zarabiając minimalna krajowa, jest się w stanie bez szaleństw przetrwać do końca miesiąca bez wyliczania każdego centa. Balans jest ważny! Nie sądzę że kiedyś wrócę do Polski, raczej mam Włochy na celowniku ze względów milosnych 😊
@@AniaGemma nie wiem, jakiego języka zazwyczaj używasz poza domem, ale wydaje się to być kalką z angielskiego. Ciężko nie zauważyć "słowa odcinka" 😁 "względnie" się wtopi. Proszę, nie miej za złe.
ale mi zawiałaś wiatrem w żagle tym filmikiem! zbieram się od jakiegoś czasu do wyjazdu, ale ciągle coś stoi na przeszkodzie. Bardzo motywują mnie takie osoby jak ty :)
Mieszkam obecnie od prawie 7 lat w Anglii i bardzo bym już chciała wrócić do Polski, ale z drugiej strony żyje sie tu tak łatwo i bez zmartwień. A w Polsce jak to w Polsce, wiadomo jak to jest a szczegolnie teraz w tym okresie.
Ja co prawda żyje w Polsce jednak od lat blisko współpracuje z Francuzami i ta różnica w kulturze pracy jest ogromna ;) Niestety ale moim zdaniem w Pl panuje kultura zapierdolu ;)
Zgadzam sie z Toba o kulturze pracy w Polsce, to wlasnie glownie powstrzymuje mnie do powrotu do Polski. Nie mialabys zadnych sansz na prace w Seemensie czy tez IBM, ani tez jako nauczycielka angielskiego. Jak juz tutaj wspomniala kolezanka, ze smazylabys przyslowiowe nalesniki. Ja mieszkam w Londynie, pracuje w zawodzie (przemysl, bo jestem mgr inz), bardzo podoba mi sie w Wielk. Bryt., ze tutaj mozna duzo osiagnac w zyciu zawodowym bez wyksztalcenia, liczy sie doswiadczenie, oraz bez znajomosci. W Polsce jest masakra pod tym wzgledem.
Nie spodziewałam się, że aż tyle osób zgłosi się tutaj jako emigranci. Dopisuję się do tej listy rękami i nogami. Co prawda dopiero niedawno wyjechałam "na stałe" (Hiszpania), ale miałam za sobą już wielomiesięczne wyjazdy do Francji, Portugalii i Hiszpanii, nawet kilka tygodni w Rumunii. Nie wiem jeszcze czy i gdzie będę przemieszczała się w następnej kolejności, ale na pewno nie będzie to Polska. Wiem co masz na myśli mówiąc, że nie przejmujesz się tak będąc w innym kraju- mam dokładnie to samo. Nigdy nie czułam się tak wolna jak będąc za granicą, zwłaszcza w dużym i różnorodnym mieście. Najbardziej to do mnie dotarło gdy będąc w Madrycie pofarbowałam włosy na niebiesko i chodziłam po mieście bez żadnego problemu. W Polsce wiem, że czułabym na sobie palące spojrzenia przechodniów. Jasne, może to i siedzi w głowie, jednak jak mawiał klasyk "skąd, u licha wniosek, że wobec tego nie dzieje się to na prawdę?"
Niestety "kultura pracy" w Hiszpanii jest w pewnym sensie podobna do polskiej. Co prawda nie ma presji na robienie wszystkiego szybko i sprawnie (xD), ale robienie dobrowolnych nadgodzin to niezdrowa codzienność. Normą jest wychodzenie z pracy godzinę lub dwie po czasie (oczywiście bezpłatne).
Cieszę się że o tym mówisz. Ja jestem teraz w martwm punkcie w moim życiu niewiem co zrobić ze sobą, szukam stabilności, spokoju i szczęścia, bardzo bym chciała wyjechać za granicę ale się boję.Boję się że się nie dogadam mam straszny lęk przed mówieniem. Dzięki twojej wypowiedzi czuje się troszkę lepiej. Może masz jakąś dobrą radę jak nie przejmować się tak bardzo życiem. Strach że się zmarnuje swoje życie jest okropny. 🙃
Pozdrawiam rodaczkę z... Pragi :) Też żyję i pracuję w Pradze. Po magisterce ze stosunków międzynarodowych pracuję w korporacji, gdzie w skrócie zajmuję się doskonaleniem produktu, użytkowanego przez dział finansów. Zgadzam się, że 40K CZ/na osobę to naprawdę minimum (choć praska średnia wynagrodzeń jest wyższa: około 42K CZK). Wynajem mieszkania kosztuje więcej, niż w Warszawie (a standard większości mieszkań jest jednak o wiele niższy), droższe są też produkty spożywsze wyższej jakości więc trzeba sobie dobrze przeliczyć, jaką wypłatę negocjować. I w końcu totalnie zgadzam się co do kultury w pracy: czeska kultura pracy jest o wiele zdrowsza niż polska i o wiele bardziej wolę pracę w Czechach. Generalnie mam podobne wrażenia z pracy w Pradze, co Ty (a to już ponad 4 lata). Pozdrawiam i ślę buziaki!💖
@@AniaGemma Czekam niecierpliwie, zaraz przed pandemią odkryłam super pijalnię czekolady w centrum i zdążyłam ją odwiedzić tylko raz. Chętnie poszłabym znowu! ;)
Mam nadzieję, że teraz uczucie spełnienia daje Ci tworzenie na YT, bo robisz super robotę i otwierasz oczy wielu ludziom :) Film jak zwykle bardzo ciekawy, chętnie posłuchałabym więcej, chociaż ja się z PL nigdzie nie wybieram. Interesuje mnie także temat Twoich zawodów - jak dostać pracę w IT bez doświadczenia czy wykształcenia w tym kierunku. Czy szkoliłaś się sama, skończyłaś jakiś kurs? Pozdrawiam.
Ja jestem dopiero 5 lat we Francji, ale faktycznie, coś podobnie czuję się jeśli chodzi o ewentualny powrót do Polski. Co prawda wyjechałam zaraz po maturze, także nie wiem jak by to było prowadzić "dorosłe życie" w Polsce, ale to od kiedy wyjechałam, to czy jest dobrze, czy trochę gorzej, czuję taką wolność od oczekiwań innych i jest to dla mnie bardzo ważne.
Pozdrowienia z Drezna! Rzut beretem, zapraszam! 🥰 Od roku na emigracji i jestem zadowolona. Pracuje z Niemcami juz kilka lat, wiec mogę co nieco powiedzieć. Mam wrażenie, ze jako Polacy na ojczyźnie bardziej ogarniamy, cieszymy się z tego co mamy, bo wiemy jak jest w Polsce. Pracodawcy są z nas bardzo zadowoleni, bo nie narzekamy jak niektórzy miejscowi. Zdarza się, ze ktoś coś stereotypowo o nas powie, co może denerwować, ale nie ma co się przejmować. To pewnie jakiś nieszczęśliwy zazdrośnik, który sięga po najprostsza broń, bo więcej nie potrafi. Wszędzie są lepsi i gorsi, wiec nie ma co generalizować. Najważniejszy jest i tak balans we wszystkim, żyjmy zdrowo i szczęśliwe! 😉
@@AniaGemma ja się bardzo cieszę z tego, że mogę sama wynająć mieszkanie (i nie jest to klitka), nie muszę wydać na nie całej pensji. ceny najmu w Polsce to jakaś katastrofa i nie tylko w dużych miastach, w małych tez nie jest tanio. Tu za mieszkanie placi sie podobne jak w Polsce.
dzięki za bardzo interesujący film :) Fajnie gdybyś zechciała rozwinąć ten temat i zrobić więcej filmów z cyklu "życie na emigracji" :) Pozdrawiam serdecznie!
Ja już 10 lat w Niemczech :) tyle że ja już od dziecka to planowałem ;) miałem 7 lat jak pierwszy raz spędziłem wakacje w Niemczech i wtedy zdecydowałem, że tu kiedyś zamieszkam i w sumie to był taki jeden z celów mojego życia ;) Owszem że czasem myślałem/myślę sobie, że lepiej by było w jakimś cieplejszym klimacie ale poza klimatem to dobrze mi tutaj, język znam no i jednak myślę, że to jest kraj który ma dużo dziedzin w bardzo dobry sposób zorganizowanych (np. system opieki zdrowotnej, ubezpieczeń społecznych itp.), a które niekoniecznie inne kraje mają zorganizowane tak dobrze... Do Polski nie zamierzam wracać na stałe raczej nigdy. Z resztą już się nawet o obywatelstwo postarałem - wszyscy mówią, że po co mi, i tak jesteśmy w Unii, a mnie potrzebne dla własnej satysfakcji ;) Ja myślę, że to (chyba niestety) nie jest coś co jest tylko w Twojej głowie - czasami mnie ktoś pyta co mi właściwie w Polsce nie pasuje (bo większość ludzi się dziwi, że ja nie tęsknię za Polską i że nie zamierzam wracać i że nie jestem tu z powodów finansowych ani żeby się dorobić i wrócić) i długo myślałem jak ująć to co mi nie pasuje ale już wiem: polska mentalność. Ta niechęć i strach przed wszystkim co jest inne lub obce i traktowanie tego jako gorsze. Nie chcę tego w swoim życiu, nie chcę się z tym stykać i nie mam cierpliwości by próbować to u innych zmieniać itp. Ja lubię różnorodność, lubię to że ludzie są różni, różnych kolorów, różnych narodowości, różnych religii - a to jest dokładnie to, czego wielu Polaków nie lubi ;) i niestety wielu swoją mentalność przywozi tu ze sobą (dlatego ja nie zabiegam o kontakt z innymi Polakami). Co do zarobków - no na pewno jest tu łatwiej, nawet będąc sam mogłem się utrzymać wynajmując 2 pokojowe mieszkanie w jednym z 10 największych miast, 3km od centrum - w porównywalnie dużym mieście w Polsce, w porównywalnej lokalizacji za prawie najniższą krajową to chyba mógłbym sobie pomarzyć :D Chociaż jak wyżej - kwestie finansowe nigdy nie były dla mnie kluczowe. Nie wykonuję wymarzonej pracy (z resztą nawet nie wiem co by było wymarzoną pracą dla mnie ;) ), ale i tak wolałbym nie wymarzoną tutaj niż wymarzoną w Polsce ;)
Widzisz, to myslalam ze sa to moje odczucia a może to jednak nie. Dobrze Cię rozumiem, też lubię różnorodność, otwartość bardzo mnie cieszy ze sa w moim zyciu🤗 a co do pracy marzeń... mam wrażenie że z wiekiem marzenia mi się zmieniły, teraz bardziej dotycza wypłaty, ubezpieczenia czy szefa a nie samych czynności które wykonuję 😅
@@cococream2975 hmm, ja akurat nie jestem zbyt towarzyski, a najlepszych przyjaciół z Polski poznałem przez internet, więc nie zrobiło mi to żadnej różnicy czy dzieli nas 400km (jak dotychczas) czy 1000km (jak teraz), bo i tak nie spotykaliśmy się na żywo, a znajomości w realu rozluźniły się już wcześniej, więc nic nie straciłem. Ale zawsze możesz poznać nowych znajomych (co nawet mnie jako samotnikowi się udało ;) ), może niekoniecznie zachęcam do kontaktu z innymi Polakami na emigracji (bo jak wyżej - ja się z nimi zazwyczaj kiepsko dogaduję), ale nawet wśród nich też się w sumie zdarzają w porządku ludzie. A jak znasz język, no to już w ogóle - grupy zainteresowań, grupy wsparcia, różne sąsiedzkie inicjatywy... zależy co lubisz, ale możliwości są.
Jeżeli ktoś mówi że w Polsce nie ma kultury pracowitości to znaczy że sam siebie okłamuje. Oczywiście że jest, my Polacy zapierdalamy jak pojebani i jeszcze sobie wmawiamy że wszystko jest super i nie ma problemu.
Cena mieszkań na wynajem w Pradze jest w miarę porównywalna do cen w Warszawie, więc ceny raczej takie same niż wyższe, jednak Praga jest stolicą więc bardziej miarodajne jest porównanie jej do Warszawy niż Łodzi.
Z tego co wiem mieszkania w Warszawie są tańsze niż w Pradze czy Brnie. Patrzylam na Olx i duzo jest mieszkań 2 pokojowych poniżej 2k pln. Nasze relatywnie tanie mieszkanie to prawie 3k pln. Z kolei w Brno gdzie ceny są takie same jak w Pradze nie jest już stolica, stad porównanie do Łodzi.
@@AniaGemma jeszcze jak miesiąc temu przeglądałam oferty z myślą o powrocie do Polski to te kwoty to była czysta kwota dla właściciela plus do tego czynsz średnio około 700 zł i opłaty. Sama widząc kwoty poniżej 2 tys. zł na OLX zapalała mi się lampeczka, że powrót do Polski się uda, ale jak wchodziłam w szczegóły i dodatkowe opłaty to często cena mieszkania windowała powyżej 2,5 tys. Chyba, że kwota którą podałaś w Czechach też jest tylko i wyłącznie czystą kwotą, którą się płaci do ręki dla właściciela, to wtedy racja, bo w Polsce wyjdzie za mieszkanie około 3000 zł ze wszystkimi opłatami a tam pewnie z 1000 więcej. :)
Ile lat mieszkasz już w Czechach? Bardzo spodobał mi się film! Kiedy w różnych innych video wspominałaś o swoich międzynarodowych doświadczeniach ciekawiły mnie ich szczegóły i proszę, już je znam! Ja aktualnie nadal w Polsce ale korzystam z Erasmusów, które są bardzo przyjemnym testem zdolności adaptacyjnych i organizacyjnych jeżeli chodzi o mieszkanie za granicą. Chcę w przyszłości wyemigrować na dłużej (może na stałe), więc czekam na koniec studiów, trochę bardziej ustabilizowaną sytuację gospodarczą w Europie i jazda! Moje nastawienie to bardziej: "tyle możliwości, miejsc, kultur - aż żal całe życie tylko w Polsce spędzić". Jednak zatrzymując się w danym miejscu na dłużej pozna się więcej szczegółów i wyrobi wiarygodniejszą opinię, niż będąc na tygodniowych wakacjach. Film jak zwykle super. Inspirujący! Wszystkiego dobrego!
O, jak miło że udało mi się odpowiedzieć na Twoje pytania 😀 w czechach jestem już 7 lat, co wydaje mi się wiecznością dlatego bardzo cieszę się że zmiany miasta 🤗
Super ! Bardzo rzetelnie przygotowany materiał :) ja studiuje we Włoszech , ale w przyszłości bardzo chciałabym pracować w Ameryce Łacińskiej . Szukam wszelkich sposobów na spełnienie tego marzenia ☺️
Jestem na razie na poziomie gap year i porządkowaniu mojego życia ale bardzo chętnie obejrzałam. Było tak, że stres w liceum "zajadałam" zakupami w ciuchu i skończyło się to kilkunastoma workami z ubraniami (bo tanio heh, tylko że to były głównie ubrania fast fashion)
@@wolnawpodrozy7671 cześć! mieszkam w Rosario :) ojeja to mega trudne pytanie. absolutnie nie chcę Cię zniechęcać, ale to nie jest najłatwiejszy kraj, jeśli chodzi o emigrację. ale myślę, że wiele zależy od konkretnej sytuacji i każdy ma inne doświadczenie. jak chcesz to napisz mi maila i pogadamy bo to temat rzeka :)
błagam Cię ! opowiedz o tym jakim cudem nie masz studiów w tak cięzkiej dziedzinie jak IT a pracowałaś w tym zawodzie i to jeszcze za granicą!?! wow , prosze nagraj o tym coś :D
@@kasiabunikowska1560 oo własnie ciekawe to jest bo ja sie spotykam tylko z takimi ogłoszeniami : ) , że wymagane studia i to najlepiej informatyka, tam pokrewne itd
U mnie w IT to może jedna osoba skończyła informatykę, i to dziewczyna☺️ Podobno są firmy informatyczne, które biorą z łapanki i doszkalają, trzeba mieć tylko predyspozycje wykazane na testach.
Super film jak zwykle! Zgadzam się co do polskiej kultury pracy. Mam wrażenie, że w moim otoczeniu jak ktoś nie poświęca 12+ godzin dziennie na pracę, to ma stygmat lenia i nieudacznika. Myślę o tym ostatnio i próbuję rozszyfrować skąd się bierze takie uwzniaślanie bycia zapracowanym
Moim zdaniem konsumpcjonizm ( tu nazwiązanie do wzmianki do UK) jest pewnym objawem poczucia samotności i takie wręcz zagracanie się ,Może mają wszystko(to kupia,tamto kupią) ,ale takie osoby czuja się bardzo samotne.iłatwy dostęp do zaspokojenia tej potrzeby moze wręcz potęgować konsumpcję, no bo jak mi się zachce to moge znow isc i kupić. ( choć przez chwilę lepiej się poczuje) dlaczego tak piszę? sama tak miałam..ale może nie zawsze przyczyna jest taka sama, niezależnie ile się zarabia nie wszystko trzeba wydać.tj mowiłaś w poprzednim filmiku. ze kiedy mniej wydajemy na ciuchy czy inne zachcianki mamy wiecej pieniedzy na podróze ,hobby, rozwój..naukę jezyka.i to mnie swego czasu zmotywowało ps. masz piękne włosy na tym filmiku !
Jak zawsze w Twoim wykonaniu bardzo rzetelny filmik - strasznie lubię Twoje pełne wiedzy, konkretne filmy. Co do samych studiów - jak już się poświęca tyle lat ze swojego życie warto zadzwonić na uczelnie i poprosić o dokończenie studiów - chociażby przez 5 miesięcy nadrobić różnice programową i mieć papier, ale jak kto woli. Mówisz o Sri Lance jak byś chciała tam wrócić - to co było powodem wyjazdu ? Czy widziała byś siebie tam mieszkającą dalej ? Czy Czechy są ostatecznie Twoim miejscem na ziemii czy może jesteś tam przez jakiś czas i planujesz dalej podróżować.Przepraszam za takie prywatne pytania , ale w zasadzie same się nasunęły po obejrzeniu tego filmiku. Podziwiam za taką otwartości i odwagę w poszerzaniu nowych horyzontów ❤️
Mam bardzo podobne przemyslenia: mieszkalam w Hiszpanii, Londynie a teraz w Izraelu. Mieszkajac w UK wpadlam w dziki szal zakupow - wydaje mi sie, ze dlatego, ze w Polsce nie bylo mnie na to wszystko stac, a w UK stosunek cen do wyplaty byl na plus, wiec kupowalo sie co popadnie. Co do Polakow za granica: mam bardzo rozne doswiadczenia. Wiekszosc mlodych ludzi, ktorych poznalam w tych krajach sa super. Starsze pokolenie lubilo sobie dowalic, niestety.
Cześć, bardzo cenię sobie Twój kanał. Od jakiegoś czasu czaiłam się, żeby zapytać czy uczysz się czeskiego i czy masz może do polecenia jakieś fajne stronki/apki/kanały/książki itp. na początek przygody z tym językiem. Będę wdzięczna za każde info!
Szczerze mówiąc to jedyna rada jaka mam to znalezc na yt kanały które cie interesują i probowac zrozumieć. Tak robię i robiłam ją i najszybciej się w ten sposób uczę.
Dziękuję za film:) Jestem z Górnego Śląska i w innych częściach Polski mówią, że ta regionalna kultura pracy jest inna niż w pozostałej częściach kraju. Ciężko mi było stwierdzić czy oddanie to bardzij polska czy Śląska domena. Po twoim filmie wnoszę, że jednak jest to cechą globalna. Ja zamierzam za 6 miesięcy wyjechać do UK. Niewiem natomiast jak mi się to uda ze względu na Brexit. Podejmę jednak wyzwanie :p
Jesli masz ciekawy zawod, za ktory zostana przyznane Tobie punkty do prawa osiedlenia sie, to przyjezdzaj. Wielka Brytania po Brexicie, to juz nie to samo pans two, ze mozna od tak sobie przyjechac.
Zabawna sytuacja, kiedy rzuciłam pierwsze studia dwa lata temu i chciałam zrobić sobie przerwę zgłosiłam się do organizacji AISEC, moim celem był wyjazd do Włoch ponieważ znam język włoski i bardzo dobrze czuje się w Italii, dostałam mentora, wszystko szło w dobrym kierunku. Po jakimś czasie dostałam telefon, że zostałam zakwalifikowana do MEKSYKU, byłam bardzo zdziwiona, okazało się, że moje zgłoszenie zostało podpięte pod zły wyjazd, niestety wyjazd do Meksyku wiązał się z kosztami, na które nie mogłam sobie wtedy pozwolić. No i tak zostałam w Polsce ale myślę, że gdy skończę studia spróbuję jeszcze raz !
Jestem pracownikiem socjalnym w Polsce: praca wyczerpująca, niebezpieczna i za grosze. Satysfakcja jest ale praca bardzo wypalająca, pewnie pracowałaś krótko.
Pisałam już u Ciebie pod innym video o podobieństwach, które zauważyłam u siebie i u Ciebie. Dodam, że też pochodzę z Łodzi i też tam nie zakończyłam (jeszcze) studiów. Ale mam wielki come-back na Uczelnię, więc.. jest szansa. Po prostu zabawnie. Moja oferta odwiedzin Wrocka, jeśli kiedyś będziesz miała ochotę jest aktualna :) Oglądam dalej i.. od Czech też pojechałam do partnera i będąc w Polsce znalazłam miejsce do pracy i zamieszkania :D Oglądam dalej i nie... to za dużo. :D W Cechach też pracowałam jako pracownik socjalny, ale na praktykach :D Śmieszno :)
Ciekawy temat. Mieszkam w tej chwili w Czechach a wcześniej w Niemczech. Co do kultury pracy to mam takie same odczucia...w Polsce panuje jakiś taki perfekcjonizm, jest duży nacisk na pracę i dużo ludzi ciężko pracuje. Zaskoczyło mnie na ilu różnych stanowiskach pracowałaś. Czy musiałaś dodatkowo robić jakieś kursy żeby się przekwalifikować? Ja chciałabym zmienić branże, ale mam wbite do głowy, że "nie da się" bez jakiś dodatkowych studiów, doświadczenia itp.
Co do pracy nauczyciela to zrobiłam kurs TEFL zanim dostalam pracę, ale później w IT kursy robiłam dopiero po dostaniu pracy Wydaje mi sie ze często to jest kwestia szczęścia. Np jako project manager zostałam zatrudniona ponieważ mój przyszły szef był zachwycony tym ze robiłam dużo pracy wolontaryjnej, a umówiliśmy się ze dopiero później zrobię certyfikację i zrobiłam prince2 i associate project manager 😃
Myślę, że porównywanie realiów pracy w Polsce z 2010 roku nie za bardzo ma sens, bo dużo się w tej materii zmieniło w ostatnich latach. Myślę, że więcej zmieniło się w większych miastach mimo, że w mieście zawsze jakaś praca była. Na prowincji może być tak samo lub gorzej ze względu na rosnące podatki i zobowiązania pracodawców wobec państwa. 500+ też wiele zmieniło. Niektóre branże z dnia na dzień straciły mnóstwo pracownic, bo płaca była niższa niż świadczenia na dzieci. Tak czy inaczej dziękuję za ten film, bardzo interesujący :) Jak oceniasz poziom stresu życia w konkretnych krajach? Gdzie czułaś się bezpiecznie jako imigrant?
Tak, domyslam sie ze wiele sie zmienilo. 🤷♀️ Co do bezpieczenstwa to szczerze musze powiedziec ze we wszystkich miejscach w ktorych mieszkalam czylam sie bezpieczniej niz w lodzi z lat 2000-2010. Mam wiele smiesznych historii na temat tego jak z moimi doswiadczeniami z Lodzi mialam zle przeczucia ktore na szczęście okazywaly sie zupelnie mylne. Moja ulubiona historia pochodzi z Czech. Wracajac noca do domu zauważyłam że idzie za mną facet ubrany w dres. Odruchowo zaczelam iść szybciej, klucze trzymałam już w ręce żeby w razie czego miec jak się bronić. I im szybciej szlam tym szybciej on za mną szedł aż w końcu do mnie podbiega. Ja bylam tak przerażona jak nigdy, a on wyciąga do mnie reke q której ma mój błyszczyk i mówi do mnie 'upuściłas to.' 😆
@@AniaGemma Mieszkam od kilkunastu lat w Poznaniu. Zawsze czułam się bezpiecznie, ale o Łodzi słyszałam różne historie. Jest możliwe, że w większym mieście, z większą anonimowością, jest po prostu trudniej. Niesamowicie mnie interesuje, jak różne osoby patrzą na swoje otoczenia, swój kraj i na inne, w których zdarzyło im się przebywać. Gdyby nie satysfakcjonował mnie stosunek zarobków do cen utrzymania, to na pewno szukałabym dalej. Może kiedyś :)
Liczę, ze jednak jeszcze się zalapie na odpowiedź :) Czy mozesz powiedziec, z jakim "zapleczem" udało Ci sie zlapac wspomnianą pracę jako specjalista IT? Bardzo jestem ciekawa ile faktycznie trzeba umieć wyjeżdżając zagranicę, a ile w tym bywa fartu lub wpływu czynników jak osobowość, pewność siebie. Wydaje mi sie, ze przez nasze wychowanie w 'kulturze wstydu' moze to mieć odbicie przy poszukiwaniu pracy, w końcu jesteśmy bardziej krytyczni wobec siebie i innych, nieco mniej entuzjastyczni, ale na pewno nie gorsi jako specjaliści w swoich branżach. Ciekawa jestem Twojego zdania na ten temat
moge odpowiedziec na Twoje pytanie z mojej perspektywy, poniewaz udalo mi sie dostac prace jako IT support analyst bez doswiadczenia w tej konkretnej dziedzinie. wydaje mi sie ze na poczatku kariery jesli startujemy od juniora w kierunku specjalisty, wystarczy basic IT knowledge, ja mialam jeszcze 3 lata doswiadczenia w pracy z klientem mysle ze to dosc wazny aspekt przy poczatkach tego typu kariery, by miec zdrowe i przyjazne podejscie do ludzi :) i wiem ze kladzie sie na to dosc duzy nacisk przy rekrutacji, wlasnie na umiejetnoci miekkie bo wiedze zawsze mozna przyswoic a i zdolnosc efektywnego researchu jest ceniona aczkolwiek niekoniecznie weryfikowalna na poziomie rekrutacji tak w 100 procentach :)
Ta kultura pracy to pozostałości po PRL. Młodzik przychodził po szkole do zakładu i spędzał w nim całe życie, aby dzisiaj odejść na emeryturę. Młodzi mają zupełnie inne podejście: praca=pieniądze. Dla mnie osobiście są to też ludzi, znajomi. U osób w wieku średnim i o ile nie są karierowiczami, na stanowiskach kierowniczych, to raczej nie mają zwyczaju harować jak wariaci. Nie brakuje też osób starszych, które tupną nogą i nie dadzą sobie wejść na głowę, kiedy to młodzi pracownicy dzielnie będą znosić nowe obowiązki za to samo wynagrodzenie. Ale tutaj nie musi to zależeć tylko od kultury pracy, ale też od charakteru danej osoby. Dla mnie jest nie do pomyślenia odmówić wykonania jakiegoś obowiązku, który ceduje na mnie kierownik - np. przyuczenie nowego pracownika. Inny stały pracownik za to będzie strzelał fochy, że dwa lata stażu to za krótko, aby chciał kogoś przyuczać...
@@AniaGemma Panie, z którymi pracuję samo to tak określają. I faktycznie siedzą w jednej firmie* od młodzika po szkole. *firma przechodziła wiele restrukturyzacji, więc oczywiście w nazewnictwie zmieniał się pracodawca, jak i przełożony, forma zatrudnienia i stanowisko, ale dla nich to tak naprawdę ciągle to samo przedsiębiorstwo i głównie to samo towarzystwo od ~40 lat
Witam. Dzieki za video. Ja tez na spontana do UK, po filologii ang czyli żaden zawód w UK. 8 lat mieszkałam w Sheffield, Bristolu I Liverpoolu. Teraz siedzę w PL i tesknie ale chce do Hiszpanii. Język hiszpański jako tako (uczę się na B1)i hmm obawa jest, że tam z pracą słabo i może nie wyjść. Ale ciągnie strasznie. Pozdrawiam 😁😁😁
Ja tez mieszkalam w Leicester, niedaleko tesco. Również przez agencję i pracy nie miałam na szczęście tylko kilka dni, a później co chwilę nas przerzucali w rozne miejsca, ale nie przeszkadzało mi to, bo byłam tam tylko kilka miesięcy. Świetny filmik, uwielbiam Cię słuchać 😍
15:50 przy tym porównaniu musimy pamiętać, że Łódź ma najniższe ceny zarówno najmu jak i kupna mieszkań w Polsce. Porównując Pragę z Warszawą jest już dużo bardziej podobnie cenowo 😉
@@AniaGemma o, no widzisz. Wszystko też zależy jakie mieszkanie i w jakiej lokalizacji, wiadomo. Na pewno teraz z powodu pandemii rynek najmu też trochę oberwał 😅 Ale z mojego doświadczenia sprzed roku mogę tylko powiedzieć że kawalerkę bez syfu przy metrze poniżej 2000 było znaleźć bardzo ciężko. Dwupokojowe odpowiednio drożej.
Pytałaś może kiedyś samych Czechów skąd ta niechęc do Polaków? Jak żyje typowy Chech? Jak spedzaja weekendy Czesi? Czy masz przyjaciół Chechów? Czy da sie z nimi wogólw zaprzyjażnic? Czy utozsamiaja sie z Polakami jako rodzina slowiańska czy blizej im mentalnie do grupy etniczej germanskiej( chodxi mi o sposob bycia,myślenia) ze wzgledu na polozenie geograficzne?
Mysle ze niechęć wynika z zaszłości historycznych. Tu relatywnie żywe są antypatię z czasów komunistycznych. Mam kilku znajomych Czechów i z tego co zauważyłam żyją zupełnie podobnie do nas, ale dużo częściej widują się z rodziną. Nawet jeśli musza przejechać co tydzień 350 km w jedną stronę do domu to to zrobią. Wydaje mi się ze mentalnie są pomiędzy Słowianami a Germanami.
Polskę odwiedzają chętnie na zakupy ponieważ w Polsce jest taniej. Wielu Czechów wybiera Polskę jako kierunek na Erasmus, więc chyba nie mają problemów z jeżdżeniem do nas. Jeśli chodzi o politykę to mam wrażenie że w czeskich mediach sam obraz polski jest przekłamany ale np ostatnie rewelację trochę im się w głowie nie mieszczą.
12 lat na emigracji w Danii . Nie załuje wyjazdu . Czy wróce do Polski .... raczej nie . Tutaj gdzie mieszkam jest teraz mój dom , rodzina , przyjaciele , praca . Do Polski jezdzimy tylko na wakacje i szczerze nie potrafie sie odnalesc w tych realiach ktore teraz panuja u Nas w Polsce . Trzymam za ciebie kciuki zeby wszystko bylo tak jak sobie zamarzysz :) pozdrawiam
Mieszkam w Gdańsku od 5 lat, z roku na rok jest tu drożej, a ceny wynajmu mieszkań są często równe tym w Warszawie kub droższe. PS: Byłam w Pradze w zeszłe wakacje, jest piękna ☺️
Po doświadczeniach wolontariatu w AiESEC w ogóle nie powiedziałabym, że jadąc z nimi ma się jakieś bezpieczeństwo i ogarnięcie. Tak naprawdę jedzie się na własną rękę. Pomagają Wam 20-latkowie, którzy sami w danym miejscu nie byli. Nie mówię "nie jedźcie", ale nie wierzcie broszurkowym fotkom i róbcie własny research.
Cześć Aniu, mój mąż wyemigrował do Polski i zbiera doświadczenia tu na miejscu, w Krakowie. Co śmieszne, uważa Polaków za bardzo miłych i otwartych ludzi, co dziwi podwójnie bo jest z Maroko. Dziwnie się patrzy na swój kraj i miasto oczami innego człowieka ;)
Cześć, sztuczna inteligencja??! Bardzo mnie zafascynował ten temat i jestem w trakcie odbywania kursu zgłębiając podstawy AI, bardzo proszę czy mogłabyś powiedzieć czy firma takia jak Twoja czy poprzednia jest pro dla początkujących przyjmując choćby na bezpłatne praktyki w tej tematyce?
zastanowilo mnie ze nie wspomnialas o tym, jak polityka danego kraju (np. prawa pracownicze, kobiet) wplywaja na Twoje samopoczucie w danym kraju. poza tym bardzo dobre nagranie
@@AniaGemma Ja bym słuchała bardzo chętnie! Pomimo, że uwielbiam też materiały Ani oglądać. Piszę się i na to, i na to! Rób Aniu dalej to co robisz! :)
Oj tak! Znajomość języka jest ważna. Szczególnie teraz w czasie pandemii gdzie wszystko jest telefonicznie lub internetowo. Mieszkam w UK. Ostatnio miałam sporo załatwiania przez telefon i nie wiem jakbym się dogadała gdybym nie mówiła przez internet. Aniu dużo zarabiałaś tutaj w Anglii. Raczej to nie była najniższa krajowa. 😅 ja zaczynałam od poniżej 7 funtów i za 40 godz. miałam dużo poniżej 300 funtów na tydzień.
Chciałabyś może rozszerzyć jakoś temat zdobywania pracy o jakiej marzymy? Też chciałabym zdobyć permanentnie zdalną pracę w korporacji (świetnie mi się teraz pracuje z domu, ale moja firma nie chce zostawać przy tym rozwiązaniu) tylko że w finansach i jakoś nie widzę na to dużych szans patrząc po ogłoszeniach. Może są jakieś rady, którymi chciałabyś się podzielić? Czy to coś co można wynegocjować podczas rozmowy kwalifikacyjnej czy raczej od początku trzeba tak filtrować ogłoszenia? Wiesz może czy jest możliwość takiej pracy z innego kraju? Będę wdzięczna za odpowiedź ❤️ odnośnie nieprzejmowania się ludźmi w innym kraju to muszę dodać, że ja przeprowadzając się z Łodzi do Gdańska też już się nie przejmuję tak ludźmi, bo czuję sie mocno anonimowo 😂
@@kasiabunikowska1560 masz rację, nie wszystko da się przełożyć na każdą sytuację. Jednak zawsze czyjś punkt widzenia i doświadczenie może być inspirujące. Rynek pracy pewnie jest inny w Czechach, ale aplikowanie do korporacji już może mieć wiele wspólnego
jesli szukasz pracy zdalnej warto rozejrzec sie po zagranicznych rynkach pracy as well :) poza tym mysle ze jednak rokowania nie sa az tak tragiczne jesli chodzi o pozostanie na HO nawet w korporacjach ktore maja przeciez wynajete olbrzymie biura to podejscie sie dynamicznie zmienia podczas pandemii wiec mysle ze bedzie tlyko lepiej i prac zdalnych bedzie przybywac. nie radzilabym odfiltrowania, gdyz nieraz mozna znalezc cos wartosciowego i potem wynegocjowac home office w jakis nieinwazyjny sposob :) albo dopytac o taka mozliwosc na pierwszej rozmowie, czasem, szczegolnie teraz, takie rozwiazanie jest domyslne a w ogoloszeniach podaje sie prace z biura jako perk danej pozycji.
proszę... nagraj jeszcze jeden film na ten temat.. jak to jest jakby no nie mieć studiów ( tak wiem niby masz je bo zdawałaś przedmioty ale no bez obrony czyli w świetle rynku pracy nie masz studiów ) to dostałaś się do pracy za granicą w firmie ... IT !? jak to.., jak ja przegladam ogłoszenia to ... rany wszędzie studia kierunkowe czyli informatyka, mechanika itd ..
1500zl w Polsce to mało. Jeśli wynajmuje się choćby pokój, to przy dobrych wiatrach, wydaje się ok. 600zl plus opłaty, a więc należy liczyc do 800zł. Zostaje 700zl,a 400zl miesięcznie na jedzenie dla 1 osoby są to pieniądze prawie głodowe. A gdzie jeszcze pieniądze na komunikacje miejska czy choby kupno ksiazki?
My w Polsce nie znamy czegoś takiego jak „ kultura pracy” W Polsce jest „ zapierdol” nawet jak pracy nie ma W sensie jest jakiś przestój czy coś takiego Zwykle polskie szefostwo każe zachowywać się pracownikom tak jak w tym dowcipie o ludziach biegających z pustymi taczkami których ktoś zapytał dlaczego tak biegają Ktoś z tych biegających odp że „ jest taki zapierdol że nie ma czasu taczek załadować” W Polsce jakakolwiek praca to ciągły stres A co do Polaków za granicą to masz po prostu szczęście Moim zdaniem należy rodaków unikać jak ognia i żyje się o wiele spokojniej
Uważam, że w Polsce panuje kult "zapierdolu". Musisz koniecznie pokazywać jak bardzo jesteś zarobiony i zmęczony, żeby być docenianym. Nadmierny odpoczynek i sygnalizowanie jego potrzeby często jest źle widziany. "Ta, to się nie przemęcza", "Ten to nic w życiu się nie narobił, robił za biurkiem przecież" itd itd.
Może to kwestia środowiska, w jakim się obracam? (gł. Górny Śląsk, gdzie etos pracy zawsze byl silny)
Tak jest nie tylko na Śląsku. Mieszkam na Pomorzu i tutaj też tak jest. Pracuję na stanowisku gdzie nie mam możliwości bezpośredniego awansu i mi to nie przeszkadza. Bardzo lubię moją pracę. Ale od (byłych już) koleżanek usłyszałam na początku mojej pracy, że: - co to za praca bez awansu?!
- ciągle to samo robisz
- koniecznie musisz znaleźć sobie lepszą pracę np. w korporacji
- praca zmianowa? Koniecznie musi być od 8-16 pon-pt
No bo kto to widział mieć taką pracę?! A dla mnie praca to po prostu część życia która pozwala mi na realizowanie innych planów. Zawsze w rodzinie byłam tą nieambitną ale miałam to gdzieś. Jak czasami słyszę jak wygląda czyjś plan dnia, że są w ciągłym biegu, stresie i niedoczasie ale za to w lepiej postrzeganej pracy to zastanawiam się które z nas ma gorzej. I dochodzę do wniosku, że to jednak nie jestem ja ;)
@@E.S.K. ojezu jak ja nienawidzę tego stereotypowego podejścia że praca za biurkiem w korpo to jakieś spełnienie marzeń... też myślę że korposzczury mają gorzej.
@@kasiabunikowska1560 ja bym się zaryczała w korpo. Pracowałam tak 6msc i to totalnie nie dla mnie.
W punkt! Ja przestalem nawet sie odzywac jak tylko cos mi wychodzi Albo mam za duzo wolnego. W Polsce musisz miec problemy i RBF zeby cie akceptowali
W całej Polsce tak jest i chyba tylko tutaj.
Też nie skończyłam studiów, w sumie nawet ich dobrze nie zaczęłam. Skakałam z kierunku na kierunek, bo żaden mi nie odpowiadał, a przecież trzeba coś studiować. Kiedy już zrozumiałam, że studia nie są dla mnie i nigdy nie były to powiedziałam o tym moim przyjaciółkom przy kawie (tak wtedy o nich myślałam, dziś już nie utrzymujemy kontaktu). I zostałam zjechana, że jak to tak?! Jedna powiedziała coś czego nie zapomnę do konca życia: i co? Chcesz bez studiów do końca życia naleśniki smażyć?!
Chodziło jej o to, że bez studiów nie będę miała dobrej pracy (bo naleśników nie umiem smażyć do dziś :p ). Jak dostałam moją obecną pracę to też było źle, bo nie odpowiadała ich standardom. Bo nie jest od poniedziałku do piątku, bo bez możliwości awansu, bo cośtam, bo srośtam. A ja lubię swoją pracę. Gdy zamykam za sobą drzwi do biura nic mnie już nie obchodzi. Nie wyobrażam sobie pracować jeszcze po pracy w domu. Dzięki temu mam czas na wyjazdy (oczywiście w czasach przed covidem), pójście do kina w tygodniu czy na spanie do południa. Żyję spokojnie, bez stresu, a co najważniejsze tak jak lubię. A mimo to wiem, że jestem postrzegana jako osoba nieambitna. I wiecie co? Dobrze mi z tym! ;)
Podoba mi się twoje podejście do życia bo studia to nie wszystko mam wokół siebie osoby które po 2 fakultety specjalizacje prac kilka i co gonitwa niezadowolone mało ciągle!?
Co to za praca? Bo brzmi jak z moich marzeń, naprawdę. Tez nie wyszło mi studiowanie i przeprowadziłam się za granicę, natomiast narazie nie jestem na full time jobie, bo staram się szukać czegos co będzie mi odpowiadało właśnie w podobny sposób jak twoja. Niestety totalnie nie mam pomysłów ani za co się złapać, moje myślenie jest trochę ograniczone do istnienia zawodów które były wymieniane przedszkolu jako wymarzone, typu lekarz, nauczyciel, strażak itp a to totalnie nie jest coś w czym czułabym się dobrze i gdzie znalazłabym czas dla siebie
Jako tegoroczna maturzystka mogę dodać, że już w szkole uczy się nas tego, żeby zasuwać i podporządkowywać wszystko pod naukę. Presja jest ogromna i ciężko jest znaleźć czas na zrobienie wszystkiego ,,do szkoły" nawet pomimo tego,że mamy teraz nauczanie zdalne. Czasem mam tak, że próbuję odpocząć i mieć czas wolny, ale to wiąże się z wyrzutami sumienia- bo przecież inni w tym czasie zasuwają...(błędne myślenie, na co dzień walczę z tym). Ponadto zero ludzkiego podejścia nauczycieli do uczniów, dosłownie jakbyśmy byli robotami- myślę,że na późniejszym etapie życia,gdy pracujemy to wygląda to podobnie w relacjach zawodowych. Nie będę się rozpisywać na temat kultu pracy jakiego doświadczyłam pracując w sieciówce z ciuchami albo nadgodzin, które są zmuszone brać bliskie mi osoby, ale dobrze Aniu, że poruszasz takie tematy, bo mało na polskim youtubie mówi się na ten temat.
Dzieki. Powodzenia na maturze ❤
Bardzo dobrze powiedziane, ja rozpoczęłam z racji pandemii, drugi kierunek studiów- bo po pierwszym zdalnym semestrze uznałam, że jest ok- nie tracę czasu na dojazdu itp, dam rade. Tymczasem po wakacjach wykładowcy dosłownie zmysły postradali. Dostajemy tak kosmiczne ilości materiału do przerobienia, że szkoda słów. Już nie wspominając o wykładowcach, który się pogodzić z sytuacją nie mogą i zamiast normalnie prowadzić wykłady online to dają nam książkę, zadania na cały semestr i elo. Konsultacji nie przewiduję. Jak się państwu nie podoba to zapraszam w następnych latach. Krew się gotuje w człowieku. Z wypoczywaniem mam tak samo. Nawet jak wszystko zrobię to w nocy budzę się w panice, że jeszcze coś zostało.
Mam nadzieję, że ci ta matura świetnie pójdzie- jak nie teraz to za rok 😉, trzymam kciuki ❤️
@@5kgxistiouvockzit7r94 Dziękuję, Ty też się trzymaj, jakoś damy radę!!!♡
dlatego uwayam ye sykola powinna bzc tzlko 6 h dziennie , nie za duzo pracy domowej np o lalce albo innych pierdolach ktore do zycia sa nie potrzebne , mogli by ten czas preznaczyc na jezyki , na medycyne naturalna , na empatie , na pomaganie w schronisku , na kreatywnosc . dzieci sa w szkole przemeczone takim go..m za przeproszeniem zamiast uczyc sie zyc , uczyc sie co mozna a co nie mozna , np pomaganie swoim starszym dziadkom a nie oddawanie ich do domu starcow , jak panowac nad stresem , jak kurwa zyc !!!!!! w zamian za to ucza jak byc poddanym niewolnikiem ktory chowa intuicje i mareznia do kieszeni ba nawet dalej , i staje sie slepym slugusem ! wytrwalosci wszystkim i powodzenia i odwagi !!!
@@sylwiaupa3734 Chyba jednak praca domowa z polskiego i czytanie Lalki by się Pani przydały. Języki językami, we własnym nie potrafi się Pani poprawnie wysłowić. Szkoła ma nauczyć myślenia, nie życia. Medycyna naturalna? W szkole? Naprawdę myśli Pani, że dzieci w wieku lat 7-18 obchodzą takie bzdury? Empatia? Empatii nie da się wyuczyć w szkole. Pomaganie w schronisku? Istnieje coś takiego jak wolontariat, jak ktoś chce, to może uczestniczyć w takich przedsięwzięciach. Jak panować nad stresem? Godzina wychowawcza w szkole podstawowej, na późniejszych etapach nauki spotkania z pedagogiem/psychologiem szkolnym. Uczyć się co można, a czego nie można? To już jest robienie z dziecka debila. Po to się spędza czas na nauce w szkole, żeby później dziecko mogło samo rozpoznać, czy to, co robi, jest właściwe. Moralności nie da się nauczyć. Moralność się albo ma, albo się jej nie ma.
Polski system edukacji nie jest idealny, ale gdyby nie on dzieci z biedniejszych rodzin nie miałyby szansy na zdobycie wyższego wykształcenia.
Żeby osiągnąć coś w życiu nie trzeba się uczyć, racja, ale żeby osiągnąć coś na polu naukowym/ rozwijać karierę już trzeba.
(Piramidy mlm to nie kariera.)
Bylam w zeszłym roku w Polsce na lockdownie, szukałam pracy, studia magisterskie za granica plus doświadczenie zawodowe jest, nie odezwał się nikt. Kolejna sprawa, w żadnej ofercie pracy, nie podano wynagrodzenia, co jest dla mnie rzeczą niepojętą, bo przecież głównym celem podjęcia pracy jest uzyskiwanie w ten sposób dochodu. W tych wszystkich korpo, Polacy odwalają czarną robotę za kilkaset funtow, a ich koledzy Anglicy, Francuzi w tym samym czasie siedzą na winku na przerwach i ocinają kupony ;) potem te wszystkie choroby jak hashimoto pcos, z nas Polek wychodzą jak tyramy na tylu różnych płaszczyznach.
Kochana, kultura zapierdolu jest! Mówię to ja, Polka mieszkająca w Warszawie:)
😱😱😱
Jesteś kolejnym przykładem, że ważniejsza jest osobowość niż wykształcenie. Gratuluję, że mimo "kierunku studiów z d..." to masz swietną prace.
Dzięki, ❤
No tak, umiejętność przeprowadzania badań społecznych w świecie, gdzie mnożą się totalnie niepotrzebne marketingowe stanowiska i działy we wszelkich korporacjach jest zdecydowanie kierunkiem z dupy XD Proponuję jednak trochę się douczyć.
@@olgazaeska3108 mysle, ze nie chodzilo o sam kierunek a o to co daje on po skonczeniu studiow. Ja to tak zrozumialam. Antropologia to ciekawy kierunek, ale jest po tym bardzo malo pracy w zawodzie, ktora czesto jest tez bardzo nisko platna.
Tez tak mam :) mieszkajac za granicą mniej sie przejmuje tym co ktos o mnie pomysli albo powie ;)
Urodziłam się w wielkim mieście, całe życie w nim mieszkalam, po 48 latach życia sprzedałam mieszkanie, kupiłam domek w niewielkiej miejscowości i też się nie przejmuję tym co ktoś o mnie pomyśli. Sąsiedzi zyją swoim życiem, ja swoim, nikogo tu nie obchodzi co robię i czym się zajmuję u siebie za płotem. Czuję się swobodnie. W końcu.
Przez 15 lat mieszkalam w Londynie, tam tez życie bylo bardzo drogie zwłaszcza czynsz, counsil tax i rachunki. Życie w Londynie mialo swoje plusy, właśnie to ze byly ciągle wyprzedaze ciuchów, butów, carboots sale, które uwielbialam. Jedzenie z całego świata, i stosunkowo tanie w porównaniu do zarobków. Z niskiej pensji mozna bylo sobie kupić wypasiony smartfon czy tv. Gdzie w Polsce trzeba chyba oszczędzać na to dwa lata... Niestety jednym z minusow bylo to ze ciezko bylo znaleźć dobre mieszkanie za nie duze pieniądze i wszystko sprawdzala agencja, zarobki itp. Niski dochód równał sie z zyciem w malym mieszkaniu z roznymi sasiadami.. Również kupno samochodu bylo tanie, lecz ubezpieczenia drogie. Londyn jednak ma bardzo dobry transport wiec można bylo obejść sie bez samochodu. W londynie brakowało mi świeżego powietrza, ciszy i przestrzeni bez ludzi,własnego podwórka, i wlasnej sypialni. Od 8 miesiecy mieszkam w Polsce w swoim domku kolo lasu. Moze zarobki tu sa dużo nizsze niz w uk, i nie stać mnie na takie ciuchy i buty firmowe i sprzety, ale za to mam pod nosem las, swoje podwórko i spelniam marzenia o ekologicznych warzywach 😊
Wow, super ze przeprowadziłaś się w stronę natury. Też o tym marze ❤ własne warzywa, las, świerże powietrze to luksus.
@@AniaGemma właśnie zobaczymy co wyjdzie z tych warzyw, robimy to z mężem pierwszy raz w życiu. Takze będziemy mieli krzewy owocowe, ilka drzewek, folie na Pomidory i papryke i grrzadki na warzywa. Moj maz piecze chleby ma zakwasie i robi swoje wedliny w słoikach.
Ja mieszkam od 16 lat w Londynie. Po 5 latach pobytu kupilam mieszkanie w zachodniej czesci, potem poznalam mojego meza I kupilismy dom z niewielkim ogrodem. Nie wyobrazam sobie przez kilkanascie lat dzielic domu z obcymi ludzmi. Mialabym problem z odnalezieniem sie w Polsce po tylu latach. Pozdrawiam z deszczowej krainy hihi
Dziwne że kasa szla na szmaty z przeceny zamiast na lepsze mieszkanie.
Cieszę się, że o tym mówisz :) Ja mieszkałam na Litwie, we Włoszech i na Malcie. Teraz jestem w Polsce i marzę, żeby znowu wyjechać :D
Haha, mysle ze po kilku wyjezdach ciezko jest zostac na jednym miejscu 😅
@@AniaGemma do tego jest jeszcze tzw 'reverse cultural shock' - tj chyba nie do końca jest się gdzie kolwiek u siebie, zawsze na niektóre rzeczy patrzy się z zewnątrz w odrobinę szerszym kontekście (taki plus i minus zarazem płynący z mieszkania poza Polską ;) )
Aniu, te całe "enklawy" Polonijne czy w UK, czy w Stanach, czy tak jak w moim przypadku - w Kanadzie - to dramat! Mieszkam w Kanadzie od 12 lat razem z rodzicami i bratem, mój tato 16 lat... i rodzice po angielsku "ani me ani be". Męczące strasznie, bo nic sami nie załatwią, a wydaje mi się, że jakoś im trudno zrozumieć, że ja mam normalną pracę na pełny etat i nie mogę sobie brać wolnego na ich "widzi-misie" bo ktoś nie mówi "po naszemu" :/ (dodam, że w Kanadzie mamy 10 dni urlopu rocznie).
Nie chcę wyjść na kogoś kto lekceważy PL, ale skoro mieszkam za granicą od tylu lat i jak na chwilę obecną powrotu nie planuję, a mój tato mówi mi ile zachorowań z powodu C19 jest w Polsce, a nie wie nawet jakie obostrzenia mamy obecnie w Kanadzie to szlag mnie trafia. Zero zaangażowania w politykę kanadyjską, co obecnie dzieje się w kraju, kto rządzi i co robi i jaka jest kultura i obyczaje..
Twoje video dodało mi wiatru w skrzydła :) Od roku mieszkam w Holandii i to co zdziwiło mnie najbardziej to to, że Holendrzy mają strasznie dużo wolnego czasu, cały czas spędzają czas ze znajomymi a mimo to, poświęcając się pracy około 5-6h dziennie, są w stanie żyć na całkiem dobrym poziomie. W Polsce kiedy wstawałam z krzesła po 8 h pracy, szef pytał ''Ty już idziesz...?''. Nie wyobrażam sobie teraz wrócić do tamtej rzeczywistości.
To tam etat ma 5-6 godzin dziennie? Czy ludzie pracują na część etatu?
@@justynaradziewicz653 Miałam na myśli tutaj wszystkich których znam w Holandii, czyli ludzi którzy mają swój własny biznes, firmę. Nie są to jacyś prezesi firm, coś bardziej jak polskie przedsiębiorstwa jednoosobowe. Nie znam realiów takiej pracy "z szefem nad sobą" ale myślę że zależy to od jej rodzaju.
Dziękuje za inspirujący film. Na emigracji mieszkam już od 2007 roku najpierw w Rzymie, a teraz w Belgi. Żyje mi się dobrze i w ogóle nie czuje się na emigracji i nie mam zamiaru wracać do kraju.
Rozumiem w 100%tach
Czym się zajmujesz W Belgii?
To zupełnie odwrotnie jak ja. Po pół roku życia w Belgii zacząłem kochać Polskę. Tyle mnie rzeczy tu drażni, że rozważam powrót.
Poważnie ktoś Ci mówił, że bez studiów Twoje życie będzie jakoś gorsze? Strasznie słabo :( Ja skończyłam studia magisterskie i w Polsce i w Rosji, teraz robię jeszcze studia wieczorowe, zaczęłam też szukać stałej pracy (w trakcie studiów też sobie popracowywałam) i ciągle słyszę od znajomych czy jakiś obcych, że studia są niepotrzebne, że nic nie znaczą itp. Dzięki za ten filmik - jest bardzo ciekawy 👍bardzo lubię Twój sposób wypowiedzi i zazdroszczę Ci tej Indonezji ❤
Jeśli nadal studiujesz to możesz spróbować nawiązać kontakt z AIESEC. To jest org studencką a oferty pracy kiedyś mieli dosłownie wszedzie 😀
@@AniaGemma dziękuję Ci za odpowiedź i podpowiedź ❤ na pewno poszukam info na ten temat i jak będę miała możliwość to skorzystam 👌 pozdrowionka 🙌
Zgadzam się z opinią na temat pracy w Polsce. Wszyscy moi znajomi z pracy żyją pracą, nie mają problemu przyjść do pracy szybciej i pozostać dłużej (u nas nie płaci się za nadgodziny, na które trzeba w ogóle dostać pozwolenie, a jak łaskawie dostanie się zgodę to można odebrać te nadgodziny). Pracy jest bardzo bardzo dużo, a pracowników coraz mniej (budżetówka) bo wiadomo nie opłaca się tu pracować. Ciąży na nas ogromna odpowiedzialność, za którą jesteśmy rozliczani, a pieniądze niewielkie. Dodatkowo wszystkie dodatki w tym roku zostały nam zabrane bezpowrotnie, a to jedyna rzecz która trzymała młodych pracowników. Młodzi powolutku coraz śmielej odchodzą z pracy. I ja mam taki plan, który niedługo zrealizuję, bo to ile człowiek musi nasłuchać się szlamu od klientów po prostu wypala, stresuje i ciężko jest się tłumaczyć dlaczego tak. Praca jak praca. Z partnerem jesteśmy w trakcie zbierania oszczędności, by móc podjąć decyzję albo o wyjeździe za granicę albo rozpoczęcia własnej działalności. Mamy nakreślony plan i określoną kwotę, którą intensywnie zbieramy. Podsumowując kultura pracy w Polsce, którą ja znam z doświadczenia (pracowałam w 5 różnych miejscach) jest niezdrową. Wymaga się od nas za dużo, rzeczy wykraczających poza nasze kompetencje i stanowisko, żyłuje się nas do granic wytrzymałości w imię idei 'pracę trzeba szanować'. Oczywiście za niezbyt ciekawe pieniądze.
Obserwując moich znajomych mam właśnie takie wrażenie, że wykorzystuje się pracowników a oni się na to zgadzają z różnych powodów... życzę powodzenia w przyszłych planach ❤ trzymam kciuki!🤞
@@MagdaLena-tt2ft trzeba ratować swoją sytuacja póki ma się jeszcze chęci i siłę na zmiany. Życzę powodzenia i udanej nowej ścieżki zawodowej. I nie dajmy się wykorzystywać, bo życie jest tylko jedno, a szkoda je zmarnować na pracę do tego taką, jaką obecnie wykonujemy.
@@tojatojatoja Dziękuję i wzajemnie :-)
2:55 Tak ładnie w realu jak na papieru ❤ ale poza tym uroczym przejęzyczeniem, świetny pomysł na filmik szczególnie z Twoim doświadczeniem 😊
Haha, jest chyba więcej jak jedno przejęzyczenie 😆 dzieki
@@AniaGemma Myslalam, że to specjalne :D
@@AniaGemma *niż 😉
Czeski wszedł :)
A Ty z pochodzenia jesteś Polką? Te przejęzyczenia są typowo litewskie. To nie jest złośliwy komentarz.
Skończyłam dziś pisać matury i zastanawiałam się bardzo intensywnie nad swoją przyszłością - studia, praca, może gap year albo wyjazd za granicę? Przy wszystkich możliwych opcjach towarzyszy mi strach. Wejście w dorosłość, usamodzielnienie się i odcięcie od wspierających rodziców jest ciężkie. Przy każdej decyzji istnieje ryzyko, że coś się nie uda i będę musiała z podkulonym ogonem wrócić do domu, jednocześnie zawodząc siebie jak i rodzinę. Potwornie się obawiam, że sama sobie nie poradzę, ale słysząc twoje doświadczenia zaczynam nabierać optymizmu. Jesteś niesamowitą kobietą, dla młodej osoby jak ja prawdziwym wzorem. Aspiruję, żeby być tak samodzielna, świadoma i spełniona jak ty, Aniu!
Nic sie nie boj , zrob jakies kursy barmanski czy certyfikat jezykowy , szkoda zycia na judeopolonie
Teraz przec covid rok bedzie przestoj niestety np. W turystyce ale mi emigracja uratowala glowe , w pl pomalu wariowalam
Hm. To smutne, że za granicą można zostać pracownikiem socjalnym z wykształceniem średnim, kiedy to w Polsce większość moich znajomych po tym kierunku studiów musiało zmienić zawód przez brak miejsc pracy...
Tak, to smutne 😳
W Polsce też do tego dojdzie, zobacz braki kadrowe, poza tym nowa ustawa otowrzy zawód innym kierunkom
Smutne jest ze pracujac jako przyjezdny stac mnie na lepsze zycie niz jako pracownik oswiaty w pl
Tez place za mieszkanie 90 tys koron is. Jest to studio jednak niski standard ale to zaledwie 1/6 mojej pensji a polowe oplaca chlopak , jedzenie jak sniadanie czy lunche mamy w pracy
Minęły trzy lata, nie wiem jak było wtedy, ale teraz żeby zostać pracownikiem socjlanym trzeba mieć wykształcenie wyższe kierunkowe (czyli np pedagogika nie przejdzie i licencjat też bee). Na sensowne zarobki mogą liczyć tylko osoby z długim stażem pracy więc nikt młody nie chce tam pracować. Przez to często wiele procesów jest przeciąganych, przestarzałych, brakuje w dziale związanym z zarządzaniem (praca tylko na komputerze nie w terenie) wiedzy na temat obsługi tegoż komputera. To wszystko nie wynika ze złej woli szarych pracowników ale chyba ludzi gdzieś wyżej. Naprawdę potrzeba tam zmian.
Jesteś szalenie ciekawą osobą:) u mnie z kolei szło wszystko bardzo standardowo: liceum, potem dobre studia i teraz dobra praca w korporacji. Wszystko super ale zazdroszczę Ci tych wszystkich przygód np. w Indonezji. Chciałabym aby moja praca była trochę ciekawsza...ale w obecnych czasach powinnam się cieszyć, że w ogóle mam pracę i nieźle płatna.
Jak przeprowadziłam się do Irlandii trafiłam w pierwszej pracy na polke manager sklepu. Było ciężko. Potem zmieniłam pracę 3 raz, pracowałam z półka w jeszcze jednym miejscu gdzie była moja przełożona ale było na prawdę fajnie, miło wspominam każde z tych miejsc. Sądzę że to zależy od osoby a nie pochodzenia. Znałam język w miarę ok ale musiałam się nauczyć irlandzkiego akcentu itd. Mimo to dużo mi pomogło znać podstawy.
Prawie 6 lat za granicą. Najgorzej mimo wszystko wspominam pracę w Polsce przed wyjazdem. Wyzysk, marna praca, wieczne zmęczenie i stress. Tak jak mówisz, tutaj jest to samo, 8 godzin pracy i koniec,czas na własne życie i nawet zarabiając minimalna krajowa, jest się w stanie bez szaleństw przetrwać do końca miesiąca bez wyliczania każdego centa. Balans jest ważny!
Nie sądzę że kiedyś wrócę do Polski, raczej mam Włochy na celowniku ze względów milosnych 😊
O Włochy 😍😍😍 ja bym bardzo chciala przenieść się nad morze Śródziemne ❤
@@AniaGemma właśnie tam 😅 ale jeszcze nie teraz
Trzymam kciuki 🤞
@@AniaGemma dziękuję 😊
@@AniaGemma dziękuję 😊
Relatywnie-slowo tego odcinka :D
Jak zwykle świetny film!😘
Jak w ulicy sezamkowej 🥰
@@AniaGemma nie wiem, jakiego języka zazwyczaj używasz poza domem, ale wydaje się to być kalką z angielskiego. Ciężko nie zauważyć "słowa odcinka" 😁 "względnie" się wtopi. Proszę, nie miej za złe.
ale mi zawiałaś wiatrem w żagle tym filmikiem! zbieram się od jakiegoś czasu do wyjazdu, ale ciągle coś stoi na przeszkodzie. Bardzo motywują mnie takie osoby jak ty :)
Życzę powodzenia 🤞🤞🤞
Nie wiem czy ktoś już napisał, ale ta strona z kosztami życia to Numbeo
Masz bardzo przyjemny głos i dykcję, milo się slucha.Dzieki za fajny material👍
Mieszkam obecnie od prawie 7 lat w Anglii i bardzo bym już chciała wrócić do Polski, ale z drugiej strony żyje sie tu tak łatwo i bez zmartwień. A w Polsce jak to w Polsce, wiadomo jak to jest a szczegolnie teraz w tym okresie.
Największy błąd jaki popełniłam to powrót z UK. W Polsce życie to katorga.
@@Rose_Ou ja uważam odwrotnie...
Ja mieszkam w Czechach juz 14 lat mam tutaj meza i juz nie wyobrazam sobie powrotu do Polski😉
Ja co prawda żyje w Polsce jednak od lat blisko współpracuje z Francuzami i ta różnica w kulturze pracy jest ogromna ;) Niestety ale moim zdaniem w Pl panuje kultura zapierdolu ;)
To prawda! W PL musisz być wiecznie produktywna, na zawołanie i praca musi być Twoja życiowa misja...chore.
Zgadzam sie z Toba o kulturze pracy w Polsce, to wlasnie glownie powstrzymuje mnie do powrotu do Polski.
Nie mialabys zadnych sansz na prace w Seemensie czy tez IBM, ani tez jako nauczycielka angielskiego. Jak juz tutaj wspomniala kolezanka, ze smazylabys przyslowiowe nalesniki.
Ja mieszkam w Londynie, pracuje w zawodzie (przemysl, bo jestem mgr inz), bardzo podoba mi sie w Wielk. Bryt., ze tutaj mozna duzo osiagnac w zyciu zawodowym bez wyksztalcenia, liczy sie doswiadczenie, oraz bez znajomosci. W Polsce jest masakra pod tym wzgledem.
Nie spodziewałam się, że aż tyle osób zgłosi się tutaj jako emigranci. Dopisuję się do tej listy rękami i nogami. Co prawda dopiero niedawno wyjechałam "na stałe" (Hiszpania), ale miałam za sobą już wielomiesięczne wyjazdy do Francji, Portugalii i Hiszpanii, nawet kilka tygodni w Rumunii. Nie wiem jeszcze czy i gdzie będę przemieszczała się w następnej kolejności, ale na pewno nie będzie to Polska. Wiem co masz na myśli mówiąc, że nie przejmujesz się tak będąc w innym kraju- mam dokładnie to samo. Nigdy nie czułam się tak wolna jak będąc za granicą, zwłaszcza w dużym i różnorodnym mieście. Najbardziej to do mnie dotarło gdy będąc w Madrycie pofarbowałam włosy na niebiesko i chodziłam po mieście bez żadnego problemu. W Polsce wiem, że czułabym na sobie palące spojrzenia przechodniów. Jasne, może to i siedzi w głowie, jednak jak mawiał klasyk "skąd, u licha wniosek, że wobec tego nie dzieje się to na prawdę?"
Niestety "kultura pracy" w Hiszpanii jest w pewnym sensie podobna do polskiej. Co prawda nie ma presji na robienie wszystkiego szybko i sprawnie (xD), ale robienie dobrowolnych nadgodzin to niezdrowa codzienność. Normą jest wychodzenie z pracy godzinę lub dwie po czasie (oczywiście bezpłatne).
Hah, ten cyctet jest świetny, 🤗czytając opinie innych mam wrażenie może wcale to nie jest unikalne dla mnie 🤔
@@AniaGemma Dumbledore zawsze wiedział co powiedzieć 😇
Cieszę się że o tym mówisz.
Ja jestem teraz w martwm punkcie w moim życiu niewiem co zrobić ze sobą, szukam stabilności, spokoju i szczęścia, bardzo bym chciała wyjechać za granicę ale się boję.Boję się że się nie dogadam mam straszny lęk przed mówieniem.
Dzięki twojej wypowiedzi czuje się troszkę lepiej. Może masz jakąś dobrą radę jak nie przejmować się tak bardzo życiem. Strach że się zmarnuje swoje życie jest okropny.
🙃
Pozdrawiam rodaczkę z... Pragi :) Też żyję i pracuję w Pradze. Po magisterce ze stosunków międzynarodowych pracuję w korporacji, gdzie w skrócie zajmuję się doskonaleniem produktu, użytkowanego przez dział finansów.
Zgadzam się, że 40K CZ/na osobę to naprawdę minimum (choć praska średnia wynagrodzeń jest wyższa: około 42K CZK). Wynajem mieszkania kosztuje więcej, niż w Warszawie (a standard większości mieszkań jest jednak o wiele niższy), droższe są też produkty spożywsze wyższej jakości więc trzeba sobie dobrze przeliczyć, jaką wypłatę negocjować.
I w końcu totalnie zgadzam się co do kultury w pracy: czeska kultura pracy jest o wiele zdrowsza niż polska i o wiele bardziej wolę pracę w Czechach.
Generalnie mam podobne wrażenia z pracy w Pradze, co Ty (a to już ponad 4 lata). Pozdrawiam i ślę buziaki!💖
Wow, pozdrawiam i może do zobaczenia gdzieś na mieście jak w końcu będzie można ruszyć się z domu 🙂
@@AniaGemma Czekam niecierpliwie, zaraz przed pandemią odkryłam super pijalnię czekolady w centrum i zdążyłam ją odwiedzić tylko raz. Chętnie poszłabym znowu! ;)
Mam nadzieję, że teraz uczucie spełnienia daje Ci tworzenie na YT, bo robisz super robotę i otwierasz oczy wielu ludziom :) Film jak zwykle bardzo ciekawy, chętnie posłuchałabym więcej, chociaż ja się z PL nigdzie nie wybieram. Interesuje mnie także temat Twoich zawodów - jak dostać pracę w IT bez doświadczenia czy wykształcenia w tym kierunku. Czy szkoliłaś się sama, skończyłaś jakiś kurs? Pozdrawiam.
Ja jestem dopiero 5 lat we Francji, ale faktycznie, coś podobnie czuję się jeśli chodzi o ewentualny powrót do Polski. Co prawda wyjechałam zaraz po maturze, także nie wiem jak by to było prowadzić "dorosłe życie" w Polsce, ale to od kiedy wyjechałam, to czy jest dobrze, czy trochę gorzej, czuję taką wolność od oczekiwań innych i jest to dla mnie bardzo ważne.
Wolność to piekne uczucie 🥰
Trafiłem na ten film po wejściu „polskiego ładu”. Całkiem nieprzypadkowo. Pozdrawiam.
Ciekawe, fajnie że się tym podzieliłaś na kanale. :)
Dzieki, miło że podobaja Ci się też takie treści 😀
Pozdrowienia z Drezna! Rzut beretem, zapraszam! 🥰 Od roku na emigracji i jestem zadowolona. Pracuje z Niemcami juz kilka lat, wiec mogę co nieco powiedzieć. Mam wrażenie, ze jako Polacy na ojczyźnie bardziej ogarniamy, cieszymy się z tego co mamy, bo wiemy jak jest w Polsce. Pracodawcy są z nas bardzo zadowoleni, bo nie narzekamy jak niektórzy miejscowi. Zdarza się, ze ktoś coś stereotypowo o nas powie, co może denerwować, ale nie ma co się przejmować. To pewnie jakiś nieszczęśliwy zazdrośnik, który sięga po najprostsza broń, bo więcej nie potrafi. Wszędzie są lepsi i gorsi, wiec nie ma co generalizować. Najważniejszy jest i tak balans we wszystkim, żyjmy zdrowo i szczęśliwe! 😉
Tak, to zaraz obok 🤗 może masz racje ze jakoś się człowiek bardziej cieszy myslac o tym co mu się nie podobalo wcześniej 🤔 powodzenia inpozdrawiam!
@@AniaGemma ja się bardzo cieszę z tego, że mogę sama wynająć mieszkanie (i nie jest to klitka), nie muszę wydać na nie całej pensji. ceny najmu w Polsce to jakaś katastrofa i nie tylko w dużych miastach, w małych tez nie jest tanio. Tu za mieszkanie placi sie podobne jak w Polsce.
Opłaty podobne, ale zarobki już nie... to jest jeden z podstawowych problemów 🤷♀️
Pozdrawiam Cię kochana z Drezna również! :)
@@ladyflacko3340 🥰
dzięki za bardzo interesujący film :) Fajnie gdybyś zechciała rozwinąć ten temat i zrobić więcej filmów z cyklu "życie na emigracji" :) Pozdrawiam serdecznie!
Ja już 10 lat w Niemczech :) tyle że ja już od dziecka to planowałem ;) miałem 7 lat jak pierwszy raz spędziłem wakacje w Niemczech i wtedy zdecydowałem, że tu kiedyś zamieszkam i w sumie to był taki jeden z celów mojego życia ;) Owszem że czasem myślałem/myślę sobie, że lepiej by było w jakimś cieplejszym klimacie ale poza klimatem to dobrze mi tutaj, język znam no i jednak myślę, że to jest kraj który ma dużo dziedzin w bardzo dobry sposób zorganizowanych (np. system opieki zdrowotnej, ubezpieczeń społecznych itp.), a które niekoniecznie inne kraje mają zorganizowane tak dobrze... Do Polski nie zamierzam wracać na stałe raczej nigdy. Z resztą już się nawet o obywatelstwo postarałem - wszyscy mówią, że po co mi, i tak jesteśmy w Unii, a mnie potrzebne dla własnej satysfakcji ;)
Ja myślę, że to (chyba niestety) nie jest coś co jest tylko w Twojej głowie - czasami mnie ktoś pyta co mi właściwie w Polsce nie pasuje (bo większość ludzi się dziwi, że ja nie tęsknię za Polską i że nie zamierzam wracać i że nie jestem tu z powodów finansowych ani żeby się dorobić i wrócić) i długo myślałem jak ująć to co mi nie pasuje ale już wiem: polska mentalność. Ta niechęć i strach przed wszystkim co jest inne lub obce i traktowanie tego jako gorsze. Nie chcę tego w swoim życiu, nie chcę się z tym stykać i nie mam cierpliwości by próbować to u innych zmieniać itp. Ja lubię różnorodność, lubię to że ludzie są różni, różnych kolorów, różnych narodowości, różnych religii - a to jest dokładnie to, czego wielu Polaków nie lubi ;) i niestety wielu swoją mentalność przywozi tu ze sobą (dlatego ja nie zabiegam o kontakt z innymi Polakami).
Co do zarobków - no na pewno jest tu łatwiej, nawet będąc sam mogłem się utrzymać wynajmując 2 pokojowe mieszkanie w jednym z 10 największych miast, 3km od centrum - w porównywalnie dużym mieście w Polsce, w porównywalnej lokalizacji za prawie najniższą krajową to chyba mógłbym sobie pomarzyć :D Chociaż jak wyżej - kwestie finansowe nigdy nie były dla mnie kluczowe. Nie wykonuję wymarzonej pracy (z resztą nawet nie wiem co by było wymarzoną pracą dla mnie ;) ), ale i tak wolałbym nie wymarzoną tutaj niż wymarzoną w Polsce ;)
Widzisz, to myslalam ze sa to moje odczucia a może to jednak nie. Dobrze Cię rozumiem, też lubię różnorodność, otwartość bardzo mnie cieszy ze sa w moim zyciu🤗 a co do pracy marzeń... mam wrażenie że z wiekiem marzenia mi się zmieniły, teraz bardziej dotycza wypłaty, ubezpieczenia czy szefa a nie samych czynności które wykonuję 😅
Też myślę o przeprowadzce do Niemiec, ale boję się poczucia osamotnienia, stracę znajomych z Polski i nie będę miała się do kogo odezwać :/
@@cococream2975 hmm, ja akurat nie jestem zbyt towarzyski, a najlepszych przyjaciół z Polski poznałem przez internet, więc nie zrobiło mi to żadnej różnicy czy dzieli nas 400km (jak dotychczas) czy 1000km (jak teraz), bo i tak nie spotykaliśmy się na żywo, a znajomości w realu rozluźniły się już wcześniej, więc nic nie straciłem. Ale zawsze możesz poznać nowych znajomych (co nawet mnie jako samotnikowi się udało ;) ), może niekoniecznie zachęcam do kontaktu z innymi Polakami na emigracji (bo jak wyżej - ja się z nimi zazwyczaj kiepsko dogaduję), ale nawet wśród nich też się w sumie zdarzają w porządku ludzie. A jak znasz język, no to już w ogóle - grupy zainteresowań, grupy wsparcia, różne sąsiedzkie inicjatywy... zależy co lubisz, ale możliwości są.
Jeżeli ktoś mówi że w Polsce nie ma kultury pracowitości to znaczy że sam siebie okłamuje. Oczywiście że jest, my Polacy zapierdalamy jak pojebani i jeszcze sobie wmawiamy że wszystko jest super i nie ma problemu.
Cena mieszkań na wynajem w Pradze jest w miarę porównywalna do cen w Warszawie, więc ceny raczej takie same niż wyższe, jednak Praga jest stolicą więc bardziej miarodajne jest porównanie jej do Warszawy niż Łodzi.
W Łodzi z tego co wiem są jednak z najtańszych mieszkan porównując duże i średnie miasta wojewódzkie.
Z tego co wiem mieszkania w Warszawie są tańsze niż w Pradze czy Brnie. Patrzylam na Olx i duzo jest mieszkań 2 pokojowych poniżej 2k pln. Nasze relatywnie tanie mieszkanie to prawie 3k pln. Z kolei w Brno gdzie ceny są takie same jak w Pradze nie jest już stolica, stad porównanie do Łodzi.
@@AniaGemma jeszcze jak miesiąc temu przeglądałam oferty z myślą o powrocie do Polski to te kwoty to była czysta kwota dla właściciela plus do tego czynsz średnio około 700 zł i opłaty. Sama widząc kwoty poniżej 2 tys. zł na OLX zapalała mi się lampeczka, że powrót do Polski się uda, ale jak wchodziłam w szczegóły i dodatkowe opłaty to często cena mieszkania windowała powyżej 2,5 tys. Chyba, że kwota którą podałaś w Czechach też jest tylko i wyłącznie czystą kwotą, którą się płaci do ręki dla właściciela, to wtedy racja, bo w Polsce wyjdzie za mieszkanie około 3000 zł ze wszystkimi opłatami a tam pewnie z 1000 więcej. :)
@@Mysza9 tak, to jest kwota za wynajem a do tego dochodzi woda, prąd gaz, smieci, opłaty administracyjne i tak dalej i tak dalej...😔
@@Mysza9 na szybko przeliczyłam i z opłatami wychodzi około 3.7k pln
Moja imienniczka :) i tez pochodzę z Łodzi :) pozdrowienia z Niemiec
Ile lat mieszkasz już w Czechach?
Bardzo spodobał mi się film! Kiedy w różnych innych video wspominałaś o swoich międzynarodowych doświadczeniach ciekawiły mnie ich szczegóły i proszę, już je znam! Ja aktualnie nadal w Polsce ale korzystam z Erasmusów, które są bardzo przyjemnym testem zdolności adaptacyjnych i organizacyjnych jeżeli chodzi o mieszkanie za granicą. Chcę w przyszłości wyemigrować na dłużej (może na stałe), więc czekam na koniec studiów, trochę bardziej ustabilizowaną sytuację gospodarczą w Europie i jazda!
Moje nastawienie to bardziej: "tyle możliwości, miejsc, kultur - aż żal całe życie tylko w Polsce spędzić". Jednak zatrzymując się w danym miejscu na dłużej pozna się więcej szczegółów i wyrobi wiarygodniejszą opinię, niż będąc na tygodniowych wakacjach.
Film jak zwykle super. Inspirujący! Wszystkiego dobrego!
O, jak miło że udało mi się odpowiedzieć na Twoje pytania 😀 w czechach jestem już 7 lat, co wydaje mi się wiecznością dlatego bardzo cieszę się że zmiany miasta 🤗
Super ! Bardzo rzetelnie przygotowany materiał :) ja studiuje we Włoszech , ale w przyszłości bardzo chciałabym pracować w Ameryce Łacińskiej . Szukam wszelkich sposobów na spełnienie tego marzenia ☺️
Powodzenia!❤
Jestem na razie na poziomie gap year i porządkowaniu mojego życia ale bardzo chętnie obejrzałam. Było tak, że stres w liceum "zajadałam" zakupami w ciuchu i skończyło się to kilkunastoma workami z ubraniami (bo tanio heh, tylko że to były głównie ubrania fast fashion)
Gap year to swietna sprawa. 👍👍👍 wykorzystaj ten czas 😀
Mam podobne odczucie i też nie chcę zjechać do Polski. Mieszkam w UK i tutaj czuję się wolna i mogę być sobą, bez oceniania na ulicy.
dzięki Ania! też jestem z Łodzi, a mieszkam w Argentynie :)
Pozdrawiam!
@Zuzanna Anna a w jakim mieście mieszkasz? Jak Ci się mieszka w Argentynie? Ja planuję przeprowadzić się do Argentyny:)
@@wolnawpodrozy7671 cześć! mieszkam w Rosario :) ojeja to mega trudne pytanie. absolutnie nie chcę Cię zniechęcać, ale to nie jest najłatwiejszy kraj, jeśli chodzi o emigrację. ale myślę, że wiele zależy od konkretnej sytuacji i każdy ma inne doświadczenie. jak chcesz to napisz mi maila i pogadamy bo to temat rzeka :)
błagam Cię ! opowiedz o tym jakim cudem nie masz studiów w tak cięzkiej dziedzinie jak IT a pracowałaś w tym zawodzie i to jeszcze za granicą!?! wow , prosze nagraj o tym coś :D
Przecież w branży it nie zawsze trzeba wykonywać coś technicznego. Ja znam osoby pracujące w it i w ogóle nie jest to związane z ich studiami.
@@kasiabunikowska1560 oo własnie ciekawe to jest bo ja sie spotykam tylko z takimi ogłoszeniami : ) , że wymagane studia i to najlepiej informatyka, tam pokrewne itd
U mnie w IT to może jedna osoba skończyła informatykę, i to dziewczyna☺️ Podobno są firmy informatyczne, które biorą z łapanki i doszkalają, trzeba mieć tylko predyspozycje wykazane na testach.
@@bebecaca8374 gdzie w IT pracujesz?
Super film jak zwykle! Zgadzam się co do polskiej kultury pracy. Mam wrażenie, że w moim otoczeniu jak ktoś nie poświęca 12+ godzin dziennie na pracę, to ma stygmat lenia i nieudacznika. Myślę o tym ostatnio i próbuję rozszyfrować skąd się bierze takie uwzniaślanie bycia zapracowanym
Moim zdaniem konsumpcjonizm ( tu nazwiązanie do wzmianki do UK) jest pewnym objawem poczucia samotności i takie wręcz zagracanie się ,Może mają wszystko(to kupia,tamto kupią) ,ale takie osoby czuja się bardzo samotne.iłatwy dostęp do zaspokojenia tej potrzeby moze wręcz potęgować konsumpcję, no bo jak mi się zachce to moge znow isc i kupić. ( choć przez chwilę lepiej się poczuje)
dlaczego tak piszę? sama tak miałam..ale może nie zawsze przyczyna jest taka sama, niezależnie ile się zarabia nie wszystko trzeba wydać.tj mowiłaś w poprzednim filmiku. ze kiedy mniej wydajemy na ciuchy czy inne zachcianki mamy wiecej pieniedzy na podróze ,hobby, rozwój..naukę jezyka.i to mnie swego czasu zmotywowało
ps. masz piękne włosy na tym filmiku !
Dziekuje 🥰 tak, takie kupowanie na ogół jest sposobem zastąpienia czegoś innego w życiu. 🤷♀️
Jak zawsze w Twoim wykonaniu bardzo rzetelny filmik - strasznie lubię Twoje pełne wiedzy, konkretne filmy. Co do samych studiów - jak już się poświęca tyle lat ze swojego życie warto zadzwonić na uczelnie i poprosić o dokończenie studiów - chociażby przez 5 miesięcy nadrobić różnice programową i mieć papier, ale jak kto woli. Mówisz o Sri Lance jak byś chciała tam wrócić - to co było powodem wyjazdu ? Czy widziała byś siebie tam mieszkającą dalej ? Czy Czechy są ostatecznie Twoim miejscem na ziemii czy może jesteś tam przez jakiś czas i planujesz dalej podróżować.Przepraszam za takie prywatne pytania , ale w zasadzie same się nasunęły po obejrzeniu tego filmiku. Podziwiam za taką otwartości i odwagę w poszerzaniu nowych horyzontów ❤️
Mam bardzo podobne przemyslenia: mieszkalam w Hiszpanii, Londynie a teraz w Izraelu. Mieszkajac w UK wpadlam w dziki szal zakupow - wydaje mi sie, ze dlatego, ze w Polsce nie bylo mnie na to wszystko stac, a w UK stosunek cen do wyplaty byl na plus, wiec kupowalo sie co popadnie.
Co do Polakow za granica: mam bardzo rozne doswiadczenia. Wiekszosc mlodych ludzi, ktorych poznalam w tych krajach sa super. Starsze pokolenie lubilo sobie dowalic, niestety.
Cześć, bardzo cenię sobie Twój kanał. Od jakiegoś czasu czaiłam się, żeby zapytać czy uczysz się czeskiego i czy masz może do polecenia jakieś fajne stronki/apki/kanały/książki itp. na początek przygody z tym językiem. Będę wdzięczna za każde info!
Szczerze mówiąc to jedyna rada jaka mam to znalezc na yt kanały które cie interesują i probowac zrozumieć. Tak robię i robiłam ją i najszybciej się w ten sposób uczę.
Dziękuję za film:) Jestem z Górnego Śląska i w innych częściach Polski mówią, że ta regionalna kultura pracy jest inna niż w pozostałej częściach kraju. Ciężko mi było stwierdzić czy oddanie to bardzij polska czy Śląska domena. Po twoim filmie wnoszę, że jednak jest to cechą globalna. Ja zamierzam za 6 miesięcy wyjechać do UK. Niewiem natomiast jak mi się to uda ze względu na Brexit. Podejmę jednak wyzwanie :p
Życzę powodzenia.
Jesli masz ciekawy zawod, za ktory zostana przyznane Tobie punkty do prawa osiedlenia sie, to przyjezdzaj. Wielka Brytania po Brexicie, to juz nie to samo pans two, ze mozna od tak sobie przyjechac.
Zabawna sytuacja, kiedy rzuciłam pierwsze studia dwa lata temu i chciałam zrobić sobie przerwę zgłosiłam się do organizacji AISEC, moim celem był wyjazd do Włoch ponieważ znam język włoski i bardzo dobrze czuje się w Italii, dostałam mentora, wszystko szło w dobrym kierunku. Po jakimś czasie dostałam telefon, że zostałam zakwalifikowana do MEKSYKU, byłam bardzo zdziwiona, okazało się, że moje zgłoszenie zostało podpięte pod zły wyjazd, niestety wyjazd do Meksyku wiązał się z kosztami, na które nie mogłam sobie wtedy pozwolić. No i tak zostałam w Polsce ale myślę, że gdy skończę studia spróbuję jeszcze raz !
Jestem pracownikiem socjalnym w Polsce: praca wyczerpująca, niebezpieczna i za grosze. Satysfakcja jest ale praca bardzo wypalająca, pewnie pracowałaś krótko.
Rok, więc myślę że za krótko aby poczuć wypalenie. 🤷♀️
Pisałam już u Ciebie pod innym video o podobieństwach, które zauważyłam u siebie i u Ciebie. Dodam, że też pochodzę z Łodzi i też tam nie zakończyłam (jeszcze) studiów. Ale mam wielki come-back na Uczelnię, więc.. jest szansa. Po prostu zabawnie. Moja oferta odwiedzin Wrocka, jeśli kiedyś będziesz miała ochotę jest aktualna :) Oglądam dalej i.. od Czech też pojechałam do partnera i będąc w Polsce znalazłam miejsce do pracy i zamieszkania :D Oglądam dalej i nie... to za dużo. :D W Cechach też pracowałam jako pracownik socjalny, ale na praktykach :D Śmieszno :)
Ciekawy temat. Mieszkam w tej chwili w Czechach a wcześniej w Niemczech. Co do kultury pracy to mam takie same odczucia...w Polsce panuje jakiś taki perfekcjonizm, jest duży nacisk na pracę i dużo ludzi ciężko pracuje. Zaskoczyło mnie na ilu różnych stanowiskach pracowałaś. Czy musiałaś dodatkowo robić jakieś kursy żeby się przekwalifikować? Ja chciałabym zmienić branże, ale mam wbite do głowy, że "nie da się" bez jakiś dodatkowych studiów, doświadczenia itp.
Co do pracy nauczyciela to zrobiłam kurs TEFL zanim dostalam pracę, ale później w IT kursy robiłam dopiero po dostaniu pracy
Wydaje mi sie ze często to jest kwestia szczęścia. Np jako project manager zostałam zatrudniona ponieważ mój przyszły szef był zachwycony tym ze robiłam dużo pracy wolontaryjnej, a umówiliśmy się ze dopiero później zrobię certyfikację i zrobiłam prince2 i associate project manager 😃
Ale masz ciekawe życie.
Bardzo Ciebie bubię😘
Dziekuje, miłego dnia!
Myślę, że porównywanie realiów pracy w Polsce z 2010 roku nie za bardzo ma sens, bo dużo się w tej materii zmieniło w ostatnich latach. Myślę, że więcej zmieniło się w większych miastach mimo, że w mieście zawsze jakaś praca była. Na prowincji może być tak samo lub gorzej ze względu na rosnące podatki i zobowiązania pracodawców wobec państwa. 500+ też wiele zmieniło. Niektóre branże z dnia na dzień straciły mnóstwo pracownic, bo płaca była niższa niż świadczenia na dzieci.
Tak czy inaczej dziękuję za ten film, bardzo interesujący :) Jak oceniasz poziom stresu życia w konkretnych krajach? Gdzie czułaś się bezpiecznie jako imigrant?
Tak, domyslam sie ze wiele sie zmienilo. 🤷♀️ Co do bezpieczenstwa to szczerze musze powiedziec ze we wszystkich miejscach w ktorych mieszkalam czylam sie bezpieczniej niz w lodzi z lat 2000-2010. Mam wiele smiesznych historii na temat tego jak z moimi doswiadczeniami z Lodzi mialam zle przeczucia ktore na szczęście okazywaly sie zupelnie mylne. Moja ulubiona historia pochodzi z Czech. Wracajac noca do domu zauważyłam że idzie za mną facet ubrany w dres. Odruchowo zaczelam iść szybciej, klucze trzymałam już w ręce żeby w razie czego miec jak się bronić. I im szybciej szlam tym szybciej on za mną szedł aż w końcu do mnie podbiega. Ja bylam tak przerażona jak nigdy, a on wyciąga do mnie reke q której ma mój błyszczyk i mówi do mnie 'upuściłas to.' 😆
@@AniaGemma Mieszkam od kilkunastu lat w Poznaniu. Zawsze czułam się bezpiecznie, ale o Łodzi słyszałam różne historie. Jest możliwe, że w większym mieście, z większą anonimowością, jest po prostu trudniej. Niesamowicie mnie interesuje, jak różne osoby patrzą na swoje otoczenia, swój kraj i na inne, w których zdarzyło im się przebywać. Gdyby nie satysfakcjonował mnie stosunek zarobków do cen utrzymania, to na pewno szukałabym dalej. Może kiedyś :)
Liczę, ze jednak jeszcze się zalapie na odpowiedź :)
Czy mozesz powiedziec, z jakim "zapleczem" udało Ci sie zlapac wspomnianą pracę jako specjalista IT?
Bardzo jestem ciekawa ile faktycznie trzeba umieć wyjeżdżając zagranicę, a ile w tym bywa fartu lub wpływu czynników jak osobowość, pewność siebie. Wydaje mi sie, ze przez nasze wychowanie w 'kulturze wstydu' moze to mieć odbicie przy poszukiwaniu pracy, w końcu jesteśmy bardziej krytyczni wobec siebie i innych, nieco mniej entuzjastyczni, ale na pewno nie gorsi jako specjaliści w swoich branżach. Ciekawa jestem Twojego zdania na ten temat
moge odpowiedziec na Twoje pytanie z mojej perspektywy, poniewaz udalo mi sie dostac prace jako IT support analyst bez doswiadczenia w tej konkretnej dziedzinie. wydaje mi sie ze na poczatku kariery jesli startujemy od juniora w kierunku specjalisty, wystarczy basic IT knowledge, ja mialam jeszcze 3 lata doswiadczenia w pracy z klientem mysle ze to dosc wazny aspekt przy poczatkach tego typu kariery, by miec zdrowe i przyjazne podejscie do ludzi :) i wiem ze kladzie sie na to dosc duzy nacisk przy rekrutacji, wlasnie na umiejetnoci miekkie bo wiedze zawsze mozna przyswoic a i zdolnosc efektywnego researchu jest ceniona aczkolwiek niekoniecznie weryfikowalna na poziomie rekrutacji tak w 100 procentach :)
Jesteś super Ania! Pozdrawiam
Dzieki, pozdrawiam!
Ta kultura pracy to pozostałości po PRL. Młodzik przychodził po szkole do zakładu i spędzał w nim całe życie, aby dzisiaj odejść na emeryturę. Młodzi mają zupełnie inne podejście: praca=pieniądze. Dla mnie osobiście są to też ludzi, znajomi. U osób w wieku średnim i o ile nie są karierowiczami, na stanowiskach kierowniczych, to raczej nie mają zwyczaju harować jak wariaci. Nie brakuje też osób starszych, które tupną nogą i nie dadzą sobie wejść na głowę, kiedy to młodzi pracownicy dzielnie będą znosić nowe obowiązki za to samo wynagrodzenie. Ale tutaj nie musi to zależeć tylko od kultury pracy, ale też od charakteru danej osoby. Dla mnie jest nie do pomyślenia odmówić wykonania jakiegoś obowiązku, który ceduje na mnie kierownik - np. przyuczenie nowego pracownika. Inny stały pracownik za to będzie strzelał fochy, że dwa lata stażu to za krótko, aby chciał kogoś przyuczać...
Mozliwe ze to pozostałość po PRL i bardzo możliwe ze jest inaczej. Nie pracowałam w Polsce ponad 10 lat więc wiele się mogło zmienić 🤷♀️
@@AniaGemma Panie, z którymi pracuję samo to tak określają. I faktycznie siedzą w jednej firmie* od młodzika po szkole.
*firma przechodziła wiele restrukturyzacji, więc oczywiście w nazewnictwie zmieniał się pracodawca, jak i przełożony, forma zatrudnienia i stanowisko, ale dla nich to tak naprawdę ciągle to samo przedsiębiorstwo i głównie to samo towarzystwo od ~40 lat
Witam. Dzieki za video. Ja tez na spontana do UK, po filologii ang czyli żaden zawód w UK. 8 lat mieszkałam w Sheffield, Bristolu I Liverpoolu. Teraz siedzę w PL i tesknie ale chce do Hiszpanii. Język hiszpański jako tako (uczę się na B1)i hmm obawa jest, że tam z pracą słabo i może nie wyjść. Ale ciągnie strasznie. Pozdrawiam 😁😁😁
Ja tez mieszkalam w Leicester, niedaleko tesco. Również przez agencję i pracy nie miałam na szczęście tylko kilka dni, a później co chwilę nas przerzucali w rozne miejsca, ale nie przeszkadzało mi to, bo byłam tam tylko kilka miesięcy. Świetny filmik, uwielbiam Cię słuchać 😍
😃
15:50 przy tym porównaniu musimy pamiętać, że Łódź ma najniższe ceny zarówno najmu jak i kupna mieszkań w Polsce. Porównując Pragę z Warszawą jest już dużo bardziej podobnie cenowo 😉
Sprawdzalam ceny mieszkan nanolx I za podobne mkeszkania w wait wychodzi srednio o 1k taniej 🤷♀️
@@AniaGemma o, no widzisz. Wszystko też zależy jakie mieszkanie i w jakiej lokalizacji, wiadomo. Na pewno teraz z powodu pandemii rynek najmu też trochę oberwał 😅 Ale z mojego doświadczenia sprzed roku mogę tylko powiedzieć że kawalerkę bez syfu przy metrze poniżej 2000 było znaleźć bardzo ciężko. Dwupokojowe odpowiednio drożej.
To prawda z tym nie przejmowaniem się innymi ;)
Bardzo ciekawy film, dziękuję. Chciałam wyjechać ale zabrakło mi odwagi
Super odcinek! Bardzo inspirujący !
Super film, fajnie że nagrałaś coś takiego, bo zastanawiam się nad wyjazdem poza nasze polskie granice 😁
Pytałaś może kiedyś samych Czechów skąd ta niechęc do Polaków?
Jak żyje typowy Chech?
Jak spedzaja weekendy Czesi?
Czy masz przyjaciół Chechów?
Czy da sie z nimi wogólw zaprzyjażnic?
Czy utozsamiaja sie z Polakami jako rodzina slowiańska czy blizej im mentalnie do grupy etniczej germanskiej( chodxi mi o sposob bycia,myślenia) ze wzgledu na polozenie geograficzne?
Czy widza jakies plusy w Polakach? Za co nas cenią?
Czy komentują polityke polską?
Czy odwiedzaja Polske chetnie czy raczej wybieraja inne kraje?
Mysle ze niechęć wynika z zaszłości historycznych. Tu relatywnie żywe są antypatię z czasów komunistycznych. Mam kilku znajomych Czechów i z tego co zauważyłam żyją zupełnie podobnie do nas, ale dużo częściej widują się z rodziną. Nawet jeśli musza przejechać co tydzień 350 km w jedną stronę do domu to to zrobią. Wydaje mi się ze mentalnie są pomiędzy Słowianami a Germanami.
Polskę odwiedzają chętnie na zakupy ponieważ w Polsce jest taniej. Wielu Czechów wybiera Polskę jako kierunek na Erasmus, więc chyba nie mają problemów z jeżdżeniem do nas. Jeśli chodzi o politykę to mam wrażenie że w czeskich mediach sam obraz polski jest przekłamany ale np ostatnie rewelację trochę im się w głowie nie mieszczą.
Aniu dziękuje za odpowiedzi,ale Ty wiesz ze odcinek o samych Czechach Cie nie ominie ;P
😆😆😆
12 lat na emigracji w Danii . Nie załuje wyjazdu . Czy wróce do Polski .... raczej nie . Tutaj gdzie mieszkam jest teraz mój dom , rodzina , przyjaciele , praca . Do Polski jezdzimy tylko na wakacje i szczerze nie potrafie sie odnalesc w tych realiach ktore teraz panuja u Nas w Polsce .
Trzymam za ciebie kciuki zeby wszystko bylo tak jak sobie zamarzysz :) pozdrawiam
Dzieki i tobie wszystkiego dobrego ❤
Tez jestem Łodzianka! Pozdrawiam! A teraz mieszkam w Danii :)
Uwielbiam podróżowac, ale tak "na stałe" nie wyobrażam sobie wyjechać. Uważam, że takie osoby są niesamowicie dzielne :)
Hah, dzieki 😅
Pozdro z IBM-u w Budapeszcie ;)
Witam i pozdrawiam 👍dziękuje za info i nutkę twojego życia , przemyśleń , wniosków 🙌
Pozdrawiam i życzę miłego popołudnia ❤
Od 4 lat mieszkam w Chicago, pozdrawiam 👋
Pozdrawiam!
Świetny film!
Dzieki 😀❤
Nie jestem w stanie powiedzieć ile razy powiedziałaś słowo "relatywnie"
Mieszkam w Gdańsku od 5 lat, z roku na rok jest tu drożej, a ceny wynajmu mieszkań są często równe tym w Warszawie kub droższe.
PS: Byłam w Pradze w zeszłe wakacje, jest piękna ☺️
😃❤
Super film. Pozdrawiam.
Po doświadczeniach wolontariatu w AiESEC w ogóle nie powiedziałabym, że jadąc z nimi ma się jakieś bezpieczeństwo i ogarnięcie. Tak naprawdę jedzie się na własną rękę. Pomagają Wam 20-latkowie, którzy sami w danym miejscu nie byli. Nie mówię "nie jedźcie", ale nie wierzcie broszurkowym fotkom i róbcie własny research.
super filmik i świetnie, że jest spis treści!
😃
Cześć Aniu, mój mąż wyemigrował do Polski i zbiera doświadczenia tu na miejscu, w Krakowie. Co śmieszne, uważa Polaków za bardzo miłych i otwartych ludzi, co dziwi podwójnie bo jest z Maroko. Dziwnie się patrzy na swój kraj i miasto oczami innego człowieka ;)
To będzie dziwne pytanie, ale mam koleżankę o tym imieniu i nazwisku. Czy to ty? 🤗
@@AniaGemma no pewnie, że ja :) w sumie powinnam zmienić tu nazwisko 😅😅😅
😍😍😍 To miło mi cie widziec 😍😍😍
@@AniaGemma Ciebie również 🥰🥰🥰. Jestem twoją wierną fanką 🤩🤩🤩
@@justynatazbir5905 cudownie, pozdrowienia dla meza ❤
Cześć, sztuczna inteligencja??! Bardzo mnie zafascynował ten temat i jestem w trakcie odbywania kursu zgłębiając podstawy AI, bardzo proszę czy mogłabyś powiedzieć czy firma takia jak Twoja czy poprzednia jest pro dla początkujących przyjmując choćby na bezpłatne praktyki w tej tematyce?
Super filmik :) btw, myślałam że masz 20 kilka lat :D
😊
zastanowilo mnie ze nie wspomnialas o tym, jak polityka danego kraju (np. prawa pracownicze, kobiet) wplywaja na Twoje samopoczucie w danym kraju. poza tym bardzo dobre nagranie
Dzięki za filmik:) Mogę cię słuchać godzinami:) Może jakiś podcascik?:)
Od jakiegos czasu zbieram sie do podcastu 🤞
Słuchałabym! 😍
@@AniaGemma Ja bym słuchała bardzo chętnie! Pomimo, że uwielbiam też materiały Ani oglądać. Piszę się i na to, i na to! Rób Aniu dalej to co robisz! :)
Oj tak! Znajomość języka jest ważna. Szczególnie teraz w czasie pandemii gdzie wszystko jest telefonicznie lub internetowo. Mieszkam w UK. Ostatnio miałam sporo załatwiania przez telefon i nie wiem jakbym się dogadała gdybym nie mówiła przez internet. Aniu dużo zarabiałaś tutaj w Anglii. Raczej to nie była najniższa krajowa. 😅 ja zaczynałam od poniżej 7 funtów i za 40 godz. miałam dużo poniżej 300 funtów na tydzień.
Mozliwe, ale to też dlatego że oprócz pracy na etat mialam tez dużo prac dorywczych 😅
@@AniaGemma A to by wyjaśniało. 😁👍
Łódź pozdrawia😊
👋
Bardzo pomocny film
Cieszy mnie to ❤
Chciałabyś może rozszerzyć jakoś temat zdobywania pracy o jakiej marzymy? Też chciałabym zdobyć permanentnie zdalną pracę w korporacji (świetnie mi się teraz pracuje z domu, ale moja firma nie chce zostawać przy tym rozwiązaniu) tylko że w finansach i jakoś nie widzę na to dużych szans patrząc po ogłoszeniach. Może są jakieś rady, którymi chciałabyś się podzielić? Czy to coś co można wynegocjować podczas rozmowy kwalifikacyjnej czy raczej od początku trzeba tak filtrować ogłoszenia? Wiesz może czy jest możliwość takiej pracy z innego kraju? Będę wdzięczna za odpowiedź ❤️ odnośnie nieprzejmowania się ludźmi w innym kraju to muszę dodać, że ja przeprowadzając się z Łodzi do Gdańska też już się nie przejmuję tak ludźmi, bo czuję sie mocno anonimowo 😂
Nawet jakby miała rady to ona pracuje na innym rynku, ma inne predyspozycje itp. Szukaj pracy i zmieniaj aż trafisz na tę wymarzoną.
@@kasiabunikowska1560 masz rację, nie wszystko da się przełożyć na każdą sytuację. Jednak zawsze czyjś punkt widzenia i doświadczenie może być inspirujące. Rynek pracy pewnie jest inny w Czechach, ale aplikowanie do korporacji już może mieć wiele wspólnego
jesli szukasz pracy zdalnej warto rozejrzec sie po zagranicznych rynkach pracy as well :) poza tym mysle ze jednak rokowania nie sa az tak tragiczne jesli chodzi o pozostanie na HO nawet w korporacjach ktore maja przeciez wynajete olbrzymie biura to podejscie sie dynamicznie zmienia podczas pandemii wiec mysle ze bedzie tlyko lepiej i prac zdalnych bedzie przybywac. nie radzilabym odfiltrowania, gdyz nieraz mozna znalezc cos wartosciowego i potem wynegocjowac home office w jakis nieinwazyjny sposob :) albo dopytac o taka mozliwosc na pierwszej rozmowie, czasem, szczegolnie teraz, takie rozwiazanie jest domyslne a w ogoloszeniach podaje sie prace z biura jako perk danej pozycji.
proszę... nagraj jeszcze jeden film na ten temat.. jak to jest jakby no nie mieć studiów ( tak wiem niby masz je bo zdawałaś przedmioty ale no bez obrony czyli w świetle rynku pracy nie masz studiów ) to dostałaś się do pracy za granicą w firmie ... IT !? jak to.., jak ja przegladam ogłoszenia to ... rany wszędzie studia kierunkowe czyli informatyka, mechanika itd ..
Super filmik. Dzięki 😘
Dzieki ❤
Dawno Cie nie bylo...
W koncu;-)
Usciski🌷
Już nie mogłam się doczekać az wrócę 🤗
@@AniaGemma
Super wracaj🌷😉
1500zl w Polsce to mało. Jeśli wynajmuje się choćby pokój, to przy dobrych wiatrach, wydaje się ok. 600zl plus opłaty, a więc należy liczyc do 800zł. Zostaje 700zl,a 400zl miesięcznie na jedzenie dla 1 osoby są to pieniądze prawie głodowe. A gdzie jeszcze pieniądze na komunikacje miejska czy choby kupno ksiazki?
Dzięki za super filmik:)
❤
Dzięki za filmik ☺ Jak słyszysz I widzisz co się dzieje NA PEWNO TAK nie wracaj Dziewczyno do tego ciemnogrodu
Słyszę i widzę i się martwię 😳
Hahah, ja jestem z Blackpool, jeśli nadal chcesz tu przyjechać, zapraszam.
Jak tylko bede w Anglii 🤗🤗🤗
Haha ja też zapraszam do Blackpool😂
Aiesec!! Bylam w Aiesec Łódź 2 lata :D
Och, to pewnie sie minęłyśmy 🤗
Pozdrawiam z Madrytu ❤️🇪🇸
My w Polsce nie znamy czegoś takiego jak „ kultura pracy” W Polsce jest „ zapierdol” nawet jak pracy nie ma W sensie jest jakiś przestój czy coś takiego Zwykle polskie szefostwo każe zachowywać się pracownikom tak jak w tym dowcipie o ludziach biegających z pustymi taczkami których ktoś zapytał dlaczego tak biegają Ktoś z tych biegających odp że „ jest taki zapierdol że nie ma czasu taczek załadować” W Polsce jakakolwiek praca to ciągły stres
A co do Polaków za granicą to masz po prostu szczęście Moim zdaniem należy rodaków unikać jak ognia i żyje się o wiele spokojniej